با احتیاط نفس بکشید؛ قاتلان مشغول کارند!
🔹شورای نگهبان طرح «تشدید مجازات جاسوسی» را تأیید کرد؛ طرحی که در دل جنگ ایران و اسرائیل به سرعت از مجلس گذشت و حالا با مهر تأیید نهایی، تبدیل به ابزاری تازه برای سرکوب، اعدام و مصادره اموال خواهد شد. طبق این قانون، هر نوع ارتباط اطلاعاتی یا عملیاتی با دولت‌ها و گروه‌های «متخاصم» می‌تواند مجازات مرگ به دنبال داشته باشد. آمریکا و اسرائیل رسماً در این فهرست قرار گرفته‌اند، و تعیین بقیه «دشمنان» هم بر عهده شورای عالی امنیت ملی گذاشته شده است.
🔹این یعنی: تشخیص «دشمن» و «شبکه معاند» در اختیار همان نهادهای امنیتی است که سال‌هاست منتقدان، روزنامه‌نگاران، فعالان مدنی و شهروندان عادی را با برچسب «جاسوسی» روانه زندان و چوبه دار کرده‌اند. حقوقدانان ایرانی این طرح را «فاجعه‌ای بزرگ» برای نظام قضایی خوانده‌اند و گزارشگر ویژه سازمان ملل نیز نسبت به پیامدهای خونبار آن هشدار داده است. در کشوری که اعتراف اجباری و پرونده‌سازی امنیتی رایج است، چنین قانونی چیزی جز چراغ سبز برای اعدام‌های بیشتر نیست.
🔹امروز در ایران، نفس کشیدن هم می‌تواند جرم باشد اگر دستگاه امنیتی بخواهد. هر تلفن، هر ارتباط، هر گفت‌وگو می‌تواند به «اتهام جاسوسی» بدل شود. تصویب این قانون، نه دفاع از امنیت ملی، که تثبیت حاکمیت ترس و مرگ است. قاتلان مشغول کارند، و قانون تازه، فقط طناب دار را محکم‌تر کرده است.
@ShirinEbadiofficial
🔹شورای نگهبان طرح «تشدید مجازات جاسوسی» را تأیید کرد؛ طرحی که در دل جنگ ایران و اسرائیل به سرعت از مجلس گذشت و حالا با مهر تأیید نهایی، تبدیل به ابزاری تازه برای سرکوب، اعدام و مصادره اموال خواهد شد. طبق این قانون، هر نوع ارتباط اطلاعاتی یا عملیاتی با دولت‌ها و گروه‌های «متخاصم» می‌تواند مجازات مرگ به دنبال داشته باشد. آمریکا و اسرائیل رسماً در این فهرست قرار گرفته‌اند، و تعیین بقیه «دشمنان» هم بر عهده شورای عالی امنیت ملی گذاشته شده است.
🔹این یعنی: تشخیص «دشمن» و «شبکه معاند» در اختیار همان نهادهای امنیتی است که سال‌هاست منتقدان، روزنامه‌نگاران، فعالان مدنی و شهروندان عادی را با برچسب «جاسوسی» روانه زندان و چوبه دار کرده‌اند. حقوقدانان ایرانی این طرح را «فاجعه‌ای بزرگ» برای نظام قضایی خوانده‌اند و گزارشگر ویژه سازمان ملل نیز نسبت به پیامدهای خونبار آن هشدار داده است. در کشوری که اعتراف اجباری و پرونده‌سازی امنیتی رایج است، چنین قانونی چیزی جز چراغ سبز برای اعدام‌های بیشتر نیست.
🔹امروز در ایران، نفس کشیدن هم می‌تواند جرم باشد اگر دستگاه امنیتی بخواهد. هر تلفن، هر ارتباط، هر گفت‌وگو می‌تواند به «اتهام جاسوسی» بدل شود. تصویب این قانون، نه دفاع از امنیت ملی، که تثبیت حاکمیت ترس و مرگ است. قاتلان مشغول کارند، و قانون تازه، فقط طناب دار را محکم‌تر کرده است.
@ShirinEbadiofficial
ارومیه؛ وقتی یک دریاچه می‌میرد، یک سرزمین به تبعید می‌رود
🔹خشکی دریاچه ارومیه دیگر یک بحران زیست‌محیطی صرف نیست بلکه آغاز فروپاشی زندگی در شمال‌غرب ایران است. امروز خبر می‌رسد که طوفان‌های نمکی، زمین‌ها را نابود کرده و سلامت مردم را به مخاطره انداخته است. روستاها یکی‌یکی در حال تخلیه‌اند و مهاجرت اجباری ساکنان حوضه آبریز آغاز شده است. این همان «کوچ اجباری» است که سال‌ها کارشناسان هشدار دادند، اما مقامات با انکار و دروغ آن را به تعویق انداختند.
رئیس هیئت‌مدیره فدراسیون صنعت آب می‌گوید دریاچه به «بدبینانه‌ترین حالت» خود رسیده و حالا نوبت «تخلیه استان‌های مجاور» است! انعکاس خورشید بر بستر نمکی، دمای منطقه را بالا می‌برد، طوفان‌های نمکی سلامت مردم را تهدید می‌کنند و کشاورزی در آستانه نابودی کامل است. نمایندگان مجلس نیز با زبان نیم‌بند تأیید می‌کنند: زندگی در اطراف ارومیه به سرعت به مرگ تدریجی بدل می‌شود.
🔹این فاجعه محصول مستقیم دهه‌ها سوء‌مدیریت، پروژه‌های مخرب سدسازی، فساد مالی و بی‌توجهی حاکمیتی است. همان‌ها که میلیاردها تومان بودجه به نام «احیای دریاچه» بلعیدند، حالا سکوت کرده‌اند و می‌خواهند مهاجرت ده‌ها هزار نفر را بی اهمیت جلوه دهند. خشکی دریاچه ارومیه، پرده‌ای است از ماهیت حکمرانی جمهوری اسلامی: وقتی یک دریاچه می‌میرد، یک ملت به تدریج تبعید می‌شود.
@ShirinEbadiofficial
🔹خشکی دریاچه ارومیه دیگر یک بحران زیست‌محیطی صرف نیست بلکه آغاز فروپاشی زندگی در شمال‌غرب ایران است. امروز خبر می‌رسد که طوفان‌های نمکی، زمین‌ها را نابود کرده و سلامت مردم را به مخاطره انداخته است. روستاها یکی‌یکی در حال تخلیه‌اند و مهاجرت اجباری ساکنان حوضه آبریز آغاز شده است. این همان «کوچ اجباری» است که سال‌ها کارشناسان هشدار دادند، اما مقامات با انکار و دروغ آن را به تعویق انداختند.
رئیس هیئت‌مدیره فدراسیون صنعت آب می‌گوید دریاچه به «بدبینانه‌ترین حالت» خود رسیده و حالا نوبت «تخلیه استان‌های مجاور» است! انعکاس خورشید بر بستر نمکی، دمای منطقه را بالا می‌برد، طوفان‌های نمکی سلامت مردم را تهدید می‌کنند و کشاورزی در آستانه نابودی کامل است. نمایندگان مجلس نیز با زبان نیم‌بند تأیید می‌کنند: زندگی در اطراف ارومیه به سرعت به مرگ تدریجی بدل می‌شود.
🔹این فاجعه محصول مستقیم دهه‌ها سوء‌مدیریت، پروژه‌های مخرب سدسازی، فساد مالی و بی‌توجهی حاکمیتی است. همان‌ها که میلیاردها تومان بودجه به نام «احیای دریاچه» بلعیدند، حالا سکوت کرده‌اند و می‌خواهند مهاجرت ده‌ها هزار نفر را بی اهمیت جلوه دهند. خشکی دریاچه ارومیه، پرده‌ای است از ماهیت حکمرانی جمهوری اسلامی: وقتی یک دریاچه می‌میرد، یک ملت به تدریج تبعید می‌شود.
@ShirinEbadiofficial
مسعود پزشکیان، نماد وقاحت بی‌حد و مرز جمهوری اسلامی
🔹پزشکیان در هرمزگان گفته: «فرض کنید ما نیستیم؛ آن‌وقت چه خواهید کرد برای آموزش فرزندانتان؟» این جمله کوتاه، تصویری تمام‌قد از جمهوری اسلامی است: حکومتی که نه تنها وظیفه‌اش را انکار می‌کند، بلکه بی‌شرمانه از مردم می‌خواهد نبودش را تصور کنند، در حالی‌که بزرگ‌ترین مانع بر سر راه آموزش، رفاه و توسعه، خود همین حاکمیت است. جناب پزشکیان! مشکل اینجاست که شما هستید!
🔹معلمانی که اخراج شدند، همان‌ها بودند که می‌خواستند کودکان را باسواد بار بیاورند؛ فعالان محیط زیستی که جانشان را در آتش از دست دادند، همان‌ها بودند که بدون چشم‌داشت از دولت برای نجات طبیعت برخاستند؛ کارگرانی که امروز زیر خط فقرند، همان‌ها هستند که بار این کشور را بر دوش کشیدند. و حالا پزشکیان با وقاحت تمام، فقر، تحریم و بی‌سوادی را به گردن مردم می‌اندازد. من به آقای پزشکیان می‌گویم شما، دولتتان، حکومتتان و کاسه لیسانتان بروید، حتما بچه‌ها باسواد بار خواهند آمد!
🔹واقعیت روشن است: ایرانِ فقیر و منزویِ امروز، محصول محصول حکومتی است که میلیاردها دلار نفت و گاز را خرج سوریه، حزب‌الله و برنامه‌های موشکی کرد، و با فساد ساختاری، باقی‌مانده‌اش را میان خود تقسیم نمود. در کشوری که منابع عظیم طبیعی و انسانی دارد، گرسنگی و بی‌سوادی نه تقدیر که نتیجه مستقیم غارت و چپاول است. سخنان پزشکیان فقط یک چیز را ثابت می‌کند: مشکل اصلی ایران «نبود دولت» نیست، بلکه حضور چنین دولتی است.
@ShirinEbadiofficial
🔹پزشکیان در هرمزگان گفته: «فرض کنید ما نیستیم؛ آن‌وقت چه خواهید کرد برای آموزش فرزندانتان؟» این جمله کوتاه، تصویری تمام‌قد از جمهوری اسلامی است: حکومتی که نه تنها وظیفه‌اش را انکار می‌کند، بلکه بی‌شرمانه از مردم می‌خواهد نبودش را تصور کنند، در حالی‌که بزرگ‌ترین مانع بر سر راه آموزش، رفاه و توسعه، خود همین حاکمیت است. جناب پزشکیان! مشکل اینجاست که شما هستید!
🔹معلمانی که اخراج شدند، همان‌ها بودند که می‌خواستند کودکان را باسواد بار بیاورند؛ فعالان محیط زیستی که جانشان را در آتش از دست دادند، همان‌ها بودند که بدون چشم‌داشت از دولت برای نجات طبیعت برخاستند؛ کارگرانی که امروز زیر خط فقرند، همان‌ها هستند که بار این کشور را بر دوش کشیدند. و حالا پزشکیان با وقاحت تمام، فقر، تحریم و بی‌سوادی را به گردن مردم می‌اندازد. من به آقای پزشکیان می‌گویم شما، دولتتان، حکومتتان و کاسه لیسانتان بروید، حتما بچه‌ها باسواد بار خواهند آمد!
🔹واقعیت روشن است: ایرانِ فقیر و منزویِ امروز، محصول محصول حکومتی است که میلیاردها دلار نفت و گاز را خرج سوریه، حزب‌الله و برنامه‌های موشکی کرد، و با فساد ساختاری، باقی‌مانده‌اش را میان خود تقسیم نمود. در کشوری که منابع عظیم طبیعی و انسانی دارد، گرسنگی و بی‌سوادی نه تقدیر که نتیجه مستقیم غارت و چپاول است. سخنان پزشکیان فقط یک چیز را ثابت می‌کند: مشکل اصلی ایران «نبود دولت» نیست، بلکه حضور چنین دولتی است.
@ShirinEbadiofficial
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پخش مستند «تا آزادی» از برنامه آپارات بی‌بی‌سی
🔹فیلم تا آزادی بر اساس کتابی به همین نام که من نوشته‌ام ساخته شده است. این فیلم، تنها گوشه‌ای از زندگی من و روایت تجربه‌هایی است که در مسیر تلاش برای تحقق عدالت و آزادی از سرگذرانده‌ام. از سال‌هایی که در ایران با چالش‌های تبعیض و فشار روبه‌رو بودم، تا دریافت جایزه نوبل صلح، تبعید ناخواسته، و استمرار مبارزه برای حقوق بشر و آزادی در ایران.
🔹این مستند، داستانی است درباره رنج آزادی، رویای آزادی و هزینه‌ای که برای آن پرداخته می‌شود. اما در عین حال تصویری از امید و ایستادگی است؛ یادآور اینکه آزادی هرگز هدیه‌ای نیست، بلکه نتیجه مبارزه‌ای پیگیر و پرهزینه است. هنوز باور دارم که ایران روزی آزاد خواهد شد و من نیز تا رسیدن به آن روز، دست از تلاش و مبارزه نخواهم کشید.
🎬می‌توانید فیلم را در برنامه آپارات بی‌بی‌سی تماشا کنید:
جمعه شب ساعت ۲۱ به وقت ایران
شنبه ساعت ۱۱ صبح به وقت ایران
یکشنبه ساعت ۱۱:۳۰
سه‌شنبه ساعت ۱۵
چهارشنبه ساعت ۲۴
جمعه ساعت ۲ بامداد
امیدوارم این مستند فرصتی باشد برای تأمل دوباره بر معنای آزادی و مسئولیتی که همه ما در قبال آینده کشورمان بر دوش داریم.
@ShirinEbadiofficial
🔹فیلم تا آزادی بر اساس کتابی به همین نام که من نوشته‌ام ساخته شده است. این فیلم، تنها گوشه‌ای از زندگی من و روایت تجربه‌هایی است که در مسیر تلاش برای تحقق عدالت و آزادی از سرگذرانده‌ام. از سال‌هایی که در ایران با چالش‌های تبعیض و فشار روبه‌رو بودم، تا دریافت جایزه نوبل صلح، تبعید ناخواسته، و استمرار مبارزه برای حقوق بشر و آزادی در ایران.
🔹این مستند، داستانی است درباره رنج آزادی، رویای آزادی و هزینه‌ای که برای آن پرداخته می‌شود. اما در عین حال تصویری از امید و ایستادگی است؛ یادآور اینکه آزادی هرگز هدیه‌ای نیست، بلکه نتیجه مبارزه‌ای پیگیر و پرهزینه است. هنوز باور دارم که ایران روزی آزاد خواهد شد و من نیز تا رسیدن به آن روز، دست از تلاش و مبارزه نخواهم کشید.
🎬می‌توانید فیلم را در برنامه آپارات بی‌بی‌سی تماشا کنید:
جمعه شب ساعت ۲۱ به وقت ایران
شنبه ساعت ۱۱ صبح به وقت ایران
یکشنبه ساعت ۱۱:۳۰
سه‌شنبه ساعت ۱۵
چهارشنبه ساعت ۲۴
جمعه ساعت ۲ بامداد
امیدوارم این مستند فرصتی باشد برای تأمل دوباره بر معنای آزادی و مسئولیتی که همه ما در قبال آینده کشورمان بر دوش داریم.
@ShirinEbadiofficial
شهاب نظری را فراموش نکنیم
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز جمعه ۱۱ مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با سوم اکتبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز جمعه ۱۱ مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با سوم اکتبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پخش مستند «تا آزادی»
همان‌طور که پیش‌تر اطلاع دادم، فیلم مستند تا آزادی ساخته‌ی دان گیفورد انگل، امشب از برنامه آپارات بی‌بی‌سی پخش خواهد شد. این مستند بر اساس کتابی با همین نام که به قلم من نوشته شده، ساخته شده است.
🔹«تا آزادی» تنها گوشه‌ای کوچک از زندگی مرا بازتاب می‌دهد؛ تجربه تبعید، دریافت جایزه نوبل، و لحظاتی از زندگی شخصی‌ام که همواره زیر سایه فعالیت‌های حقوق بشری و اجتماعی قرار داشت. در کتاب روایت کرده‌ام چگونه جمهوری اسلامی تمام دارایی‌هایم را مصادره کرد حتی جایزه نوبل صلح، زندگی شخصیم هم به طریقی مصادره شد و وطنم را هم از من گرفت. اما هرگز نتوانست چیزی را مصادره کند که اساس وجود مرا شکل می‌دهد: قلبم، اندیشه‌ام و باورم به آزادی، برابری و انسانیت.
🎬می‌توانید این مستند را در ساعات زیر تماشا کنید:
جمعه شب ساعت ۲۱ به وقت ایران
شنبه ساعت ۱۱ صبح به وقت ایران
یکشنبه ساعت ۱۱:۳۰
سه‌شنبه ساعت ۱۵
چهارشنبه ساعت ۲۴
جمعه ساعت ۲ بامداد
🔸امیدوارم این فیلم فرصتی باشد تا بار دیگر بر این حقیقت تأمل کنیم که آزادی به سادگی به دست نمی‌آید، اما هیچ قدرتی نمی‌تواند رؤیای آن را در دل انسان‌های آزادی‌خواه خاموش کند.
@ShirinEbadiofficial
همان‌طور که پیش‌تر اطلاع دادم، فیلم مستند تا آزادی ساخته‌ی دان گیفورد انگل، امشب از برنامه آپارات بی‌بی‌سی پخش خواهد شد. این مستند بر اساس کتابی با همین نام که به قلم من نوشته شده، ساخته شده است.
🔹«تا آزادی» تنها گوشه‌ای کوچک از زندگی مرا بازتاب می‌دهد؛ تجربه تبعید، دریافت جایزه نوبل، و لحظاتی از زندگی شخصی‌ام که همواره زیر سایه فعالیت‌های حقوق بشری و اجتماعی قرار داشت. در کتاب روایت کرده‌ام چگونه جمهوری اسلامی تمام دارایی‌هایم را مصادره کرد حتی جایزه نوبل صلح، زندگی شخصیم هم به طریقی مصادره شد و وطنم را هم از من گرفت. اما هرگز نتوانست چیزی را مصادره کند که اساس وجود مرا شکل می‌دهد: قلبم، اندیشه‌ام و باورم به آزادی، برابری و انسانیت.
🎬می‌توانید این مستند را در ساعات زیر تماشا کنید:
جمعه شب ساعت ۲۱ به وقت ایران
شنبه ساعت ۱۱ صبح به وقت ایران
یکشنبه ساعت ۱۱:۳۰
سه‌شنبه ساعت ۱۵
چهارشنبه ساعت ۲۴
جمعه ساعت ۲ بامداد
🔸امیدوارم این فیلم فرصتی باشد تا بار دیگر بر این حقیقت تأمل کنیم که آزادی به سادگی به دست نمی‌آید، اما هیچ قدرتی نمی‌تواند رؤیای آن را در دل انسان‌های آزادی‌خواه خاموش کند.
@ShirinEbadiofficial
خدانور لجه‌ای؛ نوری که با گلوله خاموش نشد
🔹خدانور لجه‌ای تنها یک نام در فهرست جان‌باختگان نیست. جان او، رقصش، میلش به زندگی و آزادی، نماد میلیون‌ها ایرانی شد. تبعیض و ستمی که بر او رفت، چهره عریان خشونت ساختارمند علیه بلوچستان بود و مرگش یادآور هزاران زخمی است که هنوز تازه‌اند. او در جمعه خونین زاهدان همراه صدها نفر دیگر هدف گلوله قرار گرفت، اما نامش از همان روز جاودانه شد.
🔹در همین روزها در دانشگاه کردستان پرفرمنسی به یاد او اجرا شد؛ نمادی از پیوند هنر و مقاومت. خدانور در بلوچستان زیست، اما امروز نامش از کردستان تا تهران، از هر گوشه ایران تا بیرون مرزها فریاد می‌شود؛ یادش مرزها را درنوردید و بدل به زبان مشترک آزادی‌خواهان شد.
🔹حکومت کوشید با تصویر تحقیرآمیزِ بستن دستانش به میله و گذاشتن لیوان آبی کنار او، روایت را وارونه کند و از او «سارق» بسازد. اما همان تصویر سند رسوایی آنان شد؛ نه جرم خدانور. می‌توانند روایت را جعل کنند، اما نمی‌توانند یاد او را محو کنند. خدانور روزی در بلوچستان زندگی می‌کرد، اما امروز در حافظه و فریاد همه ایرانیان زنده است. نوری که با گلوله خاموش نشد، شعله‌ای شد که به جان تاریکی استبداد افتاد.
@ShirinEbadiofficial
🔹خدانور لجه‌ای تنها یک نام در فهرست جان‌باختگان نیست. جان او، رقصش، میلش به زندگی و آزادی، نماد میلیون‌ها ایرانی شد. تبعیض و ستمی که بر او رفت، چهره عریان خشونت ساختارمند علیه بلوچستان بود و مرگش یادآور هزاران زخمی است که هنوز تازه‌اند. او در جمعه خونین زاهدان همراه صدها نفر دیگر هدف گلوله قرار گرفت، اما نامش از همان روز جاودانه شد.
🔹در همین روزها در دانشگاه کردستان پرفرمنسی به یاد او اجرا شد؛ نمادی از پیوند هنر و مقاومت. خدانور در بلوچستان زیست، اما امروز نامش از کردستان تا تهران، از هر گوشه ایران تا بیرون مرزها فریاد می‌شود؛ یادش مرزها را درنوردید و بدل به زبان مشترک آزادی‌خواهان شد.
🔹حکومت کوشید با تصویر تحقیرآمیزِ بستن دستانش به میله و گذاشتن لیوان آبی کنار او، روایت را وارونه کند و از او «سارق» بسازد. اما همان تصویر سند رسوایی آنان شد؛ نه جرم خدانور. می‌توانند روایت را جعل کنند، اما نمی‌توانند یاد او را محو کنند. خدانور روزی در بلوچستان زندگی می‌کرد، اما امروز در حافظه و فریاد همه ایرانیان زنده است. نوری که با گلوله خاموش نشد، شعله‌ای شد که به جان تاریکی استبداد افتاد.
@ShirinEbadiofficial
آغاز سال تحصیلی یا فهرست مرگ و فاجعه؟
🔹۱۲ روز از سال تحصیلی ۱۴۰۴ گذشته و آنچه باید جشنِ یادگیری باشد، به دفتر سیاهی بدل شده است. پیش‌تر گفته شد بیش از یک میلیون کودک از تحصیل بازمانده‌اند؛ اما در همین دو هفته، اخبار یکی پس از دیگری رسید:
احکام اخراج و انفصال از خدمت برای معلمان متعهد،
اخراج دانش‌آموزان بی‌شناسنامه،
۵۰ دختر دانش‌آموز خوزستانی در آستانه ترک تحصیل،
خودکشی یک دختر نوجوان به خاطر هزینه‌های مدرسه،
مرگ یک دانش‌آموز و یک معلم در اردوی بدون تمهید سد اکباتان،
مرگ یک دانشجوی ارشد در انفجار کپسول آزمایشگاه دانشگاه تهران،
مرگ دانش‌آموز ۱۴ ساله زیر ضرب تنبیه،
و مصدومیت چهار دانش‌آموز در سانحه جاده‌ای.
🔹این فقط بخشی از فجایعی است که رسانه‌ای شده، وگرنه در پس هر دیوار مدرسه‌ای، هزار قصه پنهان است! در هر جای جهان، اگر چنین فهرستی در کمتر از دو هفته شکل می‌گرفت، وزیر آموزش‌وپرورش و کل دولت مجبور به استعفا می‌شدند. اما در ایران، به جای استعفا و مسئولیت‌پذیری، سکوت و روایت‌سازی است.
🔹مسعود پزشکیان چند روز پیش گفته بود امیدی به ما نداشته باشید فکر کنید ما نیستیم! مشکل اینجاست که شما هستید! مدیریت شما مرگ کودکان و معلمان است!
🔹این آغاز سال تحصیلی در جمهوری اسلامی است: نه با زنگ امید، که با ناقوس مرگ، بی‌عدالتی و بی‌کفایتی. مدرسه‌ای که باید خانه امنیت و دانایی باشد، در ایران بدل به صحنه‌ای از فقر، خشونت و مرگ شده است.
@ShirinEbadiofficial
🔹۱۲ روز از سال تحصیلی ۱۴۰۴ گذشته و آنچه باید جشنِ یادگیری باشد، به دفتر سیاهی بدل شده است. پیش‌تر گفته شد بیش از یک میلیون کودک از تحصیل بازمانده‌اند؛ اما در همین دو هفته، اخبار یکی پس از دیگری رسید:
احکام اخراج و انفصال از خدمت برای معلمان متعهد،
اخراج دانش‌آموزان بی‌شناسنامه،
۵۰ دختر دانش‌آموز خوزستانی در آستانه ترک تحصیل،
خودکشی یک دختر نوجوان به خاطر هزینه‌های مدرسه،
مرگ یک دانش‌آموز و یک معلم در اردوی بدون تمهید سد اکباتان،
مرگ یک دانشجوی ارشد در انفجار کپسول آزمایشگاه دانشگاه تهران،
مرگ دانش‌آموز ۱۴ ساله زیر ضرب تنبیه،
و مصدومیت چهار دانش‌آموز در سانحه جاده‌ای.
🔹این فقط بخشی از فجایعی است که رسانه‌ای شده، وگرنه در پس هر دیوار مدرسه‌ای، هزار قصه پنهان است! در هر جای جهان، اگر چنین فهرستی در کمتر از دو هفته شکل می‌گرفت، وزیر آموزش‌وپرورش و کل دولت مجبور به استعفا می‌شدند. اما در ایران، به جای استعفا و مسئولیت‌پذیری، سکوت و روایت‌سازی است.
🔹مسعود پزشکیان چند روز پیش گفته بود امیدی به ما نداشته باشید فکر کنید ما نیستیم! مشکل اینجاست که شما هستید! مدیریت شما مرگ کودکان و معلمان است!
🔹این آغاز سال تحصیلی در جمهوری اسلامی است: نه با زنگ امید، که با ناقوس مرگ، بی‌عدالتی و بی‌کفایتی. مدرسه‌ای که باید خانه امنیت و دانایی باشد، در ایران بدل به صحنه‌ای از فقر، خشونت و مرگ شده است.
@ShirinEbadiofficial
شکیلا منفرد را فراموش نکنیم
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز شنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با چهارم اکتبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز شنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با چهارم اکتبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
جمهوری اسلامی صبح امروز هفت هم‌وطن بی‌گناه ما را اعدام کرد
🔹سامان محمدی خیاره، زندانی سیاسی کرد، علی مجدم، معین خنفری، سید سالم موسوی، محمدرضا مقدم، عدنان غبیشاوی و حبیب دریس، زندانیان سیاسی عرب بودند که در زندان‌های قزلحصار و شیبان اهواز اعدام شدند.
🔹قوه قضاییه گفته سامان سرکردگی تیم ترور «ماموستا شیخ‌الاسلام» را در سال ۸۸ بر عهده داشته است. او در زمان بازداشت ۱۹ سال داشت. بیدادگاه قضاییه همچنین ادعا کرده علی، سالم، معین، محمدرضا، عدنان و حبیب «تروریست تجزیه‌طلب» بوده‌اند. اما من می‌گویم هر هفت نفر هم‌وطنان بی‌گناه ما بودند. در کنار خانواده‌هایشان هستم، به مردم شریف خوزستان، کردستان و جامعه مبارز مخالف مجازات اعدام در سراسر ایران تسلیت می‌گویم و دستانشان را به گرمی می‌فشارم.
🔹من در ایران فرزندانی، برادرانی و خواهرانی دارم که ستم جمهوری اسلامی را تاب نیاورده‌اند و هر یک به طریقی راه شریف زیستن را در مقابل سر خم کردن در مقابل ستمکار انتخاب کردند. میلیون‌ها ایرانی از خوزستان تا بلوچستان، از هرمزگان تا مازندران، به خاطر مسیری که برگزیده‌اند گروگان حکومت جهل و استبداد هستند. حکومت هر از گاهی آنها را به اتهامات واهی بازداشت می‌کند، شکنجه می‌کند، اعتراف اجباری می‌گیرد، بدون دادرسی عادلانه محاکمه می‌کند و سرانجام به طناب دار می‌آویزد.
🔹هر وقت خبری درباره ترور یا بمب‌گذاری منتشر شد، بمب‌گذاری حرم امام رضا در۱۳۷۳ و نقش وزارت اطلاعات را به یاد بیاورید. اگرچه نسخه‌های جدیدتری از جمله بمب‌گذاری در شاهچراغ شیراز نیز هست که پوستر تسلیت آن توسط رسانه‌های سپاه پاسداران قبل از بمب‌گذاری تهیه و طراحی شده بود!
🔹در جمهوری اسلامی تنها یک تروریست تجزیه طلب وجود دارد و آن کسی و چیزی نیست جز «حکومت جمهوری اسلامی».
@ShirinEbadiofficial
🔹سامان محمدی خیاره، زندانی سیاسی کرد، علی مجدم، معین خنفری، سید سالم موسوی، محمدرضا مقدم، عدنان غبیشاوی و حبیب دریس، زندانیان سیاسی عرب بودند که در زندان‌های قزلحصار و شیبان اهواز اعدام شدند.
🔹قوه قضاییه گفته سامان سرکردگی تیم ترور «ماموستا شیخ‌الاسلام» را در سال ۸۸ بر عهده داشته است. او در زمان بازداشت ۱۹ سال داشت. بیدادگاه قضاییه همچنین ادعا کرده علی، سالم، معین، محمدرضا، عدنان و حبیب «تروریست تجزیه‌طلب» بوده‌اند. اما من می‌گویم هر هفت نفر هم‌وطنان بی‌گناه ما بودند. در کنار خانواده‌هایشان هستم، به مردم شریف خوزستان، کردستان و جامعه مبارز مخالف مجازات اعدام در سراسر ایران تسلیت می‌گویم و دستانشان را به گرمی می‌فشارم.
🔹من در ایران فرزندانی، برادرانی و خواهرانی دارم که ستم جمهوری اسلامی را تاب نیاورده‌اند و هر یک به طریقی راه شریف زیستن را در مقابل سر خم کردن در مقابل ستمکار انتخاب کردند. میلیون‌ها ایرانی از خوزستان تا بلوچستان، از هرمزگان تا مازندران، به خاطر مسیری که برگزیده‌اند گروگان حکومت جهل و استبداد هستند. حکومت هر از گاهی آنها را به اتهامات واهی بازداشت می‌کند، شکنجه می‌کند، اعتراف اجباری می‌گیرد، بدون دادرسی عادلانه محاکمه می‌کند و سرانجام به طناب دار می‌آویزد.
🔹هر وقت خبری درباره ترور یا بمب‌گذاری منتشر شد، بمب‌گذاری حرم امام رضا در۱۳۷۳ و نقش وزارت اطلاعات را به یاد بیاورید. اگرچه نسخه‌های جدیدتری از جمله بمب‌گذاری در شاهچراغ شیراز نیز هست که پوستر تسلیت آن توسط رسانه‌های سپاه پاسداران قبل از بمب‌گذاری تهیه و طراحی شده بود!
🔹در جمهوری اسلامی تنها یک تروریست تجزیه طلب وجود دارد و آن کسی و چیزی نیست جز «حکومت جمهوری اسلامی».
@ShirinEbadiofficial
رضا خندان در تحصن مقابل بند ۷ اوین: حق ملاقاتم را پس می‌گیرم
🔹رضا خندان، فعال مدنی و همسر نسرین ستوده، بیش از ۹ ماه است که به جرم ایستادگی علیه حجاب اجباری در زندان اوین محبوس است. اما حکومتی که حتی زندان را به ابزاری برای تحقیر بدل کرده، ملاقات او با همسر و دخترش را نیز به بهانه «نوع پوشش» ممنوع کرده است؛ بی‌قانونی مضاعفی که نشان می‌دهد سرکوب در جمهوری اسلامی تا حریم خانواده و ابتدایی‌ترین حقوق انسانی نفوذ کرده است. خندان در اعتراض به این سیاست تحقیرآمیز از ۸ مهر مقابل دفتر بند ۷ اوین دست به تحصن زده و تأکید کرده در صورت تداوم محرومیت از ملاقات، دست به کنش‌های اعتراضی دیگر خواهد زد.
متن کامل نامه رضا خندان به شرح زیر است:
✍️بیش از ۹ ماه از بازداشتم به دلیلِ اعتراض به حجابِ اجباری سپری می‌شود. در تمامِ این مدّت غیر از هفته‌ی اول که در اعتصاب غذا بودم، از ملاقات با همسر و دخترم در زندانِ اوین به بهانه‌ی واهیِ نوع پوششِ آنها جلوگیری کرده‌اند. در تمام این مدّت همسرم در سالنِ ملاقاتِ اوین حاضر شده، امّا از ورودِ او به سالنِ ملاقات جلوگیری کرده‌اند.
من نه تنها از ملاقاتِ همسرم محروم شده‌ام، بلکه دخترم را نیز که سالِ گذشته یک بار توانسته بود به ملاقاتم بیاید، از پشتِ کابینِ ملاقات قبل از حضورِ من بیرون کشیدند و او بدونِ ملاقات با من از ایران به محلِ تحصیلش برگشت.
با وجودی که نوع پوششِ زنان و سبکِ زندگیِ آنها هیچ ربطی به مسئولینِ زندان ندارد، سازمانِ زندان‌ها ده‌ها سال به‌طورِ غیرقانونی چادر را برای زنانِ زندانی اجباری کرده بود، امّا سال‌هاست به یُمنِ تلاش و اعتراضِ زنانِ زندانی، چادرِ اجباری در تمامِ زندان‌ها بدونِ تغییرِ هیچ قانونی برچیده شده است.
رئیسِ زندانِ اوین نه‌تنها نسبت به پوششِ زندانیان دخالت می کند، بلکه خود را مسئولِ پوششِ خانواده‌های زندانیان نیز می‌داند؛ پوششی که جزو حقوقِ بدیهیِ انسان‌هاست.
من بارها و بارها سعی کردم از طریقِ گفتگو با مسئولینِ زندان مشکلِ ملاقات‌هایم را حل کنم، امّا پاسخی نگرفتم. بنابراین در اعتراض به جلوگیری از حقِ ملاقات با همسر و دخترم، از روزِ سه‌شنبه ۸ مهرماهِ سالِ جاری مقابلِ دفترِ بندِ ۷ زندانِ اوین در ساعاتِ اداری دست به تحصّن زده‌ام.
در صورتِ ادامه‌ی شرایط و تداومِ محرومیت از ملاقات، از روش‌ها و کنش‌های دیگر نیز برای اعتراض استفاده خواهم کرد.
رضا خندان
۱۱ مهر ماه ۱۴۰۴
زندان اوین
@ShirinEbadiofficial
🔹رضا خندان، فعال مدنی و همسر نسرین ستوده، بیش از ۹ ماه است که به جرم ایستادگی علیه حجاب اجباری در زندان اوین محبوس است. اما حکومتی که حتی زندان را به ابزاری برای تحقیر بدل کرده، ملاقات او با همسر و دخترش را نیز به بهانه «نوع پوشش» ممنوع کرده است؛ بی‌قانونی مضاعفی که نشان می‌دهد سرکوب در جمهوری اسلامی تا حریم خانواده و ابتدایی‌ترین حقوق انسانی نفوذ کرده است. خندان در اعتراض به این سیاست تحقیرآمیز از ۸ مهر مقابل دفتر بند ۷ اوین دست به تحصن زده و تأکید کرده در صورت تداوم محرومیت از ملاقات، دست به کنش‌های اعتراضی دیگر خواهد زد.
متن کامل نامه رضا خندان به شرح زیر است:
✍️بیش از ۹ ماه از بازداشتم به دلیلِ اعتراض به حجابِ اجباری سپری می‌شود. در تمامِ این مدّت غیر از هفته‌ی اول که در اعتصاب غذا بودم، از ملاقات با همسر و دخترم در زندانِ اوین به بهانه‌ی واهیِ نوع پوششِ آنها جلوگیری کرده‌اند. در تمام این مدّت همسرم در سالنِ ملاقاتِ اوین حاضر شده، امّا از ورودِ او به سالنِ ملاقات جلوگیری کرده‌اند.
من نه تنها از ملاقاتِ همسرم محروم شده‌ام، بلکه دخترم را نیز که سالِ گذشته یک بار توانسته بود به ملاقاتم بیاید، از پشتِ کابینِ ملاقات قبل از حضورِ من بیرون کشیدند و او بدونِ ملاقات با من از ایران به محلِ تحصیلش برگشت.
با وجودی که نوع پوششِ زنان و سبکِ زندگیِ آنها هیچ ربطی به مسئولینِ زندان ندارد، سازمانِ زندان‌ها ده‌ها سال به‌طورِ غیرقانونی چادر را برای زنانِ زندانی اجباری کرده بود، امّا سال‌هاست به یُمنِ تلاش و اعتراضِ زنانِ زندانی، چادرِ اجباری در تمامِ زندان‌ها بدونِ تغییرِ هیچ قانونی برچیده شده است.
رئیسِ زندانِ اوین نه‌تنها نسبت به پوششِ زندانیان دخالت می کند، بلکه خود را مسئولِ پوششِ خانواده‌های زندانیان نیز می‌داند؛ پوششی که جزو حقوقِ بدیهیِ انسان‌هاست.
من بارها و بارها سعی کردم از طریقِ گفتگو با مسئولینِ زندان مشکلِ ملاقات‌هایم را حل کنم، امّا پاسخی نگرفتم. بنابراین در اعتراض به جلوگیری از حقِ ملاقات با همسر و دخترم، از روزِ سه‌شنبه ۸ مهرماهِ سالِ جاری مقابلِ دفترِ بندِ ۷ زندانِ اوین در ساعاتِ اداری دست به تحصّن زده‌ام.
در صورتِ ادامه‌ی شرایط و تداومِ محرومیت از ملاقات، از روش‌ها و کنش‌های دیگر نیز برای اعتراض استفاده خواهم کرد.
رضا خندان
۱۱ مهر ماه ۱۴۰۴
زندان اوین
@ShirinEbadiofficial
از کولبرکشی تا حرمت‌شکنی؛ سرکوب اقلیت یارسان در دالاهو
🔹نیروهای انتظامی جمهوری اسلامی ایران با ورود به محدوده "تکیه حیدری" دالاهو، از اماکن مقدس متعلق به پیروان آیین یارسان، اقدام به حمله و تیراندازی کرده‌اند.
🔹روز سه‌شنبه، نیروهای انتظامی حکومت محوطه مکان مقدس تکیه حیدری در روستای "تویشامی" از توابع دالاهو را نقض کردند که این رویداد اعتراض اهالی یارسان این منطقه را در پی داشت. به گفته یک منبع آگاه، نیروهای حکومتی در جریان آنچه "تعقیب و گریز یک کولبر" عنوان شده است، به محدوده این مکان مذهبی یارسان ورود کرده بودند.
🔹این توضیح مثل این است که بگویند «ببخشید با شما کار نداشتیم، آمده بودیم یک کولبر را بکشیم»!!
🔹چنین اقدامی تعرض آشکار به مکان مذهبی و تضییع حقوق اقلیت یارسان تلقی است که واکنش اهالی روستای تویشامی و فعالان مدنی و مذهبی را در پی داشته. تا جمهوری اسلامی بر سر کار باشد هیچ شخص و گروهی و باورمندان به هیچ عقیده متفاوتی در اما نخواهند بود.
@ShirinEbadiofficial
🔹نیروهای انتظامی جمهوری اسلامی ایران با ورود به محدوده "تکیه حیدری" دالاهو، از اماکن مقدس متعلق به پیروان آیین یارسان، اقدام به حمله و تیراندازی کرده‌اند.
🔹روز سه‌شنبه، نیروهای انتظامی حکومت محوطه مکان مقدس تکیه حیدری در روستای "تویشامی" از توابع دالاهو را نقض کردند که این رویداد اعتراض اهالی یارسان این منطقه را در پی داشت. به گفته یک منبع آگاه، نیروهای حکومتی در جریان آنچه "تعقیب و گریز یک کولبر" عنوان شده است، به محدوده این مکان مذهبی یارسان ورود کرده بودند.
🔹این توضیح مثل این است که بگویند «ببخشید با شما کار نداشتیم، آمده بودیم یک کولبر را بکشیم»!!
🔹چنین اقدامی تعرض آشکار به مکان مذهبی و تضییع حقوق اقلیت یارسان تلقی است که واکنش اهالی روستای تویشامی و فعالان مدنی و مذهبی را در پی داشته. تا جمهوری اسلامی بر سر کار باشد هیچ شخص و گروهی و باورمندان به هیچ عقیده متفاوتی در اما نخواهند بود.
@ShirinEbadiofficial
زینب جلالیان؛ زندانی سیاسی یا گروگان دستگاه امنیتی؟
🔹زینب جلالیان، تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد در ایران، پس از عمل جراحی فیبروم در بیمارستان یزد، تنها ۲۴ ساعت بعد، بدون تکمیل درمان و در حالی که با خونریزی و درد شدید مواجه بود، به زندان بازگردانده شد. این بازگشت اجباری، آن هم پیش از پایان مراقبت‌های پزشکی، مصداق روشن محرومیت عامدانه از درمان و استفاده از «سلامت» به‌عنوان ابزار شکنجه است.
🔹زینب جلالیان باید فوراً و بدون قید و شرط آزاد شود. گزارشگران ویژه سازمان ملل هشدار داده‌اند که زمان، حیاتی است و ادامه حبس و شکنجه، جان او را در خطر فوری قرار داده است. تداوم این وضعیت، نقض آشکار میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، کنوانسیون منع شکنجه، و قواعد حداقلی سازمان ملل برای رفتار با زندانیان است که ایران به آنها پیوسته ولی همچون سایر تعهداتش آنها را پایمال می‌کند.
🔹نهادهای امنیتی آزادی او را به «توبه و ندامت» مشروط کرده‌اند؛ شرطی غیرقانونی و غیرانسانی که نشان می‌دهد هدف حکومت نه اجرای عدالت، بلکه شکستن مقاومت و تحمیل تحقیر است. پرونده زینب جلالیان امروز نماد سیاست سیستماتیک جمهوری اسلامی در شکنجه، تبعیض علیه زنان و سرکوب اقلیت‌ها است. مسئولیت جان او مستقیما بر عهده حکومت است و جامعه جهانی نباید در برابر این جنایت سکوت کند.
@ShirinEbadiofficial
🔹زینب جلالیان، تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد در ایران، پس از عمل جراحی فیبروم در بیمارستان یزد، تنها ۲۴ ساعت بعد، بدون تکمیل درمان و در حالی که با خونریزی و درد شدید مواجه بود، به زندان بازگردانده شد. این بازگشت اجباری، آن هم پیش از پایان مراقبت‌های پزشکی، مصداق روشن محرومیت عامدانه از درمان و استفاده از «سلامت» به‌عنوان ابزار شکنجه است.
🔹زینب جلالیان باید فوراً و بدون قید و شرط آزاد شود. گزارشگران ویژه سازمان ملل هشدار داده‌اند که زمان، حیاتی است و ادامه حبس و شکنجه، جان او را در خطر فوری قرار داده است. تداوم این وضعیت، نقض آشکار میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، کنوانسیون منع شکنجه، و قواعد حداقلی سازمان ملل برای رفتار با زندانیان است که ایران به آنها پیوسته ولی همچون سایر تعهداتش آنها را پایمال می‌کند.
🔹نهادهای امنیتی آزادی او را به «توبه و ندامت» مشروط کرده‌اند؛ شرطی غیرقانونی و غیرانسانی که نشان می‌دهد هدف حکومت نه اجرای عدالت، بلکه شکستن مقاومت و تحمیل تحقیر است. پرونده زینب جلالیان امروز نماد سیاست سیستماتیک جمهوری اسلامی در شکنجه، تبعیض علیه زنان و سرکوب اقلیت‌ها است. مسئولیت جان او مستقیما بر عهده حکومت است و جامعه جهانی نباید در برابر این جنایت سکوت کند.
@ShirinEbadiofficial
محمدجواد وفایی ثانی را فراموش نکنیم
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز یکشنبه ۱۳ مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با پنجم اکتبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
#آزادی_زندانیان_سیاسی
🌕امروز یکشنبه ۱۳ مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با پنجم اکتبر ۲۰۲۵
@ShirinEbadiofficial
جمهوری اسلامی، ماشین کشتار؛ از آبان ۹۸ تا امروز
🔹حکم اعدام محمدجواد وفایی‌ثانی، بوکسور ۲۹ ساله و از بازداشت‌شدگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸، در دیوان عالی کشور تأیید شد. او از اسفند همان سال در زندان وکیل‌آباد مشهد در بازداشت است و حالا با حکم مرگی روبه‌روست که بر پایه «افساد فی‌الارض از طریق تحریق و تخریب اموال عمومی» صادر شده. فارغ از ناروا بودن اتهام اگر کسی قرار باشد محاکمه شود قاتل مردم است نه متهم به ایجاد حریق!
🔹این خبر در شرایطی منتشر می‌شود که همین دیروز، حکومت هفت زندانی سیاسی را در زندان‌های مختلف کشور اعدام کرد؛ نشانه‌ای روشن از شتاب بی‌امان ماشین اعدام در ایران. جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از جنبش «زن، زندگی، آزادی»، اعدام را به سلاح سیاسی بدل کرده است: کشتن برای ایجاد رعب، کشتن برای خاموش‌کردن اعتراض، و کشتن برای به‌تعویق‌انداختن سقوطی که هر روز نزدیک‌تر می‌شود.
🔹محمدجواد وفایی‌ثانی امروز نماینده‌ی هزاران جوانی است که در آبان ۹۸ به خیابان آمدند و با گلوله و زندان پاسخ گرفتند. اکنون، در روزهایی که نشانه‌های فرسودگی و پایان کار حاکمیت آشکارتر از همیشه است، جمهوری اسلامی می‌خواهد با خون بیشتر، عمر خود را بخرد. اما تاریخ نشان داده است: هیچ حکومتی با کشتار دوام نمی‌آورد.
@ShirinEbadioffcial
🔹حکم اعدام محمدجواد وفایی‌ثانی، بوکسور ۲۹ ساله و از بازداشت‌شدگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸، در دیوان عالی کشور تأیید شد. او از اسفند همان سال در زندان وکیل‌آباد مشهد در بازداشت است و حالا با حکم مرگی روبه‌روست که بر پایه «افساد فی‌الارض از طریق تحریق و تخریب اموال عمومی» صادر شده. فارغ از ناروا بودن اتهام اگر کسی قرار باشد محاکمه شود قاتل مردم است نه متهم به ایجاد حریق!
🔹این خبر در شرایطی منتشر می‌شود که همین دیروز، حکومت هفت زندانی سیاسی را در زندان‌های مختلف کشور اعدام کرد؛ نشانه‌ای روشن از شتاب بی‌امان ماشین اعدام در ایران. جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از جنبش «زن، زندگی، آزادی»، اعدام را به سلاح سیاسی بدل کرده است: کشتن برای ایجاد رعب، کشتن برای خاموش‌کردن اعتراض، و کشتن برای به‌تعویق‌انداختن سقوطی که هر روز نزدیک‌تر می‌شود.
🔹محمدجواد وفایی‌ثانی امروز نماینده‌ی هزاران جوانی است که در آبان ۹۸ به خیابان آمدند و با گلوله و زندان پاسخ گرفتند. اکنون، در روزهایی که نشانه‌های فرسودگی و پایان کار حاکمیت آشکارتر از همیشه است، جمهوری اسلامی می‌خواهد با خون بیشتر، عمر خود را بخرد. اما تاریخ نشان داده است: هیچ حکومتی با کشتار دوام نمی‌آورد.
@ShirinEbadioffcial
دریغ است ایران که ویران شود؛ اگر امروز وقت اتحاد نیست، پس کی؟
🔹خبرهای نگران‌کننده‌ای منتشر شده که تصویر روشنی از عمق بحران‌های هم‌زمان در ایران به دست می‌دهد: سن سکته مغزی در ایران نسبت به میانگین جهانی ده سال پایین‌تر است و هر چهل دقیقه یک زن در ایران به سرطان پستان مبتلا می‌شود. در همین حال، روزنامه «شرق» به‌خاطر گزارشی درباره پیامدهای بحران «سیاست‌های افزایش جمعیت» و پیامدهای سلامتِ ناشی از آن، مورد اعلام جرم قرار گرفته! از موج مهاجرت پزشکان و پرستاران و خودکشی دانشجویان پزشکی هم نمی‌توان گذشت. بحران دارو هم به جای خود!
🔹در حوزه آموزش هم اوضاع فاجعه‌بار است: پیش‌تر به فهرستی از فجایع را در دو هفته اخیر اشاره کردم؛ اخراج معلمان، مرگ دانش‌آموزان و معلمان، کلاس‌های شلوغ و بی‌کیفیت و این‌قدر تکرار شده که به‌نظر می‌رسد رسانه‌ها و نهادهای مستقل نسبت به آن دچار بی‌حسی شده‌اند. بیراه نیست اگر بگوییم در ایران عملاً دانش‌آموزان چیزی در مدرسه یاد نمی‌گیرند!
🔹بازار و شرایط اقتصادی نیز متلاشی شده: هر هفته نزدیک به بیست تجمع اعتراضی برگزار می‌شود، مردم نان برای خوردن ندارند و خانواده‌ها به‌جای برنامه‌ریزی برای خرید مسکن، برای خرید گوشت و مرغ برنامه‌ریزی می‌کنند. از قیمت دلار ۱۱۵هزار تومانی هم بگذریم!
🔹بحران‌های زیست‌محیطی و امنیتی نیز عرصه را تنگ‌تر کرده‌اند: دریاچه ارومیه خشک شده، خشکی سراب نیلوفر در کرمانشاه، بحران میانکاله و تالاب‌های خوزستان و وضعیت اصفهان همه نشان از فروپاشی محیط زیستی دارد.
🔹در حوزه امنیت روزی نیست که فیلم یا عکسِ زورگیری، سرقت یا چاقو زدن منتشر نشود. آزادی بیان هم پیشکش!
🔹داستان ایران امروز شبیه خانواده‌ای است که پدری مستبد برای اثبات «قدرت» و نشان دادنِ وجود خود، بارها همسر و فرزندانش را کتک می‌زند و می‌گوید «چون نان ندارم بهتر است کتکشان بزنم که بدانند من هستم!» اما این «حضور» نامشروع، کشور را به نابودی کشانده است. جمهوری اسلامی ایران را نابود کرده است. باید کاری کرد.
🔹تکرار می‌کنم: «اگر امروز کاری نکنیم، اگر امروز متحد نشویم، پس کی؟»
@ShirinEbadiofficial
🔹خبرهای نگران‌کننده‌ای منتشر شده که تصویر روشنی از عمق بحران‌های هم‌زمان در ایران به دست می‌دهد: سن سکته مغزی در ایران نسبت به میانگین جهانی ده سال پایین‌تر است و هر چهل دقیقه یک زن در ایران به سرطان پستان مبتلا می‌شود. در همین حال، روزنامه «شرق» به‌خاطر گزارشی درباره پیامدهای بحران «سیاست‌های افزایش جمعیت» و پیامدهای سلامتِ ناشی از آن، مورد اعلام جرم قرار گرفته! از موج مهاجرت پزشکان و پرستاران و خودکشی دانشجویان پزشکی هم نمی‌توان گذشت. بحران دارو هم به جای خود!
🔹در حوزه آموزش هم اوضاع فاجعه‌بار است: پیش‌تر به فهرستی از فجایع را در دو هفته اخیر اشاره کردم؛ اخراج معلمان، مرگ دانش‌آموزان و معلمان، کلاس‌های شلوغ و بی‌کیفیت و این‌قدر تکرار شده که به‌نظر می‌رسد رسانه‌ها و نهادهای مستقل نسبت به آن دچار بی‌حسی شده‌اند. بیراه نیست اگر بگوییم در ایران عملاً دانش‌آموزان چیزی در مدرسه یاد نمی‌گیرند!
🔹بازار و شرایط اقتصادی نیز متلاشی شده: هر هفته نزدیک به بیست تجمع اعتراضی برگزار می‌شود، مردم نان برای خوردن ندارند و خانواده‌ها به‌جای برنامه‌ریزی برای خرید مسکن، برای خرید گوشت و مرغ برنامه‌ریزی می‌کنند. از قیمت دلار ۱۱۵هزار تومانی هم بگذریم!
🔹بحران‌های زیست‌محیطی و امنیتی نیز عرصه را تنگ‌تر کرده‌اند: دریاچه ارومیه خشک شده، خشکی سراب نیلوفر در کرمانشاه، بحران میانکاله و تالاب‌های خوزستان و وضعیت اصفهان همه نشان از فروپاشی محیط زیستی دارد.
🔹در حوزه امنیت روزی نیست که فیلم یا عکسِ زورگیری، سرقت یا چاقو زدن منتشر نشود. آزادی بیان هم پیشکش!
🔹داستان ایران امروز شبیه خانواده‌ای است که پدری مستبد برای اثبات «قدرت» و نشان دادنِ وجود خود، بارها همسر و فرزندانش را کتک می‌زند و می‌گوید «چون نان ندارم بهتر است کتکشان بزنم که بدانند من هستم!» اما این «حضور» نامشروع، کشور را به نابودی کشانده است. جمهوری اسلامی ایران را نابود کرده است. باید کاری کرد.
🔹تکرار می‌کنم: «اگر امروز کاری نکنیم، اگر امروز متحد نشویم، پس کی؟»
@ShirinEbadiofficial
محرومیت درمانی؛ شکنجه‌ی مضاعف علیه بابک دادبخش
🔹بابک دادبخش، زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، در شرایطی وخیم جسمانی به‌سر می‌برد. او پس از ضرب‌وشتم توسط مأموران زندان از ناحیه چشم، بینی و کمر آسیب دیده و ستون فقراتش دچار صدمه شده است. پزشکان اعزام فوری او برای انجام سی‌تی‌اسکن و بستری در بیمارستان را ضروری دانسته‌اند، اما بیش از یک هفته است که مسئولان زندان از انتقال او به مراکز درمانی جلوگیری می‌کنند.
🔹به گفته‌ی منابع مطلع، دادبخش از روز گذشته حتی قادر به راه رفتن نیست، اما نه‌تنها اجازه مراجعه به درمانگاه به او داده نشده بلکه به دستور ریاست زندان از هرگونه تردد نیز محروم شده است. این محرومیت آشکار، نقض صریح حق درمان زندانیان و مصداق شکنجه و رفتار غیرانسانی است. جرقه این خشونت از روزی زده شد که او در حضور بازرسان سازمان، داوطلب شد مشکلات زندان را افشا کند و بلافاصله مورد ضرب‌وشتم سربازان و مأموران قرار گرفت.
🔹دادبخش، ۴۵ ساله، متأهل و پدر دو فرزند، سال‌ها با پرونده‌های امنیتی ساختگی و احکام سنگین مواجه بوده است. او پیش‌تر به ۱۶ سال حبس تعزیری محکوم شد و اکنون با پرونده‌ای جدید به اتهام «تبلیغ علیه نظام» روبه‌روست. وضعیت امروز او، نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی نه‌تنها آزادی زندانیان سیاسی را سلب می‌کند، بلکه جانشان را نیز به گروگان می‌گیرد. مسئولیت جان بابک دادبخش بر عهده مستقیم مقامات قضایی و امنیتی است؛ و جامعه بین‌المللی باید هرچه سریع‌تر نسبت به این محرومیت درمانی به‌عنوان شکلی از شکنجه واکنش نشان دهد.
@ShirinEbadiofficial
🔹بابک دادبخش، زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، در شرایطی وخیم جسمانی به‌سر می‌برد. او پس از ضرب‌وشتم توسط مأموران زندان از ناحیه چشم، بینی و کمر آسیب دیده و ستون فقراتش دچار صدمه شده است. پزشکان اعزام فوری او برای انجام سی‌تی‌اسکن و بستری در بیمارستان را ضروری دانسته‌اند، اما بیش از یک هفته است که مسئولان زندان از انتقال او به مراکز درمانی جلوگیری می‌کنند.
🔹به گفته‌ی منابع مطلع، دادبخش از روز گذشته حتی قادر به راه رفتن نیست، اما نه‌تنها اجازه مراجعه به درمانگاه به او داده نشده بلکه به دستور ریاست زندان از هرگونه تردد نیز محروم شده است. این محرومیت آشکار، نقض صریح حق درمان زندانیان و مصداق شکنجه و رفتار غیرانسانی است. جرقه این خشونت از روزی زده شد که او در حضور بازرسان سازمان، داوطلب شد مشکلات زندان را افشا کند و بلافاصله مورد ضرب‌وشتم سربازان و مأموران قرار گرفت.
🔹دادبخش، ۴۵ ساله، متأهل و پدر دو فرزند، سال‌ها با پرونده‌های امنیتی ساختگی و احکام سنگین مواجه بوده است. او پیش‌تر به ۱۶ سال حبس تعزیری محکوم شد و اکنون با پرونده‌ای جدید به اتهام «تبلیغ علیه نظام» روبه‌روست. وضعیت امروز او، نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی نه‌تنها آزادی زندانیان سیاسی را سلب می‌کند، بلکه جانشان را نیز به گروگان می‌گیرد. مسئولیت جان بابک دادبخش بر عهده مستقیم مقامات قضایی و امنیتی است؛ و جامعه بین‌المللی باید هرچه سریع‌تر نسبت به این محرومیت درمانی به‌عنوان شکلی از شکنجه واکنش نشان دهد.
@ShirinEbadiofficial