عوارض سینوزیت:
در موارد نادر اما مهم، عفونت باکتریایی سینوس‌ها ممکن است به بافت‌های اطراف گسترش یافته و منجر به عوارضی شدید یا حتی تهدیدکننده حیات شود؛ از جمله گسترش به حدقه چشم (اربیت)، سیستم عصبی مرکزی یا سایر بافت‌های مجاور.
برخی از علائم و نشانه‌های این عوارض ممکن است در معاینه فیزیکی به‌وضوح دیده شوند، مانند:
بی‌حالی
ظاهر توکسیک یا لتارژی
تغییر وضعیت هوشیاری
اما برخی علائم دیگر ممکن است خفیف‌تر بوده و نیاز به بررسی دقیق عصبی برای شناسایی داشته باشند.
علائمی که می‌توانند نشانه بروز عوارض باشند شامل:
سردردی که شدیدتر از معمول بوده و پایدار است
تورم، التهاب یا قرمزی اطراف چشم (پری‌اربیتال)
تغییر در سطح هوشیاری یا رفتار
سفتی گردن یا سایر علائم مربوط به مننژیت پروپتوزیس
اختلال در عملکرد اعصاب مغزی
حرکات غیرطبیعی چشم‌ها
فلج حرکات چشمی یا درد هنگام حرکت چشم
اختلالات بینایی (مانند دوبینی یا کاهش دید)
علائم افزایش فشار داخل جمجمه، مانند:
تهوع
استفراغ
ادم پاپی
#سینوزیت
تهیه‌شده توسط:
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
در موارد نادر اما مهم، عفونت باکتریایی سینوس‌ها ممکن است به بافت‌های اطراف گسترش یافته و منجر به عوارضی شدید یا حتی تهدیدکننده حیات شود؛ از جمله گسترش به حدقه چشم (اربیت)، سیستم عصبی مرکزی یا سایر بافت‌های مجاور.
برخی از علائم و نشانه‌های این عوارض ممکن است در معاینه فیزیکی به‌وضوح دیده شوند، مانند:
بی‌حالی
ظاهر توکسیک یا لتارژی
تغییر وضعیت هوشیاری
اما برخی علائم دیگر ممکن است خفیف‌تر بوده و نیاز به بررسی دقیق عصبی برای شناسایی داشته باشند.
علائمی که می‌توانند نشانه بروز عوارض باشند شامل:
سردردی که شدیدتر از معمول بوده و پایدار است
تورم، التهاب یا قرمزی اطراف چشم (پری‌اربیتال)
تغییر در سطح هوشیاری یا رفتار
سفتی گردن یا سایر علائم مربوط به مننژیت پروپتوزیس
اختلال در عملکرد اعصاب مغزی
حرکات غیرطبیعی چشم‌ها
فلج حرکات چشمی یا درد هنگام حرکت چشم
اختلالات بینایی (مانند دوبینی یا کاهش دید)
علائم افزایش فشار داخل جمجمه، مانند:
تهوع
استفراغ
ادم پاپی
#سینوزیت
تهیه‌شده توسط:
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍5🙏3❤2
اطلاعات ایمنی یا اثربخشی کمی درباره دوزهای واکسن ها که پیش از ۶ هفتگی داده می‌شوند وجود دارد، و واکسن‌ها برای این استفاده مجوز ندارند. اطلاعات موجود نشان می‌دهد که پاسخ ایمنی به دوزهایی که پیش از ۶ هفتگی تزریق می‌شوند ضعیف است و در مورد واکسن هموفیلوس آنفلوآنزای نوع B (Hib)، این واکنش حتی می‌تواند برای نوزاد مضر باشد، زیرا ممکن است پاسخ ایمنی به دوزهای بعدی واکسن هموفیلوس کاهش یابد.
استثنا در این میان واکسن هپاتیت B است، زیرا نوزادان حتی از روز تولد می‌توانند به آن پاسخ ایمنی مناسبی بدهند و تزریق این واکسن در زمان تولد برای محافظت از نوزادان متولد شده از مادران HBsAg مثبت ضروری است.
CDC 2022
تفاوت‌های اصلی بین واکسن پلی‌ساکاریدی پنوموکوک (PPSV23) و واکسن‌های کونژوگه پنوموکوک (PCV13، PCV15، PCV20):
واکسن پلی‌ساکاریدی شامل پلی‌ساکاریدهای مختلف (زنجیره‌های قندهای پیچیده) از سروتیپ‌های مختلف به‌عنوان آنتی‌ژن است. واکسن‌های کونژوگه، پلی‌ساکاریدهای سروتیپ‌های مختلف را به یک پروتئین حامل به نام CMR197 متصل (کونژوگه) کرده‌اند.
پاسخ ایمنی به واکسن PPSV23 یک پاسخ ایمنی مستقل از سلول T است، در حالی که پاسخ ایمنی به واکسن‌های PCV وابسته به سلول T است که باعث تولید سلول‌های B حافظه (memory B-cell) میشود و باعث کاهش ناقل بودن باکتری در دستگاه تنفسی می‌گردد. واکسن PPSV23 باعث کاهش ناقل بودن باکتری نمی‌شود.
CDC
#واکسن
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
استثنا در این میان واکسن هپاتیت B است، زیرا نوزادان حتی از روز تولد می‌توانند به آن پاسخ ایمنی مناسبی بدهند و تزریق این واکسن در زمان تولد برای محافظت از نوزادان متولد شده از مادران HBsAg مثبت ضروری است.
CDC 2022
تفاوت‌های اصلی بین واکسن پلی‌ساکاریدی پنوموکوک (PPSV23) و واکسن‌های کونژوگه پنوموکوک (PCV13، PCV15، PCV20):
واکسن پلی‌ساکاریدی شامل پلی‌ساکاریدهای مختلف (زنجیره‌های قندهای پیچیده) از سروتیپ‌های مختلف به‌عنوان آنتی‌ژن است. واکسن‌های کونژوگه، پلی‌ساکاریدهای سروتیپ‌های مختلف را به یک پروتئین حامل به نام CMR197 متصل (کونژوگه) کرده‌اند.
پاسخ ایمنی به واکسن PPSV23 یک پاسخ ایمنی مستقل از سلول T است، در حالی که پاسخ ایمنی به واکسن‌های PCV وابسته به سلول T است که باعث تولید سلول‌های B حافظه (memory B-cell) میشود و باعث کاهش ناقل بودن باکتری در دستگاه تنفسی می‌گردد. واکسن PPSV23 باعث کاهش ناقل بودن باکتری نمی‌شود.
CDC
#واکسن
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍6❤2
(Papular Purpuric Gloves and Socks Syndrome یا PPGSS)
معمولاً توسط پاروویروس B19 (Parvovirus B19) که یک ویروس DNA تک‌رشته‌ای است ایجاد میشود. این ویروس به رده گلبول های های قرمز در مغز استخوان حمله می‌کند. انتقال آن از طریق قطرات تنفسی صورت می‌گیرد و دوره نهفتگی آن معمولاً ۷ تا ۱۰ روز است.
این سندروم معمولاً الگوی فصلی دارد و بیشتر در بهار و تابستان دیده میشود. همچنین، این سندروم با عوامل دیگری هم مرتبط بوده است، از جمله:
هپاتیت B
سیتومگالوویروس (CMV)
ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus)
ویروس هرپس انسانی نوع ۶ (Human Herpesvirus 6) که عامل رزئولا (roseola) است
سرخک (Measles)
ویروس کوکساکی B ( که عامل بیماری دست، پا و دهان است
واکنش‌های دارویی
Prodromal phase:
عفونت با پاروویروس B19 معمولاً باعث بروز علائم غیراختصاصی ویروسی میشود، از جمله تب خفیف، سردرد و درد مفاصل .
PPGSS سپس
به‌سرعت پیشرفت می‌کند و به‌صورت اریتم و ادم دردناک و متقارن در دست‌ها و پاها ظاهر میشود.
به‌زودی پتشی و پورپورا در کف دست‌ها و پاها ایجاد میشود و ممکن است به سطوح پشتی دست‌ها و پاها گسترش یابد.
ممکن است وزیکول و بول (تاول‌های بزرگ‌تر) ایجاد شوند و در ادامه پوسته‌ریزی و کنده شدن پوست رخ دهد.
راش پوستی در محدوده مچ دست‌ها و مچ پاها کاملاً مشخص و مرزبندی‌شده است.
ناحیه‌های دیگری هم ممکن است درگیر شوند، از جمله گونه‌ها، آرنج‌ها، زانوها، داخل ران‌ها، سر آلت تناسلی، باسن و vulva .
بزرگی غدد لنفاوی شایع است. همچنین علائم عصبی نیز ممکن است بروز کنند.
DermNetnz.org
#PPGSS
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
معمولاً توسط پاروویروس B19 (Parvovirus B19) که یک ویروس DNA تک‌رشته‌ای است ایجاد میشود. این ویروس به رده گلبول های های قرمز در مغز استخوان حمله می‌کند. انتقال آن از طریق قطرات تنفسی صورت می‌گیرد و دوره نهفتگی آن معمولاً ۷ تا ۱۰ روز است.
این سندروم معمولاً الگوی فصلی دارد و بیشتر در بهار و تابستان دیده میشود. همچنین، این سندروم با عوامل دیگری هم مرتبط بوده است، از جمله:
هپاتیت B
سیتومگالوویروس (CMV)
ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus)
ویروس هرپس انسانی نوع ۶ (Human Herpesvirus 6) که عامل رزئولا (roseola) است
سرخک (Measles)
ویروس کوکساکی B ( که عامل بیماری دست، پا و دهان است
واکنش‌های دارویی
Prodromal phase:
عفونت با پاروویروس B19 معمولاً باعث بروز علائم غیراختصاصی ویروسی میشود، از جمله تب خفیف، سردرد و درد مفاصل .
PPGSS سپس
به‌سرعت پیشرفت می‌کند و به‌صورت اریتم و ادم دردناک و متقارن در دست‌ها و پاها ظاهر میشود.
به‌زودی پتشی و پورپورا در کف دست‌ها و پاها ایجاد میشود و ممکن است به سطوح پشتی دست‌ها و پاها گسترش یابد.
ممکن است وزیکول و بول (تاول‌های بزرگ‌تر) ایجاد شوند و در ادامه پوسته‌ریزی و کنده شدن پوست رخ دهد.
راش پوستی در محدوده مچ دست‌ها و مچ پاها کاملاً مشخص و مرزبندی‌شده است.
ناحیه‌های دیگری هم ممکن است درگیر شوند، از جمله گونه‌ها، آرنج‌ها، زانوها، داخل ران‌ها، سر آلت تناسلی، باسن و vulva .
بزرگی غدد لنفاوی شایع است. همچنین علائم عصبی نیز ممکن است بروز کنند.
DermNetnz.org
#PPGSS
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍8
«نیتریت ادراری از نیترات‌های موجود در رژیم غذایی توسط باکتری‌های گرم‌منفی روده‌ای در ادرار تولید میشود. این تبدیل به چندین ساعت زمان نیاز دارد؛ بنابراین نمونه ادرار اول صبح بهترین حساسیت را برای این آزمایش فراهم می‌کند.
در مواردی که دفع ادرار به‌طور مکرر انجام میشود ــ همان‌طور که اغلب در نوزادان و کودکان خردسال دیده میشود ــ ممکن است زمان کافی برای تبدیل نیترات به نیتریت در مثانه وجود نداشته باشد، در نتیجه احتمال بیشتری برای ایجاد پاسخ منفی کاذب در آزمایش نیتریت نسبت به کودکان بزرگ‌تر وجود دارد (Mori و همکاران، 2010). همچنین، ادرار رقیق‌شده ممکن است باعث ایجاد پاسخ منفی کاذب شود. دلایل دیگر برای پاسخ منفی کاذب شامل عفونت با میکروب‌های گرم‌مثبت است که توانایی احیای نیترات به نیتریت را ندارند.
Campbell Urology، 2020
#UTI
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
در مواردی که دفع ادرار به‌طور مکرر انجام میشود ــ همان‌طور که اغلب در نوزادان و کودکان خردسال دیده میشود ــ ممکن است زمان کافی برای تبدیل نیترات به نیتریت در مثانه وجود نداشته باشد، در نتیجه احتمال بیشتری برای ایجاد پاسخ منفی کاذب در آزمایش نیتریت نسبت به کودکان بزرگ‌تر وجود دارد (Mori و همکاران، 2010). همچنین، ادرار رقیق‌شده ممکن است باعث ایجاد پاسخ منفی کاذب شود. دلایل دیگر برای پاسخ منفی کاذب شامل عفونت با میکروب‌های گرم‌مثبت است که توانایی احیای نیترات به نیتریت را ندارند.
Campbell Urology، 2020
#UTI
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍6❤3
حساسیت‌زدایی (Desensitization) در مواردی که خطرات آن به‌طور قابل توجهی بیشتر از فواید احتمالی است، نباید انجام شود.
از آنجا که علت اصلی مرگ در واکنش‌های حساسیتی فوری
(Immediate Hypersensitivity Reactions)
معمولاً نارسایی تنفسی و شوک قلبی-عروقی است، بیمارانی که در معرض خطر بالای این عوارض هستند، نباید تحت پروتکل حساسیت‌زدایی قرار بگیرند.
در بیماران زیرحساسیت‌زدایی به‌طور مطلق ممنوع (absolutely contraindicated) است :
آسم کنترل‌نشده دارند،
بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) کنترل‌نشده دارند،
از نظر همودینامیکی ناپایدار هستند،
یا بیماری قلبی-عروقی (CVD) به‌خوبی کنترل‌نشده دارند.
مواردی که به‌عنوان منع نسبی (relative contraindications) محسوب می‌شوند و نیاز به ارزیابی دقیق سود و زیان دارند، شامل:
مصرف داروهای بتا-بلاکر (β-blockers)،
سابقه واکنش آنافیلاکسی شدید،
بیماری‌های مزمن کبدی، کلیوی یا سایر بیماری‌هایی که احتمال بروز واکنش شدید در حین حساسیت‌زدایی را افزایش می‌دهند.
در واکنش‌های حساسیتی تأخیری (Delayed Hypersensitivity Reactions)،
حساسیت‌زدایی در بیمارانی که واکنش‌های شدید و تهدیدکننده حیات داشته‌اند، ممنوع است.این واکنش‌های شدید عمدتاً شامل گروه متنوعی از عارضه‌های شدید پوستی (SCARs) می‌شوند مانند:
سندرم استیونز-جانسون (SJS)،
نکرولیز اپیدرمی سمی (TEN)،
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک (DRESS)،
و بثورات چرکی حاد منتشر (AGEP).
از آنجا که مکانیسم این عوارض (SCARs) عمدتاً ناشی از فعال‌سازی سلول‌های T است، کاهش اتصال IgE و جلوگیری از دگرانولاسیون mast cell از طریق تجویز تدریجی دوزهای کمتر، نمی‌تواند تحمل دارویی ایجاد کند.
همچنین بیمارانی که سابقه واکنش‌هایی نظیر واسکولیت پوستی یا سیستمیک، زخم‌های گسترده مخاطی،
iatrogenic autoimmune reactions، علائم شدید سیستمیک مانند تب، آرتریت، لنفادنوپاتی منتشر، ائوزینوفیلی شدید، یا درگیری اندام‌های داخلی یا سلول‌های خونی (مانند هپاتیت، نفریت، آگرانولوسیتوز، ترومبوسیتوپنی) داشته‌اند، نباید تحت حساسیت‌زدایی قرار گیرند
با اینکه دو مورد موفق حساسیت‌زدایی با داروی تری‌متوپریم-سولفامتوکسازول (TMP-SMX) در بیماران با سابقه SJS گزارش شده، اما به دلیل شدت واکنش و خطرات مرتبط، این رویکرد توصیه نمی‌شود.
به‌جز در مورد AGEP که یک گزارش موفق حساسیت‌زدایی با داروی اپویتین-آلفا وجود دارد، حساسیت‌زدایی در بیماران با سابقه SCARs، ممنوعیت مطلق دارد.
همچنین حساسیت‌زدایی باید با احتیاط بسیار زیاد در بیماران مبتلا به بیماری شدید کلیوی یا کبدی، بیماری قلبی-عروقی شدید، و اختلالات خودایمنی کنترل‌نشده انجام شود.
#Desensitization
#حساسیت_زدائی
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
از آنجا که علت اصلی مرگ در واکنش‌های حساسیتی فوری
(Immediate Hypersensitivity Reactions)
معمولاً نارسایی تنفسی و شوک قلبی-عروقی است، بیمارانی که در معرض خطر بالای این عوارض هستند، نباید تحت پروتکل حساسیت‌زدایی قرار بگیرند.
در بیماران زیرحساسیت‌زدایی به‌طور مطلق ممنوع (absolutely contraindicated) است :
آسم کنترل‌نشده دارند،
بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) کنترل‌نشده دارند،
از نظر همودینامیکی ناپایدار هستند،
یا بیماری قلبی-عروقی (CVD) به‌خوبی کنترل‌نشده دارند.
مواردی که به‌عنوان منع نسبی (relative contraindications) محسوب می‌شوند و نیاز به ارزیابی دقیق سود و زیان دارند، شامل:
مصرف داروهای بتا-بلاکر (β-blockers)،
سابقه واکنش آنافیلاکسی شدید،
بیماری‌های مزمن کبدی، کلیوی یا سایر بیماری‌هایی که احتمال بروز واکنش شدید در حین حساسیت‌زدایی را افزایش می‌دهند.
در واکنش‌های حساسیتی تأخیری (Delayed Hypersensitivity Reactions)،
حساسیت‌زدایی در بیمارانی که واکنش‌های شدید و تهدیدکننده حیات داشته‌اند، ممنوع است.این واکنش‌های شدید عمدتاً شامل گروه متنوعی از عارضه‌های شدید پوستی (SCARs) می‌شوند مانند:
سندرم استیونز-جانسون (SJS)،
نکرولیز اپیدرمی سمی (TEN)،
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک (DRESS)،
و بثورات چرکی حاد منتشر (AGEP).
از آنجا که مکانیسم این عوارض (SCARs) عمدتاً ناشی از فعال‌سازی سلول‌های T است، کاهش اتصال IgE و جلوگیری از دگرانولاسیون mast cell از طریق تجویز تدریجی دوزهای کمتر، نمی‌تواند تحمل دارویی ایجاد کند.
همچنین بیمارانی که سابقه واکنش‌هایی نظیر واسکولیت پوستی یا سیستمیک، زخم‌های گسترده مخاطی،
iatrogenic autoimmune reactions، علائم شدید سیستمیک مانند تب، آرتریت، لنفادنوپاتی منتشر، ائوزینوفیلی شدید، یا درگیری اندام‌های داخلی یا سلول‌های خونی (مانند هپاتیت، نفریت، آگرانولوسیتوز، ترومبوسیتوپنی) داشته‌اند، نباید تحت حساسیت‌زدایی قرار گیرند
با اینکه دو مورد موفق حساسیت‌زدایی با داروی تری‌متوپریم-سولفامتوکسازول (TMP-SMX) در بیماران با سابقه SJS گزارش شده، اما به دلیل شدت واکنش و خطرات مرتبط، این رویکرد توصیه نمی‌شود.
به‌جز در مورد AGEP که یک گزارش موفق حساسیت‌زدایی با داروی اپویتین-آلفا وجود دارد، حساسیت‌زدایی در بیماران با سابقه SCARs، ممنوعیت مطلق دارد.
همچنین حساسیت‌زدایی باید با احتیاط بسیار زیاد در بیماران مبتلا به بیماری شدید کلیوی یا کبدی، بیماری قلبی-عروقی شدید، و اختلالات خودایمنی کنترل‌نشده انجام شود.
#Desensitization
#حساسیت_زدائی
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍6❤1
در مواردی همولیز می‌تواند با کاهش شمارش رتیکولوسیت همراه باشد، به‌ویژه در مواردی که یک اختلال همزمان موجب اختلال در تولید گلبول‌های قرمز میشود (مانند عفونت).
به‌طور مشابه، اگر هنوز زمان کافی برای پاسخ‌دهی مغز استخوان و افزایش تولید رتیکولوسیت سپری نشده باشد درکم‌خونی ناشی از خونریزی حاد، شمارش رتیکولوسیت ممکن است پایین باشد، ؛ چرا که معمولاً حدود یک هفته طول می‌کشد تا مغز استخوان پاسخ رتیکولوسیتی مناسبی ایجاد کند.
در برخی موارد، شمارش رتیکولوسیت به مرحله بیماری بستگی دارد. به‌عنوان نمونه، در فاز حاد کم‌خونی گذرای اریتروئیدی دوران کودکی
Transient erythroblastopenia of childhood (TEC)
یا سرکوب موقت مغز استخوان ناشی از یک عفونت ویروسی، شمارش رتیکولوسیت کاهش می‌یابد. با این حال، در مرحله بهبودی این بیماری‌ها، کودکان ممکن است افزایش شمار رتیکولوسیت‌ها را تجربه کنند، زیرا مغز استخوان به تدریج بازیابی شده و به کم‌خونی پاسخ می‌دهد.
عدم وجود ایکتر و هپاتواسپلنومگالی، روند بهبودی را از یک فرایند همولیتیک متمایز می‌کند.
#رتیکولوسیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
به‌طور مشابه، اگر هنوز زمان کافی برای پاسخ‌دهی مغز استخوان و افزایش تولید رتیکولوسیت سپری نشده باشد درکم‌خونی ناشی از خونریزی حاد، شمارش رتیکولوسیت ممکن است پایین باشد، ؛ چرا که معمولاً حدود یک هفته طول می‌کشد تا مغز استخوان پاسخ رتیکولوسیتی مناسبی ایجاد کند.
در برخی موارد، شمارش رتیکولوسیت به مرحله بیماری بستگی دارد. به‌عنوان نمونه، در فاز حاد کم‌خونی گذرای اریتروئیدی دوران کودکی
Transient erythroblastopenia of childhood (TEC)
یا سرکوب موقت مغز استخوان ناشی از یک عفونت ویروسی، شمارش رتیکولوسیت کاهش می‌یابد. با این حال، در مرحله بهبودی این بیماری‌ها، کودکان ممکن است افزایش شمار رتیکولوسیت‌ها را تجربه کنند، زیرا مغز استخوان به تدریج بازیابی شده و به کم‌خونی پاسخ می‌دهد.
عدم وجود ایکتر و هپاتواسپلنومگالی، روند بهبودی را از یک فرایند همولیتیک متمایز می‌کند.
#رتیکولوسیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍5❤1
Ketotifen dosage:
Infants and Children 6 months to 3 years: Initial: 0.05 mg/kg once daily or in 2 divided doses for 5 days;
Maintenance: 0.05 mg/kg/dose twice daily (maximum dose: 1 mg twice daily)
Children >3 years and Adolescents: Initial: 1 mg once daily or in 2 divided doses for 5 days;
Maintenance: 1 mg twice daily.
UptoDate
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
Infants and Children 6 months to 3 years: Initial: 0.05 mg/kg once daily or in 2 divided doses for 5 days;
Maintenance: 0.05 mg/kg/dose twice daily (maximum dose: 1 mg twice daily)
Children >3 years and Adolescents: Initial: 1 mg once daily or in 2 divided doses for 5 days;
Maintenance: 1 mg twice daily.
UptoDate
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍7🙏2
مواردی ازعلل افزایش دفع کلسیم ادراری (Hypercalciuria):
ابتلا به هر بیماری که باعث افزایش کلسیم سرم شود، می‌تواند منجر به افزایش کلسیم در ادرار گردد. علاوه بر هایپرپاراتیروئیدیسم ، بیماری‌های دیگری که می‌توانند باعث این وضعیت شوند شامل میلوم مولتیپل (یا هر نئوپلاسم استئولیتیک دیگر)، پوکی استخوان، مصرف بیش از حد ویتامین D، اسیدوز توبولار کلیوی، پرکاری تیروئید، بیماری پاژه، و سارکوئیدوز هستند.
داروهای حاوی کلسیم (مانند برخی آنتی‌اسیدها) و مکمل‌های کلسیم می‌توانند به طور مستقیم باعث افزایش کلسیم ادرار شوند.
اسپیرونولاکتون نیز می‌تواند باعث افزایش کلسیم ادرار شود، چرا که به صورت نمک کلسیم تجویز میشود و به نظر می‌رسد بازجذب توبولی کلسیم را کاهش می‌دهد.
آندروژن‌ها مانند ناندرولون و درمان با هورمون رشد نیز می‌توانند باعث افزایش کلسیم ادرار شوند. همچنین مصرف استازولامید و کورتیکواستروئیدهای سیستمیک با افزایش دفع کلسیم در ادرار ارتباط دارند.
#هیپرکلسیوری
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
ابتلا به هر بیماری که باعث افزایش کلسیم سرم شود، می‌تواند منجر به افزایش کلسیم در ادرار گردد. علاوه بر هایپرپاراتیروئیدیسم ، بیماری‌های دیگری که می‌توانند باعث این وضعیت شوند شامل میلوم مولتیپل (یا هر نئوپلاسم استئولیتیک دیگر)، پوکی استخوان، مصرف بیش از حد ویتامین D، اسیدوز توبولار کلیوی، پرکاری تیروئید، بیماری پاژه، و سارکوئیدوز هستند.
داروهای حاوی کلسیم (مانند برخی آنتی‌اسیدها) و مکمل‌های کلسیم می‌توانند به طور مستقیم باعث افزایش کلسیم ادرار شوند.
اسپیرونولاکتون نیز می‌تواند باعث افزایش کلسیم ادرار شود، چرا که به صورت نمک کلسیم تجویز میشود و به نظر می‌رسد بازجذب توبولی کلسیم را کاهش می‌دهد.
آندروژن‌ها مانند ناندرولون و درمان با هورمون رشد نیز می‌توانند باعث افزایش کلسیم ادرار شوند. همچنین مصرف استازولامید و کورتیکواستروئیدهای سیستمیک با افزایش دفع کلسیم در ادرار ارتباط دارند.
#هیپرکلسیوری
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍5❤2🥰1🙏1
کاهش کلسیم ادراری (Hypocalciuria):
برخی داروها می‌توانند باعث کاهش دفع کلسیم در ادرار شوند، از جمله دیورتیک‌های تیازیدی، دیورتیک‌های بنزوتیازید (مانند کلرتالیدون) و استروژن.
کاهش کلسیم ادراری همچنین در شرایطی مانند کم‌کاری پاراتیروئید، پسودوهیپوپاراتیروئیدیسم (که در آن پاسخ بدن به هورمون پاراتیروئید کاهش یافته، نه ترشح آن)، راشی تیسم ، کم‌کاری تیروئید، استئاتوره ، و نفروزیس دیده میشود.
علت دیگر کاهش کلسیم ادراری،
هیپرکلسمی خانوادگی
(Familial Hypocalciuric Hypercalcemia یا FHH)
است که به نام هیپرکلسمی خوش‌خیم خانوادگی نیز شناخته میشود.
این بیماری اغلب در ابتدا به اشتباه به‌عنوان پرکاری پاراتیروئید تشخیص داده میشود، اما برخلاف پرکاری پاراتیروئید، با جراحی برداشتن غده پاراتیروئید بهبود نمی‌یابد.
امروزه مشخص شده است که هیپوکلسیوری هیپرکلسمی خانوادگی به دلیل جهش‌های از دست‌دادن عملکرد در ژنی که گیرنده حساس به کلسیم (CASR) را کد می‌کند، ایجاد میشود.
گیرنده CASR به سطح کلسیم سرم پاسخ می‌دهد و مهار بازخوردی ترشح هورمون پاراتیروئید را تنظیم می‌کند. جهش از دست‌دادن عملکرد باعث میشود آستانه کلسیم لازم برای مهار ترشح هورمون پاراتیروئید بالاتر رود. در نتیجه، غلظت کلسیم سرم در سطح بالاتری حفظ میشود، زیرا مقدار بیشتری کلسیم لازم است تا مکانیسم بازخورد منفی فعال شود. این فرایند منجر به هیپرکلسمی میشود.
نکته مهم این است که هم پرکاری پاراتیروئید و هم FHH می‌توانند با افزایش سطح سرمی هورمون پاراتیروئید همراه باشند. همچنین مواردی شناخته شده‌اند که بیماران مبتلا به FHH دارای افزایش دفع کلسیم ادراری هستند.
#هیپوکلسیوری
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
برخی داروها می‌توانند باعث کاهش دفع کلسیم در ادرار شوند، از جمله دیورتیک‌های تیازیدی، دیورتیک‌های بنزوتیازید (مانند کلرتالیدون) و استروژن.
کاهش کلسیم ادراری همچنین در شرایطی مانند کم‌کاری پاراتیروئید، پسودوهیپوپاراتیروئیدیسم (که در آن پاسخ بدن به هورمون پاراتیروئید کاهش یافته، نه ترشح آن)، راشی تیسم ، کم‌کاری تیروئید، استئاتوره ، و نفروزیس دیده میشود.
علت دیگر کاهش کلسیم ادراری،
هیپرکلسمی خانوادگی
(Familial Hypocalciuric Hypercalcemia یا FHH)
است که به نام هیپرکلسمی خوش‌خیم خانوادگی نیز شناخته میشود.
این بیماری اغلب در ابتدا به اشتباه به‌عنوان پرکاری پاراتیروئید تشخیص داده میشود، اما برخلاف پرکاری پاراتیروئید، با جراحی برداشتن غده پاراتیروئید بهبود نمی‌یابد.
امروزه مشخص شده است که هیپوکلسیوری هیپرکلسمی خانوادگی به دلیل جهش‌های از دست‌دادن عملکرد در ژنی که گیرنده حساس به کلسیم (CASR) را کد می‌کند، ایجاد میشود.
گیرنده CASR به سطح کلسیم سرم پاسخ می‌دهد و مهار بازخوردی ترشح هورمون پاراتیروئید را تنظیم می‌کند. جهش از دست‌دادن عملکرد باعث میشود آستانه کلسیم لازم برای مهار ترشح هورمون پاراتیروئید بالاتر رود. در نتیجه، غلظت کلسیم سرم در سطح بالاتری حفظ میشود، زیرا مقدار بیشتری کلسیم لازم است تا مکانیسم بازخورد منفی فعال شود. این فرایند منجر به هیپرکلسمی میشود.
نکته مهم این است که هم پرکاری پاراتیروئید و هم FHH می‌توانند با افزایش سطح سرمی هورمون پاراتیروئید همراه باشند. همچنین مواردی شناخته شده‌اند که بیماران مبتلا به FHH دارای افزایش دفع کلسیم ادراری هستند.
#هیپوکلسیوری
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍6
مطالعه تصویربرداری اولیه ترجیحی پس از تولد برای نوزادان مبتلا به هیدرونفروز قابل توجه از نظر بالینی، سونوگرافی کلیه‌ها و مثانه است.
سونوگرافی می‌تواند اکثر ناهنجاری‌های مادرزادی کلیه و مجاری ادراری (CAKUT) را بدون در معرض قرار دادن نوزاد به اشعه، تشخیص دهد.
به طور کلی، انجام سونوگرافی پس از تولد در دو یا سه روز اول باید به تعویق بیفتد، زیرا ممکن است هیدرونفروز به دلیل تغییرات مایعات خارج سلولی که باعث تخمین کمتر شدت هیدرونفروز میشود، تشخیص داده نشود.
استثناهای مهم این قاعده شامل نوزادانی است که دچار هیدرونفروز دوطرفه همراه با اتساع حالب و/یا مثانه متسع هستند، و همچنین نوزادانی که یک کلیه هیدرونفروتیک منفرد دارند؛ این نوزادان نیاز به ارزیابی فوری ظرف ۴۸ ساعت پس از تولد دارند، زیرا احتمال بیشتری دارد که دچار ناهنجاری‌های مادرزادی مهم کلیه و مجاری ادراری (مانند PUV) باشند و ممکن است نیاز به مداخله زودهنگام داشته باشند.
اپتودیت
CAKUT=Congenital Anomaly of the Kidney and Urinary Tract
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
سونوگرافی می‌تواند اکثر ناهنجاری‌های مادرزادی کلیه و مجاری ادراری (CAKUT) را بدون در معرض قرار دادن نوزاد به اشعه، تشخیص دهد.
به طور کلی، انجام سونوگرافی پس از تولد در دو یا سه روز اول باید به تعویق بیفتد، زیرا ممکن است هیدرونفروز به دلیل تغییرات مایعات خارج سلولی که باعث تخمین کمتر شدت هیدرونفروز میشود، تشخیص داده نشود.
استثناهای مهم این قاعده شامل نوزادانی است که دچار هیدرونفروز دوطرفه همراه با اتساع حالب و/یا مثانه متسع هستند، و همچنین نوزادانی که یک کلیه هیدرونفروتیک منفرد دارند؛ این نوزادان نیاز به ارزیابی فوری ظرف ۴۸ ساعت پس از تولد دارند، زیرا احتمال بیشتری دارد که دچار ناهنجاری‌های مادرزادی مهم کلیه و مجاری ادراری (مانند PUV) باشند و ممکن است نیاز به مداخله زودهنگام داشته باشند.
اپتودیت
CAKUT=Congenital Anomaly of the Kidney and Urinary Tract
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
👍5❤2