در دوران پاندمی، نتایج مقاله ای از محققین ایرانی را در کانال قرار داده بودم که به ارتباط بین #ویتامین_دی با بیماری #کوید_۱۹ پرداخته بود. (لینک)
مقاله که حاصل کار محققینی از ایران و آمریکا بود در مجله #PLOS_ONE منتشر شده و تا به حال ۳۶۶ بار مورد استناد گرفته است.

در همان سال نشر مقاله یعنی ۲۰۲۰، بنابر دلایلی مثل احتمال ناکافی بودن حجم نمونه برای نتیجه گیری و قدرت ناکافی آنالیز داده ها برای نتیجه گیری اعلام شده و عدم اعلام تضاد منافع احتمالی توسط نویسنده مسئول Michael F. Holick، برای مقاله یک #Expression_of_Concern منتشر می شود. (توضیح بیشتر)

حالا در 2024 مقاله #سلب_اعتبار (#Retract) شده است. مجله با بررسی نظرات داوران و ادیتوریال بورد و پاسخ نویسندگان به این نتیجه رسیده است که طراحی مطالعه (شامل معیارهای ورود و خروج در نظر گرفته شده و روش آنالیز مورد استفاده) برای پاسخ به سوال مطالعه به اندازه کافی دقیق و قوی نبوده است. از طرفی روش کار مطالعه نیز با جزییات کافی بیان نشده که روی امکان تکرارپذیری مطالعه اثر می گذارد. بر این اساس مقاله توسط مجله سلب اعتبار شده است. مجله برای این بررسی نزدیک به ۴ سال زمان لازم داشته است. نویسندگان مسئول مقاله (محمد علی صحرائیان از اعضای کمیته ملی اخلاق و Michael F. Holick از آمریکا) مخالف این کار بوده اند. مجله از این که این موضوعات قبل از نشر مقاله شناسایی نشده و به آنها پرداخته نشده ابراز تاسف کرده است. (لینک سلب اعتبار و لینک نظرات در PubPeer)

اینجا (لینک) می توانید لیستی از بیش از ۴۲۰ مقاله سلب اعتبار شده در مورد کووید-۱۹ را ببینید.

@Scientometric

در مورد مقاله سلب اعتبار شده دکتر مسعود پزشکیان در سال ۲۰۱۹:

گروهی از محققین در مقاله‌ای که دکتر مسعود پزشکیان در آن نویسنده اول است، در سال ۲۰۰۹ مقاله ای با عنوان "Fatty acid composition of epicardial and subcutaneous human adipose tissue" در مجله ی Metabolic Syndrome and Related Disorders منتشر کرده اند. (لینک)

در سال ۲۰۱۹ نیز گروهی دیگر مقاله‌ی دیگری با عنوان "Relationship of Epicardial and Subcutaneous Fatty Acids With Serum Lipids and Vascular Cramps in Patients Undergoing Coronary Artery Bypass Graft" این بار در مجله Crescent Journal of Medical and Biological Sciences منتشر می‌کنند

در این مقاله پنج نویسنده (شامل دکتر مسعود پزشکیان) مشارکت داشته اند. چهار نفر از آنها در مقاله ۲۰۰۹ نیز همکاری داشته‌اند و فقط نویسنده مسئول مقاله جدید در مقاله قبلی حضور نداشته است. در این مقاله دکتر مسعود پزشکیان نویسنده اول یا مسئول نبوده است. (لینک)

ظاهرا مقاله ۲۰۱۹ به نوعی duplicatiion از مقاله ۲۰۰۹ بوده است. در نتیجه خود نویسنده مسئول مقاله ۲۰۱۹ با موافقت بقیه نویسندگان از مجله خواسته است تا مقاله پس گرفته شود یا اصطلاحا #Retract شود.

در بیانیه #سلب_اعتبار، نویسنده مسئول گفته است که برخی از داده‌ها، بدون ارجاع از مقاله قبلی به دلیل ارتباط و هماهنگی نادرست (miscommunications) با نویسندگان و تایید نگرفتن از همه نویسندگان، کپی شده/نادرست ارائه شده (duplicated/misrepresented) است. (لینک)

@Scientometric

مقایسه تعداد مقالات و مستندات علمی منتشر شده توسط کشورهای #ایران، #ترکیه و #عربستان بر اساس دادگان #اسکپوس و در فاصله سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴

از بعد از ۲۰۱۰، برای اولین بار در ۲۰۲۳ تعداد مقالات سالیانه ترکیه از ایران پیشی گرفت. مشخصا چون ۲۰۲۴ به اتمام نرسیده، تعداد مقالات در این سال برای هر سه کشور نزولی بوده اما حداقل فعلا در ۲۰۲۴ نیز این تعداد برای ترکیه بیشتر است.

@Scientometric

پست ایکس از دکتر فرزانگان: (لینک) تحریم‌های ⁧ #اقتصادی⁩ از طریق کانال‌های مختلف، از جمله کاهش درآمد و محدودیت‌های دسترسی به منابع مالی و فناوری‌های دوستدار ⁧ #محیط_زیست⁩، می‌توانند بر عوامل محیط زیستی تأثیر بگذارند. این مطالعه (لینک) پیامدهای محیط زیستی تحریم‌ها در ⁧ #ایران⁩ را شبیه‌سازی می کند.

‏ برای این منظور، یک مدل پویایی سیستم (⁧ #سیستم_دینامیک⁩) را توسعه دادیم که مجموعه‌ای از متغیرهای ⁧ #اقتصادی⁩، اجتماعی و ⁧ #محیط_زیستی⁩ را برای دوره زمانی از سال 2008 تا 2028 شامل می شود.

نتایج شبیه‌سازی ما نشان می‌دهد که تا سال 2028، ⁧ #تحریم‌ها⁩ منجر به افزایش قابل توجهی در انتشار ⁦ #CO2⁩ خواهند شد، که این افزایش از 12.5% تا 30% نسبت به سناریوی پایه ، متغیر است.
‏میزان این افزایش به عواملی مانند ⁧ #شدت_انرژی⁩ و سناریوهای مرتبط با ⁧ #رشد_اقتصادی⁩ بستگی دارد.

براساس یافته‌های ما، تمدید ⁧ #تحریم‌های⁩ بین‌المللی می‌تواند یک مانع عمده برای بهبود ⁧ #شدت_انرژی⁩ و کاهش انتشار CO2 باشد. کشورهای تحریم‌کننده، باید تأثیرات ⁧ #محیط_زیستی⁩ تحریم‌ها را در تصمیم‌گیری‌های سیاستی خود مدنظر قرار دهند.

@Scientometric

#سلب_اعتبار مقاله‌ی منتشر شده در مجله #نیچر با نزدیک به ۴۵۰۰ ارجاع

این پراستنادترین مقاله ای است که تاکنون سلب اعتبار یا #retract شده است. مقاله با عنوان «Pluripotency of mesenchymal stem cells derived from adult marrow » در سال ۲۰۰۲ منتشر شده و نتیجه اصلی آن این بوده که سلول‌های بنیادی بالغ می‌توانند (در شرایط خاص) به تقریبا هر نوع سلولی تبدیل شوند. مقاله که از همان زمان انتشار مورد بحث بوده، در ۲۰۰۷ در مورد آن یک اصلاحیه منتشر می‌شود و حالا به علت وجود بخشهایی از تصاویر تکراری و در نتیجه قابل اعتماد نبودن نتیجه، سلب اعتبار شده است.

گزارس از #Retraction_Watch: لینک

@Scientometric

نتایج جدید رتبه بندی بر اساس #شاخص_نیچر (#Nature_Index)

هفت موسسه از ده موسسه برتر از چین هستند. در سال ۲۰۱۵، فقط یک موسسه از چین در این لیست قرار داشت و حالا این به هفت مورد رسیده است.

دانشگاه استنفورد برای اولین بار از لیست ده دانشگاه برتر خارج شده و از رتبه قبلی ۶ به ۱۵ نزول داشته است.


تعداد موسسات و دانشگاه‌های چینی در بین ۱۰۰ دانشگاه برتر، از ۳۱ مورد در ۲۰۲۲ به ۳۸ مورد در ۲۰۲۳ رسیده است. چین تنها کشوری بوده که تعداد دانشگاههایش در این لیست هم افزایش داشته است. در عوض این برای آمریکا از ۳۸ به ۳۵ مورد رسیده است.

در رتبه بندی کشورها نیز چین در جایگاه اول قرار دارد و هند با پیشی گرفتن از استرالیا و سوئیس در رتبه نهم قرار گرفته است.

تمرکز بر علوم سلامت نشان می‌دهد، در این زمینه همچنان کشور و موسسات آمریکا جایگاه های برتر را دارند. اگر چین در حال کاهش فاصله است.

در رتبه بندی جدید، ایران در رده ۳۱ قرار دارد. سال قبل رتبه ایران 32 بوده است.

گزارش نیچر برای چین: لینک
گزارش نیچر برای هند: لینک
گزارش نیچر برای رده بندی مرتبط با علوم سلامت: لینک

@Scientometric

#ضریب_تاثیر (#Impact_Factor) جدید مجلات (برای سال ۲۰۲۳) اعلام شد.

بیشترین ضریب تاثیر با مقدار ۵۰۳/۱ مربوط به مجله ی CA-A CANCER JOURNAL FOR CLINICIANS می باشد.

ضریب تاثیر مجله لنست از ۱۶۸/۹ در سال قبل به ۹۸/۴ کاهش پیدا کرده است. این کاهش برای NEJM از ۱۵۸/۵ به ۹۶/۲، برای BMJ از ۱۰۷/۷ به ۹۳/۶، برای Nature از ۶۴/۸ به ۵۰/۵، برای JAMA از ۱۲۰/۷ به ۶۳/۱ و برای Science از ۵۶/۹ به ۴۴/۷ بوده است. سال قبل نیز بسیاری مجلات کاهش ضریب تاثیر را تجربه کردند و احتمالا یکی از دلایل، موضوع #کووید_۱۹ بوده است.

من تغییر ضریب نفوذ را برای برخی مجلات ایرانی در حوزه پزشکی در تصویر پست نشان داده‌ام. اکثر این مجلات با کاهش ضریب نفوذ مواجه شده‌اند.
کاهش ضریب تاثیر برای مجلات ایرانی در سال قبل را نیز از اینجا ببینید.

برخی مجلات با بیشترین ضریب تاثیر عبارت انداز :

NATURE REVIEWS DRUG DISCOVERY: 122.7

LANCET: 98.4

NEW ENGLAND JOURNAL OF MEDICINE: 96.2

BMJ-British Medical Journal: 93.6

NATURE REVIEWS MOLECULAR CELL BIOLOGY: 81.3

Nature Reviews Clinical Oncology: 81.1

Nature Reviews Materials: 79.8

….
JAMA: 63.1
World Psychiatry: 60.5
NATURE MEDICINE: 58.7

….
NATURE: 50.5




ایران ۱۶۰ مجله در این لیست با impact factor دارد. این برای ترکیه ۲۶۳، برای عربستان ۲۶ و برای اسرائیل ۲۳ مورد است. دقت داریم که مجلات ESCI نیز از سال قبل IF می‌گیرند.


در ایران ۱۱ مجله با بیشترین ضریب تاثیر عبارت اند از :

Journal of Nanostructure in Chemistry: 8.6

Asian Journal of Social Health and Behavior: 5.0

Civil Engineering Journal-Tehran: 4.3

International Nano Letters: 4.1

Chemical Methodologies: 3.5

International Journal of Health Policy and Management: 3.1

Advanced Pharmaceutical Bulletin: 3.1

GLOBAL JOURNAL OF ENVIRONMENTAL SCIENCE AND MANAGEMENT-GJESM: 3.1

International Journal of Environmental Science and Technology: 3.0

Journal of Environmental Health Science and Engineering: 3.0

Archives of Academic Emergency Medicine: 2.9


دسترسی به ضریب نفوذ مجلات:

فایل مربوط به کل مجلات ایرانی: لینک

فایل مربوط به ۱۰۰۰ مجله اول با بیشترین ضریب نفوذ: لینک


به روزرسانی:

فایل مربوط به کل مجلات: لینک

@Scientometric

#ضریب_تاثیر (#Impact_Factor) جدید مجلات (برای سال ۲۰۲۳) اعلام شد.

لیست تقریبا کاملی از مجلات با Impact Factor (بیش از 21800 مجله نمایه در #JCR) برای من ارسال شده است که در این فایل اکسل می‌توانید به آن دسترسی پیدا کنید. ممنون می شوم اگر مشکلی وجود داشت، به من تذکر بدهید.

پست مرتبط:
https://www.tg-me.com/scientometric/6857

چند درصد از مقالات توسط ChatGPT نوشته یا ویرایش می‌شوند؟

بر اساس پژوهشی که فعلا به صورت پیش مقاله در دسترس است، حداقل ۱۰ درصد از خلاصه مقاله‌های #پابمد که در ۲۰۲۴ منتشر شده، به کمک ابزارهای هوش مصنوعی مدل‌های زبانی بزرگ (#Large_Language_Model یا #LLM) مثل #ChatGPT نوشته یا ویرایش شده‌اند.

ظاهرا ChatGPT به استفاده از کلماتی مثل delve، crucial و intricate علاقه دارد! در این‌ پژوهش، ۱۴ میلیون خلاصه مقاله‌ی پابمد از سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴ با هدف استفاده از کلمات اضافی مورد بررسی قرار گرفته‌ تا افزاش ناگهانی در کلمات جدید مشخص شود.

برای مثال کلمه Delves در ۲۰۲۴، بیست و پنج برابر بیشتر استفاده شده است. همین طور Showcasing و underscores، نه برابر بیشتر استفاده شده‌اند و …

برای مقایسه در سالهای قبل فقط کلمات مرتبط با محتوا مثل ابولا در ۲۰۱۵ و زیکا در ۲۰۱۷ و کلماتی مثل ماسک در ۲۰۲۱، فراونی بیشتری پیدا کرده بوده‌اند. اما در ۲۰۲۴ موارد متفاوت بوده‌اند:

در ۲۰۲۴ این کلمات جدید اضافی تقریبا هیچ یک، مرتبط با محتوا نبوده و برعکس همه مرتبط با استایل بوده‌اند. به این معنی که در مقالات در زمینه‌های مختلف استفاده شده‌اند. همین طور اکثر آنها اسم نبوده بلکه فعل و یا صفت بوده‌اند.

بر اساس بررسی لیستی از این کلمات، مشخص شده است که تعداد خلاصه مقالات پابمد در ۲۰۲۴ که از یکی از این کلمات استفاده کرده‌اند، تقریبا ده درصد بیشتر شده است. یا به عبارت دیگر ده درصد از خلاصه مقالات پامبد به کمک ChatGPT نوشته شده است.


برای این موضوع آنالیزهای زیرگروهی متعددی هم انجام شده است: برای مثال این درصد برای ایران (بین ۱۰ تا ۱۵؟)، برای چین و کره جنوبی بیش از ۱۵ و برای مقالات انتشارات Frontiers و MDPI تقریبا ۱۷ بوده است.


دسترسی به پیش مقاله: لینک

توضیح پروژه در شبکه ایکس: لینک

@Scientometric

برای ۷۳ مقاله‌ی (شامل حداقل ۲۴ مقاله با همکاری محققین ایرانی) منتشر شده در مجله "Engineering Analysis with Boundary Elements"، از انتشارات #الزویز (#Elsevier)، بیانیه Expression of Concern منتشر شده است. (لینک به مقالات)

علت اصلی این اظهار نگرانی، وجود احتمال دستکاری در #داوری_همتا (#Peer_Review) و شواهدی از افزایش ساختگی استنادات بوده است. تعداد سه مقاله تا به حال #سلب_اعتبار (#Retract) شده است.

طبق گزارش #Retrcation_Watch (لینک) بیشترین محققین درگیر در این مقالات، Mohammad S. Sajadi از عراق، Quynh Hoang Le از ویتنام و Mohammed A. Albedah از عربستان بوده اند.

بر اساس بررسی من، حداقل در ۲۴ مقاله نام محققین ایرانی وجود داشته است. کشورهای عربستان، چین، عراق، ایران، تایوان و ترکیه بیشترین حضور در این مقالات را داشته اند.

از بین دانشگاه های ایران بیشترین حضور مربوط به دانشگاه آزاد بویژه واحد نجف آباد (حداقل 12 مقاله) بوده است. موسسات و دانشگاههای زیر نیز حضور داشته اند:

Yazd University

Islamic Azad University, Science and Research Branch

Payame Noor University

Universal Scientific Education and Research Network USERN

Azerbaijan Shahid Madani University

Damghan University

Kermanshah University of Medical Sciences

Daneshgahe Elm va Sanat e Iran
Shahrekord University

K. N. Toosi University of Technology

Shahid Beheshti University of Medical Sciences

Shahid Chamran University of Ahvaz

University of Tehran

University of Kashan

Isfahan University of Technology

Babol Noshirvani University of Technology

Hamedan University of Technology

Arak University of Technology

SBUMS School of Medicine


قبلتر، سر دبیر این مجله یعنی "Engineering Analysis with Boundary Elements"، از یک عضو ادیتوریال بورد این مجله (از دانشگاه آزاد نجف آباد) خواسته بود تا استعفا دهد و او نیز این را پذیرفته بود. ظاهرا علت این کار وجود احتمال بداخلاقی های پژوهشی مرتبط با او در مجلات دیگر بوده است و خود این مجله به تخفلی در مورد او نرسیده بوده است. او از اعضای ادیتوریال بورد مجله Scientific reprots نیز بوده که از این سمت نیز کنار گذاشته شده است. طبق گزارش های #Retrcation_Watch (لینک یک و دو و سه)، در یک شماره وِِیژه برای مجله "Mathematical Methods in the Applied Sciences"به مقالات او بیش از ۱۳۰ بار ارجاع داده شده است و بر این اساس گفته شده است که احتمالا او در تولید مقالات سفارشی و جعلی (#Paper_Mill) نقش داشته است. طبق بررسی های سردبیر مجله "Engineering Analysis with Boundary Elements"،فعالیت مشابهی برای او در شماره ویژه این مجله (لینک) که او سردبیر مهمان بوده، دیده نشده است. بررسی های شخص سوم، دریافت ۶۹ ارجاع از ۴۴ مقاله را نشان می دهد.

@Scientometric

ارتباط بین #سبک_زندگی سالم با داشتن #عمر صد ساله

اگر چه ارتباط بین #سبک_زندگی_سالم و طول عمر قبلا در میان سالی و یا سنین بالای ۶۰ سال مورد بررسی قرار گرفته، حالا یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که داشتن سبک زندگی سالم حتی در سنین خیلی بالا (بالای ۸۰) نیز مفید است و احتمالا می‌تواند منجر به افزایش طول عمر شود.


در یک مطالعه مورد شاهدی از چین (لینک)، بر روی افراد با سن بالای ۸۰ سال (بیش از ۵۲۰۰ نفر)، ارتباط بین داشتن سبک زندگی سالم و رسیدن به
سن ۱۰۰ سالگی بررسی شده است. در بین افراد مورد بررسی، ۱۴۵۴ نفر به سن ۱۰۰ سالگی رسیده و ۳۷۶۸ نفر نیز قبل از ۱۰۰ سالگی فوت شده‌اند.
مشخص شده است که احتمال ۱۰۰ ساله شدن در افراد با بالاترین نمره از نظر داشتن سبک زندگی سالم (عدم مصرف #سیگار، انجام #ورزش و داشتن #تنوع_غذایی)، ۱/۶۱ برابر بیشتر از افراد با کمترین نمره از نظر سبک زندگی سالم بوده است.
تنوع غذایی بر اساس فراوانی مصرف پنج مورد مختلف شامل میوه، سبزی، ماهی، حبوبات و چای مورد بررسی قرار گرفته است.


قبل‌تر بک مطالعه کوهورت آینده نگر از ژاپن (لینک) با بررسی حدود ۲۰ هزار مرد و ۲۶ هزار زن با سن بین ۴۰ تا ۸۰ سال و میانه پیگیری ۲۱ سال، به بررسی اثر هشت فاکتور قابل تعدیل مربوط به سبک زندگی بر روی افزایش طول عمر در طول سالهای ۴۰ تا ۱۰۲ سال پرداخته بود. این مطالعه نشان داده بود که داشتن سبک زندگی سالم می‌تواند منجر به افزایش طول عمر حتی در گروه سنی بالای ۸۰ سال (بویژه در مردان) شود. در واقع بین سبک زندگی سالم تر و افزایش طول عمر یک رابطه به شکل dose–response وجود داشته است. این بویژه در افراد با بیماریهای زمینه‌ا‌ی‌ اساسی مثل قلبی، سرطان، فشار خون، دیابت و کلیوی هم دیده شده است.

این فاکتورهای سبک زندگی قابل تعدیل شامل موارد زیر بوده است:
مصرف میوه، ماهی، شیر
#پیاده_روی و یا فعالیت ورزشی
شاخص توده بدنی
وضعیت مصرف سیگار
مصرف الکل
مدت زمان #خواب

در مورد مقالات مربوط به خواب می‌توانید به این پست از کانال مراجعه کنید:

https://www.tg-me.com/scientometric/6770

در مورد تاثیرات پیاده روی هم مراجعه به این پست‌ها می‌تواند مفید باشید:

https://www.tg-me.com/scientometric/5960

https://www.tg-me.com/scientometric/6622

https://www.tg-me.com/scientometric/6255

رنجنامه یک دستیار اطفال

https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-934961

چند روز قبل در مورد #سلب_اعتبار (#Retract) مقاله ای با موضوع ارتباط بین #ویتامین_دی و #کووید_۱۹ نوشته بودم. (لینک)

حالا وبسایت #Retraction_Watch نیز به این موضوع پرداخته و با نویسنده ها و همین طور مجله #PLOS_ONE نیز در این مورد گفتگو داشته است.

نویسندگان مسئول مقاله، #محمد_علی_صحرائیان از اعضای کمیته ملی اخلاق و Michael F. Holick از آمریکا می باشند.

مقاله در ۲۰۲۰ منتشر شده و با توجه به مواردی همچون عدم بیان تضاد منافع احتمالی برای نویسنده آمریکایی، حجم نمونه کم، نبود اطلاعات کافی برای نحوه فوت بیماران و …، با فاصله اندک از نشر آن، یک #Expression_of_Concern منتشر می شود. (توضیح بیشتر).

بحث ها در توییتر در آن زمان را از این لینک ها (یک و دو) می توانید ببینید. در زمان نشر مقاله، افراد زیادی با استفاده از این مطالعه، این موضوع را بیان می‌کرده‌اند که مکمل ویتامین دی می‌تواند در درمان کووید موثر باشد.

حالا بعد از نزدیک به ۴ سال نیز مقاله سلب اعتبار شده است.مجله با بررسی نظرات داوران و ادیتوریال بورد و پاسخ نویسندگان به این نتیجه رسیده است که طراحی مطالعه (شامل معیارهای ورود و خروج در نظر گرفته شده و روش آنالیز مورد استفاده) برای پاسخ به سوال مطالعه به اندازه کافی دقیق و قوی نبوده است. از طرفی روش کار مطالعه نیز با جزییات کافی بیان نشده که روی امکان تکرارپذیری مطالعه اثر می گذارد.

دکتر صحرائیان در گفتگو با این وبسایت مطالبی را عنوان کرده اند. از جمله این که

"این پروژه هیچ گرنتی دریافت نکرده است و پروفسور Holick هیچ گونه حمایت مالی برای این پروژه نداشته است."

"ترجیح داده می شد که این مسائل در طول فرآیند داوریِ پیش از نشر، شناسایی و به آن پرداخته شود تا اینکه کار به صورت عمومی در دسترس قرار بگیرد و بعدا مطرح شود"

"با این حال، ما ادعای وجود رابطه علیتی بین ویتامین D یا پیامد بالینی عفونت‌ کووید را نداشته ایم. مطالعه حاضر مقطعی بوده و فقط ارتباط بین کووید و سطح ویتامین D در گردش را در نظر می گیرد."

"من معتقدم که سلب اعتبار یک مقاله صرفاً به دلیل اشتباهات تیم تحریریه مجله به جای پرداختن به نقص‌های ذاتی خود مطالعه، غیرمنصفانه، غیراخلاقی و غیرانسانی است."



از محققینی (Meyerowitz-Katz ) که در همان زمان نشر مقاله به مشکلات مقاله در توییتر پرداخته بود، احساس دو گانه ای در مورد این سلب اعتبار دارد و می گوید: اینکه تیم تحریریه زحمت بررسی را به خود داده و به خاطر کیفیت پایین، نه به خاطر بد اخلاقی پژوهشی، مقاله را پس گرفته‌اند، تعهد مجله را نشان می‌دهد و تعداد کمی از مجلات چنین تعهدی دارند. اما پس‌گرفتن آن در این زمان هیچ تاثیری بر وجود مطالب نادرست در منابع علمی نخواهد داشت - آسیب‌ها قبلاً وارد شده است. به نظر من تیم تحریریه PLOS ONE باید توضیح دهد چرا این تصمیم‌گیری این‌قدر طول کشید، در حالی که مشکلاتی که برای پس‌گیری ذکر می‌کنند همان‌هایی هستند که من در سپتامبر ۲۰۲۰ در توییتر اشاره کردم.

محقق دیگری نیز گفته است که هر چند بهتر بود بازپس گیری زودتر انجام شود اما با توجه به وجود Expression_of_Concern که توسط مجله برای مقاله منتشر شده، به نظر می رسد مجله موضوع را به خوبی مدیریت کرده است.

مجله هم در پاسخ برای این تاخیر مواردی را اعلام کرده و در ادامه به نوعی گفته است که وجود این زمان ۴ سال به نوعی نشان دهنده بررسی دقیق از این مورد پیچیده بوده است. بنابر پاسخ مجله، دلیل بازپس گیری، نگرانی ها در مورد روش شناسی گزارش شده، طراحی مطالعه و همین طور نگرانی در مورد قابل اعتماد بودن نتایج آن بوده است و تضاد منافع در این بازپس گیری نقشی نداشته است.

توضیحات کامل را در وبسایت Retraction Watch بخوانید: لینک

@Scientometric

در شبکه ایکس، پست جدید وزیر بهداشت، دکتر عین اللهی، تا به حال بیش از نیم میلیون بار دیده شده و صحبت ایشان واکنش‌ زیادی همراه با خشم و ناراحتی از سوی مردم داشته است. مردمی که عزیزانشان را در دوران کووید از دست دادند.
اگر واکسیناسیون زودتر انجام می‌شد و یا با سرعت بیشتری پیش می‌رفت، می توانست نجات دهنده جان هزاران نفر از مردم باشد. (لینک مقاله منتشر شده در مجله BMC Medicine). در این مورد، بر اساس نظرات خوانندگان، توضیحی به پست جناب وزیر اضافه شده که در تصویر می‌بینید.

ایران در سال ۱۴۰۰ و در زمان وزارت دکتر عین الهی به رکورد تزریق روزانه واکسن دست پیدا کرد. هنوز هم بین مسئولین دولت قبلی و فعلی برای این که چه کسی بود که باعث شد واکسن چینی با تعداد بالا وارد کشور شود بحث و دعوا ادامه دارد. مشخصا بخشی (نه همه) واکسنی که در تابستان و پاییز ۱۴۰۰ وارد شد، بر اساس تلاش و قرار دادهای دولت ۱۲ بوده که خودش البته کوتاهی های زیادی در امر ورود سریع تر واکسن داشته است. (لینک).

من اینجا برخی اظهار نظرها و تصمیمات نادرست و غلطی که دکتر عین الهی در مورد کووید قبل و حین وزارت داشته اند و همین طور برخی تاثیرات آنها را قرار می دهم:

بعد از فرمان رهبری برای منع ورود واکسن آمریکایی، انگلستانی و فرانسوی (لینک) ، قاعدتا باید تلاشی می‌شد تا در این دستور که بر خلاف داده های علمی بود و جان و سلامت مردم را به خطر می‌انداخت، تجدید نظر شود. اما عده‌ای سکوت کردند و دکتر عین الهی و تعداد زیادی از مسئولین فعلی نظام سلامت هم در نامه ای خطاب به رئیس جمهور وقت، از این تصمیم حمایت کردند. علاوه بر این، در این نامه آنها تاکید کرده بودند که «برخی واکسن‌های مربوط به ساز و کار کوواکس نیز که ماهیت مورد شبهه و مشکوک به ارتباط با جریانات کاملا مسئله دار بین‌المللی دارد، خریداری نشود.» (لینک)

بیستم دی ماه ۱۳۹۹، هلال احمر خبر کنسل شدن ۱۵۰ هزار دز فایزری که قرار بود به ایران وارد شود را داد. شاید تصور شود که این تعداد خیلی کم بوده و حالا عدم ورودش هم مشکلی ایجاد نمی کرده است. اما در نظر بگیرید در آن شرایط کمبود واکسن در دنیا، این چه کمک بزرگی می‌توانست به واکسیناسیون کادر درمان بکند. از طرفی در نظر داشته باشیم که محموله های بعدی واکسن که به ایران وارد شد، حدودا یکماه بعد در ۱۵ و ۲۵ بهمن به ترتیب فقط ۲۰ و ۱۰۰ هزار دز اسپوتنیک بود. بعدها دکتر قانعی گفتند که ایران به کووکس اعلام کرده است که فایزر نمی‌خواهد. (لینک)

این ها جدای از ضربه ای بود که این تصمیم سیاسی، به اعتماد عمومی به علم و واکسیناسیون میزد.

جالب این که در زمان وزارت بهداشت دکتر عین الهی به واکسنهای فایزر و جانسن هم مجوز داده شد. (لینک) گفته بودند 2/4 میلیون دز فایزر برای خانمهای باردار وارد می‌شود. این خلاف نامه امضا شده توسط ایشان بود. اما مشخص نشد که چرا سریعا اعلام کردند که فایزر وارد نشده و نخواهد شد! (لینک)

دکتر عین الهی در دوارن وزارت خود بارها اطلاعات غلط و نادرستی را در مورد کووید ارائه کردند.

برای مثال گفتند که واکسن ویروس غیر فعال از فایزر و مودرنا هم بهتر است. ایشان علل موفقیت ایران در برابر کرونا را علاوه بر حجم‌ و زمان واکسیناسیون، نوع واکسن استفاده شده دانسته و فرموده‌ بودند که “امروزه ثابت شده که واکسنهایی که از ویروس کشته شده استفاده می‌شود اثر بهتری دارد و واکسن‌هایی که به عنوان واکسن‌های نوترکیب و پروتئینهای نوترکیب هستند مثل فایزر و مودرنا، اینقدر اثر بخشی نداشتند.” (لینک)

ایشان در زمانی که هنوز در مورد واکسن نورا داده ای منتشر نشده بود، آن را “از بهترین و کم عارضه ترین واکسنهای دنیا” معرفی کرد. در مورد برکت هم آن را “کم عارضه ترین واکسن شاید در دنیا” اعلام کردند. (لینک)

دکتر عین الهی که قبل از وزارت با آن نامه در مورد کووکس هم موضع گرفته بودند، بعدها گفتند که «به رغم پرداخت وجه به کواکس هیچ واکسنی برای ما ارسال نشده بود» اما این هم صحبتی خلاف واقعیت بود. هم در دولت قبل (نزدیک به ۲/۲ میلیون دوز استرازنکا) و هم در دولت فعلی کووکس به ما واکسن داد. (لینک و لینک)

وزیر در مورد منشا کرونا گفته بودند (لینک) : "پدیده کرونا هنوز برای ما علامت سوال است که چگونه ایجاد و تکثیر شد و چگونه ترامپ پس از ابتلا به کرونا به سرعت درمان شد؟ یعنی این‌ها هم میکروب را تولید کردند و هم راه مقابله با آن را دارند و، ولی راه مقابله را به کسی نمی‌دهند.“

جدی از واکسن، ما در دنیا برای درمان بیماران سرپایی کووید-۱۹ و جلوگیری از پیشرفت بیماری به سمت بستری و مرگ و یا لانگ کووید داروهایی داریم. بارها کمیته علمی در ایران از این موضوع صحبت کرد، اما مشخص نیست چرا هیچ تلاشی برای وارد کردن آنها نشد و غذا و داروی ایران به آنها مجوز نداد (لینک)

اینها برخی از مواردی بود که قبلا در @Scientometric به آنها پرداخته بودم

مطالعه‌ی جدیدی در مجله‌ی #JAMA_Network_Open منتشر شده (لینک) و مطابق با یافته‌های مطالعات فراوان قبلی نشان می‌دهد که استفاده روزانه از #مولتی_ویتامین ارتباطی با افزایش طول عمر ندارد.

در پژوهش جدید نزدیک به ۴۰۰ هزار نفر از سه مطالعه کوهورت آینده نگر‌ در آمریکا، برای بیش از ۲۰ سال پیگیری شده‌اند. در بررسی ده ساله اول استفاده از مولتی ویتامین با ۴٪ خطر بیشتر #مرگ_و_میر کلی همراه بوده است. ( HR, 1.04; 95% CI, 1.02-1.07) این ارتباط در ده سال دوم پیگیری هم دیده شده اما معنادار نبوده است. (HR, 1.04; 95% CI, 0.99-1.08)
در نتیجه در این مطالعه ارتباطی بین استفاده از مولتی ویتامین با کاهش مرگ و میر دیده نشده است.

اگر چه در فاصله ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۱ استفاده از مولتی ویتامین به میزان ۶٪ در آمریکا کاهش پیدا کرده ولی هنوز هم تقریبا از هر سه نفر، یک نفر از مولتی ویتامین استفاده می‌کنند.

این یک مطالعه بالا مشاهده ای بوده و ما مطالعات مشاهده ای از موثر بو‌دن مولتی ویتامین‌ها در برخی موارد هم داریم، اما قبلا مطالعات کارآزمایی بالینی بزرگی داشتیم که بی فایده بودن استفاده از مولتی ویتامین ها در کاهش مرگ و میر و یا بیماریهای مهم را نشان می‌دهد.

برای مثال مطالعه Heart Protection Study در بریتانیا ۲۰ هزار نفر را در گروه مولتی ویتامین و #پلاسبو بررسی کرده و طی مطالعه تاثیری از استفاده از مولتی ویتامین بر مرگ و میر کلی و مرگ ناشی از بیماری های قلبی دیده نشده است. همین طور تاثیری بر بیماری های قلبی دیگر، #بستری کلی یا بستری ناشی از #سرطان هم دیده نشده است.

مطالعه Physicians Health Study (بر روی ۱۴ هزار مرد و دارای گروه کنترل با پلاسبو با پیگیری ۱۱ ساله) نشان داده است که استفاده از مولتی ویتامین تاثیری بر بیماری های #سکته_قلبی و مغزی، مرگ ناشی از بیماری های قلبی و مرگ و میر کلی ندارد.

در مطالعه‌ The COSMOS نیز با بررسی ۲۰ هزار نفر در فاصله ۴ سال (دارای گروه پلاسبو) تاثیری از استفاده از مولتی ویتامین بر ریسک مرگ ناشی از سرطان، بیماری های قلبی، و یا مرگ و میر کلی دیده نشده است.

این سه مطالعه به ترتیب مربوط به سالهای ۲۰۰۲، ۲۰۱۲ و ۲۰۲۲ می‌باشند.

دقت داریم که این مطالعات بیشتر مربوط به آمریکا، انگلستان و … می‌باشد و نه برای کشورهای با درآمد کم.

نتایج مطالعات COSMOS-Web و COSMOS-Mind را در مورد موثر بودن استفاده از مولتی ویتامین برای بهبود عملکرد شناختی مغز و حافظه در افراد مسن را از اینجا ببینید.

@Scientometric

کدام محققین ایرانی در سال ۲۰۲۴ و تاکنون بیشترین همکاری در نشر مقالات و مستندات علمی را داشته اند؟

در @Scientometric گاهی آمار محققین پرکار از نظر تعداد مقاله را بر اساس دادگان اسکپوس قرار می دهم. بر این اساس سه محقق زیر بیشترین همکاری را در نشر مقالات علمی در ۲۰۲۴ تاکنون داشته اند:

1- امیر حسین صاحبکار از علوم پزشکی مشهد (لینک) با همکاری در نشر ۱۷۰ مقاله. هر ۱/۰۹ روز در ۲۰۲۴، یک مقاله

2- باقر لاریجانی از علوم پزشکی تهران (لینک) با ۸۱ مقاله. هر ۲/۳ روز در ۲۰۲۴، یک مقاله

3- سید مهدی جعفری از دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان (لینک) با ۶۷ مقاله. هر ۲/۷۸ روز در ۲۰۲۴، یک مقاله

دقت داریم که انجام یک پروژه پژوهشی ممکن است چندین سال زمان ببرد تا به مرحله نشر برسد و مقالات ۲۰۲۴ لزوما مربوط به خود ۲۰۲۴ نیستند. به هر حال آمار سالهای قبل این محققین نیز، تعداد بالای مقالات را نشان می دهد.

برای مثال امیر حسین صاحبکار و باقر لاریجانی در فاصله ۵ سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ هر کدام به ترتیب در نشر ۱۲۷۸ و ۷۱۹ مقاله همکاری داشته اند. این یعنی در این پنج سال به ترتیب هر ۱/۴۳ روز و هر ۲/۵۴ روز در نشر یک مقاله همکاری داشته اند.

به صورت کلی بیشترین تعداد مقاله یا مستند علمی از محققین ایرانی در تمام سالها نیز مربوط به این دو محقق می باشد. امیر حسین صاحبکار تا به حال در نشر ۲۰۵۰ مقاله همکاری داشته و اولین محققی است که به رکورد تعداد بیش از ۲۰۰۰ مقاله در ایران می رسد. باقر لاریجانی نیز تا به حال در نشر ۱۶۹۰ مقاله همکاری داشته و از این نظر دومین محقق پرکار ایرانی است.

در رتبه های سوم و چهارم نیز فریدون عزیزی از علوم پزشکی شهید بهشتی (۱۶۶۷ مقاله) و نیما رضایی از علوم پزشکی تهران ( ۱۵۸۴ مقاله) قرار دارند.
شاخص اچ این چهار محقق بر اساس دادگان اسکپوس به ترتیب برابر با ۱۴۵، ۸۴، ۹۱ و ۹۲ می باشد.

تصویر پست، تعداد مقالات سالهای اخیر از ۴ محقق ایرانی با بیشترین تعداد مقاله را نشان می‌‌دهد.