#تلنگر

به باور روان‌شناسان حسادت ناشی از دلایل زیراست:

▫️احساس حقارت:
حسادت حاصل قیاس است، همین که کسی خودش را با دیگری مقایسه می کند و در این قیاس نمره ای کمتر به دست می آورد خود به خود زمینه حسادت را در خود فراهم کرده است.
این در حالی است که هرکس در زندگی ابعاد مختلفی از وجودش را رشد داده است، چه بسا توانایی هایی که فرد در خویش نادیده می گیرد و در عوض با پر و بال دادن به ضعف خود، آتش حسادت را در وجودش شعله ورتر می کند. حسادتی که قبل از هرکس صاحبش را آزار می دهد.

▫️توجه‌طلبی مفرط:
توجه‌طلبی به تنهایی می‌تواند یکی از شاخصه‌های اختلال شخصیت باشد و این یعنی تا زمانی که فرد این بیماری‌اش را درمان نکند، درگیر بودن با حسادت و عوارضش کاملا طبیعی است. کسی که دچار توجه طلبی باشد هر بار که کسی جز خودش را مرکز توجه ببیند اذیت می‌شود یعنی حس حسادتش برانگیخته می‌شود.

▫️تجربیات شخصی:
وقتی والدین مدام درباره بچه های مردم! و اخلاق و رفتار و ویژگی های مثبت آنها می گویند تا حس رقابت و برتری جویی را در فرزندشان تقویت کنند، نمی‌دانند در این میانه چیزی از جنس حسادت هم در وجود فرزندشان ریشه می‌دواند و سال به سال همراه با او بزرگ می‌شود. اگر در کودکی به عروسک و ماشین و نمره ٢٠ دیگری حسادت می‌کرده حالا به شغل و موفقیت های فردی و... حسادت خواهد کرد.

💎 @schematherapychannel

#مهارتهای_زندگی

يكى از اشتباهات رايج ما در ارتباط اينست كه به جاي اينكه رك و راست حرفمان را بزنيم و احساساتمان را بيان كنيم در پي اين هستيم كه به شيوه اى ماهرانه و در لفافه حرف دلمان را با جملاتى با مضمون "تو در حق من ظلم كردى"
"من قربانى هستم"
"سعى كن ظلم به من نكنى"بزنيم
متاسفانه برچسب هايى كه پيام تو بدي را به فرد مقابلمان منتقل مى كنند اورا ناخودآگاه در ورطه ى بد بودن مى برند و در صفت بيان شده تقويت مى كنند
حالا با خودت رو راست باش دوست من !
چقدر از جملات :
تو بى مسئوليتى
تو قدر نشناسي
تو بي مهر و محبتى
تو بي لياقتى
تو وجدان ندارى
تو بى كفايتى
تو بدقولى
تو من رو دوست ندارى
تو براى من ارزش قائل نيستى
و ...
استفاده مي كني ؟؟؟
حالا كه مى دانى تكرار اين جملات باعث مى شود فرد در صفات ذكر شده تقويت شود آيا تكرارشان مى كني ؟!!!

‏
💎 @schematherapychannel

#تلنگر

#طرحواره

🌺 دنیایی که کودک در آن زندگی می کند با دنیای بزرگسالی بسیار متفاوت است . آنچه کودک می بیند و درک می کند بسیار متفاوت با ماست . هر صدای بلندی یک انفجار مهیب ، هر فرد غریبه ای یک هیولای بزرگ و خطرناک و هر تنها ماندنی یک طرد و تنها ماندن تا پایان عمر به نظر می آید .

دنیای کودک پر است از فجایع و خطرات قریب الوقوعی که باید فکری برای آنها بکند . پس کودک با توجه به این واقعیت سنجی ناقص خود ، یک سری عقاید و افکار درباره دنیای اطراف و خودش می سازد و دنیا را بوسیله این افکار ، تحلیل و بررسی می کند و در ادامه با توجه به این تحلیل ها ، تصمیماتی درباره دنیای اطراف خود می گیرد .

👌به عنوان مثال فرض کنید کودکی در بیمارستان بستری می شود و تحت عمل جراحی قرار می گیرد . این عمل جراحی که برای زنده ماندن کودک بسیار حیاتی است ، از نظر کودک یک فاجعه و ظلم بسیار بزرگ است که در آن مادر ، وی را تنها گذاشته و رفته است . خشمی که کودک از مادر خود در دل دارد به این تصمیم پیش نویسی ختم می شود که « مادر قابل اعتماد نیست » و بر اساس یک مکانیزم همیشگی در اینگونه موارد ، به این تصمیم کلی می رسد که « زن ها قابل اعتماد نیستند » .


🌺 این مفهوم در دنیای بزرگسالی سرنوشت روابط عاطفی وی را تعیین می کند . نکته قابل توجه این است که تصمیمات کودکی بر اساس هیجانات و احساسات خام گرفته می شوند و رنگ و بوی عقلانی ندارند و ردپای عقل سلیم و منطق بزرگسالی در آن به چشم نمی خورد و کودک با این اطلاعات غلط درباره نیات و اعمال و پدیده ها ، نسبت به تصمیم گیری و تعمیم آنها اقدام می کند . پس در کل باید گفت تصمیمات پیش نویسی بهترین روش برای کودک است تا برای دنیای پرآشوب و پرمخاطره ای که در آن زندگی می کند تدابیری بیاندیشد .

👌بخاطر همین موضوع طرحواره هایی در کودک ،((یعنی ما))شکل میگیرند که تا آخر عمر گریبانگیر فرد میباشند.

💎 @schematherapychannel

🔵 از حال بد به حال خوب: گام اول

ما به سوی حال خوب سوق داده نمی‌شویم‌‌‌، بلکه با اراده و خواست و عمل خودمون به سمتش حرکت می‌کنیم. باید بدانیم که این فرایند به هیچ وجه آسان نیست. قرار گرفتن در یک وضعیت روحی باثبات و رضایت بخش، چنانچه تاریخچه‌‌ای از آسیب از گذشته که بر روی دوش ما سنگینی می‌کند، بررسی نشود، دشوار است. همانند تغییر مذهب، سخت و پیچیده. بدون توجه و بررسی اطلاعات به اندازه کافی از گذشته و مخصوصا دوران اولیه زندگی به عنوان چهارچوب ساخت ضبط‌های احساسی و فکری زندگی، گذر از این مسیر غیر ممکن و محال است. برای درک این موضوع برش کوتاهی از لحظات آغازین زندگی را در ذهن مجسم کنید. هنگام تولد در طول چند ساعت در شرایطی وحشتناک و در جهت مخالف قرار می‌گیریم. نور، صداهای نامفهوم، سردی، تنهایی، برهم خوردن تعادل فیزیولوژیک ‌... اولین تجربه دردناک. ردی از آن در مغز ما (سیستم لیمبیک) ضبط می‌شود. کمی بعد در آغوش مادر و ناجی و گرفتن نوازش و به دهن گرفتن پستان و آغاز فرایند تولد روانی به همراه یک ضبط مثبت در مغز (سیستم لیمبیک).
دو دسته از اطلاعات متناقض در چند ساعت. بعدش چه خواهد شد؟ مادری به اندازه کافی خوب که باثبات به نیازهای کودک پاسخ خواهد داد و کمک می‌کند که گنجینه‌ای از احساسات مثبت که در آینده زیربنای باورهای فرزند را خواهند ساخت، تشکیل بشود یا مادری ترش رو و نگران و مضطرب که اسیر ضبط‌ها و تجارب منفی برگرفته شده از گذشته خود است و در حال باز نواختن آنها است و تسلسل بین نسلی آسیب ها را ادامه می‌دهد؟

چاره‌ای جز تحلیل و بررسی پیچیدگی‌های تجارب سپری شده نداریم. در پی راه آسان نباشید.
به کلام سقراط "یک زندگی مطالعه نشده ارزش زیستن ندارد".

دکتر علی میرآقایی، روانشناس و روان‌درمانگر

💎 @schematherapychannel