کدام عهد!
عهدی که برای رای مردم ارزشی قائل نباشد، به چه معناست؟!

کامنت آقای صبحیه در گروه مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان 👇
۲۸ ۰۲ ۱۴۰۳
کدام عهد!
عهدی که برای رای مردم ارزشی قائل نباشد، به چه معناست؟!

کامنت آقای روشن بین 👇
۲۹ ۰۲ ۱۴۰۳
ما به قانون اساسی با شرایط رای،رای دادیم

[شکل اجتماعی یک خانواده مدنی معنوی وعقلانی اخلاقی]مقاله همايش پژوهشکده زن وخانواده -قم ارديبهشت1403
http://for-mystudents.blogfa.com/post/688

Tehran
29 02 1403
@smnejatihosseini

#شکل_اجتماعی_مدرن_خانواده
#خانواده_مدنی_معنوی
#خانواده_عقلانی_اخلاقی
#خانواده_مدرن_و_علم_و_دین
#خانواده_مدرن_و_معنویت_و_مدنیت
#خانواده_مدرن_و_عقلانیت_و_اخلاقیت
#پژوهشکده_زن_و_خانواده
#همایش_خانواده_مقاوم_در_جهان_مدرن
#نجاتی_حسینی

🎵 پوشه شنیداری نشست علمی تغییرات اقلیمی و مهاجرت های اکولوژیک
(مدت ۵۶ دقیقه )

🔹تا دقیقه ۵ / دقیقه ۲۷ تا دقیقه ۳۰ /دقیقه ۵۲ تا دقیقه ۵۶ : بحث دبیر نشست
( نجاتی حسینی )

🔹دقیقه ۶ تا ۲۷ / بحث دکتر درویش

🔹دقیقه ۳۰ تا دقیقه ۵۲ / بحث دکتر صادقی

🗓 دوشنبه 24 اردیبهشت 1403

💢انجمن جمعیت شناسی ایران💢

💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢



🆔 @iranianhht

🔰مستندات کامل متنی نشست تغییرات اقلیمی و مهاجرت های اکولوژیک 🔻

https://www.tg-me.com/smnejatihosseini/8620



Tehran
29 02 1403
@smnejatihosseini

#تغییرات_اقلیمی
#تغییرات_اقلیمی_زیست_محیطی
#نتایج_اقلیم_برای_جامعه_فرهنگ_تاریخ
#جامعه_شناسی_اقلیم_و_محیط_زیست
#گروه_علوم_اجتماعی
#خانه_اندیشمندان_علوم_انسانی
#رسول_صادقی
#محمد_درویش
#نجاتی_حسینی

🔰در ادامه چند بحث از سوی موافقان و مخالفان خط مشی دکترتنهایی در گروه واتس اپی استادان دانشگاه و در ذیل کامنت اعتراضی انتقادی خانم دکتر رضوی دینانی این کامنت گذاشته شد 🔻

🔻کامنت رضوی دینانی 👇

[18/05, 18:13] +98 912 251 5529: باید بپذیریم سیستم مریدپروری آقای دکتر تنهایی، سیستم موفقی بوده است جناب دکتر رئوفی بزرگوار ...


🔻کامنت نجاتی حسینی در همان گروه 👇

[18/05, 18:43] Sm Nejati Hosseini: 🙏
دوستانی که در دانشگاه آزاد تهران مرکزی( مکتب میدان امام حسین سابق ! و سوهانک لاحق !) اندکی تردد ( به عنوان دانشجو و یا مدرس مدعو و ...) داشته اند به خوبی متوجه شده اند که

مشکل علوم اجتماعی این دانشگاه با سابقه ( و اصولا همه واحدهای تهرانی و غیر تهرانی این دانشگاه آزاد از علم و اسلام! چه قدیمی و چه جدید )

فراتر از مصداق های آسیب شناختی مهلک و مخربی چون مرید پروری و مرادبازی و باندبازی است

مساله اجتماعی این نوع شبه دانشگاهها ( که آنرا در کتاب *تبارشناسی کلاس درس دانشگاهی/ مصداقی از ضد دانشگاه درکنار پیام نورها و علمی و کاربردی ها و موسسات غیر انتفاعی قارچی وزارت علومی وصف کرده ام )

وجود بی اخلاقی ضد اکادمیک و فقر علمی استاد و دانشجو و فقدان گفتگوی علمی بینا دانشجویی و بینااستادی و بینا دانشجویی استادی و نبود شهروندی دانشگاهی است .

در عین حال در همین دانشگاهها اندکی دانشجوی خوب از لحاظ علمی و اخلاقی و اندکی هم استاد باسواد و پرمایه و اهل تامل و تحقیق و تالیف هم می توان سراغ گرفت ( پیشتر در همین جا نوشته بودم که هم دکتر محدثی گیلوایی و هم دکتر تنهایی فارغ از انتقادات علمی که به آثار آنان و مشی تدریس و تالیف و تحقیق و کتاب نویسی آنان می توان وارد دانست استثنای علوم اجتماعی دانشگاه آزاد هستند .هر چند از لحاظ داشتن روح انتقادی و گفتگویی دکتر محدثی به گواه مستندات موجود سر تر و برتر از دکتر تنهایی است و متاسفانه دکتر تنهایی نتوانسته یا نخواسته اهل گفتگوی انتقادی در اجتماع علمی باشد.
بنابرین راهی به ‌کلاسهای علوم اجتماعی دانشگاههای دولتی برای ایشان و کتابهای تالیفی اش باز نشده است و در حد تهران مرکز محصور مانده است )

۲۹ ۰۲ ۱۴۰۳

نکته جناب دکتر عباسی در گروه واتس اپی استادان دانشگاه 👇
۲۹ ۰۲ ۱۴۰۳

با سلام و عرض ادب....
به عنوان یکی از شاگردان دکتر تنهایی عرض می کنم که کلاس های درس ایشان بی نظیرند و هرگز پویایی کلاس های درس ایشان تکرار نخواهد شد....
اما علت این همه کینه ورزی نسبت به ایشان را درک نمی کنند.
بحق می توانم اذعان کنم که اگر آثار دکتر تنهایی در دانشگاه های دولتی تدریس نمی شوند و یا ایشان کرسی تدریس در این دانشگاه ها را نداشته اند؛ بدا بحال دانشگاه های دولتی که از این نعمت محروم شده اند....
کما اینکه بسیاری از اساتید باسواد علوم اجتماعی جایشان در دانشگاه های دولتی خالیست.....

کامنت انتقادی خانم دکتر شکربیگی 👇
۲۹ ۰۲ ۱۴۰۳

سلام عرض می کنم استاد گرامی، بارها و به دفعات نگاه از بالا به پایین شما را نسبت به "اساتید دانشگاه آزاد" را در نوشتارهای شما مطالعه کرده ام، سوالی اینجا برایم مطرح است : آیا اساتید دانشگاه‌های دولتی همه باسوادند و اهل گفت و گو؟ چگونه است که به خودتون این اجازه را می دهید که اساتید و دانشجویان دانشگاه آزاد را بی سواد بینگارید؟ تواضع علمی شما کجا معنا پیدا می کند؟چگونه چنین نوشته هایی را بدون مستندات منتشر می کنید؟ وجدانا چقدر از اساتید و دانشجويان گروه جامعه شناسی واحد تهران مرکزی شناخت دارید که اینگونه راجع به آنها قضاوت می کنید؟؟؟
با احترام و ارادت
عالیه شکربیگی

با سلام و عرض ادب

یکم
آنچه عرض شد و میشود و خواهد شد تا اطلاع ثانوی مبتنی بر ارزیابی مستند به آرشیو علوم اجتماعی ایران ( محتوای کنی و کیفی کتابها و مقالات و همایشها و میزان حضور در فضای اجتماع علمی و کمیت و کیفیت تدریس و فارغ التحصیلان و دانش آموختگان) و دهها فاکتور علم سنجی دیگر از کمیت و کیفیت اجتماع علوم اجتماعی دانشگاه آزاد است .

دوم
البته
استثنائاتی هم وجوددارد که گفته شد از جمله وجود اندکی دانشجویان و اعضای هیات علمی کوشا و پویا که متاسفانه جرم حجمی فعالیت علمی شان بسیار کم و چگالی علمی انها بسی فشرده است .

سوم
وضع علوم اجتماعی در دانشگاههای دولتی معنون در تهران و نسبتا دانشگاههای باسابقه در چند شهر بزرگ و نیز دانشگاههای دولتی مراکز استان ها هر چند مطلوب نیست
اما از لحاظ علم سنجی علوم اجتماعی وضع شان بهتر از دانشگاه آزاد کل کشور است.

چهارم
نحوه گزینش دانشجوی دکترا و عضو هیات علمی ( به گواه چندین سال تجربه زیسته ام در عضویت در کارگروه‌های جذب دانشجویان دکترا و اعضای هیات علمی در دو نوع سیستم دانشگاه آزاد و دولتی ) اصلا قابل مقایسه نیست. هر چند سیستم دولتی نیز متاسفانه افت علمی وحشتناکی دارند .

پنجم
به گواه ۲۰ سال تجربه زیسته تدریس همزمان در دانشگاههای دولتی معنون ( تهران و علامه و تربیت مدرس و.....) و سیستم دانشگاه آزاد
کیفیت پایین کلاسهای دانشگاه آزاد و کیفیت نازل فضای علمی گروههای علوم اجتماعی این دانشگاه( که از لحاظ فضایی و فرهنگی شبیه دبیرستان بزرگ ! است تا دانشگاه ؟) اظهر من الشمس است.

ششم
وظیفه علوم اجتماعی خود انتقادی و دگر انتقادی همراه با روشن گری راهبردی تصحیحی است. نمی توان مداح سیستم های دانشگاهی غیر علمی و ضد علمی بود و آن هارا تحسین کرد !
نقد علمی دانشگاه ها از جمله دانشگاه آزاد ازین لحاظ کمک به تصحیح رویه ها و سیستم ها و سیاست ها است.

هفتم‌
نگارنده به سهم خود دانشگاههای دولتی را نیز از همین منظر نقد کرده است. این بحث شخصی و مصداقی نیست و با نگاه جامعه شناسی علم و جامعه شناسی اجتماع علمی انجام میشود .

پایان کلام
انچه گفته شد بدون خطانیست و قابل نقد هم هست .منتها با همان ابزار جامعه شناسی علم .

امیدوارم همکاران علوم اجتماعی دانشگاه آزاد ازین منظر به سیستمی که در آن کار می کنند و در حقیقت زندگی می کنند نگاه کنند و تلاش کنند به آن سامان دهند .
۲۹ ۰۲ ۱۴۰۳

کامنت دکتر امیر مظاهری 👇
۲۹ ۰۲ ۱۴۰۳
کاش جناب آقای دکتر توصیفی از دستاوردهای آکادمیک دانشگاه های دولتی می کردند (که البته از منابع و حمایت دولتی هم بهره مند هستند ) و بعد قضاوت می کردند. نوعی آپارتاید علمی دانشگاه آزاد را نشانه گرفته است .

کامنت جناب دکتر امیر مظاهری از دانشگاه آزاد تهران مرکزی 👇
۳۰ ۰۲ ۱۴۰۳
دوست و همکار عزیز فکر کنم هر مقایسه ی باید هم جانبه و در شرایط برابر باشد. کسی منکر ایرادهای علمی نیست در سطح کلان نظام دانشگاهی نیست که دانشگاه آزاد هم بخشی از این سپهر است، مشروط به اینکه جانبدارانه و بدنبال تشدید و عادی نشان دادن نابرابری ها به همراه انگ زنی نباشد . همچنین بخشی از مسایلی که در خصوص جذب دانشجو،علم سنجی و موارد دیگر اشاره فرمودید به این آپارتاید علمی برمی گردد و بخشی نیز به ضعف علمی مربوط می شود هر تحلیل و قضاوتی باید جامع ،نقادانه و بی طرفانه باشد . با احترام

کامنت جناب دکتر علی احمدی 👇
۳۰ ۰۲ ۱۴۰۳
پیرامون نقد دکتر نجاتی بر دانشگاه آزاد
دوست عزیز همکار سابق من در دانشگاه ازاد برای سی سال، دکتر عزیز من ، دکتر نجاتی شما چرا؟
یادتان هست که ما در یک گروه علوم اجتماعی در یک واحد دانشگاهی ۱۳۰۰ دانشجو داشتیم و این دانشجویان( جز اندکی از ایشان که نمی توانستند شهر محل زندگی شان را ترک کنند و لاجرم در دانشگاه ازاد ثبت می کردند) عموما از رتبه های پایین کنکور بودند و در دانشگاه دولتی جذب نشده بودند. به همین قیاس همکاران ما عموما مثل خود شما در دانشگاه دولتی به هر دلیل جذب نشده بودند.
با همه این احوال تا قبل از هفت هشت سال پیش، که همه معیارها به هم ریخت. به دلیل زحمت های بی وقفه و بی دریغ همکارانی مثل شما ، دانشجویان با سطح کیفی قابل قبولی فارغ التحصیل می شدند و من شخصا به یاد دارم که در واحد کرمان و بعد در آشتبان گاهی در یک هفته بیش از ۵۰ ساعت برای دانشجویان کار می کردم. شرایط دانشگاه که ما کمترین دخالتی در وضعیت جذب دانشجو و استادان ان نداشتیم به نحوی بود که ما مجبور بودیم تمام وقت در خدمت دانشجویان باشیم، لاجرم با توجه به نبود گرنت و فرصت مطالعاتی و دهها امکان دیگر که در دانشگاه دولتی از اموال عمومی هزینه می شد، ما به معلم های پرکار و اغلب علاقمندی تبدیل شدیم که گاهی به دلیل علایق شخصی و یا گرفتن امکان و اعتبار از سازمانهای دیگر چند کار پژوهشی هم انجام می دادیم.
ما نه دانشجوی تراز اول داشتیم و نه فضای علمی و همکاری های علمی محتمل در دانشگاههای دولتی را . اما اگر امروز امثال ما و شما که سی سال در استخدام دانشگاه ازاد بوده ایم این چنین نتیجه تلاش های خودمان را نادیده می گیریم احتمالا دلایلش را شما بهتر می دانید.
ما نه تنها از ارزیابی های شتابزده و غیر علمی و تنگ نظری های دانشگاههای دولتی در عذاب بوده ایم ، متاسفانه گاهی از همکاران خودمان هم نواخته می شویم.
شاید قابل تصور برای دوستان و همکاران دانشگاههای دولتی نباشد که من و شما حداقل برای ۲۵ سال هفته ای ۶۰۰ کیلومتر رانندگی کرده ایم ، سه یا جهار روز در هفته دور از خانواده زندگی کرده ایم و مصیبت هایی کشیده ایم که ساختار پست و عقب مانده، غیر منعطف و بی انصاف دانشگاه ازاد به ما تحمیل کرد. اکنون با شرایطی که برخی از ان ها را من نوشتم نباید از شما بخواهم که دوست عزیز قدری خودتان و ما را منصفانه نقد کنید. حداقل خودتان را تافته جدا بافته معرفی نکنید ما همگی در کشتی غیر استانداردی زندگی و کار کردیم که ناخداهای آن در چهل سال گذشته اخرین اولویتشان هیات علمی و خود علم بوده است. بیش از این ما را با این سخنان به یاد تلخکامی هایمان نیاندازید.

کامنتی با نام اختصاری والا 👇
۳۰ ۰۲ ۱۴۰۳
این یک نظر شخصی است. به طور منطقی جامعه شناسی منصف علت محرومیت دانشجویان دانشگاه های دولتی از دانش استادی مانند تنهایی را باید در نقص و مشکلات سیستم دانشگاهی بجوید🙏🏻

🙏🌷
پاسخی برای دکتر علی احمدی ها 👇

خودانتقادی انجام دادنش سخت است و البته پذیرفتنش و شنیدن و خواندنش هم بطریق اولی سخت تر !

رومانتیک نگاه کردن به نحوه کار و زندگی و انجام و نتایج آن نیز راه را بر عقلانیت و به تبع راهبرد سازنده موثر می بندد

متاسفانه در درون دانشگاه آزاد سابق و لاحق و اتی برخی همکاران بخاطر انتقاد از سیستم هزینه دادند و اکثریت نیز با سکوت و محافظه کاری( و برخی شان متاسفانه با جاسوسی به ضرر همکاران و به نفع دانشگاه به نام و نان و نشان و نواله رسیدند!) اینان نه اهل انتقادند و نه از اهل انتقاد خوششان میاید و نه اجازه انتقاد می دهند .

ضمنا خودانتقادی از دانشگاه آزاد که اصلا شخصی و مصداقی نیست به معنای انکار زحمات برخی همکاران کوشا و پویا و نیز نفی وجود تعدادی دانشجوی خوب قابل مقایسه با دانشگاههای دولتی نیست .

با خاطره نویسی هم انتقاد و راهبرد سازنده شکل نمی گیرد!فقط توجیه کار های شخصی انجام میشود.

همه ما در برابر آنچه اتفاق افتاده در این دانشگاه مسئولیم و باید این مسئولیت را بپذیریم .
تلخ است و ناگوار .

۳۰ ۰۲ ۱۴۰۳