نشر نیماژ

متفاوت‌بودن جالبه، ضرورتاً باعث برتری یا کسرِ‌شأن کسی نسبت به کس دیگه نمی‌شه. تفاوت زیاد اما، می‌تونه باعث هشیاری طبیعی بشه. و البته اگه تفاوت‌ها فاحش باشن... اون‌وقت واقعیت دیگه محو می‌شه.
‌
____
‌
چشم‌انداز دریایی یک نمایش‌نامه‌ی فوق‌العاده زیبا و یکی از بهترین‌های آلبی است. با این‌حال، موضوع اصلی این اثر، در کمال خوش‌بینی‌اش نسبت به آینده، «مرگ» است؛ مرگ و نیاز به شناخت و پذیرش آن به‌عنوان بخشی از فرایند زندگی. این نمایش‌نامه قابی از روزمرگی چارلی و نانسی را به تصویر می‌کشد که سخت کار کرده‌اند، خانواده‌ای تشکیل داده‌اند، فرزندان خود را بزرگ کرده‌اند و حتی تولد نوه‌های خود را تجربه کرده‌اند. آن‌ها به خوبی می‌دانند که زندگی برایشان تقریباً به پایان رسیده است، اما در مورد چگونگی گذراندن سال‌های باقی‌مانده از زندگی خود اختلاف‌نظر دارند. چارلی به سادگی احساس می‌کند که آن‌ها تا آن زمان به جای زندگی فقط «کمی استراحت» کرده‌اند. او دیگر علاقه‌ای به انجام کارهای جدید ندارد، به جای آن چیزهای آشنا و معمولی را ترجیح می‌دهد، و از اینکه زمان باقی‌مانده‌اش را بی‌دغدغه و بی‌صدا بگذراند کاملاً راضی است. در مقابل نانسی، همسر او، متهمش می‌کند که یک «تنه‌لش» است، زیرا معتقد است که آن‌ها نه استراحت، بلکه «کمی زندگی» به دست آورده‌اند و هنوز برای ماجراجویی‌های جدید و کسب دستاوردهای بیشتر از زندگی دیر نیست. او می‌خواهد سواحل جدید و مکان‌های جدید را کاوش کند، تا وقت خود را در جست‌وجوی تجربه‌های تازه بگذراند. تضاد بین ماهیت آرمان‌های این دو شخصیت پیچیده‌تر از تقابل یوغ صرفِ کناره‌گیری منفعلانه از زندگی با عصیانِ فعال و ماجراجویانه است؛ زیرا هر دو شخصیت افراد دوست‌داشتنی و مثبتی هستند. با پیشروی بیشتر در نمایش‌نامه و افزایش تنش کمیک بین چهار شخصیت، آلبی گویی مخاطب را به قضاوت وا می‌دارد.
‌
‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید:
‌
| چشم‌انداز دریایی | ادوارد آلبی | مهدی چاوش‌ور | تئاتر آنسو؛ نمایشنامه‌ی خارجی |

803 views18:40