🌀درخواست آزادی برای برج آزادی
🔹گزارش روزنامه «پیام ما» درباره تعرض به حریم و منظر برج آزادی (۳۰ تیر ۱۴۰۴)

🔘شهردار منطقه ۹ تهران: ویژه برنامه «محرم شهر» شامل گذر بین‌الحرمین، سفینه‌النجات، نمایشگاه فروش محصولات فرهنگی، برپا کردن استیج و مواکب پذیرایی در میدان آزادی است.

🔘رئیس مجموعه فرهنگی و هنری برج آزادی: برای انجام این کار از مدیریت برج هیچ اجازه‌ای گرفته نمی‌شود.

🔘رئیس ستاد گردشگری شهرداری تهران: همه هماهنگی‌ها با میراث‌فرهنگی و مدیریت برج آزادی انجام شده است. اگر ایرادی بود، متولیان میراث و مسئولان برج آنها را بیان می‌کردند.

🔘معاون میراث فرهنگی استان تهران: روابط‌عمومی سازمان میراث‌فرهنگی استان تهران به این معاونت اجازه صحبت درباره این موضوع را نداده است.

متن کامل گزارش سمیه ایمانیان را اینجا بخوانید: https://payamema.ir/payam/135933

🔺تلگرام و اینستاگرام ناف تهرون @nafetehroon

🔺یادداشتی به بهانه نمایشگاه آثار ایران در چین

‼️سردرگمی مدیریتی و رانت‌خواری پاشنه آشیل حضور در نمایشگاه‌های خارجی

🖋#مریم_اطیابی

🔸میراث‌باشی: چین در سال ۲۰۲۴ میزبان ۴۳ هزار نمایشگاه و ۵۱۱ هزار رویداد آموزشی در ۷۰۴۶ موزه در سراسر کشور بود که در مجموع ۱.۴۹ میلیارد بازدید از آنها انجام شد. داده‌های اداره ملی میراث فرهنگی چین نشان می‌دهد که برای هر ۲۰۰ نفر یک موزه در چین وجود دارد و ورود به ۹۱.۴۶ درصد از این موزه‌ها رایگان است.

🔸به گفته کارشناسان ایرانی، چین حدود ۸۰ هزار موزه کوچک و بزرگ دارد.

‼️با نگاهی به این آمار نخستین پرسشی که پیش می‌آید این است که چرا وقتی آثار ایران در چین یا هر کشور دیگری به نمایش در می‌آید ایرانی‌ها باید نگران باشند؟ وقتی کشوری سالیانه ۴۳ هزار نمایشگاه موزه‌ای در کشورش برگزار می‌کند یعنی نمایشگاه‌های مختلفی از آثار موزه لوور، موزه‌های آمریکا، مصر، ترکیه، اروپا و....  در این کشور برپا است.این برگزاری‌ها نیازمند یک برنامه‌ریزی دقیق و منسجم و کارشناسی است و یک گردش مالی و اقتصادی عظیم فرهنگی و توسعه دیپلماسی فرهنگی به همراه دارد.

‼️چرا کشوری مانند چین که خود یکی از کشورهای صاحب تمدن باستانی است باید آثار یک کشور صاحب تمدن باستانی دیگر را که برای معرفی آثارش در کشور او مهمان است حتی به بهانه جنگ در آن کشور و عدم امکان پروازها، تصاحب کند؟ یا از روی آثار آن کشور کپی و های کپی درست کند؟

‼️تا کنون به این موضوع فکر کرده‌ایم که کافی است در یک نمایشگاه خارجی اتفاقی برای شی کشور مهمان بیفتد در این صورت کشور میزبان برای همیشه در عرصه بین‌المللی از فعالیت موزه‌ای محروم خواهد شد و هیچ‌کشوری به او اعتماد نخواهد کرد و در کشور او حضور پیدا نمی‌کند؟ و این برای کشورهایی که روی گردشگری و وجهه و دیپلماسی فرهنگی خود حساب ویژه باز  کرده‌اند یعنی فاجعه!

🔸در هر دو نمایشگاه برگزار شده از آثار موزه‌ای ایران در چین( نمایشگاه موزه ملی که آثارش بازگشته و نمایشگاه آثار استان تهران که همچنان برپاست) کلیه هزینه‌ها اعم از حمل و نقل، پرواز، بیمه، اقامت، دکوراسیون، طراحی، بلیت بر عهده کشور میزبان بوده همچنین متعهد شده متقابلا نمایشگاهی در ایران برپا کند که کلیه هزینه‌های آن هم برعهده اوست( ظاهرا به غیر از ویترین).

✅مشکل کشورهای برگزار کننده نمایشگاه آثار ایران نیستند. مشکل ایران و مسوولان و پژوهشگران میراث فرهنگی ایران هستند که حتی یک پژوهش در خصوص برگزاری نمایشگاه‌های خارجی در قالب یک مقاله ارائه نکرده‌اند که حضور در نمایشگاه‌های خارجی چه دستاوردها، نقاط ضعف و قوت یا اشتباهاتی داشته است. آیا بر سطح سواد و تبادل علمی موزه‌ها موزه‌داران تاثیر گذار است؟ آیا سبب افزایش ورود گردشگر و بازدید از موزه‌ها می‌شود؟ سبب پاکسازی تصویر ایران هراسی می‌شود؟ سبب تاثیر و توسعه دیپلماسی فرهنگی می‌شود؟یا هیچ دستاوردی ندارد؟

🛑از یک سال و نیم پیش ایران خود را برای حضور در این نمایشگاه‌ها آماده می‌کرد. چرا هیچ خروجی رسانه‌ای یا علمی از این حضور وجود ندارد؟ مساله کاملا شفاف است. در اینجا یک خیل عظیمی از مدیران بی‌ربط  و بی‌تخصص یا کارشناسان و متخصصان تمامیت خواه و مونوپل دوست در حال دست و پا زدن برای حضور در این نمایشگاه بودند و تنها چیزی که اهمیت نداشت حضور مدیران موزه‌ها، حضور امین‌اموالان و کارشناسان موزه‌های تهران، حضور ایران‌شناسان، تاریخ شناسان، باستان‌شناسان، مرمتگران و حفاظتگران آثار و هنرشناسان ایرانی مشرف به مسائل ایران و چین و ارائه مقالات علمی و تقویت چهره فرهنگی علمی ایران در این نمایشگاه بود، رسانه هم که چه معنا دارد در نمایشگاه حضور یابد!

‼️اینقدر بی برنامه بودیم که اگر بخواهیم بپذیریم در طول حضور آثار ایران در چین بین ۸۰۰ هزار تا ۱ میلیون بازدیدکننده، این آثار را دیده‌اند اما حتی به فکر ما نرسیده که در حوزه صنایع دستی و هنرهای سنتی از این آثار المان‌هایی تهیه کنیم تا گردشگران و بازدیدکنندگان هنگام خروج آنها را به یادگار تهیه کنند. یا فیلم‌هایی از موزه‌ها به زبان چینی تهیه کنیم و در قالب سی‌دی ارائه کنیم . یا بروشورهایی از جاذبه‌های گردشگری ایران را به زبان چینی تهیه و ارائه کنیم.

‼️کدام مقالات علمی در حوزه سفال و فلز و شیشه و جواهرات و نقاشی را ارائه کردیم و بازنشر دادیم.

◀️اینجا دعوا فقط و فقط بر سر این بوده که چه کسی برود، چه کسی نرود! چه کسی زودتر برود چه کسی دیرتر! آن هم نه بر اساس ملاک و معیار کارشناسی و تخصصی بر اساس ملاک زیرآب‌زنی و نگاه از بالا به پایین و آفر و فاند دیدن این گونه سفرها. تنها چیزی هم که اهمیت نداشته کسب تجربه و تخصص است.

🔻ادامه در لینک زیر:
https://www.tg-me.com/mirasbashi/19300

http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi

‼️این نمایشگا‌ه‌ها در استان‌های مختلف چین برگزار شده، هر کدام با یک چیدمان و طراحی متفاوت. در کدام یک از اخبار میراث‌آریا ( خبرگزاری وزارتخانه) یا پژوهشگاه یا ایکوم یا سالن موزه ملی شنیده‌ یا دیده‌اید که از کارشناسان سفر رفته دعوت کنند تا از آنچه دیده‌اند و تجربه‌ای که کسب کرده‌اند نشستی علمی بگذارند. یا کدام موزه در صفحات اینستاگرامش اثرهای منتقل شده و توضیحات آن را به نمایش گذاشته است؟ کدام کارشناس، موزه‌دار، مدیران موزه از سفر خود اطلاعاتی به دیگران ارائه کرده‌اند که مردم ایران از برگزاری این نمایشگاه‌ها  اطلاعاتی داشته باشند؟ در کدام رسانه یا صفحات موزه‌ها گزارشی از مسوولان و کارشناسان موزه‌های چین و استقبال مردم چین از این نمایشگاه‌ها وجود دارد؟ مردم ایران از تاریخچه مراوردات ایران و چین در طول تاریخ و تاثیر پذیری فرهنگی از یکدیگر چه می‌دانند؟

🔹کدام یک از مسوولان مملکتی اعم از فرهنگی و غیر فرهنگی اصلا خبر دارند که چنین نمایشگاهی برگزار شده، واکنش‌ها چه بوده، موزه‌های چین چه امکاناتی دارد؟ ایران به چه چیزهایی در این زمینه  نیاز دارد و...؟

✅نقدا بیش‌از آن که نگران بازگشت ۱۵۱ اثر از کشوری باشیم که سالیانه ۴۳ هزار نمایشگاه موزه‌ای برگزار می‌کند، نگران آن باشیم اگر روزی قرار شد آنها نمایشگاه متقابلی در ایران برگزار کنند در کدام موزه، با کدام سالن و امکانات مجهز ، با کدام دکوراسیون و کدام همایش تخصصی میزبان خواهیم بود؟

✅نگران آن باشیم که چه زمانی از خواب خرگوشی بیدار می‌شویم  و متوجه خواهیم شد موزه‌ها انباری و گنجه نیستند که صرفا در آنها اشیا بریزیم و توقع بازدید داشته باشیم؟

🛑تقویم فرهنگی برگزاری نمایشگاه‌های کدامیک از موزه‌های ما آماده است؟ حضور آثار کشورهای دیگر پیشکش! چند نمایشگاه در طول سال از آثار موزه‌های تهران و موزه ملی در استان‌های دیگر برگزار می‌شود؟ چند نمایشگاه از آثار استان‌های دیگر در تهران برگزار می‌شود؟ صفحات مجازی و وی آر کدام موزه‌ها تکمیل است؟ از کدام موزه‌ها می‌توان بازدید مجازی داشت؟ تولید محتوای موزه‌ها در چه وضعی است؟ آینده پژوهی در حوزه میراث فرهنگی و موزه‌داری در جهان چه معنایی دارد و ما کجا این مراودات فرهنگی ایستاده‌ایم و چه باید بکنیم؟ از کتاب‌ها و مقالات روز جهان در حوزه میراث‌فرهنگی و موزه‌داری چندجلد به فارسی ترجمه و در اختیار متقاضیان قرار گرفته است؟

‼️و نکته بسیار مهم کیوریتوری (مدیریت و سازماندهی نمایشگاه‌ها) در حوزه موزه‌ها در جهان در چه جایگاهی است و چه تخصص‌هایی نیاز دارد؟ ما چه آموزش‌هایی در این زمینه باید ببینیم و چه اقداماتی باید انجام دهیم؟

✅کدام همت عالی در مسوولان فرهنگی این مملکت وجود دارد که به رییس جمهوری و سازمان برنامه و بودجه‌، شهرداری‌ها، استانداری‌ها، فرمانداری‌ها و وزارت راه و شهرسازی‌ها بگویند ایران در استان‌ها و شهرها و روستاهای مختلف نیازمند موزه‌های آبرومند و مجهز است. ایران نیازمند تحویل میدان مشق به موزه ملی است. نیازمند روایت اشیا است. ایران نیازمند است که با فرهنگ و هنر و تاریخ خود در جهان و در کشور خودش حضور یابد. 

http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi

بزرگترین قلعه سوادکوه چشم به راه حفاظت

رازهای سر به مهر قَلی‌گِردَن
| فرزانه قبادی |

🔺نامش در اسناد تاریخی بسیاری ذکر شده و جایگاه ویژه‌ای در افسانه‌های محلی دارد. از شاهکار فردوسی بزرگ تا عالم‌آرای عباسی و روزنامه خاطرات اعتمادالسلطنه به موقعیت این قلعه و همچنین ساختار معماری قدرتمندش اشاره کرده‌اند. در عصر ما اما این قلعه مهجوریتی عمیق را تجربه می‌کند، تا جایی که حتی یک تابلوی معرفی هم برای آن نصب نشده است، چه رسد به اینکه پای باستان‌شناسان برای کاوش و بیرون کشیدن رمزورازها و تاریخش به آن باز شود. قلاع گردان (قَلی‌گِردَن) یا قلعه اولاد، در سوادکوه مازندران با پیشینه‌ای قابل‌توجه و قصه‌های بسیار، به حال خود رها شده و فقط گاهی حفاران غیرمجاز به آن سر می‌زنند تا زخمی جدید بر تنش نقش بندد.

گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/135986

#توسعه_پایدار #میراث_فرهنگی #سوادکوه #مازندران #پیام_ما

@payamema

ارسالی از مخاطبان دیده‌بان

تصاویر مربوط به ساخت در حریم ضلع جنوبی مجموعه خان واقع در خوراسگان  (اصفهان) میباشد. مجوعه ای که جزعی از یکی از بزرگترین بافت‌های تاریخی کشور است.

این پروژه در سال ۱۴۰۳ پروژه توسط شهرداری و میراث متوقف شد ولی متاسفانه در تیرماه ۱۴۰۴ به طور شبانه بتن ریزی صورت گرفته و یک طبقه دیگر هم به این سازه اضافه شده تا ماده ۱۰۰ اعمال شود !!!

آیا شهرداری با دریافت جریمه اجازه می‌دهد  در حریم این بافت تاریخی این اضافه ساخت بماند و بابی شود برای ساختمان های دیگر که شبانه بتن ریزی کنند و سقف بزنند و ماده ۱۰۰ و...؟!

https://www.tg-me.com/reesjomhoormiras

💠برج آزادی و شیر بی‌ یال و دم و اشکم وزارت میراث
🖌حمید رضا حسینی
🔹منتشر شده در روزنامه پیام ما، ۳۱ تیر ۱۴۰۴

🔘تقریباً روزی نیست که خبری از تخریب بناها و محوطه‌های تاریخی یا آسیب‌رسانی به آنها منتشر نشود. واکنش وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به این خبرها، به‌طور معمول، سکوت است. مگر آنکه فشار افکار عمومی و رسانه‌ها چنان سنگین باشد که خود را ناگزیر به پاسخگویی ببیند. چندی پیش وزیر میراث‌فرهنگی در واکنش به انتقادها از انفعال وزارتخانه متبوع خود در برابر تخریب فزاینده بافت‌ها و بناهای تاریخی گفت: «هیچ اقدام غیرقانونی در حوزه میراث‌فرهنگی بدون واکنش وزارتخانه نبوده و پیگیری‌ها به‌طور رسمی انجام شده است.» اما توضیح نداد که نتیجه واکنش‌ها چه بوده و چرا دامنه آسیب‌ها مداوماً در حال گسترش است؟

🔘وزیر و بسیاری دیگر از مدیران وزارتخانه تصور می‌کنند که به‌صرف تذکر، هشدار، نامه‌نگاری اداری و استناد به برخی مواد قانونی می‌توانند جلوی تخریب بناها و محوطه‌های تاریخی را بگیرند و اگر موفق نشدند، به تکالیف قانونی خود عمل کرده‌اند و دیگر مسئولیتی متوجه‌شان نیست. باید توجه داشت که در ایران، قوانین ناظر بر میراث‌فرهنگی تا حد زیادی محکم هستند و اختیارات حاکمیتی و انحصاری قابل‌اتکایی را به وزارت م.گ.ص اعطا کرده‌اند، اما این نهاد فاقد اهرم‌ها و ابزارهای لازم برای اجرای آنهاست. درواقع، وزارتخانه مزبور به شخصی می‌ماند که مالک زمین بزرگی است و برای ساخت‌وساز در آن، مجوزهای قانونی لازم را دریافت کرده است، اما به‌علت نداشتن سرمایه و نیروی انسانی و نبود نقشه قادر به انجام هیچ‌کاری نیست.

🔘متأسفانه وزارت م.گ.ص نه‌فقط برای پیشبرد مأموریت‌های قانونی و برنامه‌های خود (اگر به‌واقع برنامه‌ای داشته باشد)، اهرم‌سازی نکرده است بلکه اهرم‌هایی را که از پیش ایجاد شده بود، یک‌به‌یک از کف داده است. در اینجا تنها به یک قلم از اهرم‌های مؤثری که در سال‌های گذشته نابود شد، اشاره می‌کنم. آن اهرم، سرمایه اجتماعی میراث‌فرهنگی است که از نیمه دوم دهه هفتاد تا نیمه نخست دهه هشتاد در اوج بود و سپس با سرعتی حیرت‌انگیز رو به افول رفت؛ به‌گونه‌ای که امروزه در بسیاری از موارد، وزارت م.گ.ص نه‌فقط فاقد سرمایه اجتماعی است بلکه در موارد متعدد خود را در تقابل با افکار عمومی قرار داده است. چندوچون ازبین‌رفتن این اهرم، داستانی درازدامن دارد، اما شاید بتوان مهمترین علت آن را به‌کارگیری مدیرانی دانست که به‌جای اولویت دادن به حفظ میراث‌فرهنگی، به حفظ جایگاه سازمانی خود می‌اندیشند و برآنند تا دوره مدیریت خود را با کمترین چالش و کسب بیشترین منافع (مثلاً برندسازی شخصی) سپری کنند.

🔘در روزهای اخیر، اتفاقی در میراث‌فرهنگی تهران رخ داد که به‌رغم ظاهر ساده خود، آینه تمام‌نمای وضعیت اسفبار وزارت م.گ.ص است. سه سال است که شهرداری تهران به‌دستاویز مراسم اربعین یا برگزاری جشن نوروزی، منظر تاریخی-فرهنگی برج آزادی را مخدوش و بازدید گردشگران از این اثر ملی را دچار اختلال می‌کند. تاکنون، واکنش اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان تهران به اقدام‌های شهرداری، سکوت و انفعال بوده است، شاید از آن‌رو که می‌دانند گوش مدیران فعلی شهرداری به این حرف‌ها بدهکار نیست. اما امسال و در روزهای اخیر، موج وسیعی در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها در اعتراض به اقدام‌های شهرداری به راه افتاد که می‌توانست اهرم بازدارنده‌ای در دست وزارت م.گ.ص برای جلوگیری از اقدام‌های ناهنجار شهرداری در میدان آزادی باشد.

🔘باوجوداین، هنگامی که خبرنگاران با معاون مدیرکل میراث‌فرهنگی استان تهران تماس گرفتند و نظر او را درباره مسائل پیش‌آمده برای برج آزادی جویا شدند، با این پاسخ تکان‌دهنده روبه‌رو شدند که: «روابط‌عمومی سازمان میراث‌فرهنگی استان تهران به این معاونت اجازه صحبت درباره این موضوع را نداده است!» بیایید خودمان را جای مدیران شهرداری بگذاریم. آن‌ها به‌جای اینکه به‌خاطر اقدام‌هایشان از واکنش منفی و بازدارنده اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان تهران واهمه داشته باشند، با مدیری مواجه شده‌اند که علناً اعلام می‌کند اختیار حرف‌زدنش هم دست خودش نیست و این پیام را به شهرداری مخابره می‌کند که سازمان متبوعش قصد استفاده از اهرم رسانه‌ها و افکار عمومی را ندارد.

🔘این، تصویری از یک شیر بی‌ یال و دم و اشکم است که وزارت م.گ.ص برای خود ساخته است. هرچند که به‌واقع چنین است، اما روشن نیست که چرا آن را این‌گونه جار می‌زند؟! مایه تأسف و تعجب است که وزیر محترم میراث‌فرهنگی به‌رغم زمینه تحصیلی خود (کارشناسی ارشد علوم سیاسی و دکترای مدیریت دولتی) و سوابق طولانی فعالیت در نهادهای پراهمیت و حساس، متوجه ابعاد وحشتناک چنین رفتارهایی نیست یا با بی‌اعتنایی از کنار آن می‌گذرد.

🔺تلگرام و اینستاگرام ناف تهرون @nafetehroon

🔥جنگ ۱۲ روزه و زخمی بر میراث معماری تهران
❓آیا می دانید در جنگ ایران و اسرائیل چند بنای تاریخی و دارای ارزش معماری در شهر تهران دچار آسیب شدند ؟
👇سفرنویس گزارشی از این بناها و وضعیت کنونی آنها تهیه کرده، اگر علاقمند بودید بخوانید ...
https://safarnevis.com/gozaresh/iran-israel-war-and-cultural-heritage/

©️safarnevis

🔺بافت تاریخی روستای «خسروآباد» مِیمِه قربانی ساخت یک پارک!

🔸به گزارش میراث‌باشی؛ خسروآباد، روستایی در دهستان ونداده بخش مرکزی شهرستان مِیمِه و وزوان در ۸۵ کیلومتری اصفهان و ۵ کیلومتری میمه است.

🔸فعالان میراث‌ فرهنگی استان اصفهان  می‌گویند اسنادی موجود است که نشان می‌دهد اهالی این روستا به شاه سلطان حسین صفوی مالیات پرداخت می‌کردند و بنابراین دست‌کم قدمت این روستا به دوران صفوی می‌رسد هر چند احتمالا قدمت روستا خیلی بیش‌تر است.

🔸آنها می‌گویند عده‌ای تصمیم گرفته‌اند تمام بافت تاریخی روستا که حداقل مربوط به اواخر دوره صفوی و اوایل قاجار است را تبدیل به پارک کنند!

🔸این دوستداران میراث فرهنگی می‌گویند هر چند این بخش از روستا خالی از سکنه است اما اینجا پیشانی و هویت اصلی روستا است و قابلیت ثبت دارد و میراث فرهنگی هم مخالف تخریب است.

✅ به گزارش میراث باشی، مدت‌هاست  بافت‌های تاریخی روستاها به بهانه‌های مختلف ویران می‌شوند این در حالی است که میراث‌فرهنگی مکلف به ثبت ملی این بافت‌ها هم هست. از سویی میراث‌فرهنگی، فرمانداری‌ها و بخش‌داری‌ها می‌توانند سرمایه‌گذارانی برای مرمت و احیا و بهره‌برداری بافت‌های روستاها معرفی کنند‌. از سویی بنیاد مسکن و طرح هادی در روستاها باید الویتی برای حفظ بافت‌های تاریخی، مرمت و احیا آن در نظر بگیرند .

🔸فعالان میراث فرهنگی استان اصفهان همچنین تاکید دارند با نصف همین مبلغی که قرار است صرف احداث پارک شود  می‌توان هزینه مرمت و احیا بافت تاریخی روستا را پرداخت و آن را به موزه و محل فروش سوغاتی‌های روستا و اقامتگاه‌های بومگردی تبدیل کرد.

🔸آنها می‌گویند اگر بافت تاریخی روستا مرمت و احیا شود و گردشگران راهی روستا شوند قطعا برای اهالی هم رونق اقتصادی بیش‌تری به همراه دارد.

🔸این دوستداران روستا به موضوع ایجاد اتاق‌های کوچک شبیه خانه‌های روستایی در میمه اشاره می‌کنند و می‌افزایند: میمه این اتاق‌ها را به عنوان بومگردی ساخته در حالی که خسروآباد در ۵ کیلومتری میمه قرار دارد و بافت روستایی آن به راحتی قابلیت تبدیل شدن به سازه‌های بومگردی را دارد.

🔸آنها می‌گویند: با خاکبرداری و... بی‌آبی و...دست کم ۱۰-۱۵ میلیارد تومان هزینه ساخت پارک می‌شود در حالی که با این هزینه یا نیمی از آن می‌شود چند اقامتگاه خوب احیا کرد و زمینه ماندگاری گردشگر در این روستای تاریخی را فراهم کرد.

‼️خسروآباد همان روستایی است که بخش‌هایی از سریال‌های «تفنگ سر پر» و « روزی روزگاری» در آن ساخته شده است. روستایی سرسبز و سرپا با یک رودخانه فصلی و دام و محصولاتی همچون صیفی‌جاتی مانند خربزه، هندوانه،گوجه،خیار و درختان پسته.
روستا یک حمام بسیار قدیمی هم دارد که زیر زمین دفن شده و  به گفته این فعالان به حمام روستای ابیانه شباهت بسیار زیادی دارد.

🔸این روستا در حال حاضر شش هفت رشته قنات دارد که البته در گذشته نه چندان دور تعداد این قنات‌ها به هفده رشته می‌رسیده است.

🔸قنات دو طبقه وزوان و قنات مزدآباد میمه دو اثر ثبت جهانی نزدیک به این روستا هستند.

http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi

۱. پروژه نفوذ در تخریب بافتهای تاریخی

مجموعه گفتگوهای یکی به دو
اطلاعات آنلاین

گفتگوی اول:
واکاوی پروژه نفوذ در تخریب بافتهای تاریخی

در گفتگو با:
محمدمهدی کلانتری
ـ مدرس دانشگاه و دبیر پویش ملی نجات بناها و بافت‌های تاریخی ایران

میزبان:
سجاد تبریزی
ـ خبرنگار روزنامه اطلاعات

تاریخ گزارش: ۱۱ خردادماه ۱۴۰۴
تاریخ انتشار: ۱ مردادماه ۱۴۰۴

حجم تخریب آثار تاریخی و باستانی در ایران باورکردنی نیست. این تخریب‌ها عموما با بهانه‌های رونق و بهبود شرایط اقتصادی مردم اتفاق می‌افتد، اما در برخی موارد این بهانه‌ها با آنچه به عنوان دلیل از آن یاد می‌شود، همخوانی ندارد. محمدمهدی کلانتری، مدرس دانشگاه و پژوهشگر بافت‌های تاریخی معتقد است نوعی تفکر تخریبگر نفوذی در ارکان ساختار سیاسی ـ اجتماعی ایران، عامل این تخریب‌هاست. این تفکر که برگرفته از دیدگاه یهودی‌های اسرائیلی است، تلاش دارد تا آثار تاریخی ادیان و جوامع غیریهود از میان برود.

تماشای گزیده ها و گفتگوی کامل در سایت آپارات:
https://www.aparat.com/playlist/21637775

پویش ملی:
#نجات_بافتهای_تاریخی_ایران
Instagram: @nejate.bafte.tarikhi
Telegram: www.tg-me.com/nejate_bafte_tarikhi

موزه‌ای با ظرفیت‌های مغفول

موزه هدایای ریاست‌جمهوری رفسنجان، گنجینه‌ای ارزشمند از هدایای اهدایی به آیت‌الله ‌هاشمی‌رفسنجانی در دوران ریاست‌جمهوری، این روزها در سایه ضعف‌های مدیریتی و زیرساختی از ایفای نقش فرهنگی و گردشگری خود بازمانده است. این مجموعه با وجود پتانسیل‌های فراوان در حوزه‌های فرهنگی، دیپلماتیک و گردشگری، به دلیل نبود روایتگری منسجم، طراحی غیراستاندارد و برنامه‌ریزی ناکارآمد، در حاشیه قرار گرفته است.

فقدان چیدمان علمی، نبود اطلاعات تفسیری برای آثار و ضعف زیرساخت‌های حفاظتی، این موزه را به فضایی صرفا نمایشی بدل کرده است. بسیاری از آثار فاقد برچسب معرفی، تاریخچه یا دسته‌بندی موضوعی هستند، در حالی که روایتگری هدفمند و دسته‌بندی براساس منشأ یا دوره تاریخی، از اصول اولیه موزه‌داری مدرن است.

یکی از مشکلات جدی، تابش مستقیم نور طبیعی به برخی آثار بدون استفاده از فیلترهای استاندارد است که سلامت اشیا را تهدید می‌کند، همچنین بی‌توجهی به مرمت و نگهداری تخصصی آثار، خطر آسیب‌های جبران‌ناپذیر به این گنجینه فرهنگی را افزایش داده است

https://jahanesanat.ir/?p=546500

https://www.tg-me.com/reesjomhoormiras

🔴 معدنكاوی در محوطه باستانی فالونك با رای دیوان عدالت اداری | وزارت میراث فرهنگی: مخالفیم!

◀️ 10 اثر و محوطه باستانی هخامنشی و پساهخامنشی به همراه گورهای خرپشته ای در عرصه و حریم کوه فالونک قرار دارد

📌 صدای میراث: فعالین میراث فرهنگی استان فارس از صدور مجوز معدنكاوی در عرصه و حریم محوطه باستانی آرامگاه پساهخامنشی كوه فالونك فارس با رای دیوان عدالت اداری خبر دادند.

📌 ببراز بازوبندی فعال میراث فرهنگی شهرستان مرودشت در تماس با صدای میراث اعلام كرد كه یك معدنكاو مجوز معدنكاوی در عرصه و حریم كاوه فالونك را با مراجعه به دیوان عدالت اداری دریافت كرده است.

📌 او افزود: این نخستین بار است كه فردی برای معدنكاوی در عرصه و حریم محوطه پساهخامنشی، مجوز معدن سنگ شكن از دیوان عدالت اداری می‌گیرد.

📌 بازوبندی: این اقدام بدعت خطرناكی است كه می تواند منجر به نابودی آثار و محوطه های تاریخی فارس شود.

📌 در پایین دست و در دل کوه فالونك كه پشت آرامگاه ایوب نبی قرار دارد آثار تاریخی متعددی شناسایی شده است.

www.sedayemiras.ir

@sedayemiras

[email protected]

https://www.instagram.com/p/DMdhf6bNViq/?igsh=emYxeGM0OTQ5N2Rw

🎥 جایی در آبادان که بشریت مدیون آن است ! بخشی از اولین کارخانه تولید بنزین ایران در خطر تخریب است / هنوز ثبت ملی نیست (فیلم)

▪️حسن ظهوری و ریحانه پوراکبری

فیلم گزارش را اینجا ببینید: asriran.com/004Vct

📽 ویدئوهای دیدنی دیگر در کانال های آپارات و یوتیوب عصر ایران
👇👇👇
https://www.aparat.com/asriran/videos

youtube.com/@asriran_official/videos

@MyAsriran

میراث فرهنگی ممنوع کرد اما «برج آزادی» خلوت نشد!

با وجود اعلام «ممنوعیت ایجاد سازه و الحاقات در اطراف برج آزادی» از سوی اداره کل میراث فرهنگی تهران، اما این سازه‌ها نه تنها برچیده نشد، بلکه پروژه آن بدون هیچ ممانعتی تکمیل شد.

براساس مستندات موجود، اداره کل میراث فرهنگی استان تهران در نامه‌ای به این متولیان، ممنوعیت احداث سازه و الحاقات را که منجر به آسیب سیمای بصری بنای ثبت شده برج آزادی شده است، یادآور شده و نسبت به الزام دریافت مجوز و هماهنگی با اداره میراث فرهنگی استان تهران تذکر داده و در تاریخ ۲۹ تیرماه ۱۴۰۴ خواسته است از ادامه فعالیت جلوگیری شود.

با این حال، این سازه‌ها، با هدف برگزاری سوگواره آیینی «محرم‌شهر» تکمیل شد و از ۳۱ تیر تا ۱۴ مرداد در برج آزادی بدون توجه به این تذکر، برپا است.

isna.ir/xdTPjq

https://www.tg-me.com/reesjomhoormiras

🔴 «پیغمبر کوه» را هم تراشیدند

📌 صدای میراث – زهرا ربانی: در منطقه شمال شهر آبیک قزوین در محوطه «پیغمبر کوه»، سایت باستانی فسیلی و آثار مربوط به دوره های پیش از تاریخ تا اسلامی كشف شده است. اما بیش از یكسال است در این محدوده، فعالیت معدنی انجام می‌شود.

📌 به گزارش صدای میراث، منطقه‌ «پیغمبر کوه» در شمال شهر آبیک از معدود سایت‌های فسیلی و باستانی استان قزوین است که در معرض تهدید جدی ناشی از توسعه بی‌ضابطه معادن قرار دارد. این محوطه دارای شواهد استقراری از دوره‌ پیش از تاریخ تا اسلامی است.

📌 محسن بادامیان، باستان‌شناس و پژوهشگر: آثار دوره پیش از تاریخ، با توالی فرهنگی حداقل از دوره نوسنگی میانی تا دوره قاجار در شهرستان آبیك وجود دارد. یک غار کوچک دوره نوسنگی نیز در محاصره معادن سنگ آهک قرار است.

📌 براساس بررسی میدانی و آثار سطحی تدفینی در فاصله حدود ۲۰۰ متری معدن پیغمبر کوه احتمال وجود یک گورستان باستانی تقویت و ضرورت توقف عملیات و آغاز بررسی‌های باستان‌شناسی را مطرح کرده است.

www.sedayemiras.ir

@sedayemiras

[email protected]

https://www.instagram.com/reel/DMlN1hUtoN-/?igsh=MTl4NWN3eDBqanNieA==

توقف پلتفرم کارزار؟!

متأسفانه - از سوی دوستانی که در این چند روز برای ثبت کارزاری در تارنما یا پلتفرم کارزار، که یاور کنشگران است، اقدام کرده اند - آگاه شدیم این سایت متوقف شده، گویا به دستور مقام قضایی انتشار کارزارهای جدید در پلتفرم کارزار به مدت یک ماه مسدود شده است.

در حالی که این پلتفرم بازتاب دهنده دغدغه‌های مردم، به ویژه کنشگران، و به جهت ارتباط و فرهنگسازی است و جایی است برای شنیده شدن این دغدغه‌ها که تا کنون با رعایت همه‌ی موارد قانونی پیش رفته است.

پی‌گیر اخبار دقیق‌تر در این باره خواهیم بود.

از آن جایی که ادامه‌ی توقف انتشار کارزارهای جدید طی روزهای آینده ممکن است منجر به توقف دائمی فعالیت پلتفرم و نابودی کارزار برای همیشه شود، دیده‌بان میراث فرهنگی از کنشگران عزیز خواهشمند است تا با تبلیغ کارزارهای منتشرشده قبلی به زنده نگه داشتن این پلتفرم طی روزهای آینده کمک کنند تا بلکه از این برهه تهدیدآمیز نیز بگذریم؛

https://www.karzar.net/campaigns?category=4

@reesjomhoormiras

📍ابهام‌های یک خبر؛

🔺آیا سرنوشت چگاسفلا و محوطه‌های مشابه آن برای «کُنارصندل» تکرار می‌شود؟

🔸میراث باشی: به دنبال اتفاقاتی که چندی پیش منجر به تخریب قسمتی از عرصۀ مجموعۀ باستانی کُنارصندل جیرفت برای ساخت تأسیسات ورزشی شد، وزیر میراث فرهنگی طی نشستی ضمن تأکید بر توقف فعالیت‌های تخریبی اعلام کرد که موضوع در دست رسیدگی است و «همه مقامات کرمان و جیرفت ازجمله نماینده جیرفت در این خصوص که آن جغرافیا فرهنگ و تمدن ایران است، اجماع دارند». عطف به این موضوع، هفتۀ قبل مرتضی نیکرو (سرپرست اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کرمان)، اعلام کرد که جلسۀ بررسی پروندۀ پیشنهادی ثبت عرصه و حریم محوطۀ باستانی کُنار صندل جیرفت با مسئولان مربوطه در معاونت میراث فرهنگی این وزارتخانه برگزار شده و بزودی با «اصلاح این پرونده» ثبت عرصه و حریم کُنارصندل جیرفت انجام و اعلام می‌شود.

🔸این خبر و اقدام وزارت میراث را، مشروط بر این که تصمیم درست و اصولی برای محوطه اتخاذ شود، می‌بایست مثبت ارزیابی کرد. با این حال، از آنجا که هنوز جزئیات این تصمیم منتشر نشده و شفافیت کافی در این زمینه ارائه نشده چند نکته جای طرح دارد.

1⃣ مشکل مجموعۀ باستانی کُنارصندل جیرفت از جهاتی شبیه مشکلی است که برخی دیگر از محوطه‌های مهم میراثی کشور نظیر چگاسفلی، تل برمی، شوش و امثالهم با آن مواجه‌اند. یعنی بخش مهمی از عرصۀ محوطه طی دهه‌های اخیر به تصرف درآمده و مسکونی شده است و اکنون وزارت میراث از اراده و تدبیر لازم برای آزادسازی این عرصه‌های میراثی برخوردار نیست.

🔸چند روز پیش شاهد تخریب «تیغ قمۀ کانال فاضلاب» بودیم که چهرۀ تاریخ شش هزارساله چگاسفلا را مخدوش کرد. اقدامی که نه تنها در تضاد با ضوابط حفاظتی عرصه و حریم مصوّب و ابلاغ‌شدۀ این اثر بی‌همتا است، بلکه تداعی‌کنندۀ این پرسش هم است که آیا شورای فنی استان صلاحیت تصمیم‌گیری درخصوص چنین محوطه‌ای را داشت؟ نظر شورای فنی وزارتخانه چه بود؟ رویکرد وزارتخانه در این موارد چیست؟ آیا برنامه‌ای برای حل چنین معضلاتی وجود دارد؟ یا این‌که در آینده باید همچنان منتظر شنیدن اخبار ناگوار دیگری باشیم؟

🔸در حالی که چنین مشکلاتی برای محوطه‌هایی مانند چگاسفلی که عرصه مصوّب دارند هنوز حل نشده است، آیا محوطه‌هایی مثل تل برمی و کُنارصندل و محوطه‌های مشابهی که هنوز عرصه مصوّب ندارند را درمانده و زمین‌گیر نخواهد کرد؟

2⃣ همچون تل چگاسفلی، در مورد کُنارصندل نیز بخش مهمی از عرصۀ باستانی، که شاید مهم‌ترین بخش آن باشد، زیر روستای امروزی کُنارصندل قرار گرفته است. برآوردها حاکی از آن است که این بخش اگرچه از نظر وسعت حدود بیست درصد از گسترۀ عرصۀ واقعی مجموعه را دربردارد، اما چه از حیث شواهد توپوگرافی و چه به لحاظ نتایج کاوش‌های پیشین (کشف الواح از آن) دارای بیشترین اهمیت در مجموعه است. تاکنون بیشتر کاوش‌های انجام‌شده در مجموعۀ باستانی کُنارصندل روی تپه‌های مشهور شمالی و جنوبی بوده است. با این حال، کاوش اندک دکتر مجیدزاده در قسمتی از روستای امروزی منجر به کشف الواح نگارشی جیرفت شد که این امر تأییدی بر اهمیت محدوده مزبور است. حال این پرسش مطرح است که چه تصمیم و تدبیری برای حفاظت از این میراث اندیشیده شده است؟

3⃣سال‌هاست که از کشفیات باستان‌شناختی جیرفت به عنوان یکی از مهم‌ترین رویدادهای علمی در باستان‌شناسی ایران و آسیای غربی و حتی جهان یاد می‌شود. با این حال، علی‌رغم تخریب‌های ناگواری که طی دهۀ ۱۳۸۰ برای این مجموعه رخ داد، تلاش قابل توجهی که همسنگ اهمیت جهانی این مجموعه باشد، چه از لحاظ حفاظتی و چه پژوهشی و چه معرفی آن رخ نداده است. ثبت جهانی این میراث ارزشمند یکی از گزینه‌هایی بود که همواره مدیران آن را مطرح کرده‌اند، ولی تاکنون هیچگونه اقدام عملی در این زمینه انجام نشده است. بنابراین، باز این پرسش مطرح می‌شود که آیا حفاظت از عرصه و حریم مجموعۀ باستانی کُنارصندل با توجه به همۀ ارزش‌های جهانی آن در دست انجام است؟ آیا متخصصان مختلف، عرصه‌ای که در دست اصلاح و ثبت است را مورد تأیید قرار داده‌اند؟

🔻ادامه در لینک زیر🔻:
https://www.tg-me.com/mirasbashi/19349

http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi

🔹وزارت ‌میراث‌ فرهنگی در تعیین حریم آثار و محوطه‌های تاریخی دست و دلبازی می‌کند

🔹نایب رئیس کمیسیون فرهنگی و رئیس مجمع نمایندگان تهران در مجلس شورای اسلامی اعلام کرد: «وزارت میراث فرهنگی نه امکانات لازم برای حل موضوع حرایم آثار و محوطه‌های تاریخی و نه توان رسیدگی به بناها و آثار تاریخی کشور را دارد. اما کارشناسان این وزارتخانه پهنه آثار و محوطه‌های تاریخی را بزرگ اعلام می‌کنند. بنابراین باید در آیین‌نامه‌ها تجدیدنظر شود تا مردم بیش از این گرفتار و ناامید نشوند.»

🔗https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1667282


@ilnair

‍ 🔺کوره آجری پزی در حریم قلعه باشتین!

‼️فعالان میراث و گردشگری خراسان رضوی از ساخت کوره آجرپزی در حریم اثر ثبت ملی قلعه باشتین در ۳۵ کیلومتری جنوب غربی سبزوار خبر می‌دهند.

🔸به گزارش میراث‌باشی؛ این فعالان نگرانند که آلاینده‌ها و گرمای این کوره‌ها باعث تخریب بیش‌از پیش این اثر تاریخی رها شده باشد.

🔸آنها می‌گویند چگونه میراث فرهنگی به اثر ثبت ملی خود سرکشی نکرده و از ساخت این کوره‌ها مطلع نشده یا اگر مطلع بوده چرا هیچ‌واکنشی نسبت به ساخت و فعالیت آن نشان نداده است؟

🔸قلعه باشتین به عنوان نماد حکومت سربداران در ایران شناخته می‌شود، در حال حاضر در معرض تخریب قرار دارد. این قلعه تاریخی که در روستای باشتین و در مرکز دهستان باشتین شهرستان داورزن واقع شده است، از خشت و گل ساخته شده و به دلیل بی‌توجهی مسئولان میراث فرهنگی و همچنین عوامل محیطی در حال فرسایش و تخریب است.

🔸قلعه آقا باشتین به قلعه سربداران نیز مشهور است و قدمت آن به دوران ایلخانی باز می‌گردد. از این قلعه تا دوران صفوی و قاجار نیز استفاده می‌کردند.
این مکان زمانی محل زندگی خانواده سادات بوده به همین خاطر به قلعه آقا معروف شده است.

🔸این اثر تاریخی در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۷ با شماره ثبت ۲۶۱۹۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

🔸افزون بر قلعه باشتین، سایر ابنیه تاریخی این روستا مانند خندق باشتین و پایاب نیز نیازمند توجه و مرمت هستند.

🔸سربداران به جنبشی در ایران اشاره دارد که در منطقه باشتین سبزوار ایجاد شد پس از یکصد و بیست سال چیرگی قوم تاتار و مغول بر ایران و بسیاری از مناطق آسیا جنبشی مردمی در باشتین و سبزوار خراسان علیه ستم و تعدی فرمانروایان مغول و عاملان آنان شروع شد که شعار این قیام «سر به دار میدهیم تن به ذلت نمی‌دهیم بود.»

http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi