مـخـتـصـر صحــیــح بــخــارے

ترجمه: عمران بن حصين خزاعي مي‏گويد: درسفري همراه رسول الله  بوديم. تمام شب راه رفتيم و در پايان، وقتي كه خواب و استراحت براي مسافر از هر چيز ديگري شيرين‏تر است، توقف نموده، خوابيديم. (هنگام صبح، بعلت خستگي) بيدار نشديم تا اينكه حرارت آفتاب، ما را بيدار كرد. اولين كساني كه بيدار شدند، فلان و فلان و فلان بودند. و نفر چهارم ، عمر فاروق  بود. در مورد رسول الله  عادت بر اين بود كه كسي او را از خواب بيدار نمي‏كرد تا اينكه خودش بيدار مي شد. زيرا ما نمي‏دانستيم كه در خواب، براي رسول الله  چه پيش مي‏آيد. اما چون عمر مردي جدي بود، هنگامي كه بيدار شد وآن صحنه را ديد، با صداي بلند، تكبير گفت و آ‌رام آرام، صدايش را بلندتر كرد تا اينكه رسول الله  بيدار شد. مردم، آنچه را كه برايشان اتفاق افتاده بود، با رسول الله  در ميان گذاشتند. آنحضرت  فرمود: «اشكالي ندارد كوچ نماييد». كاروان براه افتاد. پس از طي مسافت كوتاهي، توقف نمود. رسول الله  آب خواست و وضو گرفت. سپس، اذان گفته شد و آنحضرت  نماز را اقامه كرد. پس از اتمام نماز، مردي را ديد كه در گوشه اي نشسته و در نماز، شركت نكرده بود. رسول الله  پرسيد: «اي فلاني! چرا در نماز جماعت شركت نكردي» ؟ گفت: من نياز به غسل داشتم و آب نبود. رسول الله  فرمود: «با خاك تيمم كن. همين برايت كافي است». كاروان دوباره براه خود ادامه داد. مردم از تشنگي، نزد رسول الله  شكايت كردند. رسول الله  ، علي و يكي ديگر از صحابه را صدا زد و فرمود: «برويد، آب پيدا كنيد». آن دو نفر به جستجوي آب رفتند. در راه، زني را ديدند كه دو مشك بزرگ و پر از آب را بر شتري، حمل مي كرد و خود نيز سوارآن بود و مي‏آمد. وقتي نزديك رسيد، از او پرسيدند: آب‏ها را ازكجاآورده اي؟ زن گفت: ديروز همين موقع در محل آب بودم و ازآنجا بسوي خانه براه افتادم. مردان ما اينجا نيستند. علي  و همراهش خطاب به زن گفتند: با ما بيا. گفت: كجا؟ گفتند: نزد رسول الله  . زن گفت: همان كسي كه دربارة او ميگويند كه از دين خود برگشته است؟ گفتند: آري، نزد همان كسي كه دربارة او چنين مي‏انديشي. پس حركت كن. سرانجام، او را نزد رسول الله آوردند و ماجرا را براي رسول خدا بازگو كردند. (عمران) مي‏گويد: از آن زن خواستند كه از شتر پياده شود. رسول الله  ظرف‏ آبي طلبيد و از دهانة هر دو مشك، درآن ظرف، آب ريخت. سپس، دهانة بزرگ مشك‏ها را بست و دهانة كوچك آنها را باز كرد و اعلام فرمود كه :آب بنوشيد و شترها و اسب‏ها را نيز آب دهيد. تمام كاروان، آب نوشيدند و به شتران خود نيز، آب دادند. ودر پايان، به آن يك نفر كه جُنُب بود، آب دادند تا غسل نمايد. آن زن، همچنان ايستاده بود و آنچه را كه بر سر مشكهاي آبش مي آوردند، نظاره ميكرد. راوي مي گويد: سوگند به خدا كه آب مشكها تمام شد ولي ما مي ديديم كه مشكها، پرتر از قبل بود. پس ازآن، رسول الله  دستورداد تا چيزي براي آن زن، جمع‏آوري كنند. صحابه، مقداري آرد، خرما وسويق براي او جمع آوري نمودند وآنها را در پارچه اي بستند. آنگاه، دوباره زن را سوار شتر كرده، مواد غذايي ياد شده را روي شتر و در جلوي او نهادند. رسول الله  خطاب به آن زن، فرمود: «تو خود ديدي كه ما چيزي از آب‏ مشكهاي تو را كم نكرديم. پروردگار ما، ما را سيراب نمود». وقتي آن زن به روستاي خود رسيد، از او پرسيدند: چرا دير كردي؟ گفت: چيز شگفت انگيزي ديدم. در مسيرراه، دو نفر جلوي مرا گرفتند و پيش كسي بردند كه بقول شما، از دين خود برگشته است. آن شخص، چنين و چنان كرد. به خدا سوگند! كه او، يا بزرگترين جادوگر ميان اين و آن (زمين وآسمان) است ويا پيامبر برحق خدا مي باشد. راوي ميگويد: مسلمانان به دهكده‏هاي اطراف، يورش ميبردند اما به روستاي آن زن، تعرض نمي‏كردند. سپس، روزي آن زن به مردان طايفة خود گفت: مسلمانان، عمداً به شما تعرض نمي‏كنند. آيا باز هم در بارة اسلام، شك و ترديد داريد؟! سرانجام، تمام مردم طايفه، به پيروي از آن زن، مسلمان شدند.

116 viewsedited 19:38