تو اگر نبودی من با چه کسی اینقدر بی‌پرده و عریان حرف می‌زدم؟ چه کسی ناگفته‌های مرا می‌شنید و چه‌کسی درک می‌کرد که میان آن‌همه عجولانه و بی‌وقفه حرف زدن، دقیقا چه می‌گویم و چه چیزی مرا آنقدر به‌هم ریخته که باید حرف بزنم؟
تو نبودی چه کسی می‌فهمید که من الآن و در این لحظه که احساس ضعف می‌کنم، فقط نیاز دارم شنیده‌شوم؟ نیاز دارم که احساس کنم کسی می‌فهمد چه رنجی می‌کشم، چقدر سختی پشت‌سر گذاشته‌ام و چه راه سختی پیش‌رو دارم...
خدا را شکر که تو را دارم و اگر همه مرا مستحق پناه داده‌شدن ندانستند، تو هنوز هستی و درست مثل یک کودک ۷ ساله‌ی بی‌گناه، مرا دوست داری و به من حق می‌دهی و پناهم می‌شوی...
خدا را شکر که آغوش تو هست، صدای تو هست، سایه‌ی تو هست، حرف‌های تو هست...
من اگر تو را نمی‌شناختم و اگر تو بخش مهمی از جهان من نبودی، چه می‌کردم؟! کجای جهان ایستاده‌بودم و به چه امیدی ادامه داده‌بودم و با چه ذوقی دوام می‌آوردم؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

تا وقتی‌که مهربانی و بخشش را فضیلت بدانی، آرامی... تا وقتی‌که در اعتماد کردن به آدم‌ها سخت نگیری و اعتماد کنی...
اوضاع از آن‌جایی بغرنج می‌شود که محافظه‌کار می‌شوی و می‌ترسی محبت کنی و می‌ترسی مهربان باشی و می‌ترسی دل ببندی و می‌ترسی اعتماد کنی.
اوضاع از آنجایی بغرنج می‌شود و تو از آنجایی دیگر از هیچ‌چیز جهان لذت نمی‌بری که پشت هر نیت خوبی، دنبال بدی می‌گردی و پشت هر مهربانیِ کوچکی، دنبال دشمنی... دیگر نمی‌توانی با کوچکترین جزئیات، ذوق کنی و با کمترین توجهی خوشحال شوی. دیگر نمی‌توانی مثل گذشته‌ها رها باشی و آرام بگیری...
حتی اگر اعتمادت را بشکنند و حتی اگر از مهربانی‌ات سوءاستفاده کنند، آرامش بیشتری داری تا وقتی‌که محتاط می‌شوی و همه چیز را از صافیِ محافظه کاری و منطق عبور می‌دهی و مهربانی و دوست‌داشتنِ آدم‌ها برایت سخت می‌شود.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

« وسيقضي الله أمراً كنت تحسبه مستحيلا»
"و خدا چیزی را ممکن می‌کند که شما آن را غیرممکن می‌دانستید "

تو سالمی، درست همان‌زمان که سرکش و یاغی و دیوانه خطاب می‌شوی و نقش بازی نمی‌کنی.
تو سالمی درست همان زمان که به توهین و بدرفتاری‌ها واکنش می‌دهی و اعتراض می‌کنی.
تو سالمی درست همان زمان که از هرآن‌چیزی که دلخورت کرده، حرف می‌زنی، بی‌آنکه در نظر بگیری احتمالا زودرنج و حساس یا بی‌ملاحظه خطاب خواهی شد.
تو سالمی و داری راه درستی را می‌روی. خوب می‌کنی که در خودت نمی‌ریزی و خوب می‌کنی که نقاب نمی‌زنی و خوب می‌کنی که خشم و دلخوری و اندوهت را در لحظه ابراز می‌کنی.
اجازه نده با تابوهای اشتباهی مثل "از ادب و فرهنگ به دور است" و *دل نشکن* و "بزرگی و نجابت به خرج بده" به تو احساس شرم و گناه منتقل کنند و تو را وادار کنند علیه خودت تصمیم بگیری و برخلاف سلامت روانت رفتار کنی و هر روزی که می‌گذرد، ناآرام‌تر و لبریزتر و بیمارتر شوی...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

در نهایت با کسی می‌مانیم که کنارش حالمان خوب است و احساس آرامش داریم، نه کسی که مدام دلهره‌ داریم و مدام مراقبیم که نکند برود!!!

برای زنده‌ماندن و زندگی کردن، آدم باید وصل باشد؛ به عطری، نگاهی، خاطره‌ای... به قابی، به عکسی، به آدمی، خانه‌ای، اتاقی، پنجره‌ای... آدم باید وصل باشد و با دلبستگیِ قابل چنگ زدنی نسبت داشته‌باشد. آدم باید وصل باشد به ماندن، دل بسته‌بودن، ذوق کردن، آرزو داشتن، متحمل شدن، دوست داشتن...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

زیبا باش و لبخند بزن. به خودت بی‌توجه نباش. دلم می‌خواهد خوشحال باشی. تو هرگز زیباتر از آن شبی نبودی که گفتی خوشحالی...
- آلبر کامو

که رستگاریِ جاوید، در کم آزاری‌ست...
- حافظ

به زندگی‌ات برس و مرا هم فراموش کن. درست مثل لکه ابر کوچکی که گوشه‌ی آسمان آفتابی‌ات ایستاده‌بود و اهمیتی نداشت، درست مثل بابونه‌ی نازک بی‌پناهی که میان علف‌های بی‌شمار باغچه‌ات بود و نمی‌دیدی، درست مثل ستاره‌‌ی روشنی در روز... من دوست ندارم جایی بمانم که کنار گذاشته می‌شوم و اهمیتی ندارم!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

نگذار عادت کنی به این احساس اشتباه که: "شاید آنقدرها هم ارزشمند نیستم!"... اجازه نده تو را به این باور برسانند و نگذار اوضاع جوری پیش برود که احساس عدم کفایت و ارزش به خودت پیدا کنی و این باور غلط، در ضمیر ناخودآگاه تو تثبیت شود. با آدم‌هایی که اولویتشان نیستی نباش! با کسانی که نادیده‌ات می‌گیرند و از تو خوششان نمی‌آید و مدام به تو احساس گناه یا تردید می‌دهند وقت نگذران و اطرافت را پر کن از آدم‌های حسابی و باکیفیت. واقعا مهم نیست با چند نفر تعامل داری، حتی جایگاه آنان چندان اهمیتی ندارد، اما خیلی مهم است که با انسان‌های فرهیخته و آگاه در تعامل باشی و خصوصا انسان‌های فرهیخته‌ای که به تو احساس کفایت و ارزشمندی منتقل می‌کنند و حضورشان در تو تغییرات مثبت ایجاد می‌کند و بودن با آنان تو را وادار می‌کند که هرروز انسان کامل‌تر و موفق‌تر و بهتری باشی.
خیلی مهم است با چه کسانی تعامل داری و در کنار آنان چه احساسی نسبت به خودت داری؛ که اگر حس خوبی نسبت به خودت نداشتی، باید در تداوم آن رابطه، اساسا تجدید نظر کنی!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

این دیالوگ سریال Peaky Blinders رو خیلی دوستش دارم که میگه:

«کسایی که از اسمت دفاع می‌کنن در حالی‌ که خودت اونجا نیستی، درست‌ترین انسان‌ها و با وفاترین دوستانی هستن که میتونی داشته باشی.»

محبت من تو را جذب می‌کند، یقین بدار تمام قلب‌ها مثل قلب شاعر آفریده نشده است. ضعف و شدت در تمام اشیاء مشاهده می‌شود. پس هیچ‌کس مثل من تو را دوست نخواهد داشت.
- نيما يوشیج به عالیه

در آخرین یادداشتش نوشته‌بود:
«فکر نکنید که خودکشی من یک تصمیم ناگهانی بود،
من تمام درها را زدم. هیچ‌کس باز نکرد.»

آدم‌ها!
از
آدم‌ها
به
آدم‌ها
پناه
نبرید،
بی‌
پناه‌تر
می‌شوید!

باید اگر مهربانی می‌کنید، برای دل خودتان باشد، نه به امید بازگشت! باید اگر محبتی می‌کنید و داوطلبانه برای شادی و آرامش کسی قدمی بر می‌دارید؛ اگر کمک می‌کنید که حتی به قدر یک قدم کسی جلوتر بایستد، فردا روز که آب‌های احساستان از آسیاب افتاد، صد قدم او را عقب‌تر نکشید و اصالت خوبی کردن و مهربان بودن را زیر سوال نبرید! کار خوبتان را خراب نکنید و مسئولیتِ قلبی که داوطلبانه می‌بخشد و مهری که داوطلبانه جاری می‌شود را بپذیرید و فردا روزی، از کسی بابت محبتی که داشتید و دوست داشتنی که خرج کردید، حساب پس نگیرید!
یا خوب و مهربان باشید برای دل خودتان، یا هیچ! که غیر از این باشد، معامله است، حتی اگر می‌بخشید که در ازای آن یک دوستت دارمِ کوتاه بشنوید!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

با من خیال کن ...❤️

«ازدواج یک دختر با فردی ناشناخته، راحت‌تر است زیرا هر چقدر مردها را بیشتر بشناسی، دوست داشتن‌شان سخت‌تر می‌شود.»

-اورهان پاموک.

و در آخر؛
همین که تو راضی به رنج و اندوه من شدی، من جواب تمام سوال‌هایم را گرفتم ...