🌱 عمر که بی‌عشق رفت، هیچ حسابش مگیر آب حیات‌ست عشق، در دل و جانش پذیر هر که جز این عاشقان، ماهیِ بی‌آب دان مرده و پژمرده است، گر چه بُود او وزیر عشق چو بگشاد رخت، سبز شود هر درخت برگ جوان بر دمد، هر نفس از شاخ پیر هر که شود صید عشق، کی شود او صید مرگ چون…