تبعیض علیه کودکان بلوچ؛ وقتی حتی الفبا هم به همه تعلق ندارد
🔹در زاهدان، بار دیگر تیغ تبعیض بر حق ابتدایی کودکان فرود آمد. روز شنبه ۵ مهر ۱۴۰۴، مدیر مدرسه استقلال اعلام کرد دانش‌آموزان بی‌شناسنامه حق ادامه تحصیل ندارند. این تصمیم باعث شد شماری از کودکان بلوچ، کودکانی که بعضی از آن‌ها سه سال روی نیمکت همان کلاس نشسته بودند، ناگهان از مدرسه اخراج شوند و در هفته اول سال تحصیلی به خیابان رانده شوند.
🔹والدین این کودکان می‌پرسند: «بچه چه گناهی دارد؟ سه سال درس خوانده، حالا چون شناسنامه ندارد باید از درس محروم شود؟» این سؤال ساده، پرده از واقعیتی تلخ برمی‌دارد: در ایران امروز، تبعیض ساختاری چنان نهادینه شده که کودکان، قربانی مستقیم آن‌اند.
🔹طبق اصل ۳۰ قانون اساسی، دولت موظف به تأمین آموزش رایگان برای همه کودکان است. ایران به‌عنوان عضو کنوانسیون حقوق کودک، تعهد داده است که هیچ کودکی از حق تحصیل به‌دلیل تبعیض محروم نشود. اما این تعهدات روی کاغذ مانده‌اند. در واقعیت، جمهوری اسلامی نه‌تنها به این وظایف عمل نمی‌کند، بلکه با سیاست‌های امنیتی و تبعیض‌آمیز، هزاران کودک بلوچ را از ابتدایی‌ترین حق انسانی محروم می‌سازد.
🔹اخراج اجباری کودکان بی‌شناسنامه، تنها یک تصمیم اداری نیست؛ بخشی از الگوی سازمان‌یافته‌ای است که آینده یک نسل را می‌سوزاند. کودکانی که از تحصیل محروم می‌شوند، در چرخه‌ای از فقر، بی‌سوادی و حاشیه‌نشینی گرفتار می‌شوند. این یعنی محروم کردن نه فقط آن‌ها، بلکه کل جامعه از فرصتی برای برابری و پیشرفت.
🔹این رویداد یک هشدار است: وقتی حتی الفبا به همه تعلق ندارد، جامعه‌ای که ساخته می‌شود چیزی جز بازتولید تبعیض، نابرابری و سرکوب نخواهد بود.
@ShirinEbadiofficial
🔹در زاهدان، بار دیگر تیغ تبعیض بر حق ابتدایی کودکان فرود آمد. روز شنبه ۵ مهر ۱۴۰۴، مدیر مدرسه استقلال اعلام کرد دانش‌آموزان بی‌شناسنامه حق ادامه تحصیل ندارند. این تصمیم باعث شد شماری از کودکان بلوچ، کودکانی که بعضی از آن‌ها سه سال روی نیمکت همان کلاس نشسته بودند، ناگهان از مدرسه اخراج شوند و در هفته اول سال تحصیلی به خیابان رانده شوند.
🔹والدین این کودکان می‌پرسند: «بچه چه گناهی دارد؟ سه سال درس خوانده، حالا چون شناسنامه ندارد باید از درس محروم شود؟» این سؤال ساده، پرده از واقعیتی تلخ برمی‌دارد: در ایران امروز، تبعیض ساختاری چنان نهادینه شده که کودکان، قربانی مستقیم آن‌اند.
🔹طبق اصل ۳۰ قانون اساسی، دولت موظف به تأمین آموزش رایگان برای همه کودکان است. ایران به‌عنوان عضو کنوانسیون حقوق کودک، تعهد داده است که هیچ کودکی از حق تحصیل به‌دلیل تبعیض محروم نشود. اما این تعهدات روی کاغذ مانده‌اند. در واقعیت، جمهوری اسلامی نه‌تنها به این وظایف عمل نمی‌کند، بلکه با سیاست‌های امنیتی و تبعیض‌آمیز، هزاران کودک بلوچ را از ابتدایی‌ترین حق انسانی محروم می‌سازد.
🔹اخراج اجباری کودکان بی‌شناسنامه، تنها یک تصمیم اداری نیست؛ بخشی از الگوی سازمان‌یافته‌ای است که آینده یک نسل را می‌سوزاند. کودکانی که از تحصیل محروم می‌شوند، در چرخه‌ای از فقر، بی‌سوادی و حاشیه‌نشینی گرفتار می‌شوند. این یعنی محروم کردن نه فقط آن‌ها، بلکه کل جامعه از فرصتی برای برابری و پیشرفت.
🔹این رویداد یک هشدار است: وقتی حتی الفبا به همه تعلق ندارد، جامعه‌ای که ساخته می‌شود چیزی جز بازتولید تبعیض، نابرابری و سرکوب نخواهد بود.
@ShirinEbadiofficial
هشدار زندانیان قزلحصار: جان حسین رونقی در خطر است
🔹چهار زندانی سیاسی محبوس در قزلحصار، زرتشت احمدی‌راغب، احمدرضا حائری، حمزه سواری و سعید ماسوری، در بیانیه‌ای با خانواده سمیه رشیدی، زندانی سیاسی جان‌باخته در زندان قرچک ابراز همدردی کرده و همزمان نسبت به وضعیت بحرانی حسین رونقی هشدار دادند.
🔹در این نامه که روز شنبه پنجم مهر ۱۴۰۴ منتشر شده، آنان نوشته‌اند: حسین رونقی در بیست‌وپنجمین روز اعتصاب خود، پس از ۴۸ ساعت اعتصاب خشک، وارد سومین روز این وضعیت شده است. جسم او به شدت تحلیل رفته، کلیه‌هایش خونریزی دارد و شرایط به گونه‌ای است که هر لحظه امکان وقوع فاجعه‌ای جدی وجود دارد.
🔹به گفته هم‌بندانش، مسئولان زندان بی‌تفاوتی مطلق در پیش گرفته‌اند و تنها با اصرار هم‌سلولی‌ها توانسته یک لیوان آب بنوشد. این یعنی حکومت آگاهانه سلامت و جان یک زندانی سیاسی را به بازی گرفته و عملاً مرگ تدریجی او را رقم می‌زند.
🔹مرگ سمیه رشیدی در قرچک و خطر جدی بر جان حسین رونقی در قزلحصار، بار دیگر نشان می‌دهد که زندان‌های جمهوری اسلامی به جای اجرای عدالت، به ماشین کشتار خاموش زندانیان سیاسی بدل شده‌اند.
@ShirinEbadiofficial
🔹چهار زندانی سیاسی محبوس در قزلحصار، زرتشت احمدی‌راغب، احمدرضا حائری، حمزه سواری و سعید ماسوری، در بیانیه‌ای با خانواده سمیه رشیدی، زندانی سیاسی جان‌باخته در زندان قرچک ابراز همدردی کرده و همزمان نسبت به وضعیت بحرانی حسین رونقی هشدار دادند.
🔹در این نامه که روز شنبه پنجم مهر ۱۴۰۴ منتشر شده، آنان نوشته‌اند: حسین رونقی در بیست‌وپنجمین روز اعتصاب خود، پس از ۴۸ ساعت اعتصاب خشک، وارد سومین روز این وضعیت شده است. جسم او به شدت تحلیل رفته، کلیه‌هایش خونریزی دارد و شرایط به گونه‌ای است که هر لحظه امکان وقوع فاجعه‌ای جدی وجود دارد.
🔹به گفته هم‌بندانش، مسئولان زندان بی‌تفاوتی مطلق در پیش گرفته‌اند و تنها با اصرار هم‌سلولی‌ها توانسته یک لیوان آب بنوشد. این یعنی حکومت آگاهانه سلامت و جان یک زندانی سیاسی را به بازی گرفته و عملاً مرگ تدریجی او را رقم می‌زند.
🔹مرگ سمیه رشیدی در قرچک و خطر جدی بر جان حسین رونقی در قزلحصار، بار دیگر نشان می‌دهد که زندان‌های جمهوری اسلامی به جای اجرای عدالت، به ماشین کشتار خاموش زندانیان سیاسی بدل شده‌اند.
@ShirinEbadiofficial
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
اجرای قطعه‌ی "نغمه" از آلبوم نی نوا
🔹️اثر استاد حسین علیزاده
🔹️ارکستر تارنوازان اورانوس
🔹️سرپرست گروه: آیدین علیانسب
@ShirinEbadiofficial
🔹️اثر استاد حسین علیزاده
🔹️ارکستر تارنوازان اورانوس
🔹️سرپرست گروه: آیدین علیانسب
@ShirinEbadiofficial
مهدی فراحی شاندیز را فراموش نکنیم
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز دوشنبه هفتم مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز دوشنبه هفتم مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
جمهوری اسلامی یک انسان بی‌گناه دیگر را کشت
🔹جمهوری اسلامی صبح امروز دوشنبه ۷ مهر، بهمن چوبی‌اصل را به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» اعدام کرد. اما حقیقت تکان‌دهنده این است: حتی یک عکس از او در دسترس نیست. انسانی جانش را از دست داد بی‌آنکه جامعه بداند چه کسی بود، چه گفت، و در دادگاهی که جانش را گرفت چه گذشت.
🔹بهمن چوبی‌اصل نه در رسانه‌های داخلی مطرح شد و نه در گزارش‌های نهادهای پیگیر مجازات اعدام. او درست مانند بسیاری دیگر، در سکوت کامل به صف بی‌پایان مرگ در زندان‌های جمهوری اسلامی پیوست. پرسش هولناک اینجاست: چند زندانی دیگر در همین لحظه در سلول‌های ایران در انتظار چوبه دارند؟ چند نفرند که حتی نامشان را نمی‌دانیم و چهره‌شان هرگز دیده نشده است؟
🔹جمهوری اسلامی مدعی است او «جاسوس مورد اعتماد اسرائیل» بوده، اما هیچ سندی برای اثبات این ادعا ارائه نشده است. سابقه‌ای طولانی از اعترافات اجباری، شکنجه و پرونده‌سازی امنیتی نشان داده که این اتهام‌ها اغلب ساخته و پرداخته دستگاه سرکوب‌اند. بهمن چوبی‌اصل هم به سرنوشت بسیاری دیگر گرفتار شد: محاکمه‌ای پنهانی، اتهامی امنیتی و طناب داری که پاسخ همه‌چیز شد.
🔹اعدام او بخشی از موج بی‌سابقه اعدام‌ها در سال جاری است. گزارش‌ها می‌گویند در سال ۲۰۲۵ تاکنون بیش از هزار نفر در ایران اعدام شده‌اند. و این تنها آمار رسمی است؛ شمار واقعی می‌تواند بسیار بیشتر باشد. از بابک شهبازی که پس از شکنجه و اعتراف اجباری جانش را گرفتند، تا همین بهمن چوبی‌اصل که بی‌چهره و بی‌نام در خاک رفت، همه گواه چرخه‌ای بی‌رحمانه‌اند که جمهوری اسلامی به راه انداخته است.
🔹اعدام‌های سیاسی و امنیتی امروز نه عدالت‌اند و نه دفاع از امنیت ملی؛ آن‌ها ابزار قدرتند. ابزاری برای ترساندن جامعه و ساکت کردن هر صدای اعتراضی. در این سرزمین، انسان‌ها پیش از آنکه به دار آویخته شوند، از هویت، صدا و حتی تصویرشان محروم می‌شوند. و این یعنی کشتن دوباره: مرگ بی‌چهره، مرگ بی‌نام، مرگ در سکوت.
@ShirinEbadiofficial
🔹جمهوری اسلامی صبح امروز دوشنبه ۷ مهر، بهمن چوبی‌اصل را به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» اعدام کرد. اما حقیقت تکان‌دهنده این است: حتی یک عکس از او در دسترس نیست. انسانی جانش را از دست داد بی‌آنکه جامعه بداند چه کسی بود، چه گفت، و در دادگاهی که جانش را گرفت چه گذشت.
🔹بهمن چوبی‌اصل نه در رسانه‌های داخلی مطرح شد و نه در گزارش‌های نهادهای پیگیر مجازات اعدام. او درست مانند بسیاری دیگر، در سکوت کامل به صف بی‌پایان مرگ در زندان‌های جمهوری اسلامی پیوست. پرسش هولناک اینجاست: چند زندانی دیگر در همین لحظه در سلول‌های ایران در انتظار چوبه دارند؟ چند نفرند که حتی نامشان را نمی‌دانیم و چهره‌شان هرگز دیده نشده است؟
🔹جمهوری اسلامی مدعی است او «جاسوس مورد اعتماد اسرائیل» بوده، اما هیچ سندی برای اثبات این ادعا ارائه نشده است. سابقه‌ای طولانی از اعترافات اجباری، شکنجه و پرونده‌سازی امنیتی نشان داده که این اتهام‌ها اغلب ساخته و پرداخته دستگاه سرکوب‌اند. بهمن چوبی‌اصل هم به سرنوشت بسیاری دیگر گرفتار شد: محاکمه‌ای پنهانی، اتهامی امنیتی و طناب داری که پاسخ همه‌چیز شد.
🔹اعدام او بخشی از موج بی‌سابقه اعدام‌ها در سال جاری است. گزارش‌ها می‌گویند در سال ۲۰۲۵ تاکنون بیش از هزار نفر در ایران اعدام شده‌اند. و این تنها آمار رسمی است؛ شمار واقعی می‌تواند بسیار بیشتر باشد. از بابک شهبازی که پس از شکنجه و اعتراف اجباری جانش را گرفتند، تا همین بهمن چوبی‌اصل که بی‌چهره و بی‌نام در خاک رفت، همه گواه چرخه‌ای بی‌رحمانه‌اند که جمهوری اسلامی به راه انداخته است.
🔹اعدام‌های سیاسی و امنیتی امروز نه عدالت‌اند و نه دفاع از امنیت ملی؛ آن‌ها ابزار قدرتند. ابزاری برای ترساندن جامعه و ساکت کردن هر صدای اعتراضی. در این سرزمین، انسان‌ها پیش از آنکه به دار آویخته شوند، از هویت، صدا و حتی تصویرشان محروم می‌شوند. و این یعنی کشتن دوباره: مرگ بی‌چهره، مرگ بی‌نام، مرگ در سکوت.
@ShirinEbadiofficial
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تبعیض علیه کودکان بلوچ؛ آموزش، حقی که انکار می‌شود
🔹یکشنبه ۶ مهر ۱۴۰۴، چند کودک بلوچ در مدرسه ابتدایی «آرمان» زاهدان تنها به دلیل نداشتن شناسنامه از کلاس درس اخراج شدند. کودکانی که سال‌های گذشته بدون مشکل در همان مدرسه درس می‌خواندند، امسال به دستور تازه آموزش و پرورش، ناگهان از حق ابتدایی تحصیل محروم شدند. این تصمیم، نه فقط سرنوشت چند کودک، بلکه آینده هزاران کودک بلوچ را در سراسر استان نشانه رفته است.
🔹اطلاعات دریافتی نشان می‌دهد که در زاهدان، سراوان، خاش، ایرانشهر، دشتیاری، زابل و حتی گلستان، مدیران مدارس با دستور مستقیم یا غیررسمی ادارات آموزش و پرورش، از ثبت‌نام یا ادامه تحصیل دانش‌آموزان فاقد شناسنامه جلوگیری می‌کنند. خانواده‌ها می‌گویند سال‌هاست برای دریافت شناسنامه پیگیری کرده‌اند، اما در پیچ‌وخم اداری و بی‌توجهی نهادهای مسئول ناکام مانده‌اند. اکنون فرزندانشان نه هویت رسمی دارند و نه اجازه نشستن پشت نیمکت مدرسه.
🔹این کودکان نسل‌هاست در همین سرزمین زندگی کرده‌اند، هیچ نسبتی با «اتباع بیگانه» ندارند، اما قربانی تبعیضی مضاعف شده‌اند: حذف هویت و حذف آموزش. فعالان مدنی هشدار داده‌اند که این سیاست‌ها نه‌تنها آینده فردی این کودکان، بلکه آینده جامعه را در دور باطل فقر، نابرابری و حاشیه‌نشینی گرفتار خواهد کرد.
🔹قانون اساسی ایران در اصل ۳۰ دولت را موظف به تأمین آموزش رایگان برای همه کودکان کرده است. ایران همچنین عضو کنوانسیون حقوق کودک است که حق آموزش بدون تبعیض را تضمین می‌کند. اما در واقعیت، جمهوری اسلامی بار دیگر نشان می‌دهد که قانون روی کاغذ چیزی جز تزئین نیست و تبعیض علیه اقلیت‌ها در عمل تعیین‌کننده است.
🔹اخراج این کودکان سندی است بر این حقیقت تلخ: در جمهوری اسلامی حتی الفبا هم به همه کودکان تعلق ندارد.
@ShirinEbadiofficial
🔹یکشنبه ۶ مهر ۱۴۰۴، چند کودک بلوچ در مدرسه ابتدایی «آرمان» زاهدان تنها به دلیل نداشتن شناسنامه از کلاس درس اخراج شدند. کودکانی که سال‌های گذشته بدون مشکل در همان مدرسه درس می‌خواندند، امسال به دستور تازه آموزش و پرورش، ناگهان از حق ابتدایی تحصیل محروم شدند. این تصمیم، نه فقط سرنوشت چند کودک، بلکه آینده هزاران کودک بلوچ را در سراسر استان نشانه رفته است.
🔹اطلاعات دریافتی نشان می‌دهد که در زاهدان، سراوان، خاش، ایرانشهر، دشتیاری، زابل و حتی گلستان، مدیران مدارس با دستور مستقیم یا غیررسمی ادارات آموزش و پرورش، از ثبت‌نام یا ادامه تحصیل دانش‌آموزان فاقد شناسنامه جلوگیری می‌کنند. خانواده‌ها می‌گویند سال‌هاست برای دریافت شناسنامه پیگیری کرده‌اند، اما در پیچ‌وخم اداری و بی‌توجهی نهادهای مسئول ناکام مانده‌اند. اکنون فرزندانشان نه هویت رسمی دارند و نه اجازه نشستن پشت نیمکت مدرسه.
🔹این کودکان نسل‌هاست در همین سرزمین زندگی کرده‌اند، هیچ نسبتی با «اتباع بیگانه» ندارند، اما قربانی تبعیضی مضاعف شده‌اند: حذف هویت و حذف آموزش. فعالان مدنی هشدار داده‌اند که این سیاست‌ها نه‌تنها آینده فردی این کودکان، بلکه آینده جامعه را در دور باطل فقر، نابرابری و حاشیه‌نشینی گرفتار خواهد کرد.
🔹قانون اساسی ایران در اصل ۳۰ دولت را موظف به تأمین آموزش رایگان برای همه کودکان کرده است. ایران همچنین عضو کنوانسیون حقوق کودک است که حق آموزش بدون تبعیض را تضمین می‌کند. اما در واقعیت، جمهوری اسلامی بار دیگر نشان می‌دهد که قانون روی کاغذ چیزی جز تزئین نیست و تبعیض علیه اقلیت‌ها در عمل تعیین‌کننده است.
🔹اخراج این کودکان سندی است بر این حقیقت تلخ: در جمهوری اسلامی حتی الفبا هم به همه کودکان تعلق ندارد.
@ShirinEbadiofficial
جان فربد حسنوند در خطر؛ محرومیت پزشکی به‌عنوان ابزار شکنجه
🔹فربد حسنوند، زندانی سیاسی اهل مسجدسلیمان که پس از جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل بازداشت و در زندان مسجدسلیمان محبوس است، در شرایط وخیم جسمی قرار دارد. او که از پای مصنوعی استفاده می‌کند، بر اثر شرایط نامناسب زندان به عفونت شدید پا دچار شده و نیاز فوری به درمان دارد، اما مسئولان زندان با کارشکنی، او را از دسترسی به خدمات پزشکی محروم کرده‌اند. این محرومیت آشکار، چیزی جز شکنجه خاموش و تهدید مستقیم جان یک زندانی سیاسی نیست.
🔹فربد حسنوند نخستین بار در جریان جنبش «زن زندگی آزادی» بازداشت و با اتهاماتی چون «توهین به مقدسات» و «توهین به رهبری» تحت پیگرد قرار گرفته بود. او بار دیگر روز سه‌شنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۴ در مسجدسلیمان بازداشت شد و از آن زمان تاکنون در زندان نگه‌داری می‌شود.
🔹محرومیت سیستماتیک زندانیان سیاسی از درمان، بخشی از الگویی گسترده در زندان‌های جمهوری اسلامی است. همان‌گونه که در پرونده‌های بسیاری پیش از این دیده‌ایم، دستگاه قضایی و امنیتی با بی‌توجهی عامدانه به وضعیت زندانیان، سلامت آنان را به ابزار فشار و شکنجه تبدیل می‌کند. مسئولیت مستقیم هر آسیبی که به جان فربد حسنوند برسد، بر عهده جمهوری اسلامی و مقامات زندان مسجدسلیمان است.
@ShirinEbadiofficial
🔹فربد حسنوند، زندانی سیاسی اهل مسجدسلیمان که پس از جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل بازداشت و در زندان مسجدسلیمان محبوس است، در شرایط وخیم جسمی قرار دارد. او که از پای مصنوعی استفاده می‌کند، بر اثر شرایط نامناسب زندان به عفونت شدید پا دچار شده و نیاز فوری به درمان دارد، اما مسئولان زندان با کارشکنی، او را از دسترسی به خدمات پزشکی محروم کرده‌اند. این محرومیت آشکار، چیزی جز شکنجه خاموش و تهدید مستقیم جان یک زندانی سیاسی نیست.
🔹فربد حسنوند نخستین بار در جریان جنبش «زن زندگی آزادی» بازداشت و با اتهاماتی چون «توهین به مقدسات» و «توهین به رهبری» تحت پیگرد قرار گرفته بود. او بار دیگر روز سه‌شنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۴ در مسجدسلیمان بازداشت شد و از آن زمان تاکنون در زندان نگه‌داری می‌شود.
🔹محرومیت سیستماتیک زندانیان سیاسی از درمان، بخشی از الگویی گسترده در زندان‌های جمهوری اسلامی است. همان‌گونه که در پرونده‌های بسیاری پیش از این دیده‌ایم، دستگاه قضایی و امنیتی با بی‌توجهی عامدانه به وضعیت زندانیان، سلامت آنان را به ابزار فشار و شکنجه تبدیل می‌کند. مسئولیت مستقیم هر آسیبی که به جان فربد حسنوند برسد، بر عهده جمهوری اسلامی و مقامات زندان مسجدسلیمان است.
@ShirinEbadiofficial
بارورسازی ابر یا مهندسی آسمان؟!
🔹علی آبادی، وزیر نیروی جمهوری اسلامی ـ همان وزارتخانه‌ای که قطعی آب و برق را در ماه‌های اخیر به زندگی روزمره مردم تحمیل کرده ـ وعده داده اگر ابرهای باران‌زا سر برسند، «آن‌ها را بارور می‌کنیم» و مشکل خشکسالی حل خواهد شد.
🔹این ابلهان گمان می‌کنند آسمان هم مثل انتخابات قابل مهندسی و تقلب است؛ خیال می‌کنند می‌شود ابرها را بازداشت و با دستور و شکنجه مجبور به باریدن کرد!
🔹در حالی که ایران با یکی از جدی‌ترین بحران‌های آبی تاریخ خود روبه‌روست، به جای مدیریت علمی منابع و سرمایه‌گذاری در زیرساخت، مسئولان به دنبال اجاره‌کردن ابر و پاشیدن ورد و جادو در آسمان هستند.
🔹اما مردم خوب می‌دانند: ابرها را شاید بتوان فریب داد، اما زمین خشک و سفره‌های خالی مردم را نه!
@ShirinEbadiofficial
🔹علی آبادی، وزیر نیروی جمهوری اسلامی ـ همان وزارتخانه‌ای که قطعی آب و برق را در ماه‌های اخیر به زندگی روزمره مردم تحمیل کرده ـ وعده داده اگر ابرهای باران‌زا سر برسند، «آن‌ها را بارور می‌کنیم» و مشکل خشکسالی حل خواهد شد.
🔹این ابلهان گمان می‌کنند آسمان هم مثل انتخابات قابل مهندسی و تقلب است؛ خیال می‌کنند می‌شود ابرها را بازداشت و با دستور و شکنجه مجبور به باریدن کرد!
🔹در حالی که ایران با یکی از جدی‌ترین بحران‌های آبی تاریخ خود روبه‌روست، به جای مدیریت علمی منابع و سرمایه‌گذاری در زیرساخت، مسئولان به دنبال اجاره‌کردن ابر و پاشیدن ورد و جادو در آسمان هستند.
🔹اما مردم خوب می‌دانند: ابرها را شاید بتوان فریب داد، اما زمین خشک و سفره‌های خالی مردم را نه!
@ShirinEbadiofficial
تحریم برگشته، اما جرم اصلی گفتنِ حقیقت است
🔹امیر خلفیان، دادستان خوزستان، به صراحت اعلام کرده هرکس درباره فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم‌های سازمان ملل اطلاع‌رسانی کند، با پرونده قضایی روبه‌رو خواهد شد. او هشدار داده رسانه‌ها و کاربران فضای مجازی نباید «اخبار حساسیت‌برانگیز» منتشر کنند، چون این کار به‌زعم او «امنیت روانی جامعه» را مختل می‌کند.
🔹اما واقعیت روشن است: مردم نه از شنیدن خبر تحریم، بلکه از لمس روزمره فقر و گرانی، از دیدن سفره‌های خالی، از قطعی آب و برق و از ناامیدی نسبت به آینده دچار اضطراب و بحران روانی می‌شوند. اگر قرار باشد کسی امنیت روانی جامعه را بر هم بزند، همان کسانی‌اند که با سوء‌مدیریت و لجاجت سیاسی، کشور را در پرتگاه قرار داده‌اند.
🔹حاکمیت به جای پاسخگویی در برابر زندگی نابودشده میلیون‌ها نفر، می‌خواهد دهان رسانه‌ها و شهروندان را ببندد و وانمود کند با ممنوع کردن انتشار خبر، تحریم‌ها هم ناپدید می‌شوند. این همان منطق آشنای جمهوری اسلامی است: نه درمان درد، بلکه پنهان کردن نشانه‌ها.
🔹در ایران امروز، جرم اصلی نه فساد و ناکارآمدی مقامات، بلکه خبررسانی درباره آن است. حقیقت از نگاه دستگاه قضایی تهدید است، و خبرنگار یا کاربری که واقعیت را بازگو کند، دشمن.
@ShirinEbadiofficial
🔹امیر خلفیان، دادستان خوزستان، به صراحت اعلام کرده هرکس درباره فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم‌های سازمان ملل اطلاع‌رسانی کند، با پرونده قضایی روبه‌رو خواهد شد. او هشدار داده رسانه‌ها و کاربران فضای مجازی نباید «اخبار حساسیت‌برانگیز» منتشر کنند، چون این کار به‌زعم او «امنیت روانی جامعه» را مختل می‌کند.
🔹اما واقعیت روشن است: مردم نه از شنیدن خبر تحریم، بلکه از لمس روزمره فقر و گرانی، از دیدن سفره‌های خالی، از قطعی آب و برق و از ناامیدی نسبت به آینده دچار اضطراب و بحران روانی می‌شوند. اگر قرار باشد کسی امنیت روانی جامعه را بر هم بزند، همان کسانی‌اند که با سوء‌مدیریت و لجاجت سیاسی، کشور را در پرتگاه قرار داده‌اند.
🔹حاکمیت به جای پاسخگویی در برابر زندگی نابودشده میلیون‌ها نفر، می‌خواهد دهان رسانه‌ها و شهروندان را ببندد و وانمود کند با ممنوع کردن انتشار خبر، تحریم‌ها هم ناپدید می‌شوند. این همان منطق آشنای جمهوری اسلامی است: نه درمان درد، بلکه پنهان کردن نشانه‌ها.
🔹در ایران امروز، جرم اصلی نه فساد و ناکارآمدی مقامات، بلکه خبررسانی درباره آن است. حقیقت از نگاه دستگاه قضایی تهدید است، و خبرنگار یا کاربری که واقعیت را بازگو کند، دشمن.
@ShirinEbadiofficial
فاطمه سپهری را فراموش نکنیم
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز سه‌شنبه هشتم مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز سه‌شنبه هشتم مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
هشتاد و هشتمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۵۲ زندان مختلف
🔹این هفته بار دیگر با اندوهی عمیق و همدلی بی‌پایان به یاد سمیه رشیدی، زندانی سیاسی‌ای که به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان خود را از دست داد، ایستاده‌ایم. این جان‌باختن مظلومانه بخشی از سیاست «زجرکش کردن» زندانیان و هشداری تلخ درباره وضعیت بیماران در زندان‌های کشور است؛ زندانیانی که از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم مانده‌اند. اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» همدردی صمیمانه خود را با خانواده و یاران او ابراز می‌کنند.
🔹همزمان، اعدام بهمن چوبی اصل به اتهام جاسوسی در روندی مبهم در روز ۷ مهر، صدور حکم اعدام برای دو زندانی سیاسی حامد ولیدی و نیما شاهی در بیدادگاه انقلاب کرج، و همچنین تأیید حکم اعدام پیمان فرح‌آور در دیوان عالی کشور، همگی نشانگر تداوم روند نگران‌کننده سرکوب و خشونت علیه مردم ایران و زندانیان است. این احکام ناعادلانه نقض آشکار حقوق بشر و ابزاری برای سرکوب‌اند که باید فوراً متوقف شوند.
🔹در همین زمینه، موضع‌گیری خانم مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، درباره نقض گسترده حقوق زندانیان در ایران بار دیگر توجه جهانیان را به وضعیت اسفناک زندان‌ها جلب کرد. آمار ۴۶ اعدام در هفته گذشته و ۱۹۰ اعدام در شهریورماه -بی‌سابقه در ۳۵ سال گذشته- و ۸۷۱ اعدام در شش ماه نخست سال ۱۴۰۴ تصویری هولناک از نقض بی‌رحمانه حقوق بشر به دست می‌دهد.
🔹کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ضمن محکوم کردن این جنایات، بار دیگر خواستار توقف فوری احکام اعدام و پایان دادن به این روند ضدانسانی است. صدای ما فریاد همبستگی با تمامی زندانیانی است که در بند ظلم و بی‌عدالتی گرفتار آمده‌اند. ما همچون گذشته، ضمن سپاس از همه حامیان کارزار در سراسر جهان، تأکید می‌کنیم که ماشین اعدام را می‌توان با همبستگی و اتحاد متوقف کرد. هر حرکت اعتراضی در برابر یک حکم اعدام، گامی در مسیر توقف این روند ظالمانه است. از همه مخالفان اعدام می‌خواهیم صدای اعتراض خود را در برابر این احکام غیرانسانی بلند کنند.
هفته هشتاد و هشتم
۸ مهر ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
@ShirinEbadiofficial
🔹این هفته بار دیگر با اندوهی عمیق و همدلی بی‌پایان به یاد سمیه رشیدی، زندانی سیاسی‌ای که به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان خود را از دست داد، ایستاده‌ایم. این جان‌باختن مظلومانه بخشی از سیاست «زجرکش کردن» زندانیان و هشداری تلخ درباره وضعیت بیماران در زندان‌های کشور است؛ زندانیانی که از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم مانده‌اند. اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» همدردی صمیمانه خود را با خانواده و یاران او ابراز می‌کنند.
🔹همزمان، اعدام بهمن چوبی اصل به اتهام جاسوسی در روندی مبهم در روز ۷ مهر، صدور حکم اعدام برای دو زندانی سیاسی حامد ولیدی و نیما شاهی در بیدادگاه انقلاب کرج، و همچنین تأیید حکم اعدام پیمان فرح‌آور در دیوان عالی کشور، همگی نشانگر تداوم روند نگران‌کننده سرکوب و خشونت علیه مردم ایران و زندانیان است. این احکام ناعادلانه نقض آشکار حقوق بشر و ابزاری برای سرکوب‌اند که باید فوراً متوقف شوند.
🔹در همین زمینه، موضع‌گیری خانم مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، درباره نقض گسترده حقوق زندانیان در ایران بار دیگر توجه جهانیان را به وضعیت اسفناک زندان‌ها جلب کرد. آمار ۴۶ اعدام در هفته گذشته و ۱۹۰ اعدام در شهریورماه -بی‌سابقه در ۳۵ سال گذشته- و ۸۷۱ اعدام در شش ماه نخست سال ۱۴۰۴ تصویری هولناک از نقض بی‌رحمانه حقوق بشر به دست می‌دهد.
🔹کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ضمن محکوم کردن این جنایات، بار دیگر خواستار توقف فوری احکام اعدام و پایان دادن به این روند ضدانسانی است. صدای ما فریاد همبستگی با تمامی زندانیانی است که در بند ظلم و بی‌عدالتی گرفتار آمده‌اند. ما همچون گذشته، ضمن سپاس از همه حامیان کارزار در سراسر جهان، تأکید می‌کنیم که ماشین اعدام را می‌توان با همبستگی و اتحاد متوقف کرد. هر حرکت اعتراضی در برابر یک حکم اعدام، گامی در مسیر توقف این روند ظالمانه است. از همه مخالفان اعدام می‌خواهیم صدای اعتراض خود را در برابر این احکام غیرانسانی بلند کنند.
هفته هشتاد و هشتم
۸ مهر ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
@ShirinEbadiofficial
طالبان؛ شاگرد وفادار جمهوری اسلامی در سرکوب
🔹طالبان، همان یار غار و هم‌پیمان دیرین جمهوری اسلامی، بار دیگر چهره واقعی خود را نشان داد: دشمن زنان، دشمن آزادی و دشمن انسانیت. حالا درست به شیوه جمهوری اسلامی دست به سرکوب زده‌اند. ابتدا فیبر نوری را بستند به بهانه «جلوگیری از بی‌اخلاقی»!! و حالا کل اینترنت افغانستان را قطع کرده‌اند؛ گویی می‌توان با خاموش کردن کابل‌های ارتباطی، حقیقت و آزادی را هم خاموش کرد.
🔹افغانستان این روزها با خاموشی کامل اینترنت و ارتباطات مواجه است. خبرگزاری فرانسه نیز از قطع ارتباط با دفترش در کابل خبر داده؛ اینترنت موبایل، تلویزیون ماهواره‌ای و حتی پروازهای فرودگاه کابل به‌شدت مختل شده است. کشوری که همین حالا با فقر، بیکاری و ناامنی دستوپنجه نرم می‌کند، حالا در خاموشی ارتباطی نیز گرفتار شده است.
🔹از زمان تسلط طالبان در سال ۲۰۲۱، محدودیت‌ها یکی پس از دیگری بر اساس قرائت تنگ‌نظرانه، بنیادگرایانه و ارتجاعی آنان از شریعت اسلامی بر مردم تحمیل شده است؛ محدودیت شدید برای زنان، خاموش کردن رسانه‌ها، حذف آموزش آزاد و اکنون بستن تمام پنجره‌های کشور به روی جهان.
🔹طالبان به‌خوبی درس جمهوری اسلامی را آموخته‌اند: کنترل مردم با سرکوب، سانسور و محروم کردن آن‌ها از ابتدایی‌ترین حقوق. همان‌طور که در ایران اینترنت سلاح حکومت علیه شهروندان است، در افغانستان نیز به ابزاری برای حبس یک ملت در زندان خاموشی بدل شده است.
🔹این همان منطق مشترک طالبان و جمهوری اسلامی است: ترس از آگاهی، نفرت از آزادی و تلاش بیهوده برای خاموش کردن حقیقت.
@ShirinEbadiofficial
🔹طالبان، همان یار غار و هم‌پیمان دیرین جمهوری اسلامی، بار دیگر چهره واقعی خود را نشان داد: دشمن زنان، دشمن آزادی و دشمن انسانیت. حالا درست به شیوه جمهوری اسلامی دست به سرکوب زده‌اند. ابتدا فیبر نوری را بستند به بهانه «جلوگیری از بی‌اخلاقی»!! و حالا کل اینترنت افغانستان را قطع کرده‌اند؛ گویی می‌توان با خاموش کردن کابل‌های ارتباطی، حقیقت و آزادی را هم خاموش کرد.
🔹افغانستان این روزها با خاموشی کامل اینترنت و ارتباطات مواجه است. خبرگزاری فرانسه نیز از قطع ارتباط با دفترش در کابل خبر داده؛ اینترنت موبایل، تلویزیون ماهواره‌ای و حتی پروازهای فرودگاه کابل به‌شدت مختل شده است. کشوری که همین حالا با فقر، بیکاری و ناامنی دستوپنجه نرم می‌کند، حالا در خاموشی ارتباطی نیز گرفتار شده است.
🔹از زمان تسلط طالبان در سال ۲۰۲۱، محدودیت‌ها یکی پس از دیگری بر اساس قرائت تنگ‌نظرانه، بنیادگرایانه و ارتجاعی آنان از شریعت اسلامی بر مردم تحمیل شده است؛ محدودیت شدید برای زنان، خاموش کردن رسانه‌ها، حذف آموزش آزاد و اکنون بستن تمام پنجره‌های کشور به روی جهان.
🔹طالبان به‌خوبی درس جمهوری اسلامی را آموخته‌اند: کنترل مردم با سرکوب، سانسور و محروم کردن آن‌ها از ابتدایی‌ترین حقوق. همان‌طور که در ایران اینترنت سلاح حکومت علیه شهروندان است، در افغانستان نیز به ابزاری برای حبس یک ملت در زندان خاموشی بدل شده است.
🔹این همان منطق مشترک طالبان و جمهوری اسلامی است: ترس از آگاهی، نفرت از آزادی و تلاش بیهوده برای خاموش کردن حقیقت.
@ShirinEbadiofficial
تاریخِ غارت‌شده؛ از تخت‌جمشید تا گورستان‌های بی‌پناه
🔹 از ۲۰ هزار محوطه و گورستان تاریخی ثبت ملی در ایران، طبق اعتراف رسمی یک مقام رسمی دولتی «هیچ‌کدام سالم نمانده‌اند.» همه یا حفاری غیرمجاز شده‌اند یا در اثر بی‌توجهی ویران گشته‌اند! به زبان ساده یعنی: آنچه از تاریخ هزاران ساله مانده، یا در ویترین قاچاقچیان است یا زیر چرخ بلدوزر.
🔹یگان حفاظت میراث فرهنگی هم که قرار بود نگهبان بناهای تاریخی باشد، بیشتر شبیه یک شوخی تلخ است؛ نیروهای بی‌امکانات و آموزش‌ندیده که حتی در برابر یک کلنگ زنگ‌زده هم ناتوان‌اند. انجمن‌های مردمی که زمانی داوطلبانه از این میراث پاسداری می‌کردند، یکی‌یکی حذف شدند تا همه‌چیز «حاکمیتی» شود. نتیجه؟ تاریخ یک ملت مثل سیب‌زمینی بی‌صاحب مانده است.
🔹کارشناسان این وضعیت را «فاجعه» می‌دانند و نسخه نجات را در اصلاح قوانین، آموزش عمومی و نصب مدیران متخصص می‌بیند. نسخه‌ای که سال‌هاست روی کاغذ مانده و هر بار جای متخصص، یک «آشنا» یا «بسیجی فرهنگی» بر صندلی مدیریت نشسته است.
🔹حکومتی که امروز با جان مردم چنین بازی می‌کند، محیط زیست را به نابودی کشانده و آزادی را خفه کرده، طبیعی است که تاریخ را هم یا بفروشد یا به حال خودش رها کند. آخر چه نیازی به تخت‌جمشید و شوش و سیلک هست وقتی «مزار سرداران امنیتی» را می‌شود با پول و تبلیغات جا زد به‌عنوان میراث ملی؟
🔹در ایران امروز، حتی گذشته هم امنیت ندارد. فقط تصور کنید یک حکومت خردمند چه درآمدی می‌توانست از گردشگری این ۲۰ هزار محوطه تاریخی داشته باشد!
@ShirinEbadiofficial
🔹 از ۲۰ هزار محوطه و گورستان تاریخی ثبت ملی در ایران، طبق اعتراف رسمی یک مقام رسمی دولتی «هیچ‌کدام سالم نمانده‌اند.» همه یا حفاری غیرمجاز شده‌اند یا در اثر بی‌توجهی ویران گشته‌اند! به زبان ساده یعنی: آنچه از تاریخ هزاران ساله مانده، یا در ویترین قاچاقچیان است یا زیر چرخ بلدوزر.
🔹یگان حفاظت میراث فرهنگی هم که قرار بود نگهبان بناهای تاریخی باشد، بیشتر شبیه یک شوخی تلخ است؛ نیروهای بی‌امکانات و آموزش‌ندیده که حتی در برابر یک کلنگ زنگ‌زده هم ناتوان‌اند. انجمن‌های مردمی که زمانی داوطلبانه از این میراث پاسداری می‌کردند، یکی‌یکی حذف شدند تا همه‌چیز «حاکمیتی» شود. نتیجه؟ تاریخ یک ملت مثل سیب‌زمینی بی‌صاحب مانده است.
🔹کارشناسان این وضعیت را «فاجعه» می‌دانند و نسخه نجات را در اصلاح قوانین، آموزش عمومی و نصب مدیران متخصص می‌بیند. نسخه‌ای که سال‌هاست روی کاغذ مانده و هر بار جای متخصص، یک «آشنا» یا «بسیجی فرهنگی» بر صندلی مدیریت نشسته است.
🔹حکومتی که امروز با جان مردم چنین بازی می‌کند، محیط زیست را به نابودی کشانده و آزادی را خفه کرده، طبیعی است که تاریخ را هم یا بفروشد یا به حال خودش رها کند. آخر چه نیازی به تخت‌جمشید و شوش و سیلک هست وقتی «مزار سرداران امنیتی» را می‌شود با پول و تبلیغات جا زد به‌عنوان میراث ملی؟
🔹در ایران امروز، حتی گذشته هم امنیت ندارد. فقط تصور کنید یک حکومت خردمند چه درآمدی می‌توانست از گردشگری این ۲۰ هزار محوطه تاریخی داشته باشد!
@ShirinEbadiofficial
کوثر درویشی؛ مرگ یک دختر، شرمساری یک حکومت
🔹کوثر درویشی، دختر ۱۶ ساله اهل روستای علی‌اکبر دورود فرامان و ساکن محله جعفرآباد کرمانشاه، به‌خاطر فقر، محرومیت و ناتوانی پدر در تهیه یک مانتو و لوازم‌التحریر از ادامه تحصیل بازماند و زندگی‌اش را از دست داد. او امروز در روستای پدری‌اش به خاک سپرده شد.
🔹این فاجعه سند رسوایی ساختار تبعیض و فقر در جمهوری اسلامی است. در کشوری که میلیاردها دلار خرج دستگاه‌های سرکوب، پروژه‌های هسته‌ای و ماجراجویی منطقه‌ای می‌شود، یک دختر نوجوان به‌خاطر ابتدایی‌ترین ابزار تحصیل جانش را از دست می‌دهد. این نه فقط مرگ یک دانش‌آموز، که مرگ امید، عدالت و آینده است.
🔹حق آموزش رایگان، طبق قانون اساسی و کنوانسیون‌های بین‌المللی، یک حق همگانی است. اما در ایران، این حق برای بسیاری از کودکان فقط روی کاغذ باقی مانده. کوثر درویشی با مرگ خود چهره واقعی این بی‌عدالتی را برملا کرد: کشوری که برای موشک پول دارد، اما برای یک مانتو ندارد.
⚠️ اگر شما یا اطرافیانتان در ایران با افکار خودکشی دستوپنجه نرم می‌کنید، حتماً کمک بگیرید. با شماره ۱۲۳ اورژانس اجتماعی کمترین و در دسترس‌ترین راه ممکن است. و فراموش نکنید، که آینده از آن شماست. این روزهای سیاه و سخت به چشم تاریخ، همچون یک چشم به هم زدن است. فردای روشن پس از این ایام دشوار در انتظار شماست.
@ShirinEbadiofficial
🔹کوثر درویشی، دختر ۱۶ ساله اهل روستای علی‌اکبر دورود فرامان و ساکن محله جعفرآباد کرمانشاه، به‌خاطر فقر، محرومیت و ناتوانی پدر در تهیه یک مانتو و لوازم‌التحریر از ادامه تحصیل بازماند و زندگی‌اش را از دست داد. او امروز در روستای پدری‌اش به خاک سپرده شد.
🔹این فاجعه سند رسوایی ساختار تبعیض و فقر در جمهوری اسلامی است. در کشوری که میلیاردها دلار خرج دستگاه‌های سرکوب، پروژه‌های هسته‌ای و ماجراجویی منطقه‌ای می‌شود، یک دختر نوجوان به‌خاطر ابتدایی‌ترین ابزار تحصیل جانش را از دست می‌دهد. این نه فقط مرگ یک دانش‌آموز، که مرگ امید، عدالت و آینده است.
🔹حق آموزش رایگان، طبق قانون اساسی و کنوانسیون‌های بین‌المللی، یک حق همگانی است. اما در ایران، این حق برای بسیاری از کودکان فقط روی کاغذ باقی مانده. کوثر درویشی با مرگ خود چهره واقعی این بی‌عدالتی را برملا کرد: کشوری که برای موشک پول دارد، اما برای یک مانتو ندارد.
⚠️ اگر شما یا اطرافیانتان در ایران با افکار خودکشی دستوپنجه نرم می‌کنید، حتماً کمک بگیرید. با شماره ۱۲۳ اورژانس اجتماعی کمترین و در دسترس‌ترین راه ممکن است. و فراموش نکنید، که آینده از آن شماست. این روزهای سیاه و سخت به چشم تاریخ، همچون یک چشم به هم زدن است. فردای روشن پس از این ایام دشوار در انتظار شماست.
@ShirinEbadiofficial
اعتصاب غذای ۱۹ زن زندانی سیاسی در قرچک؛ فریادی علیه قتل سمیه رشیدی
🔹۱۹ زن زندانی سیاسی در زندان قرچک از هشتم مهرماه به مدت دو روز اعتصاب غذا خواهند کرد. این تصمیم واکنشی است به قتل دردناک سمیه رشیدی، هم‌بندی‌شان که تنها به جرم شعارنویسی بازداشت شده بود و در اثر بی‌توجهی پزشکی جان داد. آنان همچنین به بی‌مسئولیتی و بی‌پاسخی مسئولان زندان و امتناع از انتقال‌شان به زندان اوین اعتراض دارند.
🔹شرایط حاکم بر بند قرنطینه زنان در قرچک در ماه‌های اخیر به نماد آشکار سیاست‌های ضدانسانی حکومت بدل شده است: سلول‌های انفرادی خودسرانه، یورش‌های گارد، محرومیت از درمان و رها کردن زندانیان بیمار تا مرگ. مرگ سمیه رشیدی نه یک حادثه است و نه یک استثناء؛ حاصل سیاست عامدانه‌ای است که جان زندانیان سیاسی را بی‌ارزش می‌داند.
🔹این اعتراض فقط فریاد ۱۹ زن زندانی نیست. پیش‌تر بیش از ۱۵۰ زندانی سیاسی سابق بر همین خواسته‌ها تأکید کرده‌اند. زندانیان مرد بازگردانده‌شده به اوین نیز با اشکال مختلف مقاومت و اعتراض همراهی خود را با زنان زندانی قرچک نشان داده‌اند. این همبستگی درون زندان‌ها نشان می‌دهد که صدای دادخواهی را نمی‌توان با دیوار و میله خاموش کرد.
🔹حکومت جمهوری اسلامی می‌کوشد با فشار و محرومیت، زندان را به «گور خاموش» مخالفان بدل کند. اما هر مرگ و هر اعتصاب غذا، سندی است علیه این جنایت سیستماتیک. مرگ سمیه رشیدی یادآور آن است که حتی ساده‌ترین حقوق زندانیان، از درمان تا امنیت جانی، در جمهوری اسلامی به رسمیت شناخته نمی‌شود.
🔹اعتصاب غذای ۱۹ زن زندانی سیاسی در قرچک باید زنگ خطر برای همگان باشد: اگر امروز صدای آنان شنیده نشود، فردا شاهد تکرار مرگ‌های خاموش دیگری خواهیم بود. این اعتصاب غذا نه فقط برای نان، دارو یا انتقال بند، بلکه برای حق زیستن و برای حفظ کرامت انسانی است؛ حقی که حاکمیت با بی‌رحمی انکار می‌کند.
@ShirinEbadiofficial
🔹۱۹ زن زندانی سیاسی در زندان قرچک از هشتم مهرماه به مدت دو روز اعتصاب غذا خواهند کرد. این تصمیم واکنشی است به قتل دردناک سمیه رشیدی، هم‌بندی‌شان که تنها به جرم شعارنویسی بازداشت شده بود و در اثر بی‌توجهی پزشکی جان داد. آنان همچنین به بی‌مسئولیتی و بی‌پاسخی مسئولان زندان و امتناع از انتقال‌شان به زندان اوین اعتراض دارند.
🔹شرایط حاکم بر بند قرنطینه زنان در قرچک در ماه‌های اخیر به نماد آشکار سیاست‌های ضدانسانی حکومت بدل شده است: سلول‌های انفرادی خودسرانه، یورش‌های گارد، محرومیت از درمان و رها کردن زندانیان بیمار تا مرگ. مرگ سمیه رشیدی نه یک حادثه است و نه یک استثناء؛ حاصل سیاست عامدانه‌ای است که جان زندانیان سیاسی را بی‌ارزش می‌داند.
🔹این اعتراض فقط فریاد ۱۹ زن زندانی نیست. پیش‌تر بیش از ۱۵۰ زندانی سیاسی سابق بر همین خواسته‌ها تأکید کرده‌اند. زندانیان مرد بازگردانده‌شده به اوین نیز با اشکال مختلف مقاومت و اعتراض همراهی خود را با زنان زندانی قرچک نشان داده‌اند. این همبستگی درون زندان‌ها نشان می‌دهد که صدای دادخواهی را نمی‌توان با دیوار و میله خاموش کرد.
🔹حکومت جمهوری اسلامی می‌کوشد با فشار و محرومیت، زندان را به «گور خاموش» مخالفان بدل کند. اما هر مرگ و هر اعتصاب غذا، سندی است علیه این جنایت سیستماتیک. مرگ سمیه رشیدی یادآور آن است که حتی ساده‌ترین حقوق زندانیان، از درمان تا امنیت جانی، در جمهوری اسلامی به رسمیت شناخته نمی‌شود.
🔹اعتصاب غذای ۱۹ زن زندانی سیاسی در قرچک باید زنگ خطر برای همگان باشد: اگر امروز صدای آنان شنیده نشود، فردا شاهد تکرار مرگ‌های خاموش دیگری خواهیم بود. این اعتصاب غذا نه فقط برای نان، دارو یا انتقال بند، بلکه برای حق زیستن و برای حفظ کرامت انسانی است؛ حقی که حاکمیت با بی‌رحمی انکار می‌کند.
@ShirinEbadiofficial
تبریک به حکومت جهل و استبداد: نسل بی‌سواد در راه است!
🔹بیش از یک میلیون دانش‌آموز در ایران از تحصیل بازمانده‌اند. از میان آن‌ها که دبستان را تمام می‌کنند، نزدیک به نیمی حتی سواد خواندن و نوشتن ندارند. امروز ۶۵ درصد کلاس‌های ابتدایی کشور بالای ۴۰ دانش‌آموز دارند؛ جایی که نه کودکی می‌تواند چیزی یاد بگیرد و نه معلم توان آموزش دارد.
🔹این تصویرِ نظام آموزشی‌ای است که حکومت عامدانه ساخته: معلمان دلسوز و معترض با حکم‌های فله‌ای اخراج، تبعید یا زندانی می‌شوند. کلاس‌های بی‌معلم با معلمان روزمزد یا مدیرانی که مجبور به تدریس‌اند پر می‌شود. از سوی دیگر آموزش و پرورش با نیروی انتظامی پیمان همکاری می‌نویسد! در کلاس درس هم به روی طلبه‌ها و آخوندها باز می‌شود! نتیجه چیزی جز آموزش نمایشی و بی‌ثمر نیست.
🔹معاون پیشین آموزش و پرورش، اعتراف کرده است: مدیریت‌های غیرتخصصی و قحط‌الرجال حاکم بر این وزارتخانه وضعیت آموزش را از گذشته هم وخیم‌تر کرده. اما این تنها یک بحران اداری نیست، بلکه بمبی ساعتی است که سال‌ها بعد جامعه ایران را منفجر خواهد کرد.
🔹جامعه‌ای که کودکانش در آن بی‌سواد می‌مانند، فردایش آکنده از فاجعه‌های اجتماعی، شکاف‌های عمیق طبقاتی و خشونت خواهد بود. حکومتی که امروز دانش و معلم را سرکوب می‌کند، فردا با نسلی روبه‌رو خواهد شد که قربانی جهل ساختاری است.
@ShirinEbadiofficial
🔹بیش از یک میلیون دانش‌آموز در ایران از تحصیل بازمانده‌اند. از میان آن‌ها که دبستان را تمام می‌کنند، نزدیک به نیمی حتی سواد خواندن و نوشتن ندارند. امروز ۶۵ درصد کلاس‌های ابتدایی کشور بالای ۴۰ دانش‌آموز دارند؛ جایی که نه کودکی می‌تواند چیزی یاد بگیرد و نه معلم توان آموزش دارد.
🔹این تصویرِ نظام آموزشی‌ای است که حکومت عامدانه ساخته: معلمان دلسوز و معترض با حکم‌های فله‌ای اخراج، تبعید یا زندانی می‌شوند. کلاس‌های بی‌معلم با معلمان روزمزد یا مدیرانی که مجبور به تدریس‌اند پر می‌شود. از سوی دیگر آموزش و پرورش با نیروی انتظامی پیمان همکاری می‌نویسد! در کلاس درس هم به روی طلبه‌ها و آخوندها باز می‌شود! نتیجه چیزی جز آموزش نمایشی و بی‌ثمر نیست.
🔹معاون پیشین آموزش و پرورش، اعتراف کرده است: مدیریت‌های غیرتخصصی و قحط‌الرجال حاکم بر این وزارتخانه وضعیت آموزش را از گذشته هم وخیم‌تر کرده. اما این تنها یک بحران اداری نیست، بلکه بمبی ساعتی است که سال‌ها بعد جامعه ایران را منفجر خواهد کرد.
🔹جامعه‌ای که کودکانش در آن بی‌سواد می‌مانند، فردایش آکنده از فاجعه‌های اجتماعی، شکاف‌های عمیق طبقاتی و خشونت خواهد بود. حکومتی که امروز دانش و معلم را سرکوب می‌کند، فردا با نسلی روبه‌رو خواهد شد که قربانی جهل ساختاری است.
@ShirinEbadiofficial
گزیده‌ای از کتاب «حقوق متهم به زبان ساده»؛ کاری از انتشارات بنیاد شیرین عبادی
🔹انتشارات بنیاد شیرین عبادی با هدف آگاهی‌رسانی حقوقی برای همگان، مجموعه‌ای با عنوان «حقوق به زبان ساده» منتشر کرده است؛ متونی که پیچیده‌ترین مفاهیم حقوقی را به زبان روشن و قابل فهم برای عموم مردم توضیح می‌دهند.
🔹این مجموعه، با احترام به چندزبانی و تنوع فرهنگی ایران، نه تنها به زبان فارسی بلکه به زبان‌های ترکی، عربی، کردی و بلوچی نیز منتشر شده است. نسخه‌های صوتی این کتاب‌ها نیز برای دسترسی آسان‌تر همگان در دسترس قرار دارند.
🔹آنچه در این تصویر می‌بینید، بخشی از کتاب «حقوق متهم» است که به تفاوت میان متهم و مجرم می‌پردازد: متهم کسی است که تنها مظنون به ارتکاب جرم است و تا زمانی که در دادگاه و با دلایل قانونی جرم او ثابت نشود، بی‌گناه فرض می‌شود. مجرم کسی است که دادگاه صالح پس از رسیدگی عادلانه و صدور حکم قطعی، او را محکوم کرده باشد.
🔹اهمیت دانستن این حقوق به‌ویژه امروز دوچندان است؛ در شرایطی که عدم رعایت حقوق متهمان و حتی محرومیت‌های پزشکی به ابزار فشار علیه زندانیان بدل شده و در جامعه‌ای که هر شهروندی بالقوه می‌تواند با اتهامات سیاسی و مدنی مواجه شود، آگاهی از حداقل حقوق قانونی، یک ضرورت حیاتی است.
🔹نباید فراموش کرد که قربانیان بیدادگاه‌های جمهوری اسلامی فقط فعالان سیاسی نیستند؛ بخش بزرگی از آنان متهمان جرائم عمومی‌اند. کتاب «حقوق متهم به زبان ساده» به شکلی تدوین شده تا برای تمام شهروندان راهنمایی اولیه و ضروری باشد.
📖 نسخه‌های کامل این کتاب، به صورت مکتوب و صوتی، به پنج زبان در وبسایت بنیاد شیرین عبادی در دسترس است.
این مجموعه را به دوستان و اطرافیان معرفی کنید؛ دانستن حقوق، اولین گام در دفاع از حقوق است.
@ShirinEbadiofficial
🔹انتشارات بنیاد شیرین عبادی با هدف آگاهی‌رسانی حقوقی برای همگان، مجموعه‌ای با عنوان «حقوق به زبان ساده» منتشر کرده است؛ متونی که پیچیده‌ترین مفاهیم حقوقی را به زبان روشن و قابل فهم برای عموم مردم توضیح می‌دهند.
🔹این مجموعه، با احترام به چندزبانی و تنوع فرهنگی ایران، نه تنها به زبان فارسی بلکه به زبان‌های ترکی، عربی، کردی و بلوچی نیز منتشر شده است. نسخه‌های صوتی این کتاب‌ها نیز برای دسترسی آسان‌تر همگان در دسترس قرار دارند.
🔹آنچه در این تصویر می‌بینید، بخشی از کتاب «حقوق متهم» است که به تفاوت میان متهم و مجرم می‌پردازد: متهم کسی است که تنها مظنون به ارتکاب جرم است و تا زمانی که در دادگاه و با دلایل قانونی جرم او ثابت نشود، بی‌گناه فرض می‌شود. مجرم کسی است که دادگاه صالح پس از رسیدگی عادلانه و صدور حکم قطعی، او را محکوم کرده باشد.
🔹اهمیت دانستن این حقوق به‌ویژه امروز دوچندان است؛ در شرایطی که عدم رعایت حقوق متهمان و حتی محرومیت‌های پزشکی به ابزار فشار علیه زندانیان بدل شده و در جامعه‌ای که هر شهروندی بالقوه می‌تواند با اتهامات سیاسی و مدنی مواجه شود، آگاهی از حداقل حقوق قانونی، یک ضرورت حیاتی است.
🔹نباید فراموش کرد که قربانیان بیدادگاه‌های جمهوری اسلامی فقط فعالان سیاسی نیستند؛ بخش بزرگی از آنان متهمان جرائم عمومی‌اند. کتاب «حقوق متهم به زبان ساده» به شکلی تدوین شده تا برای تمام شهروندان راهنمایی اولیه و ضروری باشد.
📖 نسخه‌های کامل این کتاب، به صورت مکتوب و صوتی، به پنج زبان در وبسایت بنیاد شیرین عبادی در دسترس است.
این مجموعه را به دوستان و اطرافیان معرفی کنید؛ دانستن حقوق، اولین گام در دفاع از حقوق است.
@ShirinEbadiofficial
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
چه روزگاری داشتیم...
🔹️آنچه در تمام این سال‌ها از مردم ایران دریغ شده، انعکاسی دقیق از ماهیت واقعی حکومت است. حکومتی که در تلاش برای نابودی تمام مظاهر زیبایی، شادی و آزادی، دست به هر جنایتی می‌زند. این چرخه، دیر یا زود به دست مردم از بین خواهد رفت.
@ShirinEbadiofficial
🔹️آنچه در تمام این سال‌ها از مردم ایران دریغ شده، انعکاسی دقیق از ماهیت واقعی حکومت است. حکومتی که در تلاش برای نابودی تمام مظاهر زیبایی، شادی و آزادی، دست به هر جنایتی می‌زند. این چرخه، دیر یا زود به دست مردم از بین خواهد رفت.
@ShirinEbadiofficial
فرزاد معظمی گودرزی را فراموش نکنیم
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز چهارشنبه نهم مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با یکم اکتبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز چهارشنبه نهم مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با یکم اکتبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial