فقط اونجایی ک حتی دوستای صمیمیتم اجازه میدن بش پیام بدی
ولی دیگ خودت نمیخوای.

اگه شرایطمون برعکس بود
من هیچ‌وقت کاری که تو باهام کردی رو نمی‌کردم.

سخت بود فراموش کردن کسی که با او همه چیز و همه‌کس رو
فراموش میکردم.

ترسناک‌تر از نبودنت، بودن آدماییِ که نمیتونم مثل تو
دوستشون داشته باشم.

یجایی تویِ قلبت هست، یه روزی خونه من بود.

دیگه هیچ رفتن و ترک شدنی عمیقاً غمگینم نمیکنه
اون‌که باید میموند، رفت.

کلی آدم هست، هیچکدومشون تو نیستی
کاش همه‌شون نبودن، ولی تو بودی.

من چیز‌هایی رو با خنده تعریف کردم که بابت ثانیه ثانیه‌ش
اشک ریخته بودم.

او برای من مثل خانه بود، جایی که در آن آرامش، امنیت و تمام چیزی که نیاز داشتم رو پیدا میکردم.

هنوزم چیزی که ازت تو ذهنم ساختم صد هیچ واقعیتتو‌ می‌زنه.

وقتی بهت تکست داد تازه میفهمی اونقدرا هم مووان نکردی.

هیچوقت دنبال پشیمونی آدمی نبودم اما اینو بارها مطمئن شدم که آدم‌ها یه‌روزی به اونی که رهاش کردن، هر چند دیر، اما برمیگردن.

دیگه به اون نقطه رسیدم که درِ قلبم
به روی همه بسته‌اس.

تو تقصیری نداشتی، مقصر من بودم که فکر کردم دوسم داری.

‏من نمیتونم باور کنم کسی که یه تایم طولانی ازت خبر نگیره، دوستت داشته باشه...

👌

‏برکت فقط پول نیست،
آشنایی با آدمِ درست مثل تو بزرگترین برکته

👌

‏برکت فقط پول نیست،
آشنایی با آدمِ درست مثل تو بزرگترین برکته

👌