خسته نباشین

امروز مبحث تعادل و مطرح کردیم

خب... بریم ببینیم تعادل تو رابطه یعنی چی؟ چرا مهمه؟ چطوری نگهش
داریم؟

ببین وقتی میگیم تعادل تو رابطه منظورمون یه جور وسط بودنه؛ نه اون قدر خودتو فراموش کنی که فقط طرف مقابلت فکر کنی نه اون قدر فقط دنبال خودت باشی که طرفت احساس تنهایی کنه تعادل یعنی یه جوری بین خودت و اون آدم بین خواستههات و خواسته های اون یه خط میونه بکشی.

.

چرا تعادل انقدر مهمه؟

چون وقتی تعادل نباشه یه جایی رابطه سنگین میشه یا یه نفر خسته میشه چون هی باید کوتاه بیاد یا اون یکی احساس بی اهمیت بودن میکنه آخرشم رابطه یا تموم میشه یا تبدیل میشه به یه چیزی که فقط از روی عادت یا ترس ادامه پیدا میکنه نه عشق و احترام.

خیلی وقتا تو جلسات درمان مراجعام ازم می‌پرسن که یعنی چی متعادل باشم تو رابطه؟
یعنی بی‌احساس باشم؟
یعنی همیشه باید حساب‌کتاب کنم؟"

و جواب من اینه: نه!

اصلاً بحث سر این نیست که خشک و منطقی رفتار کنیم، یا همیشه دنبال ترازوی دقیق باشیم. بحث اینه که تو رابطه‌ها، خودمون رو گم نکنیم و طرف مقابل رو هم حذف نکنیم.

حالا این تعادل سه قسمت داره

روابط عاطفی
خانوادگی
زوجی و عاطفی

تعادل در رابطه عاطفی میگه:

نه اون‌قدر درگیر طرفت بشی که انگار بدون اون هیچی نیستی، نه اون‌قدر فاصله بگیری که انگار برات مهم نیست.

وقتی می‌خوای کاری کنی، یه لحظه مکث کنی بپرسی: "این خواسته از عشقمه یا از ترسِ دست دادن رابطه؟"

مثلا اگه همیشه توی رابطه تویی که پیام می‌دی، قرار می‌ذاری، معذرت‌خواهی می‌کنی، یه جای کار میلنگه. رابطه یه مسیر دوطرفه‌ست.

تو روابط دوستی تعادل یعنی

بدونی کی باید شنونده باشی، کی باید خودت حرف بزنی.

بتونی نه بگی وقتی نمی‌تونی کاری رو انجام بدی، بدون اینکه احساس گناه کنی.

اگه دوستی فقط وقتی یاد تو می‌افته که مشکلی داره، باید فکر کنی داری تعادل رو نگه می‌داری یا داری خودتو فدای اون می‌کنی.

تو روابط خانوادگی ولی تعادل یه‌کم پیچیده‌تره
چون با احساس وظیفه و وابستگی قاطی می‌شه

ولی

اینکه خانواده‌تو دوست داشته باشی، معنیش این نیست که هر چیزی که گفتن بگی چشم.

گاهی باید بتونی بگی: "می‌دونم این کارو از من می‌خواین، ولی الان نمی‌تونم انجامش بدم."

مرز داشتن با خانواده، بی‌احترامی نیست؛ بلکه احترام به خودته.

حالا چطوری به این تعادل برسیم؟

1. خودآگاهی: یعنی بفهمی چی می‌خوای، چی اذیتت می‌کنه، چی برات مهمه. این پایه‌ی همه‌ی تعادله.


2. مرزگذاری سالم: بگی "من فلان کارو نمی‌تونم انجام بدم" یا "این رفتارت منو ناراحت می‌کنه"، بدون خشونت، ولی قاطع.


3. تنظیم هیجانات: یعنی وقتی عصبی یا ناراحتی، قبل از اینکه واکنش نشون بدی، یه لحظه صبر کنی، احساساتو بشناسی.


4. گفت‌وگوی شفاف: به جای حدس زدن و پیش‌داوری، مستقیم ولی محترمانه صحبت کنی. تعادل با ارتباط سالم رشد می‌کنه.



آخرش اینکه تعادل تو رابطه یعنی هم خودتو ببینی، هم طرفتو. یعنی نه غرق شی، نه دیوار بکشی. این یه مهارته، که با تمرین، صبر و گاهی کمک گرفتن از روان‌درمانگر، کم‌کم به دست میاد.

سلام
روزتون بخیر🤍

تمرین امروز، یک تمرین برای تقویت عزت نفس هست

تمرین «دستاوردهای امروز من»

هدف چیه: تقویت حس شایستگی و ارزشمندی

مراحل تمرین👇🌹

1. یک دفتر یا اپ نوت‌برداری انتخاب کن.
ترجیحاً چیزی که همیشه در دسترس باشد.


2. هر شب قبل از خواب، سه موفقیت یا کار مثبت از روزت را بنویس.

حتی اگر کوچک بود
(مثلاً: "امروز به موقع از خواب بیدار شدم" یا "به دوستم گوش دادم وقتی ناراحت بود، امروز به نگهبان خونه لبخند زدم و براش ی ابمیوه شیرین بردم، امروز دو ساعت کامل به خودم اختصاص دادم ").


3. هفته‌ای یک بار (مثلاً جمعه‌ها)، فهرست هفته‌ات را مرور کن.

به خودت افتخار کن بابت کارهایی که انجام دادی


4. اگر خواستی، یک جمله تشویقی هم به خودت بنویس.

مثلاً: «من در حال رشد هستم و از خودم ممنونم.»



#مهسا_مقدم‌فر
روانشناس شخصیت ، مشاور، روان درمانگر تحلیلی و زوج‌درمانگر تحلیلی🌹


#کپی_بالینک_ونام_مشاور_مجاز

@yavashakibanoo

سلام
بریم سر گفتمان😍👇

امید و به زبون خودتون تعریف کنید، کلمه امید شمارو یاد چی میندازه؟؟..


تا به حال احساس نا امیدی کردید؟؟؟؟

تابه حال امید خیلی زیادی داشتید؟؟؟

لطفا این احساس رو برام توصیف کنید که چه حالی داشتین؟؟؟؟

به نظرتون این حس، چه پیامی براتون داشت؟؟؟؟


#مهسا_مقدم‌فر
روانشناس شخصیت ، مشاور، روان درمانگر تحلیلی و زوج‌درمانگر تحلیلی🌹


#کپی_بالینک_ونام_مشاور_مجاز

@yavashakibanoo

بریم سراغ جمع بندی🪴

امید داشتن یعنی باور به این‌که "شرایط الان هر چی که هست، می‌تونه بهتر بشه." یعنی بدونی که حتی توی سخت‌ترین لحظه‌هات، همیشه یه راهی هست، یه نوری ته این تاریکی هست

حتی اگه الان نبینیش

امید، یه جور موتور درونه؛ کاری می‌کنه آدم از جا بلند شه، دوباره تلاش کنه، حتی وقتی خسته‌س، زخمیه یا شکست خورده. امید یعنی تو هنوز داری باور می‌کنی که «من ارزش تلاش کردن دارم» و «زندگی می‌تونه معنای بهتری پیدا کنه».

اما خب، حفظ کردنِ امید آسون نیست.

مخصوصاً وقتی زندگی هی میزنه زیر پات، هی یه چیزی خراب میشه، یا احساس می‌کنی دیگه زورت نمی‌رسه.

حالا چطوری امیدمون و حفظ کنیم؟؟؟؟

1. یادآوری هدف‌های کوچیک
وقتی امیدت کم میشه، به جای فکر کردن به آینده‌های دور، روی یه قدم کوچیک تمرکز کن. فقط یه قدم. مثلاً امروز فقط خودتو از تخت بلند کن، فقط یه تماس بگیر، فقط یه نوت قشنگ واسه خودت بنویس.


2. کنار آدمای امیدوار بمون
انرژی ناامیدی واگیر داره، ولی انرژی امید هم همینطوره. با آدمایی که خودشونو ول نمی‌کنن، که ادامه میدن حتی وقتی گریه می‌کنن! ارتباط داشته باش.


3. یادآوری چیزایی که قبلاً از پسشون براومدی
بشین فکر کن تو زندگیت چندبار زمین خوردی و دوباره پاشدی. تو همون آدمی هستی که یه روزی فکر می‌کرد نمی‌تونه ولی تونست.


4. احساست رو انکار نکن
قرار نیست تظاهر کنی همه چی خوبه. اتفاقاً امید واقعی تو دل همون لحظه‌هایی شکل می‌گیره که می‌گی "الان حالم خوب نیست... ولی قراره بهتر بشه."



آخرش اینکه، امید یه انتخابه. نه این‌که هر لحظه داشته باشیش، ولی هر لحظه می‌تونی تصمیم بگیری که دوباره بهش برگردی

حتی با دلِ شکسته.

خسته نباشین🪴❤️

تمرین امروز، بازنگری روزانه

هر شب، حدود ۱۰ دقیقه
دفترچهیادداشت


1. سه اتفاق مثبت روزت رو بنویس
این کار به مغز کمک می‌کنه بیشتر روی جنبه‌های مثبت زندگی متمرکز بشه (براساس پژوهش‌های Martin Seligman در روانشناسی مثبت).


2. یک اشتباه یا چالش رو مرور کن، بدون قضاوت
فقط بنویس چی شد، چه حسی داشتی، چه واکنشی نشون دادی. این باعث می‌شه آگاهی از خود (self-awareness) بالا بره، که طبق پژوهش‌ها، از مؤلفه‌های اصلی رشد فردیه.


3. یک تصمیم کوچک برای بهبود فردا بگیر
مثلاً: «فردا قبل از جواب دادن، ۵ ثانیه مکث می‌کنم.»
این قسمت به رشد عملکرد اجرایی مغز و خودتنظیمی کمک می‌کنه.


#مهسا_مقدم‌فر
روانشناس شخصیت ، مشاور، روان درمانگر تحلیلی و زوج‌درمانگر تحلیلی🌹


#کپی_بالینک_ونام_مشاور_مجاز

@yavashakibanoo

سلام🪴 عصرتون بخیر

امروز میخوام ازتون بخوام این سوالات و پاسخ بدید و پاسخ رو همینجا بفرستید👇👇

۱. وقتی اشتباهی می‌کنم...
A) خودم را به شدت سرزنش می‌کنم.
B) سعی می‌کنم اشتباهم را فراموش کنم.
C) با خودم مهربانانه صحبت می‌کنم.
D) وانمود می‌کنم که اشتباهی رخ نداده.


۲. وقتی احساس ناراحتی می‌کنم...
A) خودم را بابت ضعیف بودنم سرزنش می‌کنم.
B) احساساتم را نادیده می‌گیرم.
C) به خودم اجازه می‌دهم احساساتم را تجربه کنم.
D) خودم را با دیگران مقایسه می‌کنم.


۳. در زمان شکست...
A) فکر می‌کنم دیگران موفق‌تر از من هستند.
B) با خودم رفتار بدی می‌کنم.
C) یادآوری می‌کنم که شکست بخشی از انسان بودنه.
D) از خودم خجالت می‌کشم.



۴. وقتی دچار استرس می‌شوم...
A) خودم را بابت استرسم قضاوت می‌کنم.
B) وانمود می‌کنم خوبم.
C) سعی می‌کنم با خودم همدردی کنم.
D) در سکوت رنج می‌برم.



۵. اگر کسی در موقعیت من بود...
A) او را سرزنش می‌کردم.
B) برایش دلسوزی می‌کردم.
C) به او کمک می‌کردم احساس بهتری داشته باشد.
D) بی‌تفاوت می‌ماندم.



۶. وقتی احساس شکست می‌کنم...
A) خودم را ضعیف می‌بینم.
B) به خودم یادآوری می‌کنم که انسان بودن یعنی اشتباه کردن.
C) خودم را قضاوت می‌کنم.
D) سعی می‌کنم خودم را فراموش کنم.



۷. با خودم چطور صحبت می‌کنم؟
A) سخت‌گیرانه و انتقادی
B) بی‌تفاوت
C) با مهربانی و درک
D) خودم را مسخره می‌کنم.



۸. وقتی درد روانی دارم...
A) سعی می‌کنم پنهانش کنم.
B) از خودم خجالت می‌کشم.
C) با خودم مهربان می‌شوم.
D) خودم را تنها می‌بینم.



۹. در موقعیت‌های سخت...
A) خودم را با دیگران مقایسه می‌کنم.
B) خودم را سرزنش می‌کنم.
C) به خودم دلگرمی می‌دهم.
D) احساس شکست مطلق دارم.



۱۰. وقتی نمی‌توانم به انتظاراتم برسم...
A) از خودم ناامید می‌شوم.
B) سعی می‌کنم خودم را ببخشم.
C) احساس بی‌ارزشی می‌کنم.
D) خودم را احمق خطاب می‌کنم.



#مهسا_مقدم‌فر
روانشناس شخصیت ، مشاور، روان درمانگر تحلیلی و زوج‌درمانگر تحلیلی🌹


#کپی_بالینک_ونام_مشاور_مجاز

@yavashakibanoo