Breakthrough varicella:
به ابتلا به بیماری آبله مرغان در فردی که سابقه واکسیناسیون آبله مرغان در گذشته دارد گفته می‌شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) این ابتلا را به عنوان عفونت با ویروس آبله‌مرغان وحشی (VZV) در فردی که بیش از ۴۲ روز قبل واکسن دریافت کرده تعریف می‌کند.
اگرچه واکسن بسیار مؤثر است، مواردی از ابتلا پس از واکسیناسیون ممکن است رخ دهد که معمولاً در افراد واکسینه‌شده خفیف‌تر هستند.
ویژگی‌های کلیدی (Breakthrough Varicella) در کودکان واکسینه‌شده:
علائم خفیف:
این فرم آبله‌مرغان معمولاً بسیار خفیف‌تر از آبله‌مرغان در افراد واکسینه‌نشده است. علائم ممکن است شامل تب خفیف، کمتر از ۵۰ ضایعه پوستی، و مدت زمان کوتاه‌تر بیماری باشد.
راش (جوش پوستی) غیرمعمول:
راش در آبله‌مرغان پس‌رونده ممکن است بیشتر به صورت ماکولوپاپولار باشد تا وزیکولار ، که با الگوی معمول راش‌های آبله‌مرغان تفاوت دارد.
مدت زمان کوتاه‌تر:
این بیماری معمولاً در افراد واکسینه‌شده مدت زمان کمتری نسبت به افراد واکسینه‌نشده دارد.
سرایت‌پذیری کمتر:
اگرچه این نوع آبله‌مرغان هنوز مسری است، اما ممکن است کمتر از موارد در افراد واکسینه‌نشده قابلیت انتقال داشته باشد، به‌ویژه زمانی که تعداد ضایعات پوستی کم باشد.
در درصد کمی از کودکان واکسینه‌شده (حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد)، می‌تواند با علائمی مشابه افراد واکسینه‌نشده ظاهر شود و حتی با عوارض همراه باشد.
تشخیص بالینی:
به‌دلیل تظاهر غیرمعمول این فرم آبله‌مرغان، تشخیص تنها بر اساس علائم بالینی ممکن است دشوار باشد.
مطمئن‌ترین روش برای تأیید ابتلا به آبله‌مرغان، انجام آزمایش PCR بر روی نمونه‌های ضایعات پوستی است.
آزمایش آنتی‌بادی فلورسانس مستقیم (DFA) و آزمایش‌های سرولوژی نیز می‌توانند برای تشخیص عفونت آبله‌مرغان مورد استفاده قرار گیرند.
#آبله_مرغان
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
به ابتلا به بیماری آبله مرغان در فردی که سابقه واکسیناسیون آبله مرغان در گذشته دارد گفته می‌شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) این ابتلا را به عنوان عفونت با ویروس آبله‌مرغان وحشی (VZV) در فردی که بیش از ۴۲ روز قبل واکسن دریافت کرده تعریف می‌کند.
اگرچه واکسن بسیار مؤثر است، مواردی از ابتلا پس از واکسیناسیون ممکن است رخ دهد که معمولاً در افراد واکسینه‌شده خفیف‌تر هستند.
ویژگی‌های کلیدی (Breakthrough Varicella) در کودکان واکسینه‌شده:
علائم خفیف:
این فرم آبله‌مرغان معمولاً بسیار خفیف‌تر از آبله‌مرغان در افراد واکسینه‌نشده است. علائم ممکن است شامل تب خفیف، کمتر از ۵۰ ضایعه پوستی، و مدت زمان کوتاه‌تر بیماری باشد.
راش (جوش پوستی) غیرمعمول:
راش در آبله‌مرغان پس‌رونده ممکن است بیشتر به صورت ماکولوپاپولار باشد تا وزیکولار ، که با الگوی معمول راش‌های آبله‌مرغان تفاوت دارد.
مدت زمان کوتاه‌تر:
این بیماری معمولاً در افراد واکسینه‌شده مدت زمان کمتری نسبت به افراد واکسینه‌نشده دارد.
سرایت‌پذیری کمتر:
اگرچه این نوع آبله‌مرغان هنوز مسری است، اما ممکن است کمتر از موارد در افراد واکسینه‌نشده قابلیت انتقال داشته باشد، به‌ویژه زمانی که تعداد ضایعات پوستی کم باشد.
در درصد کمی از کودکان واکسینه‌شده (حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد)، می‌تواند با علائمی مشابه افراد واکسینه‌نشده ظاهر شود و حتی با عوارض همراه باشد.
تشخیص بالینی:
به‌دلیل تظاهر غیرمعمول این فرم آبله‌مرغان، تشخیص تنها بر اساس علائم بالینی ممکن است دشوار باشد.
مطمئن‌ترین روش برای تأیید ابتلا به آبله‌مرغان، انجام آزمایش PCR بر روی نمونه‌های ضایعات پوستی است.
آزمایش آنتی‌بادی فلورسانس مستقیم (DFA) و آزمایش‌های سرولوژی نیز می‌توانند برای تشخیص عفونت آبله‌مرغان مورد استفاده قرار گیرند.
#آبله_مرغان
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
بررسی ومحاسبه رشد قدی کودکان
اندازه قد یابلندی قامت ارتباط زیادی با عوامل ژنتیکی دارد، به‌ویژه با قد والدین.
محاسبه «قد والدین تعدیل‌شده بر اساس جنسیت» اهمیت زیادی در ارزیابی رشد کودک دارد، زیرا به ما کمک می‌کند از تشخیص اشتباه رشد غیرطبیعی جلوگیری کنیم.
تفاوت میانگین قد بین مردان و زنان حدود ۱۳ سانتی‌متراست؛ بنابراین،
برای دختری که پدر و مادرش قد مشخصی دارند ۱۳ سانتیمتر از قد پدر کم می‌شود و سپس با قد مادر میانگین گرفته می‌شود.
برای پسرها، ۱۳ سانتی‌متربه قد مادر اضافه می‌شود و سپس با قد پدر میانگین گرفته می‌شود.
فرمول‌ها به شرح زیر هستند:
فرمول قد ژنتیکی کودک (برحسب اینچ):
برای پسران:
[(قد مادر + ۵ اینچ) + قد پدر] ÷ ۲
برای دختران:
[قد مادر + (قد پدر − ۵ اینچ)] ÷ ۲
علاوه بر این، معمولاً حدود ۴اینچ یعنی (معادل ۲ انحراف معیار) به بالا و پایین این عدد اضافه می‌شود تا دامنه‌ی تقریبی قد ژنتیکی کودک به دست آید.
فرمول قد ژنتیکی کودک (بر حسب سانتیمتر)
پسر[(قد مادر + ۱۳) + قد پدر] ÷ ۲
دختر[قد مادر + (قد پدر − ۱۳)] ÷ ۲
علاوه بر این معمولا حدود ۱۰ سانتیمتر
(معادل ۲ انحراف معیار) به بالا و پایین این عدد اضافه می‌شود تا دامنه‌ی تقریبی قد ژنتیکی کودک به دست آید.
برگرفته وخلاصه شده از کتاب کودکان نلسن
#محاسبه_قد_ژنتیکی_کودک
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
اندازه قد یابلندی قامت ارتباط زیادی با عوامل ژنتیکی دارد، به‌ویژه با قد والدین.
محاسبه «قد والدین تعدیل‌شده بر اساس جنسیت» اهمیت زیادی در ارزیابی رشد کودک دارد، زیرا به ما کمک می‌کند از تشخیص اشتباه رشد غیرطبیعی جلوگیری کنیم.
تفاوت میانگین قد بین مردان و زنان حدود ۱۳ سانتی‌متراست؛ بنابراین،
برای دختری که پدر و مادرش قد مشخصی دارند ۱۳ سانتیمتر از قد پدر کم می‌شود و سپس با قد مادر میانگین گرفته می‌شود.
برای پسرها، ۱۳ سانتی‌متربه قد مادر اضافه می‌شود و سپس با قد پدر میانگین گرفته می‌شود.
فرمول‌ها به شرح زیر هستند:
فرمول قد ژنتیکی کودک (برحسب اینچ):
برای پسران:
[(قد مادر + ۵ اینچ) + قد پدر] ÷ ۲
برای دختران:
[قد مادر + (قد پدر − ۵ اینچ)] ÷ ۲
علاوه بر این، معمولاً حدود ۴اینچ یعنی (معادل ۲ انحراف معیار) به بالا و پایین این عدد اضافه می‌شود تا دامنه‌ی تقریبی قد ژنتیکی کودک به دست آید.
فرمول قد ژنتیکی کودک (بر حسب سانتیمتر)
پسر[(قد مادر + ۱۳) + قد پدر] ÷ ۲
دختر[قد مادر + (قد پدر − ۱۳)] ÷ ۲
علاوه بر این معمولا حدود ۱۰ سانتیمتر
(معادل ۲ انحراف معیار) به بالا و پایین این عدد اضافه می‌شود تا دامنه‌ی تقریبی قد ژنتیکی کودک به دست آید.
برگرفته وخلاصه شده از کتاب کودکان نلسن
#محاسبه_قد_ژنتیکی_کودک
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
سندرم گایسبک (Gaisböck’s syndrome) که با نام‌های پلی‌سایتمی کاذب یا پلی‌سایتمی استرسی نیز شناخته می‌شود، به‌صورت کلاسیک به وضعیتی اشاره دارد که در آن فرد دچار افزایش تعداد گلبول‌های قرمز خون (اریتروسیتوز) می‌شود، در حالی‌که:
بیمار دچار تنش یا اضطراب است
هیپرتانسیون دارد
اسپلنومگالی وجود ندارد
و حجم پلاسما کاهش یافته است
در بسیاری از این افراد، فشار خون بالا همراه با مصرف دیورتیک‌هاو سیگار کشیدن ممکن است علت پلی‌سایتمی نسبی باشد؛ یعنی افزایش گلبول‌های قرمز بیشتر ناشی از کاهش حجم پلاسماست، نه افزایش واقعی در تولید گلبول‌های قرمز.
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
بیمار دچار تنش یا اضطراب است
هیپرتانسیون دارد
اسپلنومگالی وجود ندارد
و حجم پلاسما کاهش یافته است
در بسیاری از این افراد، فشار خون بالا همراه با مصرف دیورتیک‌هاو سیگار کشیدن ممکن است علت پلی‌سایتمی نسبی باشد؛ یعنی افزایش گلبول‌های قرمز بیشتر ناشی از کاهش حجم پلاسماست، نه افزایش واقعی در تولید گلبول‌های قرمز.
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
Ampicillin may reduce the effects of gentamicin if they are mixed in the same IV container or line. When used together, they typically should be administered separately.
Drugs.com
Drugs.com
تاخیر در رویش دندان‌ها
(Delayed
eruption of teeth):
اگر رویش یک دندان بیش از ۶ ماه پس از محدوده طبیعی آن دندان به تأخیر افتد (مثلاً اگر دندان‌های پیشین فک پایین تا ۱۶ ماهگی رویش نیابند) یا اگر رویش دندان‌ها به‌طور نامتقارن و با اختلاف زمانی بیش از ۶ ماه صورت گیرد، بررسی برای یافتن دلایل غیر از تنوع طبیعی ممکن است لازم باشد.
تفاوت در زمان رویش دندان می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله تفاوت‌های جمعیتی در سطح جهان باشد.
تاخیر در رویش دندان‌ها می‌تواند ارثی باشد (برای مثال، نارسایی اولیه در رویش دندان که ناشی از جهش در ژن PTH1R است) یا ممکن است همراه با بیماری‌هایی مانند:
سندرم داون
کم‌کاری تیروئید
کم‌کاری هیپوفیز
achondroplastic dwarfism
استئوپتروز
راشیتیسم
chondroectodermal dysplasia
تاخیر یا غیرطبیعی بودن رویش دندان‌ها همچنین با
enamel-renal syndrome
و cleidocranial dysplasia نیز در ارتباط است.
ویژگی‌های بالینی همراه به محدود کردن تشخیص‌های احتمالی کمک می‌کنند و بررسی‌ها نیز بر اساس آن تنظیم می‌گردند.
نارسایی کامل در رویش دندان‌ها می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد که شایع‌ترین آن‌ها کمبود فضا در دهان است.
نارسایی کامل در رویش دندان‌ها همچنین می‌تواند با اختلالات و سندرم‌های مختلفی مانند:
Albright hereditary osteodystrophy
دیسپلازی‌های اکتودرمال
سندرم ویلیامز
oto-palatal-digital syndrome
selective tooth agenesis
همراه باشد.
ارزیابی رادیولوژیک می‌تواند در تشخیص علت ناهنجاری‌های رویش دندان مؤثر باشد.
در صورت وجود شواهد بالینی مبنی بر اینکه یک یا چند دندان شش ماه پس از محدوده طبیعی خود هنوز رویش نیافته‌اند، انجام تصویربرداری ممکن است ضروری باشد.
#دندان
PTH1R = parathyroid hormone receptor
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت: دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
(Delayed
eruption of teeth):
اگر رویش یک دندان بیش از ۶ ماه پس از محدوده طبیعی آن دندان به تأخیر افتد (مثلاً اگر دندان‌های پیشین فک پایین تا ۱۶ ماهگی رویش نیابند) یا اگر رویش دندان‌ها به‌طور نامتقارن و با اختلاف زمانی بیش از ۶ ماه صورت گیرد، بررسی برای یافتن دلایل غیر از تنوع طبیعی ممکن است لازم باشد.
تفاوت در زمان رویش دندان می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله تفاوت‌های جمعیتی در سطح جهان باشد.
تاخیر در رویش دندان‌ها می‌تواند ارثی باشد (برای مثال، نارسایی اولیه در رویش دندان که ناشی از جهش در ژن PTH1R است) یا ممکن است همراه با بیماری‌هایی مانند:
سندرم داون
کم‌کاری تیروئید
کم‌کاری هیپوفیز
achondroplastic dwarfism
استئوپتروز
راشیتیسم
chondroectodermal dysplasia
تاخیر یا غیرطبیعی بودن رویش دندان‌ها همچنین با
enamel-renal syndrome
و cleidocranial dysplasia نیز در ارتباط است.
ویژگی‌های بالینی همراه به محدود کردن تشخیص‌های احتمالی کمک می‌کنند و بررسی‌ها نیز بر اساس آن تنظیم می‌گردند.
نارسایی کامل در رویش دندان‌ها می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد که شایع‌ترین آن‌ها کمبود فضا در دهان است.
نارسایی کامل در رویش دندان‌ها همچنین می‌تواند با اختلالات و سندرم‌های مختلفی مانند:
Albright hereditary osteodystrophy
دیسپلازی‌های اکتودرمال
سندرم ویلیامز
oto-palatal-digital syndrome
selective tooth agenesis
همراه باشد.
ارزیابی رادیولوژیک می‌تواند در تشخیص علت ناهنجاری‌های رویش دندان مؤثر باشد.
در صورت وجود شواهد بالینی مبنی بر اینکه یک یا چند دندان شش ماه پس از محدوده طبیعی خود هنوز رویش نیافته‌اند، انجام تصویربرداری ممکن است ضروری باشد.
#دندان
PTH1R = parathyroid hormone receptor
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت: دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
درمان با دوز بالای ویتامین C ممکن است منجر به افزایش تولید اگزالات ناشی از متابولیزه شدن آن در بدن شود.
یک مطالعه در افراد مبتلا به سنگ کلیه نشان داد که دفع اگزالات ادراری به میزان ۶ تا ۱۳ میلی‌گرم در روز برای هر ۱۰۰۰ میلی‌گرمی که ویتامین C بیشتر از ۵۰۰ میلی‌گرم در روز مصرف شود افزایش می‌یابد .
مطالعات متابولیک بعدی نشان داده‌اند که مصرف روزانه ۲۰۰۰ میلی‌گرم ویتامین C باعث افزایش قابل‌توجه دفع اگزالات ادراری در درصد بالایی از افراد مبتلا به سنگ‌های اگزالات کلسیم و همچنین در افراد سالم می‌شود .
دو مطالعه مشاهده‌ای نیز ارتباط بین افزایش خطر تشکیل سنگ و مصرف ویتامین C در مردانی که خودشان گزارش کرده اند که مقادیر زیاد ویتامین C مصرف کرده اند گزارش شده است
اکثر پژوهشگران توصیه می‌کنند که در افراد با سابقه سنگ‌های اگزالات کلسیم، مصرف ویتامین C به مقدار مجاز توصیه‌شده غذایی (۹۰ میلی‌گرم در روز) محدود شود.
#ویتامین_C
خلاصه شده از اپتودیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
یک مطالعه در افراد مبتلا به سنگ کلیه نشان داد که دفع اگزالات ادراری به میزان ۶ تا ۱۳ میلی‌گرم در روز برای هر ۱۰۰۰ میلی‌گرمی که ویتامین C بیشتر از ۵۰۰ میلی‌گرم در روز مصرف شود افزایش می‌یابد .
مطالعات متابولیک بعدی نشان داده‌اند که مصرف روزانه ۲۰۰۰ میلی‌گرم ویتامین C باعث افزایش قابل‌توجه دفع اگزالات ادراری در درصد بالایی از افراد مبتلا به سنگ‌های اگزالات کلسیم و همچنین در افراد سالم می‌شود .
دو مطالعه مشاهده‌ای نیز ارتباط بین افزایش خطر تشکیل سنگ و مصرف ویتامین C در مردانی که خودشان گزارش کرده اند که مقادیر زیاد ویتامین C مصرف کرده اند گزارش شده است
اکثر پژوهشگران توصیه می‌کنند که در افراد با سابقه سنگ‌های اگزالات کلسیم، مصرف ویتامین C به مقدار مجاز توصیه‌شده غذایی (۹۰ میلی‌گرم در روز) محدود شود.
#ویتامین_C
خلاصه شده از اپتودیت
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
ژنیکوماستی فیزیولوژیک
ژنیکوماستی (رشد پستان در مردان) می‌تواند به‌صورت طبیعی در سه دوره مختلف از زندگی رخ دهد:
1. نوزادی:
در روزها یا هفته‌های اول پس از تولد، ژنیکوماستی در هر دو جنس (پسر و دختر) ممکن است دیده شود. این وضعیت عمدتاً به دلیل سطح بالای هورمون‌های استرادیول و پروژسترون در خون جنین است که از طریق مادر منتقل می‌شوند و باعث تحریک بافت پستان در نوزاد می‌گردند. همچنین، افزایش تبدیل پیش‌سازهای هورمونی به هورمون‌های جنسی و افزایش فعالیت آنزیم آروماتاز (که آندروژن‌ها را به استروژن تبدیل می‌کند) به دنبال افزایش هورمون LH در نوزاد، نقش دارد.
ژنیکوماستی نوزادی معمولاً طی چند هفته برطرف می‌شود، اما ممکن است با ترشح شیری از پستان همراه باشد که به آن "شیر جادوگر" (witch’s milk) می‌گویند
2. بلوغ:
دوره دوم بروز فیزیولوژیک ژنیکوماستی در دوران بلوغ است. تا 60 درصد پسران در سن حدود 14 سالگی دچار ژنیکوماستی قابل مشاهده می‌شوند. این حالت بیشتر دوطرفه است، اما می‌تواند نامتقارن یا یک‌طرفه هم باشد. در اغلب موارد، این وضعیت طی سه سال به‌طور خودبه‌خود برطرف می‌شود.
در شروع بلوغ، هورمون‌های گنادوتروپین از هیپوفیز در طول شب ترشح می‌شوند و باعث تولید تستوسترون توسط بیضه‌ها در ساعات اولیه صبح می‌گردند. با این حال، سطح استرادیول سرم در طول روز نسبت به دوران قبل از بلوغ افزایش‌یافته باقی می‌ماند.
پسرانی که دچار ژنیکوماستی بلوغ می‌شوند، معمولاً نسبت پایین‌تری از آندروژن به استروژن دارند. همچنین، تحقیقات نشان داده‌اند که در پوست این افراد، فعالیت آنزیم آروماتاز افزایش یافته است.
بنابراین، مکانیسم ژنیکوماستی در این دوره ممکن است شامل:
کاهش تولید آندروژن‌ها
افزایش تبدیل آندروژن‌ها به استروژن (آروماتیزه شدن)
باشد؛ که در نهایت نسبت استروژن به آندروژن را افزایش می‌دهد.
3. سالمندی (بیش از 60 سال):
دوره سوم بروز ژنیکوماستی در سنین بالا (بیش از 60 سال) دیده می‌شود. شیوع آن بین 36 تا 57 درصد گزارش شده که ممکن است به دلیل تفاوت در جمعیت‌های مورد مطالعه و معیارهای تشخیص باشد.
مکانیسم دقیق آن کاملاً روشن نیست، اما به نظر می‌رسد که عوامل زیر نقش دارند:
افزایش فعالیت آروماتاز محیطی (به‌ویژه در بافت چربی)
افزایش LH
کاهش سطح تستوسترون سرم
در افراد چاق، سطح استروژن ادرار افزایش یافته و آروماتاز در بافت چربی بیشتر بیان می‌شود. بنابراین، با افزایش چربی بدن و فعالیت آروماتاز، میزان تبدیل آندروژن به استروژن افزایش می‌یابد. همچنین، با افزایش سن، سطح گلوبولین متصل‌شونده به هورمون‌های جنسی (SHBG) نیز افزایش می‌یابد. از آنجا که SHBG استرادیول را کمتر از تستوسترون می‌بندد، نسبت استرادیول آزاد به تستوسترون آزاد در مردان سالمند بیشتر می‌شود.
در نهایت، مردان مسن‌تر ممکن است داروهای متعددی مصرف کنند که با ژنیکوماستی مرتبط‌اند. در یک مطالعه کوهورت، داروها در 80 درصد موارد ژنیکوماستی سالمندی نقش داشتند.
#ژنیکوماستی
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
ژنیکوماستی (رشد پستان در مردان) می‌تواند به‌صورت طبیعی در سه دوره مختلف از زندگی رخ دهد:
1. نوزادی:
در روزها یا هفته‌های اول پس از تولد، ژنیکوماستی در هر دو جنس (پسر و دختر) ممکن است دیده شود. این وضعیت عمدتاً به دلیل سطح بالای هورمون‌های استرادیول و پروژسترون در خون جنین است که از طریق مادر منتقل می‌شوند و باعث تحریک بافت پستان در نوزاد می‌گردند. همچنین، افزایش تبدیل پیش‌سازهای هورمونی به هورمون‌های جنسی و افزایش فعالیت آنزیم آروماتاز (که آندروژن‌ها را به استروژن تبدیل می‌کند) به دنبال افزایش هورمون LH در نوزاد، نقش دارد.
ژنیکوماستی نوزادی معمولاً طی چند هفته برطرف می‌شود، اما ممکن است با ترشح شیری از پستان همراه باشد که به آن "شیر جادوگر" (witch’s milk) می‌گویند
2. بلوغ:
دوره دوم بروز فیزیولوژیک ژنیکوماستی در دوران بلوغ است. تا 60 درصد پسران در سن حدود 14 سالگی دچار ژنیکوماستی قابل مشاهده می‌شوند. این حالت بیشتر دوطرفه است، اما می‌تواند نامتقارن یا یک‌طرفه هم باشد. در اغلب موارد، این وضعیت طی سه سال به‌طور خودبه‌خود برطرف می‌شود.
در شروع بلوغ، هورمون‌های گنادوتروپین از هیپوفیز در طول شب ترشح می‌شوند و باعث تولید تستوسترون توسط بیضه‌ها در ساعات اولیه صبح می‌گردند. با این حال، سطح استرادیول سرم در طول روز نسبت به دوران قبل از بلوغ افزایش‌یافته باقی می‌ماند.
پسرانی که دچار ژنیکوماستی بلوغ می‌شوند، معمولاً نسبت پایین‌تری از آندروژن به استروژن دارند. همچنین، تحقیقات نشان داده‌اند که در پوست این افراد، فعالیت آنزیم آروماتاز افزایش یافته است.
بنابراین، مکانیسم ژنیکوماستی در این دوره ممکن است شامل:
کاهش تولید آندروژن‌ها
افزایش تبدیل آندروژن‌ها به استروژن (آروماتیزه شدن)
باشد؛ که در نهایت نسبت استروژن به آندروژن را افزایش می‌دهد.
3. سالمندی (بیش از 60 سال):
دوره سوم بروز ژنیکوماستی در سنین بالا (بیش از 60 سال) دیده می‌شود. شیوع آن بین 36 تا 57 درصد گزارش شده که ممکن است به دلیل تفاوت در جمعیت‌های مورد مطالعه و معیارهای تشخیص باشد.
مکانیسم دقیق آن کاملاً روشن نیست، اما به نظر می‌رسد که عوامل زیر نقش دارند:
افزایش فعالیت آروماتاز محیطی (به‌ویژه در بافت چربی)
افزایش LH
کاهش سطح تستوسترون سرم
در افراد چاق، سطح استروژن ادرار افزایش یافته و آروماتاز در بافت چربی بیشتر بیان می‌شود. بنابراین، با افزایش چربی بدن و فعالیت آروماتاز، میزان تبدیل آندروژن به استروژن افزایش می‌یابد. همچنین، با افزایش سن، سطح گلوبولین متصل‌شونده به هورمون‌های جنسی (SHBG) نیز افزایش می‌یابد. از آنجا که SHBG استرادیول را کمتر از تستوسترون می‌بندد، نسبت استرادیول آزاد به تستوسترون آزاد در مردان سالمند بیشتر می‌شود.
در نهایت، مردان مسن‌تر ممکن است داروهای متعددی مصرف کنند که با ژنیکوماستی مرتبط‌اند. در یک مطالعه کوهورت، داروها در 80 درصد موارد ژنیکوماستی سالمندی نقش داشتند.
#ژنیکوماستی
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
کالج متخصصین زنان و زایمان آمریکا (ACOG) توصیه می‌کند که وضعیت واکسیناسیون هر زن باردار به‌صورت روتین بررسی شود و واکسن‌های لازم در دوران بارداری تزریق شوند.
بر اساس داده‌های جدید، ایمن‌سازی مادر در دوران بارداری می‌تواند از مادر و نوزاد در برابر تعداد فزاینده‌ای از عوامل بیماریزای خطرناک محافظت کند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که دوران بارداری زمان مناسبی برای واکسیناسیون با هدف پیشگیری از بیماری در مادر و نوزاد است.
هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد واکسیناسیون زنان باردار با ویروس غیرفعال‌شده، واکسن های باکتریال یا توکسوئیدها برای جنین مضر است. همچنین، داده‌های علمی و قابل اعتماد در حال افزایش است که ایمنی این واکسن‌ها را در دوران بارداری تأیید می‌کند.
تزریق هم‌زمان واکسن‌های غیرفعال لازم در دوران بارداری، مانند واکسن‌های Tdap (کزاز، دیفتری و سیاه‌سرفه) و آنفلوآنزا، بی‌خطر بوده و حتی ممکن است اثرگذاری واکسیناسیون را بهینه کند.
علاوه بر این، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد واکسن‌ها باعث افزایش خطر اوتیسم یا بروز عوارض جانبی به دلیل وجود مقدار کمی از نگهدارنده جیوه‌ای (تیومرسال) در ترکیب آن‌ها می‌شوند. واکسن‌های Tdap حاوی تیومرسال نیستند.
مزایای واکسن‌های غیرفعال از نگرانی‌های اثبات‌نشده احتمالی بیشتر است.
با این حال، باید توجه داشت که واکسن‌های زنده ضعیف‌شده (مانند واکسن سرخک–اوریون–سرخجه [MMR]، آبله‌مرغان و آنفلوآنزای زنده استنشاقی) به‌صورت تئوریک ممکن است برای جنین خطرناک باشند، اگرچه تاکنون این خطر به‌طور قطعی ثابت نشده است. بنابراین، این نوع واکسن‌ها معمولاً در دوران بارداری توصیه نمی‌شوند.
WWW.ACOG.org
#واکسن
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
بر اساس داده‌های جدید، ایمن‌سازی مادر در دوران بارداری می‌تواند از مادر و نوزاد در برابر تعداد فزاینده‌ای از عوامل بیماریزای خطرناک محافظت کند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که دوران بارداری زمان مناسبی برای واکسیناسیون با هدف پیشگیری از بیماری در مادر و نوزاد است.
هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد واکسیناسیون زنان باردار با ویروس غیرفعال‌شده، واکسن های باکتریال یا توکسوئیدها برای جنین مضر است. همچنین، داده‌های علمی و قابل اعتماد در حال افزایش است که ایمنی این واکسن‌ها را در دوران بارداری تأیید می‌کند.
تزریق هم‌زمان واکسن‌های غیرفعال لازم در دوران بارداری، مانند واکسن‌های Tdap (کزاز، دیفتری و سیاه‌سرفه) و آنفلوآنزا، بی‌خطر بوده و حتی ممکن است اثرگذاری واکسیناسیون را بهینه کند.
علاوه بر این، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد واکسن‌ها باعث افزایش خطر اوتیسم یا بروز عوارض جانبی به دلیل وجود مقدار کمی از نگهدارنده جیوه‌ای (تیومرسال) در ترکیب آن‌ها می‌شوند. واکسن‌های Tdap حاوی تیومرسال نیستند.
مزایای واکسن‌های غیرفعال از نگرانی‌های اثبات‌نشده احتمالی بیشتر است.
با این حال، باید توجه داشت که واکسن‌های زنده ضعیف‌شده (مانند واکسن سرخک–اوریون–سرخجه [MMR]، آبله‌مرغان و آنفلوآنزای زنده استنشاقی) به‌صورت تئوریک ممکن است برای جنین خطرناک باشند، اگرچه تاکنون این خطر به‌طور قطعی ثابت نشده است. بنابراین، این نوع واکسن‌ها معمولاً در دوران بارداری توصیه نمی‌شوند.
WWW.ACOG.org
#واکسن
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
علائم و نشانه‌های واکنش آرتوس چیست؟
علائم واکنش آرتوس معمولاً خفیف هستند و اغلب تا ۲۴ ساعت پس از تماس با عامل محرک ظاهر می‌شوند. در بیشتر افراد، این واکنش‌ها با قرمزی، تورم و درد در محل تماس همراه است.
گاهی اوقات، این ناحیه دچار سفتی یا قوام زیاد (Induration) می‌شود؛ یعنی پوست محل تماس سفت و سخت می‌شود که به دلیل افزایش بافت فیبروز است.
در موارد شدیدتر، ممکن است قرمزی و تورم به کل اندام گسترش یابد و حتی خونریزی‌های موضعی در نزدیکی محل تزریق مشاهده شود. در موارد بسیار نادر و شدید، نکروز (مرگ سلولی بافت) و زخم‌های پوستی نیز گزارش شده‌اند.
علائم ممکن است از چند روز تا چند ماه باقی بمانند، اما معمولاً پس از بهبود، اثری از زخم یا جای آن روی پوست باقی نمی‌ماند.
تفاوت واکنش آرتوس با بیماری سرم چیست؟
تفاوت اصلی بین این دو در این است که:
واکنش آرتوس فقط به‌صورت موضعی (در محل تماس) رخ می‌دهد، در حالی که
بیماری سرم یک واکنش سیستمیک (در کل بدن) است.
از نظر زمانی واکنش آرتوس معمولاً ظرف ۲۴ ساعت پس از تماس با آنتی‌ژن ظاهر می‌شود،
اما بیماری سرم بین ۶ تا ۱۵ روز پس از مواجهه با آنتی‌ژن بروز می‌کند.
دلیل تفاوت در زمان بروز آن‌ها این است که:
در واکنش آرتوس، فرد پیش‌تر در معرض آنتی‌ژن قرار گرفته و در بدن او آنتی‌بادی‌های از پیش‌ساخته‌شده وجود دارد، بنابراین واکنش سریع‌تر اتفاق می‌افتد.
اما در بیماری سرم، بدن تازه باید آنتی‌بادی بسازد، به همین دلیل واکنش دیرتر ظاهر می‌شود.
نکته مهم:
هر دوی این واکنش‌ها، یعنی واکنش آرتوس و بیماری سرم، جزء واکنش‌های حساسیتی نوع سوم (Type III Hypersensitivity) محسوب می‌شوند.
#واکنش_آرتوس
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
علائم واکنش آرتوس معمولاً خفیف هستند و اغلب تا ۲۴ ساعت پس از تماس با عامل محرک ظاهر می‌شوند. در بیشتر افراد، این واکنش‌ها با قرمزی، تورم و درد در محل تماس همراه است.
گاهی اوقات، این ناحیه دچار سفتی یا قوام زیاد (Induration) می‌شود؛ یعنی پوست محل تماس سفت و سخت می‌شود که به دلیل افزایش بافت فیبروز است.
در موارد شدیدتر، ممکن است قرمزی و تورم به کل اندام گسترش یابد و حتی خونریزی‌های موضعی در نزدیکی محل تزریق مشاهده شود. در موارد بسیار نادر و شدید، نکروز (مرگ سلولی بافت) و زخم‌های پوستی نیز گزارش شده‌اند.
علائم ممکن است از چند روز تا چند ماه باقی بمانند، اما معمولاً پس از بهبود، اثری از زخم یا جای آن روی پوست باقی نمی‌ماند.
تفاوت واکنش آرتوس با بیماری سرم چیست؟
تفاوت اصلی بین این دو در این است که:
واکنش آرتوس فقط به‌صورت موضعی (در محل تماس) رخ می‌دهد، در حالی که
بیماری سرم یک واکنش سیستمیک (در کل بدن) است.
از نظر زمانی واکنش آرتوس معمولاً ظرف ۲۴ ساعت پس از تماس با آنتی‌ژن ظاهر می‌شود،
اما بیماری سرم بین ۶ تا ۱۵ روز پس از مواجهه با آنتی‌ژن بروز می‌کند.
دلیل تفاوت در زمان بروز آن‌ها این است که:
در واکنش آرتوس، فرد پیش‌تر در معرض آنتی‌ژن قرار گرفته و در بدن او آنتی‌بادی‌های از پیش‌ساخته‌شده وجود دارد، بنابراین واکنش سریع‌تر اتفاق می‌افتد.
اما در بیماری سرم، بدن تازه باید آنتی‌بادی بسازد، به همین دلیل واکنش دیرتر ظاهر می‌شود.
نکته مهم:
هر دوی این واکنش‌ها، یعنی واکنش آرتوس و بیماری سرم، جزء واکنش‌های حساسیتی نوع سوم (Type III Hypersensitivity) محسوب می‌شوند.
#واکنش_آرتوس
تهیه شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
تفاوت فشار خون بین دو بازو:
در اولین ویزیت، باید فشار خون در هر دو بازو اندازه‌گیری شود تا اختلاف احتمالی بین آن‌ها مشخص گردد. گرچه دستگاه‌هایی وجود دارند که می‌توانند هم‌زمان فشار خون دو بازو را اندازه‌گیری کنند، اما اندازه‌گیری پشت‌سرهم (یکی پس از دیگری) نیز به اندازه کافی قابل اعتماد است.
پس از انجام سه بار اندازه‌گیری در بازوی اول (بازوی شاخص)، باید فشار خون در بازوی مقابل نیز اندازه‌گیری شود. اگر تفاوتی بین دو بازو مشاهده شد، باید یک بار دیگر فشار خون را در بازوی اول اندازه‌گیری کرد تا از ثابت بودن این اختلاف اطمینان حاصل شود.
اگر فشار سیستولیک بین دو بازو بیش از ۱۰ میلی‌متر جیوه اختلاف داشته باشد، در اندازه‌گیری‌های بعدی باید از بازویی استفاده شود که فشار بالاتری دارد.
اختلاف قابل توجه فشار خون بین دو بازو ممکن است نشان‌دهنده‌ی مشکلاتی مانند تنگی شریان‌ها یا کوآرکتاسیون آئورت باشد که نیاز به بررسی‌های بیشتر دارد.
همچنین، در برخی بیماران، یکی از بازوها ممکن است برای اندازه‌گیری فشار خون مناسب‌تر باشد (برای مثال در بازویی که فیستول شریانی-وریدی وجود دارد یا در بازویی که تخلیه غدد لنفاوی زیر بغل انجام شده است، نباید فشار خون گرفته شود).
European Society of Cardiology 2024
تهیه‌شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت: دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles
در اولین ویزیت، باید فشار خون در هر دو بازو اندازه‌گیری شود تا اختلاف احتمالی بین آن‌ها مشخص گردد. گرچه دستگاه‌هایی وجود دارند که می‌توانند هم‌زمان فشار خون دو بازو را اندازه‌گیری کنند، اما اندازه‌گیری پشت‌سرهم (یکی پس از دیگری) نیز به اندازه کافی قابل اعتماد است.
پس از انجام سه بار اندازه‌گیری در بازوی اول (بازوی شاخص)، باید فشار خون در بازوی مقابل نیز اندازه‌گیری شود. اگر تفاوتی بین دو بازو مشاهده شد، باید یک بار دیگر فشار خون را در بازوی اول اندازه‌گیری کرد تا از ثابت بودن این اختلاف اطمینان حاصل شود.
اگر فشار سیستولیک بین دو بازو بیش از ۱۰ میلی‌متر جیوه اختلاف داشته باشد، در اندازه‌گیری‌های بعدی باید از بازویی استفاده شود که فشار بالاتری دارد.
اختلاف قابل توجه فشار خون بین دو بازو ممکن است نشان‌دهنده‌ی مشکلاتی مانند تنگی شریان‌ها یا کوآرکتاسیون آئورت باشد که نیاز به بررسی‌های بیشتر دارد.
همچنین، در برخی بیماران، یکی از بازوها ممکن است برای اندازه‌گیری فشار خون مناسب‌تر باشد (برای مثال در بازویی که فیستول شریانی-وریدی وجود دارد یا در بازویی که تخلیه غدد لنفاوی زیر بغل انجام شده است، نباید فشار خون گرفته شود).
European Society of Cardiology 2024
تهیه‌شده توسط: کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت: دکتر منصور شیخ‌الاسلام
https://www.tg-me.com/pediatricarticles