Telegram Web Link
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
.

🎼 غزلی از حافظ
🎤 ملیحه مرادی و مینا دریس

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه
انی رایت دهرا من هجرک القیامه

دارم من از فراقش در دیده صد علامت
لیست دموع عینی هذا لنا العلامه

هر چند کآزمودم از وی نبود سودم
من جرب المجرب حلت به الندامه

پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا
فی بعدها عذاب فی قربها السلامه

گفتم ملامت آید گر گرد دوست گردم
و الله ما راینا حبا بلا ملامه

حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین
حتی یذوق منه کاسا من الکرامه

@ShirinEbadiofficial
حسین شاهوزهی را فراموش نکنیم

#آزادی_زندانیان_سیاسی

🌕امروز پنج‌شنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با نهم اکتبر ۲۰۲۵

@ShirinEbadiofficial
احسان فریدی؛ جوانی ۲۲ ساله قربانی فساد و بیداد قضایی

🔹دیوان عالی کشور حکم اعدام احسان فریدی، دانشجوی ۲۲ ساله دانشگاه تبریز را تأیید کرده است؛ جوانی که در آغاز تنها به اتهام «تبلیغ علیه نظام» تحت پیگرد قرار گرفت، اما امروز با برچسب سنگین «افساد فی‌الارض» در خطر اعدام است. اما یک جوان ۲۲ ساله چه فسادی می‌تواند در زمین بکند؟! مگر در این سرزمین جایی باقی مانده که به دست جمهوری اسلامی فاسد و نابود نشده باشد؟

🔹پرونده احسان فریدی نمونه آشکار فساد سیستماتیک در دستگاه قضایی است. او ابتدا با قرار وثیقه آزاد شد، اما پس از چند هفته دوباره احضار و بازداشت شد. دلیل تغییر اتهام؟ خبرنامه امیرکبیر بنا به شهادت منابع موثق می‌گوید بازپرس پرونده از خانواده فریدی رشوه خواسته بود و چون خانواده حاضر به پرداخت نشدند، ناگهان اتهام سنگین «افساد فی‌الارض» به پرونده اضافه شد. همین بازپرس بعدتر به دلیل تشکیل باند فساد اقتصادی از دستگاه قضایی برکنار شد. این یعنی جان یک جوان شریف به گروگان فساد و معامله‌گری درون سیستم سپرده شده است!

🔹احسان فریدی بی‌گناه است. او نه سلاحی به دست گرفته، نه فسادی در زمین کرده؛ تنها جوانی است که آینده‌اش باید در دانشگاه ساخته می‌شد، نه زیر سایه چوبه دار. تأیید حکم اعدام او لکه‌ای دیگر بر کارنامه سیاه قوه قضاییه و نشانه‌ای است از حکومتی که برای بقا، جوانانش را قربانی می‌کند. این حکم باید فوراً لغو شود و جامعه دانشگاهی، نهادهای مدنی و سازمان‌های حقوق بشری سکوت نکنند: اعدام یک دانشجوی ۲۲ ساله به اسم عدالت، چیزی جز جنایت نیست.

@ShirinEbadiofficial
فشار روزافزون بر جامعه بهائی؛ از احضار برای زندان تا صدور حکم‌های سنگین

🔹سرکوب نظام‌مند جامعه بهایی در ایران به مرحله‌ای رسیده که تقریباً هیچ روزی بدون خبر تازه از بازداشت، احضار یا صدور حکم علیه شهروندان بهایی به شب نمی‌رسد! این‌بار خبر از کرج است شهری که ظرف چند روز گذشته شاهد چند پرونده سنگین علیه بهاییان بوده است.

🔹شش شهروند بهایی شامل نغمه میرزاآقا، مهین سعادتمند، مهشید سفیدی، ثمر مسعودی، مونا ذکایی و ناصر رجب با دریافت ابلاغیه‌ای از شعبه ۷ اجرای احکام دادگاه انقلاب کرج، موظف شده‌اند ظرف ده روز برای اجرای حکم زندان حاضر شوند. این شش نفر پیش‌تر توسط دادگاه تجدیدنظر استان البرز در مجموع به ۳۰ ماه زندان و مجازات‌های تکمیلی محکوم شده بودند. اتهام اصلی آنان چیزی جز باور دینی و فعالیت مسالمت‌آمیز نبوده است.

🔹هم‌زمان، ناهید بهروزی (فروهری)، دیگر شهروند بهایی ساکن کرج، توسط شعبه چهار دادگاه انقلاب به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد. حکم او علاوه بر زندان، شامل ۱۰ سال محرومیت از حقوق اجتماعی و ضبط اموال و لوازم شخصی ازجمله کتاب‌های دینی است. بازداشت و محاکمه بهروزی از مرداد ۱۴۰۳ آغاز شد و با بازجویی، تفتیش منزل و انتقال به زندان کچویی ادامه یافت.

🔹این احکام تازه تنها بخشی از کارزار دیرینه جمهوری اسلامی علیه جامعه بهائی است؛ کارزاری که از حق تحصیل و اشتغال گرفته تا امنیت فردی و آزادی دینی را هدف گرفته است. در حالی که حکومت هر روز به بهانه‌های بی‌اساس «تبلیغ انحرافی» یا «اقدام علیه امنیت» بهاییان را به زندان می‌فرستد، حقیقت روشن است: جرم بهاییان چیزی جز ایمان‌شان نیست. این روند نشان می‌دهد که سرکوب عقیدتی نه حادثه‌ای مقطعی، بلکه سیاستی سازمان‌یافته و مداوم است.

@ShirinEbadiofficial
تدریس در روز، مسافرکشی در شب؛ تصویری از سقوط معیشت در ایران

🔹گزارش روزنامه هم‌میهن تصویری تکان‌دهنده از وضعیت استادان دانشگاه در ایران ارائه داده است؛ جایی که عضو هیأت علمی، نایب رئیس انجمن فیزیک ایران، بعد از پایان ساعات تدریس پشت فرمان «اسنپ» می‌نشیند تا هزینه زندگی خانواده‌اش را تأمین کند. این واقعیتی است که به کابوس مشترک بسیاری از استادان، معلمان و پرستاران تبدیل شده است: بدون داشتن شغل دوم یا سوم، زندگی عملاً غیرممکن است.

🔹آنچه مسئله‌ساز است، نه عار بودن رانندگی یا مسافرکشی، که بی‌تردید مشاغلی شریف هستند، بلکه بی‌شرمی و بی شرافتی حکومتی است که مردم را به این نقطه رسانده است. حکومتی که استاد دانشگاه را به راننده شبانه، معلم را به کارگر اضافه‌کار، پرستار را به شیفت‌های فرسایشی و بازنشسته را به کارگری دوباره وادار می‌کند. نتیجه‌اش روشن است: بی‌انگیزگی در آموزش، فرسودگی در درمان، و فرار مغزهایی که دیگر تحمل این فلاکت را ندارند.

🔹«مهاجرت استادان» معنایش این نیست که آن‌ها وطنشان را دوست ندارند؛ بلکه به معنای آن است که شرایط زندگی در ایران برایشان جهنم ساخته شده است. جهنمی که در آن برای خرید کتاب فرزند باید وام گرفت، برای پرداخت اجاره خانه باید شب‌ها مسافرکشی کرد، و برای حفظ کرامت انسانی باید به ترک وطن فکر کرد. اینجاست که باید گفت: مشکل نان نیست، مشکل حکومتی است که بویی از شرافت نبرده است.

@ShirinEbadiofficial
انتقال زندانیان سیاسی کافی نیست؛ قرچک قتلگاه است نه زندان

🔹پس از دوره‌ای تلخ و سیاه برای زندانیان سیاسی، امروز صبح زندانیان سیاسی زن و تعدادی از زندانیان مالی از قرچک به اوین منتقل شدند. من بارها گفته‌ام و باز هم تکرار می‌کنم: جهنمی به نام زندان قرچک ورامین باید فوراً تعطیل شود. این انتقال حتی یک مسکن موقت هم نیست، سرطان را باید از ریشه درمان کرد. زندانیان سیاسی از اساس نباید در هیچ زندانی باشند. و زندانیان جرایم غیرسیاسی نیز همگی قربانی‌اند؛ قربانی دادگاه‌هایی که هرگز عادلانه نبوده‌اند. حتی اگر کسی جرمی هم مرتکب شده باشد، محصول همین جامعه فروپاشیده‌ای است که جمهوری اسلامی ساخته: جامعه‌ای گرفتار فقر، تبعیض، اعتیاد، سرکوب و بی‌عدالتی.

🔹قرچک نه زندان که قتلگاه است. جایی که زنان در انزوا و شرایط غیرانسانی نگهداری می‌شوند، بی‌هیچ دسترسی به درمان و حقوق ابتدایی. همان جایی که سمیه رشیدی جان خود را از دست داد، و ده‌ها زن دیگر سال‌هاست در سکوت و بی‌خبری در آنجا می‌میرند، بی‌آنکه نامی از آن‌ها شنیده شود.

🔹زندان قرچک باید تخلیه و برای همیشه تعطیل شود. هیچ اصلاحی در این ویرانه ممکن نیست. تنها کارکرد آینده‌اش می‌تواند این باشد: موزه‌ای از جنایت علیه انسانیت، تا مردم ایران و جهان هرگز فراموش نکنند که در این سرزمین چگونه زنان و زندانیان قربانی شدند.

@ShirinEbadiofficial
وخامت حال ژاله روح‌زاد پس از یورش خشونت‌آمیز مأموران امنیتی

🔹روز سه‌شنبه، مأموران وزارت اطلاعات با یورش خشونت‌آمیز به منزل ژاله روح‌زاد و اسماعیل گرامی، اقدام به توقیف وسایل شخصی آن‌ها کردند. خانم روح‌زاد هنگام این یورش، خواستار دریافت رسید رسمی برای وسایل ضبط‌شده شد، یعنی حق بدیهی و قانونی خود را طلب کرد اما مأموران از ارائه هرگونه رسید امتناع کردند و با نهایت خشونت به او پاسخ دادند. همین رفتار غیرقانونی و تهدیدآمیز منجر به تنش شدید عصبی و وخیم شدن حال او شد.

🔹با ادامه وخامت وضعیت جسمی و روانی، اورژانس در محل حاضر و به دلیل سابقه بیماری قلبی، خانم روح‌زاد را به بیمارستان رسول اکرم منتقل کرد. او بلافاصله تحت آنژیوگرافی قرار گرفت و اکنون در بخش مراقبت‌های ویژه بستری است و تحت نظر پزشکان قرار دارد. اگر اتفاقی برای او بیفتد دستگاه امنیتی چه سناریویی خواهد نوشت؟! آیا خواهند گفت او قبلا بیمار بوده؟ خوب اگر بیمار بود چرا وحشیانه به خانه او حمله کردید؟!

🔹این رویداد تنها یک نمونه از پیامدهای سرکوب سیستماتیک جمهوری اسلامی علیه فعالان مدنی و بازنشستگان است؛ حکومتی که حتی از بیماران قلبی نیز نمی‌گذرد و با هجوم و ضبط اموال، زندگی آنان را به خطر می‌اندازد. مسئولیت مستقیم سلامت و جان ژاله روح‌زاد بر عهده نهادهای امنیتی و قضایی است.

@ShirinEbadiofficial
وقتی معدن به‌جای توسعه و اشتغال، بیماری و مرگ با خود می‌آورد

🔹فعالیت معادن در هر کشوری باید به معنای شکوفایی اقتصادی و ایجاد اشتغال باشد، اما در ایران به‌واسطه سوءمدیریت و بی‌توجهی به محیط زیست، تنها بیماری و فلاکت نصیب مردم می‌شود. گزارش روزنامه اعتماد از معدن نمک در حاشیه تالاب گاوخونی، تصویری روشن از این فاجعه است؛ معدنی که پس از سال‌ها فعالیت، ردپای خود را در شکل افزایش سرطان‌ها و بیماری‌های نادر در میان مردم حسن‌آباد، جرقویه و ورزنه گذاشته است.

🔹به‌قدری دامنه بیماری در این مناطق گسترده شده که اهالی، طوماری خطاب به مسئولان استان اصفهان امضا کرده‌اند؛ طوماری که در آن با صراحت هشدار داده‌اند خشکی بستر تالاب و پراکنش ریزگردهای آلوده به فلزات سنگین، به فاجعه انسانی می‌انجامد. خواسته روشن است: جریان حداقلی و دائمی آب زاینده‌رود برای نجات تالاب گاوخونی و سلامت مردم.

🔹این روایت فقط حکایت تالاب گاوخونی نیست، بلکه نماد همه‌چیز در جمهوری اسلامی است!! منابع طبیعی تاراج می‌شوند، محیط زیست نابود می‌شود، و مردم به سرطان و بیماری‌های لاعلاج مبتلا می‌شوند، بی‌آنکه پاسخی دریافت کنند. جایی که باید معدن موتور توسعه باشد، در ایران زیر سایه حکومتی بی‌کفایت، به کارخانه مرگ و بیماری بدل شده است.

@ShirinEbadiofficial
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
هرچه زنی بزن، مزن طعنه به روزگار من

🎼 اجرای تصنیف قدیمی «نگار» در جشن هنر شیراز

🎻 خواننده: پریسا

@ShirinEbadiofficial
هوشیار شعبانی را فراموش نکنیم

#آزادی_زندانیان_سیاسی

🌕امروز جمعه ۱۸ مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با دهم اکتبر ۲۰۲۵

@ShirinEbadiofficial
خدای دهه شصت جمهوری اسلامی و خدای مادران دادخواه

🔹امروز روز جهانی نه به اعدام است. جمهوری اسلامی با اجرای بیش از ۱۱۰۰ اعدام در ۹ ماه گذشته، رکورد کشتار حکومتی از طریق چوبه دار را در سه دهه گذشته شکست. تنها در دو روز گذشته دست‌کم ۱۵ نفر اعدام شده‌اند. در هفته گذشته، جمهوری اسلامی ۷ زندانی سیاسی عرب و کُرد را اعدام کرد.

🔹ماشین کشتار و خون‌ریزی جمهوری اعدامی ایران متوقف نخواهد شد تا زمانی که این نظام سرنگون نشود. جمهوری اسلامی از مجازات اعدام برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه استفاده می‌کند. امروز که تشدید و تسریع پرونده‌های موسوم به «جاسوسی» در دستور کار قرار دارد، باید منتظر اعدام‌های بیشتری باشیم.

🔹نباید فراموش کنیم که این فضا یک‌شبه ایجاد نشده است. کشتار، آدم‌کشی و خون‌ریزی بخش لاینفک جمهوری اسلامی است. فراموش نکنیم چند سال پیش علی خامنه‌ای از «خدای دهه شصت» سخن گفت. فراموش نکنیم فارغ از اینکه چه دولتی در ایران بر سر کار باشد، نسخه زندگی مردم را همان «خدای دهه شصت» می‌پیچد؛ خدایی که جمهوری اسلامی به آن استناد می‌کند، خدایی است که چوبه دار، گلوله و شکنجه را می‌شناسد؛ خدایی که فقر و فلاکت و نکبت را تجویز می‌کند.

🔹اما فراموش نکنیم مادران و پدران دادخواه، فرزندانی که عزیزانشان هیچ‌گاه به خانه بازنگشتند، مردم خشمگین و معترض نشان داده‌اند نه خدای دهه شصت در دهه شصت، نه همان خدا در دهه نود و امروز، آنها را متوقف نکرده است. آنها هنوز زمزمه می‌کنند: «باش تا نفرین دوزخ از تو چه سازد که مادران داغدار هنوز سر از سجده بر نیاورده‌اند». آنها هم خدای خودشان را دارند.

🔹لازم است تأکید کنم که مجازات اعدام، مجازاتی غیرانسانی و برگشت‌ناپذیر است. فرقی نمی‌کند اتهام یا جرم چه باشد. کشورهایی که مجازات اعدام در آنها اجرا نمی‌شود، شاهد محکمی برای این حقیقت هستند که اعدام نه امنیت می‌آورد و نه عدالت را محقق می‌کند. درک این مسئله نیازمند هوشی استثنایی نیست؛ تنها به دو چشم بینا احتیاج دارد.

🔹در روز جهانی «نه به مجازات اعدام» در کنار همه مبارزان مخالف اعدام، از جمله کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام ایستاده‌ام؛ آنان که در سخت‌ترین ایام حبس، صدای هم‌بندی‌های محکوم به اعدامشان بودند، امروز سرافرازتر از همیشه‌اند.

🔸با صدای بلند فریاد می‌زنیم:
مجازات اعدام باید برای همیشه لغو شود.

@ShirinEbadiofficial
جایزه صلح نوبل به زنی رسید که اپوزیسیون ونزوئلا را متحد کرد

🔹لحظاتی پیش، کمیته نوبل صلح در نروژ جایزه صلح نوبل را به یکی از برازنده‌ترین دریافت‌کنندگان این جایزه اهدا کرد: خانم مارینا کورینا ماچادو، کسی که توانست اپوزیسیون ونزوئلا را متحد کند.

🔹خانم ماچادو بیش از هشت سال است که اجازه خروج از ونزوئلا را ندارد و سال‌هاست مخفیانه زندگی می‌کند. هنوز معلوم نیست او آیا او خواهد توانست در ماه دسامبر در روز اهدای جایزه حضور پیدا کند یا او نیز مانند نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل دو سال قبل، امکان حضور نخواهد داشت.

🔹دموکراسی در جهان از همیشه شکننده‌تر به نظر می‌رسد. استبداد، تمامیت‌خواهی و قدرت‌طلبی سیاستمداران هر روز چهره‌ای سیاه‌تر به جهان می‌دهد. اما هر اندازه که استبداد پیش می‌رود، نیروهای مترقی و مبارز نیز با قدرت بیشتری برای شکستن دیوارهای تمامیت‌خواهی تلاش می‌کنند. از این رو، تصمیم اختصاص این جایزه بزرگ به تنها یک نفر کاری دشوار است.

🔹با این وجود، خانم مارینا کورینا ماچادو سزاوار این جایزه بود. او نقشی برجسته در اتحاد اپوزیسیون ونزوئلا داشت و مدل رفتار و سیاست‌ورزی او می‌تواند درس‌های ارزشمندی برای اپوزیسیون ایران داشته باشد.

🔸به خانم ماچادو تبریک می‌گویم. صدای مارینا که سرکوب، تهدید و فشار امنیتی خاموشش نکرد، از امروز رساتر به گوش مردم جهان خواهد رسید.

@ShirinEbadiofficial
هومن کیانی؛ قربانی گلوله‌های جمهوری اسلامی در سایه جنگ

🔹در حالی که در جنگ ۱۲ روزه مردم ایران نگران بمباران و موشک‌باران بودند، خانه‌هایشان ویران می‌شد و حتی یک پناهگاه یا آژیر هشدار برای جان مردم فراهم نشده بود، جمهوری اسلامی در خیابان‌ها شهروندانش را به گلوله می‌بست.

🔹براساس اسنادی که خبرنامه امیرکبیر منتشر کرده است، هومن کیانی، دانشجوی ۲۲ ساله دانشگاه علمی‌کاربردی اصفهان، شامگاه ۲۵ خرداد در محله مرداویج اصفهان با شلیک مستقیم نیروهای بسیج هدف قرار گرفت. مأموران بدون هیچ هشدار یا ایست قانونی، به سمت خودروی او و دوستش آتش گشودند. دو گلوله به ریه و کبد هومن اصابت کرد و او، با وجود تلاش‌های پزشکان، ساعت ۳:۳۰ بامداد ۲۶ خرداد بر اثر خونریزی شدید جان باخت. دوستش نیز از ناحیه پا زخمی شد.

🔹هومن نه «اغتشاشگر» بود و نه «مجرم». او دانشجوی مدیریت کسب‌وکار، فارغ‌التحصیل رشته کامپیوتر، علاقه‌مند به پرستاری و فعال در امدادرسانی در کنار پدرش بود. جوانی که آینده‌اش را برای خدمت به دیگران می‌دید، به دست کسانی کشته شد که هیچ ارزشی برای جان مردم قائل نیستند.

🔹خانواده هومن امروز خواهان روشن شدن حقیقت و پاسخگویی عاملان این قتل‌اند. اما تجربه سال‌های گذشته نشان داده است که در جمهوری اسلامی، حقیقت یا دروغین روایت می‌شود یا در سکوت دفن. هومن کیانی قربانی همان سیستمی است که نه در برابر موشک دشمن از مردم دفاع می‌کند و نه در برابر مردمش دست از شلیک برمی‌دارد.

@ShirinEbadiofficial
کودک بلوچ، قربانی نداشتن شناسنامه و سرکوب ساختاری

🔹جای میثم علیزهی، نوجوان ۱۷ ساله بلوچ، در مدرسه بود. اما او به‌جای تحصیل، مجبور بود کارگری کند تا سفره خانواده‌اش خالی نماند. امروز، نکبت جمهوری اسلامی سنگین‌تر شد: نیروی انتظامی او را به جرم نداشتن شناسنامه بازداشت کرده و به اردوگاه اتباع غیرایرانی فرستاده.

🔹میثم اهل زاهدان و تنها نان‌آور خانه است. او هیچ سابقه‌ای ندارد و تنها برای تأمین معیشت خانواده کارگری می‌کرد. اما به‌جای حمایت، مأموران با یورش به محل کارش، او را به دلیل نداشتن مدارک شناسایی دستگیر کردند. این در حالی است که بستگانش می‌گویند: «میثم بلوچ است و هیچ ارتباطی با اتباع خارجی ندارد.» با این وجود، بی‌تفاوتی و بی‌عدالتی ساختاری او را به سرنوشت هزاران کودک بی‌شناسنامه بلوچ گره زده است.

🔹این بازداشت نه فقط نقض حقوق کودک، که تکرار زخم تاریخی تبعیض علیه بلوچ‌هاست؛ تبعیضی که کودکان را از آموزش، آینده و هویت رسمی محروم کرده و حالا کودکی‌شان را نیز زیر فشار اردوگاه‌ها دفن می‌کند. جمهوری اسلامی حتی ابتدایی‌ترین حقوق کودکان بلوچ را به رسمیت نمی‌شناسد؛ کودکانی که قربانی فقر، تبعیض و سیاست‌های حذف سیستماتیک‌اند. سرنوشت میثم هنوز نامعلوم است، اما یک چیز روشن است: جمهوری اسلامی برای بلوچ‌ها حتی حق کودکی هم باقی نگذاشته است.

@ShirinEbadiofficial
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
برای تولد ژینا مهسا امینی

آهنگساز و نوازنده: رهام سبحانی

شاعر: علی اسداللهی
خواننده: آرزو بنی‌پور

منبع ویدیو: صفحه‌ی اینستاگرام رهام سبحانی

@ShirinEbadiofficial
محمد نجفی را فراموش نکنیم

#آزادی_زندانیان_سیاسی

🌕امروز شنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۴
🌕برابر با ۱۱ اکتبر ۲۰۲۵

@ShirinEbadiofficial
مجازات‌های قرون وسطایی ادامه دارد؛ جمهوری اسلامی کرامت انسانی را تکه‌تکه می‌کند

🔹چپاول‌گران، آقازادگان و دزدان میلیاردی بیت‌المال آزادانه در برج‌ها و ویلاهایشان می‌گردند، قرارداد می‌بندند و به ریش مردم می‌خندند. اما در همین کشور، انگشتان یک مرد فقیر و بخت‌برگشته را به جرم سرقت قطع می‌کنند! محسن عاشیری، ۳۷ ساله، قربانی همین عدالت واژگون است. شاکی‌اش رضایت داده بود، دوران حبسش را گذرانده بود، اما قاضی و دستگاه قضایی جمهوری اسلامی تصمیم گرفتند «قصاص عدالت» را کامل کنند: با قطع چهار انگشت دست راستش در زندان دستگرد اصفهان!

🔹شش سال پیش، محسن به اتهام سرقت بازداشت شد. بعدها رضایت شاکی را گرفت و حتی با وثیقه آزاد شد. اما چند هفته پیش، دادگاه او را دوباره احضار کرد و گفت اگر ۲۰۰ میلیارد تومان وثیقه ندهی، حکم اجرا می‌شود. ۲۰۰ میلیارد برای مردی که نان شب ندارد؟ وقتی نتوانست بپردازد، همان نظامی که میلیاردها دلار را میان نورچشمی‌هایش تقسیم می‌کند، بی‌رحمانه حکم را اجرا کرد.

🔹در همین نظام، بابک زنجانی‌ها، خاوری‌ها و چهره‌های فاسد قدرت در آسایش زندگی می‌کنند. اما فقرایی چون محسن عاشیری که خود قربانی ساختار فاسد و تبعیض‌محور جمهوری اسلامی‌اند، باید تاوان گرسنگی و بی‌عدالتی را با بدن خود بپردازند.

🔹حکومتی که عدالت را با انتقام اشتباه گرفته، بار دیگر نشان داد نه قانونش با انسانیت نسبتی دارد، نه قاضی‌اش با وجدان. در حالی که دنیا قرن‌هاست مجازات‌های بدنی را ممنوع کرده، جمهوری اسلامی هنوز در قرون وسطی سیر می‌کند و بر پیکر مردمش تیغ می‌کشد.

@ShirinEbadiofficial
تداوم بازداشت خودسرانه‌ی منیژه حسنی‌فرد، ۶۲ ساله، در زندان فردیس کرج

🔹جمهوری اسلامی از هیچ‌کس نمی‌گذرد، نه از جوانان معترض، نه از کارگران، نه از معلمان، و حتی نه از زنان سالخورده‌ای که نه رسانه دارند و نه کسی صدایشان را می‌شنود. منیژه حسنی‌فرد، زن ۶۲ ساله اهل تبریز و ساکن کرج، بیش از دو ماه است که بدون هیچ حکم قضایی و بدون هیچ توضیحی در زندان فردیس کرج (کچویی) محبوس است. خانواده‌اش نه می‌دانند اتهام چیست، نه می‌دانند پرونده در کدام دادسراست. فقط می‌دانند که مادرشان بازداشت شده و در بلاتکلیفی مطلق به‌سر می‌برد.

🔹در کشوری که دستگاه قضایی‌اش از اساس به ابزار انتقام سیاسی تبدیل شده، بازداشت بدون حکم، تبدیل به قاعده‌ی روزمره شده است. دیگر حتی زحمت پرونده‌سازی هم به خود نمی‌دهند. این فقط یک پرونده نیست، بلکه نشانه‌ی فروپاشی کامل قانون است.

🔹منیژه حسنی‌فرد ۶۲ سال دارد، مادری است که باید در آرامش کنار خانواده‌اش زندگی کند، نه در سلول‌های سرد زندان. اما جمهوری اسلامی، به جای مراقبت از زنان و مادران، آنان را قربانی می‌کند. زنانی که نه قدرت دفاع از خود دارند و نه دسترسی به وکیل مستقل.

🔹این نظام نه از قانون تبعیت می‌کند، نه از اخلاق. هر زنی که صدایش شنیده شود، یا حتی می‌تواند شنیده شود، یک تهدید بالقوه تلقی می‌شود. جمهوری اسلامی به جایی رسیده که برای حفظ قدرت، از بازداشت یک زن ۶۲ ساله هم ابایی ندارد.

🔹در برابر چنین بی‌رحمی، سکوت هم‌دستی است. باید فریاد زد: آزادی منیژه حسنی‌فرد، مطالبه‌ای انسانی است. آزادی او یعنی یادآوری این حقیقت ساده که هیچ حکومتی، حتی با دیوارهای بلند زندان و سرکوب، نمی‌تواند مادری را خاموش کند که حق زندگی‌اش را می‌خواهد.

@ShirinEbadiofficial
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
گفتگو با رادیو فردا پیرامون اهدای جایزه به مارینا کورینا ماچادو

🔹پیش از هر چیز باید به خانم ماچادو تبریک گفت؛ زنی شجاع که در کشوری استبدادی مانند ونزوئلا، با وجود تهدیدها و محدودیت‌ها، مبارزه برای دموکراسی را ادامه داده است. من به‌خوبی می‌دانم که در نظام‌های سرکوبگر، مقاومت برای آزادی چه بهایی دارد و این‌که چگونه قدرت و شجاعت زنان در چنین شرایطی معنا پیدا می‌کند.

🔹انتخاب زنان به عنوان برندگان جایزه نوبل صلح، اتفاقی نمادین اما بسیار معنادار است. در جوامع پدرسالار، به‌ویژه در کشورهای غیردموکراتیک، زنان برای آن‌که دیده شوند و صدایشان شنیده شود باید دو برابر مردان تلاش کنند. مبارزه برای عدالت، برابری و آزادی برای یک زن در چنین فضاهایی دوچندان دشوار است. تقدیر از این زنان، در واقع پاسداشت راه دشواری‌ست که پیموده‌اند و پیامی است به همه زنان مبارز جهان که بدانند چشم جهانیان بر تلاش‌هایشان بسته نیست.

🔹تجربه شخصی من نشان داد که دریافت چنین جایزه‌ای فقط یک افتخار فردی نیست، بلکه مسئولیتی بزرگ است. من تمام مبلغ جایزه را صرف تأسیس دفتر «کانون مدافعان حقوق بشر» در ایران کردم تا صدای زندانیان و قربانیان سرکوب باشیم. جایزه نوبل برای من نه ثروت، بلکه تریبونی بود برای رساندن صدای مردم به جهان. آزادی و دموکراسی بهایی دارد؛ اگر ملتی آماده پرداخت آن نباشد، زیر سایه‌ی دیکتاتوری باقی می‌ماند. خوشبختانه نسل جوان امروز از ما شجاع‌تر است و این امیدبخش‌ترین نشانه‌ی آینده است.

@ShirinEbadiofficial
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎼 نغمه محبت

🎻 شروین منصوری‌نژاد

@ShirinEbadiofficial
2025/10/19 21:48:08
Back to Top
HTML Embed Code: