🔰نامه مرحوم آيت الله گلپایگانی به بنیانگذار انقلاب در مورد اهانت به آیت الله شریعتمداری(با تلخیص و حذف تعارفات معمول):

✍️با اینکه همواره در تقویت و تأیید جمهوری اسلامی و نصیحت و خیرخواهی کوتاهی نکرده‌ام اما چون نصایح اخیر موجب نگرانی و منجر به بی‌لطفی و توهین و اتهام به اشک تمساح ریختن و حق‌نشناسی و بالاخره (مرا به خیر تو امید نیست شر مرسان) گردید تصمیم گرفتم من‌بعد مزاحمت ننمایم. ولی تکلیف شرعی و اینکه ترکِ نصیحتِ خصوصی در بعضی موارد مسئولیتِ شدید دارد موجب شد چند کلمه‌ای راجع به حوادث اخیر عرض کنم...

وقتی روش و عملیاتِ گذشتۀ ایشان را از سال‌های پیش تا حال تحتِ تهمت قرار دهند و با حملاتِ بسیار تند در سخنرانی‌ها و خُطَبِ جمعه و اعلامیه‌ها و مصاحبه‌ها و مطبوعات و رسانه‌های گروهی حیثیت و آبروی ایشان را تا سرحد نسبت امر به قتل مرحوم آیة الله شهیدی اعلی‌الله‌مقامه و نسبت صریح عمل شنیع به بعض منسوبین ایشان و اشاعۀ آن در روزنامه و انواع نسبت‌ها پیش رفته‌اند معلوم است که کل روحانیت و ولایت فقهاء مورد هتک و حریم آن غیر قابل‌ دفاع می‌گردد. جریان مأسوفه اینکه ایشان تحت نظر قرار دارند؛ خود و کسانشان نمی‌توانند از این‌همه دشنام‌ها و نسبت‌ها که به آن‌ها داده می‌شود از خود دفاع کنند. و تصرف و تفتیش اماکن و مؤسسات مربوط به ایشان عکس‌العمل مساعد نخواهد داشت.

خلاصه هرچه فکر می‌کنم برخورد با ایشان را به این صورت حازمانه و مطابق با اسلام یا مصلحت جمهوری اسلامی و شخص جنابعالی - که باید مظهر وقار و ضبط نفس باشید - نمی‌بینم. خیرخواهانه توقع دارم با مآل‌اندیشی تدبیری نمایید که جلو این هتّاکی‌ها و تندروی‌ها گرفته شود و اماکنی را که از ایشان تصرف‌شده واگذار کنند و مانع برنامه‌های عادی ایشان نشوند که هرچه آبروی ایشان بیشتر حفظ شود و به حیثیت ایشان کمتر لطمه وارد گردد و همچنین حریم بزرگان دیگر که در نجف و مشهد مقدس می‌باشند از اهانت مصون بماند خدا و رسول خدا و حضرت ولی‌عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف خوشنود می‌شوند (إِنْ أُرِيدُ إِلاَّ الإِصْلاَحَ مَا اسْتَطَعْتُ).

📗فقیهی از شریعتمداران(کی رود از یاد شریعتمدار) ج 1 ، ص 615 - 616 .

🏴@m_sehati🏴

💢 قم تنها شهر روی کرهِ زمین
با بیشترین کتاب و کتابخانه‌ها

✍️سیدمحسن محسنی
"از سوی دیگر نکته بسیار مهمی که حقیقتا برای ما جای شکرگذاری مضاعف است، اینکه شهر قم شاید تنها شهر روی کره زمین باشد که بیشترین کتاب و کتابخانه‌ها در آن قرار دارد. خاطرم هست زمانی (شاید سال ۲۰۱۲) به شهر قم شهر ۲۵ هزار کتابخانه می‌گفتند. البته بدون تردید این سخنی حداقلی است؛ چرا که به باور بنده شاید به جرات بتوان گفت در این شهر دست کم بالای صدهزار کتابخانه (با موجودی دو هزار کتاب به بالا) وجود دارد. هیچ استبعادی هم ندارد. شما کافی است تصور کنید در شهری که از تمامی شهرهای ایران و ۱۲۰ کشور جهان دست کم ‌سی‌صد هزار طلبه مشغول تحصیل علوم دینی است، در حالت کمینه آن اگر به طور متوسط ۳۰٪ این طلاب فقط دو هزار کتاب داشته باشند، ببینید چه رقمی می‌شود و تعداد کتاب‌ها حدود دویست میلیون جلد کتاب در شهر قم اختصاصا مربوط به کتب طلاب علوم دینی خواهد بود. جالب است بدانید در این اثنا حتی کسانی را می‌شناسیم که در منزل سه طبقه خود حدود چهل هزار جلد کتاب دارند. حال شما اگر موجودی کتابخانه‌های رسمی، مدارس علمیه، صد‌ها موسسه تحقیقی و کتابخانه‌ دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها و حتی موجودی کتابفروشی‌ها و غیره را هم در نظر بگیرید، ببینید با چه رقم شگفت‌انگیزی مواجه خواهید بود."
(گفتگو با نسخه‌شناسان و فهرستنگاران نسخه‌های خطی، به اهتمام اسماعیل راهنورد ثانی، تدوین و تنظیم: طیبه حاج باقریان، تهیه شده در کتابخانه آیت‌الله العظمی بروجردی، ۱۴۰۳، گفتگو با حسین متقی، ص ۵۷۱ - ۵۷۲)

توضیح:
عنوان و متن بدون کوچک‌ترین تغییر آورده شد. این اظهارات شخصی عادی نیست. 
د. حسین متقی از نسخه‌پژوهان و نسخه‌شناسان  برجسته‌ کشور است. 
توجه شود ارزیابی‌ایی که ایشان از این ظرفیت مادی و معنوی می‌کند به صورت حداقلی و نه حداکثری است. بدین ترتیب متولیان و اداره کنندگان شهر قم نباید از این ظرفیت جهانی غافل بمانند و باید پس از این به بهترین نحو از آن بهره ببرند. نگارنده این سطور چند سال پیش در خدمت مدیر محترم کانال کوشید که تا شهر قم به عنوان یکی از بازارهای بزرگ  کتاب‌های قدیمی و دست دوم در کشور معرفی شود بدان امید که سپس و به‌تدریج در سطح خاورمیانه این جایگاه را به دست آورد. ولی این کوشش که بهره‌های اقتصادی و مالی فراوانی برای شهر دارد تا کنون نافرجام مانده است.
با التفات  به ظرفیت جهانیِ قم، به متولیان امر خاصه شهرداری پیشنهاد می‌شود از این پس در تبلیغات خود این شهر  را با عنوان "قم شهر جهانی کتاب‌گردی" و " شهر جهانی کتاب" معرفی کنند تا بتوانیم از مزایای متعدد آن بهره‌مند شویم. و پیشنهاد می‌شود برای کسانی که در جستجوی کتاب به قم می آیند، عنوان "کتاب‌گردشگر/ کتابگردشگر"  انتخاب شود. و البته در این راستا باید مقدمات و لوازم  امر از جمله جشنواره‌ها و همایش‌ها و بازار‌ها و جوایز لازم را هم مهیا کنیم. به عبارت روشن‌تر این ظرفیت نهفته باید بیدار شود. امید است که این پیشنهاد در تبلیغات ایام نوروزِ امسال صورت تحقق پیدا کند.


۱۴۰۳/۱۰/۰۸
#قم_شهر_کتابخانه_ها
تلگرام | ایتا | سایت

🌹@m_sehati🌹

شناسه‌ی عیسی مسیح در شاهراهِ رسای سخن:

« اگر خواستي از عيسي پسر مريم ـ كه درود بر او ـ بگويم :
هنگام خواب سر به سنگ مي‌گذاشت؛
لباس زبر و خشن مي‌پوشيد؛
غذاي ناگوار مي‌خورد؛
نان خورشتش گرسنگي و چراغش در شب ماه بود
و سرپناهش در سراسر زمستان جز كنار و گوشه‌هاي زمين جايي نبود؛
ميوه و سبزی‌اش همان بود كه زمين براي چهارپايان مي‌روياند؛
نه زني داشت كه فريفته‌اش سازد
و نه فرزندي كه گرفتارش گرداند
و نه ثروتي كه سرگرمش سازد و نه طمعي كه خوارش دارد؛
مركبش پاهايش و خدمتگزارش دستانش بود!»

نهج‌البلاغه ، خطبه 160 ، جملۀ 29 – 33 .

آری همدردی خاکسارانه با ناداران و گرفتاران از پسر مریم (ع) مسیحای دل‌ها ساخت و آوازه‌اش را آسمانی گردانید، اما قدرتِ قیاصره و کبکبۀ اکاسره و مفاخرِ فراعنه نتوانست حتی نامی از آن‌ها نگه دارد.

میلاد پیام‌آور عفو و عشق خجسته بادا



🌹@m_sehati🌹

🔴مصائبِ فقر

✍️جاویدیاد استاد محمدرضا حکیمی:

در ادبیات قرآن و روایات می‌توان به ماهیت واقعی فقر و بلایی که بر سر انسان می‌آورد پی برد.
⭕️امام علی (ع) در کلامی فقر را به مرگ بزرگ تعریف می‌کنند «الفقر موت الاکبر»
(الحیات جلد ۴ ص ۴۰۰)
زیرا فقر باعث نابودی زندگی انسان و از بین رفتن نیروها و استعدادهای درونی و امکان رشد فردی و اجتماعی انسان می‌شود و برای انسانی که باید در جامعه با دیگران زندگی کند چنین شرایطی دردناک‌تر از مرگ پزشکی است.

⭕️یا در جایی دیگر می‌فرمایند «القبر خیر من الفقر» (کافی جلد ۸ ص ۲۱) قبر یا همان مردن و دفن شدن بهتر از موقعیت فقر است.
چرا که در چنین موقعیتی فقر هرچه انسان نیرو و استعداد و شایستگی دارد را مدفون می‌کند.

یک سلسله تاثیرات مخرب فقر بر روی انسان فقیر، انزاواهایی است که افتادن به دام فقر برای شخص به وجود می‌آورد. #انزوا در اینجا به معنای این است که علی رغم میل و انتخاب، از شخص سلب امتیاز می‌شود و در واقع شخص به واسطه فقیر بودن وجوهی از بروزهای شخصیتی فردی و اجتماعی خود را از دست می‌دهد.


@allamehhakimi

🌹@m_sehati🌹

زادروز پاک پیشوای پنجم حضرت باقر العلوم برای همه دانشوران و دانشدوستان خجسته باد



یا ابا جعفر!

السلام ای پارسا و پیشوای پنجمین
السلام ای شخمزن در دشت دانشهای دین

در کویر فکر ، خرمنها خِرَد می کاشتی
تا قیامت هرچه عالم از علومت خوشه چین

« باقرُ عِلمِ النّبیّین » یک لقب باشد تو را
از تو تشریح علومِ اوّلین و آخرین

ای جلالت : خُلق نیکو ، عزّتت : عقل و علوم
در جمالت آشکارا ، لطفِ اربابِ یقین

با تو اقیانوس دانشها چنان آرام بود
اهل منطق با تو می فهمید معنای متین

تشنه ی اندیشه را فقه ات فراتی از شعور
پیشوای اهل علمی از کهین و از مهین

منطقت مهر و محبّت ، صحبتت صدق و صفا
در صمیمیّت ؛ صداقت ، بود درکت دلنشین

ارزش هر ژرف فکری با تو می سنجیده اند
با تو میزان می شد ارزشها به هر غثّ و ثمین

مترفان را پرخوری گر چند روزی چاق ساخت
فربه از فرزانگی بودی تو فکرت بس سمین

دیگران گر با دلیری دولتی می خواستند
بلکه با قدرت به پا سازند کاخ داد و دین ! ،

تو شجاعت در مصاف فکر را دیدی صواب
تا به دانش در ربودی گوی سبقت زان و زین

گوئیا خواهی به ما گویی که در قاموس حق
دین برای دوستی باشد نه بهرِ جور و کین

دین برای این بُوَد تا صدق ما گردد فزون
دین به یک واژه درستی باشد و حق هم همین

یا ابا جعفر خدا را حاجتی داریم ما
گر دهد حق بر همه هر لحظه مهری راستین ،

تا قیامت از صمیم دل همه خواهیم گفت :
بر عداوت : لعن و نفرین ؛ بر محبّت : آفرین

19 / 6 / 95 / در غربت قم







🌹@m_sehati🌹

پست‌ترین حد شرک‌ورزی

محمد بن مسلم از امام باقر(ع) روایت کرده است که فرمود:
پست‌ترین حد شرک‌ورزی به خدا آن است که انسان، رأی و نظری(مکتب و مذهبی) بدعت نهد و بر اساس آن، به موافقان مهر و به مخالفان کینه ورزد.(1)
راستی که اگر با چشم خود نمی‌دیدیم باورِ این معنا بسیار سخت بود. آخر چگونه تعصب ورزی به رأی و نظری نو در حوزۀ دین و مذهب تا حد شرک‌ورزی پیش می‌رود تا جایی که جز به مرگ مخالفان راضی نمی‌شود. سوگمندانه چنین بود و چنان دیدیم که مسلمان نشنود کافر نبیناد!

1 . شیخ صدوق، فقیه من لا یحضره الفقیه"، کتاب الطلاق، باب " معرفه الکبایر التی اوعد الله عزوجل علیها النهار" حدیث 25 ؛ بهبودی، محمدباقر، صحیح الفقیه ، حدیث ۱۳۷۵ : و روی محمد بن مسلم عن ابی جعفر(ع) قال:
«ادنی الشرک ان یبتدع الرجل رایاً فیحبّ علیه و یبغض».
محمد صحتی سردرودی
دی 1403



🌹@m_sehati🌹

در مذمّت از تعصّبِ مذهبی

امروز ضمن کاری به آیه ای از قرآن رسیدم و دیدم:
خدا در وصفِ انسانهای باورمند و نیکوکار و موفّق میگوید:
«وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا؛
و آنان کسانی هستند که چون به آیاتِ پروردگارشان تذکّر داده شوند کر و کورانه به پای آن نمی افتند.»(سوره ی فرقان، آیه ی 73).
م.صحتی سردرودی/7 /11/96
@m_sehati

🎥 مردم می‌گویند در بالا وفاق شده پس حق و حقوق ما چه می‌شود؟


مقصود فراستخواه در میزگرد وفاق پایدار در #خبرآنلاین:
‏«وفاق نباید به یک کلیشه، یک گفتمان تهی تبدیل شود. اگر در بالا کسانی ‎#وفاق کردند، جامعه خواهد گفت به ما چه ارتباطی دارد؟ حق و حقوق ما چه می‌شود؟ جامعه می‌گوید ما آزرده‌ایم، روح ما زخمی و نارضایتی‌هایمان دیرین است.»


@KhabarOnline_ir | Khabaronline.ir

یا هادیَ المُضلّین

یا هادی المضلّین با نور هر نگاهت
فوج فرشته مدهوش از ذکر صبحگاهت

از هر نقیصه ای دور خطّ خلوص را نور
آیات نور منشور هر روز از نگاهت

در عشق چون خلیلی در حُسن بی بدیلی
صدّیق مصر باشد مبهوت روی ماهت

در طرد هر که غالی دستت بلند و عالی
توحید حق تعالی پیوسته شاهراهت

ای حقّ را تحقّق بیزار از تملّق
قرآن کنی تورّق با پلک هر نگاهت

در محضر ربوبی بشکسته همچو چوبی
صوفی و یا شعوبی مبهوت یاالاهت

صد خضر را تو هادی در رای خویش رادی
با یاد دوست شادی زیباست جایگاهت

در حبس هر سحرگاه مثل خلیل أوّاه
یا داعیا الی الله جانم فدای آهت.

🏴@m_sehati🏴

✅ دین در اسارت‌ مداحان قدرت

✍️#حسین_جعفری
آیت الله جوادی: "حیف است سرمایه عزاداری حسینی به دست چهار تا مداح هدر برود."

🔻اگر در گذشته تحریفات مربوط به عاشورا در بعد معنوی و لفظی مطرح می شد اما امروز با بلیه ی "قالب های تهی از محتوا" مواجه هستیم. حرکات خاصِ نمایشی سینه زنان، ملودی ها و... و در یک کلمه؛ قالب های عزا داری‌ای که اجازه نمی دهد در آن از اهداف بلند و متعالی امام حسین ذکری به میان آید و عزادار ناچار است از شکل ظاهری و اندام پهلوانی و رخ زیبای عاشورائیان بشنود.
شوربختانه به جایی رسیده ایم که خرافات در لحظه تولید و پخش می شود و مورد عنایت ارباب قدرت نیز واقع می گردد!

🔻نتیجه ی چنین مجالس لغوی نه تغییر در رفتار و نه ارتقاء فکر مخاطبان که تنها و تنها؛ بدهکار شدن امام حسین در برابر عزادارانِ اشکبار است. عزادارانی که با کیلو کیلو اشک ریختن بر مصائب حسین، خود را مستحقِ بهشت برین می دانند. آنان پس از ریختنِ اشک، هروله و "حوسین حوسین" گفتن های مکرر و سنج گونه! و سر دادن ضجه و فریاد، سبکبار مجالس عزا را ترک می کنند و با خیالی راحت و بی اندیشه ی اصلاح خود، زندگی  معمول خود را تکرار می کنند.

🔻وقتی مداحان هتاک در دستگاه عزاداری بیت مقامات، صاحب کرسی رفیع و مقام منیع اند، وقتی اهل نقل خرافات؛ برای تقرب بیشتر کرامات سازی می کنند و با سکوت تایید آمیزِ آقایان، پاداش هم می گیرند؛ کدام عالم دلسوز را شجاعتی می ماند که بطور ریشه ای با این مداحان متصل به قدرت برخورد کند؟

🔻چه بسا بگویند فلان عالم و بهمان مرجع حوزه به اشاراتی مختصر در فلان پستو بصورتی کم فروغ! اعتراضی در خصوص بر"صدر نشینی مداحان نسبت به علماء و منبری ها" گفته! و پاسخ آنکه نقد ما بر رد و نفی اساسِ این خرافه سازی و بازی هاست نه ورود به دعوای صنف آخوند در برابر صنف مداح!

🔻برای ملت مبتلا به مصیبت خرافه، فرقی میان مداح بیسواد با نماینده رهبری که داستان"یا علی گفتن به هنگام زایمان"را بافته وجود ندارد.
از این منظر، چه آن فرد بی مایه؛ چه این آقای ملبس به لباس اَعراب، هر دو مداح اند؛ مداح قدرت و نه مداح دین! و تبلیغ قدرت می کنند نه ترویج معارف دینی!

باید با این ریشه قدرتمند مخالفت کرد نه با شاخ و برگ!
@Sahamnewsorg
🌐https://www.tg-me.com/majmaqomh

عاشورا بیشتر در اسارتِ حکومت است نه مداحان(با تلخیص)

امام حسین و عاشورا پیش و بیش ازآنچه در اسارت مداحان باشد اسیر دسیسه‌های انقلابی‌ها و حکومت است. پس از مرتضی مطهری با آن سخنرانی‌های حماسۀ حسینی، کسی جرئت ورود به تحریف شناسی عاشورا نداشت تا این‌که نویسنده همه هم‌وغم خود را از دهه هفتاد مصروف این مهم کردم که بعضی از نتایج آن تاکنون در پنج اثرم مثل تحریف شناسی عاشورا؛ عاشوراپژوهی؛ مقتل الحسین(ع) به روایت شیخ صدوق؛ شهید فاتح در آینۀ اندیشه‌ها و پدری به نام حسین(ع) فرصت نشر یافته است. من همیشه حساس بوده‌ام در کنارِ تحریفاتی که در هیئت‌ها و میان مردم رایج است به تحریفاتی نیز که انقلابی‌ها و حاکمانِ مستبد و مزور ساخته‌وپرداخته‌اند و همچنان می‌سازند و می‌پردازند با دقت و جدیّت بیشتری بپردازم. این حساسیت چندین علت و دلیل دارد که به برخی اشارتی می‌رود:
1 . تحریفاتی که انقلاب و حکومت در فرهنگ عاشورا مرتکب شده است بیشتر از جنس تحریفات معنوی و مبنایی است که هرکدام به‌صورت مستمر می‌خزد و می‌رود که تیشه به ریشۀ تشیع جعفری زند تا آن را یا به مارکسیسم استالینی یا اسلام خلافتی/ دولتی یا به مذهب مختاریه و زیدیه تأویل کند که سوگمندانه کرده است.
2 . ازآنجا که تحریفات حکومتی بیشتر مبنایی و ریشه‌ای است می‌توان گفت که از هرکدام از آن‌ها ده‌ها بلکه صدها تحریف دیگر نیز تولید می‌شود که این رشته سر دراز دارد و هر یک به‌نوبت خود مصداقی که گفت: خشت اول چون نهد معمار کج/ تا ثریّا می‌رود دیوار کج.
3 . برخلاف مداحان که تریبون‌های نارسایی در اختیار دارند انقلابیون و حکومتی‌ها رسانه‌های رسمی و بسیار گسترده‌ای را به انحصار خود درآورده‌اند که از باب مثال توسط صداوسیما تا اندرون خانه‌های مردم رسوخ کرده‌اند. البته مداحان مردمی و مستقل حسابشان از مداحان حکومتی و انقلابی جداست. با یک چوب راندن همۀ مداحان اعم از مستقل و حکومتی، هم خلاف واقع است هم نوعی جور و جفاست.
4 . تحریفات هیئتی بیشتر در واکنش به تحریفات حکومتی است که اگر این‌ها نبود آن‌ها هم نبودند. وقتی نویسندگان چپی و انقلابزده امام حسین را به انقلابی شکست‌خورده فرو می‌کاهند مداحان هم به خود حق می‌دهند با غلو و افراط در اسطوره‌سازی تصویری از حسینشان بسازند که تصورِ هیچ مدّعی عاشوراشناسی که سهل است دست جن هم به آستانش نرسد.
در دهه هفتاد پس از انتشار تقریباً هم‌زمان دو اثرم یکی موسوم به تحریف شناسی عاشورا و دیگری عاشوراپژوهی با رویکردی به تحریف شناسی تاریخ امام حسین(ع) بعضی با زیرکی دست به بازنویسیِ این دو کتابم زدند تا به نام خود منتشر ساختند که داستانش مفصل است. دریغا که وجه مشترک این کارهای به سرقت شبیه، کفایت کردن به تحریفات هیئتی است زیرا که از تحریفات حکومتی سخن گفتن می‌توانست تبعات ناخوشایندی داشته باشد که خلاف محافظه‌کاری است! برای همین حضرات همه کاسه کوزه‌ها را سر مداحانِ مردمی و هیئتی می‌شکنند. گویی دیواری کوتاه‌تر از مداحان مردمی نمی‌یابند ،غافل از این‌که فاجعه مصیبت‌بارتر از این حرف‌هاست.

محمد صحتی سردرودی
دوشنبه ۱۷ دی‌ماه ۱۴۰۳


🌹@m_sehati🌹

شاه و امام و رهبر هیچ‌کدام حق نداشتند حکومت کنند چه رسد به نوعِ مادام‌العمرش

از انقلاب مشروطه تا امروز همیشه دعوا سر این بود که هرگز کسی حق ندارد مادام‌العمر حکومت کند.
اولاً باید به‌جای اشخاص قانون حاکم باشد و بس. شاه و امام و رهبر یا هر کس و صنف دیگر نباید حکمرانی یا فرمانروایی کند. «حکم شاهی» یا «فرمان همایونی»؛ و یا «حکم امام» و «فرمان رهبری» دیگر نباید در فرهنگ و ادبیات کاربردی داشته باشند. مرده شور ترکیبشان را ببرد که قرار بود در قاموس ایران و ایرانی برای این واژگانِ ورپریده و ترکیبات کهنه و مخرب دیگر جایی نماند.
ثانیاً به‌غیراز قانون نبایست بالاتر از رئیس‌جمهور، رئیس دیگری می‌بود.
ثالثاً رئیس‌جمهور هم بیش چهار سال آن‌هم زیر نظر و حذرِ قانون و مجلسِ مبتنی به انتخابات سالم، نمی‌بایست حق حکومت می‌داشت تا اگر لیاقت و کاردانی و پیشرفتِ چشم‌گیر و کارگشا داشت ادامه بدهد و برای چهار سال دوم نیز انتخاب شود. پس هر ایرانی امروز هم باز حق دارد همیشه با هر زبانی شد با صدای بلند بپرسد:
آخر آقای خامنه‌ای چه حق دارد حکومت کند آن‌هم از نوع مادام‌العمرش؟
ما مردم تبریز چهل‌وپنج سال است- از سال 58 تا امروز- هم‌صدا با همه هم‌وطنان عزیز پیوسته این پرسش را پیش کشیده و به هر زبانی ممکن بود آن را پرسیده‌ایم اما هرگز پاسخی نشنیده‌ایم جز پرخاش و خشونتی که اقلیتی تمامیت‌خواه به تکرار آن معتاد شده‌اند.
به خدا خسته شدیم و از نفس افتادیم. دیگر تا کجا باید دندان روی جگر بگذاریم و خون‌دل خوریم؟!
آیا دادرسی هست که به داد ما برسد؟
محمد صحتی سردرودی
پنجشنبه ۲۰ دی ماه ۱۴۰۳




🌹@m_sehati🌹

این همان قورمه است به سرش چادر پیچیدند و دلمه‌اش ساختند!
(سخنی در نسبت سلطنت و ولایت سیاسی)

آیت‌الله سید محمدکاظم شریعتمداری آن مرجع مصلح و مظلوم هرگز حاضر نشد به ولایت‌فقیه رأی دهد. پیش ازآنچه آن را به رفراندوم بگذارند با یکی از علمای بزرگ که بعدها نشان داد به‌راستی بزرگ و شریف بود سر این موضوع بحث مفصلی داشتند. آخر بحث که به شوخی و مزاح کشیده شده بود به ایشان یادآوری کردند که اوضاع‌واحوال کشور بسیار آشفته و خطرناک است، اگر شما رأی به قانون اساسی را به علت مخالفت با اصل ولایت‌فقیه تحریم کنید، محمدرضا دوباره برمی‌گردد.
« آیت‌الله شریعتمداری در جواب فرمودند: نه! آن محمدرضا دیگر نمی‌آید؛ محمدرضای دیگری می‌آید...»
«بعد به شوخی اضافه کرده بودند: شخصی به میهمانی رفته بود. برایش قورمه آوردند و خورد. فردای آن روز برایش دلمه آوردند. گفت: فکر نکنید من نمی‌فهمم! این همان قورمه است. دورش چادر پیچیده‌اید و آورده‌اید!!!»
ر.ک: فقیهی از شریعتمداران(کی رود از یاد شریعتمدار) ج 1 ، ص 928 .

محمد صحتی سردرودی
پنجشنبه ۲۰ دی‌ماه ۱۴۰۳



🌹@m_sehati🌹

علی را دوست دارم چون‌که عادل بود

عدالت از دید مولا علی آن‌قدر مهم بود که حتی خود را فدای آن ساخت و به‌قول‌معروف : « قُتِلَ علیُّ فی محرابِ عبادته لشدّة عدله / علی در دادورزی کوتاه نیامد تا آنجا که خود در محرابِ عبادتش به قتل رسید.»
علی حتی خدا را «عدل» خوانَد
و در تعریفِ حضرتِ حق می‌گوید:
« أَشْهَدُ أَنَّهُ عَدْلٌ عَدَلَ وَ حَكَمٌ فَصَلَ / گواهی می‌دهم که او عینِ عدل و داده
و داوری که در داوری سنگ تمام نهاده است» ( نگا : نهج‌البلاغه / خطبه 214 / جمله نخست )
باری مولا علی را باید به خاطر عدادلتمداریش و برای توسعه عدل و انصاف دوست داشت که همین می‌تواند درهرحال معقول و مفید باشد، آری:
علی را دوست دارم چون‌که عادل بود
عدالت گر نباشد هیچ دینی هم ندارد سود.

محمد صحتی سردرودی

🌹@m_sehati🌹

به‌شرط آزادی و عدالت

✍️وقتی گفته می‌شود کعبه آن خانه خدا و خلق، سینه‌چاک به پیشواز میلاد او شتافت؛ و یا زمانی که گفته می‌شود: «با عشقِ علی ابن ابی‌طالب(ع) هرگز گناهی زیان‌بار نیست چنان‌که با نفرت از او نیز هیچ کار نیکی سودی ندارد» جای شگفتی نیست زیرا که آن خبرِ درست و این حدیثِ صحیح نه غلوّ است نه مبالغه؛ اما و صد اما به دو شرط:
(1 . به‌شرط نفی و طردِ خدایان دروغین و ستمگستر تا یکتاپرستی تحقق یابد که توحید در مقام عینیّت و حقیقت می‌شود همان آزادگی و آزادی؛ (2 . به‌شرط انصاف و عدالت که هرگز هیچ عبادت و کار نیکی جز در مسیرِ دادخواهی و عدالتپرستی پشیزی ارزش ندارد چنان‌که با اقامۀ قسط و عدل و انصافمداری هیچ گناه و خطایی قابل‌تصور نیست و اگر هم باشد باوجود آزادی و عدالت چندان زیانی نخواهد داشت که درخور اعتنا گردد.
آری علی(ع) در قاموس اسلام و فرهنگ تشیع، هم نماد آزادگی و آزادی (نخستین مؤمن به دین حنیف و توحید ابراهیمی)؛ هم سنبلِ انصاف و دادورزی است. وگرنه آن قبله و این هابیل قابل را قبیله‌ای دیدن و در تورِ طایفه‌ای خاص محصور ساختن تحریف بس بزرگی است که هوادارانِ استبداد دینی - از معاویه تا حالیه - مدام به آن دامن می‌زنند تا وارونه‌اش سازند غافل از این‌که تاریخ در کمینشان نشسته تا مثل صدام و قذافی و بشار اسد رسوایشان سازد. بگذریم که شیخ مصلح الدین سعدی گفت: از هر چه می‌رود سخن دوست خوش‌تر است/ پیغام آشنا نفس روح‌پرور است.

✍️گفتم که عشق حیدر، شوری فکنده در سر
گفتا که سر چه باشد؟! بفکن به‌پای حیدر

گفتم علی که بود و از زندگی چه می‌خواست؟
گفتا علی عدالت بوده ست و مهرگستر

گفتم که روح و جسمم هر دو فدای مولا
گفتا بگو که جان‌ها یکسر فدای یک سر

گفتم پیاله‌ای از خمّ غدیر پُر کن
گفتا پیاله‌ای نیست دل دِه به دست ساغر

گفتم که خصم گوید او کافر است و غالی
گفتا که گفته باشد من کافرم، چه‌بهتر!

گفتم زِ دفتر دل، ذکری به من بیاموز
گفتا که «یا علی» هست امّ الکتابِ دفتر...

گفتم که سیصد آیه در شأن اوست نازل
گفتا که کلّ قرآن، مدح علیست یکسر...

گفتم که مانده‌ام من در عالم تحیّر
گفتا که این تحیّر دل را کند منوّر

گفتم که آرزویی دارم همیشه در سر
گفتا که سفرۀ دل در پیش ما بگستر

گفتم که کاش دل را می‌برد عشق مولا
گفتا که اهل‌دل را تنها علیست دلبر...

گفتم که دوست دارم هر کلمه از سخن را
پُتکی کنم بکوبم بر فرقِ هر ستمگر

گفتا هنر همین و کلمه کرامتش هم
با حرف حق تحقق یابد نه با کر و فر...


محمد صحتی سردرودی
سه‌شنبه ۲۵ دی‌ماه ۱۴۰۳
۱۳ رجب ١٤٤٦



🌹@m_sehati🌹

مذاکره و گفتگو - ولو با فرعون - از اصولِ مسلم در فرهنگ اسلام

به کسانی که در رسانه‌های رسمی و حکومتی هم دم از اسلام می‌زنند هم مخالف مذاکره هستند یادآوری می‌شود:
1 . قرآن کریم نزدیک به 1730 بار فقط با واژۀ «قول» به گفتگو و مذاکره بهاداده و مسلمانان را به این مهم فراخوانده است(ر.ک: معجم الفاظ القرآن الکریم2 / 402 – 420، نشر ناصرخسرو،چ2). قرآن اصولًا آیات و امثال و گفتارش را «ذِکر/ یعنی یاد و یادآور» نامیده و پیام‌آورانش را «یادآورنده» و انسان‌ها را به یادآوری همدیگر- یعنی مذاکره‌ی مدام – سفارش کرده است.
2 . قرآن می‌فرماید: با فرعون هم مذاکره داشته باشید و گفتگو کنید؛ آن‌هم با فرعونی که ادّعای خدایی داشت و از کشته پشته می‌ساخت و جنایت‌ها کرده بود:
« اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى، فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى»
یعنی هرچند که فرعون سر به طغیان برداشته است باز شما به‌پیش او بروید و به نرمی با او سخن بگویید بلکه یا متذکر شود یا اندیشناک گردد.(سوره طه، آیه 43 – 44 .)
3 . آنان‌که با مذاکره مخالف‌اند مثل‌اینکه هیچ از حال‌وروز مردم خبر ندارند. در آتش فقر و فسادی که همین مخالفان و شعاریان افروخته‌اند و 45 سال مدام به دود آن دمیده‌اند هرروز هزار بار، این مردم مظلوم و از حقوق خود محروم دارند می‌سوزند، آن‌وقت باز این‌ها بااین‌همه افتضاح در لبنان و شامات، دست از رجزخوانی‌های تکراری و رسوا برنمی‌دارند. گویی منطقشان همین بوده و هست که می‌گویند:
بگذار بازار قیصریه آتش بگیرد تا دستمالی که ما می‌دزدیم و می‌بریم همچنان پوشیده بماند!
به‌درستی که انصاف نیز نعمت بزرگی است. اما چه می‌شود کرد که این رجزخوانان بویی از آن نبرده‌اند.

محمد صحتی سردرودی
پنجشنبه ۲۷ دی‌ماه ۱۴۰۳



🌹@m_sehati🌹

ای‌دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

زنده‌یاد استاد آیت‌الله شیخ مجید قنادی که از سال 58 مبغوضِ مستبدّان و مطرودِ مزوّران بود پس از عمری شکنجه و تبعید، در غربت و مظلومانه درگذشت و جاودانه شد.

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گردش نرسیدیم و برفت

بس که ما فاتحه و حرزی‌مانی خواندیم
وز پی‌اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن
در گلستان وصالش نچمیدیم و برفت

همچو حافظ همه‌شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت.


🏴@m_sehati🏴