نمیدونم چطوری توضیح بدم ولی همیشه اونی که بیشتر اهمیت میده منم و اونی که بقیه فکر میکنن هیچی براش مهم نیست و اهمیت نمیده بازم منم.
اینقدر تو Saved Messages تلگرامم خاطره هست که وقتی میرم اونجا یه چیزی پیدا کنم انگار دارم میرم تو عمیق‌ترین قسمت استخر دنبال چیزی بگردم،
باید نفسمو حبس کنم تند تند بگردم پیدا کنم سریع بیام بیرون :)
باید نفسمو حبس کنم تند تند بگردم پیدا کنم سریع بیام بیرون :)
نه باید زودتر میفهمیدی و نه بهتر عمل میکردی،
اون موقع فقط تا همون‌جا بلد بودی، همون هم کافی بود.
اون موقع فقط تا همون‌جا بلد بودی، همون هم کافی بود.
همه‌اش نگرانم به کسی زحمت ندم، مزاحم نشم، وقت نگیرم. اگه میدونستم کی می‌میرم یه ساعت زودتر میرفتم قبرستون تو قبرم میخوابیدم که کسی تو زحمت نیفته.
هر چقدر كمتر با آدم‌ها ارتباط دارم، كمتر فکر میكنم، كمتر افسرده میشم، كمتر استرس میگيرم، بيشتر خودمو دوست دارم، از دنيا بيشتر خوشم مياد، بيشتر بهم خوش میگذره. شايدم فقط یه درونگرای خستم.
کرونا رو دیدیم
بی پولی رو دیدیم
از بین رفتن جوونیمونو دیدیم
هواپیمای اوکراینی رو دیدیم
پالایشگاه بندرعباسو دیدیم
یه جنگ تو زندگیمون کم داشتیم💔
بی پولی رو دیدیم
از بین رفتن جوونیمونو دیدیم
هواپیمای اوکراینی رو دیدیم
پالایشگاه بندرعباسو دیدیم
یه جنگ تو زندگیمون کم داشتیم💔
زندگی کردن در خاورمیانه یعنی همیشه ترسیدن و مضطرب بودن، یعنی غریبه بودن با زندگی واقعی، یعنی دائم نگران بودن برای خانواده‌ات و عزیزانت.