نمی‌خواد. حوصله ندارم.

افسردگی نگاییدم. چیکارت کنم؟ تو زندگیمی دیگه. بشین کنارم به دنیا نگاه کن. حرومزاده.

دوستان هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شید این جمله رو خطاب به خودتون زمزمه کنید: «افسرده‌ای؟ به کیرم خب افسرده نباش».
به بقیه نگید البته. بقیه رو نوازش کنید. انسان موجود بدبخت و بیچاره‌ایه.

شب بخیر.

یک بخشی از شما از توییترم بی‌خبرید. کانال قاشق هم یه سری فالوور داره که نه از اینجا خبر دارن و نه از توییتر (نمی‌دونم چطوری اصلاً اونجا رو پیدا کردن). همزمان سه تا شخصیت اینترنتی و خیالی مختلف رو دارم پیش می‌برم. این هم از انسان قرن ۲۱ و مدرن. احسنت واقعاً. دست بزنید براش.

می‌خواستم یه چیزی بنویسم اما سرم درد می‌کنه و افرادی که تو سرم دارن آشوب به پا می‌کنن جاده رو بستن و جلوی هر ماشینی که حامل کلمه باشه رو می‌گیرن و کلمات رو مصادره می‌کنن. شاید بپرسید خب همین رو چطور نوشتی؟ این کلمه‌ها رو توی زیرزمین خونه‌م قایم کردم. [دریچهٔ زیرزمین را باز می‌کند] ایناهاشون. بچه‌ها دست تکون بدید برای این غریبه‌ها. آفرین. قربون‌تون برم. نگران نباشید من ازتون مراقبت می‌کنم. هیچکی نمی‌تونه شماها رو ازم بگیره. لطفاً به کسی نگید به این کلمات توی خونه‌م پناه دادم. ممنون.

من و خانوم خوشگله.

امروز هوا ابریه، اما مریضم. همین حرف دیگه‌ای ندارم.

دارم پلی‌‌لیست اسپاتیفای می‌سازم ولی حوصله ندارم بشینم آهنگ اد کنم. سگ کی باشم پلی‌لیست بسازم و منتشر بکنم اصلاً؟ برای خودم می‌سازم فقط. چرا دارم این‌ها رو به شما می‌گم؟ دلایل خودم رو دارم.

پی‌وی‌م رو گذاشتم تو بیوی کانال. اگر نظری-صحبتی-آهنگی-مطلب جالبی-مطلب کسشری-هرچی فرقی نداره، داشتید، در خدمتم. فقط لطفاً در جهت لاس و سکس و این چیزها نیاید. نوبتم تا آخر سال پره. ممنون.

می‌خوام انسان اجتماعی‌ای باشم از امروز. سرما می‌خورم مهربون می‌شم چون حس می‌کنم هر سرماخوردگی ممکنه حیاتم رو پایان بده.

اجازه بدید یکی از آهنگ‌هایی که همین الان به پلی‌لیست اسپاتیفای‌م اضافه کردم رو بفرستم براتون. چقدر خاطره دارم با این آهنگ. سال‌های سال با این آهنگ گذشت.

این آهنگ رو هنوز مثل ۱۲ سال پیش بغل می‌کنم، می‌بوسم و می‌رقصم.

الان چک کردم، نوبتم تا ۲۰ اردیبهشت پره.

لینک کانال رو خیلی دوست دارم توی توییتر هم بذارم.

این چه کسشری بود نوشتم. حس می‌کنم آخرش باید یه دونه «💅🏼» هم می‌ذاشتم.

حتی جمله‌بندیم هم اشتباهه. جدی زبان فارسی منعطف‌ترین زبان دنیاست. می‌تونی ترتیب تمام اجزای جمله رو به هم بزنی و همه‌چیز رو جابجا کنی، و باز جمله معنی بده و به نظر درست بیاد.