کاشانِ دوست داشتنی

تنفس و زیست در حال و هوای این خانه قاجاری( خانه بومگردی سرای نفیس) که می‌توانست وجود نداشته باشد و خیلی پیشترها ویران و نیست شود اما زنده بود و نفس می‌کشید برایم دلنشین و دوست داشتنی بود؛ به معنای واقعی.

قدم زدن در بافت تاریخی کاشان برای من این امید را رنگ زد که می‌توان امیدوار بود به حفظ داشته‌ها، اینکه می‌توان باورها را زنده کرد، پروراند و  از واقعیت به حقیقت رساند و به آنها تجلی بخشید. پس نباید ناامید شد؛ هیچ‌گاه.

سال‌ها در اصفهان کوشیده‌ام در قدر توان و اندازه‌ام برای حفظ بافت تاریخی قدم بردارم. برای حفظ داشته‌ها و میراثی که می‌تواند ضمانتِ زیستِ آینده ما باشد و خوش‌حالم که در کاشان باور به حفظ داشته‌ها و توسعه گردشگری پایدار جدی گرفته شده و همه مردم در این مسیر تشویق و ترغیب شده‌اند.

امیدوارم در اصفهان هم روزی مثل کاشان و یزد مردم و مسوولان بیشتر به این باور و یقین برسند که راه رسیدن به توسعه از صنایع و کشاورزی و به فنا دادن آب‌و هوا و خاک نمی‌گذرد بلکه از مسیر حفظ داشته‌‌هاو بافت تاریخی و گردشگری پایدار می‌گذرد.

@mehrnaz_shahbaz

♨️ماجرای جاده‌ای که از ۱۰ متری عرصه «محوطه باستانی ویگُل» می گذرد چیست؟

🖋 مهرناز شهباز

🔺عملیات احداث جاده ترانزیتی برای توسعه یک شهرک صنعتی از حریم درجه یک «سایت باستانی ویگُل» فعالان میراث فرهنگی را نگران کرده است. آن‌ها می پرسند چرا برخلاف مقررات حفاظتی حریم، ماشین آلات سنگین در فاصله ۱۰ متری در حال شخم زدن حریم منظری برای عبور جاده‌ای هستند که در آینده می‌تواند منظر این اثر باستانی را با چالش مواجه کند؟

🔺محوطه ای باستانی در شرق شهر «بیدگُل» با نام ویگل قرار دارد که طی ۲ فصل کاوش باستان شناسی، بقایای آتشکده‌ ای متعلق به دوران ساسانی و همچنین دوران انتقالی ساسانی به اسلامی در آن کشف شده است. آتشکده‌ای که گفته می شود به دلیل تغییر دین، متروک و به فراموشی سپرده شده است و از نگاه باستان شناسان یکی از استثنایی ترین آتشکده‌های دوران ساسانی به شمار می رود.

🔺سایت‌های باستانی و آثار تاریخی ثبت ملی، عرصه و حرائمی مصوب و ضابطه مند از سوی میراث فرهنگی کشور دارند که هر اقدامی در جوار آن‌ها باید از این حرائم ضابطه مند پیروی کند. مطابق با بند چهار ضوابط و مقررات حفاظتی حریم، استفاده و تردد ماشین‌ آلات سنگین و نیمه سنگین و هرگونه اقدامی که باعث لطمه و آسیب به بنیان یا منظر اثر تاریخی شود در محدوده حریم ممنوع است.

🔺همچنین مطابق با بند سه این ضوابط، ایجاد یا نصب هرگونه سازه، دکل، مانع و نظایر آن که باعث مخدوش شدن ارتباط بصری اثر با محیط پیرامون شود در محدوده حریم ممنوع محسوب می شود.
آن طور که فعالان میراث فرهنگی به ایرنا گفته اند اما هیات امنای شهرک صنعتی «سلیمان صباحی بیدگلی» در یک ماه اخیر توانسته اند بدون گرفتن مصوبه شورای فنی میراث فرهنگی کشور با گرفتن موافقت رییس پایگاه ملی ویگل و مصوبه شورای فنی میراث فرهنگی استان اصفهان، با به کارگیری لودر و گریدر اقدام به صاف کردن بخش‌هایی از حریم درجه یک این اثر باستانی در ۱۰ متری عرصه آن کنند.

🔺آن‌ها معتقدند که آنچه در حریم درجه یک این محوطه باستانی رخ داده و قرار است حریم منظری آن را با چالش‌هایی چون نصب تابلوهای تبلیغاتی و دکل‌های برق مواجه کند بر خلاف ضوابط و مقررات عرصه و حرائم میراث فرهنگی کشور است و مصوبه ای که شورای فنی استان اصفهان به مجریان طرحِ احداث این جاده داده غیرقانونی است.

🔺از سوی دیگر اما طبق آنچه رئیس پایگاه ملی ویگل به ایرنا گفته، مجوز اجرای جاده شهرک صنعتی در حریم این اثر باستانی، مطابق بند ۵ ضوابط و مقررات عرصه و حرائم میراث فرهنگی کشور داده شده است.

🔺مطابق بند ۵ این ضوابط، توسعه، تعریض و ایجاد معبر یا خطوط حمل و نقل ریلی، ایجاد هرگونه تاسیسات، فضای سبز و نظایر آن در محدوده حریم بدون استعلام و کسب مجوز از سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری ممنوع است و کلیه طرح های اجرایی و ساماندهی در این محدوده می بایست قبل از اجرا به تصویب سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برسد.

🔺اجرای این جاده در فاصله ۱۰ متری عرصه ویگل اما در حالی از سوی هیات امنای شهرک صنعتی سلیمان صباحی بیدگلی پیگیری شده که به گفته فعالان میراث فرهنگی و همین طور محسن جاوری، رئیس هیات باستان شناسی محوطه ویگل، پیشتر طرح دیگری در فاصله مطمئن تری از عرصه از سوی شهرداری آران و بیدگل مطرح شده بود اما در سال ۱۴۰۰ به دلیل عدم موافقت هیات امنای شهرک صنعتی پیگیری نشد.

📌محسن جاور، رئیس هیات باستان‌شناسی ویگل: این محوطه برای ما اهمیت دارد و اگر احداث جاده یا اقدامات توسعه ای در پیرامون آن بخواهد صورت بگیرد، پیشتر پیش بینی‌های لازم در این رابطه در ضوابط عرصه و حریم انجام شده و حد و حدود مشخص است بنابراین موضوع چندان پیچیده نیست.

📌علی فردین، فعال میراث‌فرهنگی: این مصوبه باید به شورای فنی میراث فرهنگی کشور می رفت. اجرای این جاده در حریم منظری و درجه یک این محوطه باستانی سی روز است که حریم را زیر و رو کرده است.

📌علی ادهمی، فعال میراث‌فرهنگی:بند سه ضوابط حرائم ذکر می‌کند که نصب هرگونه سازه، دکل و موارد اینچنینی که باعث مخدوش شدن حریم منظری اثر می شود، ممنوع است اما چطور می شود که یک جاده ترانزیتی  که برای یک شهرک صنعتی است تابلو تبلیغاتی نداشته باشد یا برایش دکل برق نزنند!

📌جواد حسین‌زاده،مدیر پایگاه ملی ویگل: هیات امنای شهرک صنعتی به ما گفتند شما می گوید میراث مانع توسعه نیست در نتیجه می توانید قانونا به ما اجازه کشیدن جاده بدهید. بر اساس نظر تخصصی من این جاده آسیبی برای ویگل ندارد که سود هم دارد.

📍این گزارش را به طور کامل در لینک زیر بخوانید:

https://irna.ir/xjPNPc
@mehrnaz_shahbaz

♨️ کاهش چشمگیر دِبی چشمه "سلیمانیه" و تهدید جدی حیات "باغ فین"

🔺در بازدید هفته اخیرم از باغ فین کاشان، بی‌رمقی فواره‌ها و حوض‌ها کاملا به چشم می‌آمد. این موضوع را از مدیر پایگاه میراث جهانی باغ فین پیگیر و متوجه شدم شرایط برای این میراث جهانی به دلیل کاهش شدید دبی چشمه سلیمانیه که باغ را مشروب‌ می‌‌کند، چالش‌برانگیز شده و آن‌ها در پی‌ بررسی و دلایل این شرایط هستند.

🔺شوربختانه فعالیت معادن و حفر چاه‌ها به جان داشته‌های طبیعی و تاریخی‌مان افتاده و کسی هم نمی‌تواند جلودار آن‌ها باشد. گفته‌می‌شود فعالیت معادن سنگ در حوالی مظهر چشمه سلیمانیه و همچنین حفر چاه ممکن است از دلایل احتمالی کاهش دبی چشمه سلیمانیه به زیر ۵۰ لیتر بر ثانیه باشد.

📌مدیر پایگاه میراث جهانی باغ فین: کاهش چشمگیر دِبی چشمه سلیمانیه حوض‌ها، فواره‌ها و چشم انداز باغ فینِ کاشان را تحت تاثیر قرار داده است و ادامه این روند، حیات این باغ جهانی با سروهای چند صَدساله را با تهدید جدی مواجه می کند. این هشداری ست که اگر مشکل علت یابی و حل نشود، در یک وضعیت بحرانی حیات باغ با مخاطره مواجه می‌شود.

لینکِ خبر👇

https://irna.ir/xjPQ8J
@mehrnaz_shahbaz

💢 ساخت و ساز در عرصه مسجد حکیم با رای دیوان عدالت اداری

🔺برف‌انداز مسجد حکیم در حالی توسط هیات امنای این مسجد تبدیل به یکسری مغازه شده است که این اقدام، ساخت و ساز در عرصه ثبتی درجه یک میراث فرهنگی محسوب می‌شود.

🔺 دیوان عدالت اداری در حالی رای به ادامه چنین ساخت و سازی داده که به‌ گفته برخی فعالان میراث فرهنگی موجب شده بخش‌هایی از دیوار این بنا که دیوارِ حائل سرویس‌های بهداشتی محسوب می‌شد و در جوار دیوار الحاقی دهه ۷۰ بوده، تخریب شود، مساله ای که البته رئیس اداره میراث شهرستان اصفهان آن را رد می کند.


🔺به گفته روح‌الله سیدالعسگری، میراث فرهنگی اصفهان به موجب تخطی از قوانین از هیات امنای مسجد حکیم شکایت کرد و رای بدوی دادگاه در اصفهان به نفع میراث فرهنگی بود اما با اعتراض هیات امنا به دیوان عدالت اداری در تهران رای به نفع هیات امنا صادر و ساخت و ساز ادامه پیدا کرد.

📌خبر را در لینک زیر ببینید:

https://irna.ir/xjPQwk
@mehrnaz_shahbaz

👏به افتخارِ همه زنان ایران
و به امید اینکه روزی نوای آزادی در سرای ایران بپیچد


🔺کنسرت علیرضا قربانی در اصفهان با نوازندگان زن عاقبت اجرا شد تا این حقیقت را به افراطیون یادآور شود که به یاری خدا مردم پیروز میدان هستند نه اقلیتی که آنها مردم می‌خوانند.

‼️ اقلیتی که می‌گویند ساز نواختن زن احتمال ایجاد مفسده دارد و با عرف مردمِ اصفهان سازگار نیست!

@mehrnaz_shahbaz

♨️ گنبدخانه مسجد جامع عتیقِ اصفهان در آستانه تخریب قرار دارد

🔺یک پژوهشگر مرمت بناهای تاریخی:

🔹 رطوبت صعودی، گنبدخانه «تاج الملکِ» مسجد جامع عتیقِ اصفهان را در آستانه تخریب قرار داده است و اگر این آسیب بحرانی به حال خود رها شود به تخریب کامل سازه منجر می‌شود.

«گنبد تاج الملک» در جانب شمالی مسجد جامع عتیق اصفهان قرار دارد و یکی از ۲ گنبد ارزشمند این بنای جهانی است؛ آجرها و تزیینات هندسی و نقوشی که در این گنبد کار شده بسیار هنرمندانه و همین امر موجب ارزش و اعتبار آن شده است.

گنبدخانه تاج الملک مسجد جامع عتیق با قدمت هزار ساله حدود ۴۵ متر با مسیر خط ۲ مترو فاصله دارد و دچار مشکلِ رطوبت صعودی است.

🔹این کارشناس مرمت بناهای تاریخی تاکید کرد: اگر این آسیبِ بحرانی گنبدخانه تاج الملک، مرمت، کف‌سازی کوچه مجاورِ آن، اصلاح و برای رطوبتِ زیرِ زمین، راه خروجی تعبیه نشود، سرعت تخریب این سازه تشدید خواهد شد.

🔹به گفته وی همچنین اگر آجرها و ملات‌های پوسیده تعویض نشود و خط دوم مترو به بهره‌برداری برسد، سرعتِ تخریبِ گنبد تاج الملک بیشتر می‌شود.

📌خبر و جزئیات آن را در لینک زیر ببینید:

https://irna.ir/xjPYDP
@mehrnaz_shahbaz

💢 سرنوشتِ مسجد جامع عتیق اصفهان با عبور مترو چه خواهد شد؟

‌🖋 مهرناز شهباز

🔹رطوبت صعودی، سراسر دیوار شمالی گنبدخانه تاج الملک را فرا گرفته و آن طور که برخی کارشناسان مرمت بناهای تاریخی گفته اند، با ادامه این شرایط ممکن است در اثر پوسیدگی ملات و آجرها و متزلزل شدن آن‌ها، سازه این گنبدخانه نفیس فرو بریزد.

🔹 نگرانی‌ها اما زمانی بیشتر می شود که به گفته آن‌ها بنا باشد در همین شرایط بحرانی، مترو از فاصله ۴۵ متری گنبدخانه تاج الملک عبور کند و ارتعاشات، اثر این آسیب‌ها را تسریع کند.

🔹گفته می شود، کُنج شمال شرقی مسجد، جایی که مدرسه «مظفریه» قرار دارد، نزدیک‌ترین فاصله را به خط دوم قطار شهری دارد و این فاصله حدود ۱۲ متر است.

🔹آن طور که برخی کارشناسان میراث فرهنگی به ایرنا گفته اند درست در همین نقطه یعنی شمال مدرسه مظفریه، کاشی‌ها و آجرها شرایط مساعدی ندارند و اگر استحکام بخشی لازم پیش از عبور مترو انجام نشود، ممکن است ارتعاشات عبور مترو خطرساز باشد.

🔹همچنین به گفته برخی کارشناسان، دیوار ایوان شرقی مسجد جامع عباسی یعنی «صفه شاگرد»، ۴۰ سانتی متر به سمت حیات انحراف پیدا کرده است و عبور مترو می‌تواند شرایط را برای این مسجد که از آسیب‌های فرونشستِ اصفهان بی نصیب نبوده است، نگران‌کننده‌تر کند.


📌 این گزارش را در لینک زیر بخوانید:

https://irna.ir/xjQ3fd
@mehrnaz_shahbaz

🎞 فیلم/ مسجدِ «عتیقِ» اصفهان، فَرگاهِ معماری ایران

🎚گزارش و تدوین: مهرناز شهباز
📹 فیلمبردار: کاظم قانع

🔺یکهزار و ۳۰۰ سال از عُمر مسجد «جامع عتیق» اصفهان می‌گذرد. این اثر تاریخی که نماینگرِ فَرِ معماری ایران در ادوار مختلف تاریخی است، در شمار پنج مسجد باشکوه تاریخ معماری دنیا قرار دارد.

📌 این گزارشِ دیجیتالِ ۲ دقیقه‌ای را در لینک زیر ببینید:

https://irna.ir/xjQ5wj
@mehrnaz_shahbaz

🎞 فیلم/ قزوین، پیش‌درآمدی برای اصفهان صفوی

🎚گزارش و تدوین: مهرناز شهباز

🔺 پیش از آنکه شاه عباس اصفهان را به پایتختی برگزیند، دولتخانه صفوی در قزوین توسط شاه طهماسب ایجاد شد. احداث خیابان سپه و دولتخانه صفوی در قزوین، پیش درآمدی برای احداث خیابان چهارباغ و دولتخانه صفوی در اصفهان با بناها و باغ‌های هم‌نام چون چهلستون، هشت بهشت و عالی قاپو شد.

📌 این گزارش دیجیتال را در لینک زیر ببینید:


https://irna.ir/xjQbxR
@mehrnaz_shahbaz

♨️ آینده گذرِ «کمر زرین» اصفهان در گرو کشفیات باستان‌شناسی است


🔺عملیات باستان‌شناسی گذر کمر زرین در حال انجام و متولی آن سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان و مُجری آن دانشگاه هنر است.

🔺طبق گفته‌های علی شجاعی، سرپرست هیات کاوش گذر کمرزرین یافته‌های باستان‌شناسی در این مکان از پیش از اسلام تا دوره قاجار قابل ردیابی و تاکنون یک سازه آبی منقوش متعلق به دورانِ پیش از حمله مغول به اصفهان، یک کوره سُفال،یک سازه معماری متعلق به دوران متاخر اسلامی و دیواره‌های سنگی و کف‌های آجر فرش احتمالا سلجوقی کشف شده و بررسی درباره قدمت هر کدام از این آثار همچنان در حالِ بررسی است.

🔺گفته می‌شود با کشفیات جدید گزینه ایجاد گذر به احتمال قریب به یقین منتفی خواهد بود اما با این وجود مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان به ایرنا پاسخ واضحی نداده و گفته کشفیات ناشی از عملیات باستان شناسی در گذر کمر زرین سناریویی است که متناسب با آن درباره وضعیت این گذر تصمیم‌گیری خواهند کرد.

📍محمدعلی ایزدخواستی: باید وضعیت خاصی برای این مکان ترسیم شود که هم دسترسی آن محدود نشود چراکه حیاتِش به تداوم عبور و حضور انسان وابسته است و دوم اینکه شواهد تاریخی کشف شده در عملیات باستان شناسی نیز حفظ شود. قاعدتا باید به سمت حفظ شواهد تاریخی پیش برویم و روی کارکرد موزه‌ای این گذر بطور ویژه کار کنیم.

🔺او گفته ایجاد گذر از داخل شواهد و یافته‌های باستان شناسی امکانپذیر نیست و دسترسی باید از مسیر یافته‌ها جدا شود.

📌گفت و گو با علی شجاعی، سرپرست هیات کاوش را با فشردن لینک اول و گفت و گو با محمدعلی ایزدخواستی در رابطه با سرنوشت گذر کمرزرین را با فشردن لینک دوم ببینید:

https://irna.ir/xjQbQJ

https://irna.ir/xjQbVK

@mehrnaz_shahbaz

🎥فیلم| نگاهی به زندگی و آثار ارنست هولتسر، عکاس و اصفهان شناس آلمانی

🖋 عادل پازیار

🔹اختراع عکاسی در روند شرق‌شناسی تاثیر شگرفی داشت؛ سفرنامه‌ها جای خود را به آلبوم عکس‌ها دادند و این عکاسان بودند که می‌توانستند از شرق غریب سوغاتی به یادگار همراه ببرند؛ آثار ارنست هولتسر مهندس و جهانگرد آلمانی که بیشتر از شهر اصفهان ثبت شده، نیم قرن پس از مرگش در زیرزمین خانه نوه‌اش یافت شد تا گنجینه‌ای برای مطالعات تاریخی ایران شود.

🔹بدون شک عکس‌های هولستر یکی از منابع ارزشمند دوره قاجار است که نقش مهمی در مطالعات مردم شناسی اصفهان دارد.

📌گزارش را در لینک زیر ببینید و بخوانید:

https://irna.ir/xjQjgr
@mehrnaz_shahbaz

به فرخندگی اردیبهشتگان؛

💢 بهاریه «جشن گل سرخ» در دیار گنبدهای فیروزه‌ای

🔺پیوند اردیبهشت و گل سرخ در اصفهان ریشه در فرهنگ ایران و جشن اردیبهشتگان دارد. گلرخ شهری که نامش با گل سرخ پیوندی دیرینه دارد و در اردیبهشت پاره‌ای از فردوس بر روی زمین می‌شود.

🔺نقش گل سرخ اصفهان، در بسیاری از بناهای تاریخی این شهر از مساجد و مقابر تا خانه‌های تاریخی به اشکال مختلف به شیوه نقاشی، کاشیکاری، گچبری و سنگ‌نگاره به وفور قابل مشاهده است. یکی از زیباترین نقوش گل سرخ اصفهان را در کاشیکاری‌های «مسجد سید» و همچنین مسجد《رکن‌الملک 》بازمانده از دوران قاجار می‌توان دید اما قدیمی‌ترین نگاره دارای نقوش تداعی کننده گل سرخ، مربوط به سرستون‌های ساسانی است که در اصفهان یافت شده و هم اکنون یکی از این سرستون‌ها در «باغ موزه چهلستون» و دیگری در «موزه ملی ایران» نگهداری می‌شود.

🔺با جستجو در فرهنگ ایران می‌توان گفت اردیبهشت موکل و نگهبان گیاهان روی زمین است، ماهی که همیشه اصفهان با گل‌های سرخ‌اش بیشتر از وقت‌های دیگر سال به چشم می‌آید. از سوی دیگر در متون پهلوی گل «مرزنگوش» به عنوان نماد اردیبهشت شناخته می شود اما می بینیم که در اصفهان در جشن اردیبهشتگان به تدریج گل سرخ جایگزین گل «مرزنگوش» شده چنان که «پیترو دلاواله»، گردشگر ایتالیایی که در دوره‌ی صفوی از اصفهان دیدن کرده، به جزئیات دقیقی از جشن گل سُرخ و آیین‌های شاد آن اشاره کرده است.

🔺دلاواله در توصیف جشن گل سرخ نوشته است: « در بهار، وقتی که گل سرخ می شکفد، یک شبانه روز به نام جشن گل سرخ مجالس شادی و طرب ترتیب می دهند و در آن روز مرد و زن از شهر بیرون می روند و به بازی و تفریح مشغول می‌شوند و گل سرخ بر سر و روی هم می ریزند. در شهر نیز مردم در قهوه‌خانه‌ها به رقص و آواز و شادی برمی‌خیزند و هنگام شب، جوانانی خوبرویی که معمولا در قهوه‌خانه‌ها خدمت می‌کنند در کوچه‌ها و بازارهای اطراف میدان نقش جهان به صدای ساز می‌رقصند و جمع دیگری که طبق‌های پر از گل سرخ بر سر دارند در میان چراغ و مشعل و فانوس بر سر و روی مردم گل می‌پاشند و در مقابل پولی می گیرند ...».

🔺برخی پژوهندگان فرهنگ ایران معتقدند با توجه به برابری زمانی جشن گل سرخ در اوایل بهار و زمان شکوفا شدن گل‌های سرخ، جشن گل سرخ یادمانده جشن اَردیبهشتگان است که در ایران کهن در روز سوم یا اردیبهشت روز از اردیبهشت ماه برگزار می‌شده و سپس با نام «جشن گل سرخ» در شهرهای مرکزی ایران همچون کاشان و اصفهان برگزار شده است.
در این پیوند باید گفت، منابع دیگری چون کتاب «المدخل فی صناعة احکام النجوم» نوشته «کوشیار گیلانی» که در نیمه دوم قرن چهارم تا اوایل قرن پنجم هجری می زیسته است، از «گلستان جشن» به جای « اردیبهشت‌گان» نام می‌برد و «هاشم رضی» نیز در«گاهشماری و جشن‌های ایران باستان» آن دیدگاه را تائید می کند.

🔺اما امروز از جشن گل‌سرخِ اصفهان تنها نامش در میان سفرنامه‌ها باقی مانده و جای تاسف است که هم اکنون از این گل در چشم اندازهای شهری که روزی شهره به گل‌های سرخش بوده و سازگار با زیست بوم اصفهان است، در جهت برندسازی هرچه بیشتر آن به نام اصفهان استفاده نمی شود.

🔺این درحالی است که گردشگرانی که در ادوار مختلف تاریخی به اصفهان سفر کرده‌اند، افسون گل سرخی این دیار چشمانشان را پر می‌کرد و از همین رو هم در توصیفات و سفرنامه‌هایشان، نام اصفهان را با گل سرخ پیوند می دادند.

📌 توصیفات گردشگران ادوار مختلف را از شهر گل سرخ در لینک زیر بخوانید:

https://irna.ir/xjQm8z
@mehrnaz_shahbaz

📽 سفید، رنگ ورزنه
میراثی رو به فراموشی در پایاب زاینده رود

گزارش و پژوهش؛ مهرناز شهباز
فیلم؛ کاظم قانع و زهرا باغبان
تدوین؛ عاطفه جعفری‌نژاد

🔺سفید در فرهنگ ایران نماد بهمن یا همان منش پاک و ستوده است؛ نمادی که در چادر زنان ورزنه به یادگار مانده و حالا این میراث ناملموس کهن در این خطه و در جوار پایاب خشک زاینده رود رو به فراموشی می‌رود.

🎞 این گزارش چند رسانه‌ای(فیلم) را در لینک زیر ببینید:

https://irna.ir/xjQmRZ
@mehrnaz_shahbaz

💢چرا حراست از حریم «قلعه ساسانی شاه دژ» در اصفهان مهم است

🖋 مهرناز شهباز

شاه دژ» بر پیشانی بلند کوه «صفه»، حکایت از دیرینگی و اهمیت این میراث طبیعی و تاریخیِ اصفهان دارد، جایی که پایگاه حفاظت و حراست شهر بوده و بخشی از تاریخ اصفهان را روایت می‌کند اما اهمیت حفظ حریم این دژ و منظر تاریخی و طبیعی صفه تا چه اندازه است؟ 

شاه دژ یکی از برجسته‌ترین آثار تاریخی اصفهان است که قدمت آن به دوران پیش از اسلام باز می گردد و از این جهت دارای اهمیت است که بر فراز یکی از استراتژیک ترین ناهمواری های اصفهان بنا شده و شواهد تاریخی مهمی را از اصفهان کهن در سینه دارد.

کوه صفه به تمام شهر مسلط و دژ با عظمت آن با ساختار لایه‌ای، به لحاظ دفاعی برای شهری که در مرکز ایران واقع شده و همیشه مورد توجه حاکمان ادوار مختلف بوده، مهم قلمداد می شده است. آن طور که محققان گفته‌اند ساخت استحکامات دفاعی در مکانی به دور از مرزها و در ژرفای سرزمین، شیوه و رویه معمولی به خصوص در دوران ساسانی برای دفاع ایمن‌تر یا به عنوان آخرین سد دفاعی بوده است. باری استحکامات قلعه شاه دژ به جهت دفاع گام به گام در ارتفاعات متفاوتی از کوه صفه بنا شده‌اند و شناسنامه معتبری از معماری نظامی در شهر باستانی اصفهان است.

از سوی دیگر شواهد تاریخی و بازمانده سازه‌هایی هم از ادوار مختلف تاریخی در «دروازه گل زرد» واقع در شمال شرقی صفه وجود دارد، از جمله آنچه به نام تخت سلیمان می شناسیم و در دوره صفویه بنا شده‌، یا سنگاب و کتیبه‌هایی که در «چشمه چک چکان» در ارتفاعات دیگر صفه وجود دارد که همه این موارد بیانگر تداوم تاریخی این محوطه است که به گفته کارشناسان و باستان شناسان در حریم شاه دژ باید لحاظ شود.

به همین جهت هم، حریم و عرصه شاه دژ، جهت مصون ماندن آن از آسیب‌ها و تخریب‌ها که همواره از گزند آنها طی سالیان گذشته در امان نبوده، در سال ۱۴۰۰ پس از ۲ فصل کاوش و یافته‌هایی چون نقاشی دیواری و گچبری‌هایی که قدمتشان احتمال قریب به یقین به دوران پیش از اسلام یعنی دوره ساسانی برمی گردد، تعیین و ابلاغ شد.

منتقدان و فعالان میراث فرهنگی و طبیعی اما همیشه احداث مراکز تفریحی و گردشگری را بلای جان کوه صفه دانسته اند؛ اتفاقی که شاه دژ هم در سال‌های گذشته از آسیب آن در امان نبود و عملیات توسعه فاز دوم تله کابین صفه به دیوار شاه دژ آسیب وارد کرد.

ماجرا از این قرار بود که شهرداری سابق در سال ۹۵ بنا داشت با ایجاد خط دوم تله کابین، گردشگران را به این منطقه باستانی در ارتفاعات صفه بیاورد که شوربختانه در این میان پایه‌های تله‌کابین روی دیوار باستانی شاه دژ نصب شد.

اتفاق دیگری که با ابلاغ حریم شاه دژ، تا این لحظه نتوانسته بر حریم این اثر تاریخی سایه بیاندازد، ساخت هتل هما بود؛ ماجرای ساخت هتل پنج ستاره ماهان در حریم شاه دژ و عرصه کوه صفه به اسفند ۹۴ برمی گردد که بعدها در سال ۹۷ با پیگیری فعالان محیط زیست با استناد به ممنوعیت هرگونه ساخت و ساز در کوه صفه مطابق با ضوابط طرح تفضیلی متوقف شد.

با این وجود در سال ۱۴۰۱ حتی با وجود تصویب و ابلاغ حریم شاه دژ، باز زمزمه هایی در رابطه با پیگیری برای ساخت این هتل در حریم شاه دژ، شنیده شد اما وزارتخانه میراث فرهنگی با استناد به ضوابط حریم آثار تاریخی در پاسخ به استعلام از این وزارتخانه، بر ممنوعیت ساخت این هتل تاکید کرد.

مطابق بند یک ضوابط حریم، تغییر کاربری از وضعیت موجود در محدوده حریم ممنوع است و مطابق بند ۸ آن، ایجاد تاسیسات گردشگری، فرهنگی و طبیعی صرفا می تواند در چهارچوب ایجاد سایت موزه باستانی شاه دژ، جهت نمایش آثار به دست آمده از کاوش های باستان شناسی و با طرح مصوب شده از سوی وزارت و با نظارت در حین اجرا و تایید نهایی در وزارتخانه انجام شود.

‼️ با این وجود هنوز سایه ساخت هتل و دیگر سازه‌های گردشگری بر روی صفه و حریم شاه دژ سنگینی می‌کند.

📍فریبا سعیدی؛ رییس هیات کاوش شاهدژ:اگر کسی برای تاریخ اصفهان اهمیت قائل باشد حاضر نخواهد شد بکرترین شواهد باستان شناسی اصفهان با بهانه‌هایی مثل زیرساخت‌های گردشگری از بین برود چرا که حریم شاه دژ تا ارتفاعات پایین تر مثل جایی که آثار و بقایای یک چهارتاقی ساسانی در جوار آبشار (دروازه شمال) و یا در «پاچنار» (دروازه گل زرد) که «تخت سلیمان» از دوره صفوی قرار دارد، ادامه دارد و این محوطه‌ها هم باید در حریم شاه دژ لحاظ شود.

📍علیرضا خواجویی؛ عضو شورای فنی میراث فرهنگی اصفهان:  بیم آن می رود که مداخلات بیش از حد در کوه صفه، حریم این اثر تاریخی و طبیعی را مخدوش و شواهد تاریخی را نابود کند.

📌این گزارش را در لینک زیر بخوانید:
https://irna.ir/xjQxWL
@mehrnaz_shahbaz

♨️ چراغ سبز میراث فرهنگی به تخریب شبستان مسجد کازرونی

نگرانی دوستداران میراث فرهنگی اصفهان از تخریب در مسجد تاریخی «کازرونی»

🔺شماری از دوستداران و فعالان میراث فرهنگی در نامه‌ای به مسوولان و نمایندگان شهر اصفهان، خواستار میانداری و اقدام عاجل جهت جلوگیری از تخریب شبستان مسجد تاریخی «کازرونی» شدند.

برخی فعالان و کارشناسان میراث فرهنگی در نامه‌ای که متن آن روز پنجشنبه در اختیار ایرنا قرار گرفت، خواستار قدم پیش نهادن مسوولان و نمایندگان اصفهان در انجام اقدام عاجل و جلوگیری از تخریب شبستان مسجد کازرونی شدند.

🔺مسجد کازرونی یکی از مساجد معاصر اصفهان و متعلق به اوایل دهه ۳۰ شمسی است که کارشناسان پیشکسوت میراث فرهنگی، تدوام معماری گذشته در کالبد این بنا را دلیل اهمیت حفاظتش می‌دانند. در سال‌های اخیر هیات امنای مسجد کازرونی قصد نوسازی این مسجد را داشته اند اما با مخالفت اداره کل میراث فرهنگی مواجه شدند تا اینکه به گفته فعالان میراث فرهنگی، با پیگیری های بسیار هیات امنا، میراث فرهنگی اصفهان در روزهای اخیر به نوسازی شبستان این مسجد چراغ سبز نشان داده است.

🔺در بخش‌هایی از این نامه تاکید شده است: چالش جدید پیش رو تلاش برای جلوگیری از تخریب مسجد کازرونی خیابان عباس‌آباد است، که یکی از معدود مساجد ارزشمند معاصر به‌جا مانده از گزند تخریب‌های کور و نامعقولِ ناشی از بی‌دانشی در مورد گنجینه‌های فرهنگی است؛ مکانی که جدا از ارزش‌های ویژه معماری حس تعلق و خاطر جمعی نمازگزاران یک نسل با فضاهای آن عجین شده است.

🔺در این نامه افزوده شده است: در مورد مسجد کازرونی نیز میراث فرهنگی استان اصفهان، نه تنها تلاش موثر برای ثبت اثر در فهرست آثار ملی نکرده، بلکه شنیده شده، اخیرا با تخریب شبستان مسجد که بخش جدایی‌ناپذیر از این اثر ارزشمند است، موافقت کرده است. لذا از مسوولان و نمایندگان محترم شهر اصفهان انتظار دارد به منظور حفظ این اثر ارزشمند اقدام عاجل معمول فرمایید.

🔺در سال‌های گذشته هیات امنای مسجد کازرونی قصد نوسازی این مسجد را داشته اند اما اداره کل میراث فرهنگی به سبب ارزش‌های تاریخی این بنا مخالف تخریب و نوسازی آن بودند، این در حالی است که اهالی محله عباس‌ آباد، جایی که مسجد در آن واقع است، با نوسازی این بنای مذهبی مخالف هستند اما در مرداد ماه سال گذشته ۱۱ کارگر تحت بیمه مسوولیت یک کارفرما به مدت ۳۶۵ روز برای انجام کار در مسجد کازرونی به کار گرفته شدند که به گفته مقامات اداره کل میراث فرهنگی اصفهان این اقدام برای انجام عملیات ساختمانی وسیع و تخریب در این بنا بود.

لینک خبر👇

https://irna.ir/xjQPvw
@mehrnaz_shahbaz

برسد به دست رییس جمهور آینده ایران:

💢 قوه مجریه تمام قد پشت میراث فرهنگی و طبیعی ایران بایستد

🖋مهرناز شهباز

میراث فرهنگی و محیط زیست، در بسیاری مواقع قربانی شده‌اند تا از گُردِه ‌آن‌ها توسعه بگذرد، غافل از آنکه گَردانه پایداریِ سرزمینی در گِرو این دو مقوله می‌گردد و پشتوانه محکمی هستند که با نادیده انگاری در برابر نگاه صرف توسعه گرا، چشم‌انداز زیستی و هویتی یک کشور تهدید می‌شود اما در این برهه از زمان، جای درنگ نیست و قوه مجریه باید تمام قد پشت داشته‌های طبیعی و فرهنگی‌ ایران بایستد.

روشن است که به سبب مسائل و مشکلاتی که در حوزه اقتصادی و اجتماعی گریبان گیر آنیم، محیط زیست و میراث فرهنگی در سبد اولویت‌های کشور، در جایگاه آخر قرار می‌گیرند و از این گذشته، چه بسا که این سرمایه‌ها قربانی توسعه‌های گوناگونی چون صنعت، کشاورزی و عمران هم شده‌اند اما پایداری در توسعه، زمانی می‌تواند به نفع سرزمینِ ما باشد که بر پایه خِرد، میراث طبیعی و فرهنگی را قربانی چشم اندازهای کوتاه مدت و یا حتی بلندمدت خود نکند، چشم اندازهایی که می‌تواند و توانسته مولفه‌ها و پیشینه‌های سرزمینی و حتی قدرت فرصت آفرینی آن‌ها را بسوزاند....

📌هنوز مشخص نیست کدام نامزد می‌تواند ریاست قوه مجریه را از آنِ خود کند. با همه ناامیدی، بهر امید به گشایش روزنه‌ای در زمانه‌ای که دچار خفگی شده‌ایم خواهان تغییرات تدریجی شده‌ایم و این یادداشت با همین امید نگاشته‌ شده است که می‌توانید آن را به طور کامل در لینک زیر بخوانید:

https://irna.ir/xjQWKd
@mehrnaz_shahbaz

برسد به دست رییس جمهور آینده ایران:

قوه مجریه تمام قد پشت میراث فرهنگی و طبیعی ایران بایستد

🖋مهرناز شهباز

میراث فرهنگی و محیط زیست، در بسیاری مواقع قربانی شده‌اند تا از گُردِه ‌آن‌ها توسعه بگذرد، غافل از آنکه گَردانه پایداریِ سرزمینی در گِرو این دو مقوله می‌گردد و پشتوانه محکمی هستند که با تهدید و نادیده انگاری در برابر نگاه صرف توسعه گرا، چشم‌انداز زیستی و هویتی یک کشور تهدید می‌شود آنچنان که هم‌اکنون با بحران‌هایی چون فرونشست مواجه‌ایم اما این برهه از زمان، جای درنگ نیست و قوه مجریه باید تمام قد پشت داشته‌های زیستی و فرهنگی‌ ایران بایستد.

روشن است که به سبب مسائل و مشکلاتی که در حوزه اقتصادی و اجتماعی گریبان گیریم، محیط زیست و میراث فرهنگی در سبد اولویت‌های کشور، در جایگاه آخرقرار می‌گیرند و از این گذشته، چه بسا که این سرمایه‌ها قربانی توسعه‌های گوناگونی چون صنعت، کشاورزی و عمران هم شده‌اند اما پایداری در توسعه، زمانی می‌تواند به نفع سرزمینِ ما باشد که بر پایه خِرد، میراث طبیعی و فرهنگی را قربانی چشم اندازهای کوتاه مدت و یا حتی بلندمدت خود نکند، چشم اندازهایی که می‌تواند و توانسته مولفه‌ها و پیشینه‌های سرزمینی و حتی قدرت فرصت آفرینی آن‌ها را بسوزاند.

در سرزمینی که هم اکنون با میلیاردها کسری در آبخوان‌هایش مواجه است و فرونشست در صدر چالش‌هایش قرار دارد، بیابان زایی و آلودگی هوا به همراه خشکی پهنه‌های آبی، افق پیش روی زیستِ شهرهایش با حجم انباشته‌ای از صنایع آلاینده و خیزش گرد و غبار ، دچار لکنت شده و در شرایط کم آبی و وضعیت نامناسبِ ذخایر آب‌های زیرزمینی، اهمیت تغییر رویه در گردش اقتصاد بر چرخ‌های گردشگری و با بُنیه میراث فرهنگی و طبیعی بسیار است.

آنچه بیش از هر زمانی و در این شرایط نیاز است به آن بیاندیشیم و برایش چاره‌جویی کنیم، بی هیچ شکی پایداری سرزمین در مولفه‌های شناسنامه‌ای محیط زیست و میراث فرهنگی است که شوربختانه همیشه این پشتوانه با همه اهمیتی که دارد، جزو آخرین اولویت‌های برنامه ریزان کشور بوده است.
گواه این موضوع، نبود دغدغه واضح و مشخص از توجه به چالش‌ بزرگ محیط زیستی ایران، یعنی فرونشست و راهبرد‌های محیط زیستی در مناظره‌ها و برنامه‌های تبلیغاتی نامزدهای ریاست جمهوری است و از سوی دیگر اینکه در مناظره فرهنگی نامزدها، که به مشکلات و دغدغه‌های این حوزه پرداخته شد، هیچ ردپایی از اهمیت پرداختن به مسائل و چالش‌های میراث فرهنگی و تاریخی ایران و لزوم بسترسازی مناسب این حوزه برای گردش پاشنه اقتصاد دیده نشد؛ گویی که مقوله فرهنگِ ایران تنها از گذر سینما و کتاب و فضای مجازی می‌گذرد و میراثی که اهمیتش به راه اندازی یک وزارتخانه انجامیده، هیچ جایگاهی در این کشور ندارد.

اما در این بزنگاه حیاتی، جایی که باید تردید نکرد و قدم های به هنگام برداشت، وقت آن است که راهبران قوه مجریه قد و اندازه‌های میراث طبیعی و فرهنگی کشور را با خط کشی‌هایی خردمندانه برای ادامه زیست در سرزمینی که همیشه و در طول تاریخ با خشکی و کم آبی در جدال بوده و هم اکنون با ورشکستگی‌های آبی به واسطه عملکردهای گذشته، بیش از پیش در این جدال گرفتارتر شده، تعیین کند.

فرای از کاهش ذخایرآب‌های زیرزمینی که در سال‌های اخیر موجب فرونشست زمین و بزرگترین معضل محیط زیستی کشور شده و به این واسطه علاوه بر زیرساخت‌های شهری و جمعیت، هزاران بنای تاریخی در معرض آسیب و ویرانی قرار گفته‌اند که صدالبته به بهای توسعه صنعت و کشاورزی به این روزگار دچار شده‌ایم، از سوی دیگر، پهنه‌ها و بافت‌ها‌ی تاریخی شهرهای ایران که شناسنامه‌های این سرزمین اند هر روز به بهانه‌هایی چون خیابان کشی، توسعه‌های عمرانی با تخریب و از هم گسیختگی از ارزش و اعتبار ساقط می‌شوند و بسیاری از پروژه‌هایی حفاظت و مرمت اماکن تاریخی و شاخص به واسطه بودجه‌هایی که نمی رسد یا قطره چکانی است، رو به سوی زوال و ویرانی می روند.

دور زدن قوانین میراث فرهنگی و محیط زیست با دلایل نابخردانه‌ای که این میراث ارزشمند را موانع توسعه در عرصه‌هایی چون صنعت، معدن ، سدسازی، خیابان کشی و پروژه‌های گوناگون عمرانی می دانند، بازنگری و شکستن حریم بافت‌ها و ابنیه تاریخی یا تهدید مناطق تحت حفاظت محیط زیست با فعالیت‌های معدن‌کاوی و تخطی از قوانین در این عرصه‌ها که البته بدلیل چربیدن قدرت نهادی‌های صنعتی، معدنی و عمرانی در مقابل سازمان‌های مهجوری چون میراث فرهنگی و حفاظت محیط زیست رخ می دهد، در حالی شاخصه‌های پایداری و شناسنامه‌های زیستی ایران را نشانه گرفته‌اند که این مواهب خدادی و حاصل دیرینگی تاریخ و فرهنگ، پشتوانه محکمی برای این سرزمین و حکم خزانه ارزی این مملکت محسوب می شوند...

... اما شوربختانه با تهدیدهایی که اینچنین با رویه پیش گرفته شده در جهش‌های ناپایدار صنعتی، اقتصادی و کشاورزی و تولیدِ اشتغال می توانند هر روز به به قهقرا نزدیک و نزدیک‌تر شوند.

آیا بهتر نیست در کنار شعارهای توسعه و اشتغال سوار بر مرکب صنعت و کشاورزی، قدری به نجات محیط زست ایران که در بحران فرونشست خودساخته ما گرفتار آمده بیاندیشیم؟ آیا بهتر نیست به جای نادیده گرفتن شناسنامه های فرهنگی، معماری و تاریخی شهر‌ها و روستاها از ظرفیت به جایی که برای جایگزینی اقتصاد گردشگری و میراث فرهنگی با اقتصاد کشاورزی و انواع صنعت آب بَر است، بهره ببریم که به این واسطه شاید بتوانیم تا اندازه‌ای از بدهی خود به ذخایر و منابع طبیعی بکاهیم و مسیر غلط گذشته را اصلاح کنیم؟

وضعیت فعلی اصفهان نمونه بارزی از کارنامه به جا مانده از ادوار دولت‌های گذشته است؛ آینده زیست‌پذیری این خطه با آن همه شناسنامه سترگ تاریخی به واسطه فرونشستِ زمین دچار تهدید شده و کارشناسان برای رسیدن به خط پایان آن، بازه زمانی تعیین کرده‌اند. به واقع فرونشست سالانه بین ۵ تا ۱۵ سانتی متر در سال حاصل سال‌ها توسعه ناپایدار صنعت و کشاورزی است؛ توسعه ای که مهم‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران را به خشکه رود تبدیل کرده و متولیان را برای نگهداشت شهر و جمعیت آن و ریختن آب بر کام کشاورزی و صنعتی که بزرگ شده و جمعیتی که به دنبال خود کشانده، مستاصل کرده است.

شهری که حاصل رشد تمدن در کرانه زاینده رود، رودخانه بزرگ فلات مرکزی ایران بوده و سرمایه سترگی از کهن زادبوم‌های ادوار مختلف است، پس از گذر از درازنای تاریخ حالا به واسطه کسری ۳ و نیم میلیاردی آبخوان و برداشت‌هایی که شیره جان زمین را در چهار دهه مکیده و به گواه گفته کارشناسان به پرخطرترین شهر ایران به واسطه فرونشست تبدیل شده است.

بحران فرونشست در اصفهان به مرحله‌ای رسیده که به گفته مقامات حفاظت محیط زیست، مسوولان با وجود همه بارگزاری‌هایی خارج از توانی که برای اصفهان داشته‌اند حالا مجبوراند و باید برای برون رفت ازاین بحران تصمیمات قاطع، شجاعانه و سخت بگیرند و هرآنچه تعلل شود و زمان از دست برود، جای جبران کمتر خواهد بود.

آنچه از نگاه کارشناسان میراث فرهنگی و محیط زیست، رییس قوه مجریه به عنوان راهبر اصلیِ عرصه‌های تصمیم گیری و تصمیم سازی در طرح‌های بزرگ صنعتی و عمرانی باید مدنظر داشته باشد، تا بیش از این پایداری سرزمین به قهقرا نرود، نگاهِ پشتوانه‌ای به داشته‌های طبیعی و فرهنگی این سرزمین است و اینکه از چتر شعارها بیرون آمده و عملا ناظر و مجری بایسته‌ای برای پاسداری و حفاظت از حریم و عرصه‌های این دو مقوله لاغر و نحیف شده ایران باشد.

💢گاوخونی مسموم، تالابی که مرگ می‌آفریند

🖋 مهرناز شهباز

🔺 گستره‌ای آبی که سال‌ها زندگی می‌بخشیده حالا در فلات مرکزی ایران به یک چالش جدی برای اصفهان تبدیل شده است؛ غول خفته تالاب گاوخونی پس از سال‌ها تازه بیدار و هشدار کارشناسان نسبت به خیزش گرد و غبار سطح این تالاب جدی‌تر شده است ؛ گرد و غباری که آلوده به فلزات سنگین است و می‌تواند زندگی و سلامت شهروندان نه تنها اصفهان بلکه تمامی زیستمندان شعاع ۵۰۰ کیلومتری آن را تهدید کند.

🔺 بحران خشکی زاینده رود و تالاب گاوخونی حالا ابعاد برجسته‌تری به خود گرفته و به گفته پژوهشگران، بستر خشک این گستره‌ها منبع تولید گرد و غبار آلوده به فلزات سنگین شده است. مطالعات نشان می دهد، فلزات سنگین می‌توانند عوارض ناگواری را بر سلامتی جنین و نوزادان داشته باشند و علاوه بر این تماس با این فلزات و تنفس آن‌ها با بیماری‌هایی مثل «اوتیسم»، « اسکیزوفرنی »، «زوال عقل» و انواع سرطان‌ها از جمله «سرطان خون» ارتباط معناداری دارد.

🔺 تالاب گاوخونی سال‌ها محل انباشت رسوبات رودخانه زاینده رود، سموم و کودهای مورد استفاده در کشاورزی بوده که آلوده به فلزات سنگین هستند؛ علاوه بر این فلزات سنگین از طریق ذرات معلق ۲.۵ میکرون (pm) تولید شده در هوای کلانشهر اصفهان بر اثر سوخت‌های احتراقی خودروها و صنایع، با بارندگی‌ها و جریان آب، وارد بستر زاینده رود و در نهایت تالاب می‌شوند؛ جایی که بر اثر خشکی و نرسیدن حقابه‌های محیط زیستی، به شدت فرسایش پذیر شده و با افزایش وزش باد، خیزش گرد و غبار سطح آن در حالی که آلوده به فلزات سنگین است، شدت بیشتری می‌گیرد.

🔺 تالاب گاوخونی در تمام ۲۰ سال گذشته جز مواردی جزئی از حقابه محیط زیستی اش محروم مانده و طبق آخرین اعلام اداره کل حفاظت محیط زیست، ۹۸ درصد از وسعت ۴۷۶ کیلومترمربعی آن خشک است. در میانه تابستان هستیم و امسال گرمای بی‌سابقه هوا بیداد می‌کند؛ با این وصف، سطح تبخیر افزایش بیشتری داشته و به مراتب رطوبت ۲ درصدی وسعت تالاب گاوخونی کمتر شده است.

🔺از سوی دیگر امسال وزش باد در شمال و شرق اصفهان که عمده کانون‌های گرد و غبار این استان هم در همین مناطق قرار دارند، نسبت به سال گذشته شدت بیشتری داشته و به دلیل خشکسالی سال‌های اخیر که منجر به خشک شدن سطح اراضی و افزایش قدرت خیزش ذرات خاک شده است، طوفان‌های گرد و خاک از مناطقی چون تالاب گاوخونی، دشت سجزی، خور و بیابانک و اردستان به سمت مرکز استان و کلانشهر اصفهان شکل گرفتند.

🔺 این طوفان‌های گرد و غبار که از شمال اصفهان شروع می‌شوند، در مسیر حرکت خود در مناطقی چون تالاب گاوخونی که هم اکنون بیشتر از ۹۸ درصد وسعت آن خشک است، تقویت می شوند و بر غلظت آن‌ها افزوده می شود؛ همه این‌ها در حالی است که به گفته کارشناسان هم اکنون بخشی از قسمت های شرقی تالاب گاوخونی که دارای بافت دانه ریز و از رس های با سطح ویژه بالا و ظرفیت تبادل کاتیونی قابل توجه تشکیل شده، فعال است و می‌تواند مقدار قابل توجه از فلزات سنگین خطرناک را به خود جذب کند و به صورت ریزگردهای سمی با بادهای شرقی به سمت اصفهان بیاورد.

🔺 این فلزات سنگین شامل عناصری چون «کادمیم»، «سرب»، «روی»، «مس»، «نیکل»، «منگنز»، «کبالت» و «کروم» است و به زودی پژوهشگران در قالب یک طرح تحقیقاتی که مجری آن شهرداری است، ارزیابی زیست محیطی و اکولوژیکی این فلزات را تعیین خواهند کرد.

📌ادامه این گزارش را در گفت‌وگو با رییس مرکز تحقیقات بیابان‌زدایی و مبارزه با گرد و غبار دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان و پژوهشگر مرکز تحقیقات محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در لینک زیر بخوانید تا بدانید اصفهان با خشکی زاینده‌رود و تالاب گاوخونی علاوه بر فرونشست با چه فاجعه‌ و بحرانی مواجه است؛ اگر گوش شنوایی از سوی وزارت نیرو برای شنیدن دردهای اصفهان باشد!

irna.ir/xjR8np
@mehrnaz_shahbaz

♨️تخریب در مسجد کازرونی اصفهان/هیات امنا کاشیکاری محراب شبستان را تخریب کرد

عملیات تخریب از داخل شبستان مسجد واجد ارزش کازرونی صبح امروز جمعه ۱۹ امرداد منجر به تخریب بخش‌هایی از شبستان و کاشیکاری محراب شبستان این اثر شد؛ این در حالی است که میراث‌فرهنگی اصفهان گفته، هیات امنا مجوزی برای هیچ گونه اقدامی در مسجد نداشته است.

آن‌طور که اهالی محله عباس‌آباد و فعالان میراث فرهنگی گفته‌اند از صبح امروز درِ مسجد کازرونی به روی اهالی بسته و اعلام شد که این مکان تا اطلاع ثانوی به دلیل تعمیرات تعطیل است‌.

با شنیده شدن صدای هیلتی و تخریب‌ها، اهالی محل، میراث فرهنگی اصفهان را در جریان این اقدامات قرار دادند و یگان حفاظت به همراه شهرداری منطقه یک در محل حاضر و وارد مسجد شدند.

میراث‌فرهنگی ، عملیات تخریب را متوقف کرده و هم‌اکنون مسجد کازرونی به دلیل تخریب‌های صورت گرفته و امکان ادامه تحرکات هیات امنا به روی نمازگزارن بسته است.

این گزارش را در لینک زیر بخوانید:

http://www.irna.ir/xjRhmh
@mehrnaz_shahbaz