قدر این فرشته ها را بدانیم ، عشق به ایران این عزیزان پاک و مقدسه

عزیزِ نادیده‌ی من!

دنیا مطلقا سیاه و مطلقا سفید نیست!
آدم‌ها مطلقا خوب و مطلقا بد نیستند!
در هرکدام از ما آنقدر بدی هست که کاملا خوب نباشیم و همچنین در هرکدام از ما آنقدر خوبی هست که مطلقا بد نباشیم.
در جهان آنقدر امید هست که ناامید نباشیم و آنقدر ناکامی، که تمام طول زیستنمان به شادی و عیش و نوش نگذرد!

عزیزِ نادیده‌ی من! بعد از این، هر غروب که دلت گرفت و اندوه جهان روی سرت آوار شد، به طلوع هم فکر کن، خزان را که دیدی، به بهار هم فکر کن. و از آدم‌ها که به تو رنجی و اندوهی رسید و به بد بودنشان که فکر کردی؛ به این هم فکر کن که همان آدم‌ها جایی و برای کسی، آدمِ خوبِ داستان‌اند.

نه همیشه ناامید و نه همیشه امیدوار باش؛ چرا که هر شرایط و هر موقعیتی، احساسات متفاوتی را ایجاب می‌کند و همه چیز نسبی‌ست، حتی خوب یا بد بودنِ آدم‌ها و حتی سیاه یا سفید بودنِ جهان...
روی هیچ‌چیز و هیچ‌کس نمی‌توان مطلقا حساب کرد، اما تو زندگی کن و فراموش نکن که تو باید بتوانی از میان اینهمه انسان، روی خودت حساب کنی...


✍ #نرگس_صرافیان_طوفان

گلی كه وقت نميكنى آب بدى ، نكار

متن زیباییه.

کاریو که دوست نداری استارتشو نزن.
با ادمی که دوسش نداری وارد رابطه نشو.
آموزشی که میخوای نبینی رو نخر.
چیزی که قرار نیست استفاده کنی رو نخر.
و ……

هرکسی که ملاقات می‌کنید در حال جنگ در میدانی است که شما هیچ چیز درباره‌اش نمی‌دانید. مهربان باشید. همیشه...

# ۴ علت اصلی پرخاشگری در بچه‌ها

اینکه انتظار داشته باشیم بچه‌ها خشمشان را کنترل کنند شاید دشوار باشد. در مقابل بهتر است که زمینه‌های ایجاد خشم در بچه‌ها را از بین ببریم. موارد زیر از جمله علل ایجاد خشم در بچه‌ها هست:

1️⃣ برآورده نشدن نیازهایی زیستی بچه‌ها. مثلا اختلال در خواب بچه ها. ساعت خواب در خانه باید نظم داشته باشد. این درست نیست که یک شب به خاطر سریال ساعت ۱۰ بخوابیم. یک شب زودتر بخوابیم. بعضی روزها تا ۱۱ صبح بچه خواب باشد و بعضی روزها ساعت ۷ صبح بیدار شود. این به هم ریختگی خواب و بیداری آسیب زاست.

2️⃣استفاده بیش از حد از رسانه‌ها آستانه تحمل بچه‌ها را پایین می‌آورد. به همین دلیل توصیه می‌شود استفاده از رسانه منقطع باشد. مثلا ۳۰ -۴۰ دقیقه از رسانه استفاده کنند و ۱۵ -۲۰ دقیقه از رسانه بیرون بیایند.

3️⃣بیکاری و بی برنامگی بچه‌ها هم موجب پرخاشگری در آنها می‌شود.

4️⃣ امر و نهی، توبیخ و سرزنش بیش از حد در ارتباط با بچه‌ها آستانه تحمل را پایین می‌آورد.

‍ هیچ کس نباید فضای شخصی همسرش را از او بگیرد به این خاطر که نمیتواند جای خالی آن فضای گرفته شده را پر کند.

مثلا، مرد دوستانی دارد که در ارتباط با آنها جوک میگوید، تفریحات مردانه میکند و حالش خوب میشود. وقتی زنی بخواهد این فضای «منِ» مرد را حذف کند، خودش نمیتواندن جایگزینی برای آن باشد

در مورد زنان هم همین بحث صادق است. زنان هم فضاهایی دارند که با دوستانشان و مختص به خودشان وفضای «من» خودشان است. مثلا حرف هایی مطلقا زنانه هستند
" امشب دامن آبی مو بپوشم بهتره یا قرمزه رو؟" مردها به این حرف ها میگویند، حرف های خاله زنکی اما واقعیتش این است که اینها از آن دسته حرف هایی است که در فضای مردانه نمیگنجد مرد نباید این فضا را از همسرش بگیرد، چون خودش نمیتواند جایگزینی برای آن باشد؛

زن ها در همین مدل حرف هایشان هم کلی انرژی عاطفی رد و بدل می کنند که مردها هیچ وقت نمی توانند چنین کاری بکنند.

الحق سلاحی

‌  🌟مطالعات نشان می‌دهد که تا سن ۷ سالگی، رشد مغزی کودکان بیش از هر آموزش رسمی، به تجربه‌های حسی–حرکتی و خودآگاهی از نیازهای بدن بستگی دارد.

🌟 فعالیت بدنی زیاد باعث تحریک سیناپس‌های عصبی و افزایش حجم قشر حرکتی می‌شود.

🌟مهارت‌های تعادلی(تاب‌بازی، اسکوتر) عملکرد لوب‌های پیشانی و مخچه را تقویت می‌کند.

🌟 بازی‌های حسی(خمیر، ماسه، آب) شبکه‌های حسی–حرکتی را توسعه می‌دهد.

🌟شناخت نیازهای درونی(خستگی، گرسنگی، نیاز به تماس) پایه‌ی سلامت روان و تنظیم هیجانی است.

🔁 این پست رو برای مامان و باباهایی بفرست که نگران «عقب موندن» بچه‌شون هستن!
🧠 شاید همین الان نیاز دارن اینو بدونن...

در روابط عاطفی تنها یک مدل خیانت را به رسمیت می شناسم، و آن خیانت به خود است که مادر بقیه رفتارهایی است که اسمشان را خیانت می گذاریم.

خیانت به خود، یعنی حذف کردن خودت و نیازهایت برای تداوم رابطه.

ماندن کنار کسی که به تو این حس را نمی دهد که بهترین نسخه از خودت هستی.

ماندن کنار کسی که مطمئن نیستی دوستت دارد یا فقط برایش تکه بی اهمیتی هستی از یک پازل که اگر تمام هم نشد، نشد.

ماندن کنار کسی که وقتی حالت خوب است، وظیفه خودش می داند با کلامی یا رفتاری انرژی منفی مزخرفش را به تو تزریق کند.

ماندن کنار کسی که وادارت می کند خودت نباشی. ماندن کنار کسی که در سختی ها ناپدید می شود و وقت خوشی ها با لبخندی به پهنای صورتش از راه می رسد.

ماندن کنار کسی که برای بهتر شدن اوضاع روابط تلاشی نمی کند و همیشه حق به جانب خودش است.

ماندن کنار کسی که تو را مقصر همه بدیهای آدمهای قبلی زندگیش می داند و می خواهد حسابهای همه عمر را یک جا با تو تسویه کند.

ماندن کنار کسی که دائم در حال مقایسه کردن با تو دیگران و یا در وقیحانه ترین شکلش مقایسه کردن تو با آدم قبلی زندگیش است، حتا اگر تو برنده این مقایسه باشی.

ماندن کنار کسی که حاضر نیست کنار تو پرواز کند و ترجیح میدهد بالهایت را بشکند تا همیشه کنارش بمانی.

ماندن کنار کسی که رفتار و گفتارش یکی نیست. ماندن کنار کسی که نمی تواند تو را با کارهایی که می کند یا کارهایی که نمی کند مطمئن کند که برایش مهمترین بخش زندگی هستی، و تنها با زبان نرم و مهربان دائم یادآوری می کند بدون تو دنیایش تاریک است.

ماندن کنار کسی که از خورشید وجودت لامپ صد وات می سازد، مبادا که گلهای آفتابگردان دیگر به خورشیدش نگاه کنند.

دوست داشتن و دوست داشته شدن هر روز بزرگتر و خوشحالترت می کند، اسم هر رابطه ای را نگذاریم عشق، نگذاریم دوست داشتن... تنها مدلی از خیانت که به رسمیت میشناسم، خیانت به خود است.

#حمیدسلیمی

🇮🇷🖤زهرا برزگر (شهید سه ساله‌ای که تابوت کوچکش امروز تشییع شد) در حال خواندن سرود "ای ایران ای مرز پرگهر"

زهرا و مادرش (دکتر مرضیه عسکری، پزشک فوق تخصص کودکان) بامداد جمعه ۲۳ خرداد در حمله رژیم صهیونیستی به مجمتع مسکونی شهید چمران به شهادت رسیدند.

زیاد فکر کردن یعنی وسواس به قطعیت
یا بهتر بگم، ترس از ابهام!

تو می‌ترسی از چیزی که ممکنه حس کنی، از چیزی که ممکنه برات اتفاق بیفته
که نکنه بدترین ترس‌هات واقعیت پیدا کنن!

پس دنبال کنترل کردنی…

شروع می‌کنی به فاجعه‌سازی و برنامه‌ریزی. برای هر اتفاقی که ممکنه اشتباه پیش بره، یه نقشه داری،شاید چند تا.
هر سناریوی ممکن رو تو ذهنت مرور می‌کنی و دقیقاً می‌دونی چطور باید ازش فرار کنی یا دردش رو کمتر کنی.
درسته؟

خب، یه گزینه دیگه هم هست.

به خودت اعتماد کن. یه تصمیم بگیر، ترجیحاً تصمیمی که از روی نیت خوب باشه و با ارزش‌هات هم‌راستا.

اگه اوضاع طبق برنامه پیش رفت؟ عالیه. ادامه بده.

اگه نرفت؟ براش راه‌حل پیدا می‌کنی، باز هم ادامه بده.

اون قطعیت و امنیتی که این‌قدر دنبالش می‌گردی، توی کنترل کردن دنیای بیرون پیدا نمی‌شه. توی اینه که یاد بگیری همیشه کنار خودت باشی،
توی هر تصمیمی که می‌گیری.

‏تو مدام از کارهایی که در گذشته انجام ندادی
یا آنها را بد انجام داده‌ای گلایه می‌کنی.
طوری که انگار این کار فایده‌ای دارد.

چرا خودت را نمی‌بخشی و به خودت یادآوری نمی‌کنی که همیشه بیشترین تلاش‌ات را کرده‌ای؟
انسان‌ها این حق را دارند که به تدریج کامل شوند.
لازم است گذر عمر، چیزی جز موی سفید برای ما به ارمغان بیاورد.

📚بهترين جاى جهان اينجاست
👤فرانسسک ميرالس

مجید بنی فاطمه 🎤
جان آقا سنه قربان آقا

@moraghbat

الان لازمه زندگی کنی!
نه یک سال دیگه، نه یک ماه دیگه
نه یک ساعت دیگه...
لحظه‌های خوب همیشه منتظر تو
نمیمونن پس همین الان لذت ببر


صبح یکشنبه‌تون بخیر♥️

*تصورات غلط درباره واکنش نشان دادن به گریه نوزاد*

پژوهش مشهوری درباره این که آیا والدین باید به گریه نیمه شب نوزاد واکنش نشان بدهند یا نه، این نکته را خیلی خوب نشان می دهد که محبت به کودک باید صریح و بی قید و شرط باشد. برعکس افرادی که فکر می کنند آرام کردن نوزادی که گریه می کند پاداشی به رفتار او است و باعث بیش تر گریه کردن او می شود، پژوهشگران دریافته اند خلاف آن صادق است. میل به گریه در میان نوزادانی که گریه شبانه شان با آرام کردن همراه می شود به مرور زمان کمتر می شود نه بیشتر. خیلی ساده است نوزادانی که در طول شب بیدار می شوند وقتی گریه می کنند که ترسیده و سرگشته باشند. آرام کردن به آنها احساس امنیت بیشتری می دهد و این کار باعث می شود بهتر بخوابند. در واقع مطمئن ترین روش برای این که بچه هر شب گریه کند این است که به نیازهای عاطفی او بی توجهی کنید و مطمئن ترین روش برای این که کودکی با کمبود محبت تربیت کنید این است که عشق و محبت خود را از او دریغ کنید!

۱۲ راز رابطه:

۱- اگه زیادی خوش قلب باشی، دیده نمی‌شی.
۲- اگه زیاد اعتماد کنی، خیانت می‌بینی.
۳- اگه زیاد عاشق باشی، خودتو گم می‌کنی.
۴- اگه زیاد رک باشی، منفور می‌شی.
۵- اگر زیاد اهمیت بدی، بی قدر می‌شی.
۶- اگر زیاد انتظار داشته باشی، ناامید می‌شی.
۷- اگر زیاد نزدیک بشی، می‌سوزی.
۸- اگه زیادی در دسترس باشی، بی ارزش می‌شی.
۹- اگر زیاد دور بشی، یخ می‌زنی.
۱۰- اگر زیاد مهربون باشی، تکراری می‌شی.
۱۱- اگر زیاد بساز باشی، تنها می‌شی.
۱۲- ادم ها تمومت که کنن رهات می‌کنن هرگز تمامت رو برای کسی رو نکن.


این به معنای افراطی بودن است
دقت کنید تعادل در رابطه را در نظر بگیرد و نسبی بودن روابط مولفه بزرگی در فهم این موضوع است که نیاز به هوش روانی دارد.

عزیزان دلم! «تستوسترون» بالا به معنای جذابیت نیست.

جذابیت واقعی از بلوغ روانی، اعتماد به نفس، همدلی و مهارت‌های ارتباطی میاد نه از عدد یه هورمون. «مرد» بودن یعنی آگاه بودن، نه فقط قوی بودن!

به‌علاوه این‌که «کاریزما» ترکیبی از «شخصیت و مهارته» که بخش عمده‌ایش آموختنیه نه ژنتیکی!

چیزی که ما اسمش رو «پشیمونی» گذاشتیم، در واقع تلاش ذهن ماست برای کنترل گذشته با درکِ امروز.
اما واقعیت اینه‌که ما قبلاً هر تصمیمی که گرفتیم بهترین تصمیمی بوده که در بستر اون شرایط میشده گرفت،پس به جای سرزنش کردن خودمون بهتره از آنچه امروز در اختیار داریم بهترین استفاده رو بکنیم

🔴 *وقتی کنارِ هم بودن، خسته‌مون می‌کنه...*

این روزها خیلی‌هامون ـ چه والدین، چه بچه‌هاـ بیشتر از روزهای قبل از جنگ، در کنار هم هستیم.
در ظاهر شاید خوب به‌نظر بیاد، ولی واقعیت اینه که بودنِ زیاد کنار هم، بدون فاصله و تنفس ذهنی، می‌تونه باعث فرسایش رابطه‌ها بشه.

توی حالت عادی، مدرسه، محل کار، رفت‌وآمد، یا حتی یه گشت‌وگذار کوتاه، بین ما و آدمای نزدیک‌مون یه فاصله‌ کوتاه مینداخت که کمک می‌کرد هر کسی یه‌کم با خودش خلوت کنه، ذهنش استراحت کنه، و بعد دوباره با انرژی و حال بهتر برگرده توی فضای خانواده

اما این روزها – با شرایط خاص و محدودیت‌هایی که داریم – همه‌مون پشتِ سر هم برای ساعت‌های طولانی کنار همیم و این کم‌کم می‌تونه باعث خستگی، دل‌خوری و حتی دعواهای کوچیک بشه.

یکی از چیزایی که این وسط کم‌رنگ می‌شه، همدلیه.
درسته که همه‌مون توی یه شرایطیم، اما نوع نگاه و تجربه‌ی ما از این شرایط می‌تونه خیلی متفاوت باشه:
مادر ممکنه بیشتر از همیشه تحت فشار کارای خونه و رسیدگی به بچه‌ها باشه
پدر ممکنه درگیر نگرانی‌های مالی یا فشار کاری باشه
بچه‌ها هم ممکنه دلشون برای دوستاشون، بازی بیرون از خونه یا حتی یه فضای خلوت خودشون تنگ شده باشه

اگه این تفاوت زاویه‌های نگاه رو نبینیم، ممکنه هر کسی فقط از خودش بگه و انتظار داشته باشه بقیه بفهمنش، بدون اینکه خودش برای همدلی با دیگران، پیش قدم بشه
سعی کنیم به جای این که مدام توقع داشته باشیم دیگران حال ما رو درک کنن، ما یه قدم جلوتر بریم و بپرسیم: الان چی می‌تونه حال تو رو بهتر کنه؟

یه نکته کوچیک دیگه این هست که:
گاهی حس می‌کنیم یکی از اعضای خانواده واقعاً به یه «استراحت ذهنی» نیاز داره. توی همون شرایط محدودی که هستیم، اگه بتونیم حتی یه فرصت کوچیک براش فراهم کنیم، مثلاً یه نیم‌ساعت تنهایی توی اتاق، یه پیاده‌روی کوتاه، یا فقط اینکه کسی کاری ازش نخواد، واقعاً حال اون آدم بهتر می‌شه.

*این همدلی کوچیک، می‌تونه توی مدیریت فضای خونه، خیلی کمک‌کننده باشه...*

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
ملتمس دعای فراوان،به ویژه هیئتی های عزیز🖤