🧠‌ داروی آزمایشی علائم اوتیسم را در موش‌ها معکوس کرد!

محققان دانشگاه استنفورد موفق شدند با سرکوب یک ناحیه خاص از مغز، علائم شبه اوتیسم را در مدل‌های حیوانی کاهش دهند. این ناحیه به نام «هسته تالاموس مشبک» نقش کلیدی در پردازش اطلاعات حسی و تعاملات اجتماعی دارد.

🔍 در موش‌هایی که از نظر ژنتیکی برای مدل‌سازی اوتیسم اصلاح شده بودند (فاقد ژن Cntnap2)، این ناحیه هنگام مواجهه با محرک‌هایی مثل نور یا تعامل اجتماعی، بیش‌فعال می‌شد. نتیجه؟ تشنج، رفتارهای تکراری، حساسیت بالا به محرک‌ها و گوشه‌گیری اجتماعی.

💊 محققان با استفاده از داروی ضدتشنج آزمایشی Z944 و همچنین تکنیک نورومدولاسیون ژنتیکی (DREADD)، توانستند این فعالیت بیش‌ازحد را سرکوب کرده و علائم رفتاری را معکوس کنند. جالب‌تر اینکه با تحریک همین ناحیه در موش‌های سالم، توانستند رفتارهای شبه اوتیسم را القا کنند!

📌 این یافته‌ها نشان می‌دهد که اوتیسم و صرع ممکن است مکانیسم‌های مغزی مشترکی داشته باشند. به‌طوری‌که حدود ۳۰٪ افراد مبتلا به اوتیسم دچار صرع نیز هستند (در مقابل ۱٪ در جمعیت عمومی).

✨ نتیجه مهم: «هسته تالاموس مشبک» حالا به عنوان یک هدف درمانی جدید برای اختلالات طیف اوتیسم مطرح شده—با پتانسیل بالا برای توسعه داروهای مؤثر در آینده.

تلگرام | اینستاگرام

🆔 @neurophysiology_umz

🧠‌ ‌نقشه ژنتیکی سلول‌های بنیادی عصبی در مغز بزرگسالان ترسیم شد

در مطالعه‌ای نوآورانه، پژوهشگران موفق شدند امضای ژنتیکی سلول‌های بنیادی و پیش‌ساز عصبی (NPCs) را شناسایی کنند—سلول‌هایی نادر و حیاتی که در هیپوکامپ، مرکز حافظه و خلق‌وخو، نورون‌های جدید تولید می‌کنند.

🔍 با استفاده از الگوریتم مرتب‌سازی دیجیتال (DSA)، تیم تحقیقاتی داده‌های پیچیده ژنتیکی را تحلیل کرد و ۱۲۹ ژن فعال در NPCها را شناسایی نمود:
▪️ ۲۵ ژن با اختلالات عصبی شناخته‌شده در انسان مرتبط‌اند
▪️ ۱۵ ژن کاندید جدید ممکن است منشأ بیماری‌های عصبی ناشناخته باشند

این یافته‌ها نه‌تنها معماری مولکولی NPCها را روشن می‌کنند، بلکه نشان می‌دهند چگونه ابزارهای محاسباتی ساده می‌توانند زیست‌شناسی معنادار و جدیدی را آشکار کنند—با تأثیر مستقیم بر درک و درمان بیماری‌های عصبی مانند زوال عقل، افسردگی و ناتوانی‌های یادگیری.

📌 در گذشته تصور می‌شد مغز بزرگسالان توانایی تولید نورون‌های جدید را ندارد، اما اکنون نوروژنز به‌عنوان پدیده‌ای پذیرفته‌شده، امیدهای تازه‌ای برای درمان بیماری‌های عصبی فراهم کرده است.

👥 از اعضای کلیدی این پروژه می‌توان به دکتر میریانا مالتیک-ساواتیچ، دکتر ویلیام چوی، دکتر ژاندونگ لیو و دکتر جراردا کاپوچیو اشاره کرد.
همچنین پژوهشگرانی چون فاتح سمرسی، جیل ای. روزنفلد، تونی کلر تاکوردا، گوانتونگ کی، آنتونی دبلیو. زوگبی، یی ژونگ، هو چن و پنگفی لیو نیز در این مطالعه مشارکت داشتند.
این تیم با مؤسسات برجسته‌ای چون کالج پزشکی بیلور، مؤسسه دانکن NRI، آزمایشگاه‌های ژنتیک بیلور و دانشگاه هوستون همکاری داشتند.

تلگرام | اینستاگرام

🆔 @neurophysiology_umz

🧠 موش صحرایی؛ مدل حیوانی طلایی در نوروساینس

🐁 موش‌های صحرایی (Rattus norvegicus) به‌دلیل ویژگی‌های فیزیولوژیک، رفتاری و ژنتیکی‌شون، یکی از مدل‌های اصلی در مطالعات علوم اعصاب هستن. برخلاف موش‌های آزمایشگاهی (mouse)، مغز موش صحرایی بزرگ‌تره، ساختار قشر مغز پیچیده‌تره و در آزمون‌های رفتاری عملکرد دقیق‌تری نشون می‌ده. این ویژگی‌ها باعث می‌شن انتخاب مناسبی برای تصویربرداری عصبی، ثبت الکتروفیزیولوژیک و جراحی‌های مغزی باشه.

🔬 کاربردهای تخصصی در نوروساینس

1️⃣ الکتروفیزیولوژی و ثبت فعالیت نورونی
اندازه بزرگ‌تر مغز موش صحرایی اجازه می‌ده الکترودهای چندکاناله در نواحی مختلف مثل هیپوکامپ، قشر پیش‌پیشانی یا آمیگدالا کاشته بشن و فعالیت نورون‌ها در حین رفتار ثبت بشه.

2️⃣ اپتوژنتیک و کنترل دقیق نورونی
با استفاده از ویروس‌های حامل ژن‌های حساس به نور، می‌شه نورون‌های خاص رو هدف گرفت و با تابش نور، فعالیت‌شون رو کنترل کرد. این تکنیک برای بررسی رابطه علی بین فعالیت نورونی و رفتار بسیار قدرتمنده.

3️⃣ مدل‌سازی بیماری‌های عصبی پیچیده
از موش صحرایی برای مدل‌سازی بیماری‌هایی مثل آلزایمر، پارکینسون، اسکیزوفرنی، افسردگی و PTSD استفاده می‌شه. مثلاً در مدل آلزایمر، تزریق β-amyloid یا tau منجر به ایجاد پلاک‌های عصبی و اختلال حافظه می‌شه.

4️⃣ مطالعه مدارهای عصبی و ارتباطات مغزی
با تکنیک‌هایی مثل tract-tracing می‌شه مسیرهای ارتباطی بین نواحی مختلف مغز رو بررسی کرد؛ ابزاری کلیدی برای درک شبکه‌های شناختی و هیجانی.

5️⃣ رفتارشناسی پیشرفته
موش‌های صحرایی توانایی یادگیری پیچیده‌تری دارن. آزمون‌هایی مثل (delayed alternation)، (probabilistic reversal learning)، یا (social interaction test) برای بررسی عملکرد اجرایی، انعطاف‌پذیری شناختی و تعاملات اجتماعی استفاده می‌شن.

⚠️ نکته مهم در انتخاب مدل حیوانی
در مطالعاتی که نیاز به دقت بالا در رفتار، جراحی مغزی یا ثبت‌های نورونی پیچیده دارن، موش صحرایی انتخاب بهتریه. اما در مطالعات ژنتیکی یا نیاز به تعداد زیاد حیوان، موش آزمایشگاهی به‌دلیل دسترسی به مدل‌های تراریخته، رایج‌تره.

تلگرام | اینستاگرام

🆔 @neurophysiology_umz

🧠 کشف مدار مغزی مرتبط با افسردگی و اضطراب

مطالعه‌ای تازه روی مغز میمون‌های مارموست نشان داده که ناحیه ۴۶ در قشر پیش‌پیشانی خلفی-جانبی، نقش کلیدی در تنظیم رفتارهای مرتبط با خلق‌وخو دارد. غیرفعال‌سازی این ناحیه باعث کاهش علاقه به پاداش‌ها و افزایش حساسیت به تهدیدها می‌شود—رفتاری مشابه علائم افسردگی و اضطراب.

🔗 محققان همچنین شبکه‌ای عملکردی بین نواحی ۴۶، ۳۲ و ۲۵ کشف کرده‌اند که به تعادل این اثرات کمک می‌کند، اما جالب اینکه این تعامل فقط در نیمکره چپ مغز دیده شده است.

✨ یافته‌ها نشان می‌دهند که این مدارها چگونه انگیزه و احساسات را شکل می‌دهند و می‌توانند مسیرهای تازه‌ای برای درمان‌های هدفمند مثل کتامین یا تحریک مغناطیسی غیرتهاجمی باز کنند.

📌 آزمایش‌های کریستین وود و همکارانش نشان می‌دهد:
- غیرفعال‌سازی ناحیه A46 باعث کاهش رفتار پاداش‌جویی و افزایش واکنش به تهدید می‌شود.
- شبکه‌ای بین A46، ناحیه ۳۲ و ۲۵ فعال می‌شود تا اثرات منفی را تعدیل کند.
- این اثرات فقط در نیمکره چپ مغز مارموست دیده شده‌اند.

🔍 همان‌طور که مایکل تردوی در دیدگاهی مرتبط اشاره می‌کند، شناخت دقیق‌تر این شبکه‌ها می‌تواند به شخصی‌سازی درمان‌های افسردگی و اضطراب کمک کند.


🌐 https://neurosciencenews.com/brain-42-depression-circuit-29603/

تلگرام | اینستاگرام

🆔 @neurophysiology_umz

🧪 پژوهشگران بررسی کردند که آیا سلول‌های بنیادی اسپرم‌ساز (Spermatogonial Stem Cells یا SSCs) که به مدت شش ماه در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) نگهداری شده‌اند، پس از بازگشت به زمین می‌توانند موش‌های سالم تولید کنند یا نه؟!؟!

✅ مراحل انجام آزمایش

▫️ نگهداری در فضا: سلول‌های بنیادی اسپرم‌ساز موش‌ها به‌صورت منجمد (cryopreserved) در فریزر مخصوصی در ISS به مدت ۶ ماه نگهداری شدند.
▫️بازگشت به زمین: پس از بازگشت به دانشگاه کیوتو، سلول‌ها بدون هیچ نشانه‌ای از آسیب ظاهری، ذوب شدند و در محیط آزمایشگاهی تکثیر شدند.
▫️پیوند به بیضه موش: سلول‌های تکثیرشده به بیضه موش‌های نر پیوند زده شدند.
▫️تولید نسل جدید: طی ۳ تا ۴ ماه، موش‌های نر توانستند از طریق جفت‌گیری طبیعی، نسل جدیدی از موش‌ها را تولید کنند.

▫️موش‌های متولدشده کاملاً سالم بودند و بیان ژنی طبیعی داشتند.
▫️هیچ افزایش قابل‌توجهی در مرگ سلولی (apoptosis) یا آسیب DNA در سلول‌های بنیادی مشاهده نشد.
▫️عملکرد سلول‌های منجمدشده در فضا با سلول‌های منجمدشده روی زمین تفاوتی نداشت.
▫️این نشان می‌دهد که سلول‌های جنسی می‌توانند حداقل تا ۶ ماه در فضا بدون از دست دادن توانایی باروری نگهداری شوند.

🌍 اهمیت تحقیق

این یافته‌ها برای آینده سفرهای فضایی طولانی‌مدت، کلون‌سازی، حفظ نسل‌ها در فضا، و حتی گردشگری فضایی بسیار مهم هستند. همچنین نشان می‌دهد که نگهداری سلول‌های جنسی در فضا ممکن است امن‌تر از آن چیزی باشد که قبلاً تصور می‌شد.

تلگرام | اینستاگرام

🌐 https://www.genengnews.com/topics/translational-medicine/space-station-stem-cells-successfully-produce-healthy-mice/

🆔@neurophysiology_umz

آمیگدال، یکی از مهم‌ترین ساختارهای مغزی در پردازش احساسات، به‌ویژه ترس است. این بخش در عمق لوب گیجگاهی قرار دارد و مثل یک مرکز هشدار سریع عمل می‌کند که وقتی تهدیدی حس می‌شود، بدن را برای واکنش آماده می‌سازد.

🧠 نقش‌های کلیدی آمیگدال در ترس

🟣 تشخیص تهدید: آمیگدال اطلاعات حسی را ارزیابی می‌کند و اگر نشانه‌ای از خطر وجود داشته باشد، بلافاصله فعال می‌شود.
🟣 فعال‌سازی واکنش‌های فیزیولوژیکی: مثل افزایش ضربان قلب، بالا رفتن فشار خون، و ترشح آدرنالین برای آماده‌سازی بدن در حالت «جنگ یا گریز».
🟣 یادگیری ترس: آمیگدال با هیپوکامپ همکاری می‌کند تا خاطرات ترسناک را ثبت کند. این باعث می‌شود دفعه بعد که با موقعیت مشابهی روبه‌رو می‌شویم، سریع‌تر واکنش نشان دهیم.
🟣 ربایش آمیگدال: گاهی آمیگدال بیش‌ازحد فعال می‌شود و موقعیت‌های بی‌خطر را هم تهدید تلقی می‌کند. این حالت می‌تواند منجر به اضطراب، حملات پانیک یا واکنش‌های احساسی شدید شود.

🔄🤝 ارتباط با سایر بخش‌های مغز

🔹 هیپوکامپ: برای ثبت خاطرات هیجانی.
🔹 قشر پیش‌پیشانی: برای کنترل شناختی احساسات و تصمیم‌گیری منطقی.
🔹 ساقه مغز و هیپوتالاموس: برای تنظیم واکنش‌های خودکار بدن مثل تنفس و ضربان قلب.

تلگرام | اینستاگرام

🆔 @neurophysiology_umz

🛌 ۵ توصیه رایج خواب که ممکن است بی‌خوابی را بدتر کنند

خیلی‌ها برای بهبود کیفیت خواب‌شان به توصیه‌های معروف «بهداشت خواب» روی می‌آورند؛ مثل زود خوابیدن، دوری از صفحه‌نمایش‌ها، یا حذف کامل کافئین. اما اگر دچار بی‌خوابی هستید، این توصیه‌ها ممکن است نتیجه عکس بدهند. دکتر Kirsty Vant، پژوهشگر روان‌شناسی، پنج مورد را هشدار می‌دهد:

1️⃣ وقت بیشتر در تخت بودن
زود رفتن به تخت یا دیر بلند شدن ممکن است ارتباط ذهنی بین تخت و خواب را ضعیف کند و حس ناامیدی را تقویت کند. بهتر است زمان خواب را محدود کنید تا فشار خواب طبیعی بدن تقویت شود.

2️⃣ اجتناب کامل از صفحه‌نمایش‌ها
اگرچه نور آبی می‌تواند ملاتونین را سرکوب کند، اما برای افراد بی‌خواب، ممنوعیت کامل صفحه‌نمایش‌ها ممکن است اضطراب را بیشتر کند. استفاده هوشمندانه از محتوای آرام‌بخش مثل پادکست یا مستند ملایم می‌تواند مفید باشد.

3️⃣ حذف کامل کافئین
همه افراد به یک شکل کافئین را پردازش نمی‌کنند. برای برخی، قهوه صبحگاهی می‌تواند به تنظیم ریتم خواب-بیداری کمک کند. حذف کامل آن همیشه ضروری نیست—شناخت واکنش بدن خودتان مهم‌تر است.

4️⃣ وسواس در بهینه‌سازی خواب
بازار محصولات خواب میلیاردی شده، اما تمرکز بیش‌ازحد روی کیفیت خواب می‌تواند منجر به اضطراب و اختلالی به نام «ارتوسومنیا» شود. خواب یک عملکرد خودکار بدن است—گاهی بهتر است کمتر نگرانش باشیم.

5️⃣ انتظار خواب یکسان هر شب
خواب سالم همیشه ثابت نیست. عوامل مختلفی مثل استرس، سلامت جسمی، سن و شرایط زندگی بر آن تأثیر می‌گذارند. انتظار خواب کامل و بی‌نقص هر شب، غیرواقعی و آسیب‌زننده است.

💡 اگر با بی‌خوابی دست‌وپنجه نرم می‌کنید، درمان‌های علمی مثل CBT-I (رفتاردرمانی شناختی برای بی‌خوابی) یا داروهای جدید مثل آنتاگونیست‌های اورکسین می‌توانند مؤثر باشند. بی‌خوابی رایج است اما قابل درمان☺️


🌐 https://www.sciencealert.com/these-5-common-sleep-tips-can-make-insomnia-worse-expert-warns

تلگرام | اینستاگرام

🆔 @neurophysiology_umz

🧠 فعالیت مغز و ریتم شبانه‌روزی

ریتم شبانه‌روزی یا ساعت زیستی بدن، یک چرخه‌ی تقریباً ۲۴ ساعته‌ست که توسط ساختاری در مغز به نام هسته‌های سوپراکیاسماتیک (SCN) در هیپوتالاموس کنترل می‌شه. این ریتم‌ها تعیین می‌کنن که چه زمانی بدن و مغز تمایل به بیداری، تمرکز، خواب، یا خلاقیت دارن.

🔍 تحلیل گزینه‌ها:

🔵 صبح‌ها، مخصوصاً بعد از قهوه
- برای بسیاری از افراد، به‌ویژه "صبح‌گراها"، مغز در ساعات اولیه‌ی روز فعال‌تره.
- سطح کورتیزول (هورمون بیداری) صبح‌ها بالاست، که باعث افزایش هوشیاری می‌شه.
- مصرف کافئین هم با بلوک گیرنده‌های آدنوزین، احساس خستگی رو کاهش می‌ده و تمرکز رو بالا می‌بره.

🔵 شب‌ها، وقتی همه خوابن و تو خلاق می‌شی
- بعضی‌ها به‌ویژه "شب‌گراها"، در ساعات پایانی شب به اوج خلاقیت و تمرکز می‌رسن.
- در سکوت شب، با کاهش محرک‌های محیطی، ذهن آزادتر می‌تونه فکر کنه.
- مطالعات نشون دادن که تفکر واگرا (نوعی از خلاقیت) در شب‌ها می‌تونه افزایش پیدا کنه، مخصوصاً وقتی فرد خسته‌ست اما هنوز بیداره.

🔵 بستگی به ریتم شبانه‌روزی هر فرد داره

✅ کاملاً درست. افراد از نظر ژنتیکی و رفتاری به سه دسته‌ی اصلی تقسیم می‌شن:
- صبح‌گراها (Larks): زود بیدار می‌شن، صبح‌ها عملکرد بهتری دارن.
- شب‌گراها (Owls): دیر می‌خوابن، شب‌ها خلاق‌تر و متمرکزترن.
- میان‌گراها (Hummingbirds): بین این دو گروه قرار دارن.
- این تفاوت‌ها به بیولوژی، سبک زندگی، سن، و حتی ژن‌ها مربوط می‌شن.

🧬 نتیجه‌گیری علمی:
فعالیت مغز در صبح یا شب، یک موضوع کاملاً شخصی‌سازی‌شده است و به ریتم شبانه‌روزی هر فرد بستگی داره. هیچ زمان "بهترین"ی برای همه وجود نداره—بلکه باید زمان‌هایی رو پیدا کنیم که بدن و ذهنمون در اوج خودشون هستن.

تلگرام | اینستاگرام

🆔 @neurophysiology_umz

🆔 @neurophysiology_umz

🟣مغزت هنوزم حرفی برای گفتن داره، حتی بعد از شصت سالگی🟣

🧠 برخی لایه‌های مغز با افزایش سن قوی‌تر می‌شن‼️‼️

🟣برخلاف تصور رایج که با افزایش سن مغز تحلیل می‌ره، پژوهش جدیدی نشون داده که بعضی بخش‌های مغز نه‌تنها ضعیف نمی‌شن، بلکه حتی ضخیم‌تر و فعال‌تر هم می‌شن‼️

🟣این مطالعه روی مغز انسان و موش‌ها انجام شده و تمرکز اصلی‌اش روی ناحیه‌ای به نام قشر حسی-جسمی اولیه )primary somatosensory cortex) بوده—بخشی از مغز که اطلاعات لمسی رو پردازش می‌کنه.

🔍 یافته‌های کلیدی:

🔹 این ناحیه از مغز مثل یک «برج کرپ» از لایه‌های نازک تشکیل شده.
🔹لایه‌های میانی و بالایی در افراد مسن ضخیم‌تر بودن، در حالی که لایه‌های پایینی نازک‌تر شدن.
🔹لایه‌های بالایی مسئول پردازش تعاملات پیچیده مثل حرکت انگشت‌ها هنگام گرفتن اشیاء هستن.
🔹لایه‌های پایینی که وظیفه تنظیم شدت حس‌ها رو دارن، کمتر تحریک می‌شن و با افزایش سن تحلیل می‌رن.

💡 نکته جالب:

🟢با اینکه لایه‌های پایینی نازک‌تر می‌شن، اما مغز با افزایش محتوای میلین و فعالیت نورون‌های خاص، این کاهش رو جبران می‌کنه—نشونه‌ای از انعطاف‌پذیری عصبی (Neuroplasticity) حتی در سنین بالا

🗣️ دکتر Esther Kühn می‌گه:

«مغز اون بخش‌هایی رو حفظ می‌کنه که بیشتر استفاده می‌شن. این یعنی با تحریک مناسب، می‌تونیم روند پیری مغز رو تا حدی کنترل کنیم.»

📌 نتیجه؟
فعال نگه‌داشتن مغز—با لمس، حرکت، یادگیری و تعامل—می‌تونه به حفظ عملکرد مغز در دوران سالمندی کمک کنه.✅

تلگرام | اینستاگرام

🆔 @neurophysiology_umz

🔍 تحلیل علمی اندام‌ها:

- قلب: پمپ مرکزیه که مواد رو به مغز می‌رسونه، ولی خودش تولیدکننده نیست.
🔸 نقش: مثل کابل شارژ

- ریه ✅: اکسیژن حیاتی مغز رو تأمین می‌کنه؛ بدونش مغز از کار می‌افته.
🔸 نقش: مثل شارژر لپ‌تاپ

- کبد: سوخت مغز رو تنظیم می‌کنه، اما غیرمستقیم.
🔸 نقش: مثل پاوربانک

- معده: مواد اولیه رو آماده می‌کنه، ولی فاصله زیادی تا مغز داره.
🔸 نقش: مثل انبار قطعات

⚡ جمع‌بندی:
مغز = لپ‌تاپ
ریه = شارژر
قلب = کابل
کبد = پاوربانک
معده = انبار قطعات

تلگرام | اینستاگرام

🆔 @neurophysiology_umz

🎬 انیمیشن کوتاه Save Ralph با محوریت تست مواد آرایشی بهداشتی بر روی حیوانات و تأثیرات آن

کارگردان: اسپنسر ساسر

سال تولید: 2021

#دانستنیهای_شیمی

🌍 وقتی زمین داغ می‌شود، دل‌ها هم سنگین‌تر می‌شوند...

تحقیقی تازه از MIT نشان می‌دهد که گرمای شدید فقط پوست را نمی‌سوزاند، بلکه احساسات را هم می‌خراشد. با بررسی ۱.۲ میلیارد پست از شبکه‌های اجتماعی در ۱۵۷ کشور، دانشمندان فهمیدند که وقتی دما از ۳۵ درجه سانتی‌گراد بالاتر می‌رود، حال و هوای مردم به‌طور چشمگیری منفی‌تر می‌شود—تا ۲۵٪ در کشورهای کم‌درآمد و ۸٪ در کشورهای پردرآمد.

📉 اوبرادوویچ، یکی از پژوهشگران، می‌گوید: «اکنون دیگر واضح است که آب‌وهوا احساسات را در مقیاس جهانی تغییر می‌دهد.»

اما ماجرا فقط به آمار ختم نمی‌شود...

🔄 با تغییرات اقلیمی، کمک به مردم برای سازگاری با شوک‌های عاطفی ناشی از گرما، به یک ضرورت اجتماعی تبدیل خواهد شد. این فقط یک بحران زیست‌محیطی نیست—بلکه یک چالش احساسی است.

👥 البته محققان هشدار می‌دهند که کاربران شبکه‌های اجتماعی نماینده کامل جمعیت نیستند؛ کودکان و سالمندان کمتر در این فضا حضور دارند. اما همین گروه‌ها، آسیب‌پذیرترین‌ها در برابر گرمای شدید هستند. یعنی تأثیر واقعی، حتی فراتر از چیزی‌ست که در داده‌ها دیده می‌شود.

🔬 این تحقیق بخشی از پروژه «احساسات جهانی» در آزمایشگاه شهرسازی پایدار MIT است. داده‌های آن به‌صورت عمومی منتشر شده تا به محققان، سیاست‌گذاران و جوامع کمک کند برای آینده‌ای داغ‌تر، آماده‌تر باشند.

💬 ژنگ، استاد دانشگاه MIT، می‌گوید: «امیدواریم این منبع، ابزاری باشد برای ساختن جهانی مقاوم‌تر در برابر گرما—نه فقط از نظر فیزیکی، بلکه از نظر احساسی.»

تلگرام | اینستاگرام

🆔 @neurophysiology_umz

🧠 ایمپلنت‌هایی که ذهن را می‌خوانند؛ معجزه‌ای پزشکی با چالش‌های اخلاقی

برای اولین بار، محققان دانشگاه استنفورد موفق شدند با استفاده از ایمپلنت مغزی و هوش مصنوعی، گفتار درونی افراد فلج را در لحظه رمزگشایی کنند. این فناوری نویدبخش ارتباطی نو برای کسانی‌ست که توانایی صحبت کردن ندارند.

🔹 چطور کار می‌کند؟
رابط مغز و کامپیوتر (BCI) با کاشت الکترود در قشر حرکتی مغز، سیگنال‌های عصبی را ثبت کرده و با کمک مدل‌های هوش مصنوعی، واج‌ها را به کلمات و جملات تبدیل می‌کند. دقت ترجمه جملات تصور شده تا ۷۴٪ گزارش شده است.

🔹 مزایا:
- ارتباط بدون نیاز به حرکت یا صدا
- کاهش خستگی در استفاده طولانی‌مدت
- افزایش استقلال برای افراد دارای معلولیت شدید

🔐 حریم ذهن؛ چالش اخلاقی عصر ایمپلنت‌های مغزی

نیتا فراهانی، استاد حقوق دانشگاه دوک، هشدار داده که با پیشرفت این فناوری، مغز انسان شفاف‌تر می‌شود و باید برای حفظ حریم ذهنی، مرزهای جدیدی تعریف کنیم. او می‌گوید: «دوران شفافیت مغز، مرزی کاملاً جدید برای ماست.»

🔸 محققان استنفورد برای محافظت از افکار خصوصی، سیستم رمز عبور ذهنی طراحی کرده‌اند. رمز «چیتی چیتی بنگ بنگ» با موفقیت ۹۸٪ مانع رمزگشایی ناخواسته گفتار درونی شد.

🔸 متخصصان اخلاق زیستی این اقدام را گامی مثبت دانسته‌اند که به بیماران قدرت انتخاب می‌دهد: چه اطلاعاتی را، چه زمانی و با چه کسی به اشتراک بگذارند.

🧩 اما محدودیت‌ها همچنان پابرجاست:
- بسیاری از افکار انسان غیرکلامی و پیچیده‌اند
- رمزگشایی گفتار درونی هنوز کامل نیست
- دستگاه‌ها نیاز به آموزش و تنظیمات مداوم دارند
- کاشت‌ها تهاجمی‌اند و واژگان محدود باقی مانده

👁️‍🗨️ اولینا فدورنکو از MIT هشدار داده که بسیاری از افکار خودجوش انسان «جملات زبانی خوش‌ساخت نیستند» و رمزگشایی آنها دشوار است.

کونز، نویسنده اصلی مطالعه، اذعان دارد که این فناوری هنوز در مرحله اثبات مفهوم است و برای استفاده گسترده، نیاز به سال‌ها توسعه دارد.

⚖️ این پیشرفت‌ها بحث «حقوق عصبی» را داغ کرده‌اند؛ آیا در آینده باید از «امنیت روانی» خود مثل سایر حقوق انسانی محافظت کنیم؟

✨ این فناوری، در کنار امید به ارتباط برای افراد محروم از گفتار، آینده‌ای را ترسیم می‌کند که در آن حتی سکوت‌ها هم می‌توانند سخن بگویند.

تلگرام | اینستاگرام

🆔 @neurophysiology_umz