❖ مجله •⚘️• زندگی ❖ 17395

This media is not supported in your browser

1.11K views10:12

۰

یک آدمهایی در زندگی بعنوان آدم امن برچسب می خورند. حالا چرا، دلیلش خیلی چیزهاست.

امن: از سوی امن گزندی به تو نرسد.
انتظار آسیب از امن نداری.

با آدم امن حرف زدن، یعنی تو بتوانی گره های دلت را بشکافی، از حیرت و حسرت و غصه و شادی ات بگویی، فضای بین تو و آن آدم ولی خالی از خلل باشد.

این حرفها جای دیگر نروند، این حرفها به گوش بقیه نرسند. آنچه در دل توست، در یاد او بماند و برایش مهم باشند.

*** اینجایش مهمترین است: امنیت در خود آن فضا تعریف نمیشود صرفا.
یعنی اگر روزی آن فضا هم دیگر به هر دلیلی نبود و شما کنار هم نبودید؛ حتی که چون انسانید و فرشته نیستید، (یا چون آدمها حق تغییر دادن اولویت‌ها و ظرفیتهاشان را دارند) دیگر مقابل هم قرار گرفتید یا اصلا از زندگی هم حذف شدید؛ آنچه‌ ولی زمانی بین شما رد و بدل شده در جای خودش ثابت بماند.

راز شما برملا نشود، پاشنه آشیل شما را تیر جدیدی از غیب نشانه نرود، آنچه از دل ریخته اید در بین، به بیرون آن حلقه شره نکند، هیچ جای دیگری نرود و نقل هیچ محفل دیگری نشود.

این معنی دیگری هم دارد:
همان‌قدر که آن آدم را گفته اید امن، خود شما هم باید امین آن فضا و او بمانید.
همان‌جور که انتظار داشته اید او حفره اسرار شما باشد، شما نیز موظفید که بازگوینده کنشها و قصه ها و لحظات مشترکتان، نباشید حتی اگر آن مقدار خدمت و نعمت که از آن فضا انتظار داشته اید، دریافت نکرده اید و ناامید و مأیوسید.

امنیت صرفا یک طرفه تامین نمیشود.
در امن ترین مکان ها، برگردید هنجارها را بشکنید و معنای هر فعل گذشته را تغییر بدهید و خاطرات صلبی از وقایع مشخص را بازخوانی و از نو نیت‌یابی سیال بنا به احوال آن لحظه‌تان کنید، آنچه آفریده اید از میدان جنگ خطرناکتر است حتی برای خود شما. انگار که روی دوچرخه‌ای آتش گرفته، رکاب بزنید به دل جهنم.

آدم امن، حین و بعد از اتمام رابطه اش با شما پرونده تشکیل نمی‌دهد.

آدم امن، سقف فضای مشترک را سوراخ نمیکند که تبادل اطلاعات به هر طریق ممکن شود.

آدم امن قرار نیست فقط شنونده باشد، دیوار نیست. قرار نیست چون امن است همواره سر تایید تکان بدهد، درخت در وزش نسیم نیست.

این ها از نظر من قیمه هایی است که خلق ریخته اند روی ماست‌ها...

اتفاقا که آدم امن درست و با جزییات می شنود و ذهنش اتفاقا که قاضی است و بد و خوب را از منظر خودش می‌بیند و حقیقتا موظف است پنهان کاری نکند و مخفیانه نبرد و‌ ندوزد‌ و باید که آنچه از ذهنش میگذرد با شما در میان بگذارد.

آدم امن نه رادیو است نه ضبط صوت. قرار است بتواند با شما در فضایی که مال شماست گفت و گو کند بدون آنکه آنچه از شما میداند را در روزهای خوشی بگذارد زیر بالش و در دوره ناخوشی بیاورد بکوبد توی صورتتان.

آدم امن اتفاقا قرار نیست دائم به شما بگوید صد در صد درستید و حق دارید.
تراپیست دوزاری نیست که بروید پیشش و سهم روزانه «همه بدن تو خوبی» را بریزد توی کاسه و تند تند به خورد شما بدهد.

آدم امن اتفاقا که باید در رابطه با شما، هنگام مخالفت با شما، وقت نقد شما احساس امنیت کند.

بتواند بگوید نه، مخالفم، این را دوست نداشتم، جور دیگری فکر میکنم، شبیه تو فکر نمیکنم، ... و نترسد که شما الان چه عکس العملی نشان میدهید. آدم امن باید بتواند خودش باشد نه سایه اش.

هیچکس نباید مجبور بشود دائم و یک طرفه، وجودش را برای آرام ماندن و خشنودی دیگری، تهی و رقیق و سبک کند. این اسمش امن ماندن نیست.

شما اگر امنیت حضورتان کنار یک آدمی را می خواهید، همزمان باید روی امن بودن خودتان تمرکز و تمرین کنید. مستمر.

و از آنچه خشنود نیستید، گفت و گو ایجاد کنید. بپرسید. زمان بدهید. بروید دورتر که کل یک فضا را بهتر ببینید. نزدیک بیایید و دوباره نگاه کنید.

خودتان هم سهمی از صبر و کمک به فهمیدن، به دست بگیرید. منفعل و منتظر و صرفا دریافت کننده نباشید. اگر که حقیقتا دنبال نشست و آرامش و صلح در یک فضای امن هستید.

این جهان، نتیجه واکنشهاست. هیچ کنشی، یک سویه و یک طرفه نیست وگرنه خاموش می شود....

🇯‌🇴‌🇮‌🇳 👈🏾👈🏾
https://www.tg-me.com/majallezendegii

❤8

1.63K views10:28