🔥 Расіяне крытыкуюць беларускую мову — бо “поработайте над речью”

Дзяўчына вядзе тэлеграм-канал і проста гаворыць па-беларуску — без слэнгу, без цырульні. Але расіяне абурыліся і пачалі пісаць: “Поработайте над своим речевым сленгом”.

😅 То бок, проста натуральная беларуская мова для іх ужо “незразумелая” і “патрэбна працаваць над мовай”. Не, калі проста гаварыць па-беларуску — гэта ўжо “слэнг”? Вось так і выяўляюцца ўсе комплексныя праблемы ўспрымання нашай мовы.

🗣️ Ну што ж, працягваем гаварыць па-беларуску — сапраўднай і чыстай, без “прац над слэнгам”. Няхай спрабуюць разумець і прымаць, калі іх імперскія закідкі ім не перашкодзяць. Бо калі беларуская мова выклікае такія рэакцыі — значыць, яна жывая і моцная.

Мая Краіна Беларусь

19 чэрвеня 1924 года нарадзіўся вядомы беларускі пісьменнік і беларускі дзеяч Васіль Быкаў.

Чацвёртая хваля савецкіх дэпартацыі жыхароў Заходняй Беларусі

Ноччу з 19 на 20 чэрвеня 1941 года чэкісты з НКВД пачалі чарговую акцыю дэпартацыі жыхароў з Заходняй Беларусі далёка ўглыб СССР. Падобныя акцыі здзяйснялі на нова акупаваных камуністамі тэрыторыях - Заходняй Украіне, Літве, Латвіі, Эстоніі і Малдове.

У гэтай хвалі саветы дэпартавалі 22 000 людзей. Наступную хвалю бальшавікі планавалі на 25 чэрвеня, але напад іх ранейшага саюзніка - нямецкіх нацыстаў - перашкодзіў планам.

Усяго за час "першых саветаў" (1939-1941) саветы правялі чатыры хвалі дэпартацыі (люты, красавік, чэрвень 1940 ды чэрвень 1941).

Historyja I Мая Краіна Беларусь

🔥 20 чэрвеня 1606 — Магілёўскі Майдан XVII стагоддзя

Менавіта ў гэты дзень пачалося Першае Магілёўскае паўстанне, калі мяшчане сказалі гучнае “досыць!” карупцыі, хабарніцтву і самадурству мясцовага магістрата. І не ў фэйсбуку, а з цалкам практычнымі наступствамі: з ратушы выгналі старую ўладу і паставілі сваю — народную.

🍺 Кіраваў паўстаннем саладоўнік Стахор Мітковіч — чалавек з народу, які стаяў за справядлівасць, а не за пячатку. Ён і стаў сімвалам таго, што нават з бочкай соладу можна зрушыць сістэму.

🏛️ 15 ліпеня 1606 года мяшчане ўварваліся ў ратушу, разагналі старую раду і выбралі новую — са звычайных рамеснікаў. І не на пару дзён: паўстанне цягнулася 4 гады. Такая вось народная рэформа без дзяржаўнай праграмы.

Гучыць дзіўна актуальна, праўда?

Мая Краіна Беларусь

🩰 Карпаратыў па-жлобінску: спадніцы, лес і “Восточные сказки”

На карпаратыве Жлобінскіх электрасетак супрацоўнікі-мужчыны выдалі такое шоу, што нават лес здрыгануўся: пад “Восточные сказки” яны танчылі ў спадніцах паміж намётамі, як быццам конкурс “Еўрабачанне-лес” праводзіўся недалёка ад трансфарматарнай будкі.

🌲 Публіка вясёлая, настроі пад 220 вольт, пластыка — на ўзроўні тых, хто не баіцца ні токам, ні сорамам. Танец з душой, як гаворыцца, на карысць калектыву і супраць напружання.

🎶 Хто працаваў з правадамі — той і з “Восточнымі сказкамі” справіцца. Кажуць, начальства плакала — ці ад рогату, ці ад гонару. І сапраўды, не кожны дзень бачыш, як энергетык у спадніцы танчыць лепш, чым спявае сістэма.

Мая Краіна Беларусь

Малады мужчына з Беларусі пакінуў усё: родны дом, працу, звыклы лад жыцця — і паехаў на вайну. Не таму, што быў вымушаны, а таму, што адчуваў: не можа заставацца ўбаку. Гісторыя пра тое, як адзін беларус стаў байцом на баку Украіны — і што прывяло яго да гэтага рашэння.

https://www.youtube.com/watch?v=0Z-aeq_3N1M

🚐 Комба на Камароўцы: пена, дошка і ласяціна

На Камароўцы мужчына заўважыў бусік, які выглядаў як вынік рамонту па тэхналогіі “з таго, што было”: парогі з будаўнічай пены і дошкі, шкло — у шчэнт, падклеенае скотчам, нібыта бытавая версія танка пасля бою.

🦌 На лагічнае “а што здарылася?” гаспадар машыны спакойна адказаў: “Зьбіў лася. Вось ужо тыдзень катлеты ямо”. І не сказаць, што жартаваў — у вачах спакой вясковага чалавека, які бачыў жыццё і з пліткай, і з ляснымі сюрпрызамі.

🔧 Бусік, выглядае, жыве па прынцыпе беларускай эканомікі: нічога не працуе як трэба, але ўсё трымаецца — на веры, скотчы і лясным фаршы. А гаспадар — як ідэальны сімвал краіны: без лішніх пытанняў, з катлетамі і рамонтам “на хаду”.

Мая Краіна Беларусь

“Канешне, беларуская мова, можа быць, пацярпела найбольш у гэтай калатнечы, эканамічнай і сацыяльнай. Таму што, натуральна, мова – аснова ня толькі нацыянальнай культуры, але і існаваньня нацыі, існаваньня этнасу, можа быць. Таму, канешне, супраціўленьне пэўных рэакцыйных сіл нацыянальнай мове было аказанае самае вялікае. Якое гэта было жахлівае супраціўленьне з боку найперш, канешне, камуністычных улад! А пасьля і сучасныя ўлады – найперш яны, канешне, імпэрскага паходжаньня”

"Я ‒ беларус, мая родная мова ‒ беларуская"

Васіль Быкаў

Сувязь з каналам I Мая Краіна Беларусь

📚 Беларуская кніга — у выгнанні, але не ў цішыні

Пакуль у Беларусі на кнігарні ходзяць з аблавамі, а роднае слова выціскаюць са школ і паліц, у Польшчы адбываецца цуд з іншага свету: беларускія кнігі з’явіліся ў Empik’у — найбуйнейшай кніжнай сетцы краіны.

📖 Гэта не проста палічка з “эмігранцкай экзотыкай” — гэта рэальная прысутнасць беларускай літаратуры ў буйным еўрапейскім рытэйле. І не толькі: выдавецтва Янушкевіча атрымала зніжэнне камісіі — з 30% да 15%. Гэта ўжо не падтрымка, гэта — павага.

📦 У той час як дома за кнігу на роднай мове можна атрымаць вобшук, за мяжой беларускае слова становіцца модным, вартым увагі, і проста даступным. Такая вось культурная іронія: Беларусь у выгнанні чытае лепш, чым Беларусь пад купалам.

Мая Краіна Беларусь

📜 21 чэрвеня — дзень свабодных гарадоў

Гэты дзень у гісторыі Беларусі — пра свабоду, самакіраванне і гонар гарадоў.

🔹 У 1503 годзе вялікі князь Аляксандар надаў Ваўкавыску Магдэбурскае права — магчымасць самастойна кіраваць горадам без уплыву феадальнай вертыкалі.

🔹 Праз паўтара стагоддзя, у 1652 годзе, кароль і вялікі князь Ян Казімір зрабіў тое ж самае для Жыровіч — яшчэ адна кропка на мапе, якая атрымала праўную свабоду.

⚖️ Магдэбурскае права было не проста “пячаткай” на дакуменце — гэта быў знак таго, што горад мае сваю годнасць, свой суд, сваю раду. Гэта была Беларусь гарадоў, не падпарадкаваная зверху, а арганізаваная знізу.

Мая Краіна Беларусь

🎨 Герб Баранавічаў — перад Кёльнскім саборам

У самым сэрцы Германіі, ля знакамітага Кёльнскага сабора, з’явіўся… герб Баранавічаў. Яго намаляваў проста на вуліцы беларускі мастак, ураджэнец горада, які вырашыў паказаць: Радзіма — гэта не толькі геаграфія, але і мастацтва, якое б’е па тратуары крэйдай.

Пакуль Баранавічы дома — пад ціскам, з перайменаванымі вуліцамі і пустымі паліцамі ў кнігарнях, іх герб гучна праявіўся ля аднаго з галоўных сімвалаў Еўропы. І выглядае ён там значна арганічней, чым у “інстаграмах мясцовага выканкама”.

🖌️ Людзі спыняліся, фатаграфавалі, пыталіся: “А што гэта за горад?”. І гучала: “Баранавічы”. Іх герб там — як ціхі пратэст, мастацкая рэлакалізацыя і даніна памяці пра тое, што беларускія гарады жывуць — нават калі іх выціскаюць дома.

Мая Краіна Беларусь

Лукашэнка, дачакаўся сустрэчы з Кітам Кэлогам — спецыяльным пасланнікам прэзідэнта ЗША па Украіне.

🔶 «Я не хацеў забіваць — я хацеў абараняць»
Былы добраахвотнік Палка Каліноўскага просіць дапамогі на цяжкі перыяд у эміграцыі

Нікалай, пазнаўны як Улан — былы рэканструктар, аматар верхавой язды і чалавек, які да вайны ніколі не ўяўляў сябе з рэальнай зброяй у руках. Але пасля 2020 года і праз трэція краіны ён трапіў ва Украіну, дзе добраахвотна далучыўся да батальёна «Літвін» у складзе Палка Каліноўскага.

🪖 Ён служыў мінамётчыкам, свядома абраўшы пазіцыю, дзе не бачыць вочы ворага — не з-за страху, а з-за чалавечнасці. Прайшоў пекла Бахмута, страляў не дзеля вайны, а каб абараніць мірных людзей ад акупацыі.

Цяпер — зноў няпросты момант:
📌 дакументы яшчэ не гатовыя,
📌 з працы звольнены,
📌 афіцыйна ўладкавацца немагчыма.

👉 Таму Нікалай просіць дапамогі — €1700, каб перажыць некалькі месяцаў.

🤝 Салідарнасць — гэта сіла, якая не страляе, але выратуе.

Мая Краіна Беларусь

📌 Сустрэча Лукашэнкі з Кітам Келагам: спецслужбы і дыпламатыя аднаго чалавека

Падчас візіту ў Беларусь Кіта Келага — былога дарадцы прэзідэнта ЗША Дональда Трампа — адбываеццп сустрэча з Аляксандрам Лукашэнкам. Яна праходзіць на фоне поўнай ізаляцыі рэжыму ад дэмакратычнага свету і працяглых рэпрэсій унутры краіны.

На перамовах прысутнічалі:
🔹 Іван Церцель — кіраўнік КДБ, структуры, якая непасрэдна адказвае за пераслед палітычных апанентаў, журналістаў і грамадзянскай супольнасці;
🔹 Валянцін Рыбакоў — пастаянны прадстаўнік пры ААН, які год за годам абараняе дзеянні рэжыму на міжнароднай арэне, ігнаруючы факты парушэння правоў чалавека.

Гэта сустрэча - сігнал, што рэжым працягвае шукаць шляхі да міжнароднай легалізацыі праз абыход дэмакратычных каштоўнасцяў.

Мая Краіна Беларусь