قطعا این برنامه یک شو تلویزیونی هست و سناریو نوشته شده ای داره و همچنین مهمترین هدفش سرگرمی و پولسازی برای دست اندرکارانش هست
البته آسیب هاش را هم نباید نادیده گرفت
اما خب همانطور که بارها گفتیم و دوستان هم اطلاع دارند

در روان‌شناسی #یونگ، سایه بخش‌هایی از شخصیت ماست که آن‌ها را نمی‌پذیریم یا سرکوب می‌کنیم: غرایز، هیجانات، خواسته‌های کنترل‌نشده یا حتی استعدادهایی که با «خود ایده‌آل» ما هم‌خوان نیستند.
ما معمولاً این جنبه‌ها را در خود نمی‌بینیم، اما وقتی فردی مقابل‌مان این ویژگی‌ها را آشکارا زندگی می‌کند،مورمورمون می شه ، ناراحت می شیم و بدمون میاد.
این برنامه و نگار
بی‌واسطه‌ترین تصویرِ خودِ سرکوب‌شده‌ی ماست.

#ختائیلر_فرناز
@qodrattaqeer

نگار بخش #آنیمای وحشی یک زن را نشان می ده که در بسیاری از زنان سرکوب شده ؛ احساساتش را بدون ترس بروز می ده و حتی آسیب پذیرش را هم جلوی دوربین نمایان می کنه در حالی که اکثر ما می خواهیم در نظر دیگران متواضع ، کنترل شده و منطقی باشیم .

از اونجایی که می گن ادب از که آموختی؟ از بی ادبان
پس تنفر مخاطبان از این برنامه و نگار، شاید نشانه‌ی خوبی هم داشته باشه

کدام بخش وجودم را نادیده گرفته‌ام؟
چرا از کسی که این‌گونه زندگی می‌کند، ناراحت می شم ؟
می‌خواهم کدام بخش از وجودم را دوباره پس بگیرم؟

🔝این یه بخش از وجود منه که همیشه سرکوبش کردم”

مثلاً: “منم دلم دیده شدن می‌خواد، ولی همیشه به خودم گفتم زشته.”
یا: “منم بعضی وقتا می‌خوام راحت بگم دلم گرفته.

🔝خودمون رو سرزنش نکنیم.
داشتن این نیازها طبیعی‌ه. نگار فقط یادآوریه، نه تهدید.

🔝کم‌کم تمرین کنیم تا این بخش‌ها رو زندگی کنیم، ولی به سبک خودمون.

مثلاً اگه همیشه از نشون‌دادن ناراحتی فرار می‌کردی، یک‌بار با یه آدم امن حرف بزن.
یا اگه همیشه نیاز به تایید داشتی، به خودت بگو: من حق دارم که گاهی تأیید بخوام.

ما قرار نیست مثل نگار رفتار کنیم.
اما می‌تونیم این بخش‌های سرکوب‌شده رو بشناسیم و کم‌کم بپذیریم

مثلاً:
اگه از گریه‌کردن بیزاری، یه‌باراجازه بده حتی تو تنهایی اشکت بیاد.

اگه همیشه نادیده گرفته شدی، به خودت بگو: منم حق دارم که گاهی دیده شم.
اگه از خودخواهی می‌ترسی، گاهی «نه» گفتن رو تمرین کن.

سایه‌ها دشمن ما نیستن؛ فقط بخش‌هایی از وجودمونن که خیلی وقته نادیده گرفتن‌شون…

اگر از کسی خوشت نمیاد، قبل از قضاوت یه لحظه فکر کن:
نکنه اون داره یه چیزی از منو زندگی می‌کنه که خودم جسارت دیدن و پذیرشش را ندارم .


#ختائیلر_فرناز
@qodrattaqeer

کاشکی تو نگاه آخر عشقو تو چشام می‌دیدی…
به دلم مونده یه بار، یه روز، یه جایی بگی: می‌خوامت.»

در جملات این آهنگ زیبا ، چهار طرحواره ناسازگار فعال وجود داره :
🔝محرومیت هیجانی
➰رهاشدگی
🔝وابستگی
➰نقص و شرم

خواننده مدام احساس نیاز و رنج را تکرار می‌کند و نشان می‌دهد که در برابر نیازهای ارضا نشده‌اش کاملاً تسلیم شده.
همچنان امید دارد معشوق روزی برگردد و بگوید «می‌خوامت».
شخص نه خودش را مستقل نشان می‌دهد، نه بی‌نیاز. کاملاً وابسته و آسیب‌پذیر هست.

دیده نشدن، شنیده نشدن عشق ندادن
ترس از تنها ماندن، امید به بازگشت
نیاز به تایید
نادیده گرفته‌شدن مکرر
و‌بیان نکردن نیازها و منفعلانه رفتار کردن
همه و همه نشانه های سبک مقابله ای تسلیم هست.


#ختائیلر_فرناز
@qodrattaqeer

سه لحظه از روز که احساس کردی کسی تو رو درک کرد یا می‌تونست بفهمت را بنویس .

تمرین اعتماد به خود انجام بده
یه تصمیم کوچیک بگیر مثلاً: امروز با خودم می‌رم بیرون، بدون منتظر بودن کسی و بعد بنویس:
نیاز به عشق دارم، ولی به هر قیمتی نه.

سه ویژگی خوبت رو بنویس که هیچ ربطی به تأیید دیگران نداره.
بعد بنویس :
من کامل نیستم، ولی به اندازه‌ی کافی خوبم.

به نیازهای عاطفیت پاسخ بده
نیازهات و به درستی و واقع بینانه بیان کن
مرزهای سالم بگذار
و انتخاب گر باش
و در نهایت کمک حرفه ای بگیر.


#ختائیلر_فرناز
@qodrattaqeer

لکان یه جمله ای داره به این مضمون

معشوق همچین چیز مالی نیست این عاشقه که یه چیزی در خودش دیده
(کلمه چیز مال لکانه
همه چیز ، چیز هست.)

بعضا وقتی فکر می کنید معشوق خیلی ویژگیهای خاصی داره این فرافکنی طلای درون خودتون هست
بنابراین اون ویژگیها رو باید در خودتون پیدا کنید
عشق نوعی فرافکنی هست و اون شخص آیینه ای شده برات
فکر می کنی اون و می بینی در حالی که داری خودت و می بینی

بنابراین این معشوق نیست که خیلی خفنه این خودت هستی که خفنی

ویژگیهایی که پنهان شده و خاک ریختی روش و ازش خبر نداری .


#ختائیلر_فرناز
@qodrattaqeer

✍این جالبه، رابرت جانسون تو کتاب عشق رمانتیک می‌نویسه:

▪️«اگر یک رابطه سرراست ، بی پیچ‌و خم و ساده دروازه‌های خوشبختی را به روی ما بگشاید، ما از پذیرش این خوشبختی سر باز می‌زنیم!

چرا که معتقدیم چنین چیزی بیش از حد ساده و بیش از حد ملالت آور است!»

@qodrattaqeer

جانسون، تحت تأثیر روان‌شناسی #یونگ، می‌گه ما آدما تو ناخودآگاهمون، عشق رو با رنج گره زدیم. یعنی ناخودآگاه‌مون طوری شرطی شده که فکر می‌کنه: عشق واقعی باید دراماتیک باشه، پر از فراز و نشیب، و کلی درد توش باشه.

واسه همین، وقتی وارد یه رابطه‌ای می‌شیم که ساده‌ست، صادقانه‌ست،
پر از درک متقابله و توش خبری از کشمکش‌های بیمارگونه نیست،
ناخودآگاهمون شروع می‌کنه به داد زدن:این دیگه عشق نیست، حوصله‌سَربره! یا حتی: مشکوکه! یه جای کار می‌لنگه!

تو کهن‌الگوی عاشق رنج‌طلب،
و توی قصه‌ها و فرهنگ‌مون (از رومئو و ژولیت گرفته تا لیلی و مجنون)،
عشق معمولاً با فداکاری، اشک، جدایی و حتی مرگ گره خورده.
ذهن ناخودآگاه‌مون هم از همین اسطوره‌ها یاد گرفته که عشق باید پرهیاهو باشه. واسه همین نمی‌تونه عشقِ آروم و سالم رو باور کنه.

فرض کن دختری وارد رابطه‌ای بشه که پارتنرش باهاش مهربونه،
محدودش نمی‌کنه، به مرزهاش احترام می‌ذاره، و بدون بازی و نوسان رابطه رو پیش می‌بره.

بعد از یه مدت، این دختر ممکنه بی‌میل بشه و با خودش بگه:
چرا هیچ هیجانی نیست؟ چرا دلتنگ نمی‌شم؟ نکنه این اصلاً عشق نیست؟

ولی اگه بره تو یه رابطه‌ای که پر از سردی و گرمیه، پر از بی‌ثباتی و تنش‌های عاطفیه، ناخودآگاهش فعال می‌شه و با خودش می‌گه:آهان! اینه عشقی که یا منو می‌سازه یا نابودم می‌کنه!

ما یه‌سری باورهای عاطفی داریم که مریضن، و نمی‌ذارن از خوشبختی ساده لذت ببریم.

جانسون بهمون هشدار می‌ده:
اگه یه رابطه ساده‌ست، شاید بی‌هیجان نباشه، بلکه بالغانه‌ست. باید خودمون رو از اون اسطوره‌ی عشق آشفته و رنج‌زده نجات بدیم، تا بتونیم طعم یه عشق سالم و امن رو بچشیم.

#ختائیلر_فرناز
@qodrattaqeer

بادرود و احترام
جهت دریافت وقت مشاوره لطفا به این آیدی
@Change_consultant
پیام ارسال نمایید.

مشاوره ها فقط به صورت حضوری یا تلفنی می باشد. و مشاوره به صورت چت انجام نمی گیرد.

.هر که فاضل‌تر دورتر از مقصود. هر چند فکرش غامض‌تر، دورترست. این کارِ دل است، کارِ پیشانی نیست.

‏«مقالات شمس»

پیشانی نماد عقل، منطق، تحلیل و تفکر است؛ دقیقاً همان چیزی که #آپولو نمایندگی می‌کند.
فاضل‌تر یعنی کسی که دانشمندتر، عقلانی‌تر و روشن‌تر است، اما در این بیت اشاره می‌شود که هرچه فاضل‌تر باشی (عقلانی‌تر)، بیشتر از مقصود دور می‌شوی.دلیلش این است که عقل (آپولو) گاهی مسئله را پیچیده و غامض می‌کند و نمی‌تواند به حقیقت ناب و ساده برسد.

دل نماد عشق، شور، شهود و تجربه بی‌واسطه است که دقیقاً ویژگی‌های #دیونوسوس را دارد.
کار دل است یعنی رسیدن به مقصود (حقیقت، معنا، تجربه‌ی عرفانی) از طریق شور درونی و اتصال عاطفی به واقعیت است، نه صرفاً فکر و منطق.
اینجا دل همان نیروی هیجانی و شورانگیز دیونوسوسی است که به جای پیچیدگی‌های عقلانی، مستقیماً به اصل می‌رسد.

البته این به معنای رد کامل عقل نیست، بلکه پیام شمس تأکید بر این است که برخی حقایق در حوزه «کار دل» است و نمی‌توان آن‌ها را صرفاً با «کار پیشانی» (عقل) بدست آورد.

بازنگری شناختی یک مهارت آپولویی است که فرد با تحلیل و تغییر فکر، هیجانش را تنظیم می‌کند.

اما پذیرش هیجان (مثل درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی) کاری #دیونوسوسی است؛ یعنی پذیرش و تجربه‌ی بی‌واسطه هیجان‌ها بدون سرکوب یا تحلیل بیش از حد.

موفق‌ترین تنظیم هیجان زمانی است که تعادلی بین این دو وجود داشته باشد.

#ختائیلر_فرناز
═══‌‌‌‌༻‌༺‌‌‌═══
خــود شــنــاســے بــه روش پــرفــســور
#یــونــگ

@qodrattaqeer

یکی از سخت ترین و چالش برانگیزترین
بخش سوگ ؛ هماهنگی با دنیای بعد از فقدان عزیز هست

پیدا کردن جای خود در دنیایی که یک نفر برای همیشه از کنارت حذف شده

دشوارترین تکلیف هر فرد بعد از فقدان عزیز همینه

من با استعداد بودم.. یعنی هستم؛
بعضی وقت‌ها به دست هایم نگاه میکنم و
فکر میکنم که میتوانستم پیانیست بزرگی بشوم!
یا یک چیز دیگر،

ولی دست هایم چه کار کرده اند؟ یک جایم را
خارانده اند، چک نوشته اند، بند کفش بسته اند، سیفون کشیده اند..

دست هایم را حرام کرده ام، همینطور ذهنم را..

#چارلز_بوکوفسکی
@qodrattaqeer

هر برنامه ای که در سایر کشورها ساخته می شه لزوما محتواهای درستی نیستند و کپی از اونها اسیب های خودش را داره

اما واکنش های گسترده به رئالیتی شو ی عشق ابدی نشان داد که ما مردم ایران آمادگی چنین برنامه ها و مواجهه با تفاوت ها را نداریم .

طبق فرهنگ و در روند متمدن‌شدن، آموخته‌ایم که باید مؤدب، با ملاحظه و مطابق نظر و رضایت دیگران رفتار کنیم.
بسیاری از ما با کنترل بزرگ شده و زندگی کرده ایم .
پوشش ما در اجتماع را دیگران تعریف کرده‌اند، نه خودمان.
در روابط، آزادی و حق انتخاب کمتر وجود داشته، و آزادی اغلب به‌عنوان عامل برهم‌زننده‌ی نظم تلقی شده است.
پوشش نیز بیشتر بر اساس اخلاقیات ، سیاست و جنسیت سنجیده شده‌اند؛
همه‌ی این‌ها موجب شکل‌گیری ترس و قضاوت در ذهن ما شده‌اند؛
و چون ذهن‌مان با بسیاری از این مفاهیم (مانند آزادی، تنوع، انتخاب) ناآشناست، در مواجهه با آن‌ها دچار تنش می‌شود.

ما ملت متمدنی با فرهنگی غنی هستیم؛
اما فرایند متمدن‌شدن، بخش بزرگی از روان ما را سرکوب کرده و به #سایه رانده است.
و درست همان‌جاست که بسیاری از چیزها، در نگاه ما ممنوع، زشت یا گناه‌آلود به نظر می‌رسند و برایمان تهدید محسوب می شود..

متمدن شدن همیشه با روشنایی همراه نیست.

#ختائیلر_فرناز
@qodrattaqeer

دیدن چنین برنامه ای تایید نمی شه بلکه هدف اینه که بازتابِ روان خودمون رو در واکنش‌هامون به این برنامه بشناسیم، نه اینکه اون رو الگو یا مرجع بدونیم

عشق ابدی، خودش شاید برنامه‌ای سطحی باشه، ولی به جای فاز نصیحت برداشتن یا دیده شدن به وسیله ی این برنامه، می‌تونه فرصتی باشه برای دیدن خود واقعی‌مون؛
برای شناخت نقاب‌هایی که سال‌ها به چهره زدیم؛
و برای شروع گفت‌وگویی عمیق‌تر با بخش‌هایی از وجودمون که سرکوب شده‌ن

حالا وقتی با برنامه‌هایی مثل عشق ابدی مواجه می‌شیم،
برنامه‌ای که پر از نمایش‌های بیرونی، رابطه‌های سطحی، و عشق‌هایی ظاهریه،
احساسات متناقضی پیدا می‌کنیم نه چون این برنامه عمیقه،
بلکه چون آینه‌ی سایه‌های خودمونه.

ببینید نقش‌ها چطور عوض می‌شوند؛
منفورها محبوب می‌شوند،
و محبوب‌ها منفور.

نقاب‌ها فرو می‌افتند،
سایه‌ها آشکار می‌شوند،
فرافکنی‌ها پایان می‌یابند،
و آن‌چه باید دیده شود، خود را نشان می‌دهد.

#ختائيلر_فرناز
@qodrattaqeer

سه مفهوم بسیار کلیدی در روان‌شناسی تحلیلی #یونگ مطرح شده:


#نقاب
نقابی است که برای پذیرفته‌شدن در جامعه بر چهره می‌زنیم؛ مثلاً نقش مادر فداکار، مرد عاقل، انسان مذهبی یا تحصیل‌کرده.
اما وقتی بحران یا تضادی درونی/اجتماعی شکل می‌گیره، این نقاب ترک برمی‌داره و چهره‌ی واقعی (هم خوب و هم ترسناک) دیده می‌شه.

#سایه
بخش‌هایی از وجود ما که نپذیرفته‌ایم، سرکوب کرده‌ایم یا از خود دور کرده‌ایم.
سایه‌ها وقتی آشکار می‌شن، هم می‌تونن ویرانگر باشن، هم زمینه‌ساز رشد و ادغام.

#فرافکنی
ما معمولاً آنچه را در خود نمی‌پذیریم، روی دیگران فرافکنی می‌کنیم.
مثلاً کسی که خودش میل قدرت داره ولی اون رو سرکوب کرده، ممکنه از «سلطه‌گری دیگران» دائم شاکی باشه.
وقتی فرافکنی‌ها پایان می‌یابند، یعنی فرد یا جامعه مسئولیت درونی خودش رو می‌پذیره و رشد آغاز می‌شه.

و در نهایت آنجه باید دیده شود خود را نشان می دهد
و اینجا لحظه‌ی ظهور آگاهیه
جایی که دیگر نمی‌توان انکار کرد، و حقیقتچه خوشایند چه ناخوشایند پدیدار می‌شود.

این می‌تونه شروع فرآیند فردیت ؛ یعنی تبدیل شدن به خود واقعی، که از مفاهیم بنیادین در روان‌شناسی یونگ است.

در واقع نقشه‌ی یک فرآیند درونی یا جمعی‌ست:
از نقاب تا آشکار شدن سایه
از فرافکنی تا آگاهی

می‌تونه درباره‌ی واکنش مردم به یک برنامه‌ تلویزیونی باشه، یا درباره‌ی یک انقلاب روانی، یا حتی سفر درونی یک فرد.

#ختائیلر_فرناز
═══‌‌‌‌༻‌༺‌‌‌═══
خــود شــنــاســے بــه روش پــرفــســور
#یــونــگ

@qodrattaqeer