#نامه‌نگاری

«ازت ممنونم که بهم گفتی: همه‌چیز درست می‌شه. فکر نکنم هیچ‌یک از ما در حال حاضر از این مورد مطمئن باشه ولی شنیدنش از زبون کسی دیگه حس خیلی خوبی داره.»

نامه از کَری به دیوید؛ برگردانِ سیاوش صمیمی‌فرد
🪷🪷
‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

#خاطره‌‌نگاری

از یک دکتر روان‌شناس که سال‌های زیادی را صرف معالجه افراد افسرده کرده‌بود، پرسیدند: در طول این سال‌ها که بیماران افسرده، به شما مراجعه کرده‌اند، تا حالا شده با بیمار عجیبی هم روبه رو شده باشید؟

جواب داد: "بله! یکی از عجیب‌ترین خاطراتم در پارک اتفاق افتاد. قضیه از این قرار است که یک روز تعطیل، در پارک نشسته بودم و روزنامه می‌خواندم. هوا آفتابی و دلپذیر بود.
در همین وق...ت، شخصی نزدیک شد و گفت: سلام آقای دکتر!".

جواب سلامش را دادم و گفتم: "فرمایش؟"

گفت: "راستش من تعریف شما را از دیگران شنیده‌ام و می‌دانم که داروی ضد افسردگی، پیش شماست. مدت ها بود که می‌خواستم به شما مراجعه کنم و از شما کمک بخواهم؛ اما حقیقتش را بخواهید، سرم شلوغ است و وقت چندانی ندارم. الآن هم به صورت اتفاقی، شما را دیدم."

پرسیدم: "مشکلتان چیست؟"

گفت: "راستش زندگی برایم تلخ شده. روحیه‌ام خراب است. مدت‌هاست که یک دل سیر نخندیده‌ام. شادی، با دل من قهر کرده است."

من که همیشه از گفتگو با بیمارانم لذت می‌بردم، روزنامه را کنار گذاشتم و گفتم: "آیا سعی کرده‌اید شاد باشید و نتوانسته‌اید؟"

"بله آقای دکتر! همیشه دنبال شادی و شادکامی هستم؛ اما انگار شادی، از من فرار می‌کند."

به چهره جوان مرد نگاه کردم و گفتم: "ازدواج کرده‌اید؟"

"بله آقای دکتر! دوبار ازدواج کرده‌ام؛ اما هر دوبارش به طلاق منجر شده."

"آیا با دوستان خود به مسافرت و تفریح می‌روید؟"

"بله آقای دکتر! چند بار با دوستانم به سفر رفته‌ام؛ اما در سفر، کسل بودم و گاهی اوقات تلخی هم کرده‌ام. به همین خاطر، سفر برای دوستانم زهر مار شده و دیگر حاضر نیستند که با من به سفر بروند."

"آیا سعی کرده‌اید خودتان را با کتاب و مطالعه، سرگرم کنید؟"

"بله، گاهی کتاب می‌خوانم؛ اما هر بار که کتاب را تمام می‌کنم، غم عمیقی وجودم را پر می‌کند و به گریه می‌افتم."

"به دیدن فیلم‌های کمدی علاقه‌ای دارید؟ این جور فیلم‌ها را پیگیری می‌کنید؟"

"راستش من خودم کمدین هستم و نمایش‌نامه های کمدی اجرا می کنم. مردم هم با دیدن بازی های من، حسابی می‌خندند؛ اما خودم از بازی‌های خودم و کمدین‌های دیگر، هیچ لذتی نمی‌برم."

"ورزش می‌کنید؟"

"به پیاده‌روی، خیلی علاقه دارم؛ اما همیشه در طول پیاده‌روی، به فکر بدبختی‌ها و قرض و قوله‌هایم هستم."

خلاصه، نزدیک دو ساعت، من و آن مرد، با هم حرف زدیم. من هم تا جایی که می‌توانستم، راهنمایی‌اش کردم. آن مرد، با شنیدن راهنمایی‌هایم، حسابی خوش حال شد. بلند شد، مرا در آغوش گرفت و شروع کرد به بوسیدن و تشکرکردن. بعد هم خداحافظی کرد و رفت.

صحبت‌های آقای دکتر که به این جا رسید، افراد پرسیدند: "خب! این کجایش عجیب بود؟"

آقای دکتر گفت: "عجیب این جا بود که وقتی می‌خواستم به خانه برگردم، دست کردم توی جیبم، دیدم یارو، جیبم را زده!!!😳

#ناشناس

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

سلام
بسیار خوب

و اما داستان "ملا و لحاف"

در نیمه‌شبی بسیار سرد، در محله   "مُلّا " غوغایی برخاست.
ملا، بیدار شد و  لحافی به خود پیچید و وارد کوچه شد.
رندان، لحاف را ربودند و ملا به سرعت، به خانه بازگشت.
همسرش پرسید: هیاهو سرِ چه بود؟
گفت: "سرِ لحاف ملا "!

این را گفتم تا بدانی، تدبیر ناکرده در هر معرکه ورود نکنی که در عزم نابجا خسارت محتمل را درپی‌دارد.


خدا نگهدارتان.
_ارسالی:
#بهمن‌_دار

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

قمرتاج
قسمت ۱۱

بدون اهمیت دادن به رفتار زهرا خانم همراه زنعمو تند تند سمت مینی بوس حرکت کردیم...
همه خانمهایی که قرار بود بیان سوار شده بودن، انگار نه انگار سر صبح بود انقد شاد و پر انرژی بودن که حال من رو هم جا آورده بود. تا برسیم یه سره میزدن و میرقصیدن برای روحیه منم خوب بود و کمتر به از دست دادن بچم فکر میکردم.
تا اون سن فقط یکی دو بار دریارو دیده بودم، اواخر بهار بود و مسافرها سمت شمال میومدن.
کار ما صبح تا غروب تمیز کردن ویلاهایی بود که تحویل میگرفتیم..
منو زنعمو و منیژه تو یه خونه بودیم بقیه خانمها هم هرکی تو یه ویلا بود... کار سختی نبود تقسیم کار کرده بودیم و هرکس یه جارو گردن میگرفت که به بقیه فشار نیاد..
زنعمو حسابی فعال بود و مثل فرفره کار میکرد منم اوایل بخاطر افسردگی که بهم دست داده بود سختتر کار می‌کردم ولی رفته رفته دوباره حالم بهتر شده بود.
ساعت ده صبح موقع صبحانه بود یه سفره پهن میکردیم همگی باهم دیگه میشستیم دورهم و صبحانه میخوردیم و میرفتیم سراغ ویلای بعدی.
زنعمو گفت:خداروشکر قمرتاج حالت خیلی بهتر شده زنعمو!!
اهی کشیدم و گفتم:میدونی چیه زنعمو؟ غم از دست دادن بچم یه طرف، بلایی که زهرا و بچه هاش سرم میارن یه طرف اگه اونا همدم خوبی بودن انقد بهم فشار نمیومد..
_بچه هاش دُم در اوردن؟ اونا دیگه چرا؟ اونا که جونشون واست در میرفت!!! بس که این زن اونهارو پر میکنه.. خیر ندیده بویی از انسانیت نبرده، همون موقع چقدر به داداش گفتم برو یه زن دیگه بگیر این زن تعریف خوب ازش نمیکنن گوش نداد که نداد...
غروب کارمون تموم شد و دوباره با مینی بوس سمت روستا حرکت کردیم دیگه نایی نداشتم و حسابی خسته شدم به شیشه تکیه داده بودم که خوابم برد، نمیدونم چقدر گذشته بود که رسیدیم..
وقتی رسیدم محسن اومده بود زهرا خانم تا منو دید زد زیر گریه.. محسن گفت:چیه مامان چی شد؟
_هیچی مادر، بخدا خسته شدم تو این خونه بس که شستم و پختم، اخرش یک نفر نگفت دستت درد نکنه!!
_واسه این گریه میکنی؟دوتا دختر داری بزرگم هستن کار بکش ازشون..
_عه وا!!! مگه بچه های من کلفت اینو اون هستن که کار کنن.
_اینو اون کیه مادر من، واسه خودتون دارین کار میکنین دیگه..
_همه باید کار کنن نمیشه یه نفر بخوره بخوابه بقیه بمیرن!!
منظورش به من بود که محسن گفت:اگه منظورت به قمرتاجه اون بيچاره که صبح تاریکی میره غروب تاریکی میاد دیگه چیکار کنه؟
_خب باشه حداقل یه جور دیگه که میتونه جبران کنه..
_یعنی چی؟ یعنی پول بده بهت؟
لبخند زد و گفت:نه به من که نه برای خونه خرج میکنم..
محسن دست تو جیبش کرد و گفت:بیا اینو بگیر زیاد دیگه اینجا نیستیم ما.
دیگه از اون روز به بعد به بهانه اینکه ما هم پیش اونا هستیم ازمون پول میگرفت خداروشکر محسن بهش برخورده بود و سعی می‌کرد پول بیشتری جمع کنه، منم همراه زنعمو صبح تا غروب کار می‌کردم و حال روحی بهتری داشتم، عمه ماهی یکبار برام خوراکی میفرستاد و دیگه زرنگ شده بودم موقع برگشت به خونه از سرکار از ادریس خوراکی های رو میگرفتم و لای وسایلم قایم میکردم و شب به شب یواشکی با محسن میخوردیم، جوری رفتار کرده بودن که ازهم دور بشیم..
یه مدت بود بدجور دست و پاهام درد می‌گرفت و بی جون بودم، منیژه میگفت دختر تو جوونی تو بدنت نداری که بخوای صبح تا شب پا به پای ما چندتا ویلا تمیز کنی، بمون خونه..
زنعمو نگام کرد و گفت:رنگ و روتم که پریده نکنه فشارت افتاده..
_نمیدونم زنعمو چند روزی هست خیلی بدنم درد میکنه..
منیژه گفت:حتما داری مریض میشی...
زنعمو نگران شد ولی دیگه چیزی نگفت..
هر روز بدتر میشدم، خودم نمیدونستم چمه، چند روزی رو سرکار نرفتم و خونه موندم نه تنها بهتر نشدم بدترم شدم..
محسن دیگه طاقت نیاورد و گفت:پاشو بریم خودتو به یه دکتری چیزی نشون بده حال و روزتو ببین تا کی میخوای اینجوری تحمل کنی؟
زهرا خانم گفت:احتمالا از این مرض هاست که تازگیا افتاده، هیچیش نیست از اون جوشنده ها بخوره که خاله مریم درسا میکنه خوب میشه..
_پاشو قمرتاج پاشو بریم..
میخواستم بلند شم که زهرا خانم گفت:ای بابا چقدر لوسش میکنی هیچیش نیست بزار برم...
محسن حرفشو قطع کرد و با عصبانیت گفت:مامان!!!!!
زهرا خانم دیگه ساکت شد..
محسن کمکم کرد دوتایی رفتیم درمونگاه..انگار یه ویروسی هم افتاده بود که خیلی شلوغ بود.. محسن نگران من بود...
خیلی طول کشید تا نوبتم شد دکتر چندتا سوال پرسید و کلی دارو داد و اومدیم خونه...
داروهای دکتر رو مصرف کردم ولی خوب نشدم... زهرا خانم با افتخار گفت:من که گفتم بزار جوشنده بگیرم از خاله مریم قبول نکردی گفتی این دکترهای شهری بیشتر حالیشون میشه بفرما تحویل بگیر...

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

محسن نگام کرد و گفت:اخه تو چتا قمرتاج؟ اخه چت شده؟
_نمیدونم محسن نمیدونم دلم میخواد بمیرم این چه زندگی من دارم همش درد مریضی غصه..
زنعمو فرداش اومد دید هنوز خوب نشدم گفت:بیا بریم خانم دکتر اومده زنهای باردار و معاینه کنه یه سر توهم برو پیشش..
_من چرا؟ من که باردار نیستم!!
_چه میدونم میگم شاید چیزی سر در بیاره شاید ضعیف شدی...
نمیدونم چرا سریع اماده شدم و رفتم..
خوشبختانه خلوت بود.. خانم دکتر منو دید لبخند زد و گفت:چطوری عزیزم؟ دختر کوچولوت چطوره؟ حتما یادت باشه بزرگ شه بهش بگو چقدر ماه های اخر مامان جونش بهش رسیده...
اسم بچه رو که اورد بغض گلومو فشار داد، نمیتونستم حتی حرف بزنم.
به جاش زنعمو سریع گفت:خانم دکتر، چیزه، دخترش فوت شده..
دکتر اهی کشید و گفت:ای وای خیلی متاسف شدم عزیزم.. نمیدونم چی باید بگم...
یکم بینمون به سکوت گذشت و دکتر گفت:عزیزم الان برای چه مشکلی اومدی اینجا؟ بارداری؟
زنعمو گفت:خانم دکتر دور از جون شما، اصلا معلوم نیست چش شده این بچه همش بالا میاره دست و پاهاش درد میکنه میگن از این مرض جدیدیا گرفته، اره؟
دکتر نگام کرد فشارمو گرفت و گفت:ازمایش هم دادی اصلا این چند وقت؟
سرمو به نشونه منفی تکون دادم که تو یه برگه برام ازمایش نوشت و گفت اینو همین امروز ببر شهر انجام بده من سه روز دیگه دوباره میام اینجا جوابتو بیار ببینم..
زنعمو گفت:چشه خانم دکتر؟
_اونی که شما فکر میکنی نیست این ویروس جدید علائمش فرق داره، حالا شما این آزمایش و بده بیا بهت میگم...
همون روز زنعمو بنده خدا از همونجا یه ماشین گرفت و منو برد شهر... سریع آزمایش دادیم و قرار شد فردا جوابش و بدن..
اما من کسی و نداشتم که فردا بره جواب و بگیره قرار شد همون روز که خانم دکتر میاد صبحش محمد اقا زحمتشو بکشه..
یکم حالم بهتر شد حتی دلم نمیخواست دنبال جواب بریم، ولی بازم محمد اقا رفت جواب و گرفت و اورد داد بهم، اون روز دیگه تنهایی رفتم پیش خانم دکتر، یه مریض پیشش بود واسه همین نشستم تا نوبتم شه.. صدای خداحافظی و که شنیدم رفتم داخل، دکتر برگه رو ازم گرفت و با لبخند گفت:دخترم اون روزی که خدا اون فرشته کوچولو رو ازت گرفت، به خودش قول داد خیلی زود یه فرشته کوچولو دیگه جاش بهت هدیه بده که دیگه غصه نخوری..
ناخوداگاه با صدای بلند گفتم:چییییییی؟؟؟؟
_دخترم چه خبرته. البته حق داری بله باید بگم داری دوباره مادر میشی مبارک باشه..
_مگه میشه؟ این همه مریضی همش برا بارداری بود؟
_بله دخترم، هرکسی یه جور بارداری و تجربه میکنه، با ازمایش متوجه شدم نمیخواستم تا قطعی نشده بهت بگم...
تا خونه از ذوق اشک ریختم احساس می‌کردم دوباره خدا رقیه کوچولو رو گذاشته تو دلم، خیلی اروم بودم همه دردهام رفته بود حالم خوب خوب بود...
منتظر بودم پام برسه خونه تا به همه خبر خوش بدم..
حالمو خوشم و هیچی نمیتونست خراب کنه، رسیدم محسن هم رسیده بود خونه صبر کردم موقع شام بشه خودم به همه بگم..
محمد اقا اومد خونه و با خشرویی حالمو پرسید ولی زهرا خانم حتی یک کلمه نگفت دکتر چی بهم گفت!!!
محسن هنوز بالا نیومده بود، نگران شدم هرچقدر صداش کردم جواب نداد، تو انباری نور کمرنگی و دیدم نزدیکش شدم محسن اومد بیرون.
دستپاچه نگام کرد و گفت:بریم بالا.
_کجا موندی از غروب؟
_هیچی همینجا بودیم بریم تو..
وسطهای تابستون بود و از گرما داشتم خفه میشدم.
محسن یه جورایی شده بود تو این چند وقت یا شایدم من زیادی حساس شده بودم،بعد شام گفتم:امروز میخوام یه چیزی به همه بگم..
زهرا خانمم گوشهاش تیز شد و گفت:خیر باشه چی شده که تورو انقد خوشحال کرده؟ انگار درد و مرضت رفته نه؟
_نمیدونم خوب شدن حالم شمارو خوشحال میکنه یا نه، اما باید بگم بله خوب شدم و... و اینکه.. قراره دوباره مادر بشم..
چنان ذوقی کردن همشون که باورم نمیشد دوباره مهشید و مهدیه رفتارشون با من مثل قبل شده بود..
حتی زهرا خانمم خنده به لبش اومده بود، از اون روز دوباره نذاشتن من برم سرکار و خداییش من و رو سرشون نگه میداشتن..
خدا دوباره به من لطف کرده بود و منو لایق مادرشدن دونست.. اولین کاری که کردم رفتم سرخاک رقیه اونجا کلی باهاش حرف زدم و گریه کردم.. بعد از اون رفتم پیش عمه خیلی وقته بود ندیدمش.. خداروشکر پاشو از گچ باز کرده بود. هرچند به خوبی قبل نمیتونست راه بره ولی حالش بهتر بود..
محسن منو گذاشت خونه عمه و نمیدونم کجا رفت..
عمه برام میوه اورد و نشست پیشم پسر ادریس بزرگ شده بود و حسابی اتیش میسوزوند عمه گفت:حالت چطوره مادر؟ شنیدم رو به راه نبودی؟
_خداروشکر عمه خیلی بهترم راستش دوباره دارم مادر میشم..

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

صورتم از خجالت سرخ شده بود عمه با خوشحالی بغلم کرد و بوسم کرد و گفت:الهی شکر گفتم که خدا خیلی مهربونه.. ولی قمر جان حالا که دیگه خداروشکر دست و بال محسن باز شده خبر دارم تو شالیکوبی خوب بهش حقوق میدن یه خونه کوچیک هم شده اجاره کن برو سر خونه زندگیت تا کی باید زیر دست خونواده شوهر باشی ادم اختیار یه اب خوردنم نداره میدونم بهت سخت میگذره خودتم که چندوقتی کار کردی، شده از پول خودت بده ولی جدا شو. من خیر و صلاحتو میخوام. زهرا ادم خوبی نیست نمیتونه باهات خوب رفتار کنه..
_راستش عمه غریبه نیستی خیلی دلم میخواد زودتر برم سر خونه زندگیم اما محسن همش وعده وعید میده و امروز فردا میکنه.
_امشب رفتی خونه حتما باهاش حرف بزن باید زبون شوهرتو بلد باشی دخترم وگرنه سرت بی کلاه میمونه!!!
عمه راست میگفت،تا حالاشم زیادی خودمو گول زده بودم، کنار محمد اقا و زهرا خانم در حقیقت ما خرج زیادی نداشتیم به جز گهگاهی که زهرا خانم یه پولی از محسن میگرفت هیچ موقع نمیفهمیدم پول محسن چی میشه، با کلی فکر و خیال از عمه خداحافظی کردم..
کل راه فکرم مشغول بود..
شب بعد شام بود که رفتیم بخوابیم محسن به بهانه دسشویی رفت بیرون و برگشتنش نیم ساعت طول کشید، وقتی برگشت سرحال تر از قبل بود گفتم‌:کجا بودی تا الان؟
با یه حالتی نگام کرد و گفت:کجا میخوام باشم؟ رفتم دسشویی دیگه.
_محسن بشین باهات حرف دارم.
شاد و شنگول بود گفت:ای به روی چشمممم بفرما سر تا پا گوشم خوشگل خانم..
_بهم گفتی از اینجا میریم پس کی میریم؟
_چشم میریم..
_خب همش که همینو میگی!! بچمون باید تو خونه ای که اجاره میکنیم بدنیا بیاد، من سختمه دیگه نمیتونم اینجا زندگی کنم..
یهو صداش رفت بالا و گفت:ببند اون دهنتو دیگه، هی ور ور ور، اصلا نمیخوام برم همینجا جام خوبه، پول مفت ندارم بدم مردم بخورن..
خودمو جمع و جور کردم وگفتم:یعنی چی؟ از اولشم منو بخاطر همین آوردی اینجا وگرنه من قبول نمیکردم..
با طعنه گفت :ببخشید که حضرتعالی تو کاخ بزرگ شدین شرمنده که قصربراتون اماده نکردیم، هه خانم و باش...
_من کاخ نخواستم محسن یه در اتاق اجاره کن فقط یه در.. بخدا نق نمیزنم هیچی نمیگم..
_ندارم ن د ا رم.. حالیت شد؟
عصبی شدم و گفتم:چرا نداری، واسه چی نباید داشته باشی همه خرجهای اینجارو اقا محمد میده یه قرون خرج نمیکنیم پس پولهای تو چی میشه؟
صدای کشیده محکمی تو گوشم پیچید... همون لحظه در باز شد و محمد اقا و زهرا خانم اومدن داخل..بغضم ترکید محسن بی هیچ حرفی رفت بیرون.. محمد اقا گفت:زد تو گوشت؟
این و که گفت بیشتر زدم زیر گریه.. زهرا خانم گفت:زد که زد خوب کرد زد، بس که جواب میده اگه زبون به دهنش بگیره اینجوری نمیشه..
_بس کن زن برو بیرون...
محمد اقا رفته بود تو حیاط و با محسن حرف میزد.. به حال بخت خودم اشک ریختم آرزو میکردم که ای کاش از مادر زاییده نشده بودم ای کاش منم مثل خواهرم مرده بودم!
 
پنجره باز بود، باد گرم تابستونی در حال وزیدن بود نگاهم به پرده بود که با هر باد به اینور اونور کشیده میشد، غم و غصه من تمومی نداشت.
اون شب محسن تو اتاق برنگشت، با اینکه صدای محمد اقا رو میشنیدم که به زور هم بود میخواست اونو بفرسته داخل اتاق اما موفق نشد..
راستش اصلا برام مهم نبود، کشیده ای که به صورتم زده بود از ذهنم پاک نمیشد مگه من چه گناهی کرده بودم جز اینکه حرف حق زده بودم؟ مگه چی خواسته بودم ازش؟
فردا صبح از اتاق بیرون نرفتم، مهدیه در و باز کرد و با سینی صبحانه اومد تو اتاق و گفت:آبجی، بابا گفت امروز استراحت کن همینجام غذا بخور تا حالت خوب بشه..
محمد اقا میدونست که من باید اونجا بمونم تا محسن ازم عذرخواهی کنه، کاش که این مرد پدر واقعیش بود شاید چیزی از خون این مرد تو رگهاش میرفت و غیرت حالیش میشد.
تا شب تو اتاق بودم و چند باری مهشید و مهدیه بهم سر زدن زهرا خانم که خوشحالم بود ما دعوامون شده!!!
شب صدای محمد اقا رو شنیده بودم یکم بعد اومد پیشم تو اتاق خودمو مرتب کردم گفت:بهتری دخترم؟
_بله ممنون!
_من دیشب خیلی با محسن حرف زدم، حق با توعه دخترم شما باید یه خونه جدا بگیرین برای خودتون زندگی کنین، ولی هرچقدر گفتم همش میگفت ندارم..
خونم به جوش اومد و گفتم:واسه چی نداره؟ مگه چیکار میکنه؟ یه قرون خرج من نکرده، ببخشیدا بدتون نیاد ولی یا خودم کار کردم یا عمه برام فرستاده.. اگه کار نمی‌کرد قبول میکردم ولی وقتی اینجا پیش شماییم داریم میخوریم خرجی نداریم چرا نباید داشته باشه..
محمداقا یکم فکر کرد و گفت:بیراه نمیگی دخترم، چی بگم... حالا یه مدت بهش وقت بده من قول میدم هرجور شده یه خونه بگیره، شرمندم که دست و بالم خالیه...

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

ازش ممنون بودم که تا این اندازه باشعور بود و خودش رو در قبال ما هم مسئول میدونست..
ازش تشکر کردم و دستش رو بوسیدم، در حقم پدری کرده بود کاری که پدر خودم انجام نداده بود.
اخرشب بود که محسن اومد داخل بی سر و صدا اومد و سر جاش خوابید..
تا چند روز با من قهر بود، انگار این من بودم که اونو کتک زده..
هر روز رفتارش برام مشکوک تر میشد و سر از کارش در نمیاوردم، قهر مارو بهونه کرده بود و هرشب تا دیروقت خونه نمیومد.. مادرشوهرم منومقصر میدونست و می‌گفت :زن اگه زن باشه شوهرش سر شب باید خونه باشه نه اینکه بزاره بره بیرون.. زنیت نداری وگرنه وضع زندگیت این نبود..
حال و حوصله کل کل با این زن رو نداشتم.
سر از کار محسن که در نمیاوردم ولی اون روزها به تنها چیزی که فکر میکردم سالم بدنیا اومدن بچم بود، ماهی یکبار میرفتم درمونگاه محل و خانم دکتر وضعیتم رو چک میکرد.
خداروشکر شرایط خوب بود، ترجیح میدادم با غم و غصه خرابش نکنم و محسن و به حال خودش گذاشته بودم که بزرگترین اشتباه زندگیم بود..
از هم دور شده بودیم قهر نبودیم ولی کاری هم باهم نداشتیم، سرزنش زهرا خانم تمومی نداشت، نمیدونم چرا اون روزها این همه سکوت میکردم و جوابش رو نمیدادم، شایدم ترس از تنها شدن و بی کس شدن بود که به دهنم قفل زده بودم..
عمه برای دیدنم ادریس رو میفرستاد بیاد دنبالم و خود‌ش پاشو تو خونه زهرا خانم نمیذاشت، عمه با کسی رودربایستی نداشت، هر بار که میرفتم پیشش همه چی برام اماده میکرد فکر می‌کرد از قحطی برگشتم.
منم تا میتونستم میخوردم، برخلاف بارداری قبلیم تو این بارداری‌ اضافه وزنم پیدا کرده بودم، خوراکیی هایی که عمه داده بود رو زیر چادر قایم میکردم و هروقت کسی خونه نبود میخوردم.
دکتر از دیدن وضعیت من خوشحال بود و برای اول اسفند ماه تاریخ حدودی زایمانم رو مشخص کرده بود..
حسابی سنگین شده بودم، دیگه کار هم نمیکردم و همون پولی که در اورده بودم کنار گذاشته بودم برای روز مبادا محسن از اون پول خبر نداشت وگرنه مطمئنن همه رو ازم میگرفت... وسطهای زمستون بود و چیزی به زایمان من باقی نمونده بود محسن خونه نشین شده بود و کار نمیکرد، زهرا خانم تازه فهمیده بود که حق با من بود نه محسن ولی غرورش اجازه نمی‌داد به زبون بیاره، بی پول شدن محسن براش ترس داشت و میترسید مجبور شه خرج هر سه تامون رو به دوش بگیره.. هر روز با محسن حرف میزد گاهی زبون خوش گاهی زبون تلخ... ولی کو گوش شنوا؟!
همون جوری که دکتر پیش بینی کرده بود سومین روز اسفند ماه بود که از صبح بی قرار بودم و به خودم میپیچیدم از شانسم برف سختی گرفته بود و دعا دعا میکردم رو زمین نشینه.. از پنجره بیرون رو نگاه میکردم برف حسابی شروع به باریدن کرده بود، وسایل بچه که چندتا کهنه و یه دست بلوز شلوار و پتو بود رو اماده کرده بودم همونارو هم عمه زحمت کشیده بود..
محسن که ککش نمیگزید..
دیگه سر ظهر بود که بی طاقت شدم و با زهرا خانم و محمد اقا و محسن راهی بیمارستان شدیم..
دردم تا شب طول کشید، بعد اذان مغرب بود که دختر کوچولوم بدنیا اومد، مادرشوهرم توقع پسر داشت و انگ دخترزا بودن رو بهم چسبونده بود..
محسن ولی خوشحال شده بود، خوب که نگاهش کردم متوجه کبودی و گود رفتگی زیر چشمش شدم.. اخه محسن چش شده بود؟
دیگه از اون روز بود که نگرانش بودم.. باید سر از کارش در میاوردم..
اسم دختر کوچولوم رو به خواست خودم ساره گذاشتیم، همیشه عاشق این اسم بودم... اومدن این بچه تو زندگیمون تونسته بود دنیامون رو عوض کنه همه این بچه رو بالای سرشون میذاشتن.. حتی زهرا خانم که دلیل دوس نداشتن خودم رو هیچ موقع نفهمیدم ولی به بچه هام بی اهمیت نبود..
این بار خداروشکر اتفاقی برای دخترم نیفتاد، اما رفتارهای محسن حسابی منو عذاب میداد گاهی خوب گاهی عصبی مدتها بود که حسابی لاغر شده بود.. حدس میزدم محمد اقا چیزی میدونه ولی حرفی نمیزنه..
چند وقتی با ساره حسابی سرگرم بودیم و به محسن زیاد توجهی نداشتم، تا اون روزی که سر ظهر سرزده عمه و معصومه و ستار اومدن دیدن بچه.. عمه یه زنجیر طلا برای ساره کادو اورده بود، و حسابی منو شرمنده خودش کرده بود و مادری رو در حقم تمام کرده بود
صدای محسن ازتو حیاط میومد که داشت با یکی خداحافظی میکرد، وارد خونه شد عمه خیلی واضح از دیدن محسن یکه خورد اون روز عمه حرفی نزد و یکم بعد خداحافظی کرد و رفت..
محسن اومد کنار بچه یکم باهاش بازی کرد و همونجا خوابش برد.. فرداش عمه ادریس و فرستاد دنبالم که برم خونشون.. وسایل بچه رو جمع کردم و رفتم خونه عمه..
معصومه بچه رو بغل کرد و گفت خدای من چقد تو نازی اخه کوچولو..

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

خندیدم و گفتم اگه خیلی دلت میخواد میتونی یه کوچولو بیاری
معصومه خندید و گفت اتفاقا یه خبرهایی هست!!
_واقعا؟
_اره یه ماهی هست!
_مبارک باشه خیلی خوشحال شدم..
عمه یهو برگشت گفت قمرتاج عمه مگه قرار نبود از این خونه بری پس چی شد؟
_چی بگم عمه دست رو دلم نزار که خونه هرچی به محسن میگم همش میگه پول ندارم.
_اره راست میگه!!
_یعنی چی عمه؟
اومد نزدیکم و گفت عمه جون سرت و مثل کبک کردی زیر برف شوهرت خیلی وقته معتاد شده!!!
همونجا وا رفتم توقع نداشتم به همچین بلایی هم دچار بشم تا تونستم خودمو زدمو گریه کردم.
خداروشکر معصومه بچه رو گرفته بود و برده بود خوابونده بود.
عمه شونه هامو ماساژ داد و گفت دخترم ازاین خونه برو شوهرتو از دوستاش دور کن ادریس و فرستادم ته توی همه چیو در اورده اگه پولم بخوای من بهت میدم فقط جدا شو برو دنبال زندگیت...
اون روز عمه خیلی بامن حرف زد تازه فهمیدم چه بلایی سرم اومده کل مسیر رو گریه کردم ورفتم خونه..
چشمهای پف کرده و قرمزم نشون میداد که حال و روز خوبی ندارم.. در و بستم و رفتم تو اتاق بچه رو گذاشتم کنار بخاری تا سردش نشه..
زهرا خانم جرات نمیکرد نزدیک بشه خودشم میدونست اگه پرم به پرش بگیره دیگه اون قمرتاج ساکت و نمیبینه..
منتظر محسن شدم حسابی شاد و شنگول بود، تازه فهمیدم دلیل شادی های این مدلیش چیه!!
 
اومد تو اتاق و گفت:خانمم اینجایی بدو بیا شام بدو!
بدون اینکه نگاهش کنم رو به پنجره خیره شدم و گفتم نمیخورم شامتو بخور بیا کارت دارم.
شونه ای بالا انداخت و رفت. با اینکه بهش گفته بودم شامتو خوردی بیا تا اخرشب همونجا موند و با خونوادش بگو و بخند میکرد، محمد اقا اون شب خونه نبود..
اخرشب تازه محسن یادش افتاد که قمرتاجی هم هست بچه ای هم هست
اومد تو اتاق رفت سروقت بچه که هنوز خواب بود، دخترم کلا خوابالو بود و خیلی میخوابید
محسن گفت چرا نیومدی بیرون مادرم ناراحت شد این چه رفتاریه!!
اون شب دیونه شده بودم تا اون روز خودمو اینجوری ندیده بودم از قصد با صدای بلند گفتم به درک که مادرت ناراحت شد به جهنم.
_هیس صداتو بیار پایین!
_اگه نیارم چی میشه ها میزنی تو گوشم!؟
_تو چته امشب؟
_من چمه یه نگاه به خودت کردی اصلا قیافتو تو اینه دیدی،هرکی ببینتت وحشت میکنه.
محسن یکم عرق از صورتش اومد که سریع پاک کرد فهمیدم هول شده سریع گفت:
چیزیم نیست بخاطر کار زیاد خستم!
_کار؟ کدوم کار؟ محسن تو فکر کردی من احمقم؟ آره حق داری من خر بودم که هیچی نفهمیده بودم ولی الان خوب میدونم داری چه غلطی میکنی..
عصبی شد و خیز برداشت منو بزنه ولی پشیمون شد و گفت دهنتو ببند منو کفری نکن!!
همون لحظه با صدای داد و بیداد ما بچه بیدار شد بچه رو بغل کردم و بردم دادم به مهدیه، زهرا خانم یه گوشه نشسته بود و اخمهاش توهم بود معلوم بود حرفهامو شنیده.
رفتم تو اتاق در و بستم و گفتم:
من میدونم تو معتاد شدی، اره دیر فهميدم بس که سادم بس که احمقم هرکی بیاد بزنه تو سرم اخ نمیگم، فکر کردم خیلی خوشبختم که پسر سر به راه و سختی کشیده ای مثل تو سر راهم قرار گرفت، فکر کردم خوشبختم فکر کردم میتونیم باهم زندگی بسازیم خوشبخت بشیم مال هم بشیم بچه دار بشیم اما کو؟ مگه قول ندادی خوشبختم میکنی خب پس کو من که جز بدبختی و فلاکت چیزی نمیبینم..
محسن گفت انگار خیلی دلت پره!
با گریه و صدای بلند گفتم اره خیلی دلم پره خیلی اونقدی دلم پره که میتونم یه کتاب بنویسم، من از روزی که چشمم به این دنیا باز شد فقط و فقط سختی کشیدم فقط دارم عذاب میکشم چرا؟ مگه من چیکار کردم که خدا فقط برای من سختی میخواد محسن به من بد کردی به خودت بد کردی به این بچه داری بد میکنی، چی کم داشتی که رفتی معتاد شدی ها؟
محسن کلافه شده بود نمیدونم حرفهامو میفهمید یا نه ولی گفت بسه مغزمو خوردی انقد ور زدی چیه هی معتاد معتاد من معتاد نیستم فهمیدی یه دفعه دیگه بگی میزنم دهنت پر خون بشه!!
گفتم:باشه محسن باشه معتاد نیستی پس حالا که چیزیت نیست فقط یه هفته وقت داری یه خونه پیدا کنی منو از اینجا ببری!
_هزار بار گفتم صبر کن دستم باز شه!!
_دستت باز بشه که بری مواد بخری؟ خبر دارم چیکار میکنی!!
_قمرتاج خفه شو خفه شو زنیکه لال شو
شروع کرد به کتک زدن خودش با عجله از اتاق اومدم بیرون بچمو از بغل مهدیه گرفتم و چادرمو سرم کردم زهرا خانم گفت کجا میری این وقت شب مگه تو حیا نداری این بی ابروی ها چیه سر ما میاری الان بری بیرون جواب در و همسایه رو چی بدیم!!
بی توجه بهش رفتم خونه عمه، همه جا تاریک بود و ترسناک اما با تمام توان میدویدم تا برسم خونه عمه تو کوچه هیچکس نبود ساره گرسنه بود و گریه میکرد بسم الله بسم الله خودمو به خونه عمه رسوندم، و در زدم یکم گذشت که ادریس در و باز کرد از دیدنم اون موقع شب اونجا وحشت کرد بدون جواب دادن رفتم تو پشت سرم اومد و گفت قمرتاج قمرتاج چیه چی شده.. نفس زنان گفتم بیا بالا بهت میگم..

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

همه خواب بودن از دیدن من وحشت کردن خودم شرمنده شدم که اونجوری وارد خونه شدم ولی چاره‌ ای نداشتم... با گریه همه چیز و تعریف کردم عمه فقط گوش میداد، ادریس بهم ریخته بود و گفت باید برم یه درس حسابی به این مرتیکه بدم خیلی دم در اورده، همش تقصیره تو مامان بس که هوای این اشغال و داشتی..
هیچ کدومم نتونستیم حریف ادریس بشیم و ادریس رفت..
عمه حرص میخورد و گفت اگه بره یه کاری دستش بده من چه خاکی برسرم بریزم خدایا چیکار کنم معصومه برو دنبال خان عمو بهش بگو بره دنبال ادریس برو..
معصومه با گریه رفت... از اومدنم پشیمون شده بودم میخواستم برگردم برم که عمه نذاشت و گفت کجا بری؟ بری تو دهن شیر؟ بری اونجا اتیش بیار معرکه میشی پس بشین همینجا!!
_اما عمه!
عمه داد زد برای اولین بار و گفت حرف گوش بده همینکه گفتم بشین به بچت برس..
ساکت شدم و ساره رو گرفتم بغلم و بهش شیر دادم انقد گرسنه بود که تند تند میخورد. عمه نگاهی به بچه کرد و گفت: طفل معصوم هنوز بدنیا نیومده سرگذشتش بدتر از مادرششه..
نمیدونم چقدر گذشته بود که سر و صدای چند نفر اومد..
خوب که گوش دادم صدای داد و بیداد زهرا خانم بود تن و بدنم میلرزید. عمه رفت پرده رو کنار زد و گفت:این زنیکه اینجا چی میخواد!!
بعدم برگشت سمت من و گفت:خوب گوش کن قمرتاج، همینجا میمونی بیرونم نمیای..
عمه لباس پوشید و رفت بیرون... نمیتونستم طاقت بیارم از پشت پرده همه چیو دیدم..
ادریس و خان عمو یه گوشه ایستاده بودن و زهرا خانم و همسایمون صدیقه که رفیق جون جونیه زهرا خانم بود وارد حیاط شده بودن..
عمه از پله ها پایین رفت و گفت:چیه زن؟ چیه صداتو انداختی رو سرت؟ هیچ میدونی ساعت چنده؟
زهرا خانم بلند بلند خندید و گفت:مگه شما بی ابروها وقت و ساعتم حالیتون میشه؟ ببین میدم پدر پسرتو در بیارن حالا دیگه دست رو بچه من بلند میکنه؟ ابرو براتون نمیزارم یه کاری میکنم از اینجا جمع کنین برین.. بعد رو به ادریس گفت:فکر کردی شهر هرته بیای بزنی بری اره؟ صبر کن صبر کن به من میگن زهرا یه کاری میکنم مرغهای اسمون برات های های اشک بریزن...
عمه گفت:خبه خبه جمع کن برو رد کارت، هیچ کس تورو نشناسه من تورو میشناسم چه عفریته ای هستی، هیچکس از شرت در امان نیست، روزی که پسرت اومد خواستگاری برادرزاده من فکرشم نمیکردم همچین ادمی باشه دستی دستی برادرزادمو بدبخت کردم. اما تا اخرش هستم هیچ فرقی با دخترم برام ندارم، یه دیقه دیگه اجازه نمیدم پاشو تو اون خونه بزاره که ادمی مثل تو این همه بلا سرش بیاره...
_برو خانم، میخوام چیکار کنم برادرزادتو!! شما عادتونه فرار کردن تو خونتونه!!! یه روز از ننه باباش فرار کرده امشب از خونه پسرم جلو چشمم.. خدا میدونه چه کارها ازش بربیاد که ما بی خبریم...
عمه گفت:ادریس این زن و بنداز بیرون دیگه اینورا پیداش نشه اگه یک ثانیه دیگه اینجا موند بگو آژان و خبر کنیم..
عمه با چشم گریون اومد داخل... چقدر شرمنده بودم که بخاطر من اون حرفهارو شنیده بود... جرات نداشتم حرف بزنم.. ادریس اومد داخل و گفت:ردش کردم رفت، چقدر این زن بی ابروعه..
عمه گفت:چیکار کردی تو ادریس؟ میدونی این زن تا مارو به خاک سیاه نشونه ول کن نیست؟
_چی میگی مامان؟ دوتا زدم تو گوش پسرش حقش بود فردا خودش میاد به غلط کردن میفته..
_نباید میرفتی مادر نباید...
_قمرتاج خواهر منه، کی و جز ما داره؟ انقد سکوت کردیم که اینجوری سوار شدن دیگه!!!
عمه سری تکون داد یهو بغضم ترکید و گفتم:هم‌ تقصیر منه، خدا منو بکشه که این همه دردسر ساختم براتون تو در و همسایه‌ ابرو براتون نموند...
_گریه نکن مادر خدای توام بزرگه..
_کدوم خدا؟ کدوم خدا عمه؟ خدایی که منو ول کرده؟ یه روز خوش ندارم...
اون شب خیلی به همه سخت گذشت از روی همه شرمنده بودم.
به جرات میتونم بگم تا صبح به چشم هیچکس تو اون خونه خواب نیومد، میدونستم معصومه چقدر از دستم ناراحته و به خاطر عمه و ادریس حرفی بهم نمیزنه.
میخواستم از این به بعد رو پای خودم باشم بسه هرچی به بقیه تکیه کردم بسه هرچقدر از اینو اون حرف شنیدم و تو سری خوردم، میخواستم منم برای خودم صاحب خونه زندگی باشم مگه چی از این دنیا کم میشد؟؟؟
صبح زود بود که صدای در اومد، تازه چشم همه گرم شده بود ادریس در و باز کرد یکم جر و بحث کرد سریع رفتم رو پنجره محسن و دیدم پایین ایستاده و داره با ادریس حرف میزنه جفتشون عصبی بودن... عمه صدارو شنید بلند شد رفت بیرون و با محسن برگشت داخل، محسن عصبی گفت:پاشو بریم خونه..
میترسیدم برم اما تا کی باید مزاحم عمه میشدم؟!
عمه به جای من گفت:علیک سلام،اومدی زنتو ببری ولی قلبش قرار بود یه خونه براش بگیری..


‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

محسن گفت:پس اینا همه رو شما یادش میدین اره؟
_حرف دهنتو بفهم پسر، خودت حالیت نمیشه که باید مستقل بشی؟ تا کی محمد اقا بیچاره باید خرجتو بده، دو روز دیگه این بچه بزرگ میشه خرج میخواد زندگی میخواد اینده میخواد...
_پاشو قمرتاج، باشه گفتم باشه یه خونه میگیرم ولی الان ندارم ندارم..
_من بهت قرض میدم..
محسن چشمهاش خندید و گفت:نه بابا شما چرا، خودم کار میکنم نه..
_خیله خب میل خودته پس برو هروقت خونه گرفتی بیا..
_ها، نه میگیرم ولی به این زودیا نمیتونم پس بدم بهتون..
_مهم نیست فقط بگرد یه خونه خوب پیدا کن برادرزادمو ببر خونه خودش تا اون روزم قمرتاج اینجا مهمون منه..
محسن با خوشحالی و سر خوشی رفت، ادریس گفت مامان چرا انقد پروش میکنی اخه؟
به جای عمه من گفتم:راست میگه عمه شما چرا باید بدی؟ بسه دیگه نمیخوام مزاحمت بشم بیشتر از یه مادر برام زحمت کشیدی بیشتر از این نمیخوام وبال گردنت بشم..
_زبونتو گاز بگیردختر، تو از خون منی، تورو میبینم یاد خودم میفتم جیگرم اتیش میگیره، یاد تنهاییام میفتم یاد بی کسی هامه هیچکس نبود بیاد خبرمو بگیره، حداقل تو خوب زندگی کن با ارامش با دلخوش...
عمه رو بغل کردم و تو بغل همدیگه گریه کردیم...
سه روز بعد محسن یه خونه پیدا کرده بود و اومده بود دنبال منو عمه که بریم خونه رو ببینیم، سریع آماده شدیم و رفتیم..
محسن با پرویی تمام گشته بود و یه خونه خوب داخل شهر پیدا کرده بود، چون میدونست عمه پولی که بده رو هیچ وقت پس نمیگیره اونم یه خونه خوب پیدا کرده بود...
دروغ چرا، خونه خیلی خوبی بود ولی همونجا گفتم :هیچ میدونی اجاره این خونه ها چنده؟ از کجا باید بیاری محسن؟
_ای بابا تو دیگه به این‌چیزها چیکار داری؟ مگه خونه نمیخواستی؟ خب اینم خونه..
_این خونه ها گرونه به خدا از پسش برنمیای بگرد یه جای دیگه پیدا کن..
محسن کلافه گفت:وای چقدر غر میزنی گشتم خیلی هم گشتم، این جارو خوشم اومد گرفتم، اقا بریم قولنامه کنیم..
بعد رو به عمه گفت :چیزه عمه خانم پول مول همراهت هست دیگه؟
عمه سری تکون داد و دست کرد داخل جیب ژاکتش یه بسته پول در اورد داد به محسن..
محسن از ذوق نمیدونست چیکار کنه، وای که چقدر از رفتارش خجالت کشیدم...
خونه رو اجاره کردیم همونجا دست عمه رو بوسیدم واقعا در حقم بزرگی کرده بود...
قرار بود تا اخر هفته اینجا مستقر بشیم.. وسایل زیادی نداشتیم و جا به جا شدن زیاد طول نمی‌کشید... عمه رو رسوندیم و با محسن برگشتیم خونه..
_محسن چه جوری میخوای اجاره بدی؟ این پولی که عمه داد مگه تا کی میمونه؟
_تو چی میگی مثل پشه هی ور گوشم وز وز میکنی؟ الان دردت چیه؟ کار میکنم تو کار میکنی اجاره میدیم..
_اها پس بگو رو من حساب کردی؟! نخیر من دیگه نمیتونم کار کنم بچمو باید پیش کی بزارم؟
_دِ واسه همین چیزها گفتم بمونیم خونه مادرم دیگه..
_چقدر پرویی محسن تو واقعا که...
رفتارهای محسن عوض شده بود واقعا اعتیاد از محسن یه آدم دیگه ساخته بود..
بچه رو سپردم به مهشید و مشغول جمع و جور کردن شدم مادرشوهرم با من قهر بود و حرف نمیزد، دست کردم تو جعبه طلاهام دیدم طلایی که عمه بهم داده بود نیست...
همه جارو دوباره ریختم بهم نبود که نبود!!!
شنیده بودم معتادها وسایل و میفروشن ولی باورم نمیشد محسن به همین زودی شروع کرده باشه..
شب محسن و کشیدم کنار و گفتم:تو خجالت نمیکشی؟ اون همه عمه بهت پول داد اون وقت تو گرفتی طلا رو فروختی؟
محسن با تعجب گفت:چی میگی تو؟ باز خواب دیدی... طلا چیه اخه؟
_بسه محسن واسه من فیلم بازی نکن..
_قمرتاج زیادی زبونت دراز شده ها میزنم تو دهنت، خفه شو..
_اون یادگاری از عمم بود، چشم روشنی ساره بود.
_چشمهای کور شدتو باز کن ببین کجا گذاشتی..
یه جوری حرف زد که باورم شد محسن نگرفته ولی اخه اگه کار محسن نیست، پس کجاست؟؟ داشتم دیونه میشدم.
تو اون دو سه روز واقعا عصبی بودم، فکر گم شدن اون طلا منو بهم ریخته بود با ارزش ترین چیزی بود که داشتم، یهو یاد پولهایی که قایم کردم افتادم سریع رفتم تشک ها و رختخواب هارو مثل دیونه ها ریختم بهم خداروشکر پولها سر جاش بود...
نمیدونستم محسن داره دروغ میگه یا کس دیگه ای برداشته.
همه وسایلها کلا یه ماشین هم نبود همه رو فرستادیم خونه جدید زهرا خانم باهام قهر بود و حرف نمیزد دلم نمیخواست با ناراحتی برم بلاخره باهم زندگی کرده بودیم و ادب حکم میکرد باهم خداحافظی کنیم مهدیه و مهشید دلشون نمیومد از ساره جدا بشن، محمد اقا اومد جلو و گفت:دخترم حلالمون کن اگه بهت سخت گذشت بیشتر از این از دستم برنیومد..
دستشو گرفتم تو دستم دستاشو بوسیدم و گفتم خدا حفظت کنه خیلی برامون زحمت کشیدی..

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

بچه هارو دونه دونه بغل کردم و یه دل سیر اشک ریختیم، رفتم سمت زهرا خانم و گفتم:از روزی که عروست شدم از من خوشت نیومد، نمیدونم چرا هرچقدر فکر کردم نفهمیدم چیکار کردم که نتونستی منو دوست داشته باشی ولی ادب حکم میکنه باهات خداحافظی کنم حتی الان که با من قهری...
زهرا خانم ناچارا بلند شد بچه رو بغل گرفت و گفت:من کاری باهات نداشتم چیزی بهت نگفتم هیچ وقت الانم برین دنبال زندگیتون از اینجا رفتین دیگه خودتون میدونین و خودتون..
حتی خداحافظی کردنشم بویی از احساسات نبرده بود با روی خودم نیاوردم و گفتم:زهرا خانم عمه یه چشم روشنی برای ساره به من داده بود هرچی میگردم پیداش نمیکنم راستش... راستش فکر کردم شاید محسن برداشته باشه ولی میگه من نگرفتم، میشه پیداش کردین بهم بگین بیام بگیرم؟ اخه خیلی برام با ارزشه..
زهرا خانم صاف تو چشمهام نگاه کرد و گفت:اونو من برداشتم!!!
با تعجب نگاهش کردم و گفتم:شما برداشتین چرا؟
_چرا نداره اونو برداشتم عوض اون بدهکاری!!
_کدوم بدهکاری؟ چی میگین؟ ما که از شما چیزی نگرفتیم!!
پوزخندی زد و گفت:پس فکر کردی شوهرت پول اون موادهارو از کجا میاورد ها؟ از پولهای خودم بهش دادم..
عصبانی شدم و گفتم:کدوم پول؟ شما که خودت همیشه از محسن پول میگرفتی.. به چه حقی رفتی تو اتاق من طلا رو برداشتی خجالتم خوب چیزیه..
_سرت مثل کبک تو برفه، اون روزها که چپ و راست قهر میکردی میرفتی خونه عمه خانمت شوهرتو تنها میذاشتی فکر نمیکردی بره دنبال مواد نه؟
_خدا لعنتت کنه به تو هم میگن مادر؟ به جای اینکه بزنی تو دهنش رفتی برای مواد بهش پول دادی؟ اونم پولهایی که از خودش میگرفتی.. تو دیگه چه جور زنی هستی خدا ازت نگذره...
_جمع کن برو از اینجا نمیخوام ریختتم ببینم، خوب کردم برداشتم کم خوردی خوابیدی؟ مثل خدمتکار جلوت خم و راست شدم.

زهرا خانم گفت:اون موقع که میرفتی کار میکردی و دسته دسته پولهارو جا میدادی عین خیالت بود که سر ما هوار شدین؟ حالا هم بفرما خوش اومدی...
با نفرت نگاهش کردم و یه تف انداختم جلوش.. این جماعت از من یه قمرتاج دیگه ساخته بودن دیگه اون ادم ساکت و سر به راه مرده بود تو این پیج و خم های زندگی افسار پاره کرده بودم و کسی جلو دارم نبود..
با دنیای از نفرت پامو از خونه بیرون گذاشتم حتی برنگشتم پشت سرمو نگاه کنم محمد اقا شرمنده بود از رفتارهای زهرا خانم ولی دیگه عادی شده بود...
محمد اقا منو برد خونه جدید محسن اونجا وسایل و خالی کرده بود و منتظر من بود..
شاد و سرحال بود دیگه میدونستم هروقت حالش خوبه یعنی مواد زده، ازش متنفر بودم از خودش از مادرش از این زندگی اگه ساره رو نداشتم شاید خودمو سر به نیست میکردم...
محسن اومد جلو و خندون گفت:میبینی قمر میبینی چه خونه ای گرفتم؟ بیا هی میگفتی خونه خونه بیا اینم خونه حال کردی؟
_تو گرفتی؟ تو عرضه نداری شلوارتو بکشی بالا، اگه عمه نبود باید تا ابد با ننت یه جا زندگی میکردیم..
محسن حسابی از این لحن من جا خورده بود و هیچی نگفت، گفتم:ها چرا ساکت شدی؟ خوب ادعا میکردی... خبر داری مامان جونت طلای دختر من و برداشته؟ اصلا نکنه خودت رفتی گرفتی تقدیمش کردی... حرف بزن دیگه..
_مامان من؟امکان نداره اون برداشته باشه...
_خودش میگه من برداشتم اون وقت تو میگی اون نگرفته؟
محسن یکم فکر کرد و گفت :اصلا خودم بهترشو برات میخرم ول کن..
خودش میدونست مادرش چرا اونو برداشته و الانم داشت ماست مالی میکرد...
ساره رو شیر دادم و یه جا براش اماده کردم و مشغول به کار شدم محسن هرچقدر سعی داشت از دلم در بیاره شدنی نبود، دلم سرد و یخ شده بود اهمیتی بهش ندادم تا غروب جا به جا شدم...
یه نگاهی به خونه انداختم که خیلی برامون بزرگ بود، وسایل کم من به چشم میومد..
باید کار میکردم مثل قبل تا بتونم دوباره وسایل بخرم و زندگیمو بسازم..
هنوز لذت خونه جدید و نچشیده بودم که خبری به گوشم رسید که لذت وشرینی اون رو تبدیل به زهر کرد و دنیا رو سرم اوار شد...
 
ادامه دارد ...

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

#دیالوگ

_فرمانده:
برید جلو
خدا با ماست....

_سرباز:
اگه خدا با ماست،
پس کی با اوناست،
که ما رو اینجوری دارن
تیکه پاره میکنن....؟!!


•دیالوگ
🎥نجات سرباز رایان


‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

‍ آرام باش عزیز من، آرام باش
حکایت دریاست زندگی
گاهی درخشش آفتاب، برق و بوی نمک، ترشح شادمانی
گاهی هم فرو می‌رویم،
چشم‌های‌مان را می‌بندیم
همه جا تاریکی است
آرام باش عزیز من، آرام باش
دوباره سر از آب بیرون می‌آوریم
و تلألو آفتاب را می‌بینیم
زیر بوته‌ای از برف
که این دفعه
درست از جایی که تو دوست داری، طالع می شود

#استادمحمدشمس‌لنگرودی
#موسیقی‌
#بی‌کلام
*خاص نگارش و نوشتن
🪷🪷
‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

قمرتاج
قسمت ۱۲

محسن میرفت سرکار،دیگه داشتم با اعتیادش کنار میومدم، کسی به فکر ترک دادنش نبود منم که سر در نمیاوردم، وقتی مادرش پول میداد که محسن جنس بخره دیگه چه توقعی میتونستم ازشون داشته باشم؟
من و ساره خونه تنها بودیم هنوز با همسایه ها اشنا نشده بودیم خونه ای که اجاره کرده بودیم طبقه پایینش یه زن و شوهر مسن زندگی میکردن طبقه بالا هم ما بودیم که از بغل ساختمون پله می‌خورد ولی حیاط رو مشترک بودیم، زن و شوهر ساکت و بی سر و صدایی بودن...
چند روز بیشتر به عید نمونده بود که خبر فوت عمه به گوشم رسید، اون روز از صبح که بیدار شده بودم دلشوره ولم نمیکرد انگار آگاه شده بودم، همسایمون زن خوبی بود اسمش صغری بود که من خاله صغری صداش میزدم..
انقد نگران بودم که گفتم خاله صغری من میرم یه سر به عمم بزنم اگه محسن اومد خونه بی زحمت بهش بگین...
فقط دلم پیش عمه اروم میشد یکم پیاده رفتم و منتظر مینی بوس شدم هوا حسابی سرد بود و هوا گرفته بود می‌دونستم تا بعد از ظهر بارون میگیره ابرهای سیاه اسمون رو گرفته بود.. مینی بوس اومد چندتایی مسافر داشت و خداروشکر معطل نشدم تا روستا بیست دقیقه ای راه بود و برای من انگار بیست ساعت گذشت.. وسط محل پیاده شدم و رفتم خونه عمه..
هرچی در زدم کسی در و باز نکرد از پشت سر صدای خانمی اومد که گفت:با کی کار داری دختر جون؟ نیستن!
_با عمم کار دارم عمه فاطمه..
_والا از صبح نیستن منم اومده بودم تخم مرغ و اردک بگیرم هنوز که برنگشتن..
_نمیدونین کجا رفتن؟
_نه من از کجا بدونم منم مثل شما منتظرم..
انتظارم زیاد طول نکشید که سر و کله ادریس پیدا شد حال داغونش رو از دور دیدم تن و بدنم لرزید نزدیک که اومد منو دید زد زیر گریه و گفت:تورو کی خبر کرده؟
_چی شده؟ عمه کجاست؟ از صبح کجایین شما؟
_عمت رفت قمرتاج رفت... تنها شدیم بدبخت شدیم..
ادریس همینجور گریه میکرد که یهو از حال رفتم...
چشم باز کردم همون زنی که جلوی خونه عمه بود بالاسرم بود گفتم:بچم کو بچم کجاست؟
_دراز بکش دخترم بچت حالش خوبه اگه نگرفته بودمت الان بچتم از دستت افتاده بود..
یهو یاد ادریس. و عمه افتادم گریه هام تموم نمیشد کسی نمیتونست منو اروم کنه..
مثل دیونه ها بلند شدم و رفتم خونه عمه همه جا پارچه سیاه زده بودن صدای قران میومد تو چند دقیقه همه چی جور کرده بودن...
مردهای سیاه پوشی که نمی‌شناختم کنار ادریس ایستاده بودن.. صدای گریه و شیون از داخل خونه میومد صدای الهام بود، معصومه رو پله منو بغل کرد و دوتایی گریه کردیم اشکاشو پاک کرد و گفت:الهام اومده، هرچی گفت تو هیچی نگو باشه؟
_چی مثلا؟ چی شده مگه؟
_حالا بیا بریم تو.
کل خونه زنهای سیاه پوش با چادر مشکی نشسته بودن و اشک میرختن انقد عمه زن خوبی بود از راه دور و نزدیک براش اومده بودن.
الهام چشمش که به من افتاد بلند شد اومد سمت من بی معطلی زد تو گوشم، نگاهم به شکمش افتاد که حامله بود..
جلوی اون همه جمعیت به من حمله کرده بود و گفت:تو دیگه از کجا پیدات شد اومدی تو زندگی ما، تو مادرمو کشتی بخاطر تو مرد، غصه تو اونو کشت.. فکر کردی چون اینجا نیستم خبر ندارم؟ برو گورتو از اینجا گم کن برو همون جهنمی که باباتو همه کس و کارت هستن.. دیگه اینجا نیا فهمیدی؟ دیگه مادرم نیست که سر کیسش کنی مادرم مرد تموم شد برو گمشو برو..
چشمهاش قرمز بود و عصبی کسی جلودارش نبود.. از پشت سر صدای ادریس اومد که گفت:چه خبره صدات تا پایین داره میاد؟ بگیر بشین سر جات الهام، اینجا خونه منم هست حق نداری کسی و بیرون کنی، قمرتاج عزیز کرده مادرمون بود نفسش براش میرفت..
اینو گفت و رفت... نفس راحتی کشیدم.. الهام با تنفر نگاهم کرد همراهش دو سه تا زن بودن که اونا هم با نفرت نگاهم میکردن حتما عمه های ادریس بودن...
از خونه بیرون اومدم و رفتم تو حیاط ادریس منو دید گفت:کجا میری قمرتاج؟ تو دختر مایی، خواهر منی، الهام و فراموش کن نادیده بگیر، داریم میریم کارهای تشیع جنازه رو انجام بدیم تا شب نشده باید دفن کنیم همینجا باش..
ادریس رفت یاد ساره افتادم حتما از گشنگی خونه همسایه رو گذاشته رو سرش تند تند رفتم صدای گریش میومد همسایه بیچاره هرچقد تلاش میکرد اروم کنه موفق نمیشد منو که دید گفت:پدر آمرزیده کجایی بیا بیا که بچت هلاک شد بیا..
سریع به بچه شیر دادم، باید بچه رو پیش کسی میذاشتم بهترین جا پیش مهدیه و مهشید بود ناچارا رفتم و بچه رو به اونا سپردم.
خیالم از بابت بچه که راحت شد دوباره رفتم سمت خونه عمه حسابی شلوغ شده بود، دیگه بالا نرفتم همونحا پایین تو حیاط نشستم و برای عمه ای که فقط چند سال بود پیدا کرده بودمش اشک ریختم، خدا چقدر زود ادمهای خوب رو میبره پیش خودش، توقع داشتم جیغ بکشم فریاد بزنم ولی نه، من دیگه قمرتاج قبل نبودم، نمیدونم چه جوری و کی انقد صبور شده بودم؟

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

چی به روزم اومده بود؟
شاید همنشینی با عمه از من یه قمرتاج دیگه ساخته بود.. دیگه قبول کرده بودم زندگی منو بزرگ کرده، غم از دست دادن بچه یک ماهم منو از پا ننداخت، پوست کلفت تر از این حرفا بودم..
سرم پایین بود که صدای محسن رو شنیدم از سرکار اومده بود گفت:قمرتاج خوبی؟ تازه خبردار شدم بچه کجاست
_سپردمش به خواهرهات!
انگار توقع اون همه ارامش رو از من نداشت که گفت چرا اینجا نشستی برو بالا اینجا سرد
_نمیخوام راحتم..
یکم بعد جنازه عمه رو آوردن تو حیاط برای وداع اخر..
اخ که چقدر غم انگیز و تلخ بود اون روزها.. انگار هنوز حالیم نشده بود چه بلایی سرم اومده و چقدر بی پشت و پناه شدم..
صدای جیغ الهام و گریه های بی امان ادریس دل سنگ رو اب میکرد..
تا قبرستون پشت سر جنازه رفتیم الهام چند بار غش کرد و بردنش خونه..
عمه نازنینم رو به خاک سپردیم شرمنده همه محبتهاش بودم فرشته بود شک نداشتم جاش وسط بهشته..
خیلی زود مراسم تموم شد و هرکی رفت خونه خودش..
بخاطر الهام من خونه عمه نموندم و ترجیح دادم فقط روزها بیام سر بزنم و برم از طرفی ساره بهونه گیر شده بود و پیش عمه هاش نمیموند..
خوب میدونستم تنها حامی زندگیمو از دست دادم، دیگه باید تو این زندگی میسوختم و میساختم چون جایی نداشتم که موقع سختی در خونش رو بزنم.
مراسم هفتم عمه بود که سر خاک نشسته بودم و برای دل خودم گریه میکردم یهو متوجه صدای داد و فریاد ادریس شدم که چند نفر جلوشو گرفته بودن و نمیذاشتن برن، انقد شلوغ بود که هیچی نمیدیدم.. صدای ادریس میومد که می‌گفت برین گمشین از اینجا نمیخوام هیچ کدومتون رو ببینم تا حالا کجا بودین تو این دنیا مادرم تنها بود ما هم تنهاییم دست از سر ما بردارین...
به زور خودم رو از لا به لای جمیعت رد کردم و رفتم سمت ادریس تا بفهمم جریان چیه که چشمم خورد به ننه جان... چند سالی بود که دیگه ندیده بودمش شکسته تر شده بود پشت سرش عمه گوهر و بابا و عمو هم ایستاده بودن.. نمیدونم با چه رویی پیداشون شده بود..
هیچ دلم نمیخواست ببینمشون.
همسایه عمه اقا جلال مرد محترم و با شخصیتی بود ادریس رو کنار کشید و گفت :پسرم جلوی مردم خوبیت نداره بزار بیان یه فاتحه بدن برن روح مادرتم اینجوری شاد میشه..
ادریس و خوب می‌شناختم حسابی بهم ریخته بود منو دید با اون چشمهای خیسش گفت:قمرتاج برو به اینا بگو از اینجا برن به روح مادرم قسم دونه دونشون رو میکشم همینجا خاکشون میکنم..تا وقتی مادرم زنده بود با حسرت زندگی کرد تو تنهاییاش تو مریضیهاش هیچیکس و نداشت که باهاش درد دل بکنه، فکر کردی چرا تورو دوست داشت؟ چون تو همه کس و کارش بودی جای خالی همه اونهارو براش پر کرده بودی کاری که تا این سن رسیدم نه من نه الهام نتونسته بودیم براش انجام بدیم، برای همین الهام از تو خوشش نمیاد ولی برعکس من تورو مثل خواهر دوست دارم با اون عوضیها برام فرق داری.
ادریس مثل برادرم بود دستی به سرش کشیدم و گفتم:منم به اندازه تو از این جماعت بیزارم به منم کم جفا نکردن ولی حق با اقا جلاله بزار فاتحه بدن برن.. اصلا دلم نمیخواد منو ببینن اونا همون چند سال قبل برای من مردن..عمه همه کس و کار من بود، منم تنها شدم یتیم شدم بیچاره شدم، دیگه عمه نیست که به داد من فلک زده برسه..
اشکهام همینجور می‌ریخت.
ادریس ساکت شد مردم یواشکی پچ پچ میکردن و همه جا رو سکوت گرفته بود عمو و بابا جلوتر اومدن فاتحه دادن عمه و ننه جان از عقب میومدن و اشک میریختن..
طبق معمول عمه گوهر گوشه چشمش کبود بود و معلوم بود کتک خورده..
ننه جان خودشو انداخت سر خاک و شروع کرد به لهجه شیرین مازندرانی گریه کردن و گفت:اخ مادر اخ، چی بگم چی میتونم بگم رو سیاهم شرمندم مادر که ولت کردم این همه وقت تورو خدا مارو حلال کن... خدا از سر تقصیرات باعث و بانیش نگذره که تورو اینجوری از ما دور کرد...
ادریس دیگه تحمل نداشت و از اونجا رفت...
برای منم موندن سخت بود از بین جمعیت خودمو کنار کشیدم و رفتم..
حوصله هیچ کس و نداشتم برگشتم خونه.. برگشتم تا بچسبم به بچم و به زندگیم..
چیزی که عمه همیشه یادم داده بود همین بود حالا که مستقل شده بودم باید دوباره زندگیمو میساختم...
یه روز به سال تحویل مونده بود و من هیچ کاری نکرده بودم دل مرده بودم و هیچ کس و نداشتم که حتی باهاش درد دل کنم... ساره رو خوابوندم و به بارونی که میبارید از پنجره نگاه کردم چقدر حیاط دلباز و قشنگی بود صغری خانم حسابی زن تمیز و با سلیقه ای بود، تو فکر بودم که صدای در زدن، منو به خودم اورد..
صغری خانم با یه ظرف آش پشت در ایستاده بود تعارفش کردم داخل. وارد خونه شد و کنار بخاری نشست..


‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

رفتم با یه استکان چای برگشتم و کنار صغری خانم نشستم..
صغری خانم یه پلاستیک کوچیک رو جلوم گذاشت و گفت:ناقابله عزیزم، یه بلوز برات گرفتم فردا که روز عید رخت سیاه رو از تنت در بیاری، به امید خدا دیگه غم تو زندگیت نباشه.
ازش تشکر کردم و گفتم:به زحمت افتادی خاله صغری، شرمندم کردین.
_دشمنت شرمنده باشه، تو مثل دختر من میمونی، یه دختر دارم اصفهان شوهر کرده سالی یکی دو بار بیشتر نمیبینمش تو جای دختر منی.. کاری چیزی داشتی تعارف نکن منم جای مادرت هر کاری از دستم بربیاد برات انجام میدم عزیزم..
دروغه اگه بگم خوشحال نشدم، خداروشکر کردم همسایه خوب نصیبم شده بود، تا غروب از هر دری باهم دیگه صحبت کردیم از سختی هایی که تو بچگی کشیده بود گفت و از بچه هاش و شوهرش که چقدر مرد خوبیه.. منم از گذشتم گفتم از مادرم خواهرم پری و پدرم... باورش نمیشد من این همه سختی کشیده باشم هنوز بیست سالم نشده بود ولی شبیه زن سی ساله بودم و کوله باری از غم رو دوشم افتاده بود.
محسن که اومد خاله صغری هم رفت..
اون روزها محسن یکم بهتر شده بود شایدم ملاحظه داغ دار بودن من رو کرده بود، هرچی بود که برای من خوب بود چون کاری به کارم نداشت..
ساره بیدار شده بود و با ساره بازی می‌کرد یه لحظه نگاهم به محسن افتاد حس کردم دوباره بهش علاقه دارم، صحبت های خاله صغری مهر و محبت رو دوباره تو دلم کاشته بود، خوشحال بودم که دوباره میتونم حس خوبی به محسن داشته باشم..
محسن نگاهش به من افتاد و گفت:چیه قمرتاج؟ به کجا خیره شدی؟
خندیدم و گفتم:هیچی حواسم پرت شد یه لحظه..
از خنده من خنده به لبش اومد و گفت:فردا عیده نمیخوای بریم یه هفت سین بگیریم درست کنیم؟ رادیو هم خرابه ببریم بدیم درست کنن یه هوایی هم به سرمون بخوره..
از خدا خواسته‌ سریع خودمو ساره رو اماده کردم و رفتیم بازار.. تو اون دو سه سالی که زن محسن بودم باهم دیگه جایی نرفته بودیم اصلا عشق رو تجربه نکرده بودم نمیدونستم خونواده چیه. هرجا میرفتیم خواهراش و مادرش همراهمون بودن یا مادرش باعث اختلاف زندگیمون بود ولی حالا در نبود اونها زندگی داشت روزهای خوشش و نشونم میداد...
دلم نمیخواست به این زودی رخت سیاه و از تنم در بیارم ولی برای ادریس و معصومه یه لباس گرفتیم که بعد چهلم بهشون بدیم.
پولی که عمه برای خونه به ما داده بود واقعا زیاد بود برای همین می‌تونستیم یکم خرید کنیم، محسن برای خودش و ساره لباس گرفت منم یه روسری و یه دامن خریدم...
ماهی و سبزه خریدیم و برگشتیم خونه، شب سال نو همیشه سبزی پلو با ماهی درست میکردیم..تازه رسیده بودیم خونه که صدای در زدن اومد در و باز کردم صغری خانم پشت در بود و گفت:قمر تاج عزیزم امشب منو حاجی تنهاییم دارم ماهی درست میکنم با سبزی پلو تو و اقا محسنم بیاین پایین پیش ما با هم دیگه شام بخوریم دلمون یکم وا بشه مردیم زن و شوهر از تنهایی والا..
_والا چی بگم خاله..
_دیگه اما و اگر نیار عزیزم، من میرم منتظرتمون هستم زود بیاین..
محسن برخلاف همیشه مخالفت نکرد و یکم بعد سه تایی رفتیم خونه خاله صغری.. حاجی مرد ساکت و کم حرفی بود و بیشتر محسن صحبت میکرد عوضش خاله صغری انقد مهربون و خوش صحبت بود که انگار سالها بود می‌شناختمش..
گفتم:خاله دخترت اصفهانه، پسرات که همینجا هستن درسته؟
اهی کشید و گفت:چی بگم عزیزم، هر دوتا پسرم سمت زنشون میرن، سالی به ماهی هم به ما سر نمیزنن..
_چرا اخه؟
_هر دوتا از تهران زن گرفتن، زنهاشون ما شمالی هارو قابل ندونستن!! بوی مرغ و اردک حالشون رو بد میکنه مادر!!
خیلی ناراحت شدم راستش زن به این خوبی اون وقت هیچ کدوم از بچه هاش کنارش نبودن...
برای اینکه حال و هواشو عوض کنم گفتم خاله شما ساره رو بگیر من ماهی هارو سرخ میکنم...
_خدا خیرت بده مادر پاهام خسته شده بود..
داشتم بساط پهن کردن سفره رو براه میکردم که صدای در اومد گفتم منتظر کسی بودی خاله؟
با تعجب گفت:نه والا، حاجی برو ببین کیه سر شبی اومده..
حاجی در و باز کرد صدای تعارف و احوال پرسی میومد حاجی از حیاط گفت :خانم باید مشتلق بدی، بیا ببین کی اومده..
خاله صغری بچه رو داد بغلم و رفت تو حیاط صدای خنده میومد محسن گفت:مهمون اومده براشون؟
_نمیدونم والا!!
همه وارد خونه شدن یه زن و دوتا پسر بچه و یه مرد بودن، خاله صغری اومد منو بغل کرد و گفت:میبنی مادر چقدر تو خوش قدمی دخترم اومده تاج سرم اومده محبوبه من اومده..
_چشمت روشن باشه خاله جان، اگه اجازه بدی ما بریم بالا..
خاله صغری ناراحت شد و گفت :این چه حرفیه، زشته تو دختر منی فرقی با محبوبه من نداری. بعد مدتها این خونه رنگ ادمیزاد به خودش دیده مگه میزارم کسی جایی بره، بیا قمر جان بیا کمک کن چندتا دیگه ماهی سرخ کنیم و سفره رو بندازیم که این شام خوردن داره، خداروشکر از تنهایی در اومدم...

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

اون شب انقد به من خوش گذشت که بعد مدتها همه اون غم و غصه هارو شست و برد، شوهرش محبوبه خیلی شوخ طبع بود با اومدنش جو خونه حسابی عوض شده بود، دو تا پسر بچه شیطون داشتن که از سر و کول هم بالا می‌رفتن، خاله صغری خنده از رو لبش دور نمیشد..
نوه هاشو بغل میگرفت و میبوسید دخترش و بغل میکرد اون حس خوبی که بینشون جاری بود برام لذت‌بخش بود و صد البته تو دلم افسوس میخوردم که چرا از این نعمت محرومم..
تا اخرشب کنار هم بودیم و بعد رفتیم خونه.
محسن با اینکه اعتیاد داشت و هیچ وقتم ترک نکرد اما دیگه ملاحظه میکرد و به اندازه می‌کشید، منم کاری به کارش نداشتم واقعا حوصله نداشتم به پر و پاش بپیچم..
اون شب انقد خسته بودم که زود خوابم برد، صبح زود بلند شدم و یه هفت سین کوچیک پهن کردم و به یاد عمه اشک ریختم، یاد اون سالی افتادم که اولین عید پیشش بودم نمیدونستم انقد زود قراره تنها بشم.
ظهر سال تحویل شد دلم نیومد رخت سیاه رو از تنم در بیارم اما لباس ساره رو عوض کردم و با محسن راهی خونه عمه شدیم.. تو مسیر رفتیم سر خاک و فاتحه خوندیم و بعد رفتیم خونه عمه...
همینجور مهمون میومد و میرفت رفتیم بالا، هرچقدر چشم چشم کردم الهام رو ندیدم معصومه اومد بیرون تو بغل هم کلی اشک ریختیم ادریس یه گوشه اروم زل زده بود به عکس عمه که وسط سفره هفت سین بود..
از معصومه خبر الهام رو گرفتم که گفت دیشب دردش گرفته و بستریش کردن احتمالا باید زایمان کنه..
زیاد خونه عمه نموندیم و برگشتیم.
روزها و هفته ها میگذشتن و ساره بزرگ و بزرگتر میشد،مجبور بودم بخاطر بچه خونه باشم و کار نکنم.
تنها همدم من خاله صغری بود که هر روز به من سر میزد و منو از تنهایی در میاورد ساره یکساله بود که متوجه شدم باردارم.
از همون روزهای اول بالا اوردنم شروع شده بود.. محسن حسابی خوشحال بود که دوباره قراره پدر بشه ولی من زیاد خوشحال نبودم.
سرگیجه و حالت تهوع امونم رو بریده بود صبح به صبح هنوز چشمام و به دنیا باز نکرده عق میزدم... رفته رفته حالتهام بهتر شد، خاله صغری خدا خیرش بده میومد و کمکم میکرد خدا در محبتشو به روم باز کرده بود، محسن کار میکرد و وضعمون بذ نبود نمیشه گفت خوب بود ولی روزگار میگذشت..
قصد داشتم با بزرگ شدن ساره برم دوباره کار کنم که بارداریم همه چیو خراب کرد.
روز به روز سنگین تر میشدم و حسابی اضافه وزن داشتم ساره راه افتاده بود و شیطون بود اینور اونور میرفت و نگه داریش برام سخت بود گاهی لج میکرد گاهی برای دندون در آوردن گریه میکرد و حسابی منو خسته میکرد تا حدی که به گریه پناه میبردم و به حالم اشک میریختم.
هوای سرد اذر ماه بود که یه روز درد شدیدی تو شکمم پیچید محسن خونه نبود خاله صغری و حاجی کمک کردن و منو به نزدیک ترین درمونگاه بردن.. برخلاف زایمان های قبلی این زایمان زیاد طول نکشید و این بار هم یه دختر دیگه بدنیا اوردم، یاد حرف مادر محسن افتادم که منو دختر زا میدونست.. دیگه باورم شده بود که فقط عرضه دختر زاییدن دارم.. محسن دربند نبود و براش فرق نداشت ولی من دلم میخواست این یکی پسر بشه..
قدیم بود و طرز فکر همینجوری بود و کسی که پسر نداشت رو اجاق کور میدونستن خاله صغری فهمیده بود از چی ناراحتم گفت:دخترم بچه هدیه خداست ناشکری نکن، تو این یه سالی که با ما هستی یه بارم دیدی پسرهام به من سر بزنن؟ اصلا میگن مادری هم داریم..
بغضش نذاشت ادامه بده و زد زیر گریه..
اونجا بود که به خودم اومدم و دختر کوچولومو بغل کردم و اسمش رو فرشته گذاشتم..
فرداش مرخص شدم و رفتیم خونه اونجا بود که دوباره بی کسی و حس کردم جای خالی عمه، جای خالی مادری که هیچ وقت بوشو حس نکرده بودم و اصلا نمیدونستم مادر داشتن چه حالیه!!!
باید با اون بخیه به دوتا بچه می‌رسیدم کار سختی بود خیلی سخت..
فرصت رسیدگی به خودم رو هم نداشتم حتی گاهی یادم میرفت چیزی بخورم.
نگه داری از دو تا بچه واقعا برام کار سختی بود نمیدونستم چه جوری صبح رو شب میکنم گاهی از شدت بی خوابی بچه به بغل خوابم می‌برد، محسن خونه نبود که بتونه کمک کنه اگرم بود یا سرگرم مواد بود که دیگه راحت می‌آورد تو خونه و میکشید و نمیتونستم حرفی بزنم بهش.
به اندازه کافی بی کس و تنها بودم میترسیدم از این تنهاتر شدن.
فرشته و ساره بزرگتر شده بودن که دوباره رفتم سرکار..
چقدر اون روزها به من سخت گذشت که خدا میدونه..
ساره بزرگتر بود ولی فرشته رو میبستم رو کولم و میرفتم کار میکردم سر زمین شالی مشغول بودم نگاه ترحم آمیز دیگران برام سخت بود ولی رفته رفته به مرور عادی شد و اذیتم نمیکرد خیلی اتفاقی تو اون روزها زنعمو رو هم دیدم از وضعیتم ناراحت شد منو کشید کنار و گفت:قمرتاج اخه با دوتا بچه چه جوری میخوای کار کنی؟ مگه میشه دخترم؟ بچه ها تو افتاب داغون میشن، مریض میشن.

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

_چیکار کنم زنعمو؟ اگه کار نکنم چیکار کنم؟ حقوق محسن کفاف زندگیمون رو نمیده با دوتا بچه چیکار کنم؟
_چی بگم والا، دلم برات میسوزه مادر..
دلسوزی دیگران بدرد من نمی‌خورد محسن نصف حقوقش و خرج مواد میکرد..
کی جرات اعتراض داشت؟
گاهی از خاله صغری خواهش میکردم یکی از بچه ها رو نگه داره تا بتونم چند هفته کار کنم و یکم دست و بالم باز بشه..
حق با زنعمو بود و گرمای هوا بچه هارو اذیت کرده بود یه روز فرشته مریض بود یه روز ساره..
روزی که مزد رو میدادن انگار رو اسمونها بودم، چقد دلم میشکست از اینکه پدرم اون همه سرمایه داشت و من باید عین یه فقیر زندگی میکردم.
خدا از سر تقصیراتشون نگذره که من اینجوری اواره شدم و دادرسی ندارم..
دیگه عمه ای نبود جور بدبختی های منو بکشه و حالا دیگه تنها بودم و بی کس،اون روزهارو یادم نمیره که سخت مشغول کار کردن بودم...
قدیم بچه دار شدن جز جدا نشدنی زندگی بود و من دوباره باردار شدم..
این بار بر خلاف همه دفعات قبلی بود، و تا سه ماه اصلا متوجه بارداریم نشده بودم..
یه روز که متوجه شدم شکمم گاهی میگیره گاهی ول میکنه اونجا بود که متوجه شدم چند ماهه عادت ماهانه نشدم..
نمیخواستم باور کنم که باردارم، خانم دکتری که شنبه ها میومد درمونگاه منو معاینه کرد و خبر بارداریم رو داد.. انگار یه پتکی رو سرم کوبیدن... دکتر که دید ناراحتم گفت :مگه بارداری چندمته دخترم؟
_سومی خانم دکتر..
_نمیخواستی؟ بچه خوبه نعمته دخترم...
جوابی ندادم و با ناراحتی رفتم خونه.
میترسیدم نمیخواستم این بار هم دختر دار بشم، کاش پسر میشد تا بشه همه امید زندگیم کاش بتونم بهش تکیه کنم، خودم که برادر نداشتم محسنم که برادر تنی نداشت.. کاش بچه هام برادر داشته باشن تا بشه پشت و پناهشون..
حسابی دلم گرفته بود و دق و دلی و سر بچه ها خالی کردم.. به زمین و زمان بد و بیراه میگفتم.. خاله صغری از صدای گریه بچه ها اومد بالا و گفت:چیه قمرتاج؟ این صداها چیه؟
با گریه گفتم:بدبخت شدم خاله بیچاره شدم..
_خدا بیچارگی و نیاره این حرفا چیه مردم از نگرانی حرف بزن جون به لب شدم..
_خبر بدبختی بیچارگی باز حاملم خاله اخه خبر مرگم بچه میخوام چیکار؟ تک و تنها با این بدبختی با این فلک زدگی اینو کجای دلم بزارم؟
خاله زبونشو گاز گرفت و گفت:لعنت بر شیطون کفر نگو بدبختی چیه!! بچه هدیه خداست حالا هرچندتا میخواد باشه، خودش که نیومده شما خواستین بدنیا بیاد..این بچه ها تورو از بی کسی در میارن باید خداروشکر کنی..
تا چند روز غم عالم به دلم بود اما محسن خونسرد بود انگار نه انگار اصلا براش مهم نبود میتونه خرج بده یا نه!!!
وقتی دیدم برای اون مهم نیست کم کم منم بیخیال شدم..
بچه شیر به شیر داشتن خیلی سخت بود بارداریمم بهش اضافه شده بود...
دیگه ناراضی نبودم نه پدری نه مادری نه خواهری شاید به قول خاله صغری این بچه ها باید میومدن تا منو از تنهایی در بیارن..
فقط دلم میخواست این بار مادر یه پسر بچه باشم.
زهرا خانم با من قهر بود ولی گهگاهی دخترهاش و محمد اقا به ما سر میزدن و بچه هارو میدیدن.. بچه ها حسابی به خاله صغری عادت کرده بودن و بیشتر اوقات پایین بودن، منم روزهای تکراری بارداریم و سپری میکردم..
وسطهای بارداریم بود وحالم خوب بود یه روز از زنعمو خواهش کردم تا منو هم برای کارهای زمین ببره سخت مخالفت میکرد و راضی نبود اما من کار خودمو کردمو به زور رفتم داخل زمین..
 
سخت کار میکردم، اون موقع ها زنها تو بارداری دنبال استراحت نبودن تا روزی که درد زایمان بیاد سراغشون همینجور کار میکردن..
غروبها خسته و کوفته میرفتم بچه هارو از خاله صغری میگرفتم و میرفتم خونه، یه روز غروب که رفتم بچه هارو از خاله تحویل بگیرم صدام زد و گفت:قمرتاج بیا تو.
_نه ممنون خاله باید برم بالا..
_بیا تو کارت دارم بعدش برو..
_اخه خاله لباسهام کثیفه اگه زحمتی نیست بچه هارو بیارین ببرمشون..
یکم بعد خاله بچه هارو اورد و گفت:دخترم خودت که میدونی چقدر برای ما مستاجر خوب و بی دردسر مهمه..
نگران گفتم:چی شده مگه خاله؟ خدای نکرده بی ادبی از ما سر زده؟
یهو گفتم:خاله بچه هارو میزارم پیشتون براتون دردسر ایجاد کردن؟ خاک برسرم من بخدا خودتون گفتین بچه هارو اوردم وگرنه غلط بکنم بخوام اذیتتون کنم...
_چی میگی دخترم؟ من اصلا حرفی از بچه ها زدم؟ بچه ها جاشون رو تخم چشمهامه جای نوه هام دارم نگهشون میدارم،حرف من چیز دیگست..
یکم اینور اونور کرد و دوباره گفت:از وقتی میری کار میکنی اقا محسن ظهرها زودتر میاد خونه..
بند دلم پاره شد نمیدونستم چی میخواد بگه با سختی تحمل کردم حرف بزنه چشم به دهنش دوخته بودم که گفت:تنها نمیاد هر سری با خودش چند نفر و میاره..


‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

زدم تو سرم و گفتم یا امام حسین..
خاله دستمو گرفت و گفت:نکن با خودت اینجوری دختر بزار حرفمو بزنم..
_چه حرفی خاله چه حرفی؟ من خر و بگو میرم کار میکنم اون وقت این نمک به حروم میره دنبال ناموس مردم..
خاله حرفمو قطع کرد و گفت:خدا مرگم بده ناموس چیه تو اصلا نمیزاری ادم حرف بزنه. اقا محسن با چند تا مرد دیگه ظهر میاد تا غروب که تو برگردی یه سره مواد میکشن بوش کل خونه رو برمیداره، ما خونه رو به شما اجاره دادیم چون واقعا چیز بدی ازتون ندیدیم اما اگه اقا محسن میخواد اینجارو بکنه بساط شیره کش خونه نه دخترم شرمنده روی ماهتم هستم باید از اینجا برین...
به دست و پای خاله افتادم و گفتم:نه خاله توروخدا اینو نگو من جلوشو میگیرم چشم چشم..
دستپاچه بچه هارو گرفتم و رفتم بالا...
کفش های پشت در و دیدم فهمیدم هنوز داخل هستن و نرفتن بوی مواد همه جارو برداشته بود، خدا میدونست چند وقته که میان و میرن من سرم خبر نداشت!!!
ولی محسن خبر نداشت قمرتاج یه رویی داره که هیچکس تا اون روز ندیده بود... زندگی ازم یه گرگ بی رحم ساخته بود و دیگه نمیتونستم مقابل همه چی سر خم کنم دیگع تموم شده بود اون قمرتاجی که هر کی از راه میرسید کتکش میزد.
دست ساره رو محکم گرفتم و فرشته رو تو بغلم سفت گرفتم با یه لگد در و باز کردم، کل خونه رو دود برداشته بود بوی گند عرق و تریاک و سیگار حالم رو بد کرده بود..
محسن و سه نفر دیگه دوره پیک نیک گازی دراز کشیده بودن، دورشون پر بود از ظرفهای نشسته و بند و بساطی که همراه خودشون اورده بودن..
با دیدن من محسن یکه خورد و توقع نداشت منو ببینه شایدم ساعت از دستشون در رفته بود و بی خبر از همه جا تو عالم خودشون بودن،محسن گفت:سر و صدا نکن قمر الان جمعش میکنم...
خون خودمو میخوردم، محسن لگدی به رفیقاش زد و مشغول جمع کردن بند و بساط شد... انقد مست و پاتیل بودن که نای راه رفتن نداشتن..
رفتیم تو اتاق نشستیم و منتظر شدیم تا از خونه برن.. صدای بسته شدن در اومد محسن اومد تو اتاق و گفت:همینجوری سرتو انداختی اومدی تو؟ یه یااللهی چیزی..
زدم زیر خنده و گفتم:میخوام بیام تو خونه خودم باید یا الله بگم؟ اینا کی بودن اوردیشون تو خونه؟ معلوم هست چی داری به روز زندگیمون میاری؟ خجالت نمیکشی...
_واسه چی خجالت بکشم؟ مگه چیکار کردم؟ دلم خواسته کردم. مگه به تو ضرر رسوندم؟ چهار دیواری اختیاری.. هی هیچی نمیگم هی پروتر میشی...
_چقدر بی چشم و رویی، تف به روت بیاد... اینجا جای این کثافت کاریا نیست فهمیدی؟
با اون چشمهای قرمز و خمارش اومد جلو سینه به سینه من ایستاد و گفت:مثلا میخوای چه غلطی بکنی؟ زیادی زر زر بزنی همینجا خاکت میکنم زنیکه حالیت شد؟
نه حالیم نشد جرات داری دستت و بلند کن تا حاجی بیاد بالا.. فکر کردی از کجا خبردار شدم که این بساط و پهن کردی ها؟ حاجی عذرمونو خواسته گفته باید بلند شین..
محسن یکم خودشو جمع کرد و گفت:چرا؟ واسه چی بلند شیم؟
_واسه همین ابرو ریزی هایی که راه انداختی..
_اجارشو میدم به کسی چه!!
میدونستم می‌ترسه از اینکه بیرونمون کنن واسه همین یکم روغنشو زیاد کردم و گفتم:خیلی وقته حاجی زیر نظرت گرفته اولین بارتم که نیست اینکارو میکنی خونشه اختیارش و داره وقتی این بوی کثافت کاری و راه مینداختی باید فکر اینجاش و میکردی اونم جلوی من و گرفته گفته باید پاشین..
محسن یکه خورد و گفت:ببین قمر باهاشون حرف بزن خب، من اصلا چند روزی جلوشون افتابی نمیشم..
سرمو بالا گرفتم و گفتم:حرف زدم نمیشه، حاجی گفته اگه میخوای تو این خونه بمونی باید ترک کنی اینجوری نمیشه..
محسن رنگش پریده بود و گفت:لامصب اخه چه جوری ترک کنم ولی قول میدم دیگه اینجا نیارم رفیقامو قول میدم به جون این بچه ای که تو شکمت داری..
اسم بچه رو که اورد فهمیدم چقدر گرسنه ام از صبح هیچی نخورده بودم، تصمیم گرفتم دیگه با محسن حرف نزنم بلکه ادم شه..
چند روزی با محسن سرسنگین بودم و حرف نمیزدم خسته شده بودم از اون همه بی خیالی و بی تفاوتیش..
اون روزها محسن بیشتر خونه بود و می‌گفت این روزها که نزدیک زایمانته میخوام بیشتر خونه باشم و جبران کنم..
حرفهاش بوی دروغ میداد و بدتر بهش شک داشتم روزی یکی دو ساعت غیبش میزد میدونستم که میره پی مواد و دوستاش..
به کی میتونستم دردمو بگم؟ کیو داشتم؟ بدبختی هام تمومی نداشت..
شب که محسن برگشت خونه گفتم یکم پول بده برا این بچه ها چندتا تیکه لباس بخرم تا این بچه بدنیا نیومده به اینا برسم..
لباسشو گوشه اتاق انداخت و گفت الان چه وقت لباس خریدنه بزار یکی دو ماه دیگه!!
_یکی دوماه دیگه که این بچه بدنیا میاد کی میخواد بره براشون لباس بخره الان که سنگین نشدم میتونم برم.


‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─

خودشو با بچه ها سرگرم کرده بود گفتم:محسن با توام
داد زد و گفت:ندارم صبر کن حقوق بگیرم
از صدای دادش ساره و فرشته ترسیدن و ساره اومد سمت من..
_چته چرا داد میزنی حقوق و که ده روز پیش باید میگرفتی انقد خرج این مواد کوفتی میکنی زندگی برامون نذاشتی..
_بسه زن بسه تو که خودت داری بگیر بخر!!
_پس چرا شوهر کردم اگه قرار بود خودم بخرم خودم بپوشم، راست بگو محسن داستان این نیست!!
_پس داستان چیه ها بگو دیگه؟!
_چرا همش خونه ای؟!
_خونه ام دیگه کار نیست فعلا!!
_محسن انقد دروغ نگو خجالت نمیکشی تو؟غروب زنعمو اومده بود اینجا میگفت رفتی از عمو پول قرض کردی همه خبر دارن تورو انداختن بیرون از سر کار. اون وقت میای منت سر من میزاری که نزدیک زایمانمه پیشم موندی؟ حقا که پسر همون مادری..
محسن بی هیچ حرفی لباسشو برداشت و رفت.. داد زدم و گفتم:بخدا دیگه تحمل نمیکنم بچه هارو میزارم میرم جایی که دیگه دستتونم بهم نرسه..
نشستم و زدم زیر گریه، بچه ها با تعجب بهم نگاه میکردن..
یه لحظه احساس کردم آب داغی از لای پاهام خارج شد، فهمیدم کیسه اب بچه پاره شده، تازه هفت ماه بود که باردار بودم و تا زایمان خیلی مونده بود..
ساره رو فرستادم دنبال خاله صغری، یکم بعد خاله صغری با ساره اومد بیرون و گفت:چیه قمرتاج؟ چی شده!
_خاله به دادم برس، کیسه ابم پاره شده..
زد تو صورتش و گفت:الان که موقع زایمانت نیست اخه. خدا رحم کنه بس که این مرد تورو عذابت میده..
_خاله فقط یه زحمت بکش زیر رختخواب یه مقدار پول قایم کردم با کیفم برام بیار..
خاله گفت:نمیخواد اون بمونه، بیا من خودم پول دارم باهم بریم مریض خونه ببینیم چیکار باید بکنیم...
حاجی بچه هارو نگه داشت و منو خاله با ماشین همسایمون اقا حجت رفتیم بیمارستان...
خدا از بزرگی کمشون نکنه همیشه هوای منو داشتن خودشون میدونستن تنهام!!
دکتر تا معاینه کرد گفت کیسه کاملا خالی شده دردهات شروع میشه و روند زایمان انجام میشه...
کاریش نمیشد کرد..همونجوری که دکتر گفته بود رفته رفته دردهام شروع شد و چند ساعت بعد زایمان کردم..
پسرم بدنیا اومد انقد ریز بود که خودم ترسیدم.. چند روزی مارو تحت نظر داشتن و بعد مرخص کردن.. خداروشکر بچه مشکلی نداشت..
خاله صغری مثل یه مادر کنارم بود و تو نگهداری بچه کمکم کرد پسرم هادی انقد ریز بود همیشه سعی میکردیم جای گرم و نرم نگهش داریم با پنبه تنشو تمیز میکردیم یک ماه اول خیلی سخت بود ولی رفته رفته جون گرفت و بزرگ شد.
محسن خیلی ناراحت بود که باعث این اتفاق شد اما وقتی شنیدم کار جدید پیدا کرده خیلی خوشحال شدم..
تو یه کارخونه چوب بری کار پیدا کرده بود..
شدم مادر سه تا بچه قد و نیم قد، اگه دخترم رقیه زنده بود الان چهارتا بچه داشتم،از فکرش هم دلم گرفت..
باورم نمیشد خودم انقد بزرگ شدم که چندتا بچه دارم.
خونواده محسن اومدن دیدن بچه زهرا خانمم همراهشون بود نمیدونم چه جوری بود که بچه هامون رو خیلی دوست داشت...
محمد اقا چشم روشنی پول و لباس اورده بود و زهرا خانم پتو..برای مهدیه خواستگار اومده بود و قرار بود جواب مثبت بدن.. همونجا با زهرا خانم اشتی کردم و شب نگهشون داشتم..
خاله صغری خونه خودش شام رو درست کرد و برامون اورد بالا..
پسرم همه زندگیم شده بود و نفسم به نفسش بسته بود شاید دلیلش اون ریزه بودنش بود که خودم داشتم به سختی بزرگش میکردم..
محسن هر روز میرفت سرکار و خداروشکر حقوق بهتری بهش میدادن، انگار واقعا سرش به سنگ خورده بود و دیگه زیاد اذیتمون نمیکرد.. بچه ها روز به روز بزرگتر میشدن...
دلم گرم بود به داشتنشون... همه محبتم رو نثارشون میکردم کاری که هیچ وقت پدرم نتونست برای منو خواهرم انجام بده..
هیچ وقت نتونستم اون حجم از بی احساس بودنش رو درک کنم.
روزها میگذشتن و با بزرگتر شدن بچه ها ساره مواظب خواهر و برادرش بود و با کمک خاله صغری که حالا مستاجر چند سالش بودیم من دوباره میرفتم خونه های مردم رو تمیز میکردم...
برای من رسیدگی به یه بچه کوچیک که شیر هم میخواست خیلی سخت بود، هادی بچه ارومی بود ولی بلاخره اونقدی کوچیک بود که به شیر مادر هم نیاز داشت شیرم رو میدوشیدم و میذاشتم خونه که تا وقتی برمیگردم شیر باشه..
خاله صغری یه روز پیشم بود و مشغول نگهداری از هادی بود زد زیر گریه، نمیدونستم چه اتفاقی براش افتاده رفتم پیشش نشستم و گفتم:خاله؟ حالت خوبه؟ چرا داری گریه میکنی؟
خاله دستشو برد جلو صورتش و تا میتونست گریه میکرد فهمیدم خیلی دلش پره بغلش کردم و گذاشتم تا میتونه خودش و خالی کنه، ساره با اون دستهای کوچیکش اومده بود خاله رو بغل کرده بود، ساره از نوزادیش پیش خاله صغری بود و واسه همین خیلی بهم عادت داشتن و نفسشون واسه هم در میرفت..

‌‌‌‌‌‌‌‌Ｃ᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─