تو خودِ زندگی هستی - #اکهارت تُله

مراقبه با #موجی: "تو خودِ زندگی هستی"

"اگر بتوانم تنها یک پند به تو بدهم، این است:
با هیچ‌ چیز هم‌هویت نشو؛ کاملاً خالی باش، هیچکس.
کسی نباش و آنگاه خواهی دید که چیزی جز خیال از میان نمی‌رود."
#موجی


"خیرخواهانه‌ترین توصیه من به شما این است:
خالی بمان.
تمام چیزهای مربوط به ذهن شخصی را کنار بگذار.
آن‌ها به تو خدمتی نکرده‌اند.
تنها به‌عنوان آن آگاهی غیرشخصی باقی بمان.
این متعالی‌ترین راه و برترین انتخاب است.
این توصیه را با تمام وجود بپذیر و دنبال کن.
آنگاه متوجه خواهی شد که همین برای رهایی کفایت می‌کند."
#موجی

“If I could give you one piece of advice, it would be: 'Don't identify with anything. Be completely empty - no one. Be no-body and then see if you lose anything but delusion'.”
#Mooji

“My most auspicious advice:
Stay empty.
Leave all that personal mind-stuff aside.
It has not served you.
Stay as the impersonal awareness alone.
This is the highest way and choice.
Accept and follow this advice with all your heart.
You will find it sufficient to win you freedom.”
#Mooji

خودت را به یاد بیاور

در این لحظه چه چیزی درون من مشغول نفس کشیدن است؟

به نفس کشیدنت آگاه باش. آیا این شخص (علی، مریم، سارا، ...) نفس می‌کشد یا نفس کشیدن به‌طور خود‌به‌خودی اتفاق میفتد؟

به دست‌وپایت نگاه کن، آیا این‌ها دست و پای این –شخص- هستند یا به طریقی که این شخص نمی‌داند به‌طور خودبه‌خودی فقط وجود دارند؟

متوجه‌ی دیدن یا نگاه کردن باش. آیا این شخص با فعالیت‌های ویژه و پیچیده‌ای عمل دیدن را انجام می‌دهد یا دیدن، شنیدن، بوییدن و ... خودبه‌خودی اتفاق میفتد؟

همین‌طور راه رفتن، حرف زدن و ..

این صدایی که از حنجره بیرون می‌آید از کجاست؟ فرایند تولید صدا از کجاست؟ آیا این شخص از ماهیت و ذات و خلق این صدا آگاه است یا صدا هم به‌طور خودبه‌خودی مثل نفس کشیدن فقط اتفاق میفتد؟

ضربان قلبت چطور؟
این چیزی که در آینه می‌بینم چطور؟

از این چیزی که گمان می‌کنی هستی "تماماً" خالی شو تا متوجه‌ی آن چیزی که حقیقتاً هستی بشوی. حقیقت تو همان هشیاری‌ای است که یک تک‌سلول را تبدیل به چیزی کرد که هم‌اکنون مشغول خواندن این متن است.

خودت را به یاد بیاور.

"تو یکی تو نیستی ای خوش رفیق
بلکه گردونی ودریای عمیق"
#مولانا

#تفحص_خویش

هر حرکت فکر نه تنها موجب تداوم «من» می‌گردد، بلکه خود آن حرکت عین یک مرز، قالب و محدوده است برای ذهن. فکر هرگز نمی‌تواند از قالبی که خود ساخته است خارج بشود و به ماورا آن برود. زمانی هم که ذهن می‌کوشد تا قالب را بشکند و به ماورا برود، قالب دیگری ایجاد کرده است. تنها زمانی حقیقت و ماوراء خود را بر ذهن بازمی‌نمایند که فکر از تلاش و حرکت بازایستاده است.
#کریشنامورتی

هدف از رنج کشیدن - #اکهارت تُله

آیا رنج از دنیای بیرون سرچشمه نمی‌گیرد؟

اگر به‌واسطه اتفاقاتی مثل جنگ، بلایای طبیعی و ... خانه و زندگی‌ام را از دست داده و آواره شوم آنگاه چطور؟

آیا در این صورت حق ندارم دنیای بیرون را علت رنج خودم بدانم؟

سکوت، نبودِ صدا نیست.
سکوت، نبودِ تو است.

وو شین

Silence is not absence of Sound.
Silence is absence of You.
Wu Hsin

هدف از تمام تمرینات معنوی، سکوت است. سکوت همان ماهیت حقیقی توست.
#پاپاجی

چیزی که فرد با گفتگوهای چندساله موفق به شناختش نمی‌شود، می‌تواند در یک‌لحظه سکوت شناخته شود. سکوت متعالی‌ترین و مؤثرترین زبان است.
#رامانا ماهارشی

مراقبه چیست؟ مراقبه عبارت از دفع افکار است. تمام مشکلات حال حاضر به خاطر افکار است و خود همین مشکلات نیز فکر هستند. افکار را رها کن. این رها کردن، خوشبختی و همچنین مراقبه است. افکار برای فکر کننده هستند. به‌عنوان خویشِ آن فکر کننده باقی بمان و این پایانی بر افکار است.
#رامانا ماهارشی

The purpose of all practice is silence, your real nature.
#papaji

What one fails to know by conversation extending to several years can be known in a trice in Silence. That is the highest and most effective language.
#Ramana Maharshi

"What is meditation? It consists in expulsion of thoughts. All the present troubles are due to thoughts and are themselves thoughts. Give up thoughts. That is happiness and also meditation. The thoughts are for the thinker. Remain as the Self of the thinker and there is an end of thoughts."
#Ramana Maharshi (20th century Indian Advaita mystic)

تو صدای درون‌ سرت نیستی - #اکهارت تُله

اکهارت تله در این ویدیوی تأمل‌برانگیز توضیح می‌دهد که آن «صدای درون سر» که مدام فکر می‌کند، قضاوت می‌کند و نگران است، هویت واقعی شما نیست. او به ما می‌آموزد که چگونه با آگاه شدن از این افکار و مشاهده‌ی آن‌ها بدون هم‌ذات‌پنداری، از زندان ذهن رها شویم و به فضای آرامش و «حضور» دست یابیم. این اولین قدم به‌سوی بیداری معنوی است.

«هیچ‌کس را تا نگردد او فنا
نیست ره در بارگاه کبریا»

دقت کنید که بعد از دیدن این ویدئو شما احتمالاً متوجه صدای درون سرتان می‌شوید شما سال‌هاست که خودتان را همین صدا تصور می‌کردید اما حالا نسبت به آن آگاه هستید و آن را می‌شنوید.
سؤال اساسی اینجاست:

«این چه چیزی است که متوجه این صدا است؟»

این صدا برای شما یک من-شخص پدید آورده و شما خودتان را همین من-شخص یعنی همین فرد می‌پندارید.
این فرد چیزی جز مجموعه‌ای از افکار و تصاویر و احساسات و خاطرات و گذشته نیست.
این من-شخص (ایگو) با گفتگوی مداوم ذهن تداوم پیدا می‌کند.
این گفتگو، جریان حیاتی آن است.
سکوت عمیق که مدام به آن اشاره می‌شود دستور قطع جریان حیاتی من-شخص است.
تو آگاهی‌ای هستی که خودت را با محتوای خودت یکی گرفته‌ای.
در نبود ایگو، در نبودِ من-شخص تو همچنان هستی، تو به‌عنوان چیزی که از این من-شخص آگاه بود همچنان هستی.
تو آن چیزی که خودت را صرفاً آن می‌پنداری نیستی «تو یکی تو نیستی ای خوش رفیق»
بلکه حقیقت تو بسیار عظیم‌تر از ماجراهای مربوط به من-شخص است «بلکه گردونی و دریایی عمیق»

تا زمانی که موج غرق در ماجراهای مربوط به موج بودن باشد نمی‌تواند متوجه ماهیت حقیقی خودش که اقیانوس بودن است باشد.

«پرده پندار سد راه وحدت گشته است
چون حباب از خود کند قالب تهي، دريا شود»

#تفحص خویش

📚قسمتهای کوتاهی از کتاب ارزشمندِ
با پیر بلخ

#نویسنده: محمد جعفر مصفّا
#با صدای نیروانا🦋