«یا ټول یا نه/یا همه یا نه!»
سیاست معطوف به انحلال

(بازخوانی شعار اعتراضی دانشجویان پسر در دانشگاه ننگرهار بر حکم منع تحصیل دختران)


شنبه ۲۲ دی/جدی (۱۱ ژانویه/جنوری) با ارائه عبدالله سلاحی

علیجانی معتقد است که پاک سازی جهان از شر مقیسه و رازینی به نفع دموکراسی نیست !

اینکه یک فعال ملی مذهبی نگران دموکراسی باشد دقیقا مثل این است که یک سلاخ از حقوق حیواناتی که آنها را می کُشد دفاع کند؛ " دموکراسی" دشمنی بزرگتر از "تئوکراسی" نداشته است،در واقع حکومت های ملی _مذهبی برای نابود کردن دموکراسی ساخته شدند و اگر بخواهیم صرفا عملکرد سالیان اخیر فرقه ملی مذهبی را برسی کنیم نیز می بینیم که حکومت موسوم به جمهوری اسلامی به لطف همین سوپاپ اطمینانهایش تا کنون باقی مانده است.

جماعتی که هنوز از اعدامهای دهه شصت دفاع می کنند و سقف آرزوهایشان بازگشت به همان دورانی است که آن را ( دوران طلایی) می نامند ،همیشه مخالف دفاع مردم در برابر سرکوبگر_ کشتارگران حکومتی بوده اند و منظورشان از راهکار دموکراتیک رای دادن به امثال روحانی و پوزیده ای است که راه رازینی و مقیسه ها را " روشن " می دانند.
همین‌ها که مجازات شدن مقیسه و رازینی باعث خشم و اندوهشان شده هنگام اعدام شدن امثال مجیدرضا رهنورد ها و محسن شکاری ها از حکومت ستمگر طرفداری کردند .
توقع دارند مردم از قاتلانشان قدردانی هم بکنند!

او تنها به آهی بسنده نکرد
نه پیرْزنی آراسته
آشفته‌سپیدمویی‌نعره‌زنان بود آسیه
که به جنگ اژدهایی رفت
و به نعره‌اش شاه لرزید

او تنها به نگاهی بسنده نکرد
نه ستونی از استْخوان
بسته‌دست‌جنگاوری بود مجید
که حق ستاند
و به لبخندش شاه لرزید

چه می‌توان کرد و نکرد؟
چه می‌توان گفت و نگفت؟
چه جان می‌توان کند و نکند؟
به روز
خورشیدی دگر شد
و ما چَشم تنگ کردیم از نورش
از آن‌گونه به درد
که نتوان از یاد برد
آن‌چنان از جان مایه گذاشت عمران
کانسان
به خود لرزید



Anarcho_Ai
شعر از Anarcho_G بر اساس شعر منثوری دریافتی از همقطارانمان که به یاد:
شیرزن «آسیه پناهی» _که با دست خالی و فریاد، روبه‌روی مزدوران برای خانه‌اش جنگید_
«مجید کاووسی‌فر» مبارز _که راه او ادامه خواهد داشت_
و پایان دردناک عمران روشنی مقدم _که نماد حقیقی زندگی مردم بود_
سروده شده بود.
@ritm_anarchy

بازداشت و اخراج اجباری مهاجران افغانستان در پاکستان؛ مهاجران از شرایط وخیم «اردوگاه حاجی» شاکی اند

پولیس پاکستان اخیراً عملیات گسترده‌ای را برای بازداشت مهاجران افغانستان آغاز کرده است. این عملیات که از اول جنوری ۲۰۲۵ شدت یافته، منجر به بازداشت صدها مهاجر و انتقال آنان به اردوگاه حاجی در اسلام‌آباد شده است.

مهاجران بازداشت‌شده از شرایط وخیم و نبود امکانات ابتدایی در این اردوگاه شکایت دارند. گزارش‌ها حاکی از آن است که در هر اتاق این اردوگاه ۴۰ تا ۶۰ نفر به صورت گروهی نگه‌داری می‌شوند و هیچ‌گونه خدمات اساسی در دست‌رس آنان نیست.

عملیات جست‌و‌جوی خانه‌به‌خانه پولیس هم‌چنان ادامه دارد و تاکنون شمار زیادی از مهاجران افغانستان به‌طور اجباری به افغانستان بازگردانده شده‌اند


https://www.tg-me.com/hu1402

فدراسیون عصر انارشیسم از فراخوان اعتصاب سراسری در روز چهارشنبه، ۳ بهمن ماه برای توقف اعدام‌ها در ایران حمایت می‌کند .

نه به اعدام – زنده باد آزادی

https://www.tg-me.com/asranarshism

حکومت جنایتکار جمهوری اسلامی ایران از ابتدای روی کار آمدن تا به امروز جان هزاران انسان از جمله جوانان آگاه و انسانهای آزادیخواه را به دلیل اختلاف نظر سیاسی در درون و خارج از مرزها گرفته است. در حال حاضر دهها نفر از فعالین جنبش انقلابی زن-زندکی–آزادی با احکام قضات حکومتی به اعدام محکوم شده اند و جانشان در معرض خطر قرار دارد. در این شرایط که شمارش معکوس برای اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی آغاز شده است ما برآن شده ایم تا با اعتصاب کنندگان و معترضین به این احکام غیر انسانی همراه شویم . فدراسیون عصر آنارشیسم حمایت خود را از اعتصاب عمومی ( چهارشنبه ۳ بهمن) علیه اجرای حکم اعدام فعالین مدنی در سراسر ایران اعلام می کند.


https://www.tg-me.com/asranarshism

La Federación Anarquista Asr apoya el llamamiento a una huelga nacional el miércoles 3 de febrero para detener las ejecuciones en Irán.

No a la ejecución: viva la libertad


https://www.tg-me.com/asranarshism

The Federation of Anarchism Era supports the call for a general strike on Wednesday, January 22nd, 2025 to stop executions in Iran.

No to Execution _ Viva Freedom


https://www.tg-me.com/asranarshism

Anarcho_Ai
Lyrics: Anarcho_G
@ritm_anarchy

The Federation of Anarchism Era supports the call for a general strike on Wednesday, January 22nd, 2025 to stop executions in Iran.

No to Execution _ Viva Freedom


https://www.tg-me.com/asranarshism

به تمام آزادیخواهان وهمه کسانی که در برابر تبعیض، ستم وبیعدالتی ایستادگی می کنند
 
 
در پی شکست جمهوری اسلامی در خاورمیانه و کاهش نفوذش در منطقه، موج تازه ای از سرکوب، بازداشت و اعدام فعالین مدنی، زیست محیطی و فرهنگی در میان خلقهای  آزادیخواه کورد، عرب، بلوچ و ... در ایران آغاز شده است. رژیم جنایتکار، ناتوان و درمانده از پاسخگویی به ابتدایی ترین خواست مردم، تلاش میکند با تکیه بر حربه ی سرکوب و بکارانداختن ماشین اعدام جامعه را مرعوب نماید تا به حیات ننگین خود ادامه دهد. اما در جامعه، طنین «نه به اعدام» و خواست آزادی تمام زندانیان سیاسی برای اولین بار شعله ور شده و می رود که به یک جنبش قوی مردمی تبدیل شود.
زندانیان سیاسی در ۳۴ زندان کشور هفته هاست که هر سه شنبه در اعتراض به اعدام،  اعتصاب غذا می کنند. زنان مبارز، خانواده های دادخواه، تشکلهای کارگری، معلمان، بازنشستگان و همه انسانهایی که مخالف اعدام هستند، درهمبستگی بی نظیر، یک صدا خواهان لغو اعدام دو زن زندانی سیاسی و فعال مدنی کورد، پخشان عزیزی و وریشه مرادی و همچنین دهها زندانیان سیاسی  محکوم به اعدام و آزادی  تمام زندانیان سیاسی از جمله زینب جلالیان  گشته اند.
 زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد، محکوم به حبس ابد، ۱۷ سال است که در زندانهای جمهوری اسلامی  بدون حتی یک روز مرخصی و بدون دسترسی به امکانات بهداشتی و پزشکی در بدترین شرایط بسر می برد.
پخشان عزیزی، وریشه مرادی و زینب جلالیان، سه زن مبارز کورد، بطرز شگفت انگیزی حتی در زندان برای حفظ ارزشهای انسانی خود تلاش می کنند  و بارها در کمال شجاعت از طریق نامه هایی که از درون زندانهای مخوف جمهوری اسلامی به بیرون فرستاده اند، همه را به اتحاد و همبستگی تشویق می نمایند. 
جامعه زنان آزاد شرق کوردستان  و همکاری کلکتیو در کلن از تمام آزادیخواهان و برابری خواهان دعوت میکنند روز جمعه در اکسیون «نه به اعدام» همراهمان باشند.
اعدام، قتل عمد سازمانیافته ی حکومتی ست. ما مخالف هر نوع اعدام هستیم
 
نه به اعدام!
آری به زندگی!
 
جامعه زنان آزاد شرق کوردستان (کژار)ـ کلن ـ همکاری کلکتیوـ کلن
 
مکان:  کلن Bahnhofsvorplatz
از ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷
جمعه ۲۴ ژانویه ۲۰۲۵

Nach dem Machtverlust der Islamischen Republik im Nahen Osten reagiert das Regime im Iran mit verstärkter Unterdrückung, Verhaftungen und Hinrichtungen von Aktivist:innen, insbesondere unter kurdischen, arabischen und belutschischen Minderheiten. Eine wachsende Volksbewegung fordert lautstark das Ende der Todesstrafe und die Freilassung politischer Gefangener. Besonders im Fokus stehen die kurdischen Aktivistinnen Pakshan Azizi, Verishe Moradi und Zeynab Jalalian, die unter unmenschlichen Bedingungen inhaftiert sind und weiterhin für Menschenrechte kämpfen.
Eine Solidaritätsaktion gegen die Todesstrafe findet am Freitag, den 24. Januar 2025, von 15:30 bis 17:00 Uhr auf dem Bahnhofsvorplatz in Köln statt, organisiert von der Gemeinschaft der Freien Frauen Ostkurdistans (KJAR) und dem Kölner Kollektiv.
Aufruf: "Nein zur Todesstrafe! Ja zu einem freien Leben!"

‏Arabic_Music #Kadim_alSahir

‏www.youtube.com/watch?v=35wriEJvhWI

‏“I am not in the mood”:
‏ Kadim Al-Sahir - Maali Kheleq / With Persian subtitles
کاظم السّاهر- مَالُي خَلْق / با زیر نویس به زبان فارسی
کاظم السّاهر: آهنگساز، ترانه سرا و خواننده ی پُرآوازه ی عَراقی و یکی از محبوب ترین هنرمندان موسیقی در جهان عرَب است.

مَالُي خَلْق
دیگر حال و حوصله ندارم
مَالُي خَلْق اُحْبُ وَاِفْتَرَقَ
برای عاشقی و جُدائی
نَارَ الْعِشْقُ نَارَ تَحَرُّقُ حَرَقِ
عشق، آتشی سوزاننده و آتشی دَردآور است
مَالُي خَلْق اُحْبُ وَاِفْتَرَقَ
دیگر حال و حوصله ندارم
برای عاشقی و جُدائی
نَارَ الْعِشْقُ نَارَ تَحَرُّقُ حَرَقِ
عشق آتشی سوزاننده و آتشی دَردآور است
احنا في وطن كله محن كله وجع كله فتن
ما در سرزمینی هستیم پُر از رَنج و عَذاب
احنا فِي وَطَنِ كُلّهُ مِحَن
لبریز از درد پُر از فِتنه و تَفرقه
احنا فِي وَطَنِ كُلّهُ مِحَن
ما در سرزمینی هستیم پُر از رَنج وعَذاب
احنا في وطن كله محن كله وجع كله فتن
لبریز از درد پُر از فِتنه و تَفرقه
واللي يحكمه في هذا
حکومتگرانِ کنونی تصمیم گرفته اند
لزمن اتفقوا ان لا نتفق
هرگز توافقی بین ما انجام نَپذیرد
واللي يحكمه في هذا
حکومتگرانِ کنونی تصمیم گرفته اند
لزمن اتفقوا ان لا نتفق
هرگز توافقی بین ما انجام نَپذیرد
مَالُي خَلْق مالي مااالي مالي خلق
دیگر حال و حوصله ندارم
حوصله ندارم هیچ حوصله ای ندارم
مالي خلق احب وافترق
دیگر حوصله ندارم
برای عاشقی و جُدائی
مالي خلق احب وافترق
دیگر حال و حوصله ندارم
برای عاشقی و جُدائی
نَارَ الْعِشْقُ نَارَ تَحَرُّقُ حَرَقِ
عشق، آتشی سوزاننده و آتشی دَردآور است
متغربين في العالمين شمال ويمين
آواره‌ شده ایم در سرتاسر جهان
دمع الحنين في كل عين رعد وبرق
با چشمانی اشک‌ آلود از إشتیاق
همانند رَعد و بَرق
الله المعين
خُدا یاوَرمان باشد
لكم السلام والاحترام لكن حرام
با طَلَب آرامش و با احترام
حیف است
بلد السلام يصبح حطام او ينسرق
سرزمین صُلح به ویرانه ای تبدیل گردد
و یا دُزدیده شود
والله حرام
به خدا حیف است
مَالُي خَلْق اُحْبُ وَاِفْتَرَقَ
دیگر حال و حوصله ندارم
برای عاشقی و جُدائی
نَارَ الْعِشْقُ نَارَ تَحَرُّقُ حَرَقِ
عشق، آتشی سوزاننده
و آتشی دَردآور است
قلبي الصفي طيب وفي مش
با قلبی صاف و پاک
مهربان و مُشتاق
طائفي بحب الخلق كل الخلق
عاشق مردم و تمام موجودات هستم
واللي يحكمه في هذا
امّا حکومتگرانِ کنونی تصمیم گرفته اند
الزمن اتفقوا ان لا نتفق
هرگز توافقی بین ما انجام نَپذیرد
مَالُي خلق مالي خلق ماااالي مالي خلق
دیگر حال و حوصله ندارم
حوصله ندارم هیچ حوصله ای ندارم
مالي خلق احب وافترق
دیگر حال و حوصله ندارم
برای عاشقی و جُدائی
نَارَ الْعِشْقُ نَارَ تَحَرُّقُ حَرَقِ
عشق، آتشی سوزاننده و آتشی دَردآور است
با آرزوی صُلح و آرامش!

برگردان به زبان فارسی: هاسّه نیما گلُکار/ بهمن ماه ۱۴۰۳
‏Translated to Persian by Hasse-Nima Golkar / January 2025

از سال ۱۹۴۷، تاکنون ۱۰۷ نفر به اتهام توهین به مقدسات در پاکستان کشته شده‌اند. دادگاهی در پاکستان چهار نفر را به اتهام «توهین مقدسات» به اعدام محکوم کرد


دادگاهی در راولپندی چهار نفر را به اتهام «توهین به مقدسات» ۱۶ هزار دالر جریمه و به اعدام محکوم کرد. رسانه‌های پاکستانی گزارش دادند که دادگاه راولپندی این افراد را به نشر مطالب «توهین‌آمیز» درباره قرآن و شخصیت‌های تاریخ اسلام متهم کرده است.

طارق ایوب، قاضی دادگاه راولپندی در نزدیکی اسلام‌آباد، روز شنبه، ششم دلو، پس از صدور حکم اعدام برای چهار نفر گفت: «اهانت به شخصیت‌های مقدس مسلمانان و توهین به قرآن از جرایمی است که شایسته بخشش نیست.»

رسانه‌های پاکستان هویت افراد محکوم به اعدام را رعنا عثمانی، اشفق علی، سلمان سجاد و وجد علی اعلام کرده‌اند.

بر اساس قوانین پاکستان، «توهین به مقدسات» جرم سنگینی به شمار می‌آید که مجازات اعدام را به دنبال دارد.

منظور رحمانی، وکیل مدافع متهمان، گفت: «تردیدها و ابهاماتی که در چنین مواردی ایجاد می‌شود، از سوی دادگاه نادیده گرفته می‌شود.» او افزود که در برخی موارد قاضی‌ها به دلیل ترس از واکنش مذهبی و خشونت احتمالی جوامع مذهبی، متهمان را تبرئه نمی‌کنند.

منتقدان در پاکستان می‌گویند که از مفاد قوانین اغلب برای تسویه‌ حساب‌های شخصی و هدف قرار دادن اقلیت‌های مذهبی سوء استفاده می‌شود.

موارد قتل به اتهام توهین به مقدسات در پاکستان افزایش یافته است. تنها در ماه سپتامبر، دست‌کم دو نفر به اتهام توهین به مقدسات توسط افسران پولیس در ایالت‌های سند و بلوچستان کشته شدند.

گروه‌های حقوق بشر پاکستان کشته شدن یک پزشک متهم به کفرگویی را به ضرب گلوله پلیس محکوم کردند.

در ماه سپتامبر 2024 به گفته یکی از فرماندهان پلیس محلی در جنوب پاکستان، دکتر شهنواز کانبهار «تصادفی» در تیراندازی مامورانی که او را نمی‌شناختند، کشته شد.

دکتر کانبهار روز سه‌شنبه پس از متهم شدن به اهانت به پیامبر اسلام و انتشار محتوای توهین‌آمیز در شبکه‌های اجتماعی، مخفی شده بود.

در یک هفته او دومین مظنون توهین به مقدسات در پاکستان است که به ضرب گلوله کشته می‌شود.

به گفته رئیس پلیس محلی، تنها پس از تیراندازی بود که ماموران متوجه شدند مردی که به او تیراندازی کرده‌اند، دکتر کنبهار بوده است. نفر دوم هم فرار کرد.

با این حال، یکی از بستگان دکتر کانبهار گفت که او در «درگیری ساختگی» کشته شده، موضوعی که پلیس محلی آن را رد می‌کند.

اعضای خانواده دکتر شاه نواز می گوید که بعد از قتل این عضو خانواده شان، یک گروه از مردم بالای شان حمله کرده و جسد را با خود بردند و آن را آتش زدند.
یک گروه موسوم به "جنبش بیداری داکتران" با نشر مطلبی در صفحه ایکس گفته است که شاه نواز به عنوان داکتر، جان مردم را نجات می داد "اما او هیچ فرصت نیافت تا این قضیه را به دادگاه برساند. او از سوی پولیس کشته شد و جسدش را گروه اوباش به آتش کشیدند."

کشته شدن دکتر کانبهار یک هفته پس از آن صورت گرفت که یک نفر دیگر که به ظن توهین به مقدسات در یکی از پاسگاه‌های پلیس شهر کویته در جنوب غرب پاکستان بازداشت بود با شلیک یکی از ماموران به‌شدت مجروح شد.

کمیسیون حقوق بشر پاکستان این دو واقعه را محکوم کرده و گفته است که «به‌شدت نگران قتل غیرقانونی دو نفر متهم به توهین به مقدسات است.»

این سازمان در بیانیه‌ای که روز جمعه ۳۰ شهریور/۲۰ سپتامبر منتشر شد، گفت: «این الگوی خشونت در موارد توهین به مقدسات، که گفته می‌شود کارکنان مجری قانون در آن دخالت دارند، روند نگران‌کننده است.»

در ماه ژوئن، گروهی به یک ایستگاه پلیس در شهر مدیان در شمال غرب پاکستان حمله کردند؛ یک زندانی را که جهانگرد بود ربودند و سپس او را به اتهام هتک حرمت قرآن کشتند.

قتل مظنونان به مقدسات به دست توده‌های خشمگین در پاکستان امری به‌نسبت رایج است. اما چنین کاری به دست ماموران پلیس کم‌سابقه است.

در یکی از بدترین حملات به مسیحیان، گروهی در سال ۲۰۰۹ حدود ۶۰ خانه را سوزاندند و شش مسیحی را پس از متهم کردن به توهین به اسلام در پنجاب کشتند.

https://www.tg-me.com/Anarshistsh2

اعتصاب گسترده ضد دولتی به رهبری دانشجویان در صربستان و اعتراضات مداوم ضد دولتی که نزدیک به سه ماه است که همچنان ادامه دارد

در حالی که اعتصاب دانشجویی به آتش اعتراضات ضد دولتی در صربستان دامن زده و موجب تعطیلی کسب‌وکارها در سراسر کشور شده است، یک زن در پایتخت این کشور با خودرو به سمت جمعیت معترضان راند.

پلیس بلگراد اعلام کرد که راننده ۲۴ ساله‌ای را که در محله‌ای به نام «بلگراد نو» به جمعیت حاضر کوبیده بود، دستگیر کرده است.

مصدوم این حادثه، زن ۲۶ ساله‌ای بود که به بیمارستان منتقل شد و وضعیت او به عنوان پایدار توصیف شده است.

حادثه مشابهی هفته گذشته در جریان مسدود ساختن مسیری در بلگراد به دست معترضان رخ داد. در آن رویداد نیز یک خودرو به گروهی از دانشجویان معترض کوبیده و یک زن جوان را به شدت زخمی کرده بود.

معترضان در سراسر صربستان هر روز با بند آوردن خیابان‌ها ترافیک درست می‌کنند. این اعتراض‌ها علیه دولت الکساندر ووچیچ، رئیس جمهور، از زمان حادثه فرو ریختن یک سایه‌بان بتنی در ایستگاه قطار در شهر نووی‌ ساد در یکم نوامبر آغاز شد. منتقدان دولت این حادثه مرگبار را که به کشته شدن ۱۵ تن منجر شد، به فساد دولتی نسبت می‌دهند.

تظاهرات چند هفته‌ای مردمی که خواستار پاسخگویی دولت در برابر فاجعه مذکور هستند، بزرگ‌ترین اعتراضات از زمان به قدرت رسیدن وچیچ در بیش از ده سال پیش تا کنون بوده است.

ووچیچ متهم به اقتدارگرایی فزاینده و محدود کردن آزادی‌های دموکراتیک است.

اکنون اعتصاب دانشجویان، روند اعتراضات را شدت بخشیده است. آنها در فراخوان اعتصاب خود خطاب به شهروندان صربستان نوشتند: «بیایید آزادی را در دستان خود بگیریم.»


ووچیچ همچنین خواستار گفت‌وگو با دانشجویان معترض شد که در سراسر صربستان از حمایت گسترده‌ای برخوردار شده‌اند، در حالی که حمایت عمومی از حزب خود او کاهش یافته است.

دانشجویان مذاکره با ووچیچ درباره درخواست‌های خود را رد کرده‌اند.

رئیس‌جمهور و رسانه‌های اصلی صربستان دانشجویان را به همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی برای براندازی مقامات متهم کرده‌اند، در حالی که معترضان بارها توسط افرادی ناشناس که به‌طور ظاهری طرفدار دولت هستند، مورد حمله فیزیکی قرار گرفته‌اند.

طرح نمادین و اعتراضی بستن خیابان‌ها و مسدودسازی‌های ترافیکی ۱۵ دقیقه‌ای در روز جمعه از ساعت ۱۱:۵۲ دقیقه آغاز شد که زمان دقیق فروریختن سایه‌بان در نووی ساد بود.

دو ماه است که دانشگاه‌های صربستان به همراه بسیاری از مدارس تعطیل شده‌اند.

یک انجمن وکلای حقوقی نیز اعتصاب کرده است، اما هنوز مشخص نیست که در روز جمعه چند نفر از کار در نهادهای دولتی امتناع کرده‌اند.

راهپیمایی‌های اعتراضی روز جمعه در بلگراد، نووی ساد، شهر نیس در جنوب و دیگر شهرهای کوچک برگزار شد، از جمله در یاگودینا قبل از رسیدن ووچیچ.

گوران سوسلیچ، بازیگر، به تلویزیون محلی ان‌۱ گفت: «دیگر نمی‌شود این گونه ادامه داد. دانشجویان به ما امکان تغییر را ارائه داده‌اند.»

دادستان‌ها به دلیل سقوط سایه‌بان نووی ساد علیه ۱۳ نفر از جمله یک وزیر و چندین مقام دولتی اعلام جرم کرده‌اند. اما وزیر پیشین ساخت‌و‌ساز، گوران وِسیچ از بازداشت آزاد شده است، امری که باعث ایجاد شک و تردید درباره استقلال تحقیقات قضایی شده است.

https://www.tg-me.com/ShirazAnarchist

پلیس در مرز بلغارستان و ترکیه از نجات جان سه پسر مهاجر ۱۵ و ۱۶ و ۱۷ ساله خودداری کرد و مانع تلاش‌های فعالان برای کمک به آن‌ها شد

پرونده‌ای از شواهد گردآوری‌شده توسط دو سازمان بشردوستانه شامل عکس‌ها، شهادت‌ها و موقعیت‌های جغرافیایی است که ظاهراً نشان می‌دهد مقام‌های مرزی بلغارستان در نجات این پسران کوتاهی کرده‌اند؛ پسرانی که در سرمای شدید و در جنگل‌های بورگاس در جنوب شرقی بلغارستان گم شده بودند و برای کمک تماس گرفته بودند.

این دو سازمان، می‌گویند گزارش آن‌ها با عنوان «زندگی‌های یخ‌زده» تصویری بزرگ‌تر از خشونت علیه مهاجران در مرزهای اروپا را آشکار می‌کند.

مرز بلغارستان با ترکیه یکی از نقاط عبور پرتردد برای افرادی است که امیدوارند در اروپا درخواست پناهندگی دهند، اما در سال‌های اخیر موارد متعددی از نقض حقوق بشر در این نقطه ثبت شده است؛ از جمله ادعاهایی درباره پس راندن غیرقانونی پناهجویان به ترکیه. این منطقه صعب‌العبور است؛ زمین سنگلاخی و تپه‌ای دارد، زمستان‌های آن بسیار سرد و همراه با بادهای شدید است.

دو سازمان حقوق بشری NNK و CRB می‌گویند اولین بار صبح روز ۲۷ دسامبر ۲۰۲۴ خبردار شدند که تماس‌هایی با خط اضطراری که توسط گروهی از مؤسسات خیریه راه‌اندازی شده، برقرار شده است. در این تماس‌ها به سه نوجوان «در معرض خطر مرگ فوری» اشاره شده و موقعیت‌ جی‌پی‌اس از مکان گیر افتادن آن‌ها ارسال شده بود.

فعالان سپس بارها با شماره اضطراری رسمی ۱۱۲ بلغارستان تماس گرفتند و تلاش کردند خودشان به این پسران دسترسی پیدا کنند.

سه نوجوان پناهجوی مصری که اوایل دی‌ماه در جنگل‌های بلغارستان گم شده بودند، در نردیکی مرز ترکیه جان باختند. گاردین در گزارشی نوشت: «پلیس بلغارستان پیام کمک آنها را نادیده گرفت.»

گفته می‌شود پلیس مرزی بلغارستان، به‌رغم مشاهده ویدئویی از یکی از این پسران گیرافتاده در برف، در عملیات نجات این سازمان‌ها ایجاد مانع کرد.

این پسران که بعدها به نام احمد سمره ۱۷ ساله، احمد العودان ۱۶ ساله و سیف‌الله البلتاجی ۱۵ ساله شناسایی شدند، همگی در نهایت، مرده پیدا شدند. احمد سمره در حالی پیدا شد که «ردپای سگ و رد پوتین اطراف جسدش بود»؛ گزارشی که طبق اظهارات «حاکی از آن است که پلیس مرزی احتمالاً او را – زنده یا مرده – پیدا کرده اما تصمیم گرفته او را در سرما رها کند».

فعالانی که بعداً به محل بازگشتند، می‌گویند تمام آثار ردپا پاک شده بود. یکی از افرادی که جسد را در برف یافته بود، گفت آن صحنه برای همیشه در ذهنش «حک» شده است.

پیکر یکی از این نوجوانان در حالی پیدا شد که بخشی از جسد توسط یک حیوان خورده شده بود.

گزارش مذکور، جزئیات آزار و اذیت سیستماتیک تیم‌های نجات این سازمان‌ها را در دمای بسیار پایین دسامبر ارائه می‌دهد، و همچنین توصیف می‌کند که چگونه مجبور شدند خودروی امدادیشان را پس از دخالت مرزبانان رها کنند. این خودرو احتمالاً توسط مأموران مرزی تخریب شده، شیشه‌هایش شکسته و موتور آن از بین رفته است.

یک تیم نجات، گذرنامه‌ها و تلفن‌هایشان توسط پلیس ضبط شد و از آن‌ها انگشت‌نگاری و عکس‌برداری به عمل آمد. یک فعال زن را در اداره پلیس برهنه کردند تا از او بازرسی بدنی انجام شود.

او شهادت داد:

من را از مردان همکارم جدا کردند و در حضور دو مأمور پلیس مرزی بازرسی بدنی کردند و مجبورم کردند آنجا بنشینم در حالی که وسایلم را می‌گشتند. من در دوران پریود بودم و برهنه شدن در آن حالت واقعاً آزاردهنده و غیرضروری بود. احساس می‌کردم هر کاری که مأموران می‌کردند فقط برای ارعاب و ترساندن ماست و می‌خواستند نگذارند دوباره چنین کاری انجام دهیم.

در یکی دیگر از تلاش‌های نجات، گروهی مجبور شدند حدود ۱۰ کیلومتر تا نزدیک‌ترین شهر پیاده بروند، در حالی که پلیس مرزی با خودرو آن‌ها را تعقیب می‌کرد.

چندین سازمان حقوق بشری از جمله عفو بین‌الملل در سال‌های اخیر درباره تحت فشار قرار گرفتن افرادی هشدار داده‌اند که در رابطه با بهبود وضعیت پناهجویان و مهاجران در سراسر اروپا فعالیت می‌کنند.

ماجرای این سه نوجوان تنها مورد از اتهامات به مقام‌های بلغارستان نیست. سپتامبر گذشته هم توجه‌ها به بلغارستان جلب شد، زمانی که رسانه تحقیقاتی بالکان اینسایت شواهدی منتشر کرد مبنی بر این‌که مأموران آژانس مرزی اتحادیه اروپا (فرانتکس) تحت فشار قرار گرفته‌اند تا درباره موارد نقض حقوق بشری که در مرز بلغارستان مشاهده کرده‌اند، سکوت کنند.

با توجه به مرگ این نوجوانان، NNK و CRB خواستار یک «تحقیق رسمی و مستقل» درباره «خشونت و سهل‌انگاری سیستماتیک مقامات بلغارستان» و «رفتار تحقیرآمیز با پناهجویان در مسیر حرکتشان» شده‌اند.

یکی از فعالان گفت:

این وظیفه فعالان دغدغه‌مند نیست که به جنگل بروند تا پناهجویان را نجات دهند. پلیس مرزی برای این کار آموزش دیده و حقوق می‌گیرد.

بسیار تکان‌دهنده است که سه نوجوان در حالی از سرما یخ زده‌اند که بارها به ۱۱۲ هشدار داده شده بود. این یک شکست بزرگ برای همه است؛ نه فقط پلیس بلغارستان، بلکه برای کل اتحادیه اروپا و تمامی کشورهای عضو آن.

https://www.tg-me.com/anarchist_arak