این پست رو بفرست برای آدمای ریشه‌ای زندگیت

💥@rraavvaann

.
🔥حالا هی نق بزن
زندگیم اینجوریه اونجوریه!
اصن زندگی بالا پایین نداشته باشه
و روزای بد نباشه که نمیتونی
بگی وای امروز چه قدر خوش گذشت!
اصن آدمای بد نیان تو زندگیت
که نمیتونی بگی دمش گرم
فلانی چه قدر خوب بود...
هوا آلوده نباشه صد سال
نمیتونی بگی چه قدر هوا
امروز خوب و عالیه!
میدونی چی میخوام بگم؟
سیاهیا نباشن سفیدیا
معلوم نمیشن رفیق...
از روزگار و خدا بابتِ سیاهیا گله نکن!
چشاتو ببند و فقط و فقط
به سفیدیا و قشنگیایِ زندگی
فکر کن و خدا رو شکر کن...

💥@rraavvaann

🔻وقتی زندگی خیلی سخت میشه
یادت نره که:
💥@rraavvaann

* *۱- درد موقتی است*

* *مهمترین چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که زندگی همیشه در حال تغییر است و شرایط فعلی شما دائمی نیست.*

* *شکست واقعی تنها زمانی رخ می دهد که شما تصمیم بگیرید که از فعالیت های خود دست بکشید.*

* *شما باید یاد بگیرید که روی چیزی که کنترل دارید؛ تمرکز کنید.*

* *وقتی خونسرد و آرام هستید، تصمیم گیری آسان تر است.*

* *به طور فعال به دنبال درس هایی از دردهای خود باشید که می توانید از آنها بیاموزید و رشد کنید و افکار و احساسات شما بهبود یابد.*

* *همیشه حتی کوچکترین پیروزی های خود را تصدیق و قدردانی کنید. قدردانی شما را راهنمایی می کند.*

💥@rraavvaann

👈استرس چیست؟
استرس همان احساس ناخوشایندی است که در نتیجه کنترول نداشتن بر شرایط در ما ایجاد می‌شود و اگر مدیریت نشود می‌تواند مشکلاتی جدی برای سلامتی و شغل ما به همراه داشته باشد.

👈عوامل استرس:

♦️خستگی دائمی و سردردهای شدید
♦️کاهش توانایی های ذهنی، نفس تنگی
♦️کاهش میل جنسی، احساساتی شدن
♦️خارش و جوش در سطح پوست
♦️حمله عصبی، سوزش‌های مکرر سر دل
♦️ معده درد و احساس تهوع
♦️دست و پاهای سرد و عرق کردن
♦️خواب بیش از اندازه یا بدخوابی
♦️ متوسل شدن به روش‌های نادرست
♦️مشکل در تمرکز کردن
♦️رفتارهای وسواسی یا اجباری
♦️جامعه‌ گریزی و انزوا
♦️تحریک‌پذیری و عصبانیت
♦️چاقی یا لاغری بیش از اندازه
♦️احساس دست‌پاچه بودن
♦️ناتوانی در تصمیم گیری
♦️افزایش ضربان قلب
♦️افزایش یا کاهش اشتها
♦️سوزن سوزن شدن بدن
♦️تکلم سریع و آشفته با لکنت

💥@rraavvaann

🔥یک/ اطرافم پر از قربانی است. انسان‌هایی با انتخاب‌های متوالی غلط، که به آن‌ها مجال ایفای نقش قربانی، فریب‌خورده، قدرندیده و ... را می‌دهد. از چاله بیرون نیامده، با لذت و جنون به چاه می‌پرند تا بتوانند از قعر تاریکی آواز اندوه بخوانند و از مسئولیت زندگی خود بگریزند. چرا؟
زیرا تنهاماندن جان‌کاه، و رشد و آگاهی دردناک است.
💥@rraavvaann

دو/ بحران رابطه انسانی به زعم من دو ریشه‌ی اصلی دارد: عقده‌ها و نیازها.
میل به تاییدشدگی ما را به سوی نقاب‌مند زیستن پیش می‌برد، و به تدریج مرز بین واقعیت و نقاب برداشته می‌شود و من واقعی زیر قدم‌های من‌های ساختگی دفن می‌شود. وقتی خودم را نمی‌شناسم، چگونه نیازها و استانداردهای خودم را بدانم؟ و بدون دانستن این دو چگونه درست انتخاب کنم؟ پس، پناه می‌برم به انتخاب‌هایی شبیه خطاهای قبلی، یا به کل بی‌انتخاب می‌شوم...

💥@rraavvaann

سه/ اگر بدن در اخلاق‌گرایی دروغین ما ابژه‌ای شرم‌آور نبود و می‌شد نیاز طبیعی بدن را با کلماتی مقدس و مخرب مثل تعهد و عشق و علاقه تزئین نکرد، راحت‌تر می‌شد نوشت کسی که برای تسکین بدن خود سلامت روانش را در رابطه‌ای آزارنده ذبح می‌کند، قربانی نیست. او صرفا راه فراری را برگزیده که از میان خارها و سنگلاخ‌ها می‌گذرد، و زخمی‌شدن دستاورد طبیعی این مسیر است. پس آن غرها و رنج‌نامه‌ها
چیزی جز نمایشنامه‌ای برای تحسین و همدردی خریدن نیست.

چهار/ بسیاری از زنان اطرافم، مردان نامطمئن یا نامتعهد را ترجیح می‌دهند.
نرد عشق می‌بازند، در کلمات تایپی یا تخت‌های لرزان برهنه می‌رقصند، و بوسه‌های تیغ‌دار را تقدیس می‌کنند.
آن‌ها پذیرفته‌اند ملکه‌ی غمگین کاخ علاقه‌ی موقت باشند.
از بدنی به بدنی کوچ می‌کنند، آواز غمگین ذخیره می‌کنند، و در گریه‌های بی‌صدای پنهان لکه‌های کوچک خوشی را نوازش می‌کنند. مردها؟
وضع آن‌ها بدتر است. گم‌شدگان مدعی، با جنگ‌هایی احمقانه با مردان دیگر بر سر قلمرویی ویران و ملکه‌ای گریان. ما در عصر انقراض قلب‌های آرام زندگی می‌کنیم.

💥@rraavvaann

چهار/ او رفته، آدم‌های دیگر را تجربه کرده، حالا برگشته و نوازش می‌خواهد و کلافه است چرا مثل قبل مستش نمی‌کنم.
من باید برایش توضیح بدهم فردی که می‌شناخته هم از من رفته و در بدن‌های دیگر غرق شده.
اما نمی‌گویم و او را می‌بوسم، زیرا ما هر دو بیماریم. بیمار و رنجور و پریشان و تنها.
و تنهایی، ما را به سم مهلک "موقت بودن" عادت داده‌است.
💥@rraavvaann

حتی ماه به اون خوشگلی هم یه نیمه‌ی همیشه تاریک داره!
تا وقتی نتونی نیمه‌ی روشن و تاریک یه نفر رو باهم بپذیری حرف از دوست داشتن شوخیه

پناه می‌برم به كار، موسیقی، چاي،
پادكست، مديتيشن، باشگاه، کتاب...
از شر آدم‌ها، آدم‌ها، آدم‌ها...

‌
با ذوق باشید! نمی‌دانید چه رنج عظیمی‌ست
که در کمال اشتیاق و ذوق،  با یک آدم
بی ذوق هم‌مسیر شدن... نمی‌دانید چه زجری‌ست
مدام برای هرچیزی عمیقا ذوق داشتن و با درهای بسته و ابروهای در هم‌کشیده مواجه شدن!
لازم نیست همه چیز را از صافیِ منطق رد کنید!
یک‌جاهایی دیوانه باشید و بدون منطق... یک‌جاهایی فقط پایه باشید برای فقط خندیدن و فقط دویدن و دنیا را از نگاه یک انسان بی‌خیال سربه هوا دیدن...
یک‌جاهایی دل بدهید به دلِ آدمی که مثل یک کودک بدون سیاست و رها ذوق دارد و بااشتیاق رو کرده سمت شما و موافقت و همراهی شما را طلب می‌کند.
ذوق آدم‌ها را کور نکنید! آدم‌ها ذوقشان که کور می‌شود، دلایل نفس کشیدنشان را گم می‌کنند. آدم‌ها ذوقشان که کور می‌شود، زنده می‌مانند، اما دیگر زندگی نمی‌کنند...


@rraavvaann

🔥زندگی همین لحظه‌هاست… وقتی جوانی، پوستت صافه، چشمات می‌درخشه، دستات زیباست و دلت پر از شور زندگیه… لبخند بزن، عاشق شو،
لذت ببر و برای خودت خاطره بساز 💫
⌛ فردا شاید دیر باشه… زیبایی امروزت رو قدر بدون، چون زمان هیچ‌وقت برنمی‌گرده.
✨ جوانی هدیه‌ایه که فقط یک‌بار بهت داده میشه… پس حیفش نکن

💥@rraavvaann

می‌دونی آدم‌های کوچیک چه شکلی‌ان؟
همونهایی که وقتی می‌درخشی،
چشم‌هاشون می‌سوزه.
وقتی زمین می‌خوری، لبخند می‌زنن.
وقتی موفق می‌شی، شروع می‌کنن به گفتن : شانس آورد یا پارتی داشت .

آدم‌های کوچیک،
به‌جای اینکه دیوار خودشون رو بلند کنن،
میان سقف تو رو خراب کنن.
به‌جای اینکه خودشونو بسازن،
انرژی می‌ذارن برای خراب‌کردن دیگران.
به‌جای اینکه بجنگن برای آینده‌شون،
می‌جنگن با موفقیت تو.

یادت باشه:
بزرگی به قد و هیکل نیست،
به روح و نگاه آدمه.
کسی که خودش رو پیدا کرده،
نیازی نداره تو رو کوچیک کنه.
پس بذار کوچیک بمونن…
و تو راهت رو برو.
💥@rraavvaann

من آدمِ بدی نیستم...
همین که سرم به کار خودم گرم است و کاری به جهان هیچ‌کس ندارم،
همین که آنقدر مشغولیت فکری دارم که ذهن و افکارم برای حواشی و مسائل پوچ و دشمنی‌ها کفاف نمی‌دهد،
همین که لبخند و مهربانی را از آدم‌ها دریغ نمی‌کنم.
همین که  تلاش می‌کنم به قدر دامنه‌ی تاثیر خودم، سازنده و کارآمد و مفید باشم.
همین که در عمق بی‌رحمی روزگار، هنوز هم کودکانه می‌خندم و کودکانه می‌بخشم و کودکانه ذوق می‌کنم؛
نه که خوب باشم اما،
من آدم‌ بدی نیستم...

💥@rraavvaann

جدایی، هرچقدر هم تلخ باشه
نباید حرمت رو بشکنه.
وقتی از کسی جدا می‌شی،
یادت باشه هنوز ناموسِ یک خانواده‌ست،
دخترِ مردمه…
نه دشمنی برای انتقام!
بی‌احترامی بعد از جدایی،
فقط کوچکیِ خودمونو نشون میده.

⸻💥@rraavvaann

📌
• جدایی پایان احترام نیست.
• رازدار باشیم، حتی وقتی دل‌مون شکسته.
• شخصیت هر آدم، بعد از جدایی مشخص میشه.
• بزرگ بودن یعنی وقتی می‌تونی آبروی کسی رو ببری، سکوت کنی.

💥@rraavvaann

فرق قناعت و خواسته نداشتن تو زندگی مشترک خیلی زیاده...
🔸️قناعت یعنی زن شرایط فعلی زندگی رو درک می‌کنه، باهاش می‌سازه، بی‌احترامی نمی‌کنه، اما ته دلش هنوز آرزو داره...
با خودش میگه: الان نمی‌تونیم، باشه... ولی یه روز خونه‌مون رو بزرگ‌تر می‌کنیم، سفر میریم، برای دلمون خرج می‌کنیم.

🔹️ولی خواسته نداشتن یعنی یکی خودش رو کامل خاموش کرده؛ نه لباسی می‌خواد، نه سفری، نه تغییری...
فقط زنده‌ست که زنده باشه.
فکر می‌کنه اگه چیزی بخواد، میشه ناشکر و ناسپاس یا زیاده خواه!!

✅️ این آدم نه خودش پیشرفت میکنه، نه شریک زندگیشو هل میده جلو.
در حالی که یه خواسته‌ی کوچیک و زنونه، می‌تونه مرد رو تا کوه بکشه بالا...
و حتی کوه رو هم جابجا کنه.

💥@rraavvaann

عزیزدلم 💕
باید خودت را مشغول به کار و مشغله‌ای کنی تا فرصت نکنی به مسائل پوچ و بی‌اهمیت مادرشوهر و خواهرشوهر و جاری و همکار و... فکر کنی یا به رابطه‌های سمی و آزاردهنده و بی‌هدف بپردازی!
مشغول که باشی، ذهن و روان منسجم‌تر و افکار آرام‌تری داری و به سخنان بیهوده و بحث‌های بی‌نتیجه فکر نمی‌کنی.
مشغول که باشی و هدف که داشته‌باشی، زود نمی‌رنجی از هر اظهار نظری و هر گفتگوی فاقد منطق و کودکانه‌ای را ادامه نمی‌دهی و هر واکنشی را به خودت نمی‌گیری و هر رفتار و اشتباه جزئی و آزاردهنده‌ای را به کل یک انسان تعمیم نمی‌دهی!
سعی کن هرجای جهان که هستی و با هر سطح از توانایی و مهارتی که داری، خودت را در مفیدترین شرایط ممکن جهانت مشغول به کاری کنی، تلاش کنی، نگاهت به مقابل باشد و هدفمند باشی.🌱
از قدیم درست گفته‌اند که ریشه‌ی تمام اندوه‌های جهان در بی‌هدفی و بی‌کاری‌ست.
بیش از حد اهمیت نده، کار کن، وقت نداشته‌باش، خسته‌شو و بدون فکر بخواب...

💥 به گروه تلگرامی ما بپیوندید:

https://www.tg-me.com/zendegiideaall

* *درست رفتار کنیم 💫*

* *❄️ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺧﻂ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻠﻔﻦ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﺪ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﮐﻦ.*

* *❄️ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﻧﮕﻮ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﯾﺨﺘﻦ ﺍﺳﺖ. ﺧﻮﺩﺵ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ.*

* *❄️ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻓﯿﻠﻢ ﻫﺎ ﻭ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﮑﻦ.*

* *❄️ ﻃﻮﺭﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻦ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺖ ﺧﻮﺑﯽ، ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﯼ ﺩﯾﺪﻧﺪ، ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺑﯿﻔﺘﻨﺪ.*

* *❄️ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ.*

* *❄️ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﺧﺮﯾﺪ ﻣﻮﺍﺩ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﻧﺮﻭ. ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺑﺮ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺧﺮﯾﺪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ.*

*❄️ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ، بترس...👌*

💥@rraavvaann

‍ 🔥این یک کشف جدید نیست،
یک جابجایی است.
همان نیروی قدیمی «چشم و هم‌چشمی» که زمانی در قاب دیدارهای حضوری نفس می‌کشید، حالا به الگوریتم شبکه‌های اجتماعی سپرده شده و با قدرتی بی‌سابقه تکثیر می‌شود.
اینجا، در این صحنه دیجیتال، زندگی به یک «نمایش» تبدیل می‌شود و هر پست، پرده‌ای از این نمایش بی‌وقفه است.

🧐چرا در این نمایش شرکت می‌کنیم؟

💥@rraavvaann

چون ارز رایج در این اقتصاد جدید، «توجه» است که با لایک و کامنت سنجیده می‌شود.

در فرهنگی که دهه‌ها بی‌ثباتی اقتصادی،
حس عمیق کمبود و فقدان کنترل را درونی کرده ، نمایش موفقیت به یک «میان‌بر روانی» تبدیل می‌شود؛
تلاشی برای «خریدن» حس احترامی که محیط واقعی از ما دریغ کرده است.
ما ناخودآگاه تلاش می‌کنیم
منزلتی را که در دنیای واقعی کمیاب شده،
به صورت آنلاین به نمایش بگذاریم.

👈بهای روانی این اجرا چیست؟

نتیجه، یک مقایسه‌ی دائمی و بی‌رحمانه است. ما بهترین لحظات گزینش‌شده‌ی دیگران را با تمامیتِ زندگیِ واقعی خودمان مقایسه می‌کنیم و در این معادله، همیشه بازنده‌ایم. این فشار برای حفظ «تصویر بی‌نقص»، اضطرابی دائمی تولید می‌کند و روان ما را بر روی «تردمیلِ نمایش بازی کردن» قرار می‌دهد؛ تردمیلی که فرقی نمی‌کند چقدر سریع روی آن می‌دوییم.
این همان خستگی عمیقی است که در متن اصلی به آن اشاره شده است.

✍راه رهایی کجاست؟

راه رهایی، تلاش برای نمایش بهتر نیست، بلکه «آگاهی» به خودِ این نمایش است. اینکه بدانیم ارزش واقعی ما در تعداد لایک‌ها و نظرات خلاصه نمی‌شود.
پناهگاه، در فاصله گرفتن از این صحنه و جستجوی «ارتباط‌های واقعی» به جای «نمایش‌های بی‌نقص» است.

پناهگاه، بازگشت به این حقیقت ساده است:
ما برای ارتباط ساخته شده‌ایم،
نه برای رقابت.

💥@rraavvaann