گاهی همان بهتر که نشود، که تا آخرین پله هم برسی و برگردی. گاهی صلاح کار در نشدن است، در با هزار مکافات و رنج تا پشت در رسیدن، در نزدن و بازگشتن!
گاهی تمام عمر آرزو می‌کنی بشود، تمام تلاشت را هم می‌کنی، به ورودیِ مقصد که رسیدی، می‌بینی ارزشش را ندارد و بر می‌گردی. منی که تمام مسیر را به عشق مقصدی دویدم و جنگیدم و از یک جایی به بعد خودم نخواستم برسم این را به تو می‌گویم! منی که خودم تمام راهی که با هزار اشتیاق و مصیبت رفته بودم، به میل خودم بازگشتم، منی که تازه فهمیدم با احساس که بروی، با منطقت پشیمان می‌شوی و بر می‌گردی!
هیچ‌وقت در رسیدنت عجول نباش و به هر مقصدی تن نده و به هر قیمتی قانع نشو و نگذار پاهای خسته از دویدنت، تو را مجاب و ناگزیر به توقف کنند. به پله‌ی اولت برگرد و از نو تلاش کن، اما خودت را اسیر یک عمر پشیمانی و افسوسِ بی‌نتیجه نکن!
این را از همان‌هایی بپرس که نیمی از عمرشان دویدند که برسند و نیم دیگر عمرشان را حسرت می‌خورند که ای کاش نرسیده‌بودند و من معتقدم که : "نرسیدن" شرف دارد به " تاهمیشه حسرتِ بی‌فایده خوردن و راه به هیچ جایی نداشتن!"

#نرگس_صرافیان_طوفان

این خانم، صدا درمانگر (sound healer and audiophile) هستن و اسم اون دو تا استوانه ی شیشه ای در چپ و راست ایشون" Rainstick Dreams" هست که صدای بارون میده و چقدر یک صدا میتونه آرامش بخش و زیبا باشه...
بشنوید و لذت ببرید👌

دوباره می‌سازمت وطن!اگر چه با خشت جان خویشستون به سقف تو می زنم،اگر چه با استخوان خویشدوباره می بویم از تو گُل،به میل نسل جوان تودوباره می شویم از تو خون،به سیل اشک روان خویشدوباره ، یک روز آشنا،سیاهی از خانه میرودبه شعر خود رنگ می زنم،ز آبی آسمان خویشاگر چه صد ساله مرده ام،به گور خود خواهم ایستادکه بردَرَم قلب اهرمن،ز نعره ی آنچنان خویشکسی که « عظم رمیم» رادوباره انشا کند به لطفچو کوه می بخشدم شکوه ،به عرصه ی امتحان خویشاگر چه پیرم ولی هنوز،مجال تعلیم اگر بُوَد،جوانی آغاز می کنمکنار نوباوگان خویشحدیث حب الوطن ز شوقبدان روش ساز می کنمکه جان شود هر کلام دل،چو برگشایم دهان خویشهنوز در سینه آتشی،بجاست کز تاب شعله اشگمان ندارم به کاهشی،ز گرمی دمان خویشدوباره می بخشی ام توان،اگر چه شعرم به خون نشستدوباره می سازمت به جان،اگر چه بیش از توان خویش
خط و طرح: استاد اسرافیل شیرچی
#اسرافیل_شیرچی

این خلیج همیشه
خلیج فارس
می‌ماند.
#علی_فراهانی
#خلیج_همیشگی_فارس

نادره انور، نخستین عکاس آکادمیک ۱۳۶۱_۱۳۱۱

نادره انور نخستین زنی است که به طور حرفه ای با بهره گیری از تحصیلات آکادمیک به عکاسی پرداخت، او در تهران متولد شد. او پس از فارغ التحصیلی از هنرستان برای ادامه تحصیل به بریتانیا واز آنجا به برای تحصیل در آدکامی عکس کلن به آلمان رفت.

ویکتوریا اوهانجانیان، نخستین معمار زن

خانم اوهانجانیان در تبریز به دنیا آمد و اولین مهندس معمار در ایران است که در وزارت مسکن و شهرسازی به کار مشغول شد. اطلاعات بیشتری از او در دست نیست.

اعظم ریحانی
کاردانی نقاشی ایرانی
کارشناسی حقوق
مدرس رشته تذهیب و پته دوزی. میراث فرهنگی
فعالیت های هنری در معرق چوب و خوشنویسی نستعلیق زیر نظر استاد حری
#اعظم_ریحانی

زنان تاثیرگذار متولد نمیشن بلکه ساخته میشن.

✨از الهام تا اقدام ✨

گاهی فقط یک جرقه لازمه تا مسیر زندگیمون تغیر کنه 💡
ما در کنار زنان الهام بخش و کارآفرین جمع شدیم که از دل رویاهاشون، واقعیت ساختن 💎

🏠 مکان: خیابان کارگر شمالی، نبش کوچه فرشی مقدم، دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران

⏰ زمان: دوشنبه ۱۲ خرداد، ساعت ۱۲:۳۰ الی ۱۵

📋 برای ثبت نام رایگان در این رویداد اینجا را کلیک کنید.

📌 ورود برای همه علاقه‌مندان آزاد است.

فروغ چقدر قشنگ گفته:
آدم‌هايی که بیشتر از من و تو سرشان می‌شود می‌گویند انسانِ متمدن کسی است که در تنهایی احساس تنهایی نکند. تو باید برای خودت یک دنیای درونی داشته باشی و همچنین تکیه‌گاه‌های ثابت روحی و فکری! یعنی در عین حال که در میان مردم زندگی می‌کنی خودت را کاملا از آن‌ها بی‌نیاز بدانی.
مردم هیچ به ما نمی‌دهند که ما خودمان از به‌دست آوردنش عاجز باشیم! از مردم، فقط رنج و ناراحتی و سر و صدای بیخود نصیب آدم می‌شود!

2Mashi - Descalza (Acoustic)

به یکدیگر مهر بورزید.‌‌‌
اما از مهر بند نسازید !

بگذارید که مهر،
دریای مواجی باشد
در میان دو ساحل روح های شما...

#جبران‌خلیل_جبران

دست خط " پروین اعتصامی" ، شعری که برای سنگ قبر خودش سروده است.