💡Yaqinda sizlardan Stenford professorlari taklif qilgan qadriyatlar ro‘yxatidan o‘zingiz uchun eng muhim deb bilgan to‘rttasini tanlab ko‘rishingizni so‘ragandim.
Izohlarda ko‘pchilik menga “siz o‘zingiz qaysi qadriyatlarni tanladingiz?” deb yozishdi. Bugun shu savolga javob bermoqchiman.

Bu qadriyatlar bir kunning ichida paydo bo‘lmagan. Ular yillar davomida hayot o‘rgatgan saboqlar, xatolar, sinovlar, ilhom va chuqur mulohazalar ichida shakllangan. Hozirgi kundagi har bir qarorim, tanlovim, yo‘nalishim mana shu qadriyatlarga suyanadi.

Birinchisi — yetakchilik (Leadership). Men uchun yetakchilik lavozim yoki buyruq berish emas. Bu — og‘ir paytda orqaga chekinmaslik, mas’uliyatni o‘z zimmasiga olish. Chin yetakchi kerak bo’lsa o’z halovatidan voz kechib, qolganlarning farovonligi uchun o’z hayotini bag’ishlaydi. Bu qadriyatni hayotimda his qilganman. Ayniqsa, O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining islohotlari va xalqqa xizmat yo‘lida qabul qilgan jasoratli qarorlaridan katta ilhom olganman. Prezident jamoasida ishlash imkoniga ega bo‘lganim, yetakchilikni kitoblardan emas, amalda ko‘rishimga sabab bo‘ldi. Aynan shu tajriba meni dunyoning eng nufuzli universitetlaridan biri — Stenfordda bilim va tajribamni chuqurlashtirishga undadi.

Ikkinchi qadriyat — jasorat (Boldness). Ko‘pchilik “qanday bo‘larkin deb kuzatadi”. Lekin birinchi qadamni kimdir qo‘yishi kerak. Men uchun jasorat — bu “men boshlayman” deyish. Bu shunchaki tavakkal qilish emas, og’ir sinovga ham chin qalbdan tayyorlanib javobgarlikni zimmasiga olishdir. Hayotimdagi eng katta o‘zgarishlar aynan shunday qadamlar bilan boshlangan. Jasorat bo‘lmasa, hech narsa o‘zgarmaydi.

Uchinchisi — sevgi (Love). Bu faqat iliq hislar emas, bu yurak bilan yashash va har bir harakatga mehr qo‘shishdir. Men chin yurakdan ish qilmasam, ichimda halovat bo‘lmaydi. Sevgi — odamlarni tinglash, tushunishga harakat qilish, ularga borlig‘ing bilan mavjud bo‘lish. Ayniqsa, bu qadriyat men uchun oila orqali yanada chuqur ma’no kasb etgan. Oila — bu sadoqat, sabr va mehr maktabi. Men oilamdan sevishni o‘rgandim. Faqat gap bilan emas, vaqt, e’tibor va harakat bilan.

To‘rtinchisi — donishmandlik (Wisdom). Bu ko‘p kitob o‘qish emas. Bu hayotni his qilish. To‘xtab, chuqur nafas olib, oqibatni oldindan ko‘ra bilish. Men uchun donishmandlik — bu shoshilmaslik, odamlarni hukm qilmaslik, sabr bilan tinglash, keyin mulohaza qilish. Bu qadriyat menga barqarorlik beradi, ichimni tinch qiladi. Yillar davomida eng to‘g‘ri qarorlarim aynan shu holatda tug‘ilgan.

Mana shu to‘rt qadriyat — yetakchilik, jasorat, sevgi va donishmandlik — mening harakatlarimga yo‘l ko‘rsatadi. Har safar yangi qaror oldida turganimda, o‘zimdan so‘rayman: bu qadriyatlarimga to‘g‘ri keladimi?

Siz ham shu savolni o‘zingizga bering. Chunki qadriyatlar insonni boshqalardan ustun bo’lishga emas, qalbingizdagi, ichingizdagi o’zlikni, kuchni anglashga xizmat qiladi, sabab bo’ladi.

@stanford_kundaligi