☘تمایل به تصحیح

گاهی به پسرم زیادی تذکر می‌دهم. در این هنگام احساس می‌کنم سخت‌گیرم.
🔻صاف بشین.
🔻کی زبانت‌و می‌خونی؟
🔻صدای خاهرت‌و درنیار.
وقتی هم که تذکر نمی‌دهم احساسم بی‌تفاوتی و بی‌کفایتی است. 

در یکی از ویس‌های مرتضی پاشاپور شنیدم که:«می‌توانیم برای تذکرهای روزانه به کودکان، محدودیتی ۳تایی درنظر بگیریم و هر روز تنها ۳ کار را به آن‌ها یادآوری کنیم.»

در نگر من: این روش، حالتی میانی است. نه صفر: که هیچ تذکری نداشته باشیم(سهل‌گیری) و نه یک: که هر موضوعی را تصحیح کنیم(سخت‌گیری)، سپس سبب ایجاد استرس و مانع استقلال کودک شویم.

روی یکی از فهرست‌هایی که روی دیوار چسبانده بودم، نوشتم ۳:۳ رمزی برای خودم که می‌توانم در روز ۳ تذکر به کودکم بدهم و ۳ موضوع مثبت را نیز توصیف کنم.*
🔺خودت انجامش دادی.
🔺با ابزارت چه سازه‌ای ساختی. بهت افتخار می‌کنم.
🔺چه راه خوبی پیدا کردی.
🔺وقتی با خاهرت همکاری می‌کنی، خیلی خشحال میشم.

در این حالت می‌توانم:
✔️از تمایل به تصحیح رها شوم.
✔️بر روی ویژگی‌ها و کارها مثبت پسرم تمرکز کنم.
✔️احساس شایستگی و آرامش بیشتری داشته باشم.

✍شادی صفوی

*توصیه به توصیف روزانه‌‌ی کارهای کودک را از کتاب به بچه‌ها گفتن، از بچه‌ها شنیدن بخاطر دارم.

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#والدگری
#زندگی‌خلاق

☘فهرست فواید بازی UNO برای کودکان:

بازی اونو شبیه هفت خبیث است. در ابتدا کارت‌ها میان بازیکنان تقسیم می‌شود. سپس آن‌ها به نوبت، کارت‌هایی را بر روی هم می‌گذارند که یا عدد یکسان داشته باشند و یا رنگ هم‌مانند.

در این میان، کارت‌های ویژه‌ای هم وجود دارد که قوانین خاص خودشان را دارند. در پایان کسی برنده است که زودتر کارت‌هایش را تمام کند.

اکنون این بازی یکی از سرگرمی‌های جذاب من و کودکانم است. در نگر من: بازی‌های جدید برای تقویت ذهن در هر سنی مفید‌اند.


🟢فواید بازی:

۱- تقویت ادراک دیداری: لازم است کودک در ابتدای بازی و در حین آن، به‌دقت کارت‌‌ها را مشاهده کند.

۲- مهارت تصمیم گیری: این بازی به انتخاب مداوم کارت‌ها نیازمند است.

۳- مدیریت منابع: در مراحل گوناگون کودک با توجه به اینکه چه کارت‌هایی دارد، بهترین کارت را به اشتراک می‌گذارد.

۴- پرورش تفکر خلاق: چینش استراتژی بازی برای برنده شدن به خلاقیت کودک با چاشنی شانس نیاز دارد.

۵- مهارت پیش بینی: اگر کودک در حین بازی حدس بزند، رقبا چه کارت‌هایی دارند احتمال برنده شدنش بیشتر می‌شود.

۶- انعطاف پذیری ذهنی: درنظر گرفتن حالت‌های متنوعی که ممکن است اتفاق بیفتد برای برنده شدن، ضروری است.

۷- توانایی حل مسئله: کودک نیاز دارد بهترین کارت را برای هر موقعیت تشخیص دهد.

۸- پذیرش شکست: هر بار که کودک شکست می‌خرد، احساس ضعف می‌کند اما بتدریج برایش عادی می‌شود. زیرا گاهی می‌برد و گاهی می‌بازد.

۹- مهارت صبر: کودک لازم است به افراد فرصت دهند تا مشاهده، تفکر و انتخاب داشته باشند. سپس صبور باشد تا نوبتش برسد.

۱۰- هوش منطقی- ریاضی: کودک لازم است به سرعت اعداد را تشخیص دهند.

آیا تاکنون این بازی را انجام داده‌اید؟

✍شادی صفوی

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#خودمراقبتی
#زندگی‌خلاق

☘نظم‌بازی

نظم کاری
نظم فکری
نظم غذایی
نظم ذهنی
نظم زیستی
نظم هیجانی
نظم مالی
نظم ارتباطی
نظم بدنی
نظم خلقی

شما چه نظم‌‌های دیگری را می‌شناسید؟

✍شادی صفوی

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#نوشتن
#زندگی‌خلاق

☘چگونه خطاهای شناختی مانع از گوش دادن فعال می‌شوند؟

«گوش دادن فعال یا شنیدن فعال (Active Listening) مهارتی است که در آن فرد به طور کامل و با تمرکز به سخنان گوینده گوش می‌دهد و سعی در درک کامل پیام او دارد. این مهارت فراتر از شنیدن ساده‌ی کلمات است و شامل توجه به زبان بدن، لحن صدا و سایر نشانه‌های غیرکلامی نیز می‌شود.



🟢چرا گوش دادن فعال مهم است؟

🔺ایجاد ارتباط موثر:
گوش دادن فعال به ایجاد اعتماد و صمیمیت در روابط کمک می‌کند و درک متقابل را افزایش می‌دهد.

🔺حل تعارض:
در حل اختلافات و درگیری‌ها، گوش دادن فعال می‌تواند به درک بهتر دیدگاه‌های مختلف و یافتن راه حل‌های مشترک کمک کند.

🔺بهبود روابط:
با گوش دادن فعال، طرف مقابل احساس می‌کند که شنیده شده و درک می‌شود، که این امر به تقویت روابط کمک می‌کند.

🔺افزایش بهره‌وری:
در محیط کار، گوش دادن فعال به درک بهتر وظایف و افزایش بهره‌وری منجر می‌شود.»*



🟢‌خطاهای شناختی و اختلال در گوش دادن:

۱- تفکر همه یا هیچ:
با این خطا اگر در میان گفته‌ها موردی را متوجه نشویم بجای پرسش درباره‌ی آن، کل موضوع را رها می‌کنیم.

۲- فاجعه‌سازی:
این خطا سبب برانگیخته شدن احساسات شدید اما غیرضروری می‌شود. سپس توجه‌و‌تمرکز را کاهش می‌دهد.

۳-ذهن‌خانی:
با این خطا به‌اشتباه می‌دانیم دیگری چگونه فکر می‌کند بنابراین نیازی به دقت در گفته‌های او نداریم. این خطا سبب کاهش توجه ما در فرآیند گوش دادن می‌شود.

۴- بایدها و نبایدها:
بایدها و نبایدها چارچوب‌های خشکی هستند که پیام‌ها را جداسازی می‌کنند. این گسستگی مانع از دریافت اطلاعات بصورت کامل است.

۵- تعمیم دادن:
این خطا سبب می‌شود تا اگر پیام‌های قبلی و مشابه، دریافت کرده باشیم به‌اشتباه فکر کنیم پیام‌های تازه همواره مانند پیام‌های قبلی‌اند.


۶- برچسب‌زنی:
این خطا ما از دریافت ریزاطلاعات محروم می‌‌کند. سپس با اطلاق یک واژه‌ی کلی، درک اطلاعات جزئی را از دست می‌دهیم.

۷- شخصی‌سازی:
خودمان را به‌اشتباه مسئول اتفاقات بد می‌دانیم. سپس در لاک دفاعی فرو می‌رویم. سپس‌تر تمرکز بر پیام را ازدست می‌دهیم و به‌اشتباه روی خودمان متمرکز می‌شویم.

۸- فیلتر ذهنی:(منفی نگری)
تمرکز روی جنبه‌های منفی پیام سبب می‌شود بخش‌های مثبت را نادیده بگیریم.

۹- استدلال احساسی:
در این خطا هیجان‌ها با پیام ارسالی مخلوط می‌شوند. بنابراین پیام‌های مخدوش را دریافت و برپایه‌ی آن استدلال می‌کنیم.

۱۰- پیش‌گویی منفی: این خطا سبب می‌شود بخاطر ناامیدی از آینده تمرکز خود بر روی زمان حال از دست دهیم. بنابراین نمی‌توانیم در فرآیند گوش دادن، توجه کامل داشته باشیم.

شما چطور فکر می‌کنید؟

✍شادی صفوی

*هوش مصنوعی AI

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#نوشتن
#زندگی‌خلاق

☘طراحواره‌آگاهی

چون طرحواره‌ی* طردشدن دارم، احساس طردشدن می‌کنم. نه اینکه واقعن طرد شوم.

چون طرحواره‌ی بی‌اعتمادی دارم، به دیگران بی‌اعتمادم. نه اینکه واقعن دیگران غیرقابل‌اعتماد باشند.

چون طرحواره‌ی نقص‌وشرم دارم، احساس ناقص‌بودن دارم. نه اینکه واقعن ناقص باشم.

چون طرحواره‌ی بی‌‌کفایتی دارم، احساس بی‌کفایتی می‌کنم. نه اینکه واقعن بی‌کفایت باشم.

چون طرحواره‌ی بی‌ارزشی دارم، احساس بی‌ارزشی می‌کنم. نه اینکه واقعن بی‌ارزش باشم.

چون طرحواره‌ی شکست دارم، احساس شکست می‌کنم. نه اینکه واقعن شکست‌خرده باشم.

✍شادی صفوی

*هوش مصنوعی:«لیست ۱۸ طرحواره‌ی ناسازگار اولیه بر اساس نظریه‌ی جفری یانگ در طرحواره‌درمانی به شرح زیر است. این طرحواره‌ها به ۵ حوزه تقسیم می‌شوند:
🧠 حوزه‌ی اول: جدایی/طرد
(نیازهای پایه‌ای برآورده نشده‌اند)

رهاشدگی/بی‌ثباتی
ترس از این‌که افراد مهم زندگی همیشه در کنار ما نخواهند ماند.

بی‌اعتمادی/بدرفتاری
باور به این‌که دیگران به ما آسیب می‌زنند، فریب‌مان می‌دهند یا تحقیرمان می‌کنند.

محرومیت هیجانی
نیازهای هیجانی مانند همدلی، توجه و محبت از سوی دیگران برآورده نمی‌شود.

نقص/شرم
احساس شرم، حقارت یا ناتوانی نسبت به خود.

انزوای اجتماعی/بیگانگی
احساس متفاوت‌بودن با دیگران، احساس تعلق نداشتن.

⚖️ حوزه‌ی دوم: خودگردانی/عملکرد مختل
(فرد در رشد استقلال و عملکرد سالم ناتوان بوده)

وابستگی/بی‌کفایتی
باور به ناتوانی در تصمیم‌گیری یا انجام امور بدون کمک دیگران.

آسیب‌پذیری نسبت به ضرر یا بیماری
ترس افراطی از فاجعه‌هایی مانند بیماری، ورشکستگی یا تصادف.

خودتحول‌نیافتگی/گرفتاری در دیگران
هویت فردی نامشخص یا ادغام افراطی با دیگران.

شکست
باور به شکست‌خوردن یا ناتوانی در موفقیت در مقایسه با دیگران.

👮‍♀️ حوزه‌ی سوم: محدودیت‌های مختل
(فرد نتوانسته حدود سالم برای خود و دیگران قائل شود)

استحقاق/بزرگ‌منشی
باور به برتری بر دیگران و شایستگی خاص، همراه با بی‌احترامی به مرزهای دیگران.

خویشتن‌داری ناکافی
ناتوانی در کنترل هیجانات، خواسته‌ها یا تعهد به اهداف بلندمدت.

❤️ حوزه‌ی چهارم: دیگر‌مداری
(تأکید افراطی بر خواسته‌ها و نیازهای دیگران)

زیاده‌روی در اطاعت
سرکوب نیازهای خود به‌خاطر ترس از تنبیه یا طرد شدن.

ایثار
تمرکز افراطی بر نیاز دیگران، حتی به قیمت نادیده گرفتن خود.

پذیرفتگی جویی/جلب تأیید
تلاش برای به‌دست‌آوردن تأیید و پذیرش دیگران به‌جای صداقت با خود.

📏 حوزه‌ی پنجم: گوش‌به‌زنگی/بازداری بیش از حد
(خودکنترلی افراطی برای اجتناب از اشتباه یا هیجان)

منفی‌گرایی/بدبینی
توجه افراطی به جنبه‌های منفی زندگی یا انتظار مداوم فاجعه.

بازداری هیجانی
سرکوب احساسات، به‌ویژه شادی، خشم یا محبت به‌خاطر ترس از واکنش دیگران.

استانداردهای سخت‌گیرانه/عیب‌جویی افراطی
تلاش افراطی برای کمال‌گرایی، موفقیت یا رعایت قوانین اخلاقی.

تنبیه
باور به این‌که خطاها باید شدیداً تنبیه شوند؛ نداشتن گذشت نسبت به خود یا دیگران.»

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#خودمراقبتی
#زندگی‌خلاق

🟣تغییر با نوشتن آغاز می‌شود.

✍شادی صفوی

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#نوشتن
#زندگی‌خلاق

🟠موفقیت با اشتیاق آغاز می‌شود.

✍شادی صفوی

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#ژاوش‌نگاری
#زندگی‌خلاق

🔴آپدیت 2025 سیستم آموزشی رسید. 🔴 ✅چگونه آپدیت کنیم؟
✅چگونه خودمون رو بسنجیم؟
✅چک لیستش چیه؟؟؟

مقاله ی کاملی در سایت بارگزاری شد✅

🌀«بازی، زبان کودکان است.»

سیستم آموزشی سنتی شامل: انتقال یکطرفه‌ی محتوا، ارزشیابی نمره‌محور و ساختار خشک کلاس‌ها است. اما این سیستم دیگر پاسخگوی نیاز کودکان نیست. زیرا پژوهش‌های علوم تربیتی، روانشناسی رشد و طراحی آموزشی نشان می‌دهد: یادگیری موثر در بستر بازی اتفاق می‌افتد: در بستر تعامل، تجربه و کشف.

✅مقاله ای در این راستا در سایت بارگزاری شد.

🔹 در این مقاله می‌خوانیم:
✔️ چک لیست تغییر سیستم آموزشی
✔️ چک لیست مربیان و معلمان
✔️ چک لیست مدیران و موسسان

🔵 متن کامل مقاله را اینجا بخوانید:👇
۳ چک لیست برای تغییر سیستم آموزشی

🔹 منتظر دیدگاه‌های شما هستم.


@mortaza_pashapour
mortazapashapour.com

#آکادمی‌پاشاپور

ذهن‌آگاهی با مشاهده‌گری آغاز می‌شود.

✍شادی صفوی

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#ژاوش‌نگاری
#زندگی‌خلاق

☘ والدگری بازی محور | قسمت اول | مادر نباید معلم کودک باشد

همیشه از معلم بودن فرار می‌کردم. یادم می‌آید در ۱۸ سالگی به معلم حسابانم گفتم:« اینا(درسا) اصن بدرد نمی‌خورن چون اگر مفید بودن، معلم خودش ازشون استفاده می‌کرد. نه اینکه یه سری فرمول یاد بگیره بعدش همون‌ا رو به ما یاد بده.»

بعد از دانشگاه هم همین حس را داشتم. بعلاوه‌ی اینکه جای تدریس فیزیک در طبیعت و آزمایشگاه بود نه سر کلاس یا پای تخته. تا اینکه مادر شدم و گاه‌وبیگاه می‌شنوم که:«مادر نباید معلم کودک باشد.».

روزی در مقاله‌ی از یک طراح بازی خواندم که:«در سیستم آموزشی سنتی: معلم کسی است که می‌داند و می‌گوید. اما در سیستم بازی محور: معلم کسی است که فضا می‌سازد. سپس می‌پرسد. سپس‌تر موقعیت یادگیری ایجاد می‌کند.»*

ذهنم یک لحظه متوقف شد. از خودم پرسیدم: در کدام سیستم مادر نباید معلم کودک باشد؟ در سیستم سنتی یا مدرن؟ مگر نه اینکه گاهی بعنوان یک مادر می‌خاهم موضوعی را به کودکانم آموزش دهم؟ از مسواک زدن شبانه تا کنترل خشم.

درست است که در کشورهای پیشرفته بیشتر این مهارت‌ها در مدارس آموزش داده می‌شود اما در کشور ما که محتوای درسی، ارتباطی با زندگی کودکان ندارد چطور؟

اکنون که دریافتم: آموزگاری بخشی از والدگری است لازم است زبان کودکان را بیاموزم. تا بتوانم از زبان آن‌ها برای آموزش استفاده کنم بجای استفاده از روش‌هایی که بعلت تکرار در ذهنم نهادینه شدند. همان روش‌هایی که ۴۰ سال پیش با آن‌ها تربیت شدم. روش‌های سنتی مانند: تهدید، تنبیح، توبیخ، توهین و تنبیه.

مدتی است در دوره‌ای برای طراحی بازی شرکت می‌کنم. با این نگرش که چگونه می‌توانم با آموختن بازی که همان زبان کودکان است: والد بهتری باشم، امن‌تر و آرام‌تر.

تا اینجا دانستم: برای انتقال مفهوم به کودکان لازم است تا علاقه و نیاز آن‌ها را با هم پیوند دهم. اولین مرحله برای این هدف «مشاهده‌گری» است. نیاز دارم زمانی را اختصاص دهم و کودکانم را در هنگام بازی مشاهده کنم.

🔺آیا با دیگران ارتباط می‌گیرد؟
🔺به چه چیزهایی علاقمند است؟
🔺چه هیجان‌هایی را تجربه می‌کند؟
🔺چه کاری را چند بار تکرار می‌کند؟
🔺معمولن چه نقش‌هایی بازی می‌کند؟

✍شادی صفوی

*۳ چک لیست تغییر سیستم آموزشی


shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#ژاوش‌نگاری
#زندگی‌خلاق

☘احوالپرسی با کودک درون

یک)
مدتی است هنگام استراحت به سراغ کودک درونم می‌روم. معمولن او را در همان اتاق آبی بچگی‌، می‌یابم. حالش را می‌پرسم. گاهی خسته‌ است. گاهی نادیده گرفته شده. گاهی به محبت نیاز دارد. گاهی هم از دست پدرومادرش می‌نالد.

با دقت به حرف‌هایش گوش می‌دهم حتا اگر تکراری باشند. سپس در آغوشش می‌گیرم و نوازشش می‌کنم. می‌تواند تا هر زمان که می‌خاهد هم‌آنجا بماند. بعد با او همدلی می‌کنم.

پس از آنکه آرام شد از او می‌خواهم با من بیاید. به آرامی دستهایش را می‌گیرم. از در رد می‌شویم. از پله‌ها پایین می‌آییم. در خیابان کنار هم راه می‌رویم اما در هر قدم به یکدیگر نزدیک‌و نزدیکتر می‌شویم. وقتی به خانه می‌رسیم، درهم‌تنیده‌ شده‌ایم.

دو)
این احوالپرسی روزانه به من کمک می‌کند کودک درونم را مشاهده کنم. سپس بتدریج میان گذشته و حال «تمایزی احساسی» قائل شوم. نیاز دارم از لحاظ احساسی درک کنم: من دیگر کودک نیستم. حالا بزرگ شده‌ام. توانایی‌هایی بدست آورده‌ام که قبلن نداشتم. می‌توانم از خودم مراقبت کنم.

شاید هنوز هم به وقایع امروز با احساسات کودک درونم پاسخ می‌دهم. اما بتدریج می‌توانم او را مشاهده کنم. سپس به او گوش دهم. سپس‌تر با او همدلی کنم. هنگامی که آرام شد می‌توانم بالغ درونم را بیابم و برای مسائل امروزم راه حل بیابم.

✍شادی صفوی



shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#خودمراقبتی
#زندگی‌خلاق

☘والدگری بازی‌ محور | قسمت دوم | مشاهده‌گری

«اگر مشاهده‌گر خوبی نباشید، نمی‌توانید بازی طراحی کنید.»*

در کارگاه‌ طراحی بازی آموختم: مشاهده‌گری به مفهوم تماشا کردن بازی کودکان همراه با توجه‌و‌تمرکز کامل است. بازآفرینی این تجربه برایم سخت است. زیرا معمولن در تکاپوی انجام کاری هستم و همواره نگران کمبود زمان. شاید این مرحله دشوارترین گام برای من باشد.

روزی برای تکمیل تمرین‌های کارگاه، به تماشای بازی دخترم نشستم. پس از آن دریافتم: مشاهده‌گری حلقه‌ی گمشده‌ی زندگی من است. هم در ارتباط با خودم و هم در ارتباط با کودکانم.

همواره در حالت «عمل فوری و درست کردن تقریبن همه‌چیز» مرا از مشاهده کردن باز می‌دارد. همواره اضطراب دارم و عجله‌ای بی‌دلیل. انگار فشاری ناخاسته برای انجام دادن کارها با بیشترین سرعت ممکن، وجود دارد.

تمایل به داشتن سرعت بالا سبب کنترل‌گری می‌شود. زیرا انجام دادن، بجای کودکانم از آموزش دادن به آن‌ها آسانتر است. هنگامیکه خودم کاری را انجام می‌دهم با الگوی ثابتی عمل می‌کنم. اما آموزش دادن به کودکان آن هم به شیوه‌ای بازی محور نیازمند صرف زمان و طی کردن مراحلی گام‌به‌گام است.

مشاهده کردن وقفه‌ای برای بازنگری در الگوهای ذهنی پیشینم ایجاد می‌کند. توقف پیروی خودکار از هر آنچه تاکنون انجام می‌دادم، مرا برای ساخت الگوهای تازه آماده می‌کند. ایجاد فضایی برای درنگ: فضایی برای پرسیدن آنچه تاکنون از خودم نپرسیده‌ام.

مشاهده‌گری به من کمک می‌کند:
🔺نیازهای عاطفی کودکانم را بشناسم.
🔺با علاقه‌مندی‌‌های آن‌ها را آشنا شوم.
🔺کودکی آن‌ها ببینم و آن را به‌خاطر بسپارم.
🔺بصورت شهودی کودکانم را بشناسم نه بر اساس حدس‌وگمان.
🔺والد بهتری باشم: زیرا می‌توانم تجربه‌ی مشاهده‌گری را گسترش دهم. سپس از حالت کنترل‌‌گری به حالت تسهیل‌‌گری، تغییر نقش دهم.


✍شادی صفوی

*مرتضی پاشاپور

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#والدگری
#زندگی‌خلاق

☘هیولای اضطراب من

هیولاهای اضطراب را کشیدم. سپس با دخترم هر دو را رنگ کردیم. هیولای بزرگ و هیولای کوچولو. سپس‌تر کنار برگه نوشتم:«من فقط هیولای اضطرابم نه یه خطر واقعی. با تنفس عمیق‌م کوچولو می‌شم.»*

چند روزی روی دیوار می‌دیدمش. اما امروز هنگامیکه جمله را خواندم: برایم معنا شد و کمی آرام شدم. زیرا در لحظه دریافتم: احساس اضطراب تنها یک احساس است نه یک خطر واقعی.

✍شادی صفوی

* با الهام از کتاب هیولای اضطراب


shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#خودمراقبتی
#زندگی‌خلاق

☘والدگری بازی محور | قسمت سوم | بیم‌ و امید

یکی از لحظات به یادماندنی فیلم ماریا مونته‌سوری صحنه‌ی پایانی است. هنگامیکه ناچار می‌شود تا در جنگ جهانی از کشورش بگریزد. او همراه پسرش سوار قطار می‌شود. سپس قطار حرکت می‌کند. اما چند ثانیه بعد دستور توقف می‌دهند.

قطار می‌ایستد. ماموری برای یافتن او سوار قطار می‌شود. هنگامیکه او را می‌شناسد به همکارانش می‌گوید: مظنون را نیافته. بنابراین ماریا توسط یکی از شاگردانش نجات می‌یابند.

هنوز چشمان پر از بیم و امید او را بخاطر دارم. هراس از ناملایمات جامعه‌ی امروز و امید به نسلی که با شیوه‌های نوین پرورش یافته.

من در نقش یک مادر، گاهی احساس ماریا را دارم: هراسناک از امروز و امیدوار به فردا. این صحنه برای ادامه‌ی جستجوی راه‌های تازه در والدگری برایم انگیزه‌بخش است.

زیرا در نگر من هر نسلی می‌تواند نسل گذشته‌اش را نجات دهد. اگر نسل نو به درستی پرورش یابد و نسل گذشته توانایی اعتماد کردن به دست پرورده‌های خود را داشته باشد.

✍شادی صفوی

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#والدگری
#زندگی‌خلاق

☘از چالش تا راه حل با نوشتن

من و پسرم هر دو سطح هیجان بالایی داریم. از ته دل می‌خندیم و از ته دل فریاد می‌زنیم. امروز باز هم چالش داشتیم.

تازه از موسسه برگشته بودم. قرار بود تا آخر ماه برایش روبیک ۲*۲ بخرم. اما آن را کمی زودتر خریده بودم. جایش را پیدا کرد و از من خاست زودتر از موعد مقرر، روبیک را به او بدهم.

وقتی قبول نکردم از دستم عصبانی شد و داد‌و‌بیداد کرد. ابتدا کمی همدلی کردم و گفتم دوست ندارم با من بلند حرف بزند. اما تاثیری نداشت.

راه بعدی من این بود که: حرف‌هایمان را بنویسیم. چون اگر به این مکالمه ادامه می‌دادیم من هم عصبانی می‌شدم و رابطه‌مان بهم می‌ریخت. قبول کرد.

چند جمله او می‌نوشت. سپس من هم پاسخ را می‌نوشتم. به نوشتن نوبتی ادامه دادیم تا کم‌کم بسمت یک تعامل پیش رفتیم. بالاخره جمله‌ی توافقی را نوشتیم و امضا کردیم.

برای من تجربه‌ی خوشایندی بود چون:
۱- از شدت هیجان من و پسرم کاسته شد.
۲- می‌توانستم جملاتم را کامل بنویسم.

مثلن:«من زودتر برایت روبیک خریدم چون دوست داشتم سر قولم بمانم. رابطه با تو برایم مهم است و خودت برایم خیلی ارزشمندی.».

در بحث‌های کلامی معمولن این جمله‌ها رد و بدل نمی‌شود. بنابراین بعضی پیام‌ها برای همیشه زیر سایه‌ی خشم پنهان می‌‌ماند. امروز نوشتن ابزاری بود برای شفافیت و صداقت میان من و پسرم.

✍شادی صفوی

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#والدگری
#زندگی‌خلاق

☘والدگری بازی محور | قسمت چهارم | مصاحبه با چت چی‌پی‌تی

«والدگری بازی‌محور» چیست؟

والدگری بازی‌محور یعنی:
والدین با استفاده از بازی فرایند آموزش را با کودک پیش می‌برند. بازی تنها ابزار  تفریح نیست. بلکه بازی به‌عنوان زبان ارتباطی اصلی بین والد و کودک مطرح می‌شود.


🟢 چرا والدگری بازی‌محور مفید است؟

۱- کاهش تنش
چون کودک در فضای ایمن و آشنا (بازی)، راحت‌تر همکاری می‌کند.

۲- تقویت رابطه‌ی عاطفی
کودک حس می‌کند دیده می‌شود و پذیرفته. نه فقط موجودی که نیاز به اصلاح دارد.

۳- فرصت رشد هیجانی و شناختی:
کودک در بازی یاد می‌گیرد موارد مهمی را مدیریت کند مانند:
احساسات
پذیرش قوانین
شکست
تصمیم‌گیری
و کنترل هیجان.

۴- شکستن چرخه‌ی کنترل-مقاومت:
به‌جای «تذکر ← مقاومت ← خشم»، وارد چرخه‌ی «بازی ← همکاری ← ارتباط» می‌شویم.


🟢 چطور روش «والدگری بازی‌محور» را عملی کنیم؟

۱- تغییر لحن و فرم ارتباط
به‌جای: «زود باش، لباس‌تو بپوش!»
بگوییم: «امروز لباس‌پوشیدن مسابقه‌ست! من داورم!»

۲- ورود تخیل
مثلاً بجای:«اگه الان مسواک نزنی، کرم‌دندون‌خوار شب میاد!»
بگوییم: «بیایید نجات‌دهنده‌ی دندان‌ها باشیم!»

۳- استفاده از بازی‌های ساختگی یا بداهه
نوبت‌گیری برای حرف زدن با مهره‌ها،
پرتاب جوراب به سبد لباس مثل بسکتبال
راه رفتن روی خط‌های خیالی.

۴- پاسخ به هیجانات از راه بازی
مثلاً وقتی بچه عصبانیه، به او بگوییم:
«بیا عصبانی‌هاتو بندازیم تو بالش و بکوبیمشون!»
یا با عروسک‌ها دعوای فرضی راه بنداز و بعد آشتی کن.

در یک جمله:

والدگری بازی‌محور یعنی:
تربیت بدون فریاد
آموزش بدون اجبار
و رابطه‌ای که با قلب کودک ایجاد می‌کنیم، نه فقط ذهنش.

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#والدگری
#زندگی‌خلاق

مرتضی پاشاپور می‌نویسد:«مستند سازی ابزاری برای مشاهده‌گری نیست بلکه خود مشاهده‌‌ی دقیق است.»

من می‌خانم:«نوشتن ابزاری برای فکر کردن نیست بلکه خود تفکر دقیق است.»

✍شادی صفوی

shadisafavi.ir
@shadisafavi_writer
@shadisafavi

#نوشتن
#زندگی‌خلاق

‍

دریاچه ارومیه، یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های شور جهان، به نمادی از بحران زیست‌محیطی در ایران بدل شده.

هر روز اخباری تازه از این فاجعه اقلیمی می‌شنویم که در روزمره‌ی بحران‌زای زندگیمان فراموش می‌شود. سال‌ها سیاست‌گذاری نادرست در حوزه سدسازی، بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آب برای کشاورزی، و نادیده‌گرفتن هشدارهای اقلیمی دست به دست هم داده‌اند تا مرگی فجیع را برای یک اکوسیستم دیرینه رقم بزنند.

🧷در سال‌های اخیر، برخی هنرمندان مستقل (اغلب زن) در ایران، با ضبط و انتشار ویدیوهایی از رقص یا حرکت در فضاهای طبیعی آسیب‌دیده مانند دریاچه ارومیه، زاینده‌رود خشک، یا رودخانه‌های آلوده تلاش کرده‌اند تا از طریق بدن خود، صدای طبیعت بی‌زبان را بازنمایی کنند.

🧷این گونه رقص‌ها و از جمله همین رقص بر بستر دریاچه ارومیه، شاید به تاسی از آیین‌های قومی، نمودی از مذاکره با طبیعت برای همدلی، تشویق، یا حتی تهدید آن است. (رقص باران را حتما شنیده‌اید که در واقع نوعی درخواست جمعی از آسمان برای نزول باران است) اما در جهان معادلات امروز، کنشی اعتراضی و آگاهانه برای عطف توجه به موضوع خشکی دریاچه است؛ فریادی هنرمندانه است که افکار عمومی و اهالی سیاست را به نجات دریاچه را فرا می‌خواند.
@antigoune