#Тафаккур #Қуръон_фазилатлари

Қалб хотиржамлиги нимада?

Хизмат тақозоси билан, одатдагидек, чет давлатга сафар қилдим. Лекин бу гал айрим сабабларга кўра, сафарим чўзилиб кетди. Мана, келганимга ҳам тўққиз ойдан ошиб қолди. Шаҳарнинг кенг ва ёруғ кўчаларидан бирида юриб боряпман-у, аммо хаёлим уйимда, ёлғиз қолган қизларимда. Улардан хавотирланиб: «Уларга бирор нарса бўлдимикин?», «Соғ-омон юришганмикин?» − дея ўйлаб кетяпман. Шу пайт хаёлимни бир фикр чулғаб олди: «Эй Абдуллоҳ! Бу нимаси? Агар қизларинг учун қайғурадиган акалари ёки ҳимоя қиладиган боболари бўлганида, хавотирланармидинг? Йўқ, хавотир олмас эдинг, ҳатто ўйламасдинг ҳам. Шундай экан, уларни ҳимоя қилувчи Зот Аллоҳ таоло бўлса-ю, сен нега қайғурасан!

Қандай хавотир олишинг мумкин?!» Агар мен ҳозир уларнинг ёнида бўлганимда, бордию, Аллоҳ таоло уларнинг тақдирига қандайдир мусибатни битиб қўйган бўлса, мен нима қила олардим? Буларни ўйлаб борар эканман, ич-ичимдан қандайдир хотиржамликни ҳис қила бошладим…

Кутилмаганда бошимга бир ташвиш тушиб қолди. Кейин ундан халос бўлиш йўлларини излай бошладим. Шундай бўлса-да, эртага нима бўлар экан? − деб қўрқардим. Кейин: «Шунчалик нодон бўламанми?! Ишларимни ўзим бошқара оламан, ғам-ташвишларни елкамда кўтара оламан, деб ўйлаяпманми?! Ахир, гўдаклигимда, худди ёстиқ каби ерга ташлаб қўйилган пайтимда, ким мени асраган?! Ўшанда ҳеч нарсага тушунмас, гапира олмас эдим.

Агар бир чаён олдимга ўрмалаб келса ё бирор чивин атрофимда учиб юрса, ҳатто ўзимни ҳимоя қила олмаганман-ку! Ўшанда ҳам ўз ишларимни ўзим бошқарганманми?! Ундан олдин-чи, ким мени асраган? Буларнинг барчасини қилишга Қодир бўлган Зот энди мени ташлаб қўяр эканми?!» деб ўйладим.

Хаёлимдан шундай фикрлар ўтаркан, елкамдан тоғ ағдарилгандай бўлди. Тунда эса хотиржам уйқуга кетдим…

Хотиржамликнинг калити, иймон ҳаловатига етиш йўли – бу дуодир. Доимо дуо қилиб, Аллоҳ таолодан каттаю кичик ҳожатингизни сўранг. Дуо қилишнинг ўзи ҳам бир ибодатдир. Бунда сўзамол бўлиш шарт эмас. Энг муҳими қалбнинг тайёрлиги, дуо қилувчининг ихлосли бўлишидир.

Кўпинча, паст овозда айтилган, содда бўлиб кўринган, лекин ихлос билан қилинган дуо инсонлар кўнглини юмшатадиган, ҳамма қойил қоладиган, бироқ тил учида қилинган дуога нисбатан қабул бўлиши осонроқ бўлар экан.

Агар сиз солиҳ инсонларнинг суҳбатидан доимо баҳраманд бўлсангиз, Аллоҳ таоло доимо қалбингизда бўлса ва ҳар доим дуо қилиб юрсангиз, ҳар кечангиз «Лайлатул-қадр» бўлади. Агар сиз бунда нафснинг роҳати, руҳнинг ҳаловатидан бошқа нарсага эриша олмасангиз ҳам, майли, шунинг ўзи ҳам етарли. Бу орқали сиз Охират саодати, Ҳақ таолонинг розилигига эришасиз-у, нега етарли бўлмасин?!

Али Тантовийнинг «Роваиъут-Тантовий» китобидан
Ҳамидуллоҳ Нажмиддинов таржимаси


https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAEppXlBnm7BSL8Adlw

ҚУРТ ТУШГАН ОЛМА ҲИКМАТИ

Луқмони Ҳакимнинг фарзанди ўзига номақбул дўстларни улфат билибди. Улар билан борди-келдини кўпайтириб бориши хар қандай ота сингари Луқмони Ҳакимнинг ҳам ғашини келтирибди. Бир куни у ўғлини чақиртириб:
– Болам, дўстнинг бўлгани яхши, аммо дўст танлашда адашиб қолма. Ҳозирги дўстларингнинг хулқи яхши эмас. Сенга ёмон таъсир кўрсатишлари мумкин – деб насиҳат қилибди.

Ўғли эса ўзига ишонч билан:
– Отажон, сиз менга кучли тарбия бергансиз, панд-насиҳатларингиз хар доим қулоғим остида туради, дўстларимнинг ёмон хулқлари менга асло таъсир кўрсатмайди, хавотир олманг – деб чиқиб кетибди.

Шу аснода Луқмони Ҳаким боғдорчилик ишлари билан ўғлини ёрдамга чақирибди. Қараса, ўғли бутун олмаларни алоҳида, кам сонли бўлсада, қурт тушган олмаларни эса алоҳида саватга жойлаяпти экан. Ҳаким ўғлига барча олмаларни бир савтга жойлайверишини тайинлаб ўз ишида давом этибди.

Вақт ўтибди, зарур бўлганда олмалар қўйилган жойга бориб қарашса, барча олмаларга қурт тушиб бутуни кам қолган экан.

Луқмони Ҳакимнинг ўғли унга эътироз билдириб:
– Отажон, олмаларни қўшиб теришимни буюриб эдингиз, қурт тушган бир икки олмани деб бутун олмаларнинг ҳаммасини қуртга ем қилибмиз-ку –дебди.

Ота эса бир жилмайиб қўйиб:
– Кўрдингми, болам, гарчи соғ-бутун олмалар қуртлаганларидан кўра кўпроқни ташкил қилган бўлсада қолганларини ҳам бузибди, уларга ҳам қурт туширибди. Сен қандай қилиб қалбига қурт тушган улфатларинг билан бир жойда кўп вақтга қоласану улар орасидан соғлом қалб билан қайта оласан – деб айтган экан.

P.S.: Фарзандингизнинг атрофидаги дўстларига ниҳоятда эътиборли бўлинг. Зеро, пашша ахлатга, асалари гулзорга етаклайди!

https://www.tg-me.com/zarbulmasall

Бир аёл қўшнисини ғийбат қилибди. Ғийбат гап тезда қишлоқ аҳолисига тарқабди.
Fийбат қилинган одам эса анча изтироб чекибди.
Маълум вақтдан кейин ҳалиги аёл қилган ишидан пушаймон бўлибди. Хатосини қандай тузатишни билмай, бир доно зотга мурожаат қилибди.
Донишманд унга шундай маслаҳат берибди:
-Бозорга бориб товуқ сотиб ол ва сўйдир. Кейин уйга қайтишда, патларини юлиб, йўл бўйи ерга сочиб кел.
Аёл бу ғалати насиҳатга ҳайрон бўлса-да, донишмандга ҳурмати туфайли, ишни айтилгандек
бажарибди.
Эртаси куни донишманд аёлга:
-Кеча ташлаб келган патларингни бугун териб кел,- деб буюрибди.
Аёл кечаги юрган йўлидан бориб, патларни тўпламоқчи бўлибди. Қараса, шамол барча патларни учириб кетган экан. Соатлаб излаш натижасида, бор- йўғи бир-иккита патни топибди.
Доно зот унга шундай дебди:
-Кўрдингми, уларни ерга ташлаш осон, аммо қайта тўплашнинг иложи йўқ. Fийбатни ҳам қилиш осон, бироқ асоратини кетказиш ниҳоятда мушкул...
@zarbulmasall

Чўлда кетаётган икки дўст, бир пайт нима бўлди-ю, бир бирлари билан ғижиллашиб қолишди.
Шунда дўстларнинг бири иккинчисининг юзига тарсаки тортиб юборди. Тарсаки еганнинг жони оғриди, лекин ҳеч нима демасдан ерга эгилди ва қумга шундай деб ёзди:
«Бугун энг яқин дўстим менга тарсаки туширди».
Яна йўлларида давом этишди ва битта воҳага чиқиб олишди.
У ерда кўзлари сувга тушди, чанқоқларини қондириш учун шошилишди. Шунда боя тарсаки еган дўст сув бўйидаги ботқоққа тушиб кетиб, чўка бошлади.
Дўсти дарров ёрдамга шошилиб, уни ўлимдан қутқариб қолди. Ўзига келгандан кейин, бир оз муддат ўтгач, бу сафар бир тошга шундай деб ёза бошлади:
«Бугун энг ақин дўстим ҳаётимни сақлаб қолди».
Уни кузатиб турган шериги сўради:
- Тарсаки тортувдим қумга ёздинг, энди эса тошга ёзапсан, нима учун?
Дўстининг жавоби қуйидагича бўлди:
- Бировдан оғринганимизда қумга ёзишимиз керакки, салгина шабада эсганда ҳам ўчиб кетсин. Аммо бировнинг қилган яхшилигини тошга битишимиз керак.
Токи ҳеч бир шамол, бўронлар уни ўчира олмасин…

Ривоят!
@zarbulmasall

​​ЎҒРИ

Устоз маошини олди. Уйига қайтишда жамоат транспортига минди. Одам кўп эди. Одамлар ичида ўғри бор эди. Ўғри унинг пулини билдирмасдан олиб қўйди. Кондуктор келиб чипта пулини сўраганида чўнтагини ковлади. Аммо пул йўқ эди. Юзи қизарди, хижолат бўлди. Кондуктор масхараомуз деди:
- Кўринишингизни қаранг. Сизда шу арзимаган пул бўлмаса...
Ўғрининг ботирлиги тутиб кетди. Кондукторга қараб:
- Дўстим! Устознинг чипталари пулини мен бераман, деди.
Устоз ўғрига деди:
- Аллоҳ ишингизга барака берсин! Сизга ўхшаганлар кўпайсин!
Йўловчилар ҳам ўғрини мақтаб унинг "жўмардлиги"ни олқишлаб дуо қила бошлашди:
"Аллоҳ сенга барака берсин! Сен сингарилар кўпайсин!".

Ўша кундан бошлаб улар кўпая борди. Олдин халқнинг пулини ўғирлаб, сўнг халққа озгина бериб олқиш ва мақтовга ҳам эриша бошлашди.

© Абдулқодир Самарқандий

https://www.tg-me.com/zarbulmasall

#ибрат

Аллоҳнинг ҳар ишида ҳикмат бор!

Бир куни катта бир кема денгизда ҳалокатга учради. Ичидаги одамлардан фақат бир кишигина омон қолди. У катта бир ёғоч бўлагига осилган ҳолда яқин атрофдаги кимсасиз оролга етиб олди. У оролда яшар экан, ҳар куни: “Эй Худойим, менга мадад бер, бу ерлардан тезроқ кетишимга ёрдам бер» деб илтижо қилар, кўзи доим уфқда, бирор кема доим ўтиб қолар деб интизор кутарди.

Аллоҳдан бир оз мадад келмагач, тақдирига тан бериб сувда оқиб юрган кема қолдиқларию, ёғочлардан ўзига кўп қийинчиликлар билан уй ясаб олди. Бу “уйи” уни ёғин ва шамолдан асрар эди...

Янги тонг отди. Киши ўз одатига кўра туриб юзини денгиз сувига ювиб: “Эй Худойим, менга мадад бергин, бу ерлардан тезроқ уйимга етиб олай” деб илтижо қилди.

Емиш учун балиқ овлашга оролнинг бошқа томонига кетди. Шу пайт чақмоқ бўлиб уни ясаб олган уйига урилиб уйи ёниб кул бўлди. Киши келиб не кўз билан қараса, уни уйи ёниб бўлган, тутуни кўкка бўй чўзиб ётарди...

Киши ўтириб йиғлаб юборди: “Эй Худо, мен сендан мадад сўрадим, бало эмас, нега мени бундай жазоладинг, нега менга раҳм қилмайсан, нима гуноҳим учун бунчалар мени қийнайсан” деб куюниб-куюниб бир дарахтга суяниб ухлаб қолибди. Эрталаб уни кеманинг қаттиқ бонги уйғотиб юборди. Кўзини очса қирғоқда катта кема турар, одамлар тушиб уни олиб кетишга у томон қараб юриб келишарди.

“Қизиқ, қандай қилиб бу ерда одам борлигини билдиларингиз” деб қизиқиб сўраб кўрди қутқарган кишилардан. Қутқарувчиларни бири: “Биз оролга яқин масофадан ўтиб кетаётганимизда бу ердан чиқаётган тутунни кўрдик. Демак, оролда кимдир бор ва бизга тутун билан белги беряпти, деб бу томонга сузиб келдик” деди.

Хулоса ўзингиздан!


https://www.tg-me.com/zarbulmasall

​​Афанди бир подшоҳга балиқ совға қилди. Подшоҳ бу совға учун Афандига хазинадан бир тилла инъом қилди. Афанди чиқиб кетиши билан вазир подшоҳга деди:
— Ҳар ким балиқ кўтариб келса бир тилладан бераверсангиз, хазина бўшаб қолади-ку?
— Дарвоқе, айтганингиз тўғри. Нима қилиш керак?
— Дарҳол Афандини қайтариб келишни буюринг,— деди вазир.
Подшоҳ Афандининг кетидан одам юборди-да, вазирга деди:
— Тиллани қайтариб бер десак қандай бўлар экан?
— Бунинг иложи осон,— деди вазир,— Афандидан балиғинг эркакми, урғочими деб сўрайсиз, урғочи деса, “Менга эркак балиқ керак” дейсиз, эркак деса, “Менга урғочи балиқ керак” дейсизу тиллани қайтариб оласиз.
Афанди келди. Подшоҳ ундан сўради:
— Балиғинг эркакми урғочими?
Афанди подшоҳнинг ниятини пайқаб:
— Балиғим хунаса эди,— деб жавоб берди.
Подшоҳ унинг зийраклигига қойил қолиб, яна бир тилла инъом қилди.

P.S.: Ана шунақа, дўстлар, шоҳнинг олдида ақлли маслаҳатчилар бўлмас экан, хазинанинг пуллари “ақлли гап айтадиган”ларга кетиб қолаверади!

https://www.tg-me.com/zarbulmasall

УСТОЗ

Магистратура талабаларидан бири маъруза охирида менга:

«Доктор! Дарсдаги маърузангизни эшитган пайтимизда уни тушунамиз ва кейинги дарсингизни интизорлик билан кутамиз.

Лекин уйга қайтиб, дарсликларни ўқисак, сиз маъруза қилган пайтдагичалик фойда ва руҳиятни топмаймиз» деди.

Мен унга: «Асалари асални нимадан олади?» дедим. У: «Гуллар ширасидан», деди. Мен: «Агар сен ўша гулларнинг бирортасидан есанг, таъми қандай бўлади?» дедим.

У: «Аччиқ бўлади», деди. Шунда мен: «Устознинг вазифаси мана шудир. Устозлар аччиқ гуллардан ширин ва фойдали асал чиқариш учун миллионлаб гуллар узра айланиб, сўнг талабалар олдига тўплаган шираларининг хулосасини қўйишади», дедим.

P.S.: "Асалари" устозларимиз бор бўлсин!


https://www.tg-me.com/zarbulmasall

Бир куни арслон ёнига қўйни чақириб:
- Яқинроқ кел-чи, оғзимдан ёмон ҳид келмаяптимикин? - дебди. Қўй фаросатсизлик қилибди.
- Ҳа, арслоним, оғзингиз сасияпти. Нима егандингиз? - дебди. Арслоннинг жаҳли чиқиб, қўйни парчалаб ташлабди. Ҳовуридан тушгандан кейин, ёнига айиқни чақириб, унга хам айни саволни берибди.
- Сиздан ёмон ҳид келармиди, арслоним! - дебди айиқ ялтоқлик билан. - Арслоннинг ҳиди келяпти сиздан!
Арслонга унинг бу хушомади ёқмабди, "Айиққа ярашмайдиган гап қилдинг, лаънати!" - дея, роса таъзирини берибди.
Навбат тулкига келибди. Олдингиларнинг оқибатини бир четда кузатиб турган тулки арслоннинг олдига хастага ўхшаб, ёлғондакам йўталиб келибди. Арслон унга хам ўша саволни берибди.
- Мени маъзур тутинг, арслон жаноблари! - дебди тулки мўлтираб. - Неча кунки мазам йўқ, шамоллаб қолибман. Бурним хам битиб қолган, ҳид билмаяпман...
Арслон унинг бошини силаб, соғлик тилаб, қўйворибди. Воқеаларни кузатиб турган бўри тулкининг ёнига келиб:
- Ёмон айёрсан-да, - дебди таъна билан.
- Балки айёрдирман, - дебди тулки. - аммо аҳмоқ эмасман. Фақат аҳмоқларгина оғзи сасиб, қутуриб турган ваҳшийга ҳақиқатни айтсам ёки ялтоқлик қилсам, омонда бўламан, деб ўйлайди.

P.S.: Тушунганлар учун замирида бир дунё маъно!

https://www.tg-me.com/zarbulmasall

Бир куни амир Башир аш-Шихобий хизматкорига:
– Бақлажон егим келди, - деди.
Хизматкор:
– Аллоҳ бақлажонни ёрлақасин! У егуликларнинг тўраси, ёғсиз гўшт демак, қилтаноқсиз балиқ. Қайнатиб есангиз бўлади, қовуриб есангиз бўлади, димлаб есангиз бўлади, тузлаб есангиз бўлади, қиймалаб есангиз бўлади...
Амир:
– Лекин илгари еганимда ошқозонимни оғритган эди.
Хизматкор:
– Қуриб кетсин бу лаънати Бақлажон!!! Истеъмоли нохуш, ҳазми оғир, бемаза, қоп-қора, кўримсиз нарса!
Амир:
– Эй, ярамас! Бир вақтнинг ўзида хам мақтаб, хам ёмонлаб бўларканми?! Ҳозиргина оғиз кўпиртириб мақтамадинг-ми?!
Хизматкор:
– Хожам! Мен амирнинг хизматчисиман, бақлажоннинг эмас! Агар амирга мувофиқ бўлса, соз дейман. Борди-ю номақбул деса, ёмонлайман-да у юзи қорани!


https://www.tg-me.com/zarbulmasall

Бир одам йўлда кетаётиб, деҳқонга дуч келибди. Деҳқон сўраб қолибди:
– Йўл бўлсин.
– Сигиримга ем олмоқчиман, шу тарафда бир баққол бор экан, шунинг дўконига кетяпман.
– Шунақами? Ундай бўлса, эҳтиёт бўл, алданиб қолма!
– Мени ҳеч ким алдай олмайди!
– Мен айтдим-қўйдим-да...
 
У одам баққолнинг дўконига етиб келибди. Салом-аликдан сўнг, емнинг нархини сўрабди. “Фалон нарх”, – дебди баққол.
– Яхши, менга ўн кило берсангиз.
Баққол ўтирган жойидан қўзғалмабди. Қўли билан дўконнинг орқа томонига эринибгина ишора қилиб:
– Ўша ёққа ўтиб, емдан керагини олгин-да, менга пулини тўлаб кетавер. Ем тўкиб қўйилган жойда тарози ҳам бор, – дебди.
 
Харидор кўрсатилган тарафга ўтиб, халтасини тарозига қўйиб, ем сола бошлабди, ўн кило бўлгандан кейин қараса, атрофда ҳеч ким йўқ, баққол ўтирган жойдан бу тараф кўринмайди ҳам. Одам халтасига тўрт-беш кило ортиқча ем солибди ва баққолга ўн кило ем учун пул тўлаб, уни алдабди. Чиқиб, ўз йўлига кетибди. Йўлда яна бояги деҳқонни учратибди.
– Ем олдингми? – сўрабди деҳқон.
– Ҳа, олдим. Сиз алданиб қолма, дегандингиз. Баққолингиз алдашни эплайдиган одам эмас-ку, бир жойда мудраб ўтирибди. Қайтага мен уни бопладим, тўрт-беш кило ортиқча ем олдим, сезгани ҳам йўқ...
 
Деҳқон бу одамнинг юзига ачиниш билан боқиб, бошини сарак-сарак қилибди:
– Мен сенга айтгандим-а, алданиб қолишдан эҳтиёт бўл, дегандим-а! Афсус... Аслида сен алдандинг! Арзимаган 4-5 кило ем учун хайр-баракангни қўлдан бой бердинг, баққолнинг гуноҳларини ўз елкангга олиб, дўзахни ўзингга тайин қилиб қўйдинг...
 
P.S.: Фикр қилинг.


https://www.tg-me.com/zarbulmasall

#мотивация
 
БУРГУТ ВА ТОВУҚ
 
Бургут қоялар бағрига тўртта тухум қўйди. Қаттиқ зилзила бўлиб, улардан биттаси индан думалаб, товуқ катагигача борди. Курк товуқ ўзиникилар қатори бургут тухумини ҳам бағрига олди.
 
Вақти келиб тухум ёрилди, ундан бургутча чиқди. Товуқларнинг тарбиясини олиб катта бўлди ва табиийки, ўзини товуқ деб билди. Бир куни бургутча осмонда учиб ўтаётган бургутларни кўрди. Улар каби самода парвоз қилишни хоҳлади. Бироқ уринишлари зое кетиб, кулгига қолди. Ҳамкатаклари унга: “Сен товуқсан! Бургутлардек учолмайсан!” дейишди. Кичик бургутнинг умидлари пучга чиқди ва ер титкилашда давом этди...
 
P.S.: Ҳеч қачон “товуқ” бўлиб қолишга рози бўлманг! Доим юксакларга парвоз қилиш пайида бўлинг!
 


https://www.tg-me.com/zarbulmasall

​​​​📝 ​​Қадим замонда бир одам уйланди. Биринчи куни онаси ва хотини билан дастурхон атрофида ўтириб, янги келинчак бўлгани учун аёлига таомнинг катта қисмини алоҳида эътибор, мулозамат билан узатди. Арзимаган бир қисмини эса ўта беэътиборлик билан онасининг олдига дақ этиб қўйди.

Хотини донишманд аёл эди. Ҳозироқ мени талоқ қиласан, деб туриб олди. Сабабини сўраган эди:

- Қон тортади, сендан бола кўриб, шу она каби хор бўлишни истамайман, - деб жавоб берди аёл.

Минг афсуски, айрим аёллар эри тарафидан қайнонасидан кўра кўпроқ иззат кўрсалар, ўзларича ғолиблик нашъасини сурадилар. Билмайдиларки, ҳар ким экканини ўради. Емоқнинг қусмоғи ҳам бор.

Алқисса, аёл талоғини олиб, эридан ажрашди. Вақт ўтиб Аллоҳ унга бошқа бир яхши эрни насиб этди. Йиллар ўтди, бола-чақали бўлди.

Қазоро, бир куни туя устидаги кажава ичида борарди. Болалари атрофида парвона бўлиб, хизматига шай турардилар. Йўлда бир карвонга дуч келдилар. Карвон ортида абгор аҳволдаги ёши катта бир киши ялангоёқ пиёда борарди. Унга ҳеч ким эътибор бермас эди. Болаларига, мени ўша одамнинг олдига олиб боринглар, деди. Олиб боришгач, ҳалиги одамга деди:

- Мени танидингизми? Мен сизнинг собиқ хотинингиз бўламан. Сизга қон тортади, ҳар ким экканини ўради, демаганмидим? Кўряпсизми, болаларим мени қандай иззат-ҳурмат билан олиб юришибди. Энди ўзингизнинг аҳволингизга бир қаранг. Бунинг сабабини биласизми? Сиз онангизни хорлаган эдингиз. Мана энди жазойингизни оляпсиз. Кейин болаларига қараб деди:

- Аллоҳ учун унга эътибор бериб қўйинглар.

Ҳар бир эркак ва аёл унутмасинларки, қон тортади ва ҳар ким экканини ўради.
Арабчадан Муқим Маҳмуд таржимаси.

Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!

https://www.tg-me.com/zarbulmasall

#Ибрат

ҚОЧОҚ

Яманлик бир оила Германияга қочоқ бўлиб борди ва у ердан бошпана топди. Оила бошлиғи айтади:
"2015 йилда Германияга етиб борганимизда ҳукумат бизни уй-жой, электр, сув ва газ билан бир йил текинга таъминлади. Бир йилдан кейин бу тўловларни тўлашни бошлар эканмиз.
Бир йил ўтиб тўловни бошлаганимизда пул топа олмай тўловни бир ой кечиктириб қўйдик. Электр ширкатидан 200 евро қарз бўлиб қолдик. Ширкат бизга электр беришни тўхтатди. Биз учун бу кўп қийинчилик туғдирмади. Зеро Яманда электр узилишига кўникиб кетган эдик. Дарров дўконга бориб шам олиб келдим. Шам атрофида ўтириб олиб ватанимиз Яманда юз бераётган мусибатлар ҳақида фарзандларим билан суҳбатлашиб ўтирдик.
Қўшнилар бизнинг уйимизда электр йўқлигини билиб қолишибди. Бироздан сўнг Германиялик қўшнилар уйимиз олдида жамланишди. Мендан нега уйда электр йўқлигини сўрашди. Мен қарз бўлиб қолганимизни, келаси ҳафта маошни олсам тўлашимизни айтдим. Улар: "Нима, бир ҳафта болаларинг билан электрсиз ўтирмоқчимисан?!", дейишди. Мен: "Ҳечқиси йўқ. Биз умуман электр йўқлигига ҳам ўрганиб қолганмиз. Яманда бизнинг халқимиз электрсиз яшашади", дедим.
Улар бизга кичкина генератор сотиб олиб беришди. Сўнгра ўзлари қайсидир телеканалга боғланишди. У телеканалдагилар мен билан учрашиш учун келишди. Менинг муаммойим "электрсиз оила" номи билан Германияда йил муаммосига айланди.
Электр ширкати бизга қўшимча бир йиллик бепул электр ва 1000 евро пул берди. Биздан узр сўради. Чунки мен уларга музлатгичдаги гўшт ва товуқлар айниб қолиб уларни ахлатга ташлаганимни айтган эдим. Сўнгра озиқ-овқат олишим учун ичида 1500 евро бўлган карточка беришди".

Шайх Али Саллобий саҳифасидан таржима қилинди.
https://www.tg-me.com/zarbulmasall

Айтилишича, ҳазрати Алий розияллоҳу анҳу ўғли Муҳаммад ибн Ҳанафийяга шундай насиҳат қилган экан:
“Эй ўғлим, ёлғиз қолганда ҳам, одамлар орасида бўлганда ҳам улуғ ва қудратли Оллоҳдан қўрқишни, рози бўлган ҳолатингда ҳам, ғазабланганда ҳам ҳақни гапиришни, фақирликда ҳам, бойликда ҳам мўътадил ҳолатни сақлашни, дўстга ҳам, душманга ҳам адолат қилишни, ғайратинг тошганда ҳам, дангасалик тутганда ҳам амалдан тўхтамасликни, оғир дамларда ҳам, тўкин-сочинликда ҳам улуғ ва қудратли Зотдан рози бўлишингни сенга васият қиламан.
Эй ўғлим! Ортида жаннат турган ёмонлик – ёмонлик эмас, ортида дўзах турган яхшилик – яхшилик эмас. Барча неъматлар жаннат олдида арзимас ва ҳар қандай бало дўзах олдида саломатликдир.
Эй ўғлим, билгинки, ким ўз айбини кўрса, бошқаларнинг айбидан юз ўгиради. Кимки, Оллоҳнинг қисматига рози бўлса, қўлдан кетганига ғам чекмайди. Ким зулм қиличини яланғочласа, ҳалокати шу қиличдан бўлади. Ким биродарига чоҳ қазиса, унга ўзи йиқилади. Кимки дўстининг айбини очса, фарзандларининг айби очилиб қолади. Ўз хатосини унутган ўзганинг хатосини катта санайди. Кимки (барча) ишларга (лаёқатим бор деган ишонч билан) катта кетса, ҳалокатга йўлиқади. Ким денгизга ўзини отса, ғарқ бўлади. Ўз фикри билан мағрурланган киши адашади. Кимки ўз ақлидан бошқасига эҳтиёж сезмаса, тойилади. Одамларга такаббурлик қилган кимса хор, одамларга аҳмоқлик қилган сўкилишга сазовор. Ёмон йўлларга ўзини урган кимса туҳматга дучор. Пасткашларга аралашган кимса паслатилади, олимларга ҳаммажлис бўлган киши улуғланади. Кимнинг ҳазили кўпайса, енгилтак саналади. Ким ниманики кўп қилса, шу нарса билан танилади. Гапи кўпнинг хатоси кўп, хатоси кўпнинг ҳаёси оз, ҳаёси ознинг тақвоси оз, тақвоси ознинг қалби ўлади. Кимнинг қалби ўлса, дўзахга киради.
Эй ўғлим! Кимки одамларда бир айбни кўриб, сўнгра ўзига шу айбни лойиқ кўрса (яъни ўзи шу айбни қилса), ана ўша одам ҳақиқий аҳмоқдир. Фикр юритган киши ибратланади, ибрат олган, (гуноҳдан) чекинади, (гуноҳдан) чекинган киши саломат бўлади. Ким ҳою-ҳавасларни тарк этса, у озод кишига айланади, ҳасадни тарк этса, одамларда унга нисбатан муҳаббат уйғонади.
Эй ўғлим! Мўминнинг азизлиги – одамларга ҳожат сезмасликда, қаноат эса туганмас бойликдир. Ким ўлимни кўп эсласа, озгина дунёга ҳам рози бўлади. Кимки гапи ҳам амал эканини билса, сўзи камаяди, фақат керакли бўлган ўринда гапиради. Шеър (насрий баён): “Кимга Оллоҳ соғлом жисм, қаноатли қалб берса ва у нолойиқ нарсалардан юз ўгирса, ана ўша инсон подшоҳдир, гарчи очдан ўлган бўлса ҳам”.
Ҳар бир қилган гуноҳига жазо бор эканидан қўрқиб, гуноҳдан тийилмаган кишига ажаб! Қилинган ҳар бир солиҳ амалга савоб бўлишини умид этиб, амал қилмаётган кишига ажаб! Фикр – нур, ғафлат – зулмат ва жаҳолат залолатдир. Ўзгалардан ибрат олган киши – ҳақиқий бахтли, мероснинг энг яхшиси – одоб, энг яхши дўст чиройли хулқдир.


Унванул баён китобидан.

https://www.tg-me.com/zarbulmasall

Eshitdimki, birodarimni ishdan bo‘shatishibdi, puldan tangchilik bo‘lib kirakashlik bilan ro‘zg‘or qilayotgan ekan. Aksiga olib, qizchasi ham kasallanib qolibdi. Yakshanba kuni òģlim Muhammad Sodiqni bilan uning ziyoratiga otlandik. Yo‘l yo‘lakay o‘g‘lim bilan suhbatlashib ketdik. Unga xozir cho‘ntagimda 50 Aqsh dollari borligini bu pulga unga kiyim olishimiz mumkinligini, biroq birodarimning qizi betobligi uchun bu harajat bizdanam ularga zarurligini aytdim. Tabiiyki, bu taklifga o‘g‘limam rozi bo‘ldi. Men unga voqealar rivojini jim kuzatishini ham ta'kidlagach honadonga qadam bosdik. Birodarim bilan uyoq-buyoqdan gaplashganday bòlib, O‘rikzor bozorida savdo qiladigan tanishidan onam uchun ro‘mol olib berishini so‘rab boyagi pulni qo‘liga tutdim. U xòp deb pulni olib qoldi. Uyga qaytarkanmiz Muhammad Sodiq mendan:
—Adajon, u pulni doriga bermochi edik, ammo siz buvijonimga ròmol olmoqchi bòlayapsiz. Nega unday qildingiz?, deb so‘radi.
—Oģlim, bu yerda bir muammo bor, unga pulni shunday berishimiz kerakki, u bu pulni olayotganidan hijolat bòlmasin, kòngli oģrimasin. Hozir telefon qilib u bilan gaplashaman, suhbatning davomini eshitsang, maqsadimni tushunub olasan—,dedimu birodarimga telefon qildim va unga onamga ròmol olish fikridan qaytdik, òrniga boshqa narsa oladigan bòldik, uning nimaligini singlim bilan maslahatlashib keyin aytvoraman. Ungacha pul òzingda turursin. Xohlasang ishlatsang ham mayli, qachon kerak bòlsa o'zim aytaman, deb aytib qòydim. U avval hayron qoldi, keyin rejamni tushunib qoldi shekili, endi meni eshit deb òz gapini boshladi:
—Dòstim, men ahmoq emasman, senga hech qanday ròmol kerak emas, bu pulni menga berishning yòlini qilding, Allohga qasamki, bu pulingni olmas edim, ammo hozir muhtojman, qizimni dòxtirga olib borgan edim, dorilar yozib berishdi, lekin uni olishga pulim yòq edi. Qizim uchun shu pulni olaman, faqa bir sharti bilan pulingni biror kun qaytarib beraman, rozimisan?
—Ha, roziman, faqat mening ham bir shartim bor, pulni òzim sòramagunimcha bermaysan.
—Roziman, lekin, dòstim, senga katta rahmat, boringga ming shukur, mushkulimni yengil qilding, deya duo qildi.
Muhammad Sodiq suhbatimizni indamay eshitib turar edi. Suhbat tugagach, òglimga nasihat qilib qòydim:
—Òģlim qachonki kimgadir yaxshilik qilmoqchi bòlsang, uning diligia ozor bermay, shunday yengil qilginki, u hatto buni bilmay qolsin. Amalning eng yaxshisi yashirin bòlganidir, òng qòling berganini, chap qòling bilmasin. Shunda bu ishni holis Alloh uchun qilgan bòlasan. Shunda atrofingdagilar seni qattiq hurmat qilishni boshlaydilar, atrofingda samimiy insonlar kòpayadi. Eng muhimi Alloh sendan rozi bòladi. Agar Alloh sendan rozi bòlsa hamma ishing besh bòladi. Jannatdagi uying ham tez bitadi deb gapimni tugatishim bilan u
—Adajon meni kechiring?, dedi.
—Nega unday deyapsan?
—Boya sizni notòģri ayblabman.
—O‘ģlim xato ish qilish xato emas, uni tòģrilamaslik, tan olmaslik, undan xulosa chiqarmaslik xato, sen hozir tòģri ish qilding, xatoyingni bilishing bilan uzr sòrading, bu haqiqiy erkaklarning ishi deb maqtab qòydim. Uni kòziga qaradim, xursandchilikdan porlardi.


Manba:👇👇👇👇

Shaxsiy sahifalarimiz:
https://linkfly.to/Hasankhoja




https://www.tg-me.com/zarbulmasall

Бой билан мискин киши
Қўшни эди бир замон,
Бир-бирларига доим,
Оқибатли меҳрибон.

Хатто болалари ҳам,
Бирга эдилар ҳар чоқ,
Гоҳ у, гоҳ бу ҳовлида,
Ўйнашиб қувлашмачоқ.

Бой биларди қўшниси,
Яшарди камтар, юпун,
Дасмояси бир арқон,
Териб сотарди ўтин.

Не бўлар ўтин пули,
Ахир уйда саккиз жон,
Бой камбағал қўшнига,
Қилиб турарди эҳсон.

Бой ўйларди: Болалар,
Гоҳида уришганда,
Берган нарсаларимни,
Қилмасинлар писанда.

Ҳеч бир жонга билдирмай,
Ул, бул олиб бозордан,
Киргизиб турар эди,
Бегона хизматкордан.

Ўйларди: Ҳар нарсамда,
Ҳаққи бор қўшнимнинг ҳам,
Топганимни у билан,
Кўришим керак бахам.

Бойнинг ёрдами билан,
Қутга тўлиб айвони,
Ўтинчининг ҳар куни,
Қайнар эди қозони.

Ўтинчи бу эҳсонни,
Кимданлигин биларди,
Дастурхонда пинхона,
Бойни дуо қиларди.

Бир куни бой иш билан,
Узоқ бир юртга кетди,
Ё Қашқар, ё Мисирга,
Ва ёки Туркка кетди.

Уйда бўлмай юрди бой,
Бир ой бошқа шаҳарда,
Кириб келди уйига,
Чарчаб, хориб наҳорда.

Хотинига “об-қўй” деб,
Ақча берди халтада,
Дерди: бу Хажнинг пули,
Жўнайман шу хафтада.

Хотинидан сўради,
Ечаётиб махсини,
Тинчликми махаллада?
Қўни-қўшни яхшими?

Ўтинчи қўшни қалай?
Болалари омонми?
Хотини деди: - Яхши,
Бунча койитманг жонни.

Бир қизчаси ўлганди,
Қабристонга элтишди,
Шундан кейин негадир,
Бирдан бойиб кетишди.

Ўғлингиз кирган экан,
“Бу ёққа кел” демапти,
Еяётган гўштидан,
Бирон тишлам бермапти.

Болам егиси келиб,
Йиғлаб кирди уйимга,
Ўшандан бери ўйлаб,
Етолмайман ўйимга.

Мўмин одамнинг ахир,
Бўлмасми қўли очиқ?
Булар бойиб кетишгач,
Бўлиб қолди қизғанчиқ.

Бой шод бўлди харқалай,
Ўтинчи оч қолмапти,
Аммо гўштни боладан,
Қизғонгани бўлмапти.

Бой сафардан қайтганин,
Ён қўшниси билипти,
Зиёрат қилиш учун,
Бойникига чиқипти.

Саломлашиб ўтириб,
Суҳбатлашгандан кейин,
Бой депти қўшнисига:
Бир гапим бор айтайин.

Гўшт еб турган экансиз,
Чиқиб қопти ўғилчам,
Хафа бўлипти унга,
Бермапсиз бирон тишлам.

Ўтинчи депти: “Узр”
Қўшнижон, айб менда,
Бир ой жуда қийналдик,
Сиз сафарда юрганда.

Ўзим бетоб бўб қолдим,
Халоватим бузилди,
Оч қолдик, бир қизчамнинг,
“Нон”, деб жони у
зилди.

Бир неча кундан кейин,
Қўлимда арқон билан,
Далага чиқдим, уйга
Зора қайтсам нон билан.

Харом ўлган бир эшак,
Шундоқ чиқди йўлимдан,
Болаларимни эслаб,
Бир гап ўтди кўнглимдан:

Очликдан ўлди қизим,
Хотиним ҳам ўсолдир,
Эй , Оллоҳ! Энди бизга
Бу ўлакса халолдир.

Олиб келдим уйимга,
Шу эшакни нимталаб,
Тузлаб қўйдим бир хумга,
Гўштни бурда бурдалаб.

Харомлигин билганда,
Ўғлингиз “гўшт” демасди,
Бизга халол эди-ю,
Сизга халол эмасди.

Очликдан болаларим,
Бўлди суягу, тери,
Емишимиз ўша гўшт,
Мана, бир ойдан бери.

Қўшнисин кузатди-ю,
Бойга чиқди истима,
- Сафарга бормай ўлай,
Нима қилиб қўйдим-а?!

Шуларга ташлаб кетсам,
Егулик бўлмасмиди,
Оч қолмаганда балки,
Қизалоқ ўлмасмиди.

Ўлакса еб ўтирса,
Очликдан қўшним мани,
Каъбада Хажу, Умра,
Қилишимдан не маъни?

Бой Хаж пулин опчиқиб,
Ўтинчига тутқазди,
Болаларин ҳам унинг,
Атрофига ўтказди.

“Лаббайка” деб Каъбани,
Қилгандай тавофини,
Етти марта айланди,
Уларнинг атрофини.

Лаббайка Оллоҳумма Лаббайк,
Лаббайка ла шарийка Лаббайк,
Иннал ҳамда вал неъмата
Лакавал мулк, ла шарийкаллак.

Уч кундан сўнг хожилар,
Кетишди Хаж қилгани,
Кетишди Оллоҳ учун,
Мол, жонин харж қилгани.

Уч ой деганда бир-бир,
Қайтиб келди хожилар,
Дўконда бойни кўриб,
Ҳайрон бўлишди улар.

- Хожим, Каъбатуллоҳдан,
Қачон қайтиб келдингиз?
Қанот чиқдими, ёки,
Шамол бўлиб елдингиз?

Ахир айтгандингиз-ку,
Ўн-ўн беш кун қоламан,
Сизлар бораверинглар,
Сиздан кейин бораман.

Биздан берворгандингиз,
Совға, салом тугун,
Элтиб бермоқчи эдик,
Уйингизга шу бугун.

Бой хайрон, дерди: Ахир,
Борганим йўқ, Хажга ман.
Хожилар унинг сўзин,
Олишмасди асло тан.

- Ахир Каъбатуллоҳни,
Бирга тавоф қилдик-ку,
Намоз вақтида беш вақт,
Ёнма-ён ўтирдик-ку.

Ёлғон арафа куни,
Етиб бордик Минога,
Арофатда ўтириб,
Хитоб қилдик Оллoxга.

Дуо қилиб ўпдингиз,
Хажарул асвадни ҳам,
Бирга қурбонлик қилдик,
Бирга қирқдик сочни ҳам.

Хожим омонатингиз,
Мана тугунни олинг,
Йўлда чарчаб қолибсиз,
Биз кетдик, яхши қолинг.

Бой йиғлар эди фақат,
Тилига сўз келмасди,
Қўлида тугун унда,
Не борлигин билмасди.

Бой тугунни бағрига
Босди-ю, чопди уйга,
Кўриб турган одамлар,
Бари эргашди унга.

Фаришталар чуккан бу,
Тугунда не, ё, Оллоx,
Жойнамозми, китобми,
Либосми, ё тўтиё?

Чап кўксида юраги,
Питирларди мисли қуш,
Уйига келиб очса,
Нафис мато – Каъбапўш!

“Оллoҳy Aкбар” дея,
Йиғлаб қилди муножат,
Бир гуноҳкор бандангга,
Роббим, бу не иноят?!

Ахир нодонлигимдан,
Сўлдирдим гул ғунчасин,
Бўйнимда-ку уволи,
Ён қўшнимниг қизчасин.

Бой йиғларди “Кечир” дер,
Не қиларин билмасди,
Хожи бўлдими бунга,
Ишонгиси келмасди.

Aллоҳ бир фариштани,
Ўхшатиб қўйиб бойга,
Тушурган бўлса не тонг,
Хожилар турган жойга.

Бой тусида фаришта,
Бажариб Хаж амалин,
Берган бўлса не ажаб,
Совғали тугунчагин.

Мушку анбар исига,
Тўлди бойнинг ховлиси,
Йиғилди узоқ - яқин,
Ва ўтинчи қўшниси.

Бой деди: Эй яхшилар!
Кўп эди каму-кўстим,
Мени Хожга юбориб,
Хожи қилган ён қўшним.

Бой қўшнисин қучоқлаб,
Одамларга билдирди,
Қўшни томон деворга,
Каъбапўштни илдирди.

Кўзга суриб одамлар,
Ўпдилар Каъбапўштни,
Хақ наздида шунчалар,
Азиз эканми қўшни?

Ўша куни тиниқиб,
Хожи бой қолди ухлаб,
Тушида Каъба ўзи,
Келганмиш уни излаб.

Бойни ўтказиб қўйиб,
Бармоғига деб “Сана”,
Атрофида етмиш бор,
Айланаётганмиш Каъба.

https://www.tg-me.com/zarbulmasall

IMOM BUXORIYGA ONASINING NASIHATI

— Oʻgʻlim, ustozingizni ilmidan, taqvosidan va uning goʻzal odobidan taʼlim oling. Quloqlaringiz ustoz ogʻzidan chiqayotgan darsni tinglasa, koʻzlaringiz uning odobi, ogʻir vazminligi, odamlarga boʻlgan muomalasini kuzatib saboq olsin. Bugun oʻqigan bir varagʻingiz sizni yaxshi tomonga oʻzgartirsa, ikkinchi varagʻini ochib oʻqing. Agar birinchi varaq sizning iymoningizni, taqvoyingizni va odobingizni ziyoda qilmasa, aslo ikkinchi varaqqa oʻta koʻrmang. Foydasi kam, ziyoni koʻp boʻlur.
Alloh uchun oʻqing. Shaharda nom chiqaraman, tengdoshlarimni ortda qoldirib, hammadan oldin boʻlaman, davralar toʻrida oʻtiraman, odamlar diqqatini oʻzimga qarataman, kimlarnidir gap bilan oʻsal qilaman, degan maqsadda oʻqimang. Bularning bari shuhratparastlik deyiladi. Shuhratparastlik odam ichiga berkingan yuqumli balodir. Iymoni zaif, eʼtiqodi sust kimsalarga tez yuqadigan vabodir. Shuhratparastlik ixlosga ziddir. Fikringizni dunyo tashvishlari bilan chalgʻitmang. Sizning yoshingizda ilm tahsilidan oʻzgasi durust boʻlmas.

https://www.tg-me.com/zarbulmasall

​ЖАМЛОВЧИ ДУО

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади: «Мен намоз ўқиётганимда ҳузуримга Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам кириб қолдилар. Ҳожатлари бор экан. Мен кеч қолдим. Шунда у зот: "Эй Оиша! Сен жамловчи дуо жумлаларини лозим тут", дедилар. Мен тугатиб бўлганимдан кейин: "Эй Аллоҳнинг Расули! Жамловчи дуо жумлалари қайси?" дедим.
У зот бундай дедилар: "Аллоҳим! Мен Сендан яхшиликнинг ҳаммасини сўрайман. Тез келадиганини ҳам, кечга қоладиганини ҳам. Ўзим биладиганимни ҳам, ўзим билмайдиганимни ҳам. Аллоҳим! Мен Сендан ёмонликнинг ҳаммасидан паноҳ сўрайман. Тез келадиганидан ҳам, кечга қоладиганидан ҳам. Ўзим биладиганимдан ҳам, ўзим билмайдиганимдан ҳам. Ва Сендан жаннатни ва унга яқинлаштирадиган сўз ҳамда амалларни сўрайман.
Ва мен дўзахдан ва унга яқинлаштирадиган сўз ва амаллардан паноҳ сўрайман. Ва Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам Сендан нимани сўрасалар, ўшани сўрайман. Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам Сендан нимадан паноҳ сўрасалар, ўшандан паноҳ сўрайман. Менга қазо қиладиган бўлсанг, унинг оқибатини яхши бўладиган қилгин», деб айтгин».

Шарҳ: Демак, Оиша онамиз розияллоҳу анҳо намоздан кейин кўпрок, узоқроқ дуо қилиб қолганлар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам эса ҳамма нарсани бирма-бир санаб, айтиб ўтирмай, уларни жамловчи дуоларни қилиш афзаллигини айтмоқдалар ва ўша дуоларни ўргатмоқдалар. Шунинг учун асосан ояти карималарда, ҳадиси шарифларда келган дуоларни қилиш керак экан. Ана шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам таълим берганларидек, суннатга мувофиқ дуо қилган бўламиз, иншааллоҳ.

"Одоблар хазинаси" китобидан.

https://www.tg-me.com/zarbulmasall