پژوهش ما نشاندهندهی ارتباط قابلتوجهی میان عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و بروز سرطان تیروئید است. هرچند انجام مطالعات بیشتری برای تأیید این ارتباط و درک سازوکارهای زیربنایی آن ضروری است، اما یافتههای این مطالعه بر نقش احتمالی ویروس پاپیلومای انسانی در ایجاد سرطان تیروئید و پیامدهای بالینی آن تأکید دارد. این پژوهش، ضرورت آگاهی پزشکان، پژوهشگران و کارشناسان سلامت عمومی از ارتباط بالقوهی ویروس پاپیلومای انسانی با سرطان تیروئید را برجسته میکند.
Nature.com 2024
#تیروئید
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
Nature.com 2024
#تیروئید
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
هپاتیت E مزمن
(Chronic hepatitis E):
هپاتیت E مزمن زمانی تعریف میشود که RNA ویروس هپاتیت E بیش از شش ماه در خون یا مدفوع فرد قابل شناسایی باشد. این نوع عفونت تقریباً فقط در افرادی با ضعف سیستم ایمنی دیده میشود؛ برای مثال، بیماران مبتلا به HIV یا کسانی که پیوند عضو (مانند کلیه یا مغز استخوان) دریافت کردهاند.
در بیشتر موارد، این نوع مزمن ناشی از ژنوتیپ 3 ویروس HEV است، هرچند مواردی از عفونت مزمن با ژنوتیپ 4 نیز در گیرندگان پیوند گزارش شده است. تاکنون هیچ گزارشی از هپاتیت مزمن E با ژنوتیپهای 1 و 2 وجود نداشته است.
مانند بسیاری از انواع هپاتیت ویروسی مزمن، بیماران اغلب علائم خاصی ندارند و فقط ممکن است دچار خستگی یا نشانههای عمومی و غیراختصاصی شوند. این وضعیت تا زمانی که بیماری به مرحله سیروز جبرانناپذیر (کبد آسیبدیده شدید) برسد، معمولاً بدون علامت باقی میماند.
در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن E، معمولاً سطح آنزیمهای کبدی (آمینوترانسفرازها) بهطور مداوم بالا است، RNA ویروس HEV در خون قابل تشخیص است، و در نمونهبرداری بافت کبد، شواهدی از التهاب مزمن ویروسی دیده میشود.
#هپاتیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
(Chronic hepatitis E):
هپاتیت E مزمن زمانی تعریف میشود که RNA ویروس هپاتیت E بیش از شش ماه در خون یا مدفوع فرد قابل شناسایی باشد. این نوع عفونت تقریباً فقط در افرادی با ضعف سیستم ایمنی دیده میشود؛ برای مثال، بیماران مبتلا به HIV یا کسانی که پیوند عضو (مانند کلیه یا مغز استخوان) دریافت کردهاند.
در بیشتر موارد، این نوع مزمن ناشی از ژنوتیپ 3 ویروس HEV است، هرچند مواردی از عفونت مزمن با ژنوتیپ 4 نیز در گیرندگان پیوند گزارش شده است. تاکنون هیچ گزارشی از هپاتیت مزمن E با ژنوتیپهای 1 و 2 وجود نداشته است.
مانند بسیاری از انواع هپاتیت ویروسی مزمن، بیماران اغلب علائم خاصی ندارند و فقط ممکن است دچار خستگی یا نشانههای عمومی و غیراختصاصی شوند. این وضعیت تا زمانی که بیماری به مرحله سیروز جبرانناپذیر (کبد آسیبدیده شدید) برسد، معمولاً بدون علامت باقی میماند.
در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن E، معمولاً سطح آنزیمهای کبدی (آمینوترانسفرازها) بهطور مداوم بالا است، RNA ویروس HEV در خون قابل تشخیص است، و در نمونهبرداری بافت کبد، شواهدی از التهاب مزمن ویروسی دیده میشود.
#هپاتیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
در افراد مبتلا به عفونت HIV یا نقص ایمنی شدید که زخم آلوده دارند، باید صرفنظر از سابقه ایمنسازی علیه کزاز، ایمونوگلوبولین انسانی ضدکزاز تجویز شود.
اپتودیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
اپتودیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
زخمهای سوراخشونده :
Punctured wounds:
عفونتهایی که زخمهای سوراخشونده را پیچیده میکنند، میتوانند توسط انواع مختلفی از میکروارگانیسمها ایجاد شوند. استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوکهای بتاهمولیتیک از جمله عوامل شایع عفونتهای پوستی و بافت نرم هستند که میتوانند پس از وارد شدن زخم سوراخشونده باعث عفونت شوند.
همچنین، باکتریهای گرم منفی نیز از محلهای عفونی جدا شدهاند. بهویژه، پسودوموناس آئروژینوزا اغلب در بیماران مبتلا به زخم سوراخشونده کف پا که هنگام پوشیدن کفشهای ورزشی دچار آسیب شدهاند، شناسایی شده است؛ احتمالاً به دلیل رطوبت درون کفش که محیط مناسبی برای رشد این باکتری فراهم میکند.
در یک بررسی، شایعترین عامل ایجاد استئومیلیت پس از آسیب سوراخشونده، استافیلوکوکوس اورئوس در بیماران مبتلا به دیابت و پسودوموناس آئروژینوزا در افراد بدون دیابت گزارش شده است. همچنین در افراد دیابتی، استئومیلیت پلیمیکروبیال شیوع بیشتری دارد.
پسودوموناس آئروژینوزا همچنین شایعترین عامل عفونتهای پس از سوراخ کردن غضروف گوش است. در یک مرور سیستماتیک بر روی ۳۹ بیمار مبتلا به پریکوندریت پس از سوراخکردن گوش که کشت باکتریایی داشتند، ۸۷ درصد موارد توسط پسودوموناس آئروژینوزا و ۵ درصد توسط استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد شده بود.
میکروارگانیسمهای غیرمعمول مانند مایکوباکتریومهای غیر سلی و گونههای قارچی نیز از جمله علل گزارششدهی عفونتهای مرتبط با سوراخ کردن بدن هستند.
اپتودیت
#زخم
تهیه شده توسط:
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخالاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
Punctured wounds:
عفونتهایی که زخمهای سوراخشونده را پیچیده میکنند، میتوانند توسط انواع مختلفی از میکروارگانیسمها ایجاد شوند. استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوکهای بتاهمولیتیک از جمله عوامل شایع عفونتهای پوستی و بافت نرم هستند که میتوانند پس از وارد شدن زخم سوراخشونده باعث عفونت شوند.
همچنین، باکتریهای گرم منفی نیز از محلهای عفونی جدا شدهاند. بهویژه، پسودوموناس آئروژینوزا اغلب در بیماران مبتلا به زخم سوراخشونده کف پا که هنگام پوشیدن کفشهای ورزشی دچار آسیب شدهاند، شناسایی شده است؛ احتمالاً به دلیل رطوبت درون کفش که محیط مناسبی برای رشد این باکتری فراهم میکند.
در یک بررسی، شایعترین عامل ایجاد استئومیلیت پس از آسیب سوراخشونده، استافیلوکوکوس اورئوس در بیماران مبتلا به دیابت و پسودوموناس آئروژینوزا در افراد بدون دیابت گزارش شده است. همچنین در افراد دیابتی، استئومیلیت پلیمیکروبیال شیوع بیشتری دارد.
پسودوموناس آئروژینوزا همچنین شایعترین عامل عفونتهای پس از سوراخ کردن غضروف گوش است. در یک مرور سیستماتیک بر روی ۳۹ بیمار مبتلا به پریکوندریت پس از سوراخکردن گوش که کشت باکتریایی داشتند، ۸۷ درصد موارد توسط پسودوموناس آئروژینوزا و ۵ درصد توسط استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد شده بود.
میکروارگانیسمهای غیرمعمول مانند مایکوباکتریومهای غیر سلی و گونههای قارچی نیز از جمله علل گزارششدهی عفونتهای مرتبط با سوراخ کردن بدن هستند.
اپتودیت
#زخم
تهیه شده توسط:
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخالاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
عفونتهای همراه با ائوزینوفیلی:
انواعی از عفونتها ممکن است با ائوزینوفیلی (افزایش تعداد ائوزینوفیلها در خون) همراه باشند؛
این موارد شامل انگلها (کرمها)، قارچها، تکیاختهها، باکتریها، ویروسهای رترو مانند ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و ویروس لنفوتروپیک انسانی نوع ۱ (HTLV-1) و همچنین آلودگی با بندپایان مانند گال (آلودگی با کنه) هستند. بیشتر عفونتهای باکتریایی و ویروسی حاد معمولاً با ائوزینوفیلی همراه نیستند.
در ادامه، رویکرد بالینی برای بررسی علل عفونی ائوزینوفیلی، بر اساس سابقهی اپیدمیولوژیک و علائم بالینی ارائه شده است. بهطور کلی، انگلها (Helminths) شایعترین علتهای عفونی ائوزینوفیلی به شمار میروند.
انگلها شامل سه گروه اصلی هستند: فلوکها (ترماتودها)، کرمهای نواری (سستودها)، و کرمهای گرد (نماتودها).
عفونتهای انگلی مهمی که با ائوزینوفیلی همراه هستند .
عفونتهای قارچی که بهطور کلاسیک با ائوزینوفیلی همراهاند شامل آسپرژیلوز برونکوپولمونر آلرژیک و کوکسیدیوییدومایکوزیس هستند. موارد نادرتری از ائوزینوفیلی محیطی در بیماران مبتلا به هیستوپلاسموزیس، پاراکوکسیدیوییدومایکوزیس، کریپتوکوکوزیس و باسیدیوبولومایکوزیس گزارش شدهاند.
در میان تکیاختهها (پروتوزوآها)، عفونتهایی مانند سیستوایزوسپوریازیس، سارکوسیستوزیس و Dientamoeba fragilis ممکن است با ائوزینوفیلی همراه باشند.
از جمله عفونتهای باکتریایی مرتبط با ائوزینوفیلی میتوان به بارتونلوزیس، سیفلیس و مرحلهی بهبودی تب مخملک (scarlet fever) اشاره کرد. در برخی موارد، عفونتهای مایکوباکتریایی مانند سل و جذام نیز ممکن است با ائوزینوفیلی همراه باشند.
در زمینهی عفونت HIV، ائوزینوفیلی ممکن است بهدلیل عفونت فرصتطلب همزمان یا شرایطی مانند فولیکولیت ائوزینوفیلیک یا نارسایی غدهی فوقکلیه (آدرنال) بروز کند.
همچنین، عفونت HTLV-1 میتواند با بروز لوسمی/لنفومای سلول T بالغ (ATL) همراه باشد؛ در برخی موارد، ATL میتواند با ائوزینوفیلی همراه باشد. افزون بر این، HTLV-1 یک عامل خطر برای بروز استرونژیلوییدیازیس منتشر نیز به شمار میرود.
#ائوزینوفیلی
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
انواعی از عفونتها ممکن است با ائوزینوفیلی (افزایش تعداد ائوزینوفیلها در خون) همراه باشند؛
این موارد شامل انگلها (کرمها)، قارچها، تکیاختهها، باکتریها، ویروسهای رترو مانند ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و ویروس لنفوتروپیک انسانی نوع ۱ (HTLV-1) و همچنین آلودگی با بندپایان مانند گال (آلودگی با کنه) هستند. بیشتر عفونتهای باکتریایی و ویروسی حاد معمولاً با ائوزینوفیلی همراه نیستند.
در ادامه، رویکرد بالینی برای بررسی علل عفونی ائوزینوفیلی، بر اساس سابقهی اپیدمیولوژیک و علائم بالینی ارائه شده است. بهطور کلی، انگلها (Helminths) شایعترین علتهای عفونی ائوزینوفیلی به شمار میروند.
انگلها شامل سه گروه اصلی هستند: فلوکها (ترماتودها)، کرمهای نواری (سستودها)، و کرمهای گرد (نماتودها).
عفونتهای انگلی مهمی که با ائوزینوفیلی همراه هستند .
عفونتهای قارچی که بهطور کلاسیک با ائوزینوفیلی همراهاند شامل آسپرژیلوز برونکوپولمونر آلرژیک و کوکسیدیوییدومایکوزیس هستند. موارد نادرتری از ائوزینوفیلی محیطی در بیماران مبتلا به هیستوپلاسموزیس، پاراکوکسیدیوییدومایکوزیس، کریپتوکوکوزیس و باسیدیوبولومایکوزیس گزارش شدهاند.
در میان تکیاختهها (پروتوزوآها)، عفونتهایی مانند سیستوایزوسپوریازیس، سارکوسیستوزیس و Dientamoeba fragilis ممکن است با ائوزینوفیلی همراه باشند.
از جمله عفونتهای باکتریایی مرتبط با ائوزینوفیلی میتوان به بارتونلوزیس، سیفلیس و مرحلهی بهبودی تب مخملک (scarlet fever) اشاره کرد. در برخی موارد، عفونتهای مایکوباکتریایی مانند سل و جذام نیز ممکن است با ائوزینوفیلی همراه باشند.
در زمینهی عفونت HIV، ائوزینوفیلی ممکن است بهدلیل عفونت فرصتطلب همزمان یا شرایطی مانند فولیکولیت ائوزینوفیلیک یا نارسایی غدهی فوقکلیه (آدرنال) بروز کند.
همچنین، عفونت HTLV-1 میتواند با بروز لوسمی/لنفومای سلول T بالغ (ATL) همراه باشد؛ در برخی موارد، ATL میتواند با ائوزینوفیلی همراه باشد. افزون بر این، HTLV-1 یک عامل خطر برای بروز استرونژیلوییدیازیس منتشر نیز به شمار میرود.
#ائوزینوفیلی
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
What to know about off-label drug use:
The Food and Drug Administration (FDA) approve drugs for certain health conditions. When a doctor prescribes a drug off-label, they are prescribing it for a different condition or at a different dosage than the FDA have approved.
Off-label prescribing is common. According to the Agency for Healthcare Research and Quality, around 20% of all prescriptions in the United States are for off-label use.
Taking a drug for an off-label use can be safe and effective. However, there may also be certain risks involved.
The Food and Drug Administration (FDA) approve drugs for certain health conditions. When a doctor prescribes a drug off-label, they are prescribing it for a different condition or at a different dosage than the FDA have approved.
Off-label prescribing is common. According to the Agency for Healthcare Research and Quality, around 20% of all prescriptions in the United States are for off-label use.
Taking a drug for an off-label use can be safe and effective. However, there may also be certain risks involved.
کمبود فریتین سرم (Serum Ferritin یا SF) (واحد: میکروگرم در لیتر):
در مورد کودکان با سن ≤ ۵ سال: کمتر از ۱۲
وکودکان بالای ۵ سال: کمتر از ۱۵ میکروگرم در لیتر با کمبود فریتین سرم روبرو هستیم.
در تمام گروههای سنی در حضور عفونت: مقادیر کمتر از ۳۰ تا ۱۰۰ نشانه کاهش فریتین سرم میباشد
فریتین سرم احتمالاً بهترین شاخص آزمایشگاهی برای ارزیابی ذخایر آهن بدن است و در تشخیص کمبود آهن (Iron Deficiency) بسیار کمککننده است.
مقدار پایین فریتین سرم در بیماری که دچار کمخونی است، تشخیص کمخونی فقر آهن (IDA) را تأیید میکند.
نکته مهم این است که فریتین سرم یک پروتئین فاز حاد محسوب میشود، به این معنا که در بسیاری از شرایط التهابی حاد یا مزمن، مستقل از وضعیت آهن بدن، افزایش مییابد.
ترکیب اندازهگیری فریتین سرم با CRP میتواند در تشخیص نتایج منفی کاذب فریتین (به علت التهاب) کمککننده باشد.
Nelson 2024
#فریتین
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
در مورد کودکان با سن ≤ ۵ سال: کمتر از ۱۲
وکودکان بالای ۵ سال: کمتر از ۱۵ میکروگرم در لیتر با کمبود فریتین سرم روبرو هستیم.
در تمام گروههای سنی در حضور عفونت: مقادیر کمتر از ۳۰ تا ۱۰۰ نشانه کاهش فریتین سرم میباشد
فریتین سرم احتمالاً بهترین شاخص آزمایشگاهی برای ارزیابی ذخایر آهن بدن است و در تشخیص کمبود آهن (Iron Deficiency) بسیار کمککننده است.
مقدار پایین فریتین سرم در بیماری که دچار کمخونی است، تشخیص کمخونی فقر آهن (IDA) را تأیید میکند.
نکته مهم این است که فریتین سرم یک پروتئین فاز حاد محسوب میشود، به این معنا که در بسیاری از شرایط التهابی حاد یا مزمن، مستقل از وضعیت آهن بدن، افزایش مییابد.
ترکیب اندازهگیری فریتین سرم با CRP میتواند در تشخیص نتایج منفی کاذب فریتین (به علت التهاب) کمککننده باشد.
Nelson 2024
#فریتین
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
Tigecycline , a semisynthetic derivative of minocycline, is a parenteral agent of a new antibiotic class (glycylcyclines) and is licensed in the United States. It has a broader spectrum of activity (bacteriostatic) than traditional tetracyclines but retains the side effect profile of tetracyclines. Tigecycline is active against tetracycline-resistant gram-positive and gram-negative pathogens, including MRSA and possibly VRE, but not Pseudomonas.
Demeclocycline is an orally administered tetracycline with a similar antimicrobial spectrum as other agents in this class.
A novel tetracycline derivative, eravacycline (a fluorocycline), has recently been approved for treatment of complicated intraabdominal infections in adults and has the broadest spectrum of any tetracycline, including MRSA and CRE.
Omadacycline is another new tetracycline that is similar to that of other tetracyclines, functioning as an inhibitor of bacterial protein synthesis, but has activity against bacterial strains expressing the two main forms of tetracycline resistance, specifically, antibiotic efflux and ribosomal protection.
#تتراسیکلین
Nelson 2024
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
Demeclocycline is an orally administered tetracycline with a similar antimicrobial spectrum as other agents in this class.
A novel tetracycline derivative, eravacycline (a fluorocycline), has recently been approved for treatment of complicated intraabdominal infections in adults and has the broadest spectrum of any tetracycline, including MRSA and CRE.
Omadacycline is another new tetracycline that is similar to that of other tetracyclines, functioning as an inhibitor of bacterial protein synthesis, but has activity against bacterial strains expressing the two main forms of tetracycline resistance, specifically, antibiotic efflux and ribosomal protection.
#تتراسیکلین
Nelson 2024
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
Complications of tetracyclines include eosinophilia, leukopenia and thrombocytopenia (tetracycline), pseudotumor cerebri, anorexia, emesis and nausea, hepatitis, photosensitivity, and a hypersensitivity reaction (urticaria, asthma exacerbation, facial edema, dermatitis) as well as a systemic lupus erythematosus–like syndrome (most common with minocycline).
The FDA has issued a “black box” warning regarding tigecycline based on a meta-analysis of 10 studies that showed increased mortality among patients receiving this drug.
A salutary side effect of demeclocycline has been identified; it is occasionally used as an off-label treatment of hyponatremia resulting from the syndrome of inappropriate antidiuretic hormone (ADH). The mechanism of action appears to be inhibition of adenylyl cyclase activation after ADH binds to renal vasopressin receptors.
Nelson 2024
#تتراسیکلین
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام https://www.tg-me.com/pediatricarticles
Nelson 2024
The FDA has issued a “black box” warning regarding tigecycline based on a meta-analysis of 10 studies that showed increased mortality among patients receiving this drug.
A salutary side effect of demeclocycline has been identified; it is occasionally used as an off-label treatment of hyponatremia resulting from the syndrome of inappropriate antidiuretic hormone (ADH). The mechanism of action appears to be inhibition of adenylyl cyclase activation after ADH binds to renal vasopressin receptors.
Nelson 2024
#تتراسیکلین
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام https://www.tg-me.com/pediatricarticles
Nelson 2024