▪️صالح نجفی
ـــ هفده اسفند کجا بودی؟
ـــ تجمع زنان در هفدهم اسفند ۵٧؛ بازخوانی شعارهای مترقی تجمع زنان و تقابل آن‌ها با منظومۀ شعارهای معطوف به اسلامی‌کردن همۀ نهادها؛ آغاز ممیزیِ آرشیوها (سانسور تجمع زنان در تلویزیون)؛ فرعی قلمداد شدنِ مسئلۀ حجاب (نه تنها نزد نیروهای همراه انقلاب اسلامی بلکه در گفتار نیروهای منتقد و مخالف جمهوری اسلامی): اولویت نداشتن مسئلۀ حجاب اجباری...
دختران و زنانی که این روزها بی‌حجاب در خیابان‌های شهر می‌گردند به‌ظاهر در مختصات زمان حال حضور دارند اما در حقیقت در فضایی گام برمی‌دارند که از تقاطع و تداخل گذشته‌ای (شاید دور) و آینده‌ای (شاید نزدیک) شکل گرفته است، در فضایی مرکب از زمستان انقلابی ناتمام و بهار دنیایی نو. این دختران و زنان چون به هم می‌رسند بی‌آنکه چیزی بر زبان آورند، با نفس حضورشان، از فردایی می‌گویند که در آن آدم‌ها در هوای آزادی دم می‌زنند.
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ هفده اسفند کجا بودی؟
ـــ تجمع زنان در هفدهم اسفند ۵٧؛ بازخوانی شعارهای مترقی تجمع زنان و تقابل آن‌ها با منظومۀ شعارهای معطوف به اسلامی‌کردن همۀ نهادها؛ آغاز ممیزیِ آرشیوها (سانسور تجمع زنان در تلویزیون)؛ فرعی قلمداد شدنِ مسئلۀ حجاب (نه تنها نزد نیروهای همراه انقلاب اسلامی بلکه در گفتار نیروهای منتقد و مخالف جمهوری اسلامی): اولویت نداشتن مسئلۀ حجاب اجباری...
دختران و زنانی که این روزها بی‌حجاب در خیابان‌های شهر می‌گردند به‌ظاهر در مختصات زمان حال حضور دارند اما در حقیقت در فضایی گام برمی‌دارند که از تقاطع و تداخل گذشته‌ای (شاید دور) و آینده‌ای (شاید نزدیک) شکل گرفته است، در فضایی مرکب از زمستان انقلابی ناتمام و بهار دنیایی نو. این دختران و زنان چون به هم می‌رسند بی‌آنکه چیزی بر زبان آورند، با نفس حضورشان، از فردایی می‌گویند که در آن آدم‌ها در هوای آزادی دم می‌زنند.
🎥 @CinemaParadisooo
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
▪️ادوارد هاپر
❍ شاید، ناخودآگاه، تنهایی شهری بزرگ را نقاشی می‌کردم.
❍ من همیشه بیش از اغلب نقاشان معاصر، به نور علاقه‌مند بوده‌ام.
— Edward Hopper (1882-1967)
🎥 @CinemaParadisooo
❍ شاید، ناخودآگاه، تنهایی شهری بزرگ را نقاشی می‌کردم.
❍ من همیشه بیش از اغلب نقاشان معاصر، به نور علاقه‌مند بوده‌ام.
— Edward Hopper (1882-1967)
🎥 @CinemaParadisooo
▪️سوزان سانتاگ
ـــ جهان سوم زنان ــ جستارهایی دربارۀ زن ــ ترجمه آذر جوادزاده
ـــ هر برنامۀ جدی برای آزادی زنان باید از این پیش‌فرض شروع کند که آزادی فقط برابری نیست (ایدۀ لیبرال). آزادی زن به معنای قدرت است. زنان بدون کاهش قدرت مردان نمی‌توانند آزاد شوند. آزادی آن‌ها نه تنها به معنی تغییر آگاهی و ساختار اجتماعی در روش‌هایی است که هر چه بیشتر قدرت انحصاری مردان را به زنان انتقال می‌دهد، بلکه ماهیت قدرت نیز باید تغییر کند؛ زیرا در سراسر تاریخ، قدرت بر حسب جنسیت تعریف شده و معادل اشتیاق هنجارگرا و فرضاً درون‌زاد مردانه برای پرخاشگری و تهاجم فیزیکی و تشریفات و حق انحصاری گروه‌های مذکر در جنگ، دین، مذهب، ورزش و تجارت بوده است. هر چیزی کمتر از تغییر اینکه چه کسی قدرت دارد و قدرت چیست، آزادی نیست، بلکه تسکین است. تغییرات سطحی هزینۀ خشمی را می‌پردازند که اقتدار غالب را تهدید می‌کند.
— Susan Sontag, Barbara Epstein, Elizabeth Hardwick, Joan Didion, New York City, May 1999.
#️⃣ #InternationalWomensDay
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ جهان سوم زنان ــ جستارهایی دربارۀ زن ــ ترجمه آذر جوادزاده
ـــ هر برنامۀ جدی برای آزادی زنان باید از این پیش‌فرض شروع کند که آزادی فقط برابری نیست (ایدۀ لیبرال). آزادی زن به معنای قدرت است. زنان بدون کاهش قدرت مردان نمی‌توانند آزاد شوند. آزادی آن‌ها نه تنها به معنی تغییر آگاهی و ساختار اجتماعی در روش‌هایی است که هر چه بیشتر قدرت انحصاری مردان را به زنان انتقال می‌دهد، بلکه ماهیت قدرت نیز باید تغییر کند؛ زیرا در سراسر تاریخ، قدرت بر حسب جنسیت تعریف شده و معادل اشتیاق هنجارگرا و فرضاً درون‌زاد مردانه برای پرخاشگری و تهاجم فیزیکی و تشریفات و حق انحصاری گروه‌های مذکر در جنگ، دین، مذهب، ورزش و تجارت بوده است. هر چیزی کمتر از تغییر اینکه چه کسی قدرت دارد و قدرت چیست، آزادی نیست، بلکه تسکین است. تغییرات سطحی هزینۀ خشمی را می‌پردازند که اقتدار غالب را تهدید می‌کند.
— Susan Sontag, Barbara Epstein, Elizabeth Hardwick, Joan Didion, New York City, May 1999.
#️⃣ #InternationalWomensDay
🎥 @CinemaParadisooo
▪️الیسون باتلر
ـــ سینمای زنان؛ نزاع بر پردۀ سینما ــ الیسون باتلر ــ ترجمه طلیعه حسینی
ـــ نظریۀ فمینیستی فیلم بر این گزاره بنا شده بود که نگریستن و نگریسته‌شدن آکنده از مناسبات قدرت اجتماعی و جنسی است، این گزاره محور دربارۀ نگریستن اثر جان برجر نیز بود:
«مردان عمل می‌کنند و زنان رؤیت می‌شوند. مردان به زنان می‌نگرند. زنان در حالی‌که به آن‌ها نگریسته می‌شود، خود را تماشا می‌کنند. این امر نه‌تنها بخش عمده‌ای از مناسبات میان مردان و زنان، بلکه رابطۀ زنان با خودشان را نیز معین می‌کند. ارزیاب درونی زنْ مذکر است: زنِ ارزیابی‌شده. بنابراین، زن خودش را به یک ابژه بدل می‌کند ــ و به‌طور مشخص بـه یک ابژۀ دید ــ به یک منظره.»
— Men Directed by Women.
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ سینمای زنان؛ نزاع بر پردۀ سینما ــ الیسون باتلر ــ ترجمه طلیعه حسینی
ـــ نظریۀ فمینیستی فیلم بر این گزاره بنا شده بود که نگریستن و نگریسته‌شدن آکنده از مناسبات قدرت اجتماعی و جنسی است، این گزاره محور دربارۀ نگریستن اثر جان برجر نیز بود:
«مردان عمل می‌کنند و زنان رؤیت می‌شوند. مردان به زنان می‌نگرند. زنان در حالی‌که به آن‌ها نگریسته می‌شود، خود را تماشا می‌کنند. این امر نه‌تنها بخش عمده‌ای از مناسبات میان مردان و زنان، بلکه رابطۀ زنان با خودشان را نیز معین می‌کند. ارزیاب درونی زنْ مذکر است: زنِ ارزیابی‌شده. بنابراین، زن خودش را به یک ابژه بدل می‌کند ــ و به‌طور مشخص بـه یک ابژۀ دید ــ به یک منظره.»
— Men Directed by Women.
🎥 @CinemaParadisooo
▪️هال هارتلی
ـــ من بعضی از ایده‌های گدار را در مورد نابودی افکار جدید و جوامع در اثر توسعه جامعه انبوه مصرفی را تحسین می‌کنم. فکر می‌کنم مردم عامدانه نگرشی مصرف‌گرا دارند. گاهی حین صحبت با مردم متوجه می‌شوم که به باور اکثریت افراد، شهرت و موفقیت مالی، لازمه اعتبار و توجه است.
▫️The Unbelievable Truth (1989)
▫️Dir. Hal Hartley
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ من بعضی از ایده‌های گدار را در مورد نابودی افکار جدید و جوامع در اثر توسعه جامعه انبوه مصرفی را تحسین می‌کنم. فکر می‌کنم مردم عامدانه نگرشی مصرف‌گرا دارند. گاهی حین صحبت با مردم متوجه می‌شوم که به باور اکثریت افراد، شهرت و موفقیت مالی، لازمه اعتبار و توجه است.
▫️The Unbelievable Truth (1989)
▫️Dir. Hal Hartley
🎥 @CinemaParadisooo
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
▪️کیشلوفسکی
ـــ ژولیت بازیگری است که چهره‌اش راز بزرگی در خود دارد.
— Juliette Binoche in THREE COLORS: BLUE (Krzysztof Kieślowski, 1993.)
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ ژولیت بازیگری است که چهره‌اش راز بزرگی در خود دارد.
— Juliette Binoche in THREE COLORS: BLUE (Krzysztof Kieślowski, 1993.)
🎥 @CinemaParadisooo
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
▪️گاهی اوقات انسان باید سکوت کند تا صدای موسیقی را بشنود. از آن سوی آشوب باران...
▫️The Suspended Step of the Stork (1991)
▫️Dir. Theo Angelopoulos
🎥 @CinemaParadisooo
▫️The Suspended Step of the Stork (1991)
▫️Dir. Theo Angelopoulos
🎥 @CinemaParadisooo
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
▪️کریستوف منکه
ـــ نظریهٔ رهایی ــ ترجمهٔ سید مسعود حسینی
ـــ والتر زمانی در گذشته مستقل بوده و از ترسِ اینکه مبادا از عهده برنیاید خودش «راهِ بندگی» (هایک) در وابستگی را انتخاب کرده است. لذا خاطره، همانندِ شرم‌زدگی، نوعی تفاوت با، نوعی فاصله از، وابستگیِ کنونیِ والتر رقم می‌زند. اما این تفاوت در این‌جا تفاوتی درونی است: خاطره نوعی درونی‌شدنِ تفاوت است. خاطره تفاوتِ وابستگی و استقلال، تفاوتِ {آدمِ} ناآزاد و آزاد، را در درونِ خُود می‌گشاید. بنابراین، خاطره صرفاً تفاوتِ میانِ غلط و درست نیست، بلکه غلط و درست در این‌جا بدین معنا هستند: ازکف‌دادنِ خویشتن و خودبودن. خاطرۀ والتر وایت شرمِ او از خویش است. خاطرۀ او قصورِ عزمِ او را پیشِ چشم‌اش می‌آورَد که او به‌موجبِ آنْ به خُودِ حقیقیِ خویش خیانت کرده، از هستیِ خویش سقوط کرده است.
— Breaking Bad (2008-2013)
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ نظریهٔ رهایی ــ ترجمهٔ سید مسعود حسینی
ـــ والتر زمانی در گذشته مستقل بوده و از ترسِ اینکه مبادا از عهده برنیاید خودش «راهِ بندگی» (هایک) در وابستگی را انتخاب کرده است. لذا خاطره، همانندِ شرم‌زدگی، نوعی تفاوت با، نوعی فاصله از، وابستگیِ کنونیِ والتر رقم می‌زند. اما این تفاوت در این‌جا تفاوتی درونی است: خاطره نوعی درونی‌شدنِ تفاوت است. خاطره تفاوتِ وابستگی و استقلال، تفاوتِ {آدمِ} ناآزاد و آزاد، را در درونِ خُود می‌گشاید. بنابراین، خاطره صرفاً تفاوتِ میانِ غلط و درست نیست، بلکه غلط و درست در این‌جا بدین معنا هستند: ازکف‌دادنِ خویشتن و خودبودن. خاطرۀ والتر وایت شرمِ او از خویش است. خاطرۀ او قصورِ عزمِ او را پیشِ چشم‌اش می‌آورَد که او به‌موجبِ آنْ به خُودِ حقیقیِ خویش خیانت کرده، از هستیِ خویش سقوط کرده است.
— Breaking Bad (2008-2013)
🎥 @CinemaParadisooo
▪️آنتونیو گرامشی
ـــ نامه‌های زندان
ـــ باید همیشه برتر از شرایطی باشیم که در آن زندگی میکنیم. بی‌آنکه در آن رابطه، آن شرایط را تحقیر کنیم و یا خود را بالاتر از آن تصور کنیم. باید بفهمیم و منطقمان را به کار بیندازیم نه اینکه مدام گریه کنیم، فهمیدی…؟
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ نامه‌های زندان
ـــ باید همیشه برتر از شرایطی باشیم که در آن زندگی میکنیم. بی‌آنکه در آن رابطه، آن شرایط را تحقیر کنیم و یا خود را بالاتر از آن تصور کنیم. باید بفهمیم و منطقمان را به کار بیندازیم نه اینکه مدام گریه کنیم، فهمیدی…؟
🎥 @CinemaParadisooo
▪️ژوزه ب. مانلیئون
ـــ تجاوز به عقلانیت ــ ترجمه شهریار وقفی‌پور
ـــ مخلوق فرانکنشتین صرفاً نوعی فرافکنی روان‌شناختی نیست، بلکه در ضمن، همان‌طور که فرانکو مورتی نشان داده است، تجسد تولید صنعتی است؛ او ساخته شده بود، عیناً به عنوان نتیجۀ پیشرفت‌های علمی و مادی. فیلم‌های [فرانکنشتین] تصویر هیولایی را به ما ارائه داده‌اند که با تصویری پرولتاریایی می‌خواند، تصویری که با توصیف مضمر در رمان نمی‌خواند. چنین دگرگونی‌یی ــ که فی‌نفسه آشکارکنندۀ ادراک هیولاییت در دهه‌های اول قرن بیستم است ــ بعضاً به این دلیل کهن بود که خود کتاب شلی پیشاپیش به این مسئله اشاره‌ای تلویحی داشت. هیولای فرانکنشتین در طول کشورهای اروپایی مسافرت کرد، آن هم نه صرفاً در حالی‌که رد تجاوزات ناپلئونی را پی می‌گرفت بلکه در عین‌حال که تجسم‌بخش هجوم‌های صنعت‌گرایی به عالم «هارمونیک یا هماهنگ» روستاییان و ماهی‌گیران بود، و با صرف حضور خود هراس و آشوب (کائوس) می‌پراکند.
— Frankenstein and feminism: Yorgos Lanthimos's POOR THINGS (2023)
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ تجاوز به عقلانیت ــ ترجمه شهریار وقفی‌پور
ـــ مخلوق فرانکنشتین صرفاً نوعی فرافکنی روان‌شناختی نیست، بلکه در ضمن، همان‌طور که فرانکو مورتی نشان داده است، تجسد تولید صنعتی است؛ او ساخته شده بود، عیناً به عنوان نتیجۀ پیشرفت‌های علمی و مادی. فیلم‌های [فرانکنشتین] تصویر هیولایی را به ما ارائه داده‌اند که با تصویری پرولتاریایی می‌خواند، تصویری که با توصیف مضمر در رمان نمی‌خواند. چنین دگرگونی‌یی ــ که فی‌نفسه آشکارکنندۀ ادراک هیولاییت در دهه‌های اول قرن بیستم است ــ بعضاً به این دلیل کهن بود که خود کتاب شلی پیشاپیش به این مسئله اشاره‌ای تلویحی داشت. هیولای فرانکنشتین در طول کشورهای اروپایی مسافرت کرد، آن هم نه صرفاً در حالی‌که رد تجاوزات ناپلئونی را پی می‌گرفت بلکه در عین‌حال که تجسم‌بخش هجوم‌های صنعت‌گرایی به عالم «هارمونیک یا هماهنگ» روستاییان و ماهی‌گیران بود، و با صرف حضور خود هراس و آشوب (کائوس) می‌پراکند.
— Frankenstein and feminism: Yorgos Lanthimos's POOR THINGS (2023)
🎥 @CinemaParadisooo
▪️رابین وود
ـــ هالیوود اکنون به طرز انگشت‌نمایی عمدتاً از طریق شرکت‌ها اداره می‌شود ــ کوکاکولا، سونی و غیره. پیش‌تر بین روشنفکرها شایع بود از این واقعیت اظهار تأسف کنند که نهایتاً غول‌ها فیلم‌های هالیوودی را تولید می‌کنند ــ آدم‌هایی مانند لوئیس ب. مایر یا ساموئل خام. ولی آن‌ها دست‌کم آدم‌هایی عاشق فیلم ساختن بودند، مایۀ نشاط درونی‌شان بود و از محصولات خود، ستاره‌ها و کارگردان‌های موجود در اصطبل‌هایشان احساس غرور می‌کردند.
آدم امروز احساس می‌کند اکثر تولیدات هالیوودی شکل مادی گرفته‌اند چون جمعی کاسب‌کار دور یک میز می‌نشینند و از هم می‌پرسند «خب، چی پارسال بیشتر از بقیه فروخت؟» سپس طرح یک اثر تقلیدی یا دنباله‌دار را می‌ریزند و سعی می‌کنند هیجانات، کثافت‌کاری‌ها یا جلوه‌های ویژۀ آن را اندکی زیادتر و روی‌هم رفته یک‌چیز سرهم‌بندی‌شده درست کنند. و متأسفانه در اکثر موارد بازار مخاطبان جوان آن اثر را هورت می‌کشد؛ آن‌ها می‌دانند که «جدید خوب است».
در ده سال گذشته چند فیلم هالیوودی می‌توانید نام ببرید که به نظر برسد مناسب شعور یک آدم بزرگسال ساخته شده باشد؟ یا مناسب شعور هر کسی مگر آدم‌هایی که احساسات و حتی ذوق زیبایی‌شناسی‌شان سخت و زمخت شده؟ چه فیلم‌هایی ما را درگیر کرده‌اند، به جای اینکه با شعورمان بازی و احمق فرض‌مان کنند؟
— 1943 MGM Movie Stars
• 1st Row: James Stewart, Margaret Sullavan, Lucille Ball, Hedy Lamarr, Katharine Hepburn, Louis B Mayer, Greer Garson, Irene Dunne, Susan Peters, Ginny Simms, Lionel Barrymore.
• 2nd Row: Harry James, Brian Donlevy, Red Skelton, Mickey Rooney, William Powell, Wallace Beery, Spencer Tracy, Walter Pidgeon, RobertTaylor, Pierre Aumont, Lewis Stone, Gene Kelly, Jackie Jenkins.
• 3rd Row: Tommy Dorsey, George Murphy, Jean Rogers, James Craig, Donna Reed, Van Johnson, Fay Bainter, Marsha Hunt, Ruth Hussey, Marjorie Main, Robert Benchley.
• 4th Row: Dame May Whitty, Reginald Owen, Keenan Wynn, Diana Lewis, Marilyn Maxwell, Esther Williams, Ann Richards, Marta Linden, Lee Bowman, Richard Carlson, Mary Astor.
• 5th Row: Blanche Ring, Sara Haden, Fay Holden, Bert Lahr, Frances Gifford, June Allyson, Richard Whorf, Frances Rafferty, Spring Byington, Connie Gilchrist, Gladys Cooper.
• 6th Row: Ben Blue, Chill Wills, Keye Luke, Barry Nelson, Desi Arnaz, Henry O'Neill, Bob Crosby, Rags Ragland.
🎥 @CinemaParadisooo
🎥 @CinemaParadisooo
▪️رابین وود
ـــ هالیوود اکنون به طرز انگشت‌نمایی عمدتاً از طریق شرکت‌ها اداره می‌شود ــ کوکاکولا، سونی و غیره. پیش‌تر بین روشنفکرها شایع بود از این واقعیت اظهار تأسف کنند که نهایتاً غول‌ها فیلم‌های هالیوودی را تولید می‌کنند ــ آدم‌هایی مانند لوئیس ب. مایر یا ساموئل خام. ولی آن‌ها دست‌کم آدم‌هایی عاشق فیلم ساختن بودند، مایۀ نشاط درونی‌شان بود و از محصولات خود، ستاره‌ها و کارگردان‌های موجود در اصطبل‌هایشان احساس غرور می‌کردند.
آدم امروز احساس می‌کند اکثر تولیدات هالیوودی شکل مادی گرفته‌اند چون جمعی کاسب‌کار دور یک میز می‌نشینند و از هم می‌پرسند «خب، چی پارسال بیشتر از بقیه فروخت؟» سپس طرح یک اثر تقلیدی یا دنباله‌دار را می‌ریزند و سعی می‌کنند هیجانات، کثافت‌کاری‌ها یا جلوه‌های ویژۀ آن را اندکی زیادتر و روی‌هم رفته یک‌چیز سرهم‌بندی‌شده درست کنند. و متأسفانه در اکثر موارد بازار مخاطبان جوان آن اثر را هورت می‌کشد؛ آن‌ها می‌دانند که «جدید خوب است».
در ده سال گذشته چند فیلم هالیوودی می‌توانید نام ببرید که به نظر برسد مناسب شعور یک آدم بزرگسال ساخته شده باشد؟ یا مناسب شعور هر کسی مگر آدم‌هایی که احساسات و حتی ذوق زیبایی‌شناسی‌شان سخت و زمخت شده؟ چه فیلم‌هایی ما را درگیر کرده‌اند، به جای اینکه با شعورمان بازی و احمق فرض‌مان کنند؟
— 1943 MGM Movie Stars
• 1st Row: James Stewart, Margaret Sullavan, Lucille Ball, Hedy Lamarr, Katharine Hepburn, Louis B Mayer, Greer Garson, Irene Dunne, Susan Peters, Ginny Simms, Lionel Barrymore.
• 2nd Row: Harry James, Brian Donlevy, Red Skelton, Mickey Rooney, William Powell, Wallace Beery, Spencer Tracy, Walter Pidgeon, RobertTaylor, Pierre Aumont, Lewis Stone, Gene Kelly, Jackie Jenkins.
• 3rd Row: Tommy Dorsey, George Murphy, Jean Rogers, James Craig, Donna Reed, Van Johnson, Fay Bainter, Marsha Hunt, Ruth Hussey, Marjorie Main, Robert Benchley.
• 4th Row: Dame May Whitty, Reginald Owen, Keenan Wynn, Diana Lewis, Marilyn Maxwell, Esther Williams, Ann Richards, Marta Linden, Lee Bowman, Richard Carlson, Mary Astor.
• 5th Row: Blanche Ring, Sara Haden, Fay Holden, Bert Lahr, Frances Gifford, June Allyson, Richard Whorf, Frances Rafferty, Spring Byington, Connie Gilchrist, Gladys Cooper.
• 6th Row: Ben Blue, Chill Wills, Keye Luke, Barry Nelson, Desi Arnaz, Henry O'Neill, Bob Crosby, Rags Ragland.
🎥 @CinemaParadisooo
🎥 @CinemaParadisooo
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
▪️بهومیل هرابال
ـــ نظارت دقیق قطارها ــ ترجمه عدنان غریفی
ـــ در دنیا دو چیز را دوست داشتم، پراگ و تو را. موهایت را می‌بستی، و من خوشحال بودم، چون هیچ‌وقت نمی‌توانستم بگویم که چقدر از دیدن تو با موهای بسته خوشم می‌آید.
تو تنها زنی بودی که می‌شد برایش منتظر بود.
▫️Closely Watched Trains (1966)
▫️Dir. Jirí Menzel
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ نظارت دقیق قطارها ــ ترجمه عدنان غریفی
ـــ در دنیا دو چیز را دوست داشتم، پراگ و تو را. موهایت را می‌بستی، و من خوشحال بودم، چون هیچ‌وقت نمی‌توانستم بگویم که چقدر از دیدن تو با موهای بسته خوشم می‌آید.
تو تنها زنی بودی که می‌شد برایش منتظر بود.
▫️Closely Watched Trains (1966)
▫️Dir. Jirí Menzel
🎥 @CinemaParadisooo
▪️برونو دومون
ـــ قدرت یک ستاره: گفتگو با برونو دومون ــ ترجمه میلاد عزیزخانی
ـــ این فیلمی است که من در آن، بیشتر از هر وقت دیگر، به مدرنیته در رویداد شهری و فرهنگ بورژوازی معاصر می‌پردازم. از آنجایی که نسبت به خود و طبیعت انسانی کنجکاو هستم، بیشتر فیلم‌هایم در حومه شهر اتفاق می‌افتند. اما در این فیلم در حال بررسی رسانه و اقلیتی برگزیده هستم، چیزی که نسبت به کارهای قبلی‌ام بیشتر وابسته به تفکر است. برایم آزاردهنده است که چطور طبقۀ روشنفکر خودش را در سایۀ فضیلت و اخلاقیات پنهان می‌کند و با این حال مسبب مطلق بدترین چیزها در جامعه‌مان هستند، همانند انزوا و بیگانگیِ عموم؛ چیزی که رسانۀ جمعی تا حدی عامل آن است. دقیقا، من سعی می‌کنم تا با هر فیلم خودم را احیا و باز تعریف کنم اما پی می‌برم که هر بار فیلم مشابهی می‌سازم. به همین دلیل است که هر بار عامدانه سعی در ساخت فیلم متفاوتی دارم، چون که می‌دانم نتیجه یکسان خواهد بود.
▫️France (2021)
▫️Dir. Bruno Dumont
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ قدرت یک ستاره: گفتگو با برونو دومون ــ ترجمه میلاد عزیزخانی
ـــ این فیلمی است که من در آن، بیشتر از هر وقت دیگر، به مدرنیته در رویداد شهری و فرهنگ بورژوازی معاصر می‌پردازم. از آنجایی که نسبت به خود و طبیعت انسانی کنجکاو هستم، بیشتر فیلم‌هایم در حومه شهر اتفاق می‌افتند. اما در این فیلم در حال بررسی رسانه و اقلیتی برگزیده هستم، چیزی که نسبت به کارهای قبلی‌ام بیشتر وابسته به تفکر است. برایم آزاردهنده است که چطور طبقۀ روشنفکر خودش را در سایۀ فضیلت و اخلاقیات پنهان می‌کند و با این حال مسبب مطلق بدترین چیزها در جامعه‌مان هستند، همانند انزوا و بیگانگیِ عموم؛ چیزی که رسانۀ جمعی تا حدی عامل آن است. دقیقا، من سعی می‌کنم تا با هر فیلم خودم را احیا و باز تعریف کنم اما پی می‌برم که هر بار فیلم مشابهی می‌سازم. به همین دلیل است که هر بار عامدانه سعی در ساخت فیلم متفاوتی دارم، چون که می‌دانم نتیجه یکسان خواهد بود.
▫️France (2021)
▫️Dir. Bruno Dumont
🎥 @CinemaParadisooo
▪️مارتین اسکورسیزی
ـــ زندگی یک فیلمساز، زندگی خاصی است که در آن برای موفقیت باید هزینه بدهید. شمای فیلمساز می‌خواهید فیلمی بسازید و برای این کار هزینه‌های بسیاری باید پرداخت. قربانی‌شدن روابط‌تان کمترین هزینه است. فیلمسازی یعنی تعهدی که به هر قیمتی باید بهش وفادار ماند. هیچ‌چیز نباید شما را از راه‌تان بازدارد. شما باید کمی دیوانه باشید تا بتوانید در این راه پیش بروید. این دیوانگی تا حدی خطرناک نیز هست، زیرا تمام آدم‌های زندگی‌تان را درگیر می‌کند. فیلمساز نمی‌تواند زندگی‌ای مثل یک کارمند داشته باشد. قدرتی که سینما می‌دهد، قربانی نیز می‌خواهد و تنها کسانی موفق می‌شوند که بهتر از عهده قربانی‌دادن برآیند...
— Ingrid Bergman, Martin Scorsese, and Isabella Rossellini in front of Hotel Eden in Rome, 1978.
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ زندگی یک فیلمساز، زندگی خاصی است که در آن برای موفقیت باید هزینه بدهید. شمای فیلمساز می‌خواهید فیلمی بسازید و برای این کار هزینه‌های بسیاری باید پرداخت. قربانی‌شدن روابط‌تان کمترین هزینه است. فیلمسازی یعنی تعهدی که به هر قیمتی باید بهش وفادار ماند. هیچ‌چیز نباید شما را از راه‌تان بازدارد. شما باید کمی دیوانه باشید تا بتوانید در این راه پیش بروید. این دیوانگی تا حدی خطرناک نیز هست، زیرا تمام آدم‌های زندگی‌تان را درگیر می‌کند. فیلمساز نمی‌تواند زندگی‌ای مثل یک کارمند داشته باشد. قدرتی که سینما می‌دهد، قربانی نیز می‌خواهد و تنها کسانی موفق می‌شوند که بهتر از عهده قربانی‌دادن برآیند...
— Ingrid Bergman, Martin Scorsese, and Isabella Rossellini in front of Hotel Eden in Rome, 1978.
🎥 @CinemaParadisooo
▪️اعترافات کارل مارکس
ـــ پرسش و پاسخ به درخواستِ دختران مارکس، لورا و جنی انجام شده است. تفسیر ریازانف دربارۀ این اعتراف‌ها اینست که چارچوبش شیطنت و شوخی‌ست، اما بخش زیادی از آن صادقانه است.
❍ فضیلت مورد علاقۀ شما؟
ــ سادگی
❍ فضیلت مورد علاقۀ شما در مردان؟
ــ قدرت
❍ فضیلت مورد علاقۀ شما در زنان؟
ــ ضعف
❍ ویژگی اصلی شما؟
ــ عزم راسخ
❍ شادی در چیست؟
ــ مبارزه
❍ بدبختی در چیست؟
ــ اطاعت
❍ گاهی که بیش از همه می‌بخشید؟
ــ ساده‌لوحی
❍ گاهی که نمی‌بخشید؟
ــ نوکر صفتی
❍ مایۀ بیزاری شما؟
ــ مارتین تاپر (نویسنده مشهور ویکتوریایی)
❍ کار مورد علاقۀ شما؟
ــ کِرم کتاب بودن
❍ شاعر محبوب؟
ــ شکسپیر، آیسخولوس، گوته
❍ نثرنویس؟
ــ دیدرو
❍ قهرمان محبوب مرد؟
ــ اسپارتاکوس، کپلر
❍ قهرمان محبوب زن؟
ــ گرتشن (معشوقۀ فاوست ــ الهه باکره)
❍ گل دلخواه؟
ــ دافنه
❍ رنگ دلخواه؟
ــ سرخ
❍ نام قشنگ؟
ــ لورا، جنی
❍ غذای مورد علاقه؟
ــ ماهی
❍ ضرب‌المثل مورد علاقه؟
ــ هیچ‌چیز انسان برایم بیگانه نیست.
❍ شعار مورد علاقه؟
ــ به همه‌چیز شک کن.
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ پرسش و پاسخ به درخواستِ دختران مارکس، لورا و جنی انجام شده است. تفسیر ریازانف دربارۀ این اعتراف‌ها اینست که چارچوبش شیطنت و شوخی‌ست، اما بخش زیادی از آن صادقانه است.
❍ فضیلت مورد علاقۀ شما؟
ــ سادگی
❍ فضیلت مورد علاقۀ شما در مردان؟
ــ قدرت
❍ فضیلت مورد علاقۀ شما در زنان؟
ــ ضعف
❍ ویژگی اصلی شما؟
ــ عزم راسخ
❍ شادی در چیست؟
ــ مبارزه
❍ بدبختی در چیست؟
ــ اطاعت
❍ گاهی که بیش از همه می‌بخشید؟
ــ ساده‌لوحی
❍ گاهی که نمی‌بخشید؟
ــ نوکر صفتی
❍ مایۀ بیزاری شما؟
ــ مارتین تاپر (نویسنده مشهور ویکتوریایی)
❍ کار مورد علاقۀ شما؟
ــ کِرم کتاب بودن
❍ شاعر محبوب؟
ــ شکسپیر، آیسخولوس، گوته
❍ نثرنویس؟
ــ دیدرو
❍ قهرمان محبوب مرد؟
ــ اسپارتاکوس، کپلر
❍ قهرمان محبوب زن؟
ــ گرتشن (معشوقۀ فاوست ــ الهه باکره)
❍ گل دلخواه؟
ــ دافنه
❍ رنگ دلخواه؟
ــ سرخ
❍ نام قشنگ؟
ــ لورا، جنی
❍ غذای مورد علاقه؟
ــ ماهی
❍ ضرب‌المثل مورد علاقه؟
ــ هیچ‌چیز انسان برایم بیگانه نیست.
❍ شعار مورد علاقه؟
ــ به همه‌چیز شک کن.
🎥 @CinemaParadisooo
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
▪️رابین وود
ـــ می‌توان هانکه را ضدهیچکاک دانست. هدفی که هیچکاک اغلب از آن سخن می‌گفت و براساس «بردن مخاطب در دل ماجرا» بود، مدام به تکنیک‌های همذات‌پنداری مرتبط می‌شد. تماشاگر فیلم‌های او ناگزیر به درون روایتی کشیده می‌شد که با همذات‌پنداری اجباری و صمیمی با شخصیت محوری همراه بود (جیمز استوارت در سرگیجه، جنت لی در روانی، تیپی هدرن در پرندگان). ما از یک منظر یگانه همه‌چیز را می‌دیدیم. هانکه، در تقابل مستقیم با او، کاملاً همذات‌پنداری را قدغن می‌کند؛ ما به کاراکترها نگاه میکنیم ولی با آن‌ها خیر.
🎥 @CinemaParadisooo
ـــ می‌توان هانکه را ضدهیچکاک دانست. هدفی که هیچکاک اغلب از آن سخن می‌گفت و براساس «بردن مخاطب در دل ماجرا» بود، مدام به تکنیک‌های همذات‌پنداری مرتبط می‌شد. تماشاگر فیلم‌های او ناگزیر به درون روایتی کشیده می‌شد که با همذات‌پنداری اجباری و صمیمی با شخصیت محوری همراه بود (جیمز استوارت در سرگیجه، جنت لی در روانی، تیپی هدرن در پرندگان). ما از یک منظر یگانه همه‌چیز را می‌دیدیم. هانکه، در تقابل مستقیم با او، کاملاً همذات‌پنداری را قدغن می‌کند؛ ما به کاراکترها نگاه میکنیم ولی با آن‌ها خیر.
🎥 @CinemaParadisooo
▪️نقش قربانی‌های بسیاری را بازی کرده‌اید: ویولت (١٩٧٨)، وارثه (١٩٨٠)، پارچه‌ساز (١٩٧۴)... فکر می‌کنید توانایی خاصی برای بازی در نقش قربانی دارید؟
▫️ایزابل هوپر: برای من «قربانی» نیستند، «شکست‌خورده»اند؛ این ذات زندگی است. کسی را نمی‌شناسم که تا به حال شکست نخورده باشد. فقط یک انسان هستم؛ نقش قربانی را بازی نمی‌کنم، نقش یک انسان را بازی می‌کنم.
▫️Isabelle Huppert
— Born: March 16, 1953
🎥 @CinemaParadisooo
▫️ایزابل هوپر: برای من «قربانی» نیستند، «شکست‌خورده»اند؛ این ذات زندگی است. کسی را نمی‌شناسم که تا به حال شکست نخورده باشد. فقط یک انسان هستم؛ نقش قربانی را بازی نمی‌کنم، نقش یک انسان را بازی می‌کنم.
▫️Isabelle Huppert
— Born: March 16, 1953
🎥 @CinemaParadisooo