قلدری یک وضعیت نامتعادل است که یک دانش‌آموز قدرت بیشتری نسبت به دانش‌آموز دیگر دارد و از این قدرت برای ترساندن، تحقیر و رنجاندن استفاده می‌کند، بنابراین قلدری فقط درگیری‌های فیزیکی نیست.

«مدیر باید تنبل باشد» یعنی بدنش کم کار کند اما فکرش زرنگ باشد. در این صورت، هم دیگران کارها را یاد می‌گیرند و هم مدیر می‌تواند برای خود جانشینی تربیت کند.
مدیر تنبل مشغولیّت و مسئولیّت کمی دارد و ذهنش آزاد است و با تمرکزی که دارد، می‌تواند طرح‌ها و ابتکارات جدیدی ارائه کند.

هرچند در جلسات ابتدایی این حلقه‌، به نظر نمی‌آمد این موضوع چندان فراگیر باشد اما با مرور تجربیات و مثال‌ها، اعضای نشست به شایع بودن آن اذعان داشتند.

معلّم دینی حق ندارد برای بچّه‌ها فیلم بازی کند و خود را به شکلی غیرواقعی نشان دهد. باید فراگیران، مباحث اسلام و مسلمانی را از انسان معمولی ببینند و بیاموزند. نباید خودم را فردی نشان‌‌دهم که هیچ خطایی ندارد و از اشتباه مُبّراست.

...به مادر توصیه‌‌ کردم با دخترش برخورد تندی نکند. فردایش به مهسا هم گفتم: همه چیز را با مادرت در میان گذاشتم. ابتدا مضطرب شد؛ امّا به او اطمینان دادم: مادرت می‌داند که تو منظوری نداشته‌ای. او حامی توست. از این به بعد هر اتّفاقی افتاد، به او بگو! آرام شد و دیگر در او مشکلی ندیدم. ظاهراً مشکلی به‌وجود نیامده بود و به‌تدریج آرامش بیش‌تری در مهسا دیده می‌شد...

بچّه‌ها باید بفهمند که معلّمان مدرسه دوستشان دارند. اگر با رفتار و کردار معلّم نفهمیدند، باید کلامی به آن‌ها گفت؛ ولی هرچه کلامی نباشد، بهتر است. معلّم زرنگ باید زود بفهمد که هر بچّه‌ای چه نوع ابراز محبّتی را دوست دارد.

بچه‌ها گفتند که حاج آقا رو راست است، فیلم بازی نمی‌کند و دو رو نیست. بسیار مؤدّب است و به ما صادقانه احترام می‌گذارد. به دنبال مچ‌گیری هم نیست؛ یعنی وقتی چیزی به او می‌گوییم، نمی‌خواهد به مدرسه گزارش دهد؛ بلکه خوب گوش می‌دهد و سعی می‌کند حکم خدا را در آن زمینه، هر چه هست، به ما بگوید و راه‌حلی برایمان پیدا کند.

«إعْمَلْ لِدُنْیاکَ کَأنَکَ تعِیشُ أَبَدَاً وإِعْمَلْ لآِخِرَتِکَ کَأَنَّک تَمُوتُ غَدَاً»
براى دنیا آنچنان کار کن که گویا تا ابد زنده‌اى و براى آخرت آنچنان کار کن که گویا فردا خواهى مُرد.

«نسبت به مسائل دنیا عجله مکن؛ فرض کن حالاحالاها زنده هستى و با خودت بگو: امروز نشد، فردا انجام مى‌دهم؛ ولى نسبت به امور آخرتى مثل حقّ‌النّاس، بگو: فردا مى‌میرم و امروز آخرین روز من است؛ باید آن را ادا کنم.»

از حمید پرسیدم «چرا تحت قلدری فلان دانش‌آموز واقع می‌شوی؟»، پاسخ داد: حامد از هر کدام از ما یک آتو دارد، مثلاً از هر کدام از ما عکس یا حرف یا مورد دیگری را دارد، ممکن است ما در جایی حرفی را پرانده باشیم و او آن را نگه داشته باشد.»

آقای محمدی به خوبی از مباحثی که بچه‌ها در آن به مشکل برمی‌خوردند، آگاه بود. همین باعث شدّت علاقۀ بچه‌ها به او و نوع درس دادنش شده بود. وقتی راز کارش را پرسیدم، پاسخ داد: مواردی را که در دوران تحصیل به اشکال برمی‌خوردم یادداشت کرده‌ام و حالا می‌توانم ابهامات درسی دانش‌آموزان را پیش‌بینی کنم و برایش چاره‌ای بیندیشم.