از ۴۱ میلیون سهامدار فعال در بورس، فقط ۳۴۷ هزار سهامدار حقیقی (کمتر از یک درصد) پرتفوی بالای ۲۰۰ میلیون تومان دارند. دارندگان پرفتوی بالای یک میلیارد تومان، زیر ۱۰۰ هزار نفر هستند. زندگی بر مردم گران می‌شود تا منافع یک اقلیت مطلق سرمایه‌دار بیشینه شود.
‎#نه_به_نئولیبرالیسم

@syjebraily

مهندسان اقتصادی به کرات، با یک ماشین حساب ساده، تولیدات انرژی را در قیمت دلاری آن و نتیجه را در ریال منتسب به دلار سفته‌بازان ضرب نموده و به عدد بزرگی رسیده‌اند که هوش از سر سیاستگذار غافل ربوده است. آنگاه با تقسیم عدد به جمعیت، دولت‌ها را به دنبال سراب عدالت، زمین‌گیر کرده‌اند| دکتر حسن سبحانی
@syjebraily

با منطق واژگونه نئولیبرال‌ها، هر کارگر ایرانی ۹۰ میلیون تومان در ماه یارانه پنهان پرداخت می‌کند.
#نه_به_نئولیبرالیسم

اولین محور تحول در ادبیات سنتی نئولیبرالی، رهاسازی نرخ ارز است که معمولاً با اسم رمز حذف یارانه پنهان در سیاستگذاری­‌های اقتصادی دنبال می­‌شود| دکتر محمدجواد ایروانی
http://fdn.ir/79559

‏⏪ ‎#مدیریت_چادر_مسافرتی همیشه درگیر حل بحران است.
⏪ ما عادت کردیم: کشور را مدیریت نمی‌کنیم. ‎#بحران‌ها را مدیریت می‌کنیم.
@syjebraily

✨ تفاوت «آزادی اقتصادی» در اسلام و نظام سرمایه‌داری

بهترین راه برای اینکه آزادی اقتصادی تأمین بشود در یک جامعه‌ی اسلامی، این است که حکومت اسلامی و دولت اسلامی سیاستی اتخاذ بکنند و قوانینی وضع بکنند که بر طبق آن قوانین همه‌ی افراد در جامعه‌ی اسلامی قادر باشند آزادانه فعالیت اقتصادی کنند و همه‌ی قشرهای مردم از فعالیت اقتصادی خود بتوانند بهره‌مند بشوند. این یکی از آن وجوه امتیاز و جدائی بین نظام اسلامی در اقتصاد و نظامهای غربی است. در نظامهای غربی اگرچه به حسب ادعا، به حسب قوانین معمولی و اساسی مردم آزادند که فعالیت اقتصادی داشته باشند، اما در حقیقت این آزادی متعلق به همه‌ی مردم نیست. این منابع عظیم ثروت، این دریاها، این منابع طبیعی، این دشتهای حاصلخیز، این معادن، این همه امکاناتی که جزو ثروتهای عمومی جامعه محسوب میشود، اینها اینجور نیست که راحت در اختیار همه‌ی قشرهای جامعه قرار بگیرد و هر کسی بتواند بر روی آن بهره‌برداری و کار بکند و منتفع بشود. بلکه آن کسانی عملاً و واقعاً آزادند که دارای ثروتهای انباشته و زیاد هستند که سررشته‌ی اقتصاد جامعه، بلکه حتی خواهم گفت سررشته‌ی سیاست جامعه و اداره‌ی جامعه در دست آنهاست. آنها هستند که در حقیقت از منابع ثروت استفاده میکنند و بر آنها تسلط و سیطره دارند و استفاده و بهره‌برداری را آنها میکنند و آنها فضا را برای استفاده‌ی عموم جامعه تنگ کردند. لذا شما میبینید در جوامع سرمایه‌داری، چه جوامع پیشرفته‌ی سرمایه‌داری و چه جوامع عقب‌افتاده‌ی سرمایه‌داری، مثل بیشتر کشورهای جهان سوم، اغلب مردم در یک فقر شدیدی هستند؛ بخصوص در این کشورهای عقب‌افتاده. در حالی که اجتماعات عظیمی از مردم دچار فقر و بیکاری و بیجائی و بیمسکنی و محرومیت از بیشتر مواهب زندگی هستند، یک عده‌ی معدودی آزادانه تلاش میکنند، فعالیت میکنند، ثروت در می‌آورند، معادنی دارند، معادن دیگری را میگیرند؛ کارخانجاتی دارند، کارخانجات دیگری را ایجاد میکنند، دایر میکنند؛ زمینهائی دارند، زمنیهای دیگری را به آن اضافه میکنند؛ از دریاها استفاده میکنند، از همه‌ی منابع طبیعی در حقیقت یک عده معدود از جامعه استفاده میکنند. دیگران چه کسبه‌ی جزء، چه کارگران، چه کارگران معادن، چه کارگران کشاورزی، چه کارگران کارخانجات، در حقیقت ریزه‌خوار خوان آنها و استفاده کننده از زیادی ثروت آنها و گوشه‌ی سفره‌ی آنها هستند. خودشان امکان تلاش، امکان تولید، امکان بهره‌برداری، امکان کار سازنده، امکان تولید ثروت به آن معنای حقیقی ندارند. پس راه اینکه ما اقتصاد آزاد را به معنای حقیقی خودش در جامعه به وجود بیاوریم، این است که از این انحصار جلوگیری کنیم. امکانی در جامعه به وجود بیاید که اغلب افراد جامعه، بیشتر قشرهای جامعه یا همه‌ی کسانی که قدرت کار دارند، اینها بتوانند از امکانات طبیعی، از زمین، از دریا، از انفال، از دشتها، از مراتع استفاده کنند| رهبر حکیم انقلاب اسلامی؛ خطبه های نماز جمعه 24 مهر 1366
@syjebraily

🔹‏بزرگترین مقصران فاجعه آبان ۹۸ نئولیبرال‌های ریش‌دار و کراواتی‌اند که برخی طرحش را نوشتند و برخی تئوریزه‌اش کرده و برخی اجرایش کردند. اما نه تنها بابت خلق فاجعه به محکمه نمی‌روند، بلکه طلبکارانه نسخ جدید و به‌روز می‌پیچند. این گفت و گو سه‌شنبه پیش از فاجعه با رادیو اقتصاد است که هشدار بحران دادم.
@syjebraily

✨چگونه اصلاحات نئولیبرال داعش را در سوریه پدید آورد؟

این مطلب مهم را که از السفیر العربی ترجمه شده، حتما مطالعه بفرمائید.

https://syaaq.com/18717/

@syjebraily

سوال بسیار مهم و کلیدی دکتر حسین راغفر: چرا دستگاه‌های امنیتی ما نسبت به اقدامات براندازانه اقتصادی بی‌تفاوتند؟
@syjebraily

سوریه چگونه به نقطه‌ای رسید که افسر نظامی‌اش چنان محتاج شود که امنیت کشورش را به یک بسته نان بفروشد؟
یکی از خطاهای راهبردی بشار اسد، تن دادن به سیاست‌های نئولیبرال بود. البته او در سال‌های اخیر شروع به صحبت علیه نئولیبرالیسم کرد؛ تا جایی که در اجلاس ۱۹ می ۲۰۲۳ اتحادیه عرب، گفت خاورمیانه را دو خطر بزرگ تهدید می‌کند: صهیونیسم و نئولیبرالیسم.
اما بشار دیر بیدار شد...
سال ۲۰۰۵ بشار با پیروی از دستورالعمل‌های صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی، برنامه دهم توسعه سوریه را با شعار "اقتصاد بازار اجتماعی" تدوین کرد و یارانه‌زدایی و خصوصی‌سازی و کاهش خدمات اجتماعی دولت و... آغاز شد. همچون هر کشور در حال توسعه دیگری، این سیاست‌ها منجر به معیشت‌سوزی و نابرابری شد. بله! آوار نئولیبرالیسم به دست خود بشار بر سر اقتصاد سوریه خراب شد.
‏سال ۹۷ برای تدریس در یک دوره آموزشی برای مدیران سوری، به دمشق دعوت شده بودم. در طول دوره، کتاب دولت و بازار را با آنها مرور کردم. شدت شیفتگی‌شان به اقتصاد بازار حیرت‌انگیز بود. کشور زیر چرخ‌های نئولیبرالیسم له شده بود و افکار مدیرانش همچنان در اسارت این سیاست‌ها بود...
@syjebraily

📽آیا از وضعیت سوریه عبرت می‌گیریم؟

این گفت و گو را در کانال یوتیوب حکمران مشاهده بفرمائید.
این کانال ان‌شاءالله در کنار هفته نامه حکمران، به تحلیل و بررسی رویدادهای ایران و جهان خواهد پرداخت.

https://youtu.be/C41J_CsUdj4

رویترز(۴ می ۲۰۰۸): دولت سوریه با آغاز برنامه‌ای برای حذف یارانه‌های سوخت، قیمت گازوئیل را سه برابر کرد. گازوئیل در سوریه مصرف زیادی دارد و در حمل و نقل، صنعت و گرمایش استفاده می‌شود.
https://www.reuters.com/article/business/syria-slashes-gas-oil-subsidy-tripling-price-idUSL03195862/
@syjebraily

‏الجزیره (۸ ژوئن ۲۰۰۵): حزب حاکم بعث سوریه در حال بررسی خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی زیان‌ده به عنوان بخشی از تلاش‌ها برای آزادسازی اقتصاد خود است.
https://www.aljazeera.com/news/2005/6/8/syria-mulls-limited-privatisation

عنب بلدی (۷ جولای ۲۰۲۳): تحت برنامه خصوصی‌سازی و مشارکت[عمومی-خصوصی]، رژیم سوریه باقی منابع دولتی را نیز می‌فروشد.
https://english.enabbaladi.net/archives/2023/07/under-privatization-and-partnership-cover-syrian-regime-sells-rest-of-states-resources/

عنب بلدی (۲ آوریل ۲۰۲۴): خصوصی‌سازی بیمارستان‌های دولتی/ بخش بهداشت سوریه در مراقبت‌های ویژه
https://english.enabbaladi.net/archives/2024/04/privatization-of-public-hospitals-syrias-health-sector-in-intensive-care/

صندوق بین‌المللی پول (۹ آگوست ۲۰۰۶) دولت سوریه در برنامه پنج‌ساله اخیر، یک استراتژی جامع برای حل چالش‌های اقتصادی طراحی کرده و آزادسازی تجاری بیشتر و تک‌نرخی‌سازی ارز را در دستور کار خود قرار داده است.
https://www.imf.org/en/Publications/CR/Issues/2016/12/31/Syrian-Arab-Republic-Selected-Issues-19526