دوباره‌‌ سبزمی‌شوم به‌ احترامِ‌ اشک‌‌ها🌱
@vian_graphy

🩶🗓
شاید باد وزیده است بر پیکر تقویم!
شاید کودکی بازیگوش ورق زده صفحاتش را...
من
روزهایِ بسیاری را گم کرده ام
روزهایی به قدرِ یک عمر...
{ #معصومه_صابر }

نامت مثل نسیمی است که،
از کوچه های قدیمی می‌گذرد، و خاطره ها را بیدار میکند🍃
@vian_graphy

نذار ابهتِ هیچ آدم خِبره‌ای تو رو بگیره.
اون بهت می‌گه: دوستِ عزیز، من بیست ساله این کارمه!
آدم ممکنه کاری رو بیست سالِ تموم هم غلط انجام بده.

#کورت_توخولسکی
@vian_graphy

گاهی برای زنده ماندن،
باید بخشی از خودت را دفن کنی.
@ghahveyeghajari

فقط دنبال یه بهونه بودی واسه رفتن، و این واقعا قلبم و می‌شکنه.

|تنها چیزی که به آشفتگی های درونم آرامش میداد تو بودی|
@vian_graphy

‌☁️
دمی به روی شانه‌ات، بگیرم از غمِ زمین
هزارسال خسته‌ام از این دو روزِ زندگی♥️

#معصومه_صابر
@vian_graphy

هر بار که سطحتان بالا می‌رود،
چیزی را از دست خواهید داد؛
یک عادت، یک دوستی، یک رابطه، یک نسخه از خودتان. این باخت نیست. این هزینه ورود است...
@vian_graphy

«ازرعوا البهجة في قلب كل شخصٍ تصادفوه 
لعلكم تُحيون قلبًا ماتت فيه الأمنيات…!»

«شادی را در دل هرکسی که می‌بینید بکارید،
شاید قلبی را زنده کنید که آرزوها در آن مرده باشند.»
@vian_graphy

دوست‌تر دارمت از هر دو جهان
دوست‌تر دارم از خویشتنت

#خاقانی
@vian_graphy

من صبورم اما
به خدا دست خودم نیست اگرمی رنجم
یا اگر شادی زیبای تو را
به غم غربت چشمان خودم می بندم
من صبورم اما
چه قدَر با همه ی عاشقی ام محزونم
و به یاد همه ی خاطره های گل سرخ
مثل یک شبنم افتاده ز غم مغمومم
من صبورم اما
بی دلیل از قفس کهنه ی شب می ترسم
بی دلیل از همه ی تیرگی رنگ غروب
و چراغی که تو را از شب متروک دلم دور کند
من صبورم اما
آه، این بغض گران
صبر چه می داند چیست.

#حميد_مصدق
@vian_graphy

بازهم دعوت به طوفان کن مرا اما بدان
من دلم دریاست، دریا را به دریا می‌بری!

#روزبه_بمانی
@vian_graphy

روز و شب چون غافلی از روز و شب
کی کنی از سِر روز و شب طرب...

#عطار
@vian_graphy

گاهی
نخ کش می کند
تمامِ دنیایِ آدمی را
یک خراشِ کوچک...
{ #معصومه_صابر }
📓تمام ِ زندگی را زیر و رو کردم، نیستم!
@vian_graphy

در سرم بود که هرگز ندهم دل به خیال
به سرت کز سر من آن همه پندار برفت

#سعدی
@vian_graphy

...هر کسی را بهر کاری ساختند
میل آن را در دلش انداختند

دست و پا بی میل جنبان کی شود
خار و خس بی آب و بادی کی رود

گر ببینی میل خود سوی سما
پر دولت بر گشا همچون هما

ور ببینی میل خود سوی زمین
نوحه می‌کن هیچ منشین از حنین...

#مولانا
@vian_graphy