فصل اول : شکست بخورید و پشت سرتان را نگاه نکنید

تاریخچه و تکامل ناکامی و شکست :
1. در ابتدا مردم دلیل شکست و ناکامب خودشان را به خشم اساطیر نسبت می دادند
2.در ادامه شکست رو دلیلی بر تکبر و خودخواهی بشر دیدند
3.در اوایل قرن 19 شکست در جوامع به معنای کسب و کار شکست خورده بود
4. بعد از قرن 19 ؛ مثبت اندیشی افراطی در باره عدم شکست : (شکست جز گزینه هام نیست)
5. مثبت اندیشی افراطی در باره شکست خوردن و موفق شدن (ناکامی یعنی تعویق موفقیت ، نه شکست) (ناکامی کبودی است نه خالکوبی)

اما متاسفانه هیچ یک از این 5 دیدگاه درراه شکست و ناکامی صحیح نمی باشد ؛ موفقیت لزوما سراغ شما نخواهد آمد ، جانانه ترین تلاش ها هم گاهی به شکست منجر می شوند و شاید گاهی تلاش نکردن هم باعث موفقیت شما بشود و شما فقط باید خوب شکست بخورید

تلگرام 🧠🔌

دلیل احساس شکست و ناکامی این است که موفقیت برای ما انحراف از هنجار است و شکست خود هنجار ؛ موفقیت غریبه ای خوشایند است و شکست آشنایی ناخوشایند

📚 گریزی از شکست نیست

فصل دوم : کافی نیست ، کافی نیست

پدیده شیادی (imposter phenomena) :
تا حالا شده خواب امتحان دادن رو ببینی؟ بیشتر وقت ها خواب امتحان هایی رو میبینیم که با موفقیت ازش عبور کردیم اما توی خواب نمیتونیم از اون امتحان سربلند بیرون بیاییم و همیشه شکست میخوریم ... چرا اینطوری میشه ؟

دلیلش برمیگرده به این که هنوز قسمت ناخودآگاه مغزمون فکر میکنه که ما شایستگی قبول شدن در امتحان رو نداشتیم چرا که هدف ما درآمیخته با نمره امتحان و معدل و ... است

وقتی هدف به صورت ابزارگونه انتخاب شود سندروم(پدیده) شیادی منجر به حس عذاب وجدان در ما می شود ؛ که همان حس بی نظمی ، بی کفایتی و سردرگمی در کار و شغل را شامل میشود .

کسانی که درگیر پدیده شیادی هستند هیچ موفقیتی کافی نیست ؛ چرا که هر موفقیتی که به نام آن ها تمام شود آنظور که باید و شاید سخت نبوده

برای پیشگیری از این سندروم باید
1. اهداف خود را ابزارگونه (متوسل به پول ، شهرت و مقام و ...) انتخاب نکنید
2. احتمال شکست در هر لحظه را در نظر بگیرید
3. شکست و موفقیت را تبدیل به ماهیت و هویت خود نکنید

تلگرام 🧠🔌

فصل چهارم : زندگی جهنم است ، اما دست کم جوایزی هم دارد

بیایید درباره بازی حرف بزنیم ؛ مفهوم بازی چیه ؟ بازی یک رسم است بین دو تیم که به صورت داوطلبانه در آن شرکت می کنند ، قوانین برای دو طرف یکسان است و هیچ سود مادی در پی ندارد و هیچ وقت به خاطر به دست آوردن چیزی نیست !
در واقع ورزش فی النفسه معنا دارد و نیازی نیست که با اهداف دیگر مثل پول و شهرت و مقام به آن معنا دهیم .

همین نگرش دقیقا در بازی های یکی دو قرن پیش وجود داشته ؛ آنجایی که کریوف بعد از چرخش بی نظیرش در مصاحبه با خبرنگار میگه :( اصلا آن قدر غرق در بازی بودیم که یادمان رفت باید برنده شویم)
اما حالا چی؟ توی مسابقات فوتبال هدف تنها گل زدن و بردن هست نه خلق زیبایی ؛ در حالی که کریوف در بازی خود (با وجود این که بازی 0_0 تمام شد ) خلق زیبایی کرد

متاسفانه ورزش را آنقدر به پیروزی معطوف کرده اند که نکته اصلی آن فراموش شده ؛ بازی کردن
در این نوع نگرش برای موفقیت و بازی و ... شکست مفهومی ندارد و عدم پیروی از این نگرش ناکامی را هر آن و هر لحظه برای ما به ارمغان می آورد

📚 گریزی از شکست نیست
تلگرام 🧠🔌

چرخش کرایوف

ناکامی در هنر ، ذات هنر است

هنرمندان بزرگ مثل پیکاسو و ونگوک و ... همه و همه هزاران آثار و هنر و شعر و نقاشی داشتند که به درد لای جرز دیوار میخوره اما بعد از تحمل دوره های سخت ناکامی به شکوفایی رسیدن و چه بسا که بهترین آثار هنرمندان در زمان ناکامی به وقوع پیوسته باشد

وقتی در تئاتر موسیقی و کنسرت ها ، در نت های پایانی نوازنده ها منتظر تشویق تماشاگر ها می مانند یعنی موفقیت خود را معطوف به دیگران می دانند و این یعنی ناکامی در هنر (مثل ناکامی در ورزش)


📚: گریزی از شکست نیست

تلگرام 🧠🔌

راهکار عملی برای کاهش حس ناکامی :
تا اینجا سه راهکار گفتیم
1. پرهیز از اهداف ابزارگونه
2. تلاش برای محتمل دانستن شکست و ناکامی در هر زمینه ای
3. عدم هویت بخشی به شکست
راهکار مهم بعدی :
4. هنر کینتسوگی ژاپنی : ترمیم اشیای شکسته
در این هنر ، هنرمند ظروف چینی شکسته شده را با چسب های رنگ طلا بهم متصل می کند و شکل دیگری به ظرف میدهد
در واقع هنرمند شکستگی را پنهان نمیکند بلکه به بخشی از زندگی آن شی تبدیلش می کند و خطوط شکست خورده را با طلا بهم متصل می کند تا ارزش شکست را بیشتر و بیشتر نمایان کند

📚: گریزی از شکست نیست
تلگرام 🧠🔌

هنر کینتسوگی ژاپنی

#معرفی_کتاب

📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن


کتاب درباره مدیریت زمان هست اما با یک نگرش دیگه به این موضوع نگاه می کند ؛ به طوری که نویسنده کنترل و مدیریت زمان را در درک عدم توانایی ما در کنترل و مدیریت زمان می داند ؛ آگاهی نسبت به محدودیت های خود همواره کمک میکند که کار ها را با بازدهی بیشتر و بهتر پیش ببریم.

«برکمن» بیان می کند عمری به طول چهار هزار هفته، برای به انجام رساندن تمام کارها کافی نیست: اگر بتوانیم بپذیریم که «مدیریت زمان، آنگونه که آن را می شناسیم، با شکستی مفتضحانه مواجه شده»، آنوقت قادر خواهیم بود از موفقیت هایی لذت ببریم که رسیدن به آن ها در زمان محدودی که داریم، امکان پذیر است.

تلگرام 🧠🔌

الیور برکمن (Oliver Burkeman؛ زادهٔ ۱۹۷۵ روزنامه‌نگار و نویسندهٔ اهل بریتانیا و ساکن نیویورک است که برای گاردین کار می‌کند.
پادزهر: خوشبختی برای کسانی که تحمل مثبت‌اندیشی را ندارند (The Antidote: Happiness for People Who Can't Stand Positive Thinking) از آثار اوست.

تلگرام 🧠🔌

فایل EPUB کتاب چهار هزار ساعت

#تکه_کتاب

«حالا وقتش رسیده ماجرا را بشکافیم و به قلب داستان وارد شویم که بیان‌کردنش دشوار است؛ بیان این احساس که، با وجود این فعالیت‌ها، حتی افراد نسبتاً مرفه هم به‌ندرت کارهای درست انجام می‌دهند. همه احساس می‌کنیم که راه‌های مهم و رضایت‌بخشی برای گذراندن زمان وجود دارد. حتی اگر دقیق هم ندانیم چه راه‌هایی، وقت خود را روشمندانه صرف انجام‌دادن کارهایی به‌جز آن‌ها می‌کنیم. میل به زندگی پُرمعناتر خود را به اَشکال گوناگون نشان می‌دهد. مثلاً، در شوق وقف‌کردن خود در امری مهم، در داشتن این احساس که در این نقطهٔ خاص در تاریخ با تمام بحران‌ها و بلایا مسئولیت شما بیشتر از پول درآوردن و خرج‌کردن است. اما همین میل باعث بروز احساس‌های آزاردهنده‌ای نیز می‌شود، از قبیل احساس اجبار برای داشتن شغل تا بتوانیم برای انجام‌دادن کار محبوبمان یک ذره وقت بخریم، برای وقت‌گذراندن با فرزندان در این کرهٔ خاکی یا گشت‌وگذار در طبیعت زمان کافی داشته باشیم یا دست‌کم در مسیر رفت‌وآمد بین خانه و محل کار عمر خود را هدر ندهیم. چارلز آیزنشتاین، حامی محیط‌زیست و نویسندهٔ کتاب‌های خودشناسی، به یاد دارد که اولین بار احساس «اشتباه‌بودن» طریقهٔ استفاده‌مان از زمان را در زمان کودکی و بزرگ‌شدن در رفاه مالی در دههٔ ۱۹۷۰ امریکا احساس کرد:

می‌دانستم زندگی باید لذت‌بخش‌تر، واقعی‌تر و پُرمعناتر و جهان باید زیباتر از این حرف‌ها باشد. ما نباید از دوشنبه‌ها متنفر و به امید آخرهفته‌ها و تعطیلات زنده باشیم. نباید مجبور باشیم برای دست‌شویی رفتن دست بلند کنیم و اجازه بگیریم. نباید در روزهای زیبا و دل‌انگیز در خانه‌هایمان حبس باشیم.»


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

هیچ‌وقت روزی نخواهد رسید که همه‌چیز تحت کنترل شما باشد؛


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

اگر هشتاد سال عمر کنید، فقط حدود چهارهزار هفته زندگی خواهید کرد.


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

هنگامی که به کوتاهی زندگی پی می بریم-و می پذیریم که چه بخواهیم و چه نخواهیم، بعضی چیزها باید تکمیل نشده باقی بمانند-آزادتر هستیم تا روی آنچه حقیقتا اهمیت دارد، تمرکز کنیم.


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

همه احساس می کنیم که راه های مهم و رضایت بخشی برای گذراندن زمان وجود دارد. حتی اگر دقیق هم ندانیم چه راه هایی، وقت خود را روشمندانه صرف انجام دادن کارهایی به جز آن ها می کنیم. میل به زندگی پرمعناتر، خود را به شکل های گوناگون نشان می دهد. مثلا در شوق وقف کردن خود در امری مهم، در داشتن این احساس که در این نقطه خاص در تاریخ با تمام بحران ها و بلایا، مسئولیت شما بیشتر از پول درآوردن و خرج کردن است


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

زمان هم مانند پول است که هرچه بیشتر داشته باشید بهتر است. اما اگر مجبور باشید همه‌چیز را تنهایی تجربه کنید، بی‌نهایت وقت‌داشتن هم هیچ فایده‌ای ندارد. بی‌نهایت کار مهم در طول عمرتان وجود دارد: روابط اجتماعی داشتن، قرار عاشقانه گذاشتن، بچه تربیت‌کردن، کسب‌وکار راه‌انداختن، جنبش سیاسی راه‌انداختن، پیشرفت فنّاوری داشتن که همه و همه نیازمند همگام‌شدن با دیگران است. درواقع، داشتن زمان زیادی بدون فرصت استفاده از آن همراه با دیگران نه‌تنها بی‌فایده است، بلکه عملاً ناخوشایند است. برای همین، بدترین مجازات برای افراد پیش‌مدرن تبعید فیزیکی و طردشدن از جامعه و خارج‌شدن از نظم همگانی قبیله بود.


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

اگر در محل کار به تروفرز بودن مشهور شوید، فقط کار بیشتری روی سرتان ریخته خواهد شد


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌