چگونه می‌توان یک کشور را دزدید؟
بهمن احمدی امویی
        
این کتاب پس از دو سال که در نوبت انتشار ماند و مجوز نگرفت، سرانجام توسط نویسنده به صورت دیجیتال منتشر شد. کتاب، اطلاعات، تاریخچه و تحلیل خوبی از فرایندها و پیامدهای خصوصی‌سازی در کل دوران پساانقلاب را ارائه می‌کند. با خوانش این کتاب درمی‌یابیم که چرا خصوصی‌سازی در ایران به شکل‌گیری یک اقتصاد رقابتی و پویا نینجامید و تنها منجر به شکل‌گیری «طبقه جدید»ی از سرمایه‌داران رانتی شد.

به گمان من جمهوری اسلامی، از طریق خصوصی‌سازی رفاقتی، نخست به تُیول‌داری اقتصادی تبدیل شد و سپس طبقه جدیدِ برآمده از تیولداری اقتصادی، ساختار سیاسی حکمرانی را نیز به سوی تیولداری سیاسی برد. اکنون اقتصاد و سیاست ایران به تیول‌های مختلف در دستان گروههای سیاسی-اقتصادی خاص تبدیل شده است. تجربه روسیه و برخی کشورهای دیگر نیز نشان می‌دهد که این تیولداری‌ها در بی‌ثباتی‌ها و بحران‌های بلندمدت سیاسی-اقتصادی به گانستگریسم اقتصادی و سیاسی تبدیل می‌شوند.

خوانش این کتاب برای علاقه‌مندان فهم علل زمین‌گیری امروز اقتصاد ایران، می‌تواند مفید باشد.


…
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

🔼✴️ مکانیسم ماشه کی و چگونه عمل می‌کند!؟



🔻شورای امنیت ملی پونزده عضو داره پنج عضو دائمی و ده عضو غیر دائم. در قطعنامه اسنپ بک یا همون مکانیزم ماشه ذکر شده که هیچ کسی نمیتونه وتو بکنه حتی اگر علیه مکانیسم ماشه نه رای مثبت ثبت بشود باز فرانسه و بریتانیا توان وتو کردن دارن. در هر صورت اگر کمیسیون اروپا در سی روز آینده اجازه به فرانسه بده برای فعال کردن مکانیسم ماشه و ارجاع داده بشه به شورای امنیت قطعا اجرا میشه.


✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

🔼✴️ ویدئویی شگفت انگیز از تهران ۹۸ سال پیش

اون موقع هم آلودگی هوا وجود داشته


✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

❇️✴️ آیشمن، هانا آرنت را فریب داد


🔰 آیشمن در دفاعیاتش راست و دروغ را به هم آمیخت و نقش یک مأمور معذور وفادار و خنگ را ایفا کرد تا دادگاه را فریب دهد.

در یکسال دو ترجمه از کتاب "آیشمن در اورشلیم" روانۀ بازار نشر شده است و دوستداران ایرانی هانا آرنت، بالاخره موفق شده‌اند این کتاب مشهور او را مطالعه کنند. در این یادداشت، به بهانۀ انتشار این کتاب در ایران، نگاهی می‌اندازیم به برخی از جنبه‌های مهم کتاب آرنت و البته نگاه او به پدیدۀ "توتالیتریسم".

👁‍🗨آدولف اتو ایشمن در سطوح بالای تشکیلات امنیتی رژیم آدولف هیتلر، مسئول «ادارۀ مربوط به امور یهودیان» بود. از زمانی که هیتلر و یارانش به این نتیجه رسیدند که «راه حل نهایی مسئلۀ یهودیان» نه تبعید آن‌ها به خارج از اروپا، بلکه سر به نیست کردن آن‌هاست، ابتدا یهودیان غیرآلمانی و سپس یهودیان آلمانی به دستور آیشمن روانۀ «اردوگاه های بیگاری و مرگ» شدند.
آیشمن تا 1950 قاچاقی در آلمان زندگی می کرد. سپس با هویتی جعلی به آرژانتین رفت. او در آرژانتین همراه با همسر و فرزندانش روزگار می گذراند تا این که در 1960 توسط کماندوهای موساد ربوده شد.
دادگاه آیشمن در 1961 در اسراییل برگزار شد و او گرچه گناهکار بودنش را نپذیرفت، به اتهام ارتکاب جرائمی چون «جنایت علیه قوم یهود» و «جنایت علیه بشریت» محکوم به اعدام شد. آیشمن را در 1962 دار زدند و خاکسترش را هم در دریا به آب دادند تا آیینۀ عبرتی باشد برای آیندگان.

⬇️زمانی که آیشمن دستگیر شد، هانا آرنت فیلسوف سیاسی برجسته ای بود که کتاب مهم "توتالیتاریسم" را هم نوشته بود، اما اهمیت آیشمن در حدی بود که آرنت از برج عاج فیلسوف بودن پایین آمد و به عنوان گزارشگر مجلۀ «نیویورکر» به دادگاه آیشمن رفت.
نتیجۀ حضور آرنت در دادگاه و تأملات وی در احوال آیشمن، گزارش فلسفی مفصلی از آب درآمد که انتشارش واکنش منفی یهودیان امریکا و اسراییل را برانگیخت. گزارش آرنت کمی بعد در قالب کتابی با عنوان «آیشمن در اورشلیم: گزارشی از ابتذال شر» منتشر شد.
آرنت کتاب "توتالیتریسم" را در 1951 نوشت؛ زمانی که هیتلر به تاریخ پیوسته بود و از استالینیسم هنوز بقیتی باقی بود. در واقع آرنت مهم‌ترین چهرۀ نسل اول نظریه‌پردازان توتالیتریسم بود و همین موجب شد که او برخی از ویژگی‌های عرضیِ نظام‌های توتالیتر را ویژگی‌های ذاتی این نظام‌ها قلمداد کند.
مثلا آرنت معتقد بود در حکومت‌های توتالیتر، "ارعاب" از طریق جوّ ایدئولوژیک و حضور پلیس مخفی در جامعه نقشی اساسی دارد؛ اما تحولات بعدی اتحاد جماهیر شوروی نشان داد که ارعاب استالینیستی، جزو ضروریات تداوم حکومت شوروی نبود.
➕در دوران خروشچف و برژنف و آندروپوف و چرنینکو، میزان ارعاب مردم از طریق پلیس مخفی، در قیاس با دوران استالین به شدت کاهش یافت ولی حکومت شوروی همچنان ماهیت توتالیتر خودش را حفظ کرد. یعنی تک حزب حاکم بر جامعه با تکیه بر ایدئولوژی فراگیرش، درصدد خلق انسان و جامعه و جهانی تازه بود ولی برای رسیدن به این هدف، ارعاب وحشتناک دوران استالین را ضروری نمی‌دید.
➕دومین اشتباه آرنت در کتاب "توتالیتریسم" این بود که می‌پنداشت حکومت توتالیتر پس از نابودی دشمنان آشکار و پنهان (مرحلۀ اول) و دشمنان فرضی‌اش (مرحلۀ دوم)، کار سلطه بر جامعه و کنترل شهروندان را به جایی می‌رساند که هر فردی خود جاسوس پلیس مخفی می شود (مرحلۀ سوم یا مرحلۀ کاملا توتالیتر).

اما در دهه های 70 و 80 میلادی، نتایج پژوهش‌های تاریخی درباره آلمان هیتلری و شوروی استالین نشان داد که کنترل این رژیم های توتالیتر بر جامعه و افراد- به خصوص بر ذهن افراد- به هیچ وجه فراگیر نبوده و میزان این کنترل حتی بر رفتار افراد- چه رسد به نگرش‌های آنان- به ویژه در مناطق روستایی، بسیار کمتر از آن چیزی بود که آرنت تصور می‌کرد.
همچنین آرنت توتالیتریسم را "حکومت قواعد کلی" می‌دانست اما در مقام تبیین جایگاه هیتلر و استالین در ساختار سیاسی آلمان و شوروی، نوعی "شخصی شدن قدرت" را در رژیم‌های توتالیتر پذیرفت؛ امری که البته مبتنی بر انگیزه‌های ایدئولوژیک بود، نه استبداد و خودکامی فردی. اما هر چه بود، در حکومت هیتلر و استالین، آمیزشی بین "حکومت قواعد کلی" و "شخصی شدن قدرت" پدید آمده بود.

تحقیقات مورخین سیاسی در دهۀ 1980 این واقعیت را هم آشکار ساخت که رهبران رژیم های توتالیتر، کنترل سیاسی مطلق و فراگیری بر اطرافیان خود و نهادها یا سازمان های حکومت نداشتند.
در واقع باید گفت که آرنت به علت تقرب زمانی به مهم‌ترین نمونه‌های توتالیتریسم در قرن بیستم، دچار نوعی «هراس و اغراق تئوریک» دربارۀ سرشت و ساختار و کارکرد رژیم‌های توتالیتر شده بود.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

🔼✴️ محاکمه سران سابق دولت بشار اسد کلید خورده و حالا یکی‌یکی با لباس زندان روی صندلی محاکمه می‌نشینند و بابت جنایت‌هایی که در حق مردم مرتکب شده‌اند، محاکمه می شوند.

✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

🔼✴️ افشای اولین سند از تلاش ترامپ برای ملاقات با روحانی به کمک رئیس جمهور فرانسه

در فیلم مکرون سعی میکند ترامپ را راضی به گفتگو با«یک نفر» بکند
ترامپ درخواست‌ دیدار حضوری دارد، اما با اصرار مکرون به گفتگوی تلفنی هم راضی میشود
حدس زده می‌شود آن نفر، حسن روحانی است/ برای ایران

✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

✴️✴️ آمریکا در پی ایجاد محدودیت برای سفر پزشکیان به نیویورک

فلوریداپلوتیک نوشت:

🔸طرح جدیدی در کنگره آمریکا می‌تواند مانع سفر رئیس‌جمهور ایران به نیویورک برای حضور در نشست‌های سازمان ملل شود.
🔸این طرح که از سوی «گرگ استوب» نماینده جمهوری‌خواه فلوریدا ارائه شده، ورود و تردد آزاد مسئولان کشورهای به اصطلاح «خصمانه» را به خاک آمریکا محدود می‌کند.
🔸بر اساس مفاد آن، مقامات ایرانی و دیگر کشورها یا گروه‌های هدف، حتی در صورت دریافت ویزا، فقط اجازه پرواز به فرودگاه‌های مشخص و رفت‌وآمد مستقیم به مقر سازمان ملل را خواهند داشت.
🔸همچنین ویزای این افراد تنها برای مدت کوتاهی پیش و پس از جلسات مجاز خواهد بود. /خبرفوری


✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

❇️✴️ به تحلیل‌های گم‌راه‌کننده اعتماد نکنید

✍ مجید مرادی

🔺عبدالباری عطوان، روزنامه نگاری پرتوان و پژوهشگری پرشور است. او در روزنامه‌ الکترونی اش رأی الیوم تنها به رجزخوانی مشغول است. قدرت دشمن را همیشه دست کم می‌گیرد و قدرت جمهوری اسلامی ایران را چنان وانمود می‌کند که گویی تنها ابرقدرت جهان است. او حتی ضربه‌های محکم اطلاعاتی و نظامی که حزب‌الله خورده است را باور ندارد. تحلیل‌های حماسی او از منابع اصلی رسانه رسمی جمهوری اسلامی ایران به ویژه صداوسیماست.

به بیان دیگر این روزنامه نگار فلسطینی مقیم لندن نورچشمی‌ست و مورد عنایت است و چیزی ست شبیه علی علیزاده که او هم از لندن به موسی غنی‌نژاد ساکن تهران درس وطن دوستی و مقاومت می‌آموخت.

🔺عطوان که قدرت خطابه‌ای خوبی دارد و همین قدرت، روزنامه‌اش را از دیداری‌ترین رسانه‌‌ها نموده است همواره در نوشته‌ها و کلیپ‌های دیداری‌اش در حال تحریک و رجزخوانی ست. کار سختی ندارد زیرا در لندن نشسته است و به ایران و حزب‌الله و بشار اسد و حشد و حوثی می‌گوید لنگش کن!

🔺عبدالباری در آسمان سیر می کند و گویی هر شب خواب آزادی فلسطین را می‌بیند که به دست شیعیان ایران و عراق و یمن و لبنان آزاد شده است، اما آن دو میلیارد اهل سنت جهان عرب و غیر عرب کجای کارند روشن نیست.
🔺شگفت است که مسئولان جمهوری اسلامی که به اوضاع کشور و توانایی‌های نظامی و اقتصادی و سیاسی کشور علم حضوری و نه حصولی دارند همواره گیرنده هایشان را به طرف چند تحلیل‌گر خارجی عرب زبان یا انگلیسی زبان مانند عطوان و مرشایمر می‌چرخانند.
امام علی پسرش را پند داد که اگر در دست تو مرواریدی باشد و همه جهان بگویند سنگ است تو را چه زیان؟! و اگر در دست تو سنگی باشد و همه جهان بگویند مروارید است تو را چه سود؟!
اکنون باید بیشتر به دست و داشته خود نگریست تا لب و دهان چند بیگانه بی خبر. سرنوشت یک ملت را به بافته ها و یافته های استاد دانشگاه شیکاگو و توسعه دهنده نظریه رئالیسم تهاجمی یا روزنامه نگاری فلسطینی که ایران را در قالب ابرقدرت جهانی وانمود می‌کند نباید گره زد.
◀️پ.ن: برسد به دست علی لاریجانی

✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

🔼✴️ عکسی از ناصرالدین شاه قاجار و همراهانش/عکس از آلبوم کاخ گلستان

در زیر تصویر نوشته شده است: «تمثال مبارک اقدس همایون اعلیحضرت شاهنشاهی روح العالمین فداه است در یورت خانلرخانی در شهر ذیقعده سنه۱۳۰۷[۱۲۶۹شمسی]عکس افتاده است.»/ مطالب تاریخی


✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

❇️✴️ احتمال توافق قبل از حمله و جلوگیری از حمله به ایران شانس بالایی پیدا کرده

✍️ صادق الحسینی
پزشکیان حرفهای بسیار مهم میزنه و میگه: «اگر مذاکره نکنیم چکار کنیم؟ حتی هسته‌ای رو دوباره بسازیم دوباره میزنه! مگه دفعه قبل زد کاری تونستیم بکنیم؟» و خصوصا که تاکید میکنه «بدون اجازه رهبری هیچ کاری نخواهیم کرد»
‏
حرفهای مهم و منطقی پزشکیان نشون میده احتمالا لاریجانی اختیار تام گرفته برای مذاکرات با امریکا و پزشکیان داره با این حرفها راه رو باز میکنه برای کم هزینه شدن مذاکرات در داخل. من تا پیش از انتصاب لاریجانی میگفتم حداقل یک دور دیگه حمله اسرائیل رو خواهیم داشت. معتقد بودم یک دور حمله دوباره میشود و بعد با امریکا توافق خواهیم کرد ولی بعد از اومدن لاریجانی تصور میکنم احتمال توافق قبل از حمله و جلوگیری از حمله به ایران شانس بالایی (حدود ۵۰٪) پیدا کرده.

همانطور که قبلا گفتم نباید بگذاریم هیچ حمله‌ای دیگر به ایران بشود باز میگم نباید بگذاریم تحت هیچ شرایطی هیچ حمله دیگری به ایران بشود حالا یا به نام یا به ننگ

✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

راست است

یدالله کریمی پور

پزشکیان درباره مذاکرات:
حرف نمی‌زنی؟ خب می‌خواهی چکار کنی؟ می‌خواهی بجنگی؟! خب آمد و زد؛ الان برویم درست کنیم دوباره می‌آید می‌زند


۴ نکته در باره این کلیپ:

۱- بخش دوم‌ سخن رئیس جمهور درست است و مو لای درزش نمی رود. خب گیریم خرابی های نبردها بازسازی شد، چنان چه نبرد ادامه داشته باشد، حتما دوباره و چند باره می زنند. چه کاری از جمهوری اسلامی ساخته است؟؛

۲- این موضعگیری پیشا توجیه توافق آتی و قریب الوقوع است. نه؟

۳- بخش نخست سخنش بی محتوا و پرت است. هم می شود مستقل بود و هم تحت تحریم های بین‌المللی قرار نگرفت. نه؟

۴- توافق با آمریکا نزدیک است. نزدیک نزدیک. آماده باشید.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

✴️❇️ پشت پرده صلح قفقاز

✍ حامد خسروشاهی

توافق صلح اخیر میان آذربایجان و ارمنستان، نشان‌دهنده بازآرایی نقش بازیگران سنتی و جدید در این منطقه حساس است.

وعده سرمایه‌گذاری گسترده شرکت‌های آمریکایی در حوزه‌های انرژی، فناوری و هوش مصنوعی در هر دو کشور، بخش مهمی از بسته صلح را تشکیل می‌دهد و رهبران دو کشور نیز از آغاز فرآیند نهایی‌سازی منشور شراکت راهبردی با واشنگتن خبر داده‌اند.

چنین رویکردی به ترامپ این امکان را می‌دهد که این توافق را به عنوان نمونه بارز مهارت خود در «عادی‌سازی» معرفی و از آن در رقابت‌های سیاسی داخلی و جهانی بهره‌برداری کند.

این توافق ضربه‌ای جدی به نقش انحصاری روسیه در مدیریت بحران‌های قفقاز محسوب می‌شود.

این اتفاق همچنین برای ایران پیامی روشن دارد، زیرا «راهرو ترامپ» می‌تواند بخشی از مسیرهای ترانزیتی را که بالقوه از خاک ایران می‌گذشت دور بزند و در صورت استقرار نظامیان آمریکایی به‌منظور نظارت بر کریدور، عملا نیروهای آمریکایی مماس با مرزهای شمال‌غربی ایران استقرار می‌یابند.

پکن که در سال‌های اخیر با ابتکار «یک کمربند، یک جاده» در پی تقویت مسیرهای زمینی و دریایی خود بوده، قفقاز جنوبی را به عنوان یکی از گره‌های راهبردی اتصال چین به اروپا از طریق آسیای مرکزی و دریای سیاه می‌بیند.

ایجاد «راهرو ترامپ» با پشتوانه سیاسی و اقتصادی واشنگتن، به معنای ورود یک مسیر ترانزیتی مهم به حوزه نفوذ آمریکاست و می‌تواند بخشی از ظرفیت بالقوه چین برای توسعه مسیرهای تحت کنترل یا نفوذ خود را محدود کند.

این امر احتمالا پکن را وادار خواهد کرد تا از یک‌سو روابط اقتصادی و سرمایه‌گذاری در قفقاز جنوبی را شتاب دهد تا جای پای خود را تثبیت کند و از سوی دیگر، همکاری با روسیه و ایران را برای ایجاد مسیرهای موازی و خارج از کنترل آمریکا تقویت کند.

برای ایران، این رویداد زنگ خطری جدی است. اگر تهران نتواند مسیرهای جایگزین ترانزیتی از مسیر خود ارائه دهد، احتمال تضعیف موقعیت کشور به عنوان گذرگاه راهبردی منطقه بسیار بالاست.

این تحلیل را هم باید در نظر گرفت که احتمالا #آمریکا و روسیه در حال شکل‌دهی توافقی پشت پرده هستند که می‌تواند به طور همزمان بحران اوکراین و معادلات ژئوپلیتیکی قفقاز جنوبی را تحت‌تاثیر قرار دهد.

این تحولات را می‌توان نشانه‌ای از یک معامله بزرگ‌تر دانست: «آمریکا با پذیرش برخی خواسته‌های #روسیه در اوکراین، مانند کنترل مناطق شرقی، در ازای کاهش نفوذ #مسکو در #قفقاز و تقویت حضور خود در این منطقه استراتژیک، به دنبال بازتعریف نظم منطقه‌ای است.»
#زنگزور #زنگه‌زور

✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

گذرگاه ترامپ و انزوای ایران

گذرگاه ترامپ‌چه تاثیری بر اقتصاد و روابط ایران خواهد داشت؟
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

❇️✴️ توافق واشنگتن و چالش‌های راهبردی ایران در بازتعریف توازن قدرت قفقاز

✍ اکبر اعلمی

در هشتم اوت مصادف با ۱۷ مرداد ۱۴۰۴، کاخ سفید شاهد امضای توافقی بود که می‌تواند ساختار ژئوپولیتیکی قفقاز جنوبی را برای دهه‌ها دگرگون سازد.
این توافق سه‌جانبه میان آمریکا، آذربایجان و ارمنستان با محوریت ایجاد کریدور زنگزور، آذربایجان را از طریق استان سیونیک ارمنستان به نخجوان و سپس ترکیه متصل می‌کند؛ مسیری که برای ۹۹ سال در اختیار شرکت‌های آمریکایی قرار گرفته و عملاً حضور واشنگتن را در قلب منطقه تثبیت می‌سازد.

این تحول نه‌تنها پایان یک مناقشه طولانی را رقم زد، بلکه به بازترسیم توازن قدرت منجر شد؛ روسیه که سال‌ها ضامن امنیت منطقه بود کنار گذاشته شده، و ارمنستان با چرخشی راهبردی به سمت میانجی‌گری آمریکا رفت. ایران اما در مقابل، با تهدیدی راهبردی مواجه است؛ حضور مداوم آمریکا در همسایگی شمالی، تهدیدی جدی برای منافع اقتصادی، امنیتی و نفوذ منطقه‌ای تهران به‌شمار می‌رود.

🔸ریشه این وضعیت به اشتباهات تاریخی و ساختاری دستگاه دیپلماسی ایران بازمی‌گردد که طی سه دهه اخیر، به ویژه از دوران رفسنجانی تا روحانی، استمرار یافت. در دوره رفسنجانی، ایران به دلیل تمرکز بر بازسازی داخلی پس از جنگ، نتوانست سیاستی فعال و متوازن در قفقاز اتخاذ کند؛ روابط محدود و بدون عمق با هر دو کشور برقرار بود.
دوره خاتمی تلاش‌هایی برای تقویت رابطه با ارمنستان انجام داد، اما ناتوانی در گسترش روابط با آذربایجان و سردی مستمر در این مناسبات، راه را برای نفوذ ترکیه و اسرائیل هموار ساخت.

🔺🔺این روند در دوران روحانی و وزارت خارجه محمدجواد ظریف به اوج رسید؛ تمرکز بیش از حد بر ارمنستان، غفلت از توسعه روابط راهبردی با آذربایجان، و واکنش‌های منفعلانه، جایگاه ایران را به‌شدت تضعیف کرد.

در این بازی پیچیده، نقش نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان، نیز شایان توجه است؛ او با پذیرش میانجی‌گری آمریکا و فاصله گرفتن از حمایت سنتی روسیه، عملاً از پشت به ایران خنجر زد، کشوری که سال‌ها حمایت و هزینه سنگینی را برای حفظ امنیت و ثبات ارمنستان در برابر آذربایجان متحمل شده بود.
این تصمیم راهبردی، نه تنها منافع ایران را نادیده گرفت، بلکه به افزایش نفوذ آمریکا در منطقه انجامید و معادلات ژئوپولیتیکی را دگرگون کرد.

🔸از سوی دیگر، الهام علی‌اف و دولت آذربایجان نیز با سیاست‌های تهاجمی و هم‌پیمانی آشکار با اسرائیل و غرب، نه تنها فرصت‌های همکاری راهبردی با ایران را تضعیف کردند، بلکه زمینه را برای نفوذ بازیگران فرامنطقه‌ای فراهم کردند؛ اقدامی که برخلاف میل بسیاری از هم‌زبانان و هم‌فرهنگان آذربایجانی در جمهوری آذربایجان است که تمایل دارند روابط متوازن و دوستانه‌ای با ایران حفظ شود.

با این حال، باید به حساسیت‌های عمیق فرهنگی و تاریخی مردم آذربایجان، که پیوندهای مشترک فرهنگی و ملی با برادران و خواهران خود در ایران دارند، نیز توجه کرد.
حفظ احترام به هویت و دغدغه‌های مردم دو طرف، پیش‌شرط هر سیاستی است که به صلح پایدار و ثبات منطقه‌ای منجر شود.

🔸علاوه بر این، ناتوانی ایران در بهره‌برداری از فرصت‌های اقتصادی و پروژه‌های زیرساختی مشترک، ضعف در مدیریت ائتلاف‌های منطقه‌ای، و عدم پیشگیری از نزدیکی باکو به بازیگران غربی و اسرائیلی، فرصت‌هایی طلایی را از کشور گرفت. اکنون تهران در شرایطی دشوار قرار دارد که برای بازپس‌گیری جایگاه استراتژیک خود در قفقاز، ناگزیر به بازنگری جدی سیاست‌هاست.

این بازنگری باید مبتنی بر دیپلماسی چندجانبه، احیای روابط متوازن و فعال با هر دو همسایه شمالی، و توسعه همکاری‌های اقتصادی و امنیتی مبتنی بر منافع متقابل باشد. همچنین ایران باید با بهره‌گیری از ظرفیت‌های نرم‌افزاری، فرهنگی و رسانه‌ای، نقش میانجی صلح را به‌طور واقعی به دست آورد و نه صرفاً شعار دهد.
همزمان، تقویت ائتلاف‌های منطقه‌ای با روسیه، چین و کشورهای مستقل منطقه، و استفاده هوشمندانه از فرصت‌های ژئوپولیتیکی نوظهور، کلید عبور از بحران کنونی و حفظ منافع ملی است.

🔸در نهایت، استمرار سیاست‌های گذشته، تنها به تضعیف بیشتر نفوذ ایران و تقویت جای پای بازیگران فرامنطقه‌ای منجر خواهد شد؛ چالشی که با اراده و تدبیر راهبردی قابل رفع است.


✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

🔼✴️شما زندگی را کشتید و نابود کردید!

🔸حقوق من استاد دانشگاه ۲۶ میلیون تومان هست
🔸۸۰ درصد تحصیلکرده‌های جامعه بیکارند
🔸این جامعه به چه زبانی بگوید زندگی می‌خواهد
🔸شما زندگی را کشتید
🔸زندگی دیگر زنده نیست...

✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

❇️✴️ ترامپی که ظاهراً قرار نیست نام و سیاستش دست از سر ایران بردارد!

✍ حبیب رمضانخانی

در دهه‌های گذشته، هر بار که روسای جمهور آمریکا جای خود را به رئیس جمهور جدید در کاخ سفید داده‌اند، یکی از موضع‌ گیری‌های کلیشه‌ای مسئولان ایرانی این بوده: فلان رییس جمهور آمریکا هم تمام شد و رفت، ولی همچنان ما و نظام جمهوری اسلامی پابرجا هستیم!

در این راستا، این موضع‌گیری در مورد شخص ترامپ، خاصه به دلیل ترور سردار سلیمانی و اقدامات خصمانه‌ترش، در دوره قبل که از بایدن شکست خورد، با خوشحالی و تاکید بسیار بیشتری نمود یافت!

ولی از بد حادثه، دقیقا ۴ سال بعد برگشت و قابل تامل، از میان همه وعده‌های خود، آنچه توانست عملی کند، در مورد ایران بود که سایت‌های هسته‌ای کشورمان را بمباران و نابود کرد.

اقدامی که بیش از پیش باعث آسیب به ایران و منفور و بدنام شدن نزد نظام و ایرانیان شد. در این میان اما، وقتی او هیچ ابایی از ضربه زدن مکرر و مجدد به ایران ندارد، شاید بهترین آرزو و گزینه رسیدن پایان این دوران ریاست جمهوری باشد و تسلی خاطری برای مسئولان که با تکرار جمله ترامپ رفت و ما باقی هستیم، کمی از شدت آن خشم فروکش کند!

ولی از بد ماجرا، ظاهراً اینبار قرار نیست یاد و نام رییس جمهور آمریکا و شخص ترامپ به دوران ریاست جمهوریش ختم شود! چرا که ترامپ با پروژه‌ای که از طریق محوریت خود و آمریکا در توافق صلح ارمنستان و آذربایجان رقم زده، قرار هست کانال «رنگزور» حداقل به مدت ۹۹ سال به نام «پل یا گذرگاه ترامپ» شناخته شود.

این یعنی، بعد از این در نقشه‌های جغرافیایی، تحلیل‌های سیاسی و اقتصادی و... همیشه نام ترامپ با ایران و مرزهای آن آمیخته شده و تا دهه‌ها مقابل چشم و ذهن مسئولان و ایرانیان خواهد بود!

نام گذاری که به جز تبعات اجرای خود این پروژه، برای مسئولان چالشی بزرگ خواهد بود و باید منتظر ماند تا ببینیم جایگزین، چه سیاست و نامی برای آن اتخاذ خواهند کرد!

در پایان، به طنز: در حال حاضر تنها گزینه‌ای که امکان انتقام از ترامپ هست، خاصه به بهانه و تلافی تلاش ترامپ برای تغییر نام خلیج فارس، تغییر نام این دالان هست که بعد این تو نقشه‌ها و اظهارنظرها مثلا بگید «پل پوتین»، یا «دالان زباله دان تاریخ» پل « ترامپ قمارباز» و...


✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

❇️✴️ تاریکی‌های مشکوک؛
وقتی برق خانه‌ها می‌رود، اما مصرف شهر پایین نمی‌آید

✍ نسترن ماهور

مردم منظمی شده‌ایم! برای اینکه سر ساعت اعلام شده برق‌ها قطع می‌شود تا قبل از آن به کارهایمان می‌رسیم! همین‌قدر مطیع، همین‌قدر با برنامه!

این روزها که خاموشی‌ها دوباره مهمان ناخوانده زندگی مردم شده‌، خانه‌ها کولر روشن ندارند، چراغ‌ها سوسو می‌زنند و برنامه روزانه همه مردم زیر و رو شده  یک مساله همچنان بدون تغییر باقی مانده که جای سوال دارد: مصرف خانگی آن‌قدر بالا نیست که چنین فشار شدیدی بر شبکه ایجاد کند. پس این همه برق کجا می‌رود؟

انگشت اتهام مدت‌هاست به سمت مزرعه‌های استخراج رمزارز نشانه رفته؛ تجهیزاتی که مانند هیولاهای بی‌صدا، برق را می‌بلعند و گرمایی بی‌ثمر به جا می‌گذارند. ماینرها می‌توانند در دل یک سوله صنعتی باشند، یا در گوشه یک انبار متروکه، یا حتی در اتاق‌های کوچک روستاها. شبکه برق اما با وجود پیشرفت‌های فنی، هنوز بهانه‌ای آماده دارد: «تشخیص موقعیت دقیق این مصرف‌کنندگان دشوار است.»

اما مگر نه اینکه سامانه‌های پایش هوشمند می‌توانند لحظه‌به‌لحظه بار شبکه را رصد کنند؟ مگر نوسان‌های غیرطبیعی و بار ثابت و پیوسته ماینرها الگوی مشخصی ندارد؟ چرا سال‌هاست همین «مصرف ناشناس» قربانی خود را در خانه‌ها پیدا می‌کند و نه در مراکز غیرمجاز؟

اگر قرار بود مصارف خانگی علت این بی برقی باشد با این حجم از خاموشی قطعا باید اوضاع بهتر می‌شد، کمبودها رخت برمی‌بستند و می‌رفتند اما روال سابق همچنان پابرجاست! کسی هم پاسخگو نیست!

اما مشکل، نبود ابزار شناسایی نیست؛ مشکل، نبود اراده است. جایی که شاید پای مجوزهای خاص وسط باشد، خاموشی فقط سهم مردم می‌شود، نه ماینرها.

وقتی دولت از مردم می‌خواهد کولرها را خاموش کنند و لامپ‌های اضافه روشن نکنند، بد نیست بگوید چند مزرعه غیرمجاز را امسال کشف کرده، و چند مجوز پرمصرف هنوز بی‌دلیل تمدید می‌شود. تا آن روز، هر بار که برق می‌رود، ما می‌مانیم و یک سؤال ساده: «برق ما، دقیقاً کجا مصرف می‌شود؟»

در سایه این ابهام، هر بار که کلید قطع برق در محله‌ای پایین می‌آید، مردم با خود می‌پرسند: آیا این خاموشی سهم ماست تا مزارع پنهان در جایی دیگر بی‌وقفه کار کنند؟ و شاید پرسش بزرگ‌تر این باشد که تا چه زمانی، تاریکی خانه‌ها چراغ درآمد دیگران را روشن خواهد کرد؟!/گروه اقتصادی چندثانیه


✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

ایران اولیت دارد اگرچه در نظام اسلام اولویت دارد...

سخنان قابل تأمل #مهدی_مطهرنیا در برنامه دیدار نیوز


✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

❇️⚛ دموکراسی

#دموکراسی قالبی حکومتی است که سازگارسازی دولت با خواسته‌های حکومت شوندگان را بدون خشونت‌آمیز امکان‌پذیر می‌کند.
در نظام #دموکراتیک وقتی دولتداری مطابق میل اکثریت مردم صورت نمی‌گیرد ، برای حاکم کردن مردانی که تمایل دارند طبق میل اکثریت کار کنند، نیازی به جنگ داخلی نیست. ساز و کار انتخابات و نظام پارلمانی زمینه‌ی آن را فراهم می‌آورد که تغییر دولت بی‌سایش و روان رخ دهد، بدون آن که کار به خشونت کشیده شود و خونی بر زمین ریزد.

تنها گروهی می‌تواند حاکمیتی پایدار‌ی بر پا کند که بتواند روی تایید حکومت شنوندگان حساب کند.
کسی که می‌خواهد ایده‌های خود را حاکم بر دنیا ببیند ، باید بکوشد #حاکمیت بر افکار آدم‌ها را به دست آورد. در بلند مدت نمی‌توان انسان‌ها را بر خلاف میل و اراده‌شان تابع نظامی قرار داد که با آن مخالفند.
کسی که می‌کوشد به زور چنین کند، در نهایت شکست خواهد خورد و با نبردهایی که به راه می‌اندازد بلایای بیشتری را پدید می‌آورد‌
نمی‌توان انسان‌ها را بر خلاف میل و اراده‌شان خوشبخت کرد.


📗 کتاب ، لیبرالیسم-لودویگ فون میزس

✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology

⬆️✴️ کتابخانه سیار در لندن، سال ۱۹۳۰ میلادی.

🔹رشد و توسعه و بالندگی فکری و فزونیِ آگاهی‌های اجتماعی، اتفاقی نیست.

🔸هیچ ملتی بدون گسترش دانش و هیچ جامعه ای بدون آگاهی و هیچ فردی بدون مطالعه به توسعه و رفاه و خوشبختی حقیقی نرسیده است.

🔸جهل و نادانی بهترین و حاصلخیزترین فضا برای رشد خرافات و موهومات است.

🔸 فقر فرهنگی و عقب‌ماندگی رابطه‌ی مستقیمی با "بی‌نیاز دانستن خود از یادگیری و مطالعه" دارد.

🔸آنهایی که در خودشان نیازی به "خواندن و یادگرفتن و دانستن"، احساس نمی‌کنند، مناسب‌ترین افراد برای باختن زندگی فردی و از دست دادن رفاه اجتماعی هستند.


⭐️⭐️⭐️ خواستن توانستن نیست، دانستن توانستن است.

✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology