🌐 مرگ خاموش حرفه وکالت

🔹وکیل پیمان زمانی در یادداشتی به تضعیف نهاد وکالت اشاره کرد و نوشت: نظام آموزش حقوقی در ایران گرفتار فرسایشی سیستماتیک شده است.

▪️در بخشی از متن یادداشت آمده است:

🔹بیایید تعارف را کنار بگذاریم. وکالت در ایران دیگر آن سنگر شرافت و عدالت نیست که در کتب درسی و سخنان بزرگان وعده‌اش داده می‌شد. سال‌ها به ما آموختند که وکیل، وجدان بیدار جامعه است؛ مدافعی که حتی در برابر قدرت، پشت مظلوم می‌ایستد و زبان قانون را به صدای عدالت بدل می‌کند. اما آنچه امروز وکیل ایرانی در کف جامعه تجربه می‌کند، چیزی نیست جز فرسایش تدریجی یک حرفه. حرفه‌ای که از درون تهی و از بیرون بی‌دفاع رها شده است.

🔹 آنچه امروز از وکالت باقی مانده، تنها نامی‌ است بر سر در دفترها. حرفه‌ای که روزی الهام‌ بخش بود، حالا در سکوت و انزوا، از درون می‌پوسد. نظام آموزش حقوقی در ایران گرفتار فرسایشی سیستماتیک شده است. دانشگاه‌ها، مؤسسات آموزشی و حتی دوره‌های کارآموزی، به ‌جای پرورش ذهن انتقادی و تربیت وکیلی مقاوم، به کارگاه‌هایی برای تست ‌زنی، دادخواست‌ نویسی و آموزش‌های کلیشه‌ای بدل شده‌اند.

🔹درد اصلی اما وقتی آغاز می‌شود که به انتخابات کانون‌ها نزدیک می‌شویم. مدیرانی که سال‌ها سکوت کرده‌اند، ناگهان فعال می‌شوند؛ وعده‌های کلیشه‌ای می‌دهند، با کارآموزان عکس می‌گیرند و در فضای مجازی لایو برگزار می‌کنند. اما دغدغه‌شان نه درد صنفی، که دغدغه حفظ جایگاه و قدرت است.

متن کامل یادداشت:

https://vokalapress.ir/?p=80019

🔗 وکلاپرس @vokalapress
▫️وبسایت ▫️ایتا▫️سروش▫️بله▫️اینستاگرام▫️فیسبوک▫️توییتر
🔚

انسانی که بدنبال صلح و آزادی بر فراز مرزها پرواز می‌کرد!
اردشیرپشنگ

هزار افسوس که عالی‌جناب "سری ثریا اوندر" سیاستمدار، روزنامه‌نگار، نمایشنامه‌نویس و بازیگر تاتر که یک دموکرات چپ‌گرا و اصالتا خود یک ترکمن اما عضو ارشد حزب کُردگرای دم‌پارتی و نایب رئیس پارلمان ترکیه بود، امروز در سن ۶۲ سالگی درگذشت.

او از همان زمان که دانشجوی رشته‌ی علوم سیاسی در دهه ۱۹۸۰ و عصر حاکمیت کودتاچیان ترکیه بود به دلیل فعالیت‌های سیاسی سال‌های سال زندانی و تحت فشار شدید قرار گرفت؛ اما هرگز آن روزگاران سیاه و محدودیت‌های فراوان باعث نشد امیدش برای آمدن فردایی روشن را از دست بدهد.

این مبارز خستگی‌ناپذیر سال‌های سال فراتر از همه مرزهای سیاسی و هویتی به‌دنبال آزادی، کرامت و برابری انسان‌ها بود و به همین دلیل به مبارزه سیاسی و مدنی از طریق گفت‌وگو، اعتراض، اعتصاب، نوشتن یادداشت‌های انتقادی و ... دست زد.

او معتقد به مبارزه مدنی، صلح و همزیستی انسان‌ها و استفاده از حداقل فرصت‌ها برای شکستن بن‌بست‌ها و پیش‌بردن یک قدم به جلوی دموکراسی، حقوق بشر و عدالت‌ بود.

طی دو سال اخیر او یکی از بانیان و حامیان اصلی مذاکرات صلح ایمرالی میان اوجالان و اردوغان بود؛ سیاستمدار شریفی که اینک نه فقط کُردها و ترکیه بلکه خاورمیانه به وجودش بیش از هر زمان دیگری نیاز داشت.

یادش همچون میراثت مانا خواهد بود و امیدوارم راه و شیوه‌اش نقشه‌ی راه رهروان آزادی، دموکراسی و حقوق بشر در ترکیه و خاورمیانه شود
و نیز سرانجام شاهد صلح میان کُردها و دولت ترکیه به عنوان یکی از اهدافش که بسیار برای آن کوشید، باشیم.

https://x.com/ardeshirpashang/status/1918694258153853319?t=RaSmhdDKxJqhSvotUb6y_w&s=35

آنان که موش می‌دوانند

سرمقاله هم‌میهن
۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴

🔹مشهور است که سیاست پدر و مادر ندارد؛ به همین دلیل خیلی‌ها کوشیده‌اند که تا حدی که می‌توانند سیاست را با اخلاقیات گره بزنند. سپس گمان می‌رفت که با آزادی بیان، شفافیت، حاکمیت قانون، استقلال قضایی و گردش قدرت از طریق انتخابات آزاد می‌توان اخلاق را در سیاست وارد و نهادینه کرد.

🔹قطعاً همه این موارد کمک مهمی به بهداشتی‌تر شدن موضوع سیاست کردند؛ ولی همیشه امکانی برای سیاست‌ورزان فراهم می‌شود که فیل‌شان یاد هندوستان کند و دوباره حقیقت و منافع ملی را پیش پای منافع حقیر فردی و غیرفردی قربانی کنند.

🔹یکی از این امکانات، سیاست خارجی کشورها است. نمونه می‌خواهید؟ همین مذاکرات ایران و آمریکاست که برخی افراد و نیروها هم در داخل و هم در خارج کشور دنبال موش دواندن در موفقیت احتمالی مذاکرات هستند.

🔹در واقع، آنان به زبان بی‌زبانی می‌گویند «سهم ما چی؟» یا می‌گویند «ما هم شریک»، یا «دیگی که برای ما نجوشد، بهتر است کله سگ در آن بجوشد».

🔹نیروهایی که در داخل کشور دنبال چوب گذاشتن لای چرخ مذاکرات هستند را می‌شناسید. جالب این است که یکی از آنها در آخرین موضع علیه مذاکرات خبر مهمی را لو داد و گفت: «در دولت قبل هم مذاکره وجود داشت؛ ولی جامعه از آن خبر نداشت و نسبت به آن شرطی نشده بود. این اقدام در آن برهه جلوی اثرگذاری مذاکره بر قیمت ارز را گرفت.»

🔹اگر از اسرائیل که بر اساس طبیعت و ذاتش مخالفت می‌کند بگذریم، رفتار فرانسه خیلی عجیب است. فرانسه چرا مخالفت می‌کند؟ دنبال چیست؟ اروپا در برجام نتوانست کوچکترین اقدامی علیه خروج آمریکا کند و ایفای تعهداتش کند؛ چرا حالا مخالف حل این مسئله است؟

🔹در داخل آمریکا هم مخالفانی هستند. نئوکان‌ها که نزدیک به اسرائیل هستند، به نیابت از اسرائیل مخالفت می‌کنند و قابل‌فهم است. ولی بدترین مخالفت و سنگ‌اندازی از سوی دموکرا‌ت‌های بی‌شخصیت است.

🔹اولین آنها جان کری بود که امضاکننده برجام است و حالا که ترامپ می‌خواهد در مسیر توافق گام بردارد، آن را تخطئه و نقد می‌کند. رسانه‌های جریان اصلی آمریکایی که نزدیک به حزب دموکرات هستند هم همین مسیر را طی می‌کنند.

▫️ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗 واتساپ | 🔗تلگرام

🔺جهانی شرمسار گرسنگان غزه!

پس از دو ماه محاصره همه جانبه، بحران انسانی، گرسنگی و قحطی عمدی در باریکه غزه وارد مرحله‌ای بسیار خطرناک و دردناک شده است و بنا به اعلام برنامه جهانی غذا وابسته به سازمان ملل و دیگر نهادهای بشردوستانه ذخایر انبارهای غزه ته کشیده و نزدیک به دو میلیون آواره و بی‌سرپناه در آستانه مرگ جمعی قرار دارند.

پس از این که جنگ ویرانگر و نسل‌کشی بی‌سابقه و فروریختن 90 هزار تن بمب (معادل 4 بمب اتم) کمکی به تحقق اهداف اسرائیل و نتانیاهو و پیروزی در غزه نکرد، از دو ماه پیش همه گذرگاه‌های این منطقه بسیار کوچک را مسدود کرده و مانع وارد شدن هر نوع مواد غذایی و دارویی شده است؛ به این امید که آنچه با قتل و کشتار و تخریب جنون آمیز به دست نیامد، با استفاده از سلاح گرسنگی و تشنگی علیه دو میلیون انسان و صدها هزار کودک و نوزاد حاصل شود.

با توجه به گزارش‌های وارده از غزه اگر ظرف روزها و دو هفته آینده مواد غذایی وارد این منطقه نشود، تصاویر کودکان کشته شده بر اثر گرسنگی صفحات شبکه‌های تلویزیونی را پرخواهد کرد. هم اکنون نیز تصاویر کودکان گرسنه و گریان غزه در صف دریافت اندک غذایی برای خود و خانواده‌شان هر وجدانی را در برابر این حجم سبعیت و قتل عام، استفاده از گرسنگی به عنوان سلاح در این سطح گسترده آن هم در قرن بیست و یکم و بی‎‌تفاوتی جهانی نسبت به این وضعیت شرمسار می‌کند.

اصلا تصور کنیم، اسرائیل اشغالگر نیست و این فلسطینی‌‎ها هستند که اشغالگر هستند و یا این که دو طرف قبلا هیچی مشکلی با هم نداشته و حماس حمله هفتم اکتبر را از سر خوشی و سرمستی انجام داده و غزه 17 سال هم محاصره‌ نبوده و و اساسا هم در یک دهه گذشته اسرائیل چهار پنج جنگ علیه غزه به راه نینداخته است. اصلا فرض کنیم حمله هفتم اکتبر بدون هیچ عقبه‌ای و یک جنایت تمام عیار بوده است و کل داستان فلسطین از این تاریخ شروع شده است؛ جز این است که این حمله چهار پنج ساعت بیشتر طول نکشید؛ اما اسرائیل 19 ماه است که جنایت می‌کند؛ نسل‌کشی می‌کند و به گفته وزیر دفاع اسبق خود (موشه یعلون) مشغول پاکسازی نژادی است، 18 هراز کودک و 13 هزار زن را کشته است و دهها هزار زن و کودک مجروح هم به علت نبود دارو در حال مرگ تدریجی هستند.

115 بیمارستان و مرکز درمانی را ویران، 1402 پزشک و پرستار و کادر درمان و 210 خبرنگار و روزنامه‌نگار (بیشتر از آمار دو جنگ جهانی، جنگ ویتنام و کره و..) را ترور و 17 هزار دانش‌آموز و معلم را قتل عام کرده است. چاه‌های آب را ویران و برق منطقه را قطع کرده و کلا هیچ نشانه‌ای از حیات و زندگی سالم باقی نگذاشته است.

در این میان، اما جهان در برابر این فاجعه تاریخ ساکت است و اگر هم اعتراضی صورت می‌گیرد، غالبا در کشورهای غربی است که حکومت‌های آن‌ها نیز مانند کشورهای منطقه جز محکومیت کاری نمی‌کنند و آمریکا هم حمایت و پشتیبانی می‌کند.

در سطح منطقه هم هیچ تحرک دیپلماتیکی از هیچ طرفی صورت نمی‌گیرد؛ انگار همه تسلیم یکه‌تازی اسرائیل شده‌اند؛ روزانه به سوریه و لبنان حمله می‌کند و همه را تهدید می‌کند. انگار این فقط غزه است که در مقابل اسرائیل ایستاده است. در حالی که خواسته کودکان غزه ارسال ارتش و سلاح نیست، بلکه ارسال غذا و دارو است که 22 کشور عربی و 57 کشور اسلامی علی رغم این همه شعار آسمان‌خراش قادر به ارسال یک قوطی شیرخشک برای کودکی نیستند.

زمانی بود که حسنی مبارک متهم به همدستی و مزدوری اسرائیل می‌شد، اما اکنون و گذر زمان نشان داد که او برای غزه نعمت بود! نه مبارک و نه عمر سلیمان و نه مشیر طنطاوی با علم به وجود تونل‌های انتقال کالا و مواد غذایی به غزه در سایه محاصره فراگیر آن، اقدامی برای تخریب آن‌ها نکردند. اما اولین کار سیسی پس از کودتا تشدید محاصره غزه و نابودی این تونل‌ها بود که مالکان آن‌ها نه حماس، بلکه تاجران و مردم عادی بودند و برای واردات کالا از آن‌ها استفاده می‌کردند.

در سال 2008 نیز وقتی صدها هزار نفر پس از محاصره طاقت فرسا دیوار مرزی رفح را شکستند و وارد مصر شدند، اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها به حسنی مبارک اعتراض کردند، در پاسخ گفت که مردم گرسنه هستند و غذا می‌خواهند. اما امروز سیسی از بیم از دست دادن تاج و تختش جرات ارسال یک بسته غذایی از گذرگاه رفح به غزه را ندارد. مردم غزه هم این بار چون طرح کوچاندن آن‌ها در میان است، مثل 18 سال پیش تصمیمی برای شکستن مرز مسدود شده رفح ندارند.

پیامدهای آنچه امروز در غزه می‌گذرد، برای دهه‌ها و چه بسا سده‌ها دامنگیر منطقه خواهد بود؛ حداقل آن تثبیت و فربه‌ کردن دیکتاتوری‌هاست؛ چون با فروپاشی نظم اخلاقی جهانی و این حجم جنایت‌، دستان مستبدان برای ارتکاب جرم و جنایت بازتر خواهد شد و دیگر پس از این نسل‌کشی تاریخی هیچ مستبدی گوشش بدهکار اعتراضات حقوق بشری در گوشه و کنار جهان نخواهد بود.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

🔹سری ثریا اُندر سیاستمداری از تبار انسانیت

او با قصه آغاز کرد... با قصه زیست... و با قصه رفت. نامش «سری ثریا اُندر» بود. روایتی که از حاشیه‌ها برخاست، به درون سیاست نفوذ کرد، از بین بندهای زندان گذشت، از پرده سینما عبور کرد و تا واپسین دم، با واژه صلح و انسانیت گره خورد
@salehnikbakht

🔷 شکرگزاری بر اعمال ستمگرانه!

🔹هیچ ستمی چون این ستم که بر ما می رود ندیده‌ام. بر ما ستم می‌کنند و از ما می‌خواهند بر ستمی که بر ما می‌رود شکرگزار باشیم!

✍️ امام محمد غزالی

@salehnikbakht

🎥 شوخی خَیر تربت‌جامی با رئیس جمهور: من هم مثل شما اهل سخنرانی نیستم و از روی کاغذ هم نمی‌توانم بخوانم!

@moniban_news

🔺ترامپ و دشواری تحلیل!

یکی از اشکالات رایج در امر تحلیل تکیه صرف بر خبر است؛ بدون شک خبر نقش مهمی دارد، اما بی‌توجهی به دیگر ارکان تحلیل و شناخت عمیق پیشینی -که آن هم ساز و کار اصولی و علمی خود را دارد- باعث می‌شود تحلیل‌گر هر لحظه متناسب با اخبار که بعضا هم حتی از یک منبع ضد و نقیض هستند، تحلیلی ارائه دهد و مکررا مبتلا به تناقض‌گویی و پیش‌بینی‌های اشتباه شود.
مثلا بدون شناختی کلی، اگر امروز ترامپ تهدید نظامی کند، آن را حمل بر قطعیت وقوع جنگ کند و وقتی ترامپ ساعتی بعد یا چند روز بعد از توافق نزدیک سخن بگوید، آن را نویدبخش صلح و آشتی بپندارد.

در گذشته تجزیه و تحلیل مواضع و سخنان روسای پیشین آمریکا و سیاست‌های آن‌ها و پیش‌بینی آن بر اساس پارامترهای شناخته شده آسان‌‌تر بود. قبلا در این خصوص روانشناختی شخصیت رئیس جمهور آمریکا نقشی فرعی داشت، اما امروز عنصر شخصیتی ترامپ مهم‌ترین پارامتر در تحلیل سیاست‌های رئیس جمهور آمریکاست. علت هم این است که خلق و خوی پیچیده ترامپ مهم‌ترین عامل جهت دهنده به سیاست‌ و رفتارش است.

اما شناخت خلق و روان ترامپ نیز بسیار دشوار است؛ چون اساسا تیپ شخصیتی ثابتی ندارد و به تبع آن هم در موضوع واحدی موضع و رفتاری یکسان ندارد. البته جدا از این که این رفتار بخشی از ذات اوست، تا حدود زیادی هم در این کار تعمد دارد. از این رو، نباید سخنان و مواضع او را چون گزاره‌ای قطعی پنداشت.

اگر شناختی کلی از کلیات رفتار و طرز فکر او نداشته باشیم، هر لحظه و هر روز با هر اظهارنظر جدید او درباره یک موضوع باید به شکلی متفاوت تفسیر و تحلیل کنیم و دچار تناقض شویم. تا این لحظه می‌توان گفت که سه امرِ کلیِ جهت دهنده سیاست کلان ترامپ در قبال ایران تا حدودی -و نه کاملا- روشن است:
1ـ به دنبال جنگ نیست؛ اما این بدان معنا نیست که هر گونه حمله‌ای منتفی است؛ بلکه تحت شرایطی ممکن است برای بالا بردن دز فشار به اسرائیل چراغ سبزی نشان دهد که حملات ایذایی محدودی انجام گیرد، البته اگر قبلش مطمئن باشد که منجر به جنگ نخواهد شد.
2ـ به دنبال توافق به عنوان یک اولویت است؛ این هم بدان معنا نیست که هر توافقی را می‌پذیرد و یا به توافق احتمالی تمام و کمال عمل خواهد کرد.
3ـ در رویکرد خود در قبال تهران چندان در گیر و دار مشکلات و مسائل تاریخی فیما بین نیست.

تا اینجا، صرف شروع دیپلماسی با ایران یک امر و پالس مثبت است و در راستای همان اولویت او برای توافق است. اما مساله کلیدی این است که چه توافقی می‌خواهد. این را هم باید درک کرد که تصویر و روایت برای او بسیار حائز اهمیت است و به همین خاطر می‌خواهد با اعمال مستمر تحریم‌ها، تهدیدها و مواضعی حداکثری فضای بیرونی مذاکرات و نه لزوما فقط فضای میز مذاکره را تحت الشعاع قرار دهد که البته این رفتار او جدا از این که تلاشی برای به تصویر کشیدن مذاکره با ایران از موضع قدرت است، بلکه این رفتار او نوعی چانه زنی مذاکراتی نیز هست.

اما اگر او زمانی فکر کند که مذاکره با ایران به دلایلی تصویری ضعیف از او نشان می‌دهد، ممکن است حتی وسط راه و برای مدتی قید آن را هم بزند؛ به ویژه اگر در پرونده‌های مهمی چون جنگ اوکراین با برقراری صلح توفیق کلانی به دست آورد.

یا حتی ممکن است زمانی هم اگر توافقی حاصل شود و اگر او نتواند تصویری برنده از آن در مقابل مخالفان بسازد، در مسیر اجرا برای جبران تعلل کند.

اما در عین حال هم نباید فراموش کرد که ترامپ دوست دارد از کاه، کوه و از هیچ، دستاوردی بزرگ بسازد؛ نمونه آن کارنامه صد روز نخست ریاست جمهوری دوم اوست. در حالی که در هر دو عرصه اقتصادی و پرونده‌های سیاست خارجی دستاورد خاصی نداشته و در پسرفت هم بوده است، اما با آب و تاب تبلیغ می‌کند و می‌گوید که در این صد روز به اندازه صد سال و دهها رئیس جمهور کار کرده است.

از این رو، هم بعید نیست که فردا روزی توافقی با ایران تقریبا در سطح همان برجام با تغیراتی امضا کند و برای خلق همان تصویر برنده مانور دهد و بگوید تنها کسی بوده است که مانع دستیابی ایران به سلاح اتمی شده است و در آن هنگام هم مقصود خود از برچیدن برنامه هسته‌ای ایران را برنامه هسته‌ای نظامی اعلام کند.

ترامپ همین است؛ واقعا برخی اوقات خودش هم از رفتار پیچیده‌ای که دارد سردرگم می‌شود. حتی نتانیاهو را هم سرکار گذاشته است و دیروز روزنامه اسرائیل هیوم نوشت که بی‌بی در گفتگو با نزدیکانش نسبت به سیاست خاورمیانه‌ای ترامپ اظهار ناخرسندی کرده و گفته است که رفتارش با حرف‌هایی که او در نشست خصوصی می‌زند، مطابقت ندارد.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

📝 *سخنی با آیت‌الله موحدی کرمانی*

✍️ "محمدتقی فاضل میبدی"، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در واکنش به سخنان رئیس مجلس خبرگان رهبری، درباره اعطاء امتیاز به بانوان باحجاب، نوشت:

✍ *موحدی کرمانی، رییس مجلس خبرگان رهبری: «قوانینی تصویب کنیم که برای افراد محجبه امتیاز قائل شود، از جمله تخفیف مالیات، بخشودگی جرایم رانندگی... این امتیاز باعث می‌شود افراد به سمت حجاب تشویق شوند»*

✍ اگر چنین سخنی را یک روضه‌خوان معمولی فاقد مسئولیت بر زبان جاری ساخته بود، انسان چندان تاسف نمی‌خورد. درد اینجاست که این گفته خردستیز و قانون‌گریز از زبان کسی جاری می‌شود که در سن بالای ۹۰ سالگی (متولد ۱۳۱۰) در مسند ریاست حساس‌ترین نهاد کشور نشسته که سرنوشت رهبری به دست آن نهاد است.

✍ کجای اسلام و یا قوانین موضوعه کشور آمده که می‌توان میان زنان محجبه و غیر محجبه تفاوت حقوقی و ‌قانونی قائل شد؟

✍ کجای اسلام و یا فقه آمده برای این که زنان را به حجاب جذب نماییم، از تخلفات رانندگی آنان چشم بپوشیم و یا مالیات از آنان نگیریم تا به سوی حجاب رغبت نمایند؟

✍ در کدام مکتب فقهی و حقوقی آمده که قوانینی تصویب کنید، تا برای بخشی از جامعه که نافرمانی می‌کنند، امتیاز حقوقی و یا کیفری دهد؟ آقای موحدی از کدام جایگاه سخن می‌گوید؟ چه توهینی از این بالاتر، هم به اسلام و هم به زنان جامعه؟

✍ *زمین‌های چند هزار متری را از سوی بعضی بلعیدن و یا مفسدان اقتصادی محکوم به اعدام را به هلدینگ‌های میلیاردی بر گرداندن، زیان‌بارتراست، یا وجود چند زن غیر محجبه در خیابان؟ چرا از دردهای هلاکت‌بار جامعه، که منشاء آن برخی از امثال من و‌ شما بودند، سخن نمی‌گویید؟*

✍چهل و اندی سال است ملت ایران در تورم بالای سی درصد- مگر اندک زمانی- نفس می‌کشد و عامل عمده آن سیاستگذاری‌های نادرست کلان کشور بود، چقدر امثال شما آن اندازه که سر بی‌حجابی فریاد کشیدی، بر بی‌عدالتی فریاد وااسلاما بلند نمودی؟

✍آقای موحدی به سود شما و جامعه خواهد بود که در این سن بالا کمی به خود استراحت دهید و گذشته‌های خود و سایر مسئولان را نقد نمایید تا ببینیم وعده‌هایی که داده بودیم به انجام رساندیم؟

@salehnikbakht

زبان‌های محلی پشتوانهٔ فرهنگ ما هستند


ما نمی‌خواهیم خدای نکرده هیچ زبان محلّی را [بی‌اعتنایی کنیم]
چون این زبان‌های محلّی پشتوانهٔ فرهنگ ما هستند.
ما اگر زبان‌های محلّی را حفظ نکنیم بخش اعظمی از فرهنگ مشترکمان را عملاً نمی‌فهمیم.
اما این زبان بین الاقوامی قرن‌ها و قرن‌ها و قرن‌ها همهٔ اقوام دَرِش مساهمت دارند.
هیچ قومی بر هیچ قوم دیگری تقدّم ندارد در ساختن این دریای بزرگ [زبان فارسی]. ما باید به این [زبان فارسی] خیلی بیشتر از اینها اهمیت بدهیم.»
محمدرضا شفیعی کدکنی
#سه_شنبه یکم خرداد ۹۷
دانشگاه تهران

دبیر سندیکای صنعت برق: مردم بادبزن و آفتابه تهیه کنند! تابستان سختی پیش رو داریم

مهدی مسائلی، دبیر سندیکای صنعت برق:

🔹امیدواریم مانند سال قبل ۲ ساعت قطعی داشته باشیم اما ممکن است امسال زمان خاموشی بیشتر باشد، بنابراین باید بپذیریم تابستان سختی پیش رو داریم، مردم چاره‌ای جز کاهش مصرف ندارند و باید پیش‌بینی لازم را داشته باشند.

🔹اکنون باید بپذیریم این فاجعه به زودی قابل ترمیم نیست، زخم سطحی نیست که با یک چسب ترمیم  شود به جراحی عمیق نیاز داریم و آثار جراحی هم بزودی از بین نمی‌رود، باید قبول کنیم امسال تابستان سختی داریم و مردم باید خود را برای این شرایط آماده و تمهیدات لازم را بیندیشند من توصیه می‌کنم برای این شرایط، بادبزن و آفتابه تهیه کنند./ ایلنا

@hammihanonline

این سه بزرگوار بعد از سالها دوری به اغوش ملت غیور ایران بازگشتند
@salehnikbakht

دود سفید در واتیکان نشانه انتخاب پاپ جدید است
@salehnikbakht

👤 چهره روز: پاپ جدید کیست؟

👈 هویت پاپ جدید به‌عنوان رابرت فرانسیس پرِووست (Robert Francis Prevost) که متولد آمریکا است، اعلام شد. لقب مذهبی پاپ جدید لئوی چهاردهم (Leo XIV) خواهد بود.

🔹انتخاب پاپ جدید در نخستین روز کامل رأی‌گیری توسط ۱۳۳ کاردینال انتخاب‌کننده صورت گرفت. قرار است او تا لحظاتی دیگر نخستین سخنرانی عمومی و دعای برکت خود را برای جمعیت حاضر در میدان سنت پیتر ایراد کند.

@javadrooh

خنده‌شان نمی‌گیرد که بالای سربرگ‌های رسمی نوشته‌اند: ‏«سال سرمایه‌گذاری در تولید»!؟

‏بخشنامه شده که از هفته آینده برق شهرک‌های صنعتی دو روز در هفته و کارخانجات با مصرف بیش از سه مگاوات سه روز قطع و تعطیل خواهد بود.
‏طنز ماجرا اینجاست که بدون اینکه خنده‌شان بگیرد، بالای سربرگ رسمی هم نوشته‌اند: 
‏«سال سرمایه‌گذاری در تولید»
@Bamdad_Khavar

🔺ترامپ و نتانیاهو و «تنشی» زودهنگام!

برخی منابع آمریکایی و اسرائیلی از تنش میان ترامپ و نتانیاهو سخن گفته‌اند؛ تا جایی که رادیو ارتش اسرائیل دیروز به نقل از نزدیکان رئیس جمهور آمریکا از تصمیم او برای قطع ارتباط با نتانیاهو خبر داد.

احتمالا لغو سفر وزیر دفاع آمریکا به اسرائیل و همچنین سفر خاورمیانه‌ای منهای اسرائیل رئیس جمهور آمریکا (البته تا این لحظه) نشانه‌های دیگری از تنش در روابط ترامپ و نتانیاهو است.
البته با پیروزی ترامپ در انتخابات بر خلاف تصورات رایج، پیش بینی می‌شد که روابط دو طرف ممکن است در جایی و لو موقتا به نقطه اصطکاک برسد.

البته اختلاف‌نظر میان آمریکا و اسرائیل در نحوه تعامل با مسائلی چیز جدیدی نیست؛ اما اختلاف نظر کنونی ترامپ و نتانیاهو تا حدودی متفاوت از گذشته است که بیشتر پیرامون این بود که چه رویکردی برای اسرائیل، امنیت و آینده آن بهتر است.

علت اصلی تنش کنونی تضاد رویکردها و تعارض منافعی است که میان ترامپ و نتانیاهو شکل گرفته است که تا حدودی جنبه شخصی دارد؛ البته به علت قرار گرفتن دو نفر در راس قدرت می‌‎تواند برگردانی در روابط فیمابین و پرونده‌های متعدد منطقه‌ای باشد.

واقعیت این که هم ترامپ و هم نتانیاهو، هر دو متفاوت از پیشینان خود در آمریکا و اسرائیل هستند. برای پیشینیان آن‌ها سیستم و منافع ملی فراتر از منافع شخصی بود؛ اما امروز نتانیاهو تمام هم و غمش ماندن در قدرت است. ترامپ نیز موتور محرکه‌اش در پیشبرد شعار «نخست آمریکا» روان خودشیفته‌اش است و سیاست‌هایش نیز بیشتر برآیند تصورات شخصی است تا کار سیستماتیک و...

در همین حال، ترامپ می‌بیند که خدمتی که به اسرائیل کرده، هیچ رئیس جمهوری در آمریکا انجام نداده است؛ از انتقال سفارت آمریکا به قدس و شناسایی آن به عنوان «پایتخت اسرائیل» و کلید زدن توافق ابراهیم گرفته تا مجازات منتقدان آن در آمریکا و اخراجشان از دانشگاه‌ها و طرح ایده کوچاندن ساکنان غزه و.... اما با وجود آن معتقد است که در انتخابات نه یهودیان قدردشناس او بودند که اغلب به هریس رای دادند و نه نتانیاهو قدر «زحماتش» را می‌داند.

آنچه بیشتر ترامپ را آزار می‌دهد، تصور این که بی بی تلاش دارد با لابی‌گری در سیستم آمریکا او را دور بزند و به بازیچه بگیرد؛ کاری که با اوباما و بایدن نیز می‌کرد. برکناری والتز نیز پژواکی از عصبانیت ترامپ از نتانیاهو بود.

در کنار آن هم گویا ترامپ از یک سو معتقد است که نتانیاهو می‌خواهد سیاست خاورمیانه‌ای او را در قبال ایران، ترکیه، عربستان و حتی تا حدودی غزه مهندسی و هدایت کند و از دیگر سو رویکرد نخست وزیر اسرائیل را مانعی در پیشبرد این سیاست و حصول توافق‌‌های تاریخی به ویژه پیوستن عربستان به توافق ابراهیم می‌داند.

کما این که نظر به تاثیر مولفه پول در سیاست خارجی ترامپ، او امروز بیشتر به جذب سرمایه‌گذاری 3 تریلیون دلاری شیخ‌نشین‌‎های خلیج فارس در سفر خود می‌اندیشد که با تن دادن به خواسته‌های حداکثری نتانیاهو در خاورمیانه امکانپذیر نیست.

همچنین ترامپ پس از شروع مذاکرات با ایران با وجود چراغ سبز به نتانیاهو برای از سرگیری جنگ علیه غزه اما برای مدتی مشخص، انتظار داشت که قبل از عزیمتش به خاورمیانه به توافقی با نتانیاهو برای پایان جنگ و آزادی گروگان‌ها و همچنین شروع فرایند «تشکیل کشور فلسطین» نه برپایی آن در مقابل پیوستن عربستان به توافق ابراهیم برسد، اما این اتفاق نیفتاد و با وجود این که چنین توافقی واجد اهمیتی راهبردی برای اسرائیل است، ولی نتانیاهو مخالفت می‌کند.

علت مخالفت او هم روشن است؛ چون ما به ازای چنین توافقی پایان جنگ غزه است که به معنای پایان حکمرانی‌اش خواهد بود.

همچنین نتنیاهو انتظار داشت، ترامپ پس از بازگشت به قدرت جنگی علیه تاسیسات هسته‌‎ای ایران به راه بیندازد و ترکیه را به خروج از سوریه وادار کند، اما اکنون برخلاف انتظارات او ظاهر شده و به گفته نزدیکانش از سیاست خاورمیانه‌ای ترامپ به ویژه مذاکره با ایران به شدت ناراضی است و او را در تنگنای بیشتر در داخل قرار داده است.

توافق اخیر ترامپ و حوثی‌ها بدون شمول توقف حملات به اسرائیل نیز بیشتر نتانیاهو را نگران کرد؛ توافقی که چه بسا یکی از اهداف آن فشار بر بی بی باشد و اگر این توافق بعد از سفر منطقه‌ای ترامپ نیز ادامه یابد واجد دلالت‌‎های دیگری غیر از الزامات امنیتی این سفر و فشار بر نتانیاهو خواهد بود.

با این حال، نباید در تحلیل تنش ترامپِ و نتانیاهو اغراق کرد و زود است که آن را «بحرانی» در روابط فوق راهبردی و عمیق آمریکا و اسرائیل بنامیم. ممکن است این کدورت در لحظه‌ای رفع شود؛ اما «تداوم» این تنش می‌تواند پایان حکمرانی بی بی را نزدیک کند و تبعاتی بر موقعیت اسرائیل در منطقه در این شرایط حساس به ویژه در صورت توافق با تهران داشته باشد..
#صابر_گل_عنبری
@Salehnikbakht

🌐 دکتر رجب گلدوست جویباری: پیش نویس لایحه تعزیرات بر مبنای محدود کردن آزادی‌های مردم تدوین شده است

🔹 دکتر گلدوست در بخشی از دومین نشست از سلسله نشست‌های بررسی پیش‌نویس لایحه تعزیرات (۱۴۰۳) با اشاره به اینکه امروز کسانی که مشغول قانون‌نویسی هستند از دانشگاه دور شده‌اند، گفت: برخی از تدوین‌کنندگان قوانین و مقررات از دانشجویان خود ما بوده‌اند، اما ما در دانشگاه این نگاه را به آنها آموزش نداده‌ایم.

🔹وی در ادامه با تأکید بر اینکه در قانون‌نویسی باید ارزش‌های مهم در جامعه مثل جان، مال، ناموس و عِرض مردم مورد توجه قرار گیرد، گفت: قانونگذار ما باید به این ارزش‌های اجتماعی پایبند باشد؛ این ارزش‌ها جزو معیار‌های جرم‌انگاری در هر کشوری است. قانونگذار در وضع قوانین باید از همه اقشار نظیر جامعه‌شناسان، روانشناسان و اقتصاددان استفاده کند؛ اما آیا امروز اینگونه عمل می‌شود؟

🔹 این حقوقدان و وکیل دادگستری با اشاره به اینکه قانونگذار در وضع قوانین و مقررات نباید صرفا به دنبال تضمین قدرت و اقتدار حاکمیت باشد، بلکه باید به ارزش‌های اجتماعی فوق نیز توجه کند، تاکید کرد: نباید دائما به دنبال جرم‌انگاری رفت. متأسفانه برخی از قانون‌نویسی‌های ما بر اساس معیار‌های منطقی و عقلی نیست و ما هیچ اطلاعاتی درباره تدوین‌کنندگان آن از جمله تهیه‌کنندگان پیش‌نویس لایحه تعزیرات (۱۴۰۳) نداریم.

🔹دکتر گلدوست افزود: عیب بزرگ پیش‌نویس لایحه تعزیرات این است که کار کارشناسی در آن انجام نشده است از جمله اینکه از عناوین کلی مثل توهین به مقدسات و مقامات و اقدام علیه امنیت ملی استفاه شده است بدون اینکه تعریفی از آن ارائه کند. همین به‌کارگیری عبارات مطلق و کلی‌گویی، دست قاضی را در تشدید مجازات باز می‌گذارد.

🔹عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه لایحه تعزیرات در راستای اقتدارگرایی به نفع حاکمیت و بر مبنای محدود کردن آزادی‌های مردم تدوین شده است، تصریح کرد: در تدوین این لایحه از دانشگاهیان، حقوقدانان و اتحادیه سراسری کانون‌های وکلای دادگستری نظرخواهی نشده است.

🔗 وکلاپرس @vokalapress
▫️وبسایت ▫️ایتا▫️سروش▫️بله▫️اینستاگرام▫️فیسبوک▫️توییتر
🔚

🌐 دکتر برهانی: لایحه تعزیرات یک نگاه حداکثری کنترل‌گر دارد

🔹 دکتر برهانی در دومین نشست از سلسله نشست‌های بررسی پیش‌نویس لایحه تعزیرات (۱۴۰۳) ضمن طرح انتقادات متعدد خود به این پیش‌نویس گفت: ابتدا باید آسیب‌شناسی اساسی صورت گیرد که قوانین در کشور ما چگونه به تصویب می‌رسند. من معتقدم قانون‌نویسی در کشور ما در یک مسیر روشن و مشخصی حرکت نمی‎کند و در مقاطعی مواجه با آن هستیم که یک قانون بر اساس اصل غافل‌گیری تصویب و سپس لغو می‌شود و این یکی از آسیب‌های جدی در حوزه تقنین است.

وی افزود: گاهی اوقات مشخص نیست که قانون را چه کسی یا گروهی و با چه نگاهی نوشته است. سپس می‌آیند در مجلس آن را مشمول اصل ۸۵ قانون اساسی کرده و دور از انظار عمومی آن را تصویب می‌کنند. دلیل این مسئله نیز اینست که، چون تاثیرگذاران (کارشناسان) در این مسیر مشخص نیستند شما با هیچ شفافیتی در امر تصویب مواجه نیستید.

🔹دکتر برهانی در ادامه با تأکید بر اینکه همه قوانین و مقررات باید نسبت خود را با حقوق و آزادی‌های شهروندی مشخص کنند، تصریح کرد: متأسفانه قانونگذار ما در قوانین مختلف به اشکال گوناگون ممنوعیت‎هایی ایجاد کرده که نمی‌تواند آن را به اجرا بگذارد، چون مغایر با حقوق و آزادی‌های فردی است. این نگاه حداکثری در تولید ممنوعیت، خلاف اصل تضمین آزادی‌های شهروندی است.

🔹این حقوقدان و وکیل دادگستری با اشاره به اینکه پیش‌نویس لایحه تعزیرات (۱۴۰۳) یک نگاه حداکثری کنترل‌گر دارد، اظهار کرد: قانونی خوب است که قاضی را در انتخاب مجازات محدود کند؛ در حالی که روح کلی لایحه تعزیرات، روح الهام است یعنی دست قاضی را برای انتخاب مجازات باز می‌گذارد.

مشروح خبر:

https://vokalapress.ir/?p=80416

🔗 وکلاپرس @vokalapress
▫️وبسایت ▫️ایتا▫️سروش▫️بله▫️اینستاگرام▫️فیسبوک▫️توییتر
🔚

🌐 هفت وکیل و حقوقدان در لیست ۱۰۰ چهره تاثیر گذار سال ۲۰۲۵ مجله تایم

🔹 بر اساس لیست ” تایم ۱۰۰” ( ۱۰۰ نفر برتر تأثیرگذار در جهان در سال ۲۰۲۵ در مجله تایم) هفت وکیل و حقوقدان در این لیست حضور دارند.


🔹“تایم ۱۰۰” فهرستی سالیانه از نام ۱۰۰ فرد تأثیرگذار در جهان است که توسط مجلهٔ تایم از سال ۲۰۰۴ گزینش و منتشر می‌شود. در سال ۲۰۲۵ هفت حقوقدان در این لیست حضور دارند.

🔹 این افراد عبارتند از:

۱.جاش کاسکوف ( Josh Koskoff)؛ وکیل پرونده حقوقی-تاریخی خانواده‌های قربانیان تیراندازی سندی هوک
۲.کوردلیا باهر (cordelia bähr)؛ حقوقدان فعال در حوزه ی محیط زیست و تغییرات اقلیمی
۳.شریلین ایفیل (Sherrilyn Ifill)؛ فعال حوزه عدالت نژادی و برابری اجتماعی
۴. وریندا گروور (Vrinda Grover)؛ تغییر مسیر عدالت در جامعه هند
۵. بنجامین کرامپ (Benjamin Crump)؛ وکالت خانواده قربانیان خشونت پلیس
۶. رنا لی (Rena Lee)؛ نقش تاثیرگذار در توسعه قوانین دریایی
۷. مت تاپیک (Matt Topic)؛ فعال حقوق مطبوعات و آزادی اطلاعات

🔗سوابق و جزئیات فعالیت این افراد را در لینک زیر مشاهده کنید

https://vokalapress.ir/?p=80074

🔗 وکلاپرس @vokalapress
▫️وبسایت ▫️ایتا▫️سروش▫️بله▫️اینستاگرام▫️فیسبوک▫️توییتر
🔚