دل چو باشد شادمان، احوالِ اعضا هم خوش است

روزت بخیر❤️

@Media_aramesh

ده بار بخونش.

‌ @Media_aramesh

"‏باز دوباره داره حواست پرت می‌شه. تو رویاهایی برای دنبال‌کردن داری، نه آدم‌هایی برای تحت‌تأثیر قراردادن. برگرد به مسیرت."

@Media_aramesh

گاهی سکوت کن تا بفهمی چه کسی دنبال صدایت است.
نبودن‌ها، نبودنی‌ها را آشکار می‌کنند.
اگر کسی غیبتت را حس نکرد،لیاقت حضور تو را هم ندارد

@Media_aramesh

شش ‌ساله باشم. یک روز خنک تابستان باشد. مادر موکت آبی را توی ایوان پهن کرده‌باشد.
آشپزخانه‌ی کوچکم را گوشه‌ی ایوان چیده‌باشم.

مثلا مامان به عنوان مهمان آمده‌باشد. برایش چای ریخته‌باشم. لیوان خالی را سر بکشد و به به کند.

شش ساله باشم. عروسک‌هایم را خوابانده‌باشم. بزرگترین دغدغه‌ام یخچال دو طبقه‌ی سبز رنگی باشد که لابه‌لای اسباب‌بازی‌های سهیلا دیده‌ام.

هفت ساله باشم. یک روز برفی تبریز باشد. از مدرسه تازه رسید‌ه‌باشم. مادر منتظرم باشد.
بوی کباب‌تابه‌ای توی خانه پیچیده‌باشد. مشق‌هایم کم باشد. تمام که شد جلوی بخاری دراز بکشم و برنامه‌ی کودک ببینم.
کتری چای روی بخاری دم بکشد. مامان برای خودش و من چای بریزد.
سینی پر از انارش را بیاورد و انار‌ها را شلخته دانه کند. هفت ساله باشم. کتاب‌های فردا را توی کوله‌ی نارنجی‌ام گذاشته‌باشم. بزرگترین دغدغه‌ام املای فردا باشد و دندانه‌ی اضافه‌ای که برای سین می‌گذارم.

هفده ساله باشم. یک روز آفتابی پاییز باشد. ساعت دو و چهل و پنج دقیقه‌ی بعد از ظهر. سر کوچه از سرویس پیاده‌شوم.

تو را ببینم که کیف به دست زیر تیرک برق منتظر ایستاده‌ای. نگاهت به استقبالم بیاید. خنده‌ام را بدزدم و بپیچم توی کوچه‌.
با نگاه بدرقه‌ام کنی. کلید را توی در نیانداخته تلفن زنگ بخورد. گوشی را بردارم اما کسی جواب ندهد. به صدای نفس‌هایت گوش بدهم.

قلبم تندتر بزند. گوشی را قطع کنم. دوباره زنگ بزنی. آرام بگویی سلام. دلم بلرزد. هفده ساله‌باشم. تو را جایی در قلبم پنهان کرده‌باشم. بزرگترین دغدغه‌ام ندیدن تو باشد.

سی‌و اندی ساله باشم. از سر کار آمده‌باشم. کسی منتظرم نباشد. زیر کتری را روشن کنم.
تا جوش بیاید لباس‌هایم را عوض کنم. چای دم کنم. تا دم بکشد دست و صورتم را بشورم.

برای خودم چای بریزم، روی مبل دراز بکشم و بین کانال‌های ماهواره بچرخم. گوشی را بردارم و تلگرام را چک کنم. چایم نخورده سرد شود.

سی‌واندی ساله باشم. روی مبل خوابم برده‌باشد. تو را خواب دیده باشم.

نگار زمان فر

@Media_aramesh

‏کمبود عزت‌نفس باعث می‌شه سیستم تهدید در مغز بیش‌فعال بشه؛ مغز احساس ناامنی می‌کنه و برای محافظت، شروع به اهمال‌کاری می‌کنه

👤ریک هنسن


@Media_aramesh

شاد بودن گناه نیست.

چه ایرادی دارد که گاهی برخی قوانین برنامه غذایی یا خواب یا حتی شادی را نقض کنیم.

به خود خرده نگیرید که چرا گاهی اوقات وقتتان را برای کارهای بیهوده و کوچک تلف کرده‌اید.
همین لذت‌های کوچک هستند که ما را سر شوق می‌آورند‌.

مکتوب
پائولو کوئیلو
@Media_aramesh

‏همین یه پیام به ظاهر ساده رابطتونو قوی
‏میکنه :
‏ "‏عزیزم امروز سرم شلوغه
معذرت میخوام نمیتونم به اندازه کافی برات وقت بزارم ولی حواسم بهت هست..."
‏
این ‏شاید سی ثانیه طول بكشه
اما تاثیرش ساعتها و روزها تو ذهن پارتنرتون میمونه.

@Media_aramesh

تروما و بدن: فریادی که باید بشنویم!

بعد از یه بحران یا تروما، بدن‌مون گاهی به شکل غیر منتظره‌ای فریاد می‌زنه که انگار یه چیزی درست نیست، حتی اگه ذهنمون هنوز نتونسته درست اون تجربه رو پردازش کنه!

این فریاد ممکنه با بی‌اشتهایی، دل‌پیچه‌های آزاردهنده، ولع شدید برای غذا، حالت تهوع بی‌مورد یا خواب آشوب خودش رو نشون بده.

اینا یعنی مغز و سیستم عصبی‌مون هنوز تو حالت آماده‌باش موندن و فکر می‌کنن خطر تموم نشده.

اما خبر خوب اینه که می‌تونیم با انتخاب‌های هوشمندانه، به‌ویژه در حوزه تغذیه، به بدن و روان‌مون کمک کنیم تا آرامش و تعادل رو دوباره به دست بیاره.

یکی از بهترین راه‌ها برای حمایت از خودمون در این شرایط، روی آوردن به یک رژیم غذایی سالم و مغذیه که نه‌تنها نیازهای جسمی رو تأمین کنه، بلکه به ترمیم عاطفی و روانی هم کمک کنه.

غذاهایی مثل ماهی و گردو که سرشار از امگا۳ هستن، می‌تونن به ترمیم سلول‌های عصبی مغز کمک کنن و التهاب رو کاهش بدن.

حبوبات، سبزیجات تازه و غلات کامل با تأمین ویتامین‌های گروه B، به تنظیم خلق‌وخو و کاهش استرس کمک می‌کنن، در حالی که آووکادو، اسفناج و انواع مغزها با دارا بودن منیزیم، اضطراب رو کم می‌کنن و ذهن رو به تعادل می‌رسونن.

از طرف دیگه، باید از مصرف بیش از حد قهوه، شکر تصفیه‌شده، الکل و غذاهای فوق‌فرآوری‌شده پرهیز کنیم، زیرا این موارد می‌تونن مغز رو در حالت آماده‌باش نگه دارن و سیگنال‌های اضطرار رو تقویت کنن، انگار که تروما هنوز در جریانه.

اما فقط نوع غذا مهم نیست، نحوه چجوری خوردن غذا هم تأثیر داره!

سعی کنید غذا رو تو زمان‌های مشخص بخورید، با آرامش و آگاهانه بجوید.
نشستن سر میز به جای خوردن ایستاده یا در حال حرکت، و حتی به اشتراک گذاشتن غذا با دیگران، می‌تونه پیامی از امنیت و آرامش به بدن و روان منتقل کنه و به بدنتون بگه «الان وقت آرومیه، در امنیتی!»

این عادت‌ها بهمون یادآوری می‌کنن که الان جای امنیم و می‌تونیم خودمون رو ترمیم کنیم.

در نهایت، باید به این نکته توجه کنیم که بدن ما خاستگاه اصلی روا‌مونه؛ پس با محکم کردن پایه‌های این خونه، یعنی با تغذیه آگاهانه و مراقبت از خود، می‌تونیم قدم‌های محکمی برای بهبودی و آرامش درونی برداریم. بیایید با عشق به خودمون، این مسیر رو آغاز کنیم

@Media_aramesh

امیدوارم تا عمر دارید دور باشید از ؛
چشم های تنگ ،زبان های تلخ ،قلب های سنگ
و ذاتهای کثیف

@Media_aramesh

بعد از تمامِ نشدن‌ها ...
رفتن‌ها و از دست دادن‌ها،
بعد از تمامِ شکستن‌ها،
و زمین خوردن ها ؛
سرت را بالا بگیر ،
با لبخندی ملیح
نفسی عمیق بکش
و خودت را برای روزهای
بهتر، شادتر، روشن‌تر
آماده کن!
که بعد از هر رعدوبرق ،
باران است..
پشتِ هر ابر ، آفتاب،
و بعدِ هر غم،
فراوان شادمانی‌ست...

صبحتون به مهر🍂🤍

@Media_aramesh

لطفا عجله نكن :

• تو غذا خوردن
•تو قضاوت کردن
• تو اعتماد كردن
• تو شناخت آدما
•تو قضاوت کردن
• تو تصميمات مهم
• تو قضاوت كردن
• تو عاشق شدن
•تو قضاوت کردن
•تو قضاوت کردن
•تو قضاوت کردن


@Media_aramesh

سه روز است که از خانه بیرون نرفته‌ام و این یعنی سه روز خواب کافی، غذای تازه و سکوت. سه روز طواف در خانه‌ای که برایم دیگر فقط چهاردیواری نیست، معبد است. در این یادداشت از کتاب و فیلم و آشپزخانه و پاییز می‌گویم، از زنی که در خانه، زن‌ترست.


سه روز است که از خانه بیرون نرفته‌ام. توی خانه ماندن، یعنی رسیدگی به بسیاری کارهای عقب‌مانده و دلچسب. یعنی نگاه نکردن به ساعت و گوش به زنگش نبودن. یعنی خواب کافی، غذای تازه و سکوت.

«من از یادت نمی‌کاهم» ساندارا سینسروس را که تمام کردم چسبیدم به خواندن «تکاپوی عاشقانه» آلن‌دوباتن.
گتسبی بزرگ را هم بالاخره تماشا کردم. به میزان کافی آب نوشیدم و خوب خوابیدم.

وقتی هم از رختخواب دست‌ودل‌بازم دل کندم، پناه بردم به آشپزخانه و این‌بار بدون هیچ عجله‌ای ماشین ظرفشویی را خالی و پر کردم. میوه شستم.

چای دم کردم. سالاد شیرازی درست کردم. قارچ و کدو سبز و پیاز قرمز را ورقه‌ای خرد کردم و در روغن زیتون بخارپز کردم. از آن خوردنی‌هاییست که می‌شود هر روز خدا خورد و از طعمش خسته نشد.

دوش گرفتم. پیژامه پوشیدم و ژاکت نازک پاییزه‌ای را از کمد درآوردم.
نمی‌دانم آن بیرون هم به اندازه خانه، سرد است یا پاییز از خانه ما شروع شده. هر چه هست، خیلی جلوی خودم را گرفتم که وسیله گرمایشی روشن نکنم.

خانه برای بعضی حکم خوابگاه را دارد، برای بعضی آسایشگاه، برای من اما حکم عبادتگاه را دارد.
وقت‌هایی که از خانه فاصله می‌گیرم، پریشانم.

زنی در من است که دراین معبد خود را دوست‌تر دارد. زنی که عاشق دستهایش است به وقت سالاد درست کردن و سفره پهن کردن و عاشق پاهایش به وقت طواف خانه. زنی که نمازش، ایستادن پای پنجره‌ای‌ بازست رو به خیابانی دراز.

  زنی که در فاصله خواندن: «توی قلبم سوراخی‌ست که آن طرفش پیداست» از ساندارا سینِروس و «دلتنگ بودن برای جای دیگری، برای بدن دیگری، برای محبوب دیگری» از آلن‌دوباتن به این فکر می‌کند که مگر جایی در جهان وجود دارد که به اندازه خانه بتوان کافی و خوشحال و آرام و امن بود‌؟

  زندگی اگر اینجا نیست، کجاست؟

می‌گویند اگر کسی بهشت را درین دنیا پیدا نکند در آن دنیا هم نخواهد یافت.

من اما می‌گویم: اگر عشق، شادی و آرامش را توی همین چهاردیواری، لابه‌لای همین کاشی‌ها و روی همین صندلی‌های قدیمی پیدا نکنی، هیچ کجای جهان نخواهی یافت.

#الهه_افشار
@Media_aramesh

آیلتس، تافل و GRE رو یک هفته‌ای بگیر! 📚🔥
✅ ۱۰۰٪ قابل استعلام
🔹 مخصوص اپلای ✈️
IELTS Online, TOEFL Home Edition, GRE @Home
حتی GRE هم داریم! 💯

🎯 نمره تضمینی:
📌 آیلتس ۷
📌 تافل ۱۰۰
📌 جی آر ای 335

📞 تماس:
09036272975
09907157389

روی تاب‌آوری‌ات کار کن عزیز من. طاقت بیاور دوستت نداشته‌باشند، طاقت بیاور تاییدت نکنند، تو را نپذیرند و قبولت نداشته‌باشند. دنیاست، کلاس درس نیست و همه معلم تو نیستند که رد و تاییدشان ملاک باشد و اصلا قرار نیست نظراتشان برای تو اهمیتی داشته‌باشد. قرار نیست تمام آدم‌ها تو را دوست داشته‌باشند، با تو موافق باشند یا رفتار و احساسات تو را بپذیرند و تو را تایید کنند! قرار نیست کامل و بی‌نقص و از هر لحاظی بهترین باشی و قرار نیست هر چیزی را بفهمی و از هر موضوع مربوط یا نامربوطی سر در بیاوری و هر راه رفته یا نرفته‌ای را بلد باشی. قرار نیست دیگران مطابق میل تو باشند و قرار نیست تو مطابق میل دیگران باشی!
تفاوت‌ها و نخواستن‌ها و نشدن‌ها را که بپذیری و برای خودت که مرز تعیین کنی، همه چیز در درست‌ترین حالت ممکن پیش می‌رود.
جهان و احتمالات را ول کن عزیزم، حواست را به خودت بده و روی خودت کار کن و مطمئن باش با خودت که کنار بیایی، همه چیز درست می‌شود.

👤نرگس صرافیان طوفان

@Media_aramesh

یه روز می‌فهمی

عمل کردن بهتر از حرف زدنه.
تنهایی بهتر از رابطه اشتباهه.
سکوت بهتر از بحث بی‌فایده‌ست.
و تمرکز روی خودت بهتر از مقایسه‌ست.

@Media_aramesh