✍🗡z

✅ " #حجاب در #شاهنامه "
پژوهشی به پیشنهادِ امام‌جمعه کرج
به کوششِ #زورو

🔹حجاب در شاهنامه ( #تهمینه )

شنیدم که رستم به وقت زفاف
به آن اُسوه اندر حجاب و عفاف

بگفتا که دارم ز تو خواهشی
بکن گاه، تهمینه آرایشی

چنان پاچه‌ی بُز دو ابروی توست
بسیجی‌صِفَت پُر ز مو روی توست

مپوشان ز من لااقل روی خویش
شده گُم لبان تو در پشم و ریش

🔹حجاب در شاهنامه ( #سودابه )

"نشست از بَرِ تخت، سودابه شاد"
به تن داشت یک مانتو _خیلی گُشاد_

سیاووش بیچاره هم در کمین
که با دوربین یا که با ذرّه‌بین

ببیند مگر بازو و ران او
بَرَد بهره از باغ پستان او

نهان بود این‌ها ولی، حیف، آخ!
بخندید سودابه گفتا : " بیلاخ! ،

شعارم شده بعد از آن انقلاب
حجاب و حجاب و حجاب و حجاب"

🔹حجاب در شاهنامه ( #گردآفرید )

"زنی بود بر سان گُردی سوار"
حجابش شده شهره در روزگار

چو در رزمگه رفت گُردآفرید
یکی چادر ملّی نو خرید

لچک بر سرش بست و کرد او نهان،
سر و زلف خود را ز نامحرمان

به تن کرد از عمد "جِلباب" را
که سوزد فلان‌جایِ سهراب را !

(جِلباب: چادر و لباس گشاد زنان)

🔹حجاب در شاهنامه ( #منیژه )

"منیژه چو از خیمه کردش نگاه"
بدو گفت بیژن که چیزی بخواه،

که بهرت بگیرم _شوم من فدات_
شب عید قربان بیارم برات

منیژه به بیژن بگفتا به ناز
برایم بخر باز چادرنماز

که آن چادر مشکی قبلی‌ام
شده پاره چون چادر ملّی‌ام

🔹حجاب در شاهنامه ( #رودابه )

بگفتا چنین "زال" با مُرده‌شوی
که "رودابه" را بوده‌ام گرچه شوی،

ندیدم توی حجله حتّی قشنگ
بوَد موی این ماه‌پیکر چه رنگ

توی حجله چادر به سر داشت او
به جز آن بپیچید دورش پَتو

همیشه به سر داشت او یک لچک
حجابش در ایران‌زمین بود تک

به تن داشت دائم قبایی گُشاد
چنین زن ولی قسمت کَس مباد

🔹حجاب در شاهنامه ( #فرنگیس )

بدیدند تُرکان فرنگیس را
که پوشانده با مقنعه گیس را

یدک داشت جز مقنعه روسری
به پا دامنی روی تُنبان‌قِری

که اندام او زیر آن گُم شود
ز توران چو او عازم قُم شود

... خلاصه مُحجّب سوی حوزه رفت
سی بهمنِ سال پنجاه و هفت

#عکس‌نوشته‌ها_در_این_پست 👇
https://www.tg-me.com/zorro_ch/2249

پی‌نوشت:
امام‌جمعه‌ی کرج: در شاهنامه هم به حجاب اشاره شده

#زورو

http://instagram.com/zorro.zolfaghari
@zorro_ch

ویژه‌ی روز دختر❤️🌺
"شیر مادّه کِی کم از شیر نر است!؟"
#گردآفریدها
@zorro_ch

همچنین این
#گردآفریدها

✍🗡z
ادامه از پُست قبل 👇👇👇
https://www.tg-me.com/zorro_ch/2256

این‌ "منِ برنو به دوشِ یاغی مشروطه‌خواه" ! این‌بار زدم به انبار مهمّات و اسلحه‌خانه خودشان و با فشنگ‌های خودشان به سمت‌شان... ؛ #حامد_عسکری در دم و دستگاه خودشان است و خواسته یا ناخواسته همسفره و هم‌پیک‌شان! در سِه‌کاری و اشتباهی نادر و نابخشودنی! در سفر رئیسی به نیویورک (شهریور ۱۴۰۱) او و هیئتش! را به عنوان "میرزابنویس" همراهی کرد و اگر تا پیش از آن به خاطر غزل‌های تقریباً نابش، رحیم بود با همین‌ یک‌ نقطه در دادگاه مردم، رجیم شد! ؛

منشین با بدان که صحبت بد
گرچه پاکی، تو را پلید کند
آفتاب اَرچه روشن است، او را
پاره‌ای ابر ناپدید کند
"سنایی"

پی‌نوشت: برنو به دوشِ یاغیِ مشروطه‌خواه، را از یکی از غزل‌های همین مرحوم! _حامد عسکری_ عاریت گرفته‌ام

بحث ادبی نامربوط! :
حامد عسکری را از نزدیک دیده‌ام؛ ظاهراً "ندارد غیر از این عیبی" که گاه هم‌پیاله حکومتی‌هاست (و البتّه این عیب : سابقه تحصیل در حوزه!)
این دیدار از نزدیک مربوط به حول و حوش سال ۹۲ است که یکی دوبار پایم به شب شعر "در حلقه‌ی رندان" دفتر طنز حوزه‌ی هنری تهران باز شد (می‌خواستم با چشمان خود تجربه کنم! که آیا واقعاً حق با هنرمندان شهرستانی‌ست که بر این باورند که هنرمندان تهرانی به چشم هَوو به آنها نگاه می‌کنند و می‌خواهند سایه‌شان را با تیر بزنند! و... تقریباً من هم به همین نتیجه رسیدم! فعلاً بگذریم) . حامد عسکری در یکی از این جلسات مسئول بررسی شعر طنزپردازانی بود که قرار بود پشت تریبون بروند (شما بخوانید سانسورچی!)
راستی در همین جلسه #ناصرفیض _رئیس دفتر طنز حوزه هنری_ مجری بود و با اینکه هم مرا در بین جمعیّت دید و خوش و بشی کردیم و هم اسمم در لیست پیش رویش بود و نسبت به بسیاری از طنزپردازان حاضر در جلسه، یک‌روز مهمان بودم و یک‌عمر دعاگو! ، مرا فاکتور گرفت! و این مهمان شهرستانی را این‌گونه نواخت! ؛ حق، هم با هنرمندان شهرستانی بود و هم حافظ! :
بنده‌ی "عالی‌پیامم" من که لطفش دائم است
ورنه لطف "ناصرفیضِ" (شیخ‌زاده) گاه هست و گاه نیست!

#زورو

http://instagram.com/zorro.zolfaghari
@zorro_ch