خداوند افرادی را وارد زندگی شما می‌کند تا شما همانند معجزهای آنها را به سوی سرنوشتشان سوق دهید.
به نسبتی که شما آن را بالا بکشید، خودِ شما بالاتر میروید.
به نسبتی که نیازهای آنها را برطرف کنید، خداوند نیازهای شما را برطرف می‌کند.
خلاف این امر هم صادق است. اگر شما حاضر نیستید زمانی را به دیگران اختصاص دهید، دیگران هم زمانی را به شما اختصاص نمی‌دهند.
اگر شما تنها به تحقق رویای خود می‌اندیشید و حاضر نیستید دیگران را در مسیر رویاهایشان یاری کنید، در نقطهای گیر خواهید افتاد و جلوتر نخواهید رفت.
اگر می‌خواهید به حداکثر توانایی خود دست یابید، به دیگران کمک کنید که آنها نیز به حداکثر تواناییشان دست یابند.
این موضوع دقیقاً همانند یک بومرنگ عمل می‌کند. هنگامی که دست دیگران را میگیرید و بالا میکشید، عمل خیر شما به خودتان برمیگردد.
به همین علت وقتی کار خیر انجام می‌دهید مغز شما ده برابر بیشتر با ترشح دوپامین به شما پاداش می‌دهد و شما حس سرخوشی دارید.
💥@rraavvaann
#جوئل_اوستین
💥@rraavvaann
به نسبتی که شما آن را بالا بکشید، خودِ شما بالاتر میروید.
به نسبتی که نیازهای آنها را برطرف کنید، خداوند نیازهای شما را برطرف می‌کند.
خلاف این امر هم صادق است. اگر شما حاضر نیستید زمانی را به دیگران اختصاص دهید، دیگران هم زمانی را به شما اختصاص نمی‌دهند.
اگر شما تنها به تحقق رویای خود می‌اندیشید و حاضر نیستید دیگران را در مسیر رویاهایشان یاری کنید، در نقطهای گیر خواهید افتاد و جلوتر نخواهید رفت.
اگر می‌خواهید به حداکثر توانایی خود دست یابید، به دیگران کمک کنید که آنها نیز به حداکثر تواناییشان دست یابند.
این موضوع دقیقاً همانند یک بومرنگ عمل می‌کند. هنگامی که دست دیگران را میگیرید و بالا میکشید، عمل خیر شما به خودتان برمیگردد.
به همین علت وقتی کار خیر انجام می‌دهید مغز شما ده برابر بیشتر با ترشح دوپامین به شما پاداش می‌دهد و شما حس سرخوشی دارید.
💥@rraavvaann
#جوئل_اوستین
💥@rraavvaann
🔥بیداری اندیشه:
این جهان با تمام بی ننگ اش سراسر رقابت دارد، از کجا تا به کجا که ما دیدیم و میبینیم هر کس تلاش دارد باری بر سری شانه‌اش را در تپه‌ی بلند مقصود خود برساند، هر کس قدر طاقت‌اش راه میپیماید.
یکی آهسته دیگر آهسته‌تر اما در مقابل کسی سریع قدم بر میدارد.
هرکس در انتظار صبح سعادت چشم خیره کرده است،پشت دیواره‌های تحمل دردها، باور های فولادی وجود دارد،
وابسته شرایط اند گاهی چون خس در مقابل باد در فضا بال میکشد.
آیین زندگی هر کس متفاوت است، جالب اینجاست که تقدس گرای قرون قبل از میلاد و بعد از میلاد نسبت به اماکن و اشخاص، و سایر موجودات، امروز عوض شده اند، داشتن لقمه‌ی نان تاثیر در سیستم نظامی بشری گذاشته، قوانین انسانی باید از جلوی چشم بی رحم قدرتی اقتصادی بگذرد تا قانون بر سرنوشت سازی برای زیستن تصویب کند.
💥@rraavvaann
این جهان با تمام بی ننگ اش سراسر رقابت دارد، از کجا تا به کجا که ما دیدیم و میبینیم هر کس تلاش دارد باری بر سری شانه‌اش را در تپه‌ی بلند مقصود خود برساند، هر کس قدر طاقت‌اش راه میپیماید.
یکی آهسته دیگر آهسته‌تر اما در مقابل کسی سریع قدم بر میدارد.
هرکس در انتظار صبح سعادت چشم خیره کرده است،پشت دیواره‌های تحمل دردها، باور های فولادی وجود دارد،
وابسته شرایط اند گاهی چون خس در مقابل باد در فضا بال میکشد.
آیین زندگی هر کس متفاوت است، جالب اینجاست که تقدس گرای قرون قبل از میلاد و بعد از میلاد نسبت به اماکن و اشخاص، و سایر موجودات، امروز عوض شده اند، داشتن لقمه‌ی نان تاثیر در سیستم نظامی بشری گذاشته، قوانین انسانی باید از جلوی چشم بی رحم قدرتی اقتصادی بگذرد تا قانون بر سرنوشت سازی برای زیستن تصویب کند.
💥@rraavvaann
گاهی ناگهان حس می‌کنی همه چیز درست می‌شود، حس می‌کنی دلیلی برای این‌همه نگرانی و اندوه نیست و به هرحال همه چیز خوب پیش خواهد رفت و هیچ اتفاق بدی نخواهد افتاد. گاهی بی‌دلیل و با کوچکترین جزئیات جهان خوشحالی و به ساده‌ترین اتفاقات و احتمالاتِ ممکن، دلخوش!
و به عقیده‌ی من زندگی در همین تصورات خوشایندی که تو نسبت به آینده و جهان داری خلاصه می‌شود و در علاقه‌ی بی‌‌دلیلی که به آدم‌های اطرافت حس می‌کنی و خوش‌بینیِ بی‌حدی که نسبت به اتفاقات و چشم‌اندازهای مقابلت داری.
زندگی فقط با "تصورات خوشایند" و "عشق" قابل تحمل می‌شود و ما ناگزیریم برای ادامه به این دو پناه ببریم...
💥@rraavvaann
و به عقیده‌ی من زندگی در همین تصورات خوشایندی که تو نسبت به آینده و جهان داری خلاصه می‌شود و در علاقه‌ی بی‌‌دلیلی که به آدم‌های اطرافت حس می‌کنی و خوش‌بینیِ بی‌حدی که نسبت به اتفاقات و چشم‌اندازهای مقابلت داری.
زندگی فقط با "تصورات خوشایند" و "عشق" قابل تحمل می‌شود و ما ناگزیریم برای ادامه به این دو پناه ببریم...
💥@rraavvaann
🔥بعضی وقت‌ها،
وقتی مقداری پول از دست‌مان می‌رود،
ساعت‌ها ذهن‌مان را درگیر میکنیم،
خودمان را بازخواست میکنیم،
با خودمان کلنجار می‌رویم و غصه می‌خوریم.
اما چند بار برای وقتی که از دست داده‌ایم
چنین کردیم؟
چند بار نشسته‌ایم با خودمان
و بابت تلف شدن ساعت‌ها، روزها،
یا حتی سال‌هایی که بی‌حس
و بی‌حضور گذشت، اندیشیده‌ایم
یا خودمان را سرزنش کرده‌ایم؟
ما آنقدر سرگرم جبران پول می‌شویم،
که یادمان می‌رود وقت،
تنها دارایی‌ای‌ست که بازگشتی ندارد،
و هیچ امیدی هم به بازیابی‌اش نیست.
فرصت‌ها بی‌صدا از کنارمان می‌گذرند،
و ما اغلب چنان غرق در
روزمرگی یا بی‌خبری هستیم که اصلاً نمیفهمیم
یکی از ارزشمندترین دارایی‌های زندگیمان را
بی‌صدا از دست داده‌ایم.
انگار که فقط داریم روزها را تیک میزنیم،
نه اینکه زندگی را لمس میکنیم.
لحظه‌ها پشت لحظه‌ها می‌گذرند،
اما درون‌مان هیچ تغییری نمی‌کند،
هیچ حس زنده‌ای جاری نیست.
فقط داریم زمان را می‌کشیم،
نه اینکه آن را زندگی میکنیم.
و دردناک‌تر از همه این است که
این «گذراندن»، گاهی خودش یک دفاع است.
ما زمان را صرف بی‌هدف بودن میکنیم،
چون از روبه‌رو شدن با خودِ زندگی می‌ترسیم.
می‌گذرانیم، چون نمی‌خواهیم حس کنیم.
نمی‌خواهیم به دردها،
به سوال‌ها،
به خالی‌ها نگاه کنیم.
پس با بی‌حسی،
با مشغول‌سازی‌های بی‌وقفه،
با رفتن‌های بی‌معنا،
خود را از خود پنهان میکنیم.
و شاید مهم‌ترین سوال همین باشد:
چرا به‌جای زندگی‌کردن،
فقط داریم می‌گذرانیم؟
چرا از لمس زندگی،
از بودن در لحظه،
از تجربه‌کردن واقعی آن گریزانیم؟
شاید وقتش رسیده که بایستیم
و فکر کنیم که آیا واقعاً زندگی کرده‌ایم،
یا فقط زمان را،
بی آن‌که بفهمیم، از دست داده‌ایم.
💥@rraavvaann
وقتی مقداری پول از دست‌مان می‌رود،
ساعت‌ها ذهن‌مان را درگیر میکنیم،
خودمان را بازخواست میکنیم،
با خودمان کلنجار می‌رویم و غصه می‌خوریم.
اما چند بار برای وقتی که از دست داده‌ایم
چنین کردیم؟
چند بار نشسته‌ایم با خودمان
و بابت تلف شدن ساعت‌ها، روزها،
یا حتی سال‌هایی که بی‌حس
و بی‌حضور گذشت، اندیشیده‌ایم
یا خودمان را سرزنش کرده‌ایم؟
ما آنقدر سرگرم جبران پول می‌شویم،
که یادمان می‌رود وقت،
تنها دارایی‌ای‌ست که بازگشتی ندارد،
و هیچ امیدی هم به بازیابی‌اش نیست.
فرصت‌ها بی‌صدا از کنارمان می‌گذرند،
و ما اغلب چنان غرق در
روزمرگی یا بی‌خبری هستیم که اصلاً نمیفهمیم
یکی از ارزشمندترین دارایی‌های زندگیمان را
بی‌صدا از دست داده‌ایم.
انگار که فقط داریم روزها را تیک میزنیم،
نه اینکه زندگی را لمس میکنیم.
لحظه‌ها پشت لحظه‌ها می‌گذرند،
اما درون‌مان هیچ تغییری نمی‌کند،
هیچ حس زنده‌ای جاری نیست.
فقط داریم زمان را می‌کشیم،
نه اینکه آن را زندگی میکنیم.
و دردناک‌تر از همه این است که
این «گذراندن»، گاهی خودش یک دفاع است.
ما زمان را صرف بی‌هدف بودن میکنیم،
چون از روبه‌رو شدن با خودِ زندگی می‌ترسیم.
می‌گذرانیم، چون نمی‌خواهیم حس کنیم.
نمی‌خواهیم به دردها،
به سوال‌ها،
به خالی‌ها نگاه کنیم.
پس با بی‌حسی،
با مشغول‌سازی‌های بی‌وقفه،
با رفتن‌های بی‌معنا،
خود را از خود پنهان میکنیم.
و شاید مهم‌ترین سوال همین باشد:
چرا به‌جای زندگی‌کردن،
فقط داریم می‌گذرانیم؟
چرا از لمس زندگی،
از بودن در لحظه،
از تجربه‌کردن واقعی آن گریزانیم؟
شاید وقتش رسیده که بایستیم
و فکر کنیم که آیا واقعاً زندگی کرده‌ایم،
یا فقط زمان را،
بی آن‌که بفهمیم، از دست داده‌ایم.
💥@rraavvaann
🔥اشتباه از جایی شروع می‌شود که
خیال میکنیم اعتماد،
نتیجهٔ آزمون است، نه انتخاب.
کسی را آنقدر زیر نظر میگیریم،
آنقدر واکنش‌هایش را می‌سنجیم،
آنقدر برایش تله‌ی آزمایش می‌چینیم،
که کم‌کم به جای اعتماد، شک در جان رابطه ریشه می‌دواند.
ما بی‌آن‌که متوجه باشیم،
طرف مقابل را در موقعیتی قرار می‌دهیم
که مدام باید خودش را اثبات کند،
مدام باید پاسخ‌گوی نگرانی‌های ما باشد،
حتی اگر هیچ خطایی نکرده باشد.
آزمون‌های مکرر، خستگی می‌آورند،
نه فقط برای کسی که مدام زیر سؤال می‌رود،
بلکه برای خودمان که دیگر نمی‌توانیم آرامش را تجربه کنیم.
ما به خیال مراقبت،
به جان رابطه‌مان بی‌اعتمادی تزریق میکنیم.
با تکرار این روند،
حس امنیت در رابطه فرو می‌ریزد.
و اینگونه جایی که قرار بود
امن‌ترین پناه باشد،
به میدان داوری بدل می‌شود.
رابطه‌ای که در آن پیوسته باید خودت را
ثابت کنی،
دیگر رابطه نیست،
آزمونی بی‌پایان است.
و چه تلخ است وقتی بفهمیم آن‌که امروز
دیگر قابل اعتماد نیست،
کسی‌ست که ما خودمان اعتماد را از او گرفته‌ایم،
با بی‌وقفه آزمودن،
با شک‌هایی که به زبان نیامد اما در نگاه‌مان،
رفتارمان، و سکوت‌مان بود.
اعتماد اگر بخواهد زنده بماند،
باید در فضایی ساخته شود که
پر از احترام و آرامش باشد،
نه پر از آزمون و تردید.
آدمها در محیطی امن رشد میکنند،
نه زیر سایه‌ی شک.
و اگر قرار است کسی را در کنارمان داشته باشیم،
باید بگذاریم خودش انتخاب کند
که امنیت را بسازد،
نه اینکه ما با فشار و کنترل،
او را وادار به ساختنش کنیم.
💥@rraavvaann
خیال میکنیم اعتماد،
نتیجهٔ آزمون است، نه انتخاب.
کسی را آنقدر زیر نظر میگیریم،
آنقدر واکنش‌هایش را می‌سنجیم،
آنقدر برایش تله‌ی آزمایش می‌چینیم،
که کم‌کم به جای اعتماد، شک در جان رابطه ریشه می‌دواند.
ما بی‌آن‌که متوجه باشیم،
طرف مقابل را در موقعیتی قرار می‌دهیم
که مدام باید خودش را اثبات کند،
مدام باید پاسخ‌گوی نگرانی‌های ما باشد،
حتی اگر هیچ خطایی نکرده باشد.
آزمون‌های مکرر، خستگی می‌آورند،
نه فقط برای کسی که مدام زیر سؤال می‌رود،
بلکه برای خودمان که دیگر نمی‌توانیم آرامش را تجربه کنیم.
ما به خیال مراقبت،
به جان رابطه‌مان بی‌اعتمادی تزریق میکنیم.
با تکرار این روند،
حس امنیت در رابطه فرو می‌ریزد.
و اینگونه جایی که قرار بود
امن‌ترین پناه باشد،
به میدان داوری بدل می‌شود.
رابطه‌ای که در آن پیوسته باید خودت را
ثابت کنی،
دیگر رابطه نیست،
آزمونی بی‌پایان است.
و چه تلخ است وقتی بفهمیم آن‌که امروز
دیگر قابل اعتماد نیست،
کسی‌ست که ما خودمان اعتماد را از او گرفته‌ایم،
با بی‌وقفه آزمودن،
با شک‌هایی که به زبان نیامد اما در نگاه‌مان،
رفتارمان، و سکوت‌مان بود.
اعتماد اگر بخواهد زنده بماند،
باید در فضایی ساخته شود که
پر از احترام و آرامش باشد،
نه پر از آزمون و تردید.
آدمها در محیطی امن رشد میکنند،
نه زیر سایه‌ی شک.
و اگر قرار است کسی را در کنارمان داشته باشیم،
باید بگذاریم خودش انتخاب کند
که امنیت را بسازد،
نه اینکه ما با فشار و کنترل،
او را وادار به ساختنش کنیم.
💥@rraavvaann
❤1
وقتی دنیا بهم می‌ریزه، تو ستون خونه‌ای—پس چطور می‌تونی امنیت و امید رو زنده نگه داری؟
🔹 آرامش تو، پناه خانواده‌ات است—حتی یک لبخند، یک جمله‌ی محکم، یا یک نوازش می‌تواند آرامش ببخشد.
🔹 روتین بساز، تا زندگی ادامه پیدا کند—زمان مشخصی برای غذا، صحبت و حتی لحظات ساده‌ی شادی، حس کنترل را برمی‌گرداند.
🔹 کلماتت مثل چراغی در تاریکی‌اند—"ما باهم از پسش برمی‌آییم"، "هیچ بحرانی همیشگی نیست." امید، معجزه‌ی تاب‌آوری است.
🔹 احساسات را بشنو، نه اینکه حل کنی—گاهی فقط شنیدن و معتبر دانستن احساسات، از هزاران راه‌حل ارزشمندتر است.
این روزها خواهند گذشت، اما عشقی که تو بخشیدی، برای همیشه در دل‌ها می‌ماند. 💙
💥@rraavvaann
🔹 آرامش تو، پناه خانواده‌ات است—حتی یک لبخند، یک جمله‌ی محکم، یا یک نوازش می‌تواند آرامش ببخشد.
🔹 روتین بساز، تا زندگی ادامه پیدا کند—زمان مشخصی برای غذا، صحبت و حتی لحظات ساده‌ی شادی، حس کنترل را برمی‌گرداند.
🔹 کلماتت مثل چراغی در تاریکی‌اند—"ما باهم از پسش برمی‌آییم"، "هیچ بحرانی همیشگی نیست." امید، معجزه‌ی تاب‌آوری است.
🔹 احساسات را بشنو، نه اینکه حل کنی—گاهی فقط شنیدن و معتبر دانستن احساسات، از هزاران راه‌حل ارزشمندتر است.
این روزها خواهند گذشت، اما عشقی که تو بخشیدی، برای همیشه در دل‌ها می‌ماند. 💙
💥@rraavvaann
❤1
هنر تنها زندگی كردن فقط به اين معنی است كه تو به هيچكس وابسته نباشی،از مردم لذت میبری،عاشق مردم هستی،همه چيز را با مردم تقسيم می كنی،ولی قادر هستی به تنهايی زندگی كنی و با اين وجود مسرور باشی
اين طريق مراقبه است...
📕 #روح_عصيانگر
💥@rraavvaann
اين طريق مراقبه است...
📕 #روح_عصيانگر
💥@rraavvaann
👍1
🛑 سندرم بازگشت به خانه!!
💥@rraavvaann
ما دوست داریم هر شب در سمت مشخصی از رختخوابمان بخوابیم یا در محل کار، ماشین مان را در همان جای همیشگی پارک کنیم.
یا تعطیلات‌مان را در همان جایی که همیشه برای تعطیلات می رفتیم، بگذرانیم. بازگشت به شبیه؛ یک غریزه اساسی است که به زندگیمان در این دنیای گیج کننده و دائماً درحال تغییر، یک حس استمرار و ایمنی می دهد. متأسفانه این غریزه ممکن است، به ضرر ما به کار بیفتد ما غالباً درجستجوی موقعیت های احساسی مشابه آن چه در کودکی داشته‌ایم، هستیم. صرف نظر از این که آن تجربیات مثبت یا منفی بوده اند. سندرم بازگشت به خانه چنین عمل می کند: وقتی بچه کوچکی بودید، خانه تان منبع اصلی عشق و ایمنی بود. حتی اگر پر از خشونت و یا هرج و مرج بود، هنوز هم خانه بود. جایی که شکم تان سیر می‌شد، جایی برای خوابیدن داشتید و به نوعی توجه دریافت می‌کردید. بنابراین عشق در ذهن شما، خانه را تداعی می‌کند. به عبارتی، این دو در ذهن شما به هم مربوط هستند. به عنوان مثال، اگر پدر و مادرتان مرتب دعوا می‌کردند، شما در ذهن خود این معادله را خواهید ساخت که:
خانه =هرج و مرج.
اگربه شما محبت و توجه زیادی نشان داده نمی‌شد، ممکن است معادله شما
چیزی نظیر این می شد:
خانه = تنهایی.
اگر یکی از والدین شما آزار دهنده بود، ممکن بود به این فرم تغییر یابد:
خانه = ترس.
چیزی را که از ریاضیات پایه در مدرسه یاد گرفته اید. هنوز به یاد دارید؟
A=C آنگاه B=C و A=B اگر
بیایید همین اصل را در به تصویرکشیدن سندرم بازگشت به خانه به کار ببریم.
اگر عشق = خانه و خانه = هرج و مرج ، پس آن گاه عشق = هرج و مرج.
اگر عشق = خانه و خانه = تنهایی،
پس عشق = تنهایی.
اگر عشق = خانه و خانه = ترس،
پس عشق = ترس.
ذهن شما هرگونه تداعی معانی را که شما از خانه دارید برابر با عشق گرفته و این طور نتیجه می‌گیرد که عشق نیز باید چنین احساسی باشد. اگر خانه برای شما به معنای احساس هرج و مرج بود. آنگاه ممکن است اشخاص بی‌ثباتی را جستجو کنید تا شما را در خلق یک رابطه‌ی دراماتیک و پر هرج و مرج کمک کنند. اگر خانه به معنای تنهایی بود، ممکن است کسی را پیدا کنید که به شما عشق، محبت و توجه کافی ندهد تا این که بتوانید مجداً در خود احساس تنهایی تولید کنید.
اگر خانه به معنای ترس بود، ممکن است جذب کسی شوید که از شما انتقاد کند یا تهدید کند که ترکتان خواهد کرد و یا کاری کند که همیشه در ترس به سر برید.
«ایماگوتراپی»، رویکرد درمانی است که به افراد کمک می کند تا این الگوی تکراری و آزاردهنده را در روابط خود شناسایی کنند
و با افزایش خودآگاهی، این دور باطل را خاتمه دهند.
💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:
👇👇👇👇👇👇
@rraavvaann
💥@rraavvaann
ما دوست داریم هر شب در سمت مشخصی از رختخوابمان بخوابیم یا در محل کار، ماشین مان را در همان جای همیشگی پارک کنیم.
یا تعطیلات‌مان را در همان جایی که همیشه برای تعطیلات می رفتیم، بگذرانیم. بازگشت به شبیه؛ یک غریزه اساسی است که به زندگیمان در این دنیای گیج کننده و دائماً درحال تغییر، یک حس استمرار و ایمنی می دهد. متأسفانه این غریزه ممکن است، به ضرر ما به کار بیفتد ما غالباً درجستجوی موقعیت های احساسی مشابه آن چه در کودکی داشته‌ایم، هستیم. صرف نظر از این که آن تجربیات مثبت یا منفی بوده اند. سندرم بازگشت به خانه چنین عمل می کند: وقتی بچه کوچکی بودید، خانه تان منبع اصلی عشق و ایمنی بود. حتی اگر پر از خشونت و یا هرج و مرج بود، هنوز هم خانه بود. جایی که شکم تان سیر می‌شد، جایی برای خوابیدن داشتید و به نوعی توجه دریافت می‌کردید. بنابراین عشق در ذهن شما، خانه را تداعی می‌کند. به عبارتی، این دو در ذهن شما به هم مربوط هستند. به عنوان مثال، اگر پدر و مادرتان مرتب دعوا می‌کردند، شما در ذهن خود این معادله را خواهید ساخت که:
خانه =هرج و مرج.
اگربه شما محبت و توجه زیادی نشان داده نمی‌شد، ممکن است معادله شما
چیزی نظیر این می شد:
خانه = تنهایی.
اگر یکی از والدین شما آزار دهنده بود، ممکن بود به این فرم تغییر یابد:
خانه = ترس.
چیزی را که از ریاضیات پایه در مدرسه یاد گرفته اید. هنوز به یاد دارید؟
A=C آنگاه B=C و A=B اگر
بیایید همین اصل را در به تصویرکشیدن سندرم بازگشت به خانه به کار ببریم.
اگر عشق = خانه و خانه = هرج و مرج ، پس آن گاه عشق = هرج و مرج.
اگر عشق = خانه و خانه = تنهایی،
پس عشق = تنهایی.
اگر عشق = خانه و خانه = ترس،
پس عشق = ترس.
ذهن شما هرگونه تداعی معانی را که شما از خانه دارید برابر با عشق گرفته و این طور نتیجه می‌گیرد که عشق نیز باید چنین احساسی باشد. اگر خانه برای شما به معنای احساس هرج و مرج بود. آنگاه ممکن است اشخاص بی‌ثباتی را جستجو کنید تا شما را در خلق یک رابطه‌ی دراماتیک و پر هرج و مرج کمک کنند. اگر خانه به معنای تنهایی بود، ممکن است کسی را پیدا کنید که به شما عشق، محبت و توجه کافی ندهد تا این که بتوانید مجداً در خود احساس تنهایی تولید کنید.
اگر خانه به معنای ترس بود، ممکن است جذب کسی شوید که از شما انتقاد کند یا تهدید کند که ترکتان خواهد کرد و یا کاری کند که همیشه در ترس به سر برید.
«ایماگوتراپی»، رویکرد درمانی است که به افراد کمک می کند تا این الگوی تکراری و آزاردهنده را در روابط خود شناسایی کنند
و با افزایش خودآگاهی، این دور باطل را خاتمه دهند.
💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:
👇👇👇👇👇👇
@rraavvaann
👏5
🔥سوالی که پاسخش برای خیلی از ماها حیاتیه اینه که:
آیا میتونیم از عقده‌هامون رها بشیم؟ پاسخ اینه که: عقده‌ها توسط گذشته‌ی ما تولید میشن، ما هرگز نمیتونیم از گذشته‌ی خودمون رها بشیم، پس نمیتونیم از عقده هم اجتناب کنیم.
در واقع اینطور به نظر میرسه که هر چیزی که تا به حال برای ما اتفاق افتاده هنوز جایی در اعماق روان ما زنده ست؛ هر چه‌قدر اون تجربه، به سالهای اولیه‌ی زندگی ما نزدیکتر بوده باشه ، عقده قدرتمندتر شده؛ و چون ما به عنوان یک کودک حساستر بودیم، بنابراین از قدرتمندترین عقده‌هایی که همه‌ی ما باهاش دست‌وپنجه نرم میکنیم، عقده‌های والدینی یا عقده پدر و مادر هستش.
یک عقده‌ی فعال، حکمران بلامُنازع ناخودآگاه ما میشه؛ به خاطر همین معمولا ما نمیفهمیم که داریم از روی عقده عمل میکنیم. اگه به فردی که در تسخیر یک عقده است بگیم: “ عقده داری “ خیلی زود انکار میکنه و سعی میکنه به هر وسیله‌ای که بتونه ما رو قانع کنه.
💥@rraavvaann
فکر میکنین خودمون کی بتونیم فعال شدن عقده رو در خودمون تشخیص بدیم؟ احتمالا بعد ازینکه عقده‌ها آسیب و تاثیر خودشون رو وارد کردن، یا زمانیکه اثر انرژی عقده رو به صورت روان‌تنی در بدنمون دیدیم، مثل لرزش شدید صدا یا بدن، سفت شدن گلو، عرق کردن کف دست و …
شاید هم از روی تاثیر عقده بفهمیم که فعال شده؛ مثل زمانهایی که احساس میکنیم پر از نیرو هستیم؛ در حدی که میخوایم “ فلک را سقف بشکافیم “. حتی اگه از روی اثر عقده، متوجه وجودش بشیم هم، درک و مدیریت قدرتش، اغلب یک عمر طول میکشه.
اگه ما بخوایم با اثرات منفی عقده‌ای مواجه بشیم، روش کار کنیم و سلطه‌ی گذشته رو ازبین ببریم، لازمه که فرآیندی رو که الان توضیح میدم درک کنیم.
💥@rraavvaann
ادامه 👇👇👇👇👇👇
آیا میتونیم از عقده‌هامون رها بشیم؟ پاسخ اینه که: عقده‌ها توسط گذشته‌ی ما تولید میشن، ما هرگز نمیتونیم از گذشته‌ی خودمون رها بشیم، پس نمیتونیم از عقده هم اجتناب کنیم.
در واقع اینطور به نظر میرسه که هر چیزی که تا به حال برای ما اتفاق افتاده هنوز جایی در اعماق روان ما زنده ست؛ هر چه‌قدر اون تجربه، به سالهای اولیه‌ی زندگی ما نزدیکتر بوده باشه ، عقده قدرتمندتر شده؛ و چون ما به عنوان یک کودک حساستر بودیم، بنابراین از قدرتمندترین عقده‌هایی که همه‌ی ما باهاش دست‌وپنجه نرم میکنیم، عقده‌های والدینی یا عقده پدر و مادر هستش.
یک عقده‌ی فعال، حکمران بلامُنازع ناخودآگاه ما میشه؛ به خاطر همین معمولا ما نمیفهمیم که داریم از روی عقده عمل میکنیم. اگه به فردی که در تسخیر یک عقده است بگیم: “ عقده داری “ خیلی زود انکار میکنه و سعی میکنه به هر وسیله‌ای که بتونه ما رو قانع کنه.
💥@rraavvaann
فکر میکنین خودمون کی بتونیم فعال شدن عقده رو در خودمون تشخیص بدیم؟ احتمالا بعد ازینکه عقده‌ها آسیب و تاثیر خودشون رو وارد کردن، یا زمانیکه اثر انرژی عقده رو به صورت روان‌تنی در بدنمون دیدیم، مثل لرزش شدید صدا یا بدن، سفت شدن گلو، عرق کردن کف دست و …
شاید هم از روی تاثیر عقده بفهمیم که فعال شده؛ مثل زمانهایی که احساس میکنیم پر از نیرو هستیم؛ در حدی که میخوایم “ فلک را سقف بشکافیم “. حتی اگه از روی اثر عقده، متوجه وجودش بشیم هم، درک و مدیریت قدرتش، اغلب یک عمر طول میکشه.
اگه ما بخوایم با اثرات منفی عقده‌ای مواجه بشیم، روش کار کنیم و سلطه‌ی گذشته رو ازبین ببریم، لازمه که فرآیندی رو که الان توضیح میدم درک کنیم.
💥@rraavvaann
ادامه 👇👇👇👇👇👇
ما نه میتونیم عقده‌هامونو انتخاب کنیم، و نه میتونیم ازشون خلاص شیم؛ در واقع شخصیت ما برگرفته از عقده های ماست و ما بدون عقده ها خودمون نیستیم. مثل پلنگی که نمیتونه خال های روی بدنش رو از بین ببره.
بهترین کار، درک و مدیریتِ اثرات عقده هاست ؛ با این روش ما در مورد عقده هایی که برامون مشکل ساز هستن قدرت و توانایی رو ازشون میگیریم.
یعنی اثرش رو کاهش میدیم.
وقتی عقده هامون رو بشناسیم به شناخت و درک بهتری از خودمون میرسیم، و خیلی بهتر میتونیم نحوه ی بروز عقده رو کنترل کنیم. به این صورت که روی حرفهایی که میزنیم، کارهایی که انجام میدیم و واکنش های عاطفی ای که بروز میدیم دقت و مکث بیشتری خواهیم داشت تا بفهمیم که این واکنش ها از کجا میاد و چطور میخواد روی من تاثیر بذاره.
می‌بینین که این کار یک روز و دو روز نیست و بسیار زمانبره… به مرور زمان و بارها و بارها پرسش از خودمون به دست میاد.
مثلا یه نفر موقع رانندگی بی دلیل پیچیده جلوتون، شما خیلی عصبانی شدین… اونجاست که لازمه کمی درنگ کنین؛ واکنش عاطفی دارین اما نباید بروزش بدین… عمیقتر بهش نگاه کنین…
💥@rraavvaann
این عصبانیت از کجا اومد؟ چرا به شما غلبه کرده؟ این اتفاق چه حکمتی برای شما داره؟
عقده‌ها همیشه دردسرساز نیستن اما بمب‌هایی هستن که هر لحظه ممکنه منفجر بشن! اگه چیزی درباره‌شون ندونیم دلیل موجهی نیست برای اینکه به ما آسیب نزنن. انواع مشکلات رابطه، کودک‌آزاری و ضرب و شتم زنان، تجاوز، قتل و خودکشی همگی اثرات عقده‌ها هستن که در هر گوشه‌ای منفجر بشن، موج انفجارش گاهی تا اون سر کره‌ی زمین رو دربرمیگیره!
برای لمس این موضوع، به حال و روز این روزهای خودمون نگاهی کنین؛ ذهنمون پر از تصاویر مربوط به کودکان و زنان آواره و هتک حرمت شده است…
همگی میدونیم که مردم عقده دارن، چیزی که شاید ندونیم اینه که عقده‌ها میتونن ما رو داشته باشن! البته این عادیه. عقده‌ها میتونن همزمان دو کار برای ما بکنن:
از یه طرف ما رو به سمت آگاهی بیشتر بکشونن تا بهتر از قابلیت‌هامون استفاده کنیم، از طرف دیگه میتونن ما رو در کلاف سردرگمی گرفتار کنن و اسیرشون بشیم.
یونگ میگه:
“ عقده داشتن الزاماً به معنی پست بودن نیست. فقط به این معناست که چیزی ناجور، جذب نشده، متخاصم و شاید به صورت مانع وجود دارد؛ اما در عین حال انگیزه ای برای تلاش بیشتر است و در نتیجه شاید امکانات جدیدی برای کسب موفقیت عرضه کند. “
💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:
👇👇👇👇👇👇
@rraavvaann
بهترین کار، درک و مدیریتِ اثرات عقده هاست ؛ با این روش ما در مورد عقده هایی که برامون مشکل ساز هستن قدرت و توانایی رو ازشون میگیریم.
یعنی اثرش رو کاهش میدیم.
وقتی عقده هامون رو بشناسیم به شناخت و درک بهتری از خودمون میرسیم، و خیلی بهتر میتونیم نحوه ی بروز عقده رو کنترل کنیم. به این صورت که روی حرفهایی که میزنیم، کارهایی که انجام میدیم و واکنش های عاطفی ای که بروز میدیم دقت و مکث بیشتری خواهیم داشت تا بفهمیم که این واکنش ها از کجا میاد و چطور میخواد روی من تاثیر بذاره.
می‌بینین که این کار یک روز و دو روز نیست و بسیار زمانبره… به مرور زمان و بارها و بارها پرسش از خودمون به دست میاد.
مثلا یه نفر موقع رانندگی بی دلیل پیچیده جلوتون، شما خیلی عصبانی شدین… اونجاست که لازمه کمی درنگ کنین؛ واکنش عاطفی دارین اما نباید بروزش بدین… عمیقتر بهش نگاه کنین…
💥@rraavvaann
این عصبانیت از کجا اومد؟ چرا به شما غلبه کرده؟ این اتفاق چه حکمتی برای شما داره؟
عقده‌ها همیشه دردسرساز نیستن اما بمب‌هایی هستن که هر لحظه ممکنه منفجر بشن! اگه چیزی درباره‌شون ندونیم دلیل موجهی نیست برای اینکه به ما آسیب نزنن. انواع مشکلات رابطه، کودک‌آزاری و ضرب و شتم زنان، تجاوز، قتل و خودکشی همگی اثرات عقده‌ها هستن که در هر گوشه‌ای منفجر بشن، موج انفجارش گاهی تا اون سر کره‌ی زمین رو دربرمیگیره!
برای لمس این موضوع، به حال و روز این روزهای خودمون نگاهی کنین؛ ذهنمون پر از تصاویر مربوط به کودکان و زنان آواره و هتک حرمت شده است…
همگی میدونیم که مردم عقده دارن، چیزی که شاید ندونیم اینه که عقده‌ها میتونن ما رو داشته باشن! البته این عادیه. عقده‌ها میتونن همزمان دو کار برای ما بکنن:
از یه طرف ما رو به سمت آگاهی بیشتر بکشونن تا بهتر از قابلیت‌هامون استفاده کنیم، از طرف دیگه میتونن ما رو در کلاف سردرگمی گرفتار کنن و اسیرشون بشیم.
یونگ میگه:
“ عقده داشتن الزاماً به معنی پست بودن نیست. فقط به این معناست که چیزی ناجور، جذب نشده، متخاصم و شاید به صورت مانع وجود دارد؛ اما در عین حال انگیزه ای برای تلاش بیشتر است و در نتیجه شاید امکانات جدیدی برای کسب موفقیت عرضه کند. “
💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:
👇👇👇👇👇👇
@rraavvaann
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شناسنامه ها ...
معیارهای خوبی برای ماندن آدم ها کنارتان نیستند !
این امضاها ، مهرها و اثر انگشت ها
هیچگاه یک نفر را سهم شما نمی کند ...
خودتان را آنقدر پایبند این تعهدهای کاغذی نکنید
آنقدر که یادتان برود
تعهد واقعی را باید جای دیگری بدهید
جایی در قلب تان ...
جایی در ذهن تان ...
آنجاست که باید روزی چند بار با قاطعیت به خودتان بگویید :
اینجا خانه اوست
و او
تنها مالک تمام من است !
اگر فکر می کنید
با داشتن نام کسی در شناسنامه تان برای همیشه تصاحبش کرده اید
سخت در اشتباهید !
آدم ها برای ماندن کنار کسی
امضا نمیخواهند ...
وفاداری می خواهند
محبت می خواهند !!
💥@rraavvaann
معیارهای خوبی برای ماندن آدم ها کنارتان نیستند !
این امضاها ، مهرها و اثر انگشت ها
هیچگاه یک نفر را سهم شما نمی کند ...
خودتان را آنقدر پایبند این تعهدهای کاغذی نکنید
آنقدر که یادتان برود
تعهد واقعی را باید جای دیگری بدهید
جایی در قلب تان ...
جایی در ذهن تان ...
آنجاست که باید روزی چند بار با قاطعیت به خودتان بگویید :
اینجا خانه اوست
و او
تنها مالک تمام من است !
اگر فکر می کنید
با داشتن نام کسی در شناسنامه تان برای همیشه تصاحبش کرده اید
سخت در اشتباهید !
آدم ها برای ماندن کنار کسی
امضا نمیخواهند ...
وفاداری می خواهند
محبت می خواهند !!
💥@rraavvaann
❤1
وقتی یه کودک بارها و بارها به‌جای توجه، بازی و نگاه گرم پدر و مادر، فقط یه موبایل دستش داده میشه، مغزش🧠 کم‌کم به این نتیجه میرسه:
❝برای گرفتن آرامش، لذت و امنیت، نیازی به آدمها نیست... کافیه یه موبایل دستت باشه❞
🧩 در سالهای ابتدایی زندگی، سیستم‌های عصبی مربوط به دلبستگی، تنظیم هیجان، و تعامل اجتماعی در مغز به شدت فعال و قابل شکل‌دهی هستن.
وقتی این فضا با حضور فعال والدین پر نشه، توسط دنیای دیجیتال پر میشن.
و حالا سال‌ها بعد...
همون بچه‌ای که آرزوش بازی با پدرش بود، دنیای خودش رو ساخته؛ با گیم، چت‌روم و لایک.
و پدر؟ اون همون‌قدر تنها شده که یه روزی پسرش بود...
📍این یک مسیر واقعی در مدارهای عصبی مغز ماست.همه چیز از بی‌توجهی‌های کوچیک شروع میشه.
💥@rraavvaann
❝برای گرفتن آرامش، لذت و امنیت، نیازی به آدمها نیست... کافیه یه موبایل دستت باشه❞
🧩 در سالهای ابتدایی زندگی، سیستم‌های عصبی مربوط به دلبستگی، تنظیم هیجان، و تعامل اجتماعی در مغز به شدت فعال و قابل شکل‌دهی هستن.
وقتی این فضا با حضور فعال والدین پر نشه، توسط دنیای دیجیتال پر میشن.
و حالا سال‌ها بعد...
همون بچه‌ای که آرزوش بازی با پدرش بود، دنیای خودش رو ساخته؛ با گیم، چت‌روم و لایک.
و پدر؟ اون همون‌قدر تنها شده که یه روزی پسرش بود...
📍این یک مسیر واقعی در مدارهای عصبی مغز ماست.همه چیز از بی‌توجهی‌های کوچیک شروع میشه.
💥@rraavvaann
💕💕
من صدها بار دختر و پسری را دیده ام که به دلیل ویژگیِ روانیشان فقط و فقط به خاطرِ بردنِ یک بازی که از نگاهِ خودشان با اهمیت بوده ،کاملا بیمارگونه واردِ یک زندگی شده اند.
برای لجبازی با پدر و مادر برای حرص دادنِ دوست دختر یا دوست پسرشان
برای انتقام گرفتن از همسر سابقشان و....
برخی از آدم ها با یک آدمی واردِ رابطه میشوند و یا ازدواج میکنند
فقط برای گرفتنِ انتقام از یک شخص دیگر و حتی برای شکنجه دادنِ خودشان
حتی حاضرند خودشان رنج ببرند
تا فردِ دیگری که مدعیِ دوست داشتنِ آنهاست هم رنج ببرد.
انسان موجودِ عجیب و غریبی است.
💥@rraavvaann
از این ادمها اطرافتون میشناسید.؟؟
💥@rraavvaann
من صدها بار دختر و پسری را دیده ام که به دلیل ویژگیِ روانیشان فقط و فقط به خاطرِ بردنِ یک بازی که از نگاهِ خودشان با اهمیت بوده ،کاملا بیمارگونه واردِ یک زندگی شده اند.
برای لجبازی با پدر و مادر برای حرص دادنِ دوست دختر یا دوست پسرشان
برای انتقام گرفتن از همسر سابقشان و....
برخی از آدم ها با یک آدمی واردِ رابطه میشوند و یا ازدواج میکنند
فقط برای گرفتنِ انتقام از یک شخص دیگر و حتی برای شکنجه دادنِ خودشان
حتی حاضرند خودشان رنج ببرند
تا فردِ دیگری که مدعیِ دوست داشتنِ آنهاست هم رنج ببرد.
انسان موجودِ عجیب و غریبی است.
💥@rraavvaann
از این ادمها اطرافتون میشناسید.؟؟
💥@rraavvaann
💥@rraavvaann
دقت کرده اید که
آدم های بیخیال و خوش بین؛
خوشبخت ترند و مسیر زندگی شان به مراتب هموارتر است؟
و بالعکس؛ آدم های بدبین، در هر مسیری که وارد شدند سختی و ناملایمات بیشتری متحمل می شوند و به قولی؛ بخت با آنها یار نیست ؟!
اما این جریان هیچ ارتباطی با شانس یا بخت و اقبال ندارد !
این همان نیروی تفکر و کلام آدم هاست که همچون بومرنگی از سلول های ذهن و زبانشان رها شده و با نیرویی دوچندان، به سمت خودشان باز می گردد
محال است به سقوط بیندیشی و پرواز کنی، به سکون بیندیشی و عبور کنی، یا دائم از اتفاقات ناگوار سخن بگویی و میزبان معجزه و رویدادهای خوب باشی !
کائنات را دیواری فرض کن؛ اگر مشت بزنی، این دستان توست که آسیب می بیند، اما اگر به اصالتِ دیوار،مؤمن شوی و به استحکام آن تکیه کنی؛ امن و آرام خواهی بود .
حواست باشد که نیروی خشم و بدبینیِ هر مشتِ رها شده، به وجودِ خودت باز می گردد
💥@rraavvaann
دقت کرده اید که
آدم های بیخیال و خوش بین؛
خوشبخت ترند و مسیر زندگی شان به مراتب هموارتر است؟
و بالعکس؛ آدم های بدبین، در هر مسیری که وارد شدند سختی و ناملایمات بیشتری متحمل می شوند و به قولی؛ بخت با آنها یار نیست ؟!
اما این جریان هیچ ارتباطی با شانس یا بخت و اقبال ندارد !
این همان نیروی تفکر و کلام آدم هاست که همچون بومرنگی از سلول های ذهن و زبانشان رها شده و با نیرویی دوچندان، به سمت خودشان باز می گردد
محال است به سقوط بیندیشی و پرواز کنی، به سکون بیندیشی و عبور کنی، یا دائم از اتفاقات ناگوار سخن بگویی و میزبان معجزه و رویدادهای خوب باشی !
کائنات را دیواری فرض کن؛ اگر مشت بزنی، این دستان توست که آسیب می بیند، اما اگر به اصالتِ دیوار،مؤمن شوی و به استحکام آن تکیه کنی؛ امن و آرام خواهی بود .
حواست باشد که نیروی خشم و بدبینیِ هر مشتِ رها شده، به وجودِ خودت باز می گردد
💥@rraavvaann
🔥دیگران را ببخشید
بی عقلی ، تهمت ها،خیانت و بی ادبی نشانه عدم بلوغ روحی انسان هاست.
انسان های نارس این موارد را زیاد دارند ؛
شما انسانی رسیده باشید!
با سبکبالی و بدون اینکه قضاوت یا سرزنش کنید، بدون اینکه از این حرفها ناراحت شوید…
از کنار این ها رد شوید …
اگر هوای دلتان ابری شد و چشمهایتان باریدند،
بگذارید این اشک ها باران رحمت و بخشش باشند
برای انها که نمی دانند و زمین دلشان خشک شده است
اینجاست که دل بخشنده شما
چشمه جوشانی می شود که به منبع عظیم لطف خدا متصل شده است .
💥@rraavvaann
بی عقلی ، تهمت ها،خیانت و بی ادبی نشانه عدم بلوغ روحی انسان هاست.
انسان های نارس این موارد را زیاد دارند ؛
شما انسانی رسیده باشید!
با سبکبالی و بدون اینکه قضاوت یا سرزنش کنید، بدون اینکه از این حرفها ناراحت شوید…
از کنار این ها رد شوید …
اگر هوای دلتان ابری شد و چشمهایتان باریدند،
بگذارید این اشک ها باران رحمت و بخشش باشند
برای انها که نمی دانند و زمین دلشان خشک شده است
اینجاست که دل بخشنده شما
چشمه جوشانی می شود که به منبع عظیم لطف خدا متصل شده است .
💥@rraavvaann
👏1
💘ساده ڪه باشی........!!!
💘آدمهاخیلی زود دوستت میشوند 💘و تو خیلی دیر میفهمی دشمنت 💘بودند......!
💘ساده ڪه باشی.......!!!
💘آدمها با همه ڪمبودهایشان به 💘غرورت حمله میڪنند و باهمه 💘غرورشان مچاله ات میڪنند.
💘ساده ڪه باشی......!!!
💘آدمها تورا همیشه بازی میدهند و 💘خودشان همیشه بازیگران پشت
💘پرده میمانند......!
💘ساده ڪه باشی........!!!
💘آدمها اوقات بیڪاری را باسادگی
💘ات پرمیڪنند و تو در لحظه 💘های اندوه تنها می مانی......!
💘ساده ڪه باشی......!!!
💘سادگی ات را حماقت میخوانند و 💘ڪسی نمیفهمد تو از فرط''''آدم 💘بودن'''' ساده ای
💥@rraavvaann
💘آدمهاخیلی زود دوستت میشوند 💘و تو خیلی دیر میفهمی دشمنت 💘بودند......!
💘ساده ڪه باشی.......!!!
💘آدمها با همه ڪمبودهایشان به 💘غرورت حمله میڪنند و باهمه 💘غرورشان مچاله ات میڪنند.
💘ساده ڪه باشی......!!!
💘آدمها تورا همیشه بازی میدهند و 💘خودشان همیشه بازیگران پشت
💘پرده میمانند......!
💘ساده ڪه باشی........!!!
💘آدمها اوقات بیڪاری را باسادگی
💘ات پرمیڪنند و تو در لحظه 💘های اندوه تنها می مانی......!
💘ساده ڪه باشی......!!!
💘سادگی ات را حماقت میخوانند و 💘ڪسی نمیفهمد تو از فرط''''آدم 💘بودن'''' ساده ای
💥@rraavvaann
👍3💔1
📜سه باور اشتباه در رابطه :
۱. عشق به تنهایی کافی است ، عشق قطعا بخشی از یک رابطه کامل و طولانی مدته ولی همش نیست ، چون در کنار عشق موارد کلیدی هم نیازه مثل : احترام ، مراقبت ، حمایت ، تفاهم ، ارتباط ، اعتماد ، مهربانی ، تفاهم و لذت بردن از زمان باهم بودن و میزان دوستی و صمیمیت !
۲. رابطه همیشه باید عالی و کامل باشه ، هیچکس کامل نیست ، شما و شریک عاطفیتون ممکنه اشتباه کنین!
برای همین انتظار کمال داشتن منجربه نادیده گرفتن رابطه عالی شما میشه ، راه حل اینه که ار دنبال کردن کمال دست بردارین و در عوض به دنبال تعادل باشین
۳. حسادت و کنترل گری نشونه دلسوزی و اهمیته ، اگاه باشید که سالم ترین روابط بر پایه اعتماد ساخته میشن
۱. عشق به تنهایی کافی است ، عشق قطعا بخشی از یک رابطه کامل و طولانی مدته ولی همش نیست ، چون در کنار عشق موارد کلیدی هم نیازه مثل : احترام ، مراقبت ، حمایت ، تفاهم ، ارتباط ، اعتماد ، مهربانی ، تفاهم و لذت بردن از زمان باهم بودن و میزان دوستی و صمیمیت !
۲. رابطه همیشه باید عالی و کامل باشه ، هیچکس کامل نیست ، شما و شریک عاطفیتون ممکنه اشتباه کنین!
برای همین انتظار کمال داشتن منجربه نادیده گرفتن رابطه عالی شما میشه ، راه حل اینه که ار دنبال کردن کمال دست بردارین و در عوض به دنبال تعادل باشین
۳. حسادت و کنترل گری نشونه دلسوزی و اهمیته ، اگاه باشید که سالم ترین روابط بر پایه اعتماد ساخته میشن
👍1👏1