Telegram Web Link
Forwarded from Bidar
🔻جهت کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیام دهید:
@public_yekchand

🔻حلقه‌ی مطالعاتی یک‌‌چند
@halghe_yekchand

🔻مدرسه هنر و ادبیات بیدار
@bidarschool
@bidarcourses
نشست آزاد (حضوری و آنلاین) درباره‌ی کناب «کارگران بی‌طبقه»
شنبه ۸ دی، ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷:۳۰

در این نشست که پس از متن‌خوانی جمعی کتاب کارگران بی‌طبقه، ( توان چانه‌زنی کارگران در ایران پس از انقلاب)در طی سه جلسه و به گردانندگی شهره شفیعی انجام شد، قصد داریم با حضور منتقد صالح اولاد دمشقیه و نویسنده علیرضا خیرالهی،‌ به نقد و بررسی کتاب بپردازیم و در حضور مخاطبین آزاد که به شکل آنلاین در جلسه حاضر خواهند شد از فرآیند پژوهش، روش تحقیق و مسائلی که پیش رو نهاده است پرسش کنیم. لازم به ذکر است که مخاطبین آنلاین می‌بایست از پیش با ما تماس حاصل کنند تا لینک ورود به جلسه در اختیارشان قرار گیرد. 

لطفا در صورت تمایل به شرکت در این نشست‌‌، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
Audio
فایل صوتی نشست و گفتگو درباره‌ی کتاب «زندگی روزمره تهی‌دستان شهری»

در این نشست که پس از متن‌خوانی جمعی کتاب «زندگی روزمره تهی‌دستان شهری» در طی سه جلسه به گردانندگی بشیر خادملو و با حضور منتقدان پرویز صداقت و مجید ابراهیم‌پور،‌ به نقد و بررسی کتاب پرداختیم و در حضور مخاطبین آزاد که به شکل حضوری و آنلاین در جلسه حاضر بودند از فرآیند پژوهش، روش تحقیق و مسائلی که پیش رو نهاده شده بود پرسش شد. 

* زندگی روزمره تهی‌دستان شهری
نویسنده: علیرضا صادقی
ناشر :آگاه
اطلاعات بیشتر👇
https://www.tg-me.com/bidarcourses/709
Forwarded from Bidar
نشست آزاد (حضوری و آنلاین) درباره‌ی کناب «کارگران بی‌طبقه»
شنبه ۸ دی، ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷:۳۰
( شرکت برای عموم آزاد و رایگان است)
در این نشست که پس از متن‌خوانی جمعی کتاب کارگران بی‌طبقه، ( توان چانه‌زنی کارگران در ایران پس از انقلاب)در طی سه جلسه و به گردانندگی شهره شفیعی انجام شد، قصد داریم با حضور منتقد صالح اولاد دمشقیه و نویسنده علیرضا خیرالهی،‌ به نقد و بررسی کتاب بپردازیم و در حضور مخاطبین آزاد که به شکل آنلاین در جلسه حاضر خواهند شد از فرآیند پژوهش، روش تحقیق و مسائلی که پیش رو نهاده است پرسش کنیم. لازم به ذکر است که مخاطبین آنلاین می‌بایست از پیش با ما تماس حاصل کنند تا لینک ورود به جلسه در اختیارشان قرار گیرد. 

لطفا در صورت تمایل به شرکت در این نشست‌‌، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین )
درباره‌ی سیاست استتیک:
۴- گسترش دایره‌ی ادراک
به‌هدایت مهسا اسداله‌نژاد
۶ جلسه‌

@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین )
درباره‌ی سیاست استتیک:
۴- گسترش دایره‌ی ادراک
به‌هدایت مهسا اسداله‌نژاد
۶ جلسه‌

ژاک رانسیر در سیاست استتیک: بازتوزیع امر محسوس (۲۰۰۴) می‌نویسد «استتیک» در قلبِ سیاست است و این گزاره در تخالف است با آنچه والتر بنیامین از «استتیک‌شدنِ سیاست» (زیباشناختی‌شدنِ سیاست) می‌گفت. از نظر بنیامین استتیک ره‌آورد فاشیسم است برای سیاست. رژیم فاشیستی برای آنکه روابط مالکیت دست‌نخورده باقی بماند، به توده‌های پرولتاریزه قسمی بیانگری می‌بخشد تا از مجرایِ استتیک‌کردنِ سیاست به آن‌ها احساس وجودداشتن بدهد. ژاک رانسیر اما فکر می‌کرد که استتیک با سیاست یکی‌‌ست اگر آن‌ را به زبانِ کانتی بفهمیم.

در زبان کانتی، استتیک محدوده‌زدایی از فضاها و زمان‌هاست؛ از امر دیدنی و نادیدنی، از سخن و صدایِ نامفهوم. و این هم‌زمان همان‌ چیزی‌ست که مکانِ سیاست و مسائل آن را چون شکلی از تجربه متعین می‌کند. سیاست حولِ آن‌چه دیده می‌شود و آنچه که درباره‌ی امر دیدنی می‌توان گفت می‌چرخد؛ حولِ اینکه چه کسی قدرتِ دیدن دارد و می‌تواند سخن بگوید؛ حول مالکیتِ فضاها و امکاناتِ زمان. رانسیر سیاست را «ماشینِ دیدن» (Machine of vision) می‌نامید.
 
در این دوره که چهارمین دوره از «درباره‌ی سیاست استتیک» است، به سراغِ پرسش‌هایی می‌رویم که این شیوه از این‌همان‌انگاریِ سیاست و استتیک پیشِ روی ما می‌گذارد. درواقع آرایِ رانسیر را با تکیه بر این قسم از این‌همان‌انگاری به بحث می‌گذاریم: از این گزاره که سیاست با اقتصادِ دیدن یا صدا گره خورده است، دقیقاً چه می‌فهمیم و این گزاره چه دلالت‌هایی دارد؟ به چه معنا ادراک یا حس‌پذیریْ قلمرویی برای قدرت یا عاملیت می‌سازد؟
 
جلسه‌ی اول: آنچه ادراک می‌شود (The Perceptible) و امر زیبا
 
جلسه‌ی دوم: آنچه باید ادراک بشود (The Percipiendum) و امر والا
 
جلسه‌ی سوم: فرارویِ تخیل: تَرک‌انداختن در بازتوزیع غالب امر محسوس
 
جلسه‌ی چهارم: از استتیک به سیاست: برابری در ادراک، برابری در نقطه‌ی آغاز
 
جلسه‌ی پنجم: عدم توافق و امکان سیاست چون انفجار پُرزور امر محسوس
 
جلسه‌ی ششم: برابریِ فعال دربرابر برابریِ منفعل یا چارچوبی هنجاری
 برای سیاستِ دموکراتیک
 
مهسا اسداله‌نژاد، متولد ۱۳۶۹، دانش‌آموخته‌ی دکتریِ جامعه‌شناسی سیاسی از دانشگاه تربیت مدرس است. عنوان پایان‌نامه‌ی ارشد او «تخیل و امکان نقد واقعیت عینی؛ مطالعه‌ی موردی هانری کربن و استلزامات سیاسی و اجتماعی عالم مثال» نام داشت. او در این پایان‌نامه به دنبال آن بود تا نشان دهد که چگونه تخیل فعال در سنتِ فلسفه‌ی اسلامی (عالم مثال) به واقعیت‌گریزی اجتماعی و سیاسی منتهی می‌شود و در ازایِ این واقعیت‌گریزی چه جهان سیاسی-اجتماعیِ‌ِ باطنی‌گرایی خلق می‌کند. او در پایان‌نامه‌ی دکتری به مطالعه‌ی تاریخ شکل‌گیری دولت جمهوری اسلامی، از ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۸، پرداخته است. در دوره‌ی کلی‌ای که در موسسه‌ی بیدار قرار است برگزار شود، بازگشتی به بحث تخیل صورت می‌گیرد. این بار اما مسئله این است که تخیل فعالِ انتقادی چگونه می‌تواند به سیاستی انتقادی، و نه سیاستی باطنی‌گرا،  منجر شود. در واقع تخیل که نقش بسیار مهمی در ساختِ استتیکی جامعه ایفا می‌کند، چطور می‌تواند سیاستی انتقادی پیش بکشد. حوزه‌ی مطالعاتی و نوشتاری او اندیشه‌ی سیاسی، اندیشه‌ی انتقادی و تاریخ معاصر ایران است.

لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره‌‌، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
www.bidar.school
[email protected]
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
درسگفتار (آفلاین )
تاریخ نو شعر قدیم؛
۱-قرون سوم تا ششم
به‌هدایت امیر کمالی
۷ جلسه‌

@bidarschool
@bidarcourses
درسگفتار (آفلاین )
تاریخ نو شعر قدیم؛
۱-قرون سوم تا ششم
به‌هدایت امیر کمالی
۷ جلسه‌
 
تاریخ‌پژوهی انتقادیِ شعر کلاسیک فارسی، تا به امروز نه تنها هیچ انجام نشده، بلکه امکان‌های قلیل و حضورِ کم‌رمق آن نیز همواره تحت سیطره‌ی تاریخ‌نگاری غالب ادبی سرکوب شده ا‌ست. تاریخ‌نگاری انتقادی در ساده‌ترین تعریف، یعنی تجزیه و تحلیل مناسبات قدرت در طبقات اجتماعی، تحلیل مفاهیمی که برسازنده‌ی افق معرفتی دوره‌های مختلف‌ند و نهایتاً روانکاوی شعر به قصد واداشتن‌اش به سخن گفتن از دیگری‌های خود: دیگری‌هایی که زبان‌یافته و بیان‌محور گردیده‌اند؛ به بیان دیگر، پروسه‌ی تحلیل خاطره‌ها و ترومای تاریخی شعر فارسی، و لکنت‌ها و نشانگان‌اش. به فهرست موارد تاریخ‌نگاری انتقادی شعر فارسی، رابطه‌ی خاص میان شعر و قانون را نیز باید افزود؛ مواجه‌ای عمیق که حق مطلبِ آن جز به یاری نظریه‌ی انتقادی و فلسفه‌ی مدرن به تمامی ادا نخواهد شد.

رویکرد این دوره، از نوع دوره‌های موسوم به پایه است. اصطلاح "پایه" به معنای این نیست که سطح بحث یا محتوای جلسات به مبتدیان اختصاص دارد؛ برعکس. منظور ما از جلسات پایه، بنیان‌گذاشتنِ بحث‌ها از نقطه‌ای است که بتوان سلایق مختلفی را بدون تحمیل هرگونه قطعیتی در آن متحد و همراه کرد. لذا در این دوره‌ها می‌کوشیم ابتدا تاریخ رایج و کلاسیک شعر فارسی را معرفی کنیم و به معرفی شاعران فارسی و بیان ویژگی‌های فردی و سبکی آنها بپردازیم.  سپس با پیش‌نهادن بعضی مفاهیم مهم در هر قرن(مفهوم‌ها و موضوعاتی که تاریخ ادبیات دانشگاهی همواره سه نوع برخورد با آنها داشته: یا آنها را به حاشیه رانده، یا از بیخ و بن منکر حضور و تاثیرشان شده، و یا آنها را در شکل‌های کلیشه‌ای و حاضر‌آماده استحاله کرده است)، امکان از نو تاریخ‌نگاری‌کردن شعر فارسی را پیش روی می‌گذاریم: تاریخ‌نگاری‌ای متفاوت از تاریخ تکراری سبک‌شناسانه یا تاریخ بر اساس حکومت‌های پسااسلامی در ایران؛ تاریخ جدیدی که بنا به دلایلی که خواهیم گفت آن را تاریخ اکتشافی شعر فارسی نام می‌گذاریم.
 
در دوره‌ی اول این سلسله‌مباحث، مفاهیمی هم‌چون: جامعه، فقه و قانون، اشکال سوژگی، سیاست، اقتصاد، تردیدهای اعتقادی، زنان، روابط جنسی، مسائل زبان و ناخودآگاه شعری را در گستره‌ی قرون سوم تا پایان قرن ششم تحلیل خواهیم کرد. (دو دوره‌ی بعدی نیز به ترتیب، ابتدا به قرون هفتم و هشتم، و سپس به قرون نهم تا دوازدهم اختصاص دارد). در این دوره‌ها مختصرا به فعالیت کارگاهی  نیز خواهیم پرداخت.

امیر کمالی دانش‌آموخته‌ی زبان و ادبیات فارسی از دهه‌ی هشتاد کار تالیف و ترجمه در حوزه‌ی نقد ادبی و فلسفه‌‌ی انتقادی را آغاز کرد. در سال‌های پایانی دهه‌ی هشتاد در روزنامه‌های شرق، اعتماد و بهار جستارهای تالیفی و ترجمه منتشر ساخت. کتاب «ازمصائب معنا» حاصل پیگیری او در حوزه‌ی زبانشناسی انتقادی و روش فیلولوژی بود. در ادامه از منظر فلسفه‌ی انتقادی به نقد خاستگاه شعر مدرن فارسی در نیما یوشیج پرداخت که حاصلش کتاب «مانیفست خاموشان» بود. ترجمه‌‌ی «انسان بی‌محتوا» از جورجو آگامبن، و مجموعه مقالاتی در باب فلسفه‌ی جستارنویسی با عنوان «سیاست جستار» از وی منتشر شده‌است. وی هم اکنون عضو هیئت نویسندگان سایت تز یازدهم است. نقدی سیاسی فلسفی بر داستان‌های بهرام صادقی در هیئت کتابی با عنوان «جستارهایی در فهم بهرام صادقی»آثاری است که وی در آستانه‌ی چاپ و انتشار دارد.

لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره‌‌، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
مدرسه بیدار در همکاری با
خانه‌موزه‌ هایده چنگیزیان برگزار می‌کند:

بولز در متن آثار

«بولز در متن آثار» عنوان پروژه‌ای پژوهشی‌ست که در ساختاری خلاق و متمایز از دیگر روش‌های پداگوژیک در مطالعات موسیقی در ایران، تلاش دارد با ارائه‌ی طیف متنوعی از محتواها، از اجرای موسیقی و آنالیزِ آثار گرفته تا بازخوانی متون نظری و برگزاری نشست، تصویری جامع‌تر از پیوند میان پرکتیس آهنگسازی و اندیشه‌ای که در فرایند آن مؤثر است ترسیم کند.

در این پروژه سینا صدقی و کارن سلاجقه دو پژوهشگر موسیقی، به خوانش آثار موسیقایی و  نظری پیر بولز، آهنگساز معاصر می‌پردازند و تلاش می‌کنند نشان دهند چگونه پرکتیس آهنگسازی او خود متأثر از اندیشه و مفهوم‌پردازی اوست و تأملاتِ گوناگون او چگونه منظومه‌‌ای فکری و مکتوب شکل داده است که اگر در پیوند با قطعات موسیقی این آهنگساز (که مصادیق دور و نزدیک از آن منظومه‌ی فکری‌اند) بررسی شوند، امکان شناختی جامع‌تر به ما خواهند داد.

اطلاعات بیشتر👇
۱-اجرا/آنالیز
پروژه‌ی «بولز در متن آثار» با تمرکز بر آهنگساز فرانسوی، پیِر بولِز، درصدد است تا مبانیِ اندیشه‌ی او را در پیوند مستقیم با آثارش تبیین کند. این پروژه از سه قسمت تشکیل شده است. در قسمت اول، که اجرا‌‌ـ‌آنالیز است، به‌عنوان افتتاحیه‌ی پروژه، با همراهیِ کارن سلاجقه در خانه‌موزه‌ هایده چنگیزیان، با اجرا و آنالیزِ چند قطعه‌ی کلیدی و مهم پیِر بولِز، مقدمه‌ای انضمامی فراهم می‌آید تا نوازندگان، آهنگسازان، دانشجویان موسیقی و مخاطبان دیگر، بتوانند مواجهه‌ای اولیه با این آثار به دست بیاورند.

۲-متن‌خوانی
در قسمت دوم، که شامل شش جلسه متن‌خوانی است، در مدرسه‌ی هنر و ادبیات بیدار، سینا صدقی هدایت خوانش متنِ درس‌های موسیقی: درسگفتارهای کولِژ دو فرانس را بر عهده دارد و سعی می‌کند تا پیوندِ آثارِ آهنگساز را با ضوابط فکریِ او نشان دهد.

۳-اجرا/پنل
در قسمت آخر، به‌عنوان اختتامیه‌ی این متن‌خوانی، که در قالب اجرا‌‌ـ‌پنل برگزار می‌شود، آرش اسدنژاد و کارن سلاجقه در خانه‌موزه‌ هایده چنگیزیان، هر کدام، آثاری از پیِر بولِز را اجرا می‌کنند و سینا صدقی به‌عنوان جمع‌بندیِ این پروژه درباره‌ی نسبت ما با «موسیقیِ معاصر» با تمرکز بر اندیشه و موسیقیِ پیِر بولِز صحبت می‌کند. 

برای اطلاعات بیشتر از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
 مدرسه بیدار در همکاری با
خانه‌موزه‌ هایده چنگیزیان برگزار می‌کند:

۱- اجرا/آنالیز

مقدمه‌ای بر «اندیشیدنِ موسیقی، امروز» و اجرای برخی از ۱۲ نوتاسیون پیِر بولِز / کارن سلاجقه  
جمعه ۲۱ دی ۱۴۰۳، خانه‌موزه هایده چنگیزیان

همانطور که در اعلان اول گفته شد، پروژه‌ی «بولز در متن آثار» از سه قسمت تشکیل شده است. در قسمت اول، که اجرا‌‌/‌آنالیز است، به‌عنوان افتتاحیه‌ی پروژه، با همراهیِ کارن سلاجقه در خانه‌موزه‌ هایده چنگیزیان با اجرا و آنالیزِ برخی از آثار کلیدی و مهم پیِر بولِز، مقدمه‌ای انضمامی فراهم می‌آید تا نوازندگان، آهنگسازان، دانشجویان موسیقی و مخاطبان دیگر، بتوانند مواجهه‌ای اولیه با این آثار به دست بیاورند.

با شماره تماس زیر می‌توانید بلیط تهیه کنید.

09034911281

اطلاعات بیشتر👇
در این جلسه، کارن سلاجقه، از مدخل فصل نظریِ کتابِ «اندیشیدنِ موسیقی، امروز» (Penser la musique aujourd'hui, Gonthier Editions, 1963)  نوشته‌ی پیِر بولِز، درباره‌ی رویکردهایی که در این متن توضیح داده شده، صحبت می‌کند: به این که چگونه سازمان‌دهیِ عددی همچون ابزاری روشنفکرانه برای ساختن منطق جدیدی از روابط صوتی به‌کار گرفته می‌شود تا اجازه دهد که سیستم درونیِ اثر خود را به دور از آزادیِ افسارگسیخته در مواجهه با متریال که نهایتاً منجر به یکنواختی می‌شود، به نمایش بگذارد .ادامه‌ی بحث در این جلسه با اجرا و ارائه‌ی آنالیزهایی از آثار شماره‌ی 2، 3، 6 و ۱۰ از مجموعه قطعات پیانوییِ ۱۲ نتاسیون از پیِر بولِز همراه هست.

کارن سلاجقه آهنگساز و نوازنده‌ی پیانو است. او پس از گذراندن تحصیلات معماری در دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران، در دانشگاه هنر تهران در رشته‌ی نوازندگی پیانو (زیر نظر رافائل میناسکانیان) و در کنسرواتوارِ س‌.آر.آر پاریس در رشته‌ی آهنگسازی (زیر نظر اِدیت کنَ دوشیزی و استفان دو ژراندو) تحصیل کرده است. او برنده‌ی جایزه‌ی اول تک‌نوازی و جایزه‌ی دوم آنسامبل از سومین دوسالانه‌ی نوازندگی پیانو در ۱۳۸۷ تهران بوده و سابقه‌ی اجراهای متعددی به صورت تک‌نوازی و آنسامبل، به خصوص با آنسامبل زروان، از رپرتوار موسیقی کلاسیک تا آثاری از آهنگسازان معاصر را دارد و در فستیوال‌هایی چون جشنواره‌ی فجر، فستیوال موسیقی از کلاسیک تا معاصر و فستیوال موسیقی معاصر تهران آثار گوناگونی را اجرا کرده است. همچنین کارهایی از او توسط آنسامبل‌ها و نوازندگانی در فرانسه، آلمان و ایران اجرا شده اند. سلاجقه همچنین از سال ۱۳۸۹ تجربه‌ی تدریس پیانو و مبانی آهنگسازی در آموزشگاه‌های تهران را دارد.

برای اطلاعات بیشتر از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
 مدرسه بیدار در همکاری با
خانه‌موزه‌ هایده چنگیزیان برگزار می‌کند:

۲-متن‌خوانی
درس‌های موسیقی: درس‌گفتارهای کولِژ دو فرانس/سینا صدقی
از ۲۳ دی ۱۴۰۳، یکشنبه‌ها: ۱۵ تا ۱۷ (۶ جلسه)
در مدرسه هنر و ادبیات بیدار

از آنجا که در ایرانِ دوره‌ی معاصر، اصرار برای «آهنگسازِ معاصر بودن» به چیزی چونان بداهت تبدیل شده و اما از آن‌رو که ضرورت فهم و مطالعه‌ی مبانیِ شکل‌دهنده‌ی ایده‌ی «موسیقیِ معاصر» به نزد آهنگسازان و دانشجویان آهنگسازی گُم و مغفول است، این درسگفتار در تلاش است به‌نحوِ مؤثر و روشن، در محدوده‌ی توان خود، گامی در جهت رفع این کاستی بردارد:  نشان دهد که اندیشه‌ی آهنگسازانِ «موسیقیِ معاصر» را چگونه باید خواند. این درسگفتار درصدد است، چونان یک تمهید، مسیر مطالعه‌ی فهمِ «موسیقیِ معاصر» را در ایرانِ دوره‌ی معاصر نشان دهد و بر این نکته تأکید دارد که این جریان موسیقی، در ابتدا حاصل نحوِ خاصِ روی‌آوردنِ آهنگسازانِ بعد از جنگ جهانیِ دوم به موضوعات و مؤلفه‌های برسازنده‌ی موسیقی است که می‌بایست مقوّمات آن را آموخت.

اطلاعات بیشتر👇
https://www.tg-me.com/bidarcourses/762
ضروری است به این نتیجه برسیم که صرفاً و تماماً از این راه است که می‌توان ایده‌ی «موسیقیِ معاصر» را فهمید؛ و این همان راهی است که موسیقی در غرب هم پیموده است. در نتیجه نمی‌توان با صَرف نظرکردن از مبانیِ اندیشه‌ی آهنگسازانِ مهمِ «موسیقیِ معاصر» و صرفاً مواجهه با آثار آنها از طریق آنالیزِ تکنیکال و فراهم‌آوردنِ یک شنیداریِ معطوف به اِستتیک و تکرار و بازتولیدِ این شنیداری در آثار تصنیف‌شده‌ی خود، ادعای فهم «موسیقیِ معاصر» را به پیش گذاشت و «آهنگساز موسیقیِ معاصر» بود.
 مخاطبان این دوره، هم آهنگسازان و دانشجویانِ آهنگسازی و هم فعالینِ حوزه‌ی علوم انسانی می‌توانند باشند. چرا که پیِر بولِز با راهبردِ خاصی ایده‌ی «موسیقیِ معاصر» را در فرانسه بسط می‌دهد که فهم این الگو، صرفاً در میدان موسیقی کاربرد و مصداق ندارد بلکه این رویکرد و نتایج حاصل از آن، بر بنیادی شکل گرفته است که موسیقی، فلسفه و علم را در کنار یکدیگر گِردِهم می‌آوَرَد.

از این‌رو پِی‌بردن به مبانیِ اندیشه‌ی این چهره‌ی شاخصِ موسیقیِ قرن بیستم در فرانسه، در عمل، فهم چگونگیِ پاگرفتن، نهادی‌شدن و تداوم ایده‌ی این جریانِ موسیقی در مغرب‌زمین است: می‌توانیم، به‌نحوِ ضمنی، بفهمیم که موسیقی در غرب، پس از جنگ جهانیِ دوم، چگونه به نزد اندیشمندان و سیاست‌مدارانِ آن در یک ساختار نهادی و مبتنی بر سیاست‌های کلیِ راهبردی در یک کشور، به چنان مؤلفه‌ی مهمی تبدیل شد که تخصیص بودجه‌های کلان، تماماً به معنای ارتقای جایگاه آن کشور در مناسبات قدرت در روابط بین‌الملل و همچنین شاخصی برای پیشگامی در توسعه دانسته می‌شود.
درس‌های موسیقی، که عنوان درس‌گفتارهای بولِز است، در شش بخش و شانزده فصل گرد آمده‌اند. در این دوره، در هرجلسه، رئوس ایده‌های مطرح‌شده و ساختار استدلالیِ اقامه‌شده توسط بولِز و مفاهیم کلیدیِ برسازنده‌ی هر درس‌گفتار، مبتنی بر کتاب Music Lessons: The Collège de France Lectures گزارش و شرح داده می‌شوند.

جلسه‌ی اول: ابداع، تکنیک و زبان
بولِز در این درس‌گفتار، که به‌عنوان تمهید در نظر گرفته شده‌ است، بر مفهوم اختراع/ابداع در موسیقی و نسبت آن با زبان موسیقایی که در نهایت می‌تواند به‌مثابه تکنیک فهم شود، تأکید می‌کند. به باور او ابداع/اختراع در موسیقی، نه‌تنها درباره‌ی تولید صداهای جدید نیست بلکه، درباره‌ی فهم عمیق و برآوردنِ زبانی نوین در موسیقی است. در این صورت‌بندی، زبان یک میانجی است که ظرفیت‌های ایده در اثر موسیقایی را بیان می‌‌کند.

جلسه‌ی دوم: از اثر موسیقایی به ایده
در این مجموعه‌درس‌گفتار، بولِز نسبت‌ میان کار آهنگسازی را با موضوعاتی چون فرآیند تحقق یک اثر موسیقایی، بسط و تکامل یک ایده، جایگاه مفهوم «الهام» در کار موسیقایی، نسبت میان زبان و متریال صوتی به نزد آهنگساز، راهبردهای آهنگساز برای انتقال ایده از طریق فرم و در نتیجه نسبت فرم با ساختار را می‌کاود و صورت‌بندهای خود را از این موضوعات به پیش می‌گذارد.

جلسه‌ی سوم:  ژِست و اثر موسیقایی
در بخش سوم کتابِ Music Lessons: The Collège de France Lectures  که شامل دو درس‌گفتار است، بولِز به بررسیِ وضعیت‌های شکل‌دهنده و تأثیرگذار بر فرآیند تصنیف اثر موسیقایی می‌پردازد. در این جلسه، مبتنی بر طرح کتاب، مفاهیمی مانند اُتُماتیسم و نسبت آن با تصمیم‌های راهبردیِ آهنگساز در فرآیند تصنیف اثر موسیقایی، تعامل میان تکنیک و بیان‌گری و پرسش از نسبت میان ایده با کار آهنگسازی و چگونگیِ تأثیر این دو بر یک‌دیگر به بحث گذاشته و رئوس استدلال‌های بولِز در راه صورت‌بندیِ این مفاهیم، تبیین می‌شوند.

جلسه‌ی چهارم: مسئله‌ی تماتیک
در این درس‌گفتارها، که بخش چهارم کتاب را به خود اختصاص می‌دهد، بولِز به موضوع تِم و نحوِ تکامل و تداوم آن می‌پردازد و نشان می‌دهد که در دوره‌های متفاوت تاریخ موسیقی، چگونه به نزد هر آهنگساز این مفهوم، مبتنی بر اقتضائات و استلزامات خاصی مفهوم‌پردازی شده است. همچنین از رهگذر طرح این موضوع، مسئله‌ی تِم را در موسیقیِ معاصر به بحث می‌گذارد و چالش‌های آن را برای آهنگ‌ساز در این دوره، نشان می‌دهد.

جلسه‌ی پنجم: چشم‌ها و گوش‌ها
در این درس‌گفتارها بولِز درصدد است نشان دهد چگونه سیستم/نهاد بر ایده‌ی کار موسیقایی اثر می‌گذارد؛ چه این اثرگذاری در جهت هدایت و پروراندنِ ایده باشد چه برای آن محدودیت بسازد. در درس‌گفتار دیگری که در همین بخش از کتاب گنجانده شده است، بولِز به تنش میان نظم و آشفتگی در موسیقی می‌پردازد. او تأکید می‌کند که چگونه آهنگسازان باید این دو عنصر را در آثار خود متوازن کنند تا تجربه‌ای غنی از موسیقی فراهم آورند

ادامه👇
جلسه‌ی ششم: حافظه، نوشتن و فرم
در این درس‌گفتارها بولِز نسبت میان مفاهیم حافظه و خلق‌کردنِ اثر موسیقایی، مفهوم نوشتن و رابطه‌ی میان نتاسیون و ابداع را می‌کاود؛ یعنی این مفاهیم چگونه در تعامل با یک‌دیگر ایده‌ی اثر موسیقایی را قوام می‌بخشند و نشان دهد هر کدام از آنها چه سهمی در روند تحقق اثر موسیقایی بر عهده دارند. همچنین در آخرین درسگفتارِ این بخش، بولِز به این پرسش می‌پردازد که آیا می‌بایست اثر موسیقایی را یک کل دانست تا موجودیتی تکه‌تکه؟ زیرا باور دارد از آن‌رو که هر کدام از این رویکردها بر فرآیند خلق ایده و در نتیجه ساختار اثر موسیقایی اثر می‌گذارند، آهنگساز می‌بایست به فهمی از این مواضع دست یابد. 

سینا صدقی در سال ۱۲۶۸ در سنندج به دنیا آمد. آهنگسازی را زیر نظر علیرضا مشایخی آموخت و فراگیریِ پیانو را با رزیتا شاکر آغاز کرد. در ادامه، دوره‌های آهنگ‌سازی را زیر نظر مارک آندره ادامه داد و همزمان با آن در سمینارهای آزاد پروفسور دکتر هِلومت گاندِر در دانشگاه آلبرت‌ ـ‌ لودویگ فرایبورگ شرکت کرد و پدیدارشناسی و فلسفه‌ی پیشاسقراطی خواند. از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۷ عضو «گروه موسیقیِ تهران» و «ارکسترِ موسیقیِ نو» بود و در سال ۱۳۹۲، همکاریِ خود را با این گروه به‌ عنوانِ آهنگساز و سُلیستِ پیانو گسترش داد. او آثاری را از علیرضا مشایخی با همراهیِ «ارکستر موسیقیِ نو» به‌ رهبریِ سعید علیجانی ضبط کرده است که توسط مؤسسه‌ی فرهنگی‌ـ‌هنری ماهور منتشر شده‌اند. او از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۵ عضو هیئت تحریریه و شورای نویسندگان «فصل‌نامه‌ی مقام موسیقایی؛ نخستین کتاب فصل موسیقی در ایران» و از سال ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۶ عضو نویسندگان مجله‌ی «زنگار» بود. سینا صدقی در سال ۱۳۹۵ کتابی با عنوان «پنجره‌یی با شیشه‌های کوچک رنگی؛ مقد‌مه‌یی بر چندفرهنگ‌گرایی در آثار علیرضا مشایخی» تألیف کرد که در مهرماهِ همان سال به‌عنوانِ «کتاب سال در بخش پژوهش» برگزیده شد. همچنین او از سال ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۷ دستیار علیرضا مشایخی و مدیر اجراییِ پروژه‌ی «موسیقیِ نو در ایران» بود.

لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره‌‌، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: www.tg-me.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
Audio
فایل صوتی نشست و گفتگو درباره‌ی کتاب «کارگران بی‌طبقه، (توان چانه‌زنی کارگران در ایران پس از انقلاب)»

در این نشست که پس از متن‌خوانی جمعی کتاب کارگران بی‌طبقه، ( توان چانه‌زنی کارگران در ایران پس از انقلاب)در طی سه جلسه و به گردانندگی شهره شفیعی انجام شد، با حضور منتقد صالح اولاد دمشقیه و نویسنده علیرضا خیرالهی،‌ به نقد و بررسی کتاب پرداختیم و در حضور مخاطبین آزاد که به شکل حضوری و آنلاین در جلسه حاضر بودند از فرآیند پژوهش، روش تحقیق و مسائلی که پیش رو نهاده شده بود پرسش شد. 

* کارگران بی‌طبقه (توان چانه‌زنی کارگران در ایران پس از انقلاب )
نویسنده: علیرضا خیراللهی
ناشر :آگاه

اطلاعات بیشتر 👇
https://www.tg-me.com/bidarcourses/698
مدرسه‌‌ی بیدار با همکاری حلقه‌‌ی مطالعاتی یک‌چند برگزار می‌کند:

۲. «مردم‌‌نگاری» با نهال نفیسی
 
چهار رساله­‌ای که در این مجموعه مورد بحث و بررسی قرار خواهند گرفت به موضوعات گوناگونی پرداخته‌‌اند، اما ویژگی مشترک همه‌‌ی آنها انجام نوعی مردم‌­نگاری­‌ست: شکلی از بودن با / در یک «میدان» به صورت درازمدت و توأم با معاشرت و مشارکت در زیست مردمانِ آن میدان به قصد فهم آنچه در آن می­‌گذرد. اما محدودیت­‌ها، چالش­‌ها، و دستاورد‌های این شیوه‌­ی پژوهش در وضعیت کنونی ایران چیست؟ مردم­‌نگاری در میدان­‌های محدود و مشخص چگونه می­‌تواند به فهم ما از وضعیت­‌های کلی­‌تر تاریخی که در آن قرار داریم نیز کمک کند؟

اطلاعات بیشتر👇
منطق تحقیقات کمی طی سالیان این تصور را ایجاد کرده که تنها نسبت معناداری که بین مقیاس خُردِ تحقیق و مقیاس کلانِ واقعیت اجتماعی می­‌توان برقرار کرد «تعمیم» است و اگر نتوان نتایج خُرد را به وضعیتی کلان‌­تر تعمیم داد، نتیجه­‌ی پژوهش در بهترین حالت فقط فهم ما را از یک موضوع خُرد عمیق­‌تر می‌کند و نمی­‌تواند به خودی خود برای فهم وضعیت کلان­‌تر کاربردی داشته باشد (مگر اینکه داده­‌های به دست آمده بعدا در کنار داده­‌های دیگر مورد نوعی «تحلیل ثانویه»، معمولاً توسط پژوهشگران کلان­‌نگرتر نسبت به خود مردم­‌نگار، قرار گیرند). اما آیا این حرکت بین مقیاس‌­ها نمی­‌تواند در متن خودِ مردم‌­نگاری شکل بگیرد؟  نسبت «کار میدانی» با «کار نظری» در مردم­‌نگاری چگونه است؟  اینها کم و بیش پرسش­‌هایی­‌ست که سعی می­‌کنیم در بررسی این چهار رساله مدنظر داشته باشیم.

لیست پایان­‌نامه­‌ها:
خدیجه‌‌السادات میرامینی: خسته‌­­دوش­­‌بال: زیست و مرگ با دکل­‌بندی در گلوگاه مازندران/۱۴۰۲
سارا حسینی: جنسیت و اشتغال:  مردم‌‌نگاری زنان کارگر فصلی در استان‌‌های مازندران و گلستان / ۱۳۹۸
سارا نوری: تجربه زیسته زنان کولبر کرد؛ دریچه­‌ای به فهم مناسبات اجتماعی در مناطق کردنشین مرزی/ ۱۴۰۳
سروش طالبی اسکندری: ساخت حکمرانی آب در مواجهه‌ی مردم، نخبگان و طبیعت؛ و بازتعریف مشارکت با نگاهی تکثرگرایانه/ دفاع احتمالی تا پایان ۱۴۰۳
 
نهال نفیسی در تهران ادبیات انگلیسی (دانشگاه علامه طباطبائی، ۱۳۷۷-۱۳۷۳) و در تگزاس انسان­‌شناسی فرهنگی )دانشگاه Rice ، ۲۰۰۷ -۲۰۰۰ (خوانده‌است.  پس از یک دوره‌‌ی پسادکترا در موسسۀ کاوش­‌های فرهنگی برلین (ICI  Berlin, ۲۰۱۲ - ۲۰۱۴)، امروز به‌عنوان عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبائی به تدریس، و اگر برسد تحقیق و حتی نوشتن، مشغول است.  او به مردم‌نگاری به‌ویژه در حوزه‌‌ی علم و فناوری و پزشکی و دنبال کردن زندگی اجتماعی کنش‌گران غیرانسانی همچون اشیاء، حیوانات، گیاهان، مواد، ذرات، و سازه­‌ها علاقه­ دارد.

🔻جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیام دهید:
@public_yekchand

🔻حلقه‌ی مطالعاتی یک‌‌چند
@halghe_yekchand

🔻مدرسه هنر و ادبیات بیدار
@bidarschool
@bidarcourses
Forwarded from مدرسه هنر و ادبیات بیدار
مدرسه‌ی بیدار با همکاری حلقه‌ی مطالعاتی یک‌چند برگزار می‌کند:

خسته­­‌دوش­­‌بال: زیست و مرگ با دکل­‌بندی در گلوگاه مازندران/ خدیجه‌‌السادات میرامینی
پنجشنبه ۲۰ دی، ساعت ۱۷ تا ۱۹

«صنایع» موجودیت­‌هایی انتزاعی نیستند که مطابق سیاست­‌هایی برنامه­‌ریزی و راه­‌اندازی ­شوند تا مواد خامی تحویل بگیرند و محصولاتی تحویل ­دهند؛ صنایع را مردمانی تشکیل می‌‌دهند که می­‌سازند و گاهی نیز می­‌سوزند. آنها هستند که حرکت می­‌کنند، پِی می­کَنند، حمل می­‌کنند، بالا می­‌روند، پایین می­‌آیند، نصب می­‌کنند، و تحویل می‌‌دهند. همان­‌ها که گاهی مجبورند پیه غربت را به تن بمالند و جور غیرت بکشند. با این همه، فرهنگ و زیست نیروی کاری که در دل صنایع و تأسیسات مهم کشور همچون صنایع انرژی (آب و برق و گاز و ....) زندگی می­‌کنند و می­میرند به‌ندرت موضوع پژوهش­‌‌های مردم­‌شناسی و مطالعات فرهنگی قرار گرفته است.

اطلاعات بیشتر👇
بنابراین پژوهش حاضر به بررسی مردم­‌نگارانه­‌ی زیست و مرگ کارگران صنعت دکل‌‌بندی انتقال نیرو و مخابرات کشور می‌­پردازد که اکثریت‌‌شان اهالی شهر گلوگاه در شرق مازندران هستند. مردم گلوگاه در آغاز پروژه­‌های برق‌‌رسانی کشور در دهه‌‌ی چهل و در دوره‌‌ی پهلوی با صنعت دکل‌‌بندی آشنا و در طی شصت سال پرچم‌‌دار آن شده‌­اند به طوری که طبق آمار غیر‌رسمی نود درصد از کارگران دکل‌بند ایران گلوگاهی هستند. آنها نه تنها سهم عمده‌­ای در روشنایی‌­بخشی (برق‌­رسانی) و ارتباطات (مخابرات) در اقصی نقاط ایران دارند بلکه در سال‌‌های اخیر به واسطه‌‌ی قراردادهای بین‌المللی ایران جهت مشارکت در توسعه‌‌ی صنعت برق کشورهای منطقه نیز نقش‌‌آفرینی می‌کنند.

این پایان‌‌نامه بر آن است تا با تعمق در باب این کارگران بتواند به دانش، تجربه، هویت جمعی، کردارهای زبانی، باورها و آیین­ها و مناسک آنها، بدن­‌های «خسته‌دوش‌بال» آنها، مسیرهای شغلی آنها، نحوه‌‌ی سازمان‌‌دهی زندگی­‌های خانوادگی و اجتماعی‌­شان حول محور حرکت­‌های شهر به شهر، استان به استان و در این سال­‌های نزدیک، کشور به کشور و بلکه قاره به قاره در جستجوی کار و به طور کل به جماعت‌‌های انسانی که نیروی دوش و دست‌‌شان صنایع را روی پا نگه می­‌دارد، نور بتاباند. از سوی دیگر، مطالعه‌‌ی فرهنگ و زیست­‌جهان دکل­‌بندان می‌­تواند گوشه‌­ای از تحولات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شرق مازندران در رابطه با صنعت برق را آشکار کند و از این منظر، سهمی در مطالعات فرهنگی و علوم اجتماعی صنایع و فناوری­ در ایران داشته باشد.
 
مخاطبینی که برای جلسه‌‌ی نشست ثبت‌نام می‌‌کنند به مدت یک‌‌هفته به متن پایان‌‌نامه دسترسی خواهند داشت و پیشنهاد می‌‌شود پیش از جلسه آن‌را مطالعه کنند.

درباره‌‌ی نویسنده‌‌ی رساله:
 
خدیجه السادات میرامینی دانش­‌آموخته­‌‌ی کارشناسی ارشد رشته­‌ی مردم­‌شناسی از دانشگاه علامه طباطبایی است. او علاقه­‌مند به پژوهش­‌های مردم­‌نگارانه در زمینه‌‌ی شهری، آسیب‌‌های اجتماعی، و علم و فناوری است. پایان‌‌نامه‌‌ی کارشناسی ارشد او­ با عنوان خسته‌‌دوش‌بال: زیست و مرگ در گلوگاه مازندران، پیش از این در پنل مردم­‌نگارانه‌‌ی ششمین همایش پژوهش اجتماعی فرهنگی در جامعه‌‌ی ایران در سال ۱۴۰۲ ارائه شده است.

درباره‌ی مدیر جلسه:

نهال نفیسی در تهران ادبیات انگلیسی (دانشگاه علامه طباطبائی، ۱۳۷۷-۱۳۷۳) و در تگزاس انسان­ شناسی فرهنگی (دانشگاه Rice ، ۲۰۰۰-۲۰۰۷ )خوانده است.  پس از یک دوره‌ی پسادکترا در موسسۀ کاوش­های فرهنگی برلین (ICI  Berlin, ۲۰۱۲ - ۲۰۱۴)، امروز به عنوان عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبائی به تدریس، و اگر برسد تحقیق و حتی نوشتن، مشغول است.  او به مردم­‌نگاری به ویژه در حوزه‌ی علم و فناوری و پزشکی و دنبال کردن زندگی اجتماعی کنشگران غیرانسانی همچون اشیاء، حیوانات، گیاهان، مواد، ذرات، و سازه­‌ها علاقه­ دارد.

🔻جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیام دهید:
@public_yekchand

🔻حلقه‌ی مطالعاتی یک‌‌چند
@halghe_yekchand

🔻مدرسه هنر و ادبیات بیدار
@bidarschool
@bidarcourses
2025/07/01 18:11:30
Back to Top
HTML Embed Code: