بجز گه سگ، آخ و تف و کون سیگار پیرمردها هیچی توی پارک ندیدم.
ص: ۱۲۴
اگه دافی که باش قرار داری خوشگل باشه، دیگه کی اهمیت می‌ده که دیر کرده؟ هیچکس.
ص: ۱۳۲

📕ناطور دشت

✍جی د. سلینجر

🔃 متین کریمی

@PhilosophyCafe ♨️

همه‌ی دخترها و پسرها اون دور و ور می‌پلکیدن و منتظر دوستاشون بودن. همه جور دختری اونجا بود. واقعا آدم حظ میکرد نگاهشون کنه. از طرفی هم دلش می‌گرفت، آخه نمی‌دونستی بعدش که از مدرسه و دانشگاه میان بیرون، چه بلایی سرشون میاد. حتما بیشترشون با یه مشت آدم احمق ازدواج می‌کنن. احمق‌هایی که همه‌ش درباره‌ی ایـن حـرف می‌زنن که با یک لیتر بنزین میشه چند کیلومتر رفت. آدمایی که اگه توی بازی گلف یا حتی پینگ پنگ، ببازن بی‌اندازه ناراحت میشن و مثل بچه ها قهر میکنن. منظورم اون آدماس. اونایی که اصلا یه خط کتاب هم نخوندن و خیلی هم حوصله آدمو سر می‌برن، باید مواظب اونا بود.
ص: ۱۳۰

📕ناطور دشت

✍جی د. سلینجر

🔃 متین کریمی

@PhilosophyCafe ♨️

کتاب هفته بعد

غرور و تعصب

جین آستین

ترجمه رضا رضایی

همه اونایی که بخاطر چیزای مسخره و بی‌مزه‌ی توی فیلم اشک می‌ریزن، از هر ده نفر، نه نفرشون آدمای حرومزاده‌ای هستن. جدی می‌گم.
ص: ۱۴۹

روح ما مانند آن یتیمانی است که مادران ازدواج نکرده‌شان در درد و رنج زاییدن آنها میمیرند. راز اصالت پدری ما در قبرهای آنان نهفته است: و باید آن را متوجه شویم.

#موبی_دیک
#هرمان_ملویل
#ترجمه_پرویزداریوش

🖋 اروپامحوری دقیقاً چیست؟ اروپامحوری در هستۀ خود بیانگر شیوه‌ای خاص از پژوهش است که با سه انگارۀ متقابلاً مرتبط دربارۀ شکل و سرشتِ توسعۀ مدرن پی‌ریزی شده است. نخست، اروپامحوری خاستگاه‌ها و سرچشمه‌های مدرنیتۀ سرمایه‌داری را محصول فرایندهای توسعۀ عمدتاً درونی اروپا درک می‌کند. اروپامحوری با اتکا به این انگاره که هر شکلی از مسیرهای توسعۀ موجود، حاصل پویه‌های درون‌ماندگارِ متعلق به یک جامعه است، پیدایش مدرنیته را منحصراً به محدوده‌های جغرافیاییِ مهروموم شده و، از منظر اجتماعی-تاریخی، منسجم اروپا نسبت می‌دهد. بنابراین، در [روایت‌های] تاریخ فرهنگی با چنین [تبیینی] مواجه می‌شویم که شکوفایی رنسانس منحصراً پدیده‌ای درون‌اروپایی بود. ...
بدترین شکل این رویکرد می‌تواند به آن دست تفاسیر دامن بزند که برای جامعه و فرهنگ اروپایی در نسبت با سایر نقاط دنیا برتری قایل است.

🖋 این دومین انگارۀ هنجاری اروپامحوری را می‌توان تقدم تاریخی نامید که تمایز تاریخی بین سنت و مدرنیته را از رهگذر جداسازی فضایی «غرب» و «شرق» بیان می‌کند. از رهگذر این روش، جوامع غیراروپایی به عنوان یک دیگری ایدئولوژیک مقابل اروپا قرار می‌گیرند که خاص‌بودگی و تمایزِ مدرنیتۀ غربی در تقابل با آن‌ها تعریف شده و می‌شود. ...
از این دو انگاره، سومین گزارۀ پیش‌گویانه سربرمی‌آورد: این که تجربۀ اروپاییِ مدرنیته مرحله‌ای جهان‌روا از توسعه است که تمامی جوامع باید آن را از سر بگذرانند. این انگارۀ قایل به مرحله‌بندی، وجود یک توسعه‌گراییِ خطی را مسلم می‌گیرد که در آن فرایندهای درون‌زادِ تغییر اجتماعی -از سنت به مدرنیته، فئودالیسم به سرمایه‌داری و غیره- همچون مراحلی جهان‌روا درک می‌شوند و به تمامی جهان در زمان‌ها و مکان‌های دیگر بسط می‌یابند. این سه گزاره (درون‌گرایی روش‌شناختی، تقدم تاریخی و توسعه‌گراییِ خطی) هستۀ روایت‌های اروپامحور را تشکیل می‌دهند.

📚 از کتاب «غرب چگونه حاکم شد؟»، نوشتۀ الکساندر آنیه‌واس و کرم نیشانجی اوغلو، ترجمۀ علیرضا خزائی 📚

@philosophycafe