اگر انسانها را وزن میکنی
مواظب باش تنها بر اساس 
مدرکشان وزن نکنی

بعضیها با مدرک خالی از درکند
و برخی بی‌مدرک سرشارند 
از درک و شعور...

💥@rraavvaann

اینو که دیدم کلی باهاش گریه کردم😭❤️😭

💥@rraavvaann

رویای ناممکن و فرسودگی شغلی:
یک داستان ادامه دار برای زنان......

انیمیشن "رویای ناممکن" تلنگری است برای:
بازاندیشی در مورد تقسیم نقش‌ها و مسئولیت‌ها در خانواده و جامعه.

💥@rraavvaann

💥@rraavvaann

رویای ناممکن" و "فرسودگی شغلی": یک داستان ادامه‌دار برای زنان.
انیمیشن کوتاه و تأمل‌برانگیز "رویای ناممکن" در سال ۱۹۸۳ به زیبایی (و البته تلخی) بار مضاعف زنان را به تصویر کشید؛ زنانی که همزمان مسئولیت کار بیرون از خانه و وظایف طاقت‌فرسای منزل را بر دوش می‌کشیدند.
اما سوال اینجاست: آیا پس از گذشت ۴۰ سال، این "رویای ناممکن" به واقعیت تبدیل شده است؟
از منظر روانشناسی، این موضوع همچنان یکی از چالش‌های جدی برای سلامت روان بسیاری از زنان (و حتی مردانی که نقش‌های چندگانه‌ای را ایفا می‌کنند) به شمار می‌رود. بار مسئولیت‌های سنگین و عدم تعادل بین کار و زندگی شخصی می‌تواند منجر به:
فرسودگی شغلی (Burnout): تخلیه انرژی جسمی و روانی ناشی از استرس مزمن.
افزایش سطح استرس و اضطراب: نگرانی دائمی برای انجام تمام وظایف.
کاهش عزت نفس و احساس گناه: به دلیل احساس ناتوانی در انجام بی‌نقص همه نقش‌ها.
مشکلات در روابط: به دلیل کمبود وقت و انرژی برای تعاملات سالم.
بی‌توجهی به نیازهای شخصی: اولویت دادن به دیگران و نادیده گرفتن خود.
پس راه‌حل چیست؟
مدیریت فردی و ارتباطی: روی اولویت‌بندی کارها، تعیین مرزهای سالم، و خودمراقبتی تمرکز کنید. با شریک زندگی و خانواده خود گفت‌وگو کرده و مسئولیت‌ها را تقسیم کنید.
تغییر دیدگاه: کمال‌گرایی را کنار بگذارید و بپذیرید که "کافی بودن" خوب است. مفهوم موفقیت را بازتعریف کنید و به یاد داشته باشید که درخواست کمک نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه هوشمندی است.
انیمیشن "رویای ناممکن" تلنگری است برای:
بازاندیشی در مورد تقسیم نقش‌ها و مسئولیت‌ها در خانواده و جامعه.
آگاهی از تأثیرات روانی بار مضاعف بر افراد.
تأکید بر اهمیت تعیین مرزهای سالم و مدیریت زمان.
ضرورت حمایت اجتماعی و قدردانی از تلاش‌های افراد در تمام نقش‌هایشان.
اگر شما هم با چالش‌های مشابه روبرو هستید، به یاد داشته باشید که سلامت روان شما اولویت دارد.
به اشتراک بگذارید که آیا شما نیز این بار مضاعف را تجربه کرده‌اید؟ و به نظر شما، راهکارهای مقابله با آن چیست؟


💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:

👇👇👇👇👇👇

@rraavvaann

*یه جمله ی قشنگ*

*نزدیک شدن به مرز پنجاه سالگی، معایب و محاسنی داره، حروف رو از " نزدیک" نمیبینی ولی احمقها رو از "دور" تشخیص میدی.*

💥@rraavvaann

روزی یه مار داشت از انبار ابزار عبور میکرد که یهو به یه اَره که روی زمین بود برخورد کرد و زخمی شد.

مار خیال کرد اَره بهش حمله کرده، واسه همین برگشت و گازش گرفت و با این کار بیشتر خودشو زخمی کرد.

مار که از عصبانیت کور شده بود، به قصد انتقام شروع کرد به پیچیدن دور اَره تا خفش کنه و انقد ادامه داد تا خودش تیکه و پاره شد و در نهایت مُرد.

اگه فقط اون زخمو نادیده می‌گرفت و رد میشد زنده میموند، وقتی با خشم جواب کسی رو میدیم که بهمون بدی کرده، داریم بیشتر از هر کسی به خودمون آسیب می‌زنیم.

تو زندگی بعضی از حرفا و رفتارای آدما رو باید فراموش کرد، چون تلاش برای انتقام گرفتن ممکنه یه زخمی بزنه که دیگه نشه درستش کرد...

https://www.aparat.com/v/q854o1h
یادگیری و آموزش زبان با هوش مصنوعی

‍ 🔥گاهی اوقات افراد از زندگی عقب نیستند،
فقط راه‌شان سخت‌تر و طولانی‌تر بوده است.
بعضی‌ها چیزهایی را از همان آغاز با خود دارند،
مثل امنیت،
مثل فرصت،
مثل آرامش
و یا حتی شانه‌ای مطمئن برای تکیه کردن.

💥@rraavvaann
اما بعضی دیگر،
باید همان‌ها را با دستان خالی
و از دل رنج و تنهایی بسازند.
آنچه برای یکی بدیهی است،
برای دیگری رؤیایی دور و دست‌نیافتنی بوده
که باید سال‌ها برای رسیدنش بجنگد.
در واقع زندگی
همیشه منصفانه تقسیم نشده است.
بعضی‌ها با چراغی در دست به دنیا می‌آیند
و راه‌شان روشن است،
در حالی‌که عده‌ای دیگر
باید اول تاریکی را بشکافند،
شعله‌ای کوچک بسازند
و بعد آرام‌آرام مسیرشان را پیدا کنند.
این یعنی آنها عقب نیستند،
بلکه فقط زمان بیشتری صرف کرده‌اند
تا به همان نقطه‌ای برسند
که دیگران ساده و بی‌دردسر از آن گذشته‌اند.
و چه بسا همین ساختن از صفر،
آنها را عمیق‌تر و استوارتر کرده است.
کسی که با رنج،
خانه‌ای بر ویرانه ساخته باشد،
ارزش هر آجر را می‌فهمد.
کسی که در نبود امنیت،
خودش برای خویش مأمنی ساخته باشد،
معنای آرامش را بهتر درک می‌کند.
این مسیر سخت است،
اما هر قدمش به ما یاد داده است
که دوام بیاوریم،
بایستیم و از نو بیافرینیم.
پس اگر روزی حس کردیم دیرتر رسیده‌ایم
یا از دیگران عقب مانده‌ایم،
باید به یاد بیاوریم که ما فقط
مشغول بنای چیزی بودیم
که دیگران آن را آماده تحویل گرفتند.
این عقب‌ماندن نیست،
این شکلی دیگر از زیستن است،
زیستنی که هرچند پررنج‌تر،
اما ریشه‌دارتر و معناگراتر است.


💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:

👇👇👇👇👇👇

@rraavvaann

‍ 💥@rraavvaann

یک دردی هست که از همه عمیق‌تر می‌سوزاند
و آن لحظه‌ای است که می‌فهمیم
نمی‌توانیم
از رنج‌هایمان با هیچ‌کس حرف بزنیم.
انگار واژه‌ها در گلوی‌مان گیر می‌کنند،
زبان یاری نمی‌دهد
و دل هم جایی برای گفتن نمی‌یابد.
این درد شبیه باری‌ست
که روی شانه‌هایمان سنگینی می‌کند
اما کسی حتی وزنش را نمی‌بیند،
شبیه زخمی پنهان که می‌سوزاند
اما هیچ‌کس رد آن را بر تن‌مان نمی‌بیند.
گاهی کنار آدم‌ها می‌نشینیم،
لبخند می‌زنیم و حتی حرف می‌زنیم،
اما در درون خود غرق در سکوتی می‌شویم
که هیچ پلی به بیرون ندارد.
تلاش می‌کنیم چیزی بگوییم،
اما نمیشود
پس همه‌چیز را در دل نگه می‌داریم
و آرام‌آرام یاد می‌گیریم که گاهی تنهایی،
هم پناهگاه است و هم زندان.
این‌گونه است که رنج‌های ناگفته
بدل به رازی خاموش می‌شوند،
رازی که هر شب در سکوت خودمان را با آن می‌سوزانیم.
سختی این درد در همین است
که نمی‌شود کسی را شبیه خود یافت،
کسی که بتواند عین ما حس کند،
عین ما بفهمد.
هیچ‌کس به عمق آنچه بر جانمان گذشته راه ندارد،
حتی نزدیک‌ترین آدم‌ها.
ما می‌مانیم و انبوهی از کلمات نگفته،
بغض‌هایی که جایی برای ریختنشان ندارند
و لحظه‌هایی که فقط در ذهن‌مان مرور می‌شوند.
همین است که گاهی حس می‌کنیم
سنگین‌تر از آنیم که دیده شویم،
و تنهاتر از آنیم که صدایی برایمان شنیده شود.
اما شاید حقیقت تلخ و شیرین این باشد که
این رنج ناگفتنی،
بخشی از مسیر انسان بودن است.
گاهی باید زخم‌هایمان را تنها بکشیم،
تا بفهمیم نیرویی در درون ماست
که حتی بی‌هیچ همدلی بیرونی هم
می‌تواند تاب بیاورد.
شاید گفتن همیشه ممکن نباشد،
اما همین که یاد بگیریم
در سکوت با خودمان بنشینیم،
در دل تاریکی نوری کوچک را پیدا کنیم،
خودش شکلی از درمان است،
هرچند آرام،
هرچند سخت،
اما واقعی و از عمق وجود.

💥@rraavvaann

🔥گاهی زن و مرد کنار هم راه می‌افتن…
اما بارِ کار، بچه‌ها و توقعات، زن رو عقب می‌کشه.

سؤال اینجاست:
آیا واقعاً فرصت‌ها و مسیر برای هر دو یکیه؟
یا وقتشه دوباره معنی "برابری"
رو با هم مرور کنیم…؟

🫂 تو چی فکر می‌کنی؟
جای زن و مرد در این مسیر باید چطور باشه؟

💥@rraavvaann

‏ده خصلت آدمای موفق:

۱. درگیر آدم های منفی نمیشوند
۲. در مورد دیگران غیبت نمیکنند
۳. وقت شناس هستند
۴. بدون انتظار میبخشند
۵. مثبت می اندیشند
۶. خود بزرگ بینی ندارند
۷. قدردان هستند
۸. مودب هستند
۹. بهانه تراشی نمیکنند
۱۰. بدون برنامه ریزی مهربانند، نه فقط با اشخاصی که برایشان نفع دارند

💥@rraavvaann

‏ارزش‌های انسانی به ترتیب اولویت ؛

۱_ فضائل اخلاقی : صداقت، مهربانی، تواضع.
۲_ فضائل عقلی : خردمندی، حکمت، دانایی.
۳_ توانایی‌های ذهنی : پرسشگری، هوش، حافظه.
۴_ هنر
۵_ توانایی‌ها و مهارت‌های جسمی
۶_ زیبایی و تناسب اندام و چهره
۷_ ثروت

جالبه که در دنیای امروز اولویت اغلب افراد دقیقا برعکسه!

💥@rraavvaann

🔹چرا تغییر نمی‌کنیم؟

دکتر پویان مقدم

روان درمانگر و روان تحلیل گر

@rraavvaann 🪴

"خودباوری، راهی برای داشتن حال خوب"

دکتر پرویز آزاد فلاح

@rraavvaann 🪴

این آقا الان رییس شرکت تیک تاک چین هست.
ایشان اگر الان در ایران زندگی میکرد یکی از گدایان سر چهار راه‌ها بود

💥@rraavvaann

سکوت در برابر بی احترامی مثل لبخند زدن به دزذیه که داره خونه ات رو غارت میکنه.........

💥@rraavvaann