در چه نقطه‌ای تصمیم می‌گیرید مقاومت کنید و پاسخ متقابل بدهید؟ توهین‌ها، بی‌عدالتی‌ها، تحقيرها یا ظلم و ستم‌ها چه قدر باید بیشتر شوند تا بپذیرید که بگویید دیگر بس است؟ آن خطی را که مشخص می‌کند دیگر کافی است، کجا می‌کشید؟ از نظر آلبر کامو آن خطی که هیچکس نمی‌تواند از آن بگذرد، آن نقطه‌ی طغیان نهایی، می‌تواند چیزهای زیادی درباره‌ی خودمان به ما بگوید.
《ایده‌های بزرگ فلسفی، جانی تامسون》
@ourcafephilo

قدرت پنهانِ شما توانایی استفاده از منطق و تصمیم‌گیری است، هر قدر کوچک یا محدود.  به وجوهی از زندگی فکر کنید که در آن‌ها تحت زور یا اجبار قرار می‌گیرید. انتخاب‌های پیش رویتان چه چیزهایی اند؟ اگر به این مسئله فكر کنید، از کثرت انتخاب‌های تان تعجب خواهید کرد.
《روزنگار رواقی گری، رایان هالیدی، استیون هانسلمن》
@ourcafephilo

زندگی، رقصیدن نیست:
هنر زندگی کردن بیشتر شبیه به کشتی گرفتن است تا رقصیدن؛ چون زندگیِ هنرمندانه، در گرو آمادگی برای ایستادن مقابل حمله‌های ناگهانی و غیرمنتظره است. "مارکوس اورلیوس، تأملات"

《روزنگار رواقی گری، رایان هالیدی، استیون هانسلمن》
@ourcafephilo

علیه غرور:
خودت را باد نکن؛ کوچکترین سوزن، تو را می‌ترکاند.

《حکمت شادان، فردریش نیچه》
@ourcafephilo

اگر خوشبختی چیزی است که به دنبال آن هستید، با این فرض شروع کنید که هیچ کسِ دیگری، نمی‌تواند آن را به شما بدهد. هر کس که می‌خواهد شخص دیگری به او احساس رضایت بدهد، اغلب ناراضی تر می‌شود.
《پرسش‌های بزرگ زندگی، اُم سوآمی، مترجم: #مرتضی_براتی》
@ourcafephilo

چنان‌چه بخواهیم سطح زندگی‌خویش را ارتقا دهیم، از خدمات رسانی به یکدیگر، گریز و گزیری نداریم؛ زیرا وظیفهء  ما به عنوان عضوی از یک پیکر، چنین ایجاب می‌کند. پس برای نیل به یک زندگانی شادمانه، می‌بایست در تحقق رفاه همگانی سهیم شویم.
《فلسفی زیستن، جوناس سالز جيير》
@ourcafephilo

ما می‌توانيم بگوییم که ثروتمندترین فرد کسی نیست که بيشترينها را دارد، بلکه کسی است که از داشته‌هایش رضایت بیشتری دارد؛ و اینکه پُرآرزویی برای خرسندی و شادکامی مضر است، اما راضی بودن مفید و پربار است.
   《در باب رها کردن امور،  اینسل گنگر، ترجمه‌ء #مرتضی_براتی》
@ourcafephilo

کسی که راه خویش را در دل جنگل به کلّی گم کرده است و با این حال به سختی می‌کوشد تا دیگربار از جنگل رهایی یابد، گاه گذرگاه تازه‌ای می‌يابد که کسی از وجود آن باخبر نیست.
《انسانی، زیادہ انسانی، فردریش نیچه》
@ourcafephilo

رنج یک وضعیت ذهنی است. مثل توهین، احساس کردن این وضع ذهنی معمولاً نیازمندِ همراهی داوطلبانه خود شماست. دیگران می‌توانند علی‌رغم میل ما، دردی را به ما تحمیل کنند، اما بسیار بعید است که بتوانند بدون رضایت ضمنیمان باعث شوند رنج بکشیم.
《پرسش‌های بزرگ، لو مارينف》
@ourcafephilo

فقط وقتی زندگی کسی پژمرده می‌شود و شروع به از هم پاشیدن می‌کند، می‌توانیم واقعاً میزان قطع ارتباط و افسردگی او را درک کنیم. افسردگی نبود شادی نیست. فقدان زندگی و اراده است. فرد درگیر با افسردگی، ارادۀ انجام هر کاری را از دست می‌دهد -حتی ارادۀ زندگی کردن را.
《وقتی حال همه خراب است، اُم سوامی، مترجم: #مرتضی_براتی》
@ourcafephilo

هر خشونت، در اصل بازگشتی است به حیوانیت، به این معنا که مبارزهء نیروهای فکری یا حق اخلاقی را ناکارا جلوه می‌دهد و مبارزه نیروهای بدنی را جایگزین آن می‌کند.
《در باب حکمت زندگی، آرتور شوپنهاور》
@ourcafephilo

تصویری که اپیکتتوس از زئوس ارائه می‌دهد تصویری شبیه یک مربی ورزش است: "این سختی‌ها هستند که جوهرهء انسان را آشکار می‌کنند. بنابراین وقتی گرفتار چیزی شدی به یاد داشته باش که خداوند همانند یک مربی، تو را با حریفی جوان و تنومند رویارو می‌کند." چرا چنین می‌کند؟ برای این‌که تو را قوی و نیرومند کند؛ تا بتوانی "قهرمان المپیک شوی"...
《فلسفه‌ای برای زندگی، ویلیام اروین》
@ourcafephilo

با وجود اهمیتی که تندرستی برای همه دارد، چه بسا برخی، تندرستی خود را با چیزهای خوب دیگری تاخت بزنند و این کار آن‌ها موجّه و حتی ستایش برانگيز باشد. نمونه‌اش هنگامی است که کسی تندرستی اش را فدای زندگی یا آزادی دیگران می‌کند.
《معرفت شناسی، لیندا زاگزبسکی》
@ourcafephilo

اگر بتوانید هنر پاک کردن آثار روانی خود را بیاموزید، می‌توانيد طوری زندگی کنید که گویی هر سپیده‌دم واقعاً روزی جدید را برای شما به ارمغان می‌آورد - روزی فارغ از باروبُنهء دیروز و نگرانی‌های فردا.
《وقتی حال همه خراب است، اُم سوامی، مترجم: #مرتضی_براتی》
@ourcafephilo

کتاب خوب می‌تواند نوری در تاریکی باشد. کتاب خوب می‌تواند تنهایی را درمان کند، ذهن‌ها يا حتی دنیا را تغییر دهد. کتاب خوب شبیه جادو است.
《دختر بد خوب، آلیس فینی》
@ourcafephilo

افکار و احساسات نادرست مانند خشونت - چه انجام شده باشد، چه منجر شده باشد که انجام شود یا حتی تأیید شود - در واقع هر فکری با منشأ میل، خشم یا توهم، خواه متوسط یا شدید - همگی به درد و بدبختی بی‌پایان منجر می‌شود.
《وقتی حال همه خراب است، اُم سوامی، مترجم: #مرتضی_براتی》
@ourcafephilo

زندگی توام با فضیلت:
خودِ آرمانی تان را در هر لحظه از زندگی علنی کنید. اگر می‌خواهيد بهترین و برترین خود را بیرون بکشید و از این حال شاد و سرخوش شوید، باید هر چه بیشتر فاصله خود آرمانی تان را با آنچه که هم اکنون در واقعیت هستید،  کم کنید.
《فلسفی زیستن، جوناس سالز جيير》
@ourcafephilo

زنون در جمهوری خود گفته است فقط کسانی  که خرد و سایر فضائل را دارند، می‌توان شهروندان واقعی، دوستان، خویشاوندان و انسان‌های آزاد دانست و کسانی که خرد ندارند، محکوم به دشمن بودن و خصومت و برده و بیگانه بودن با یکدیگر  هستند.
《فلسفه رواقی و هنر شادکامی، دونالد رابرتسون، مترجم: #مرتضی_براتی 》
@ourcafephilo

تنها دو نوع مصیبت وجود دارد: مصیبت داشتن و مصیبت نداشتن. ما یا از این رنج می‌بریم که چیزی داریم که آن را نمی‌خواهیم یا به این خاطر رنج می‌بریم که چیزی را که می‌خواهیم نداریم؛ تجربه رنج در هر دو مورد ـ یعنی طعم آن - دقیقاً یکیست.
《پرسش‌های بزرگ، لو مارینف》
@ourcafephilo

مسیر سعادت و آرامش با مسئولیت آغاز می‌شود. گام‌های مسئولانه‌ بردارید، سخنان مسئولانه بگویید، مسئولانه عمل کنید. دیری نپاید که لذت آرامش درونی بر آگاهیتان می‌نوازد، مانند نسیم بهاری بر درختان شکوفا، روحتان را نوازش می‌کند.
《پرسش‌های بزرگ زندگی، اُم سوآمی، مترجم: #مرتضی_براتی》
@ourcafephilo