نه لباس‌هام..
و نه مزارع پهناور پنبه،
می‌توانند کلمات سرد تو را
بپوشانند..

خطای رایج آدم‌هایی که زیاد فکر می‌کنن، اینه که برای انسان‌های سطحی اهمیت بیش از حد قائل می‌شن، به همین دلیل احساسات‌ رو شدیدتر تجربه می‌کنن، بیشتر آسیب می‌بینن و زودتر از پا درمیان

تنظیم وقت روان درمانی در واتساپ و تلگرام به شماره زیر پیام بدهید.
09379784141

مرا آشتی بهتر آید که جنگ
نباید گرفتن چنین کار تنگ

هم از آشتی کام مردم رواست
که نابود باد آنکه او جنگ خواست

مسازید جنگ و مریزید خون
مباشید کس را به بد رهنمون

وگر جنگ جوید کسی با سپاه
دل کینه دارش نیاید به راه

ز خون ریختن دل بباید کشید
سر بی‌گناهان نباید برید

نه مردی بود ، شیر آشوفتن
به زیر اندر آورده را کوفتن

که هر کو به بیداد جوید نبرد
جگر خسته باز آید و روی زرد

گر از دشمنت بد رسد ور ز دوست
بد و نیک را داد دادن نکوست...

خیلی از اونهایی که دور و برت هستن واقعا دوست تو نیستن فقط ظاهر شون حرف هاشون یا لحظه هایی که کنارت بودن اینطور نشون میده ولی حقیقت یه چیز دیگه ست ما توی زندگیمون سه جور دوست داریم. برگها شاخه ها و ریشه ها

همونهایی هستن که با اولین باد پاییز از شاخه جدا میشن بودنشون موقتیه توی روزهای آفتابی ، کنارتن اما تا هوا ابری میشه محو میشن نمیتونی روشون حساب کنی چون از جنس موندن نیستن

یک قدم جلوترن شاید بشه گاهی زیر سایه
شون آروم گرفت شاید تو رو برای مدتی حمایت کنن.... اما وقتی بهشون تکیه کنی میشکنن چون برای وزن دردها و سختیهات ساخته نشدن

اونا نادرن ولی اگر پیداشون کنی مثل گنجن نه طوفان زندگی میتونه تکونشون بده نه سرمای زمانه میتونه خشکشون کنه اونا تو عمق وجودت ریشه میزنن بیصدا بی ادعا، اما همیشه هستن حتی وقتی دیده نمیشن
زندگی رو با برگها شاد کن با شاخه ها تجربه بساز اما اگر ریشه ای پیدا کردی قدرش رو بدون چون اونها هستن که تو رو سرپا نگه میدارن وقتی دنیا زیر پات بلرزه

مُشک را گفتند: ﺗﻮ ﺭﺍ ﯾﮏ ﻋﯿﺐ ﻫﺴﺖ، ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺍﺯ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻫﯽ.
ﮔﻔﺖ: ﺯﯾﺮﺍ ﮐﻪ ﻧﻨﮕﺮﻡ ﺑﺎ که هستم، ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻨﮕﺮﻡ ﮐﻪ ﻣﻦ که هستم...

توی شطرنج یه اصطلاحی هست میگن
"حرکت بعدیت از اشتباه قبلیت مهم‌‌تره..."
توی زندگی هم همینه
خراب کردی؟ مهم نیس
حالا ببین بعدش چی‌کار میخوای بکنی،این مهمه...

تنظیم وقت روان درمانی در واتساپ و تلگرام به شماره زیر پیام بدهید.
09379784141

دیسیپلین شخصی باعث می‌شود که ما با اعمال مدیریت و کنترل مناسب بر روی رفتارمان، به پیشرفت و موفقیت در زندگی دست یابیم.

تنظیم وقت روان درمانی در واتساپ و تلگرام به شماره زیر پیام بدهید.
09379784141

وقتی دو انسان پخته و معنوی به هم دل می بازند، یکی از بزرگترین پارادوکس های زندگی اتفاق می افتد،
یکی از زیباترین پدیده های جهان هستی رخ می دهد:
آنها با هم هستند و در عین حال به شدت مستقل و تنها هستند!
آنقدر به هم نزدیکند که انگار هر دو آنها یک نفرند، اما در عین حال، به هم بودنشان، فردیتشان را نابود نمی کند با هم هستند و تنها هستند، با هم بودنشان کمک می کند که تنها باشند.
دو انسان پخته و معنوی اگر عاشق هم شوند، بدون حس مالکیت، بدون سیاست، بدون ریاکاری، به هم کمک می کنند که آزاد باشند.

در دنیایی که هوش مصنوعی با سرعتی عجیب در حال رشد و پیش‌رویه، این سوال بیش از پیش مطرح می‌شه:
ما انسان‌ها قراره چه ویژگی منحصربه‌فردی داشته باشیم؟
وقتی ماشین‌ها می‌تونن یاد بگیرن، تحلیل کنن، خلق کنن… ما چی داریم که اونا ندارن؟

پاسخ این مقاله ساده‌ست:
ما «تناقض» داریم.
و اتفاقاً همین تناقض‌ها ما رو انسانی‌تر و خلاق‌تر می‌کنن.

ما همزمان می‌تونیم قوی و حساس باشیم، مشتاق رابطه و محتاج خلوت، عاشق نظم و آغشته به بی‌نظمی.
ما فقط یک چیز نیستیم، بلکه مجموعه‌ای از کشمکش‌ها و پارادوکس‌ها هستیم.

نویسنده می‌گه آدم‌های خلاق، کسانی‌ هستن که به‌جای حذف تناقض‌ها، اونا رو در خودشون جا می‌دن.
مثل:
– تواضع و اعتماد به‌نفس
– انضباط و بازی‌گوشی
– بی‌قراری و صبر
– تردید و اشتیاق

این‌ها نه نقطه‌ی ضعف، بلکه ریشه‌ی خلاقیت و پختگی‌ان.

وقتی از خودمون انتظار داریم یکدست، منظم و بدون تضاد باشیم، داریم به نسخه‌ای غیرانسانی از خودمون فشار میاریم.
در حالی‌که رشد، معنا و اصالت دقیقاً از دل همین کشمکش‌ها بیرون میاد.

شاید ماشین‌ها بتونن شعر بگن یا موسیقی بسازن،
اما نمی‌تونن با زخم‌هاشون معنا خلق کنن.
نمی‌تونن از تضاد درونی رنج بکشن و از دل اون رنج، چیزی بسازن.
ما می‌تونیم. و این یعنی انسان بودن.

اگه این روزها احساس تناقض کردی، اگه مطمئن نیستی کی هستی و کجایی،
بدون که دقیقاً در مسیر انسانی‌ای هستی.
و این، خودش یک قدرت عمیقه:
زیباییِ انسان بودن، تو همین آشفتگیِ معنا‌دارشه.

لینک مقاله: https://shorturl.at/J3dSw

تنظیم وقت روان درمانی در واتساپ و تلگرام به شماره زیر پیام بدهید.
09379784141

گاهی انسان‌ها آن‌قدر به جایی که باید باشند فکر می‌کنند که یادشان می‌رود از جایی که هستند به اندازه‌ی کافی #لذت ببرند.

"همه‌مون معمولی‌ایم، نقطه‌های تاریک و روشن داریم، گاهی خسته‌کننده‌ایم، گاهی جذاب و کاریزماتیک. گاهی ترسو و محافظه‌کاریم، گاهی شجاعیم و ریسک‌پذیر. فقط این‌و یادت باشه همه‌ی این‌ها به شرایط زندگی و نوسان‌‌ش ربط داره، تو نه کم‌تری از بقیه نه ضعیف‌تر."

شفا را در شعر یافتم که بی‌چشم داشت نوازش می‌کند و تو می‌توانی چشم ببندی و تنت را بدهی دست کلماتی که گلچین می‌شوند.

لبخند ملیح و چهره‌ی آکنده از رضایت و خرسندیِ آقای #سعدی از شنیدن صدای #شجریان که می‌خوند:

سعدیا؛بی وجودِ صحبتِ یار
همه عالم به هیچ نستانیم...

شاگردی از استاد پرسید: خواهش می کنم به من بگو از کجا باید یک انسان خوب را تشخیص دهم؟

استاد جواب داد: تو نمی توانی از روی سخنان یک فرد تشخیص دهی که او یک انسان خوب است، حتی از ظاهر او هم نمی توان به این شناخت رسید. اما می توانی از فضایی که در حضور او به وجود می آید، او را بشناسی؛ چرا که هیچ کس قادر نیست فضایی ایجاد کند که با روحش سازگاری نداشته باشد.

ارتباط فقط به این نیست که چگونه صحبت می کنید، بلکه به نحوه گوش دادن شما نیز مربوط می شود.

وقتی می‌گه "تو زیادی حساسی"

"نمی‌دونم با احساساتت چطور کنار بیام، پس سرزنشت می‌کنم."

این جمله، یکی از مکانیزم‌های دفاعی رایجه برای آدم‌هایی که تنظیم هیجانی بلد نیستن.

یعنی واقعیت احساسی تو رو نامعتبر جلوه می‌ده، تا خودش راحت‌تر باشه.

کسی که تو را رنجانده، خواهد رنجید
در حین شادی، در حین امید...

ظرف و مظروفِ خیال آینه‌ی یکدگرند
هرکجا از تو تهی نیست همان جایِ دل است

دل از دستم رفته بُرون
خواننده اصلی: مرضیه
بازخوانی: ؟

دل از دستم رفته برون،
زان دم که تورا دیدم؛
عشق دارد رنگ جنون،
زان دم که تورا دیدم.

شعله به جان گران زده‌ام،
قیدِ خود و دگران زده‌ام،
زان دم که تورا دیدم.

دستِ رد از غم تو،
به سر این خوشی‌گذران زده‌ام،
زان دم که تو را دیدم.

تو پَری‌رو با چشمت،
شعله به پا کردی؛
تو اسیرم در دامِ رنج و بلا کردی،
که نهان شبی از نظرم،
همه‌جا به تو می‌نگرم،
ز جهان همه بی‌خبرم،
ای فتنه چه‌ها دیدم!
زان دم که تو را دیدم.

عشق آتش از نو، بر جان من زد؛
برقی سوزان بر سر و سامان من زد.

وای از چشمِ رهزن تو!
خون من بر گردن تو، زین آشنایی؛
اشک من آمد به سخن،
کمتر کن با این دل من، بی‌اعتنایی

دکتر راس هریس:

عشق واقعی در رفتار ما تجلی پیدا می‌کند، نه صرفاً در احساسات. وقتی به‌طور پیوسته با مهربانی، توجه، احترام و صداقت رفتار می‌کنیم، داریم عاشقانه عمل می‌کنیم، حتی اگر در لحظه احساس شور و هیجان نداشته باشیم

منتظر نمان که «احساس عاشق بودن» بیاید تا خوب رفتار کنی. با عمل به ارزش‌ها، احساسات مثبت هم می‌توانند به‌مرور بازگردند.

تعارض، ناراحتی و ناامیدی اجتناب‌ناپذیرند. نکته کلیدی این است که با ذهن‌آگاهی و پذیرش، به جای اجتناب یا واکنش هیجانی، با این رنج مواجه شویم.

صدای درونی منتقد، انتظارات غیرواقع‌بینانه، خاطرات گذشته و ترس‌ها—همه می‌توانند ذهن‌مان را پر کنند. اما این افکار، حقیقت مطلق نیستند.

به‌جای جنگیدن با طرف مقابل یا خودت، تمرین کن که هیجانات، افکار و نقص‌ها را بپذیری. پذیرش، به معنای تسلیم نیست، بلکه فرصتی برای اقدام مؤثر است.

راس هریس تأکید دارد که به‌جای تمرکز بر اینکه «چه چیزی از طرف مقابل می‌خواهی»، به این فکر کن که «چه نوع شریک عشقی می‌خواهی باشی؟»

زمانی که حضور کامل داری، بهتر گوش می‌دهی، واکنش‌های ناسالمت را می‌شناسی و عشق را در لحظه جاری می‌سازی.

دیگران نمی‌توانند باعث شادی یا ناراحتی ما شوند، مگر اینکه ما به آن‌ها این قدرت را بدهیم.

به‌رغم خستگی، عصبانیت، شک، ناامیدی یا تفاوت نظر... همچنان می‌توانیم با انتخاب آگاهانه، رفتار عاشقانه‌ای نشان دهیم.

تعهد به ارزش‌ها، نه به حال‌و‌هوای زودگذر. راس هریس می‌گوید: عشق، تصمیمی است که هر روز باید تازه‌اش کنیم، نه احساسی که باید امیدوار باشیم باقی بماند.