ابواب جمعه
باب(3): درباره‌ی‌ لحظه‌ی‌ اجابتی که در روز جمعه وجود دارد

402- عَنْ أَبِي بُرْدَةَ بْنِ أَبِي مُوسَى الأَشْعَرِيِّ (رض) قَالَ: قَالَ لِي عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ ب: أَسَمِعْتَ أَبَاكَ يُحَدِّثُ عَنْ رسول الله ﷺ فِي شَأْنِ سَاعَةِ الْجُمُعَةِ؟ قَالَ: قُلْتُ: نَعَمْ، سَمِعْتُهُ يَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ يَقُولُ: «هِيَ مَا بَيْنَ أَنْ يَجْلِسَ الإِمَامُ إِلَى أَنْ تُقْضَى الصَّلاَةُ». (م/853)

ترجمه: ابو برده فرزند ابوموسی اشعری می‌گوید: عبدالله بن عمر (رض) به من گفت: آیا از پدرت شنیده‌ای که حدیثی درباره‌ی‌ لحظه‌ی‌ اجابت دعا در روز جمعه، بیان نماید؟ من گفتم: بلی؛ شنیدم که پدرم می‌گفت: من از رسول الله ﷺ شنیدم که فرمود: «آن لحظه بین نشستن امام (بر منبر) تا هنگام تمام شدن نماز است».
شرح: در مورد این‌که این لحظه در چه قسمتی از روز جمعه، قرار دارد، علما اختلاف نظر دارند و آثار متعددی در این باره نقل شده است. امام نووی / آنچه را که در حدیث فوق آمده است، ترجیح داده است.

سوره کهف📖

قاری: ادریس ابکر.🤍

رسول الله ﷺ فرمودند:
هركس در روز جمعه سوره كهف را تلاوت نمايد، مابين دو جمعه اش نورانى مى‌شود.

صحيح الجامع ٦٤٧٠📚

106- «عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ أَسِيدٍ – أَيْ: اَلْغِفَارِيِّ - يَبْلُغُ بِهِ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: يَدْخُلُ الْمَلَكُ عَلَى النُّطْفَةِ بَعْدَ مَا تَسْتَقِرُّ فِي الرَّحِمِ بِأَرْبَعِينَ أَوْ خَمْسَةٍ وَأَرْبَعِينَ لَيْلَةً، فَيَقُولُ: يَا رَبِّ! أَشَقِيٌّ أَوْ سَعِيدٌ؟ فَيُكْتَبَانِ، فَيَقُولُ: أَيْ رَبِّ! أَذَكَرٌ أَوْ أُنْثَى؟ وَيُكْتَبُ عَمَلُهُ، وَأَثَرُهُ، وَأَجَلُهُ، وَرِزْقُهُ، ثُمَّ تُطْوَى الصُّحُفُ، فَلَا يُزَادُ فِيهَا وَلَا يُنْقَصُ».
106. از حذیفه بن ابی اسید غفاری روایت شده است که پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرمودند: «چهل یا چهل و پنج شب بعد از استقرار نطفه در رحم مادر، فرشته مأمور بر او (نطفه) وارد می‌شود و می‌گوید: خدایا! آیا [این] بدبخت است یا خوش‌بخت؟ پس [خوش‌بختی و بدبختی او] نوشته می‌شوند، سپس می‌گوید: خدایا! [آیا] مرد است یا زن؟ سپس عمل و گفتار و اجل و روزیش نوشته می‌شود، سپس پرونده (کتابی که روزی و عمل و... او در آن نوشته شده است) بسته می‌شود. [و از آن بعد آنچنان که در مورد او نوشته شده است، پیش می‌آید] و نه چیزی به آن اضافه می‌شود و نه چیزی کم می‌شود (کوچک‌ترین تغییری در آن و آنچه در آن نوشته شده، داده نخواهد شد)».

اللهمّ إنك عفو تُحِبُّ العفو فاعفُ عني وعن ولوالدي وإخواني وأخواتي، اللهمّ إنك عفو تُحِبُّ العفو فاعفُ عن من أَحبّني فيكَ، اللهمّ إنك عفو تُحِبُّ العفو فاعفُ عن موتانا وموتى المسلمين واعفُ عن كُل مَن لَيْسَ لَهُ من يدعو له.

‍ 🎼نشید:الوداع ای ماه قرآن
🎙منشد: #ناشناس
💾 حجم:3,4 MB
🎤زبان: #فارسی_تاجیکی
#الوداع #رمضان

107- «عَنْ أَبِي الزُّبَيْرِ الْمَكِّيِّ أَنَّ عَامِرَ بْنَ وَاثِلَةَ حَدَّثَهُ أَنَّهُ سَمِعَ عَبْدَ اللهِ بْنَ مَسْعُودٍ رضي الله عنه يَقُولُ: الشَّقِيُّ مَنْ شَقِيَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ، وَالسَّعِيدُ مَنْ وُعِظَ بِغَيْرِهِ، فَأَتَى هُوَ (أَيْ عَامِرُ) رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُقَالُ لَهُ: حُذَيْفَةُ بْنُ أَسِيدٍ الْغِفَارِيُّ، فَحَدَّثَهُ بِذَلِكَ مِنْ قَوْلِ ابْنِ مَسْعُودٍ، فَقَالَ: وَكَيْفَ يَشْقَى رَجُلٌ بِغَيْرِ عَمَلٍ؟ فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ: أَتَعْجَبُ مِنْ ذَلِكَ؟ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: إِذَا مَرَّ بِالنُّطْفَةِ اثْنَتَانِ وَأَرْبَعُونَ لَيْلَةً، بَعَثَ اللهُ إِلَيْهَا مَلَكًا فَصَوَّرَهَا، وَخَلَقَ سَمْعَهَا وَبَصَرَهَا وَجِلْدَهَا، وَلَحْمَهَا وَعِظَامَهَا، ثُمَّ قَالَ: يَا رَبِّ! أَذَكَرٌ أَمْ أُنْثَى؟ فَيَقْضِي رَبُّكَ مَا شَاءَ، وَيَكْتُبُ الْمَلَكُ، ثُمَّ يَقُولُ: يَا رَبِّ! أَجَلُهُ؟ فَيَقُولُ رَبُّكَ مَا شَاءَ، وَيَكْتُبُ الْمَلَكُ، ثُمَّ يَخْرُجُ الْمَلَكُ بِالصَّحِيفَةِ فِي يَدِهِ، فَلَا يَزِيدُ عَلَى مَا أُمِرَ وَلَا يَنْقُصُ».
107. عامر بن واثله از ابن مسعود شنید که می‌فرماید: بدبخت کسی است که در شکم مادرش بدبخت باشد (برایش نوشته شده باشد) و خوش‌بخت کسی است که از غیر خودش پند بگیرد، آنگاه عامر به نزد مردی از یاران پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ که حذیفه بن اسید غفاری نام داشت، آمد و آن را از قول ابن مسعود برای حذیفه بیان کرد و گفت: چگونه انسان بدون عمل بدبخت می‌شود؟ حذیفه به او گفت: آیا از این تعجب می‌کنی؟ من از پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ شنیدم که فرمودند: «هرگاه چهل و دو شب بر نطفه‌ای [که در شکم مادر منعقد شده است] بگذرد، خداوند فرشته [ی مأموری] را به سویش می‌فرستد، پس مأمور آن نطفه را شکل می‌دهد و شنوایی و بینایی و پوست و گوشت و استخوانش را می‌آفریند و سپس می‌گوید: خدایا! آیا [این] مرد است یا زن؟ خداوند آنچه بخواهد برایش مقدر می‌کند (مردبودن یا زن‌بودن) و فرشته آن را می‌نویسد و سپس می‌گوید: خدایا! اجلش [کی باشد]؟ خداوند آنچه بخواهد می‌گوید و فرشته آن را می‌نویسد و سپس فرشته، در حالی [از نزد آن نطفه] خارج می‌شود که در دستش صحیفه‌ای است [که آنچه دستور داده شده در مورد وی در آن بنویسد، نوشته شده است] و هرگز نه چیزی به آن [دستورها] اضافه می‌کند و نه چیزی از آن کم می‌کند».