📝📝📝۲۲ سال پیش، هنگامی که منصوبان رهبر به کفش بانوان بند کردند، هشدار دادم که می‌خواهند چکمه از پای زنان درآورند و به پای سیاست‌مداران کنند.

✅طرفه آنکه آقای خامنه‌ای اگرچه توانست چکمه‌پوشان را بر صدر بنشاند ولی از پلیسی و امنیتی‌کردن فضا طرفی‌برنبست و نتوانست از پس مقاومت مردم، به‌ویژه زنان آگاه و آزادی‌خواه ایرانی برآید و ایران را همچون کره‌شمالی، به پادگانی بزرگ تبدیل کند.

✅زنان نه‌تنها چکمه از پا درنیاوردند، بلکه "حجاب اجباری" را به گورستان تاریخ سپردند، همچنان که پیشینیان ما با "کشف حجاب اجباری" همین کار را کردند.

✅زنان با خیزش ژینا نه فقط حجاب را آزاد کردند، بلکه نقطه عطفی در مبارزات رهایی‌بخش ملت ایران آفریدند‌. پیش از پائیز ۱۴۰۱ نیز ما شاهد حماسه دوم خرداد ۷۶، جنبش سبز ۸۸، اعتراضات سراسری دی ۹۶ و آبان ۹۸ بودیم، اما این نهضت "زن، زندگی، آزادی" بود که چنان ضربه‌ای به "اسلام آمرانه" و "تشیع زوری" زد که خامنه‌ای مجبور شد عقب بنشیند و خطوط قرمز خود (حجاب اجباری، حصر، فیلترینگ، نظارت استصوابی و مذاکره با ترامپ) را یکی پس از دیگری رد کند‌.

«برشی از نامه مصطفی تاجزاده به همسرش، فخرالسادات محتشمی‌پور»

📝📝📝ابوالفضل قدیانی، نامی که با مبارزات سیاسی ایران در پنج دهه‌ی اخیر عجین و در حافظه‌ی تاریخی این مبارزات ماندگار شده است.

✍️ محمد خون‌چمن

✅قدیانی از آن دسته سیاستمدارانی‌ست که نه در پیش از انقلاب در برابر سلطه‌ی استبداد سر فرو آورد، و نه پس از آن، دل در گرو قدرت و مصلحت‌گرایی بست. پیرمردی هشتاد ساله، اما استوارتر از بسیاری جوانان میدان‌گریز، که زندان را بر آزادی مشروط و محافظه‌کارانه ترجیح داده و می‌دهد؛ نه از سر لجبازی، که از عمق ایمان به حقیقت، عدالت، و خیرخواهی برای وطن.

✅قدیانی را می‌توان مصلحی خیر خواه در برابر کجرویها دانست؛ با روحیه‌ای ناسازگار با ظلم، و زبانی صریح که از تنگنای محافظه‌کاری عبور کرده و به عمق حقیقت‌جویی رسیده است. نقدهایش – که نه از سر دشمنی، که از دلسوزی برای سرنوشت ملت و کشور برخاسته‌اند – هیچ‌گاه با آغوش باز مواجه نشدند. پاسخ صراحت او نه گفت‌وگو بود، نه تأمل، که تهدید بود و زندان،
حال آنکه اگر با سیاستمدارانی چون او، که فراتر از منافع شخصی و حزبی، دغدغه‌ی سلامت جامعه و دوام کشور را دارند، مدارا می‌شد و آغوش حاکمیت به جای رد، پذیرای نقدهای آنان می‌بود، بی‌تردید سرمایه‌ای گرانسنگ برای اصلاح امور و ترمیم شکاف‌ها فراهم می‌شد. در جهانی که "شنیدن صدای مخالف" نشانه‌ی بلوغ و قدرت تلقی می‌شود، زندانی کردن یک پیرمرد بیمار به جرم نقد، نه نشان اقتدار که دلیلی بر شکنندگی یک نظام تلقی خواهد شد.

✅و تأسف‌بارتر آنکه نه تنها باب گفت‌وگو و مدارا با چنین ناقدان مصلحی گشوده نشده، که در رفتار با آنان نیز کمترین معیارهای انسانی و فرهنگی رعایت نمی‌شود. تصمیم به انتقال پیرمردی ۸۰ ساله – که در فرهنگ ایران، احترام به بزرگتر و بیمار همواره یک ارزش بنیادین بوده است – به بیمارستان با دستبند و پابند، نه تنها بی‌احترامی به شأن انسانی و کرامت اوست، بلکه پیامی نگران‌کننده به جامعه می‌فرستد.

✅آیا اندیشیده‌اند که مردمی که چنین صحنه‌ای را می‌بینند، چگونه قضاوت خواهند کرد؟ این تصویر، در حافظه‌ی جمعی جامعه چگونه ثبت خواهد شد؟ بی‌تردید، چنین برخوردهایی بیش از آنکه اقتدار ایجاد کنند، حس بی‌عدالتی، اندوه و واگرایی را در دل‌ها می‌نشانند.

✅مردم این صحنه را تماشا می‌کنند و در وجدان جمعی خود ضبط و چنین برخوردهایی را ناعادلانه و ناهمساز با آموزه‌های اخلاقی و اسلامی می‌دانند. قضاوت امروز، آینده‌ی مشروعیت هر حکومتی را شکل می‌دهد.
در چنین شرایطی چه شایسته بود
به جای بستن دهان‌ها، باب گفت‌وگو را می گشودیم؛ به جای زندان، نقد را می شنیدیم و تحمل می کردیم.

✅باید از مشعل‌دارانی چون ابوالفضل قدیانی نهراسید، بلکه آنان را چون آینه‌هایی دید که زنگارها را نشان می‌دهند.
تجربه نشان داده در چنین شرايطي راهی جز سعه‌ی صدر، پذیرش تکثر آرا و گشودن فضای نقد مسئولانه وجود ندارد. اگر امروز نتوانیم با صداهای دلسوز تعامل کنیم، فردا با فریادهای خشم‌گینانه‌ای مواجه خواهیم شد که دیگر نه اصلاح‌گرایانه‌اند، نه مسالمت‌آمیز.

✅چه زیبا بود اگر به جای زندان، از خرد این مردان بهره می‌گرفتیم؛ و چه دیر خواهد بود اگر پس از خاموش شدن صدای آنان، حسرتی بی‌ثمر نصیب‌مان شود.
@MostafaTajzadeh

📝📝📝یک تن و یک جهان صلابت و ایستادگی
(در ستایش مصطفی تاج زاده )

✍🏻دکتر_ناصر_مهدوی

✅حکیمان بزرگ همواره یادآوری کرده‌اند که گوهر آدمیان را در صحنه عمل و به‌هنگام فرارسیدن آزمون‌های بزرگ می‌توان شناخت و البته؛ در روزهای سخت  می‌توان پی به‌عیار و قیمت واقعی آنها برد۰ این تعبیر زیبا از مولاناست که می‌گوید :

🍃صد هزاران امتحان است ای پدر
هر که گوید من شدم سرهنگ در🍃

✅در شرایط عادی و پیش از فرارسیدن آزمون‌های سخت؛ آدمیان بسیاری با بکار بردن مفاهیم درخشانی همچون عدالت؛ ستیز با ظلم؛ هواداری از مردم و پاسداری از حقیقت؛ می‌کوشند تا هم خود را فریب دهند که گویا انسان بزرگی هستند و هم نزد مردم از وجه و امتیاز بالایی برخوردار شوند۰ اما هنگامی که پای آزمون‌های دشوار و وسوسه‌های نفس از راه می‌رسد و یا موضوع ترسِ جان و از دست دادن مال و منصب مطرح می‌شود؛ تعداد واقعی قلب‌های نیرومند؛ انسان‌های مسئول و مدافعان حقیقت؛ بسیار بسیار اندک می‌شوند و همان مدعیان دیروز؛ به‌خاطر حرص و منافع شخصی؛ مردم‌فروشان و یا حتی مردم‌ستیزان امروز می‌شوند۰ به گفته حافظ :

🍃خوش‌شود گر محک تجربه آید به میان
تا سیه روی شود هر که در او غش باشد 

🍃ناز پروده تنعم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلا کش باشد

✅هنگامی که به تاریخ جنبش‌های  دانشجویی و کارگری؛ اعتراض معلمان شریف؛ همدلی هنرمندان متعهد و مبارزه زنان قهرمان این سرزمین نظر می‌دوزیم؛ غرق در غرور و امید می‌شویم و به خود می‌بالیم که در سرزمین ما چه بسیار روح‌های والایی حاضرند که برای آزادی و رهایی از بردگی و درماندگی تلاش می‌کنند و چشم به‌آینده‌ای روشن دوخته‌اند۰ اما هنگامی که به احوال افرادی می‌نگریم که خود را مدعیان اصلاح و نجات جامعه می‌دانند و فقط در عالم زبان لاف از عدالت و حقوق انسان‌ها می‌زنند؛ شوربختانه ناامید می‌شویم و در اندوه فرو می‌رویم ۰ زیرا تجربه سال‌های گذشته نشان داده که بیشتر کنشگران سیاسی؛ فرهنگی به‌هنگام از راه رسیدن آزمون‌های سخت؛ به‌راحتی عهد و پیمانشان را زیر پا گذاشته و پس از تصاحب قدرت و برخورداری از نام و منال؛ به آسانی چشم حقیقت را کور کرده‌اند ۰

✅اما در این زمانه‌ی مه‌آلود و قحطی روح‌های والا؛ به‌راستی اگر نبودند مصطفی تاج‌زاده و  تنی چند از مردان بزرگ و زنان دلیری که تعداد قابل توجهی از آنها هم اکنون در دوران محکومیتی ناعادلانه به‌سر می‌برند؛ چگونه می‌توانستیم  از عظمت واقعی انسان؛ از ایستادگی و سربلندی؛ از شجاعت و حقیقت طلبی و از استبداد‌ستیزی و آزادی دم بزنیم؟ دلمان خون شده از دست کسانی که با تکیه براعتماد و اعتبار ما به‌قدرت می‌رسند و پس از بوییدن کباب و رقصیدن با بانگ رباب؛ خیلی زود مردم را می‌فروشند و بی‌رحمانه حقیقت را سر می‌بُرند۰

✅مصطفی تاج‌زاده و همین اندک قهرمانان واقعی آزادی و مدافعان حقوق بشر؛ سال‌هاست که محنت
کشیده‌اند؛ تهدید شده و تا پای جان به‌قمار زندگی رفته‌اند؛ طعم خوشی‌های ظاهری و زیستن بی‌دردسر در کنار خانواده را بر خود حرام کرده‌اند تا همچنان صدای نقد بیداد؛ شکستن استخوان استبداد و دفاع از حقوق مظلوم به‌گوش‌ها برسد و جوانان این مرز و بوم ناامید نباشند که ما مردمی بی‌قهرمان هستیم. یادآوری از مصطفی،تاج‌زاده گرامی‌داشت؛ جان‌های والایی است که نه در حد حرف و لاف‌زدن از حقیقت که در میدان عمل و عبور از معبرهای آتشین؛ یک قهرمان واقعی هستند و همچنان با ظلمت و تاریکی سر ناسازگاری دارند.

✅قلب مصطفی تاج‌زاده متعلق به اوست؛ اما چنان با عظمت و با شکوه هست که همه مردم ایران در آن جای دارند ۰ممنونم از تو مرد بزرگ ۰

🍃شیر مردانند در عالم مدد
آن زمان کافغان مظلومان رسد

🍃بانگ مظلومان ز هر سو بشنوند
آن طرف چون رحمت حق می دوند

🍃این ستونهای خلل‌های جهان
این طبیبان مرض‌های نهان

🍃محض مهر و داوری و رحمتند
همچو حق بی‌علت و بی‌رشوتند

@kanoon_neshan
@MostafaTajzadeh

📝📝📝‍ به ضیا نبوی برای شرکت در مصاحبه‌های آزمون دکتری مرخصی کامل داده نشد

✅ حنانه نبوی، خواهر ضیا نبوی در حساب ایکس (توییتر سابق) خود از مرخصی یک روزه برادرش برای شرکت در اولین مصاحبه آزمون دکتری خبر داد و البته گفت که او باید فردا دوباره به زندان برگردد. خواهر ضیا نبوی در ایکس نوشت:

✅ «‏ضیا برای شرکت تو اولین مصاحبه آزمون دکتری با مرخصی ۲۴ ساعته از زندان بیرون اومده و فردا باید برگرده. تا الان فقط با سه مرخصی یک‌‌روزه برای شرکت در آزمون‌ها موافقت شده، در حالی که باید حداقل تو ۶ آزمون شرکت کنه. هنوز معلوم نیست برای
بقیه آزمون‌ها مرخصی می‌گیره یا نه!»

✅او در ادامه تاکید کرده: «ضیا رتبه ۲ کنکور شد و ما امیدوار بودیم که بتونه بدون مشکل بره دانشگاه اما حالا نه تنها وضعیت شرکت تو بقیه مصاحبه‌ها نامعلومه که این مرخصی۳روزه هم برای انجام کارهای پژوهشی آزمون‌ها کافی نیست.۲هفته مرخصی می‌تونست فرصت کافی برای شرکت تو همه آزمون‌هارو فراهم کنه که فعلا ازش دریغ شده.»

✅ضیا نبوی، اسفندماه ۱۴۰۳ بعد از تلاش‌های فراوان خانواده‌ش نهایتا صبح روز برگزاری آزمون دکتری از زندان به مرخصی آمد. او با قبولی در کنکور دکتری با رتبه دو، حالا باید چنانچه خواهرش گفته حداقل در ۶ مصاحبه آزمون دکتری شرکت کند. با این وجود به نظر میرسد با مرخصی دو هفته‌ای این زندانی برای شرکت در همه مصاحبه‌ها موافقت نشده و او فقط با داشتن ۳ مرخصی یک روزه، در ۳ مصاحبه می‌تواند شرکت کند و شرکت در بقیه مصاحبه‌ها هنوز در حاله‌ای از ابهام قرار دارد./ امتداد

@mellimazzhabi
@MostafaTajzadeh

📝📝📝محرومیت طاهر نقوی از تماس تلفنی در زندان اوین

✍️سینا یوسفی

✅بر اساس گزارش‌های رسیده از منابع مطلع، طاهر نقوی، وکیل دادگستری محبوس در زندان اوین، امروز در حالی از برقراری تماس تلفنی محروم شده است که قصد داشته متن بیانیه حمایتی جمعی از زندانیان سیاسی از اعتصاب غذای رضا ولی‌زاده، روزنامه‌نگار زندانی و همچنین یادداشتی درباره قتل الهه حسین‌نژاد را به بیرون از زندان منتقل کند.

✅نقوی، وکیل آذربایجانی، هم‌اکنون در حال سپری‌کردن دوران محکومیت پنج‌ساله خود به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» است. وی بیش از ۱۷ ماه است که در شرایط نامساعد جسمانی به سر می‌برد؛ شرایطی که به گفته منابع مطلع، ناشی از آثار بازداشت، شکنجه، و تحمل طولانی‌مدت حبس انفرادی است. با این حال، با وجود وضعیت وخیم جسمی، مسئولان زندان اوین و مقامات قضایی تاکنون از ارائه خدمات درمانی تخصصی و دسترسی وی به مراقبت‌های پزشکی ضروری خودداری کرده‌اند.

✅محروم‌سازی این وکیل دادگستری از تماس تلفنی، آخرین راه ارتباطی او با جهان خارج، نگرانی‌ها درباره سلامت و امنیت جانی وی را افزایش داده است. فعالان حقوق بشر و نهادهای مدنی خواستار توجه فوری به وضعیت نقوی و پایان دادن به اعمال فشارهای غیرقانونی علیه زندانیان سیاسی، به‌ویژه وکلای در بند، شده‌اند.

@MostafaTajzadeh

📝📝📝 با کمال تأسف بیژن اشتری درگذشت*

✍🏻مرضیه حاجی هاشمی

✅ «بیژن اشتری» «مترجم کتاب‌های سرخ» عصر ۱۸ خرداد در منزلش به دلیل ایست قلبی در ۶۴ سالگی درگذشت.
«بیژن اشتری متولد ۱۳۳۹ و یکی از تاثیرگذارترین مترجمان بیست‌وپنج سال اخیر ایران بود. اشتری یکی از نمادهای ترجمه متونی بود که به کمونیسم، توتالیتاریسم و شکل‌های گوناگون دیکتاتوری در جهان ارتباط داشت.» 

✅وی که یادداشت های فضای مجازی اش همیشه خواندنی و پرمحتوا بود؛ گرچه دانش آموخته رشته میکروب‌شناسی از دانشگاه تهران؛ اما علاقه‌اش به تاریخ او را به دنیای ترجمه کشانده بود. اشتری در اوایل دهه ۱۳۶۰ فعالیت خود را در عرصه ترجمه آغاز کرد و در سال‌های اخیر به‌طور تخصصی به ترجمه کتاب‌های تاریخی پرداخت.

✅اشتری از میانه‌های دهه هشتاد پروژه بزرگ ترجمه زندگی‌نامه‌ها و رخدادهای مربوط به اتحاد شوروی و بلوک شرق را آغاز کرد. کتاب‌هایی مانند «لنین»، «تروتسکی، کاهن معبد سرخ»، زندگی‌نامه‌هایی از «برژنف»، «بوخارین»، «استالین» و «چائوشکسو» و... تنها بخشی از آثاری بودند که او ترجمه کرد. کتاب‌هایی چون «امید علیه امید»، «دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند»، «ادبیات علیه استبداد: پاسترناک و ژیواگو»، «شوروی ضد شوروی» و «حرمسرای قذافی» تنها بخشی از ترجمه‌های او در حوزه دیکتاتوری‌ها و ادبیات بود. 

✅آخرین اثر چاپ‌شده او «سکوت هم‌چون سلاح» که به زندگی و مرگ «ایساک بابل» می‌پرداخت، انتهای اسفند ۱۴۰۳منتشر شد. رفتنش از بین ما خیلی زودتر از آنچه بود که انتظار می رفت؛ اما  چنان در سال های عمر پربرکتش، تکاپو کرده است که گویی به قدر تمام روزهایی که جامعه ایران، جای بزرگ خالی اش را احساس می کند، کتاب ها و قلمی هایش نشسته است. این فقدان بزرگ را به ملت ایران، جامعه نویسندگان و مترجمان و  به طور ویژه به خوانندگان و دنبال کنندگان آثارش تسلیت عرض می کنم.
روانش شاد باد
🖤🖤🖤
@e_koolaee

▪️کانال فردای بهتر درگذشت این مترجم چیره‌دست را به خانواده ایشان و جامعه فرهنگی کشورمان تسلیت می‌گوید.
@MostafaTajzadeh

✍🏻انجمن_اسلامی_جامعه_پزشکی_ایران

✅ابوالفضل_قدیانی که بعلت عفونت ریه بستری بود، به زندان بازگردانده شده است. ایشان سابقه بیماریهای متعدد و ۵ بار استنت گذاری قلبی داشته و پزشکان از جمله همکاران ما در پزشکی قانونی قطعاً عدم توانایی وی برای تحمل حبس را تأیید می‌کنند.

ادامه حبس قدیانی، قانوناً و اخلاقاً مجاز نیست.



https://x.com/AnjomanPezshkii/status/1931794811826458797?t=WFT5Sk6atdGiZanpBJ1xiw&s=35
@alipsychiatrist
@MostafaTajzadeh

📝📝📝می‌‏نویسیم پس هستیم

✍️روح‌‏اله نخعی

✅روزنامه‌نگاری عشق است. از کهنه‌کاری شنیدم که هرکس هنوز در ایران روزنامه‌نگاری می‌کند، یا عاشق است یا دیوانه. خودم فکر می‌کنم هر دو، لااقل درباره خودم.

✅روزنامه‌نگاری اعتیاد است. دورانی که دستم از همه اخبار دنیا کوتاه بود و کلمه‌ای هم نمی‌توانستم برای مردم بیرون بنویسم، خوب فهمیدم که نوشتن، با صدای بلند با همه دنیا حرف‌زدن، خماری دارد. بعدتر هم وقتی مدتی به هزار ملاحظه و توصیه، خودخواسته ساکت مانده بودم، شاید بیشتر از بلاتکلیفی، این ننوشتن و نگفتن و بی‌صدا بودن اذیتم می‌کرد. حرف داشتم. کلمه داشتم. کلمه اگر راهی پیدا نکند که بیرون برود، خفه می‌کند. یک دلخوشی خیلی بزرگم در دوران حبس این بود که دوباره روی آن صندلی، پشت آن میز، پشت آن صفحه‌کلید، خواهم نشست و جملاتی روی صفحه خواهم آورد که تا پیش از خلق توسط ذهنم، وجود نداشتند. خدا می‌داند این چقدر امید و شوق می‌آفرید.

متن کامل

@MostafaTajzadeh

📝📝📝 اعتصاب کامیون‌داران؛ کارزاری مدنی علیه اقتصاد بیمار

✍🏻فریبا نظری

✅تا آنجا که بررسی‌ها نشان می‌دهد نخستین اعتصاب گسترده و طولانی کامیون داران در ایران در سال‌های اخیر به سال ۱۳۹۷ باز می‌گردد که شامل پنج دور در ماه‌های خرداد، مرداد، مهر، آبان و دی آن سال در تعداد زیادی از شهرهای کشور برقرار بود.

• علت اعتصاب سراسری کامیون‌داران

✅ثابت بودن کرایه‌ها طی چند سال، نیاز به الگوی محاسبه قانونی کرایه‌ها (منطق رفتار هزینه‌ها بر حسب تن کیلومتر)، افزایش قیمت بیمه‌ها، عوارض اتوبان‌ها، کمیسیون بالای باربری‌ها، هزینه بالای تعمیرات و قیمت بالای لوازم یدکی خودروها، کمبود کرایه، کاهش سهمیه سوخت و گران شدن لوازم خودرو مثل لاستیک و روغن بوده و خواست آن‌ها محاسبه کرایه بر پایه تن کیلومتر، افزایش حقوق بازنشستگی و سختی کار، کسر حق پرداختی بیمه رانندگان، حذف دلالان و واسطه‌ها از پایانه‌ها و باربری‌ها، نظارت بر برخوردهای غلط و سلیقه‌ای مأموران راهنمایی و رانندگی و مجازات مأموران و افسران رشوه‌گیر بود. اعتصاب کامیون داران در سال‌های ۱۴۰۱ و بهار سال جاری ( خرداد ۱۴۰۴) تقریبا با همین مطالبات و مشکلات، تکرار شده است.

✅اعتصابات صنفی در جوامع، ابزار مدنی مطالبه‌گری گروه‌های متعدد از سطوح مختلف حاکمیت است که در مرحله‌ی نخست، طرح مطالبات و شکایات آن‌ها نادیده گرفته شده و اینک با صدایی رسا و تغییر موقعیت و ترک محیط کار؛ بار دیگر خواسته‌های خود را با مدیران و سیاست گذاران درمیان می‌گذارند؛ بدان امید که شنیده و دیده شوند. در واقع نظام حکمرانی نباید فراموش کند اعتصابات گروه‌های مختلف می‌تواند در قالب بخشی از یک جنبش اجتماعی بزرگتر، ایفای نقش کند و کارکرد یک کارزار مقاومت مدنی را برعهده گیرد …(۱)

✅تبدیل اعتراضات یک صنف به اعتصابات گسترده و تکرار آن در دوره‌های مختلف با فاصله زمانی قابل اعتنا در کشورمان، می‌تواند به عوامل و رویکردهای زیر مربوط باشد و تا زمانی که آن‌ها تغییر نکند؛ هم‌چنان با این پدیده البته با ویژگی‌های متفاوتی روبرو خواهیم بود:

۱- انباشت مشکلات اقتصادی مستمر برای گروه‌ها و اصناف مختلف در طی سال‌های طولانی مانند تورم افسارگسیخته، تحریم‌های اقتصادی و سیاسی، فساد سیستماتیک
۲- نبود سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی عمیق و بلند مدت برای رفع یا کاهش بحران‌ها و مشکلات اقتصادی
۳- طبیعی شدگی بحران‌های اقتصادی در زندگی گروه‌ها و قشرهای مختلف جامعه از سوی متولیان و سیاست‌گذاران کلان و عالی نظام حکمرانی
۴- شرطی شدن و توهم نظام حکمرانی مبنی بر کنترل و خاموشی موقت اعتصابات با سیاست چندگانه ارعاب، وعده‌های بدون پشتوانه، و اتهام و انتساب آن به دشمنان خارجی و فتنه گران داخلی
۵- ضعف نهادهای مستقل صنفی
۶- نبود امنیت امکان کنش‌گری آزادانه و مقتدرانه صنفی در گروه‌های مختلف اصناف
۷- حل بخشی از مشکلات و مطالبات معترضان و اعتصاب کنندگان بصورت گذرا و دوره‌ای در هر مقطع از اعتصابات
۸- نبود پاسخ گویی نظام مند و شفاف به مطالبات گروه‌های صنفی ازسوی مسئولان و متولیان ارشد
۹- سیاست زدگی و امنیت زدگی کنش گری و مطالبه گری اصناف و گروه‌های مختلف جامعه از سوی متولیان و نظام حکمرانی.

✅این مورد آخر، یعنی سیاسی و امنیتی شدن اعتراضات و اعتصابات اصناف؛ بسیار اهمیت دارد زیرا هنگامی که مطالبه‌گری اصناف به جای اینکه به عنوان یک مشکل اقتصادی یا صنفی قانونی و قابل قبول دیده شود، توصیف و تفسیر سیاسی یا امنیتی به خود می‌گیرد، نتايج بسیار نامطلوبی به بار می‌آورد، از جمله:
-حل نشدن ریشه‌ای مشکلات با تمرکز بر معلول به جای علل، و استمرار عوامل اصلی نارضایتی و اعتصاب
-برخورد سیاسی/امنیتی به جای شنیدن مطالبات و گفت‌وگو با معترضین و اعتصاب کنندگان‌ و منجر شدن به ایجاد فضای قهری یا -قضایی با معترضین، دوری از حل بحران، عمیق تر شدن نارضایتی‌ها، و بروز دوباره در زمانی دیگر
-بی‌اعتمادی و ناامیدی بیشتر نسبت به مسئولان و متولیان کشور
-رادیکالیزه شدن مطالبات
-تضعیف نهادهای صنفی مستقل
-تضعیف ظرفیت مذاکره و گفت‌وگو
-تکرار چرخه اعتراضات و اعتصابات

  *ایران فردا
@Kaleme
@MostafaTajzadeh

📝📝📝بجای ممنوعیت، قانونِ سگ‌داری وضع کنید

✍️حسین آخانی
 
✅سال‌هاست که من با بی‌قانونی در مورد سگ و پت اطلاع رسانی می‌کنم. همه شما می دانید که چقدر مورد حمله قرار گرفتم. این برای من قابل پذیرش نیست که ما برای اصلاح بی‌بند و باری تلاش کنیم، جانمان را به خطر بیاندازیم و سپس بگویند سگ گردانی ممنوع است.

✅من (مدتی قبل) در آنتن زنده تلویزیون این سیاست را محکوم کردم. دولت باید قانون سگ‌داری را وضع کند و مانند کشورهای پیشرفته:

✅۱ هر سگ صاحبداری، اعم از سگ گله، نگهبان، پلیس، راهنما نابینا، سگ خانگی (پت) را ثبت نام کند.  همه این سگها عقیم و بیمه شده و دارای شناسنامه سلامت باشند.

✅۲. سگ های صاحبدار بایستی دارای مسئول مشخصی باشند که اگر باعث مزاحمت و حادثه ای شدند، تمامی هزینه های حقوقی ان به عهده صاحب آن بگذارند.

✅۳. سگهای صاحبدار باید فقط با قلاده حق تردد داشته باشند و اگر سگ خطرناک هستند علاوه بر آن پوزبند داشته باشند. 

✅۴. صاحب سگ وظیفه دارد مدفوع سگ خود را در محیط های شهری و روستایی جمع آوری و در محیط های طبیعی (سگ های چوپان) به شکل درستی مدفون کنند.
 
۵. هر سگداری باید مالیات بپردازد. این مالیات به واسطه خطرات این سگها، بخصوص تامین هزینه واکسن هاری و سایر هزینه های بهداشتی و درمانی است که بر دوش نظام سلامت تحمیل می شود.
 
۶. قوانین محکمی برای قربانیان سگ ها (چه سگ صاحبدار و یا سگ ولگرد) وضع شود.
 
۷. در همه شهرها پارک های ویژه ای برای سگ گردانی اختصاص داده شود تا افراد بتوانند با پرداخت ورودی سگ های خود را بگردانند.

۸. هر گونه غذارسانی به سگ وگربه ولگرد و هر حیوان دیگر رها یا وحشی بدون مجوز از سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان دامپزشکی،  اداره بهداشت و قوه قضائیه ممنوع شود و متخلفان موظف شوند جریمه های سنگینی بابت تخلف خود بپردازند. این جریمه ها صرف ساماندهی حیوانات ولگرد و یا حفاظت محیط زیست شود. 

۹. کلیه سایتهای کلاهبرداری برای غذارسانی و امداد به سگها و گربه ها بسته شده و با این افراد به خاطر اخلال در نظام مالی و بهداشتی کشور طبق قوانین جاری برخورد شود.
 
۱۰. هر گونه فعالیت در خصوص پت، غذای پت، تولید سگ به شدت تحت کنترل باشد تا مانع هر گونه قاچاق و توله کشی شوند.
 @Sahamnewsorg
@MostafaTajzadeh

📝📝📝اول به‌فكر ايران! دوم به‌فكر ايران!! سوم به فکر ایران!!!

✍🏻 مهدی بازرگان

✅مقالات اجتماعی و فنی- مجموعه آثار، جلد ۴

✅مهندس حسیبی نیز شاهد و حاضر بود حسیبی در ضمن نطق خود با نگرانی از اینکه مبادا کارگران در این روزهاي کم‌کاري، به یاد محرومیت‌هاي چندین ساله افتاده فشار تمام توقعات خود را در چنین موقع بی‌پولی به شرکت و به دولت وارد آورند. مهندس حسیبی آنها را نصیحت میکرد و میگفت:

✅اولاً آقایان باید به فکر ایران باشند که در چه مبارزه عظیمی وارد شده است. دوم به‌فکر شرکت نفت که حالا ملی شده و لازم است اموال و مقررات و انضباط آن حفظ شود. در مرحله سوم به‌فکر سختی‌ها و بدبختی‌هاي خودشان بیفتند و تقاضاها و توقع‌هائی داشته باشند.

✅پس از نطق مهندس حسیبی یک کارگري که نمی‌دانم اسمش چه بود پشت میکرفن آمد و گفت: آقاي حسیبی مطمئن باشید ما اول به فکر ایرانیم، دوم به فکر ایران و سوم هم به فکر ایران!

✅ما هیچ چیز براي خودمان نمی‌خواهیم. هر چه داریم و هر چه دولت دکتر مصدق بخواهد می‌دهیم تا مملکت از بدبختی نجات پیدا کند! او می‌گفت و سایر کارگرها فریاد و کف میزدند!

✅باز هم تکرار می‌کنم اینها حرف ساخته و پرداخته قبلی و براي مجلس‌آرائی و شهرت نبود. زبان یک نفر هم نبود، از دل و زبان همه در می‌آمد!

✅تمام کارگران خوزستان کم و بیش این طور فکر می‌کنند حاضر به همه گونه فداکاري و هر اندازه محرومیت هستند تا کار نفت تمام شود.

✅هر قدر در طبقات محروم‌تر و در نقاط دورافتاده و رنجدیده‌تر مناطق نفتی نفوذ می‌کنیم آتش وطن‌پرستی و اشتیاق به‌فداکاري را در راه پیروزي نفت مشتعل‌تر می‌بینیم! البته باید چنین باشد. فعلاً تنها صلاح و وسیله پیروزي در این جنگ نفت، مقاومت و پایداري است.

✅بزرگترین و شاید تنها خطر اینجا است و کثیف‌ترین دشمنان ما همان کوته‌نظران داخلی هستند که بر مسند راحت تکیه ریاست و تنعم زده و خبر از آه دلِ سایرین ندارند و تحت تأثیر حسادت یا دنائت و حب جاه، کاخ عظیم امید و ایمان ملتی را میخواهند متزلزل سازند!

✅واقعاً وقتی از شمال تا جنوب ایران، شهري و دهاتی، با زبان و قلم و دست و پول و مالیات کمک میکنند، وقتی کارگران نفت میگویند ما حاضر به‌همه گونه محرومیت و فداکاري هستیم و نصف دستمزد یک ماه خود را هدیه میکنند تا نفت ایران ارزان‌تر به مشتري اول فروخته شود.

✅وقتی تصفیه‌خانه کرمانشاه با یک ثلث افراد ایرانی میگردد و از چاه‌ها و دستگاه‌هاي تصفیه آن گاز و نفت و بنزین براي مصارف داخلی خارج می‌شود، وقتی متخصصین ایرانی آبادان هم می‌گویند اگر انگلیسی‌ها بروند تصفیه‌خانه را به راه خواهیم انداخت و در انتظار استخدام کارمندان جدید، اقلاً ربع محصول سابق را بیرون خواهیم داد، پس دیگر درد آن سیاست‌بافانی که در تهران سنگ ملت و دولت را به سینه میزنند چیست؟!

✅این چه پایتخت و اینها چه نمایندگان و نویسندگانی هستند که این اندازه از کشور و ملت خود دورند؟

✅امروز چشم تمام ملت به تهران دوخته است و می‌گویند تهران! به خوزستان و به ایران خیانت نکن؟

@Nehzatazadiiran

📎متن کامل یادداشت را در لینک زیر مطالعه فرمایید
https://telegra.ph/NAI-05-31
@MostafaTajzadeh

‍ 📝📝📝 سکوت، پاسخ ما به سرکوب نخواهد بود

✍🏻بیانیه‌ی جمعی از تشکل‌های دانشجویی در حمایت از دانشجویان زندانی

✅این سطور در فضایی نگاشته می‌شود که هر صدا، هر قدم و هر کنشی با نگاهی سرد و بی‌روح رصد می‌شود. فضایی که در آن دانشگاه تحت نظارت پادگانی قرار گرفته‌است و دانشجو باید از شهروندی آزاد به سوژه‌ای مطیع بدل گردد. هر جمع‌شدنی برای تحلیل و بررسی مصائب جمعی، برچسب اجتماع و تبانی می‌خورد، گزارشی از وضعیت روز در شبکه‌ی اجتماعی، تبلیغ علیه نظام حاکم محسوب می‌شود و هر صدای نقد و اعتراضی نسبت به سیاست‌های ضد مردمی، اقدام علیه امنیت همان ملت قلمداد می‌شود. به یک معنا از روزگاری سخن می‌گوییم که زیست روزمره‌ی ما جرم‌انگاری شده و حاصل این سیاست، به بند کشیده شدن تعدادی از هم‌کلاسی‌هایمان است؛ به پشتوانه‌ی اتهاماتی بدون شواهد شفاف یا امکان دادرسی عادلانه.

✅هم‌کلاسی در بند ما پیش از ورود به زندان، حق تحصیلش را از دست رفته می‌بیند، حق قلم به دست گرفتن، حق تنفس در فضای دانشگاه. اما وقتی درهای زندان پشت سر هم‌کلاسی بسته می‌شود، رنج مضاعف آغاز می‌گردد. حق ملاقات با خانواده و حتی حق یک تماس ساده، به آسانی از او سلب می‌شود. برخی از دانشجویان از زندانی به زندان دیگر تبعید می‌شوند، از شهری به شهر دیگر، گویی جرمشان نه کنش، که خود وجودشان است. بازجویی‌های گاه و بی‌گاه و سلول‌های انفرادی، که عملاً برای خفه‌کردن روح طراحی شده‌اند و بلاتکلیفی حقوقی که گاه ماه‌ها و سال‌ها ادامه می‌یابد، تنها بخشی از این رنج‌هاست. 
اما این مجازات‌ها به زندان ختم نمی‌شود. محرومیت از خدمات عمومی پس از آزادی، از حق استخدام تا دسترسی به امکانات اجتماعی، به مثابه تنبیهی مادام‌العمر است که حتی پس از آزادی، سایه‌ی سنگینش بر زندگی این دانشجویان باقی می‌ماند. این شرایط، نه‌تنها جسم و روح آن‌ها را می‌فرساید، بلکه رؤیا و آینده‌ی آن‌ها را نیز به یغما می‌برد.

✅سیاست به بند کشیدن دانشجویان، چیزی فراتر از مجازاتی برای کنش فردی آنان است و پرداختن به این موضوع در چارچوب پرونده‌ی حقوقی، تقلیل مسئله‌ی سرکوب دانشگاه است. این سیاست ابزاری است برای خاموش‌کردن صدای جمعی دانشجویان و تثبیت نظمی سلطه‌گر که از اعتراض می‌هراسد. زندان نه محل اجرای حکم که ابزاری‌ست برای هشدار هر روزه به دیگران. این سرکوب، پدیده‌ای مقطعی نیست، بلکه سیاستی تاریخ‌مند و سازمان‌یافته است که با تغییر دولت‌ها و وعده‌های رنگارنگ، همچنان پابرجاست. سیاستی که نه‌تنها ورای اختلاف میان قوای مجریه و قضائیه، بلکه با همدستی این قوا همواره کوشیده دانشگاه را از سیاست تهی کند و صدای خارج از منویات مراد را ساکت کند. بنابراین یک سیاست کلان حکومتی‌ است؛ سیاستی که می‌کوشد با ترسیم خطوط قرمز روزبه‌روز تنگ‌تر، مرزهای مجاز کنش‌گری دانشجویی را بازتعریف کرده و با ایجاد هزینه‌های سنگین، دانشجو را به خودسانسوری سوق داده و جنبش دانشجویی را از نفس بیندازد. همواره باید تعدادی از ما در زندان باشیم تا نمونه‌ی عینی سرکوب ما را از کنش بازدارد.

✅ما راه رهایی را نه در عقب‌نشینی، که در عبور از این خطوط قرمز می‌دانیم که برایمان ترسیم شده است؛ خطوطی که تنها با ایستادگی جمعی بی‌اعتبار می‌شوند. ما صدای تمام دانشجویان زندانی خواهیم بود تا یادآور شویم که سکوت، پاسخ ما به سرکوب نخواهد بود.

✅تشکل‌های امضاکننده:
انجمن آزاداندیش دانشگاه علامه
انجمن آرمان دانشگاه علم و صنعت
انجمن رویش دانشگاه علم و صنعت
انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی خواجه نصیر
مجمع اسلامی دانشگاه الزهرا
انجمن اسلامی دانشکده علوم اجتماعی تهران

@anjoman_eslami_socialSciences
@MostafaTajzadeh

‍ 📝📝📝اشرف گرامی‌زادگان حقوقدان:
افزایش زن‌کشی‌ نگران‌کننده است؛ قوانین فعلی کارآمد نیستند

✍🏻امتداد-گروه خبر: اشرف گرامی‌زادگان، حقوق‌دان و فعال حقوق زنان، با ابراز نگرانی از موج جدید خشونت‌های خانگی و زن‌کشی‌های اخیر در کشور، خواستار بازنگری جدی در قوانین مربوط به زنان شد.

✅این حقوقدان در نشست "خشونت علیه زنان و مرثیه ای برای یک لایحه موثر" که توسط موسسه مطالعات و تحقیقات زنان برگزار شده بود، اظهار کرد: ما با حجم بالایی از خشونت علیه زنان مواجه هستیم که در مواردی منجر به زن‌کشی می‌شود. این مسئله نتیجه سال‌ها بی‌توجهی به نیازهای قانونی و ساختاری در حوزه حقوق زنان است. نه فقط در قانون کیفری، بلکه در قانون مدنی نیز با خلأهای زیادی روبه‌رو هستیم.

✅۱۲ ساله‌ اخیر یکی از افرادی که پیگیر لایحه منع خشونت علیه زنان بوده من بودم، متأسفانه آنچه در نهایت از مجلس بیرون آمد، به هیچ‌وجه پاسخگوی نیازهای واقعی جامعه نبود. تغییرات واژگانی و محتوایی، لایحه را از خاصیت انداخت. به همین دلیل استرداد آن توسط رئیس‌جمهور تصمیم درستی بود.

✅متاسفانه نگاه مردسالارانه حاکم بر فرآیند قانون‌گذاری از مشکلات اساسی ماست. وقتی زنان و فعالان اجتماعی صدای خود را بلند می‌کنند، به آن‌ها انگ می‌زنند؛ می‌گویند فمینیست هستند یا علیه خانواده کار می‌کنند. این در حالی است که مطالبه امنیت، کرامت و حقوق برابر، خواسته‌ای انسانی و قانونی است.

✅نقش قوه قضاییه در اصلاح وضعیت فعالی بسیار کلیدی است. قوه قضاییه می‌تواند و باید پیش‌قدم شود. قضات توانمندی در حوزه خانواده داریم که می‌توانند با بررسی میدانی، خلأهای موجود در قوانین را شناسایی کنند. در دوره آقای روحانی، ۲۲ لایحه در حوزه زنان تهیه شد اما هیچ‌کدام به سرانجام نرسیدند.

✅اگر اراده‌ای جدی برای مقابله با خشونت و اصلاح قوانین نباشد، موج نارضایتی اجتماعی به‌ویژه در میان جوانان، دختران و پسران، افزایش خواهد یافت. این می‌تواند به تعارض میان جامعه و حاکمیت منجر شود و پیامدهای خطرناکی برای آینده کشور داشته باشد.

@emtedadnet
@MostafaTajzadeh

انالله و‌انا الیه راجعون
جناب آقای جهانبخش خانجانی
درگذشت مادر عزیزتان را خدمت شما و خانواده محترمتان تسلیت می‌گوییم.
روح آن عزیز سفرکرده شاد و دل شما و دیگر بازماندگان آرام.
سیدمصطفی تاج‌زاده
فخرالسادات محتشمی‌پور